اما رويداد بسيار مهم ديگر سال ۸۲ كه دامنه آن تا سال ۸۳ گسترده است و آزموني بس مهم براي كاربدستان كشور به شمار مي آيد كه چگونه عزت ايراني و نظام جمهوري اسلامي ايران را پاس خواهند داشت زلزله بم است.
بيش از ۱۰۰ روز از سانحه جان گداز زلزله بم مي گذرد، اين كه طي اين مدت چه بر مردم مصيبت زده بم گذشته است و چگونه شب را به صبح رسانده اند بر كسي پوشيده نيست. مرگ عزيزان، سرگرداني و دربدري، تخريب خانه و كاشانه، از دست رفتن اموال و سرمايه ها، بيكاري و بطالت و مهم تر از همه اينها زخم هاي روحي و رواني و كابوس هايي كه دختران و پسران پدر و مادر از دست داده، زنان بي سرپرست و پدران تنها را رها نمي كند.
نوروز امسال را بسياري جشن گرفته و در فضاي گرم و صميمي خانه و خانواده دور هم نشسته و براي آينده اي روشن كه از راه مي رسد برنامه ريخته اند. اما به راستي مردم مصيبت زده بم چگونه به استقبال نوروز رفتند، چند نفر از اعضاي خانواده آنها زنده مانده يا در بيمارستان نيستند تا پاي سفره هفت سين بنشينند، آنهايي كه جان سالم از اين سانحه تلخ به در برده اند چه آينده اي را انتظار مي كشند، كدام افق روشن را پيش روي آنها گشوده ايم. وعده هاي بازسازي و نوسازي بم چقدر محقق شده است، چند درصد از شهر آواربرداري شده، چه تعداد از اماكن مسكوني ساخته و تحويل شده است، زيرساخت هاي اقتصادي كار و فعاليت و وعده هاي وام اشتغال و تأمين خسارات كارگاه ها و مزارع به چه ميزان برآورده شده، چند درصد كودكان بي سرپرست به مراكز نگهداري سپرده شده است. مردم و به ويژه نوجوانان و جوانان بم جز بطالت و وقت گذراني و زانوي غم در بغل گرفتن از كدام امكانات فرهنگي و تفريحي برخوردار شده اند. درست است كه بسياري از وعده هاي كمك كشورهاي خارجي به واقعيت نپيوسته اما با سيل كمك هاي مردمي و نيز اعتبارات اعلام شده از سوي دستگاه ها و نهادهاي مسئول چه اقداماتي صورت گرفته است. چرا گزارش هاي گاه و بيگاه مقامات از فعاليت ها و اقدامات خود با ارزيابي مردم و مشاهدات گزارشگران و خبرنگاران تأييد نمي شود. چگونه است كه رهبر معظم انقلاب بايد غيرآشكار و با لباس مبدل به ارزيابي اقدامات و چند و چون رضايت و نارضايتي مردم بپردازند. عزت و استحكام نظام ما در گرو خدمت صادقانه و مسئولانه به مردم است. نارضايتي مردم از عملكرد دستگاه ها و نهادها به ويژه در موردي چون فاجعه ملي زلزله بم چهره نظام را مخدوش و كارآمدي و مشروعيت آن را تحت الشعاع قرار مي دهد. انتظار مي رود همه دستگاه ها و نهادها گزارش عملكرد خود را به طور شفاف در اين زمينه به اطلاع افكار عمومي برسانند و در مقابل ملت به عنوان صاحبان اصلي اين انقلاب و نظام پاسخگو باشند.
بازسازي بم يك وظيفه اداري نيست كه سطوح مختلف مسئولان از فرماندار و شهردار تا وزير با ارائه آمار و تصوير و حتي ترتيب دادن بازديد مسئولان بالادست يا روزنامه نگاران بتوانند خود را از زير بار مسئوليت آن رها سازند. بازسازي بم آنگاه تحقق واقعي مي يابد كه قلوب شكسته و روح هاي مجروح و بازماندگان آن سامان قانع شوند كه مسئولان با دلسوزي و صداقت براي آنان كار مي كنند. حتي اگر كارهاي بازسازي جلوتر از برنامه زمان بندي باشد و بودجه هاي كلان نيز صرف شود اما رنجديدگان بمي كمترين اثري از بي صداقتي در ادعاهاي مسئولين ببينند و كوچكترين تناقضي در عمل و سخن ايشان مشاهده كنند بي ترديد به آساني خواهند توانست با درد دل و حتي بدون گفت و گو و فقط با سايه غمي كه بر چهره ايشان نشسته است هزاران چشم كنجكاو ناظر را با نارضايي خود آشنا كنند. كما اينكه هزاران نفري كه به عنوان گردشگر يا خبرنگار و يا محقق يا اردوهاي دانشجويي از بم خصوصا در ايام تعطيلات نوروز امسال بازديد كرده اند به صورت گسترده اي با اين نارضايتي ها آشنا شدند. آنان كه آوارهاي رها در سطح شهر و كانكس هاي بلااستفاده در انبارهاي سر باز و سرپوشيده و مواد غذايي و كمكهاي ارسالي مردمي در بازارهاي ديگر شهرها عاطل و باطل بودن آوارگان در زيرچادرها و تماسهاي بسيار معدود و محدود مسئولان با آنان را ديده اند از مصاحبه ها و گزارشهاي عدد و رقمي مديران سطوح مختلف قانع نمي شوند. البته اين وضع از چشمهاي كنجكاو مخبرين خارجي نيز پنهان نمي ماند و همين جاست كه كارآمدي مسئولان بازسازي با عزت ملي ما مي تواند گره بخورد.