|
خوابگاه هاي متأهلي
اينجا ما مشكل داريم
مسئولان دانشگاهي با اعمال هرگونه فشار به ساكنين خوابگاه مخالفند، اما آيا اين گونه توضيحات و اعلام تخليه اجباري خوابگاه در ۱۵ تيرماه، درست زمان امتحانات پايان ترم و امتحان جامع دكتري كه به گفته خود دانشجويان، حاصل ۲۰ سال زحمت و تحصيل است، فشار روحي سنگيني را به اين قشر تحميل نمي كند؟
|
|
|
الهام گودرزي
دوره فوق ليسانس را در يكي از دانشگاه هاي تهران قبول شدم. موقع ثبت نام براي گرفتن خوابگاه متأهلي هم مراجعه كردم. بعد از كلي دوندگي و اين در و آن در زدن، بالاخره توانستم اسمم را توي نوبت پذيرش خوابگاه بنويسم. اين ماجرا يك سفته ۳ ميليون توماني و دو تا ضامن برايم آب خورد.
يك سال كه توي نوبت ماندم، دوباره با كلي خواهش و تمنا و دوندگي توانستم يكي از واحدهاي خوابگاه را بگيرم.
چشم هيچ كس روز بد نبيند. با كلي ذوق همراه همسرم، وسايلم را از اتاق اجاره اي مان در چند كيلومتري خوابگاه به آنجا منتقل كرديم. آخر در اين يك سالي كه توي نوبت بوديم يك اتاق با كلي پول پيش و اجاره ماهيانه اجاره كرده بوديم. اما در ابتداي ورود با يك اتاق كه به جاي سفيد، سياه بود روبه رو شديم. به قول باقي اهالي خوابگاه، ساختمان از ابتداي تأسيس كه حتماً بيشتر از ده سال بود رنگ نشده بود. سقف حمام و دستشويي در چند جايي ريخته بود و زرد شده بود.
تازه هيچ كس هم نبود كه اعتراض كند. به هرحال با خرج خودم، اتاق را صفا دادم و وسايل را چيدم توش.
سه چهار ماهي به همين روال گذشت تا اين كه زمزمه شد بايد خوابگاه را تخليه كنيم. البته بدون مسئوليت مسئولين دانشگاه. هر كدامشان حرفي مي زدند. يكي مي گفت خوابگاه جديد مي دهيم. يكي مي گفت پول مي دهيم. يكي هم مي گفت ما اصلاً نه بودجه داريم و نه امكانات، خودتان يك فكري بكنيد. اما به هرحال بايد يك فكري كرد. من كه باز فكر مي كنم همان اتاق اجاره اي در چند كيلومتري اينجا ارزش بيشتري دارد. حداقل اين كه منت دانشگاه را نبايد كشيد...
***
هفته گذشته با خبر شديم ساكنان خوابگاه متأهلين دانشگاه علامه طباطبايي واقع در سعادت آباد، خيابان علامه شمالي تجمعي اعتراض آميز كرده اند. چون مسئولين خوابگاه شهيد سلامت اعلام كرده اند كه ساكنين بايد ۱۵ تير ماه، آنجا را تخليه كنند؛ براي تغيير كاربري خوابگاه از متأهلي به خوابگاه دختران. در همين راستا به اتفاق عكاس همشهري- دانشجو به آنجا رفتيم تا گزارشي مستند از اين جريان تهيه كنيم.
اعتراض براي چه؟
- :آقا اصلاً چرا شما توي سايه بايستي و ما توي آفتاب؟
دستش را كشيد و او را به طرف ديگر حياط برد.
- : شما هم بايد مثل ما باشي!
مرد خنديد و گفت: «من از اول هم مي خواستم همين جا بايستم. خوب شد. باور كنيد منظوري در كار نبوده است!»
در بدو ورود با تعداد زيادي از دانشجويان روبه رو شديم كه در كنار اتاق نگهباني ايستاده بودند. رئيس اداره خوابگاه هاي دانشگاه علامه هم درست وسط جمعيت ايستاده بود و حرف مي زد. هرچند كلمه يك بار يكي از دانشجويان صحبت او را با عصبانيت قطع مي كرد و از او توضيحات در زمينه ديگري را مي خواست.
سلامتي ، دانشجوي رشته مديريت خطاب به مسئول اداره خوابگاه مي گويد: «سياست دانشگاه پرورش دانشجويان و ازدواج دانشجويي است. به نظر شما با اين استرس هاي به وجود آمده آيا مي توان اين دو را در كنار هم قرار داد؟»
دانشجوي ديگري قطعي آب و برق را موجب برهم زدن نظم خوابگاه و ايجاد جنگ رواني در زمان امتحانات دانسته و مي گويد: «شرط دادن خوابگاه شاغل نبودن است. با اين وضعيت كه پيش آمده است ما حدود ۶ يا ۷ ميليون تومان پول پيش را از كجا تهيه كنيم تا خانه اي اجاره كنيم.»
