اميد نيايش
اشاره: بنا به پيشنهاد معاونت آموزش عمومي و امور تربيتي منطقه ۷ آموزش و پرورش تهران، در مورد توجه بيشتر به درس انشا و اهميت دادن به آن، چندي پيش همايشي با نام زنگ انشا،  از سوي گروه مديران منطقه ۷ و با حضور معلمان پايه هاي ابتدايي اين منطقه برگزار شد. آن چه مي خوانيد مروري است گذرا بر اين همايش. شيطنت هاي بي وقفه، صحبت هاي بي هدف و گاه پيش پا افتاده و بي معني و شوخي و خنده. اين جمع، همان معلمان كلاس هاي ما هستند كه اينك روي صندلي هاي آمفي تئاتر، شايد پرشورتر از دانش آموزان خودشان، شوخي و شيطنت مي كنند. اين جا همايش زنگ انشا است.
آقاي محمد علي شاماني سخنران همايش، بسيار گيرا و مسلط صحبت مي كند. سخنراني او از همان نخستين دقايق،  شكل يك كارگاه و نمايش زنده را به خود گرفته است. او مي گويد: «بچه هاي ما امروزه كودكي نمي كنند، چرا كه ما ديگر والدين خوب و مسئولي شده ايم و اجازه نمي دهيم آنها كودكي و شيطنت كنند. ما لذت لمس كردن طبيعت را از بچه ها دريغ مي كنيم، اين كه در زير باران لذت خيس شدن را تجربه كنند يا روي سنگ ها راه بروند و زيبايي آنها را تجربه كنند. آدم ها با سنشان بالغ نمي شوند، با كتاب خواندن هم همچنين. آنان بايد احساس كنند و با تجربه هايشان بزرگ شوند.»
شاماني با مثال هايي غير مستقيم، توجه معلمان را به برانگيختن خلاقيت در كودكان جلب مي كند و مثال هاي جالبي از دنياي زلال كودكان ارائه مي دهد. مي گويد: «روزي به بچه اي گفتم: تو با ماه رفيقي؟ گفت: آره. گفتم پس چه طور پيژامه ات را عوض مي كني؟ گفت: مي روم پشت پرده. كودك تمام طبيعت را لمس مي كند، حس مي كند و زندگي مي كند.
هراس نوشتن را بايد از كودكان گرفت. نوشتن را هراسناك نكنيد. اجازه بدهيد كودكان حرف بزنند. حرف زدن مقدمه نوشتن است. مگر نوشتن غير از صورت كتبي گفتار است؟ به ايده هاي ساده كودكان نخنديد. اجازه بدهيد حرف هايشان را بزنند.»
در حالي كه به سخنان آقاي شاماني گوش مي كردم،  نيم نگاهي به معلمان اطرافم كه دقايقي قبل همچون كودكان شيطنت مي كردند، انداختم. آرام به سخنان سخنران گوش سپرده بودند.
اگر روزي قلم نباشد عمود/ خيمه هستي فرو خواهد افتاد
اين قطعه شعر، زينت بخش يكي از ديوارهاي آمفي تئاتر است و شايد به نوعي مصداق اين همايش .
مدرسه راهنمايي هاجر در منطقه ۷ تهران ميزبان همايش است و نزديك به ۱۵۰ نفر از معلمان دوره ابتدايي اين منطقه در آن شركت كرده اند. به جز ۶ ۷، نفر معدود آقاياني كه به انتهاي آمفي تئاتر پناهنده شده اند، بقيه حاضران همه خانم هستند و خوب، اين برتري خانم ها هميشه در همايش هاي معلمان دوره ابتدايي صادق است.
آقاي شاماني به سخنان خود ادامه مي دهد: «ما به تخيل خود و كودكان افسار مي زنيم. درس انشا مجالي است براي تفكر و بايد كلاس انشا با ساير كلاس ها متفاوت باشد. هيچ اشكالي ندارد كه بچه ها جايشان را عوض كنند يا حتي روي ميز بنشينند. زنگ انشا، بايد به زنگ آزادي آنها تبديل شود. كاري كنيد كه اين زنگ، بي هراس ترين ساعت براي كودكان باشد. اجازه بدهيد حرف بزنند، ادا در بياورند، نمايش بدهند، آزادانه شعر بگويند ولو مهمل و اين يعني توسعه دايره واژگان بچه ها. پس اجازه بدهيد واژه هايشان بيشتر شود.»
او سپس به موضوع انشا اشاره كرد و گفت: «از چيزهايي شروع كنيد كه براي بچه ها قابل لمس هستند، موضوعات انتزاعي ندهيد. بگذاريد در كلاس امنيت حاكم شود. آن وقت است كه اتفاق تازه اي رخ خواهد داد.»
از كلمات ساده شروع كنيد و اجازه بدهيد بچه ها با اين كلمات بازي كنند و با آنها جمله هاي متفاوت بسازند. اين بازي را تا يك ماه ادامه دهيد. بعد كم كم واژه هايي را بدهيد كه جمله سازي با آنان دشوارتر است. بعد تعداد جملات را زياد كنيد. اگر تا كنون ۴۰ جمله مي خواستيد، حالا ۱۰۰ جمله بخواهيد.
جملات تأمل برانگيز و شاعرانه بچه ها را روي تابلوي مدرسه بزنيد. بزرگي را از كودكي به كودكان بياموزيد و به آنان فرصت زندگي كردن بدهيد. در كلاس، قصه و