عبدالكريم يزداني پدر يكي از خانم هاي ساكن در خوابگاه با اعتراض مي گويد: يك ماه پيش بعد از كلي دوندگي يك اتاق به دامادم با زن و بچه اش دادند. ما از اهواز آمده ايم. امروز هم زمان وضع حمل دخترم است و همين الان از بيمارستان مي آيد. آخر آنها با يك نوزاد كجا بايد بروند. حداقل قبل از اين كارها يك اخطار مي دادند و يا نشستي برگزار مي كردند تا ساكنين مطلع باشند. البته آوردن يك سري تخت هاي دو طبقه خوابگاهي به آنجا و گذاشتن در اتاق هاي تخليه شده، خود نشاني از زمان تخليه است. بسياري از ساكنين به اين امر معترضند.
عليرضا گودرزي، نماينده جمع با اشاره به اين كه دانشجويان به عنوان برگزيدگان كشور با رتبه هاي ممتاز براي ادامه تحصيل به تهران آمده اند، از مسئولين خوابگاه خواستار پاسخگويي روشن و ارايه طرح هاي خود شده و مي گويد: «دانشگاه يك جانبه اقدام به اين عمل كرده است. در حالي كه ما مي خواهيم خطوط كلي بحث روشن شود. اگر قرار به جابه جايي است، بايد وضعيت، كيفيت و ظرفيت مكان مشخص شود تا مسأله تناقض گويي ها حل شود.
كليت پيش نويس طرح
مسئول اداره خوابگاه هاي دانشگاه علامه طباطبايي با اشاره به كليت طرح مي گويد: «با توجه به وجود ۹ خوابگاه دخترانه كه به صورت پراكنده با ساختمان هاي فرسوده متعلق به دانشگاه مي باشند، پيشنهاد شد كه اين ۹ خوابگاه تبديل به كوي شود و به يك مجموعه نزديك براي دادن خدمات كيفي به آنها مبدل شوند.»
وي با اشاره به سه دسته دانشجو كه در اين خوابگاه متأهلي ساكن هستند مي گويد: «دسته اول دانشجوياني هستند كه از آموزش اخراج شده و يا مدت تحصيلشان تمام شده است كه در هر صورت بايد خوابگاه را تخليه كنند. دسته دوم تعدادي از دانشجويان ترم آخري هستند كه امكان نياز آنها به تمديد وجود دارد ولي به هر حال تا آخر ترم مهلت قانوني اسكان آنها به اتمام مي رسد. دسته سوم نيز دانشجوياني هستند كه مهلت تحصيل داشته و در حال تحصيل هستند كه ما براي دسته آخر دانشجويان خوابگاه تهيه خواهيم كرد.»
البته با توجه به حضور ابراهيم شيخ، مدير امور دانشجويي كه در جلسه اي در هفته خوابگاه هاي دانشجويي توسط خود دانشجويان به خوابگاه دعوت شده بود، دانشجويان اظهار مي كنند: «وي با حضوري كوتاه مدت در جلسه، تبديل خوابگاه شهيد سلامت را به خوابگاه دخترانه تصريح كرده و بر دادن يك تا ۵/۱ ميليون تومان به دانشجويان غيرشاغل تأكيد كرده است.»
اما در چنين فضايي با وارد كردن تخت هاي خوابگاهي به فضاي خوابگاه، مسئول اداره خوابگاه هاي دانشگاه مي گويد: «طرح تبديل خوابگاه به صورت پيشنهادي با تأكيد زياد روي آن هنوز به تصويب هيأت رئيسه نرسيده است و اگر به تأييد برسد، اشكالات را عوض كرده و بعد از تصويب نهايي مي توان راجع به آن نظرخواهي كرد. در واقع مشكلات دانشگاه و ظرفيت آن را كنار هم گذاشته و راهكار ارائه كرد كه اين راهكارها و بحث هاي موجود در طرح موجود است. تخت هاي موجود نيز براي پذيرش ميهمانان شهرستاني است كه براي برنامه نمايشگاه به تهران آمده اند و موقتي است. البته اين كار مقدمه هدف ماست و اين دو ارتباط موضوعي دارند.»
خوابگاه هاي متأهلي و مشكلات تخليه
مسئولان دانشگاهي با اعمال هرگونه فشار به ساكنين خوابگاه مخالفند، اما آيا اين گونه توضيحات و اعلام تخليه اجباري خوابگاه در ۱۵ تيرماه، درست زمان امتحانات پايان ترم و امتحان جامع دكتري كه به گفته خود دانشجويان، حاصل ۲۰ سال زحمت و تحصيل است، فشار روحي سنگيني را به اين قشر تحميل نمي كند؟
حسين پور، دكتري جامعه شناسي با اشاره به دادن وام يك تا ۵/۱ ميليوني اين طرح را كارآمد نمي داند و مي گويد: «حتي با دو يا سه برابر اين پول هم نمي توان منزلي مناسب تهيه كرد. كه البته اين ميزان هم تأييد نشده.»
خانم جراره همسر يكي از دانشجويان ساكن، مشكل انتقالي خانم هاي شاغل آموزش و پرورش را براي ۱۵ تيرماه عنوان كرد. او مشكلات مالي و عدم تفاوت دانشجويان دكتري با ديگر دانشجويان را براي تعيين شرايط تخليه خوابگاه مهم ارزيابي كرده و مي گويد: «زحمات اين قشر را براي رسيدن به چنين مرحله اي نبايد از نظر دور داشت.»
از كجا بگوييم؟
- : مهد كودك نداريم؟
- : اين كمبود مشكلات عاطفي زيادي را ايجاد كرده است.
- : چهار روز است آب سرد شده، موتورخانه خراب است.
- : پول نظافتچي را هم خودمان بايد بدهيم.
- : بعضي ها فقط براي گرفتن انتقالي شان مانده اند.
- شلوغي خوابگاه. بچه ها مهد كه ندارند. بيشتر توي محوطه هستند.
وقتي وارد خوابگاه مي شوي، حياط نه چندان بزرگ با فضاي سبز كوچك شايد با دو تا درخت در كنار ديوار. ديوارها كوتاه هستند و براي تبديل شدن به خوابگاه دخترانه بايد حسابي بلند شوند. با حصاركشي حسابي خرج برمي دارد.
-: كنتور در ندارد. بچه ها كه بازي مي كنند ممكن است هر آن با سر بروند توي كنتور. عباس، دانشجوي ارشد جمعيت شناسي دانشگاه تهران كه به همراه همسر دانشجوي خود در اين خوابگاه ساكن است، مي گويد: «سقف دستشويي و حمام ها هم زرد شده و اگر پايين بيايد كسي نيست جوابگو باشد. هواكش دستشويي و آشپزخانه خراب است. ديوارها خيلي وقت است رنگ نخورده، درها هم شكسته و خرابند. ما اينجا انباري هم نداريم.»
صالحي، دانشجو و ساكن خوابگاه نيز مي گويد: «هنوز خوابگاه تخليه نشده، سيستم تهويه را قطع كرده اند. برق هاي محوطه قطع شده است. اينجا ما مشكل تلفن داريم.»
ساختمان دو بلوك، هر كدام چهار طبقه ۱۲ واحد، هر كدام از خانواده ها هم به طور متوسط دو تا بچه دارند. كولري هم در كار نيست خريد كولر برعهده خود دانشجويان است.
آقاي جراره دانشجوي دكتراي مشاوره مي گويد: «امكانات ورزشي براي بچه ها نداريم. دفتر مشاوره با پزشك هم نداريم.»
محمدرضا بيدكي، كارشناس روانشناسي مي گويد: «اينجا امكانات كتابخانه نداريم. سرويس اياب و ذهاب هم براي دانشگاه وجود ندارد. بعضي ها براي رفتن به دانشكده چهار راه لشكر مجبورند با بچه بروند.» براي دانشجويان خارجي و ايراني، دادن واحدهاي ۴۰ متري به ايراني ها و واحدهاي ۱۲۰ متري به دانشجويان خارجي، همچنين دادن كولر به دانشجويان خارجي و خريدن آن توسط خود ايراني ها استثنائاتي است كه مسئولان قايل مي شوند.
اينها مشكلات درون گروهي اند!
سيد آيت الله ميرزايي، دانشجوي رشته مطالعات فرهنگيان با اشاره به تقارن زمان تخليه خوابگاه و به تبع آن تحصن و اعتراض دانشجويان ساكن اين خوابگاه با ۱۸ تير و اتفاقات هم زمان مي گويد: «كار ما سياسي نيست و ربطي به سياست ندارد. از مسئولان هم مي خواهيم اين دو كار را به هم ربط ندهند.» او در ادامه اضافه مي كند: «اينها مشكلات درون گروهي اند. خانواده هاي دانشجوي خارجي و يا ايراني با تخليه خوابگاه مخالفند. اگر چه امكانات خوابگاه كم و محدود است ولي باز هم ما مي خواهيم اينجا بمانم. زيرا بهتر از گرفتن خانه است. مشكلات اقتصادي معضل بزرگي براي ما خواهد بود.»
|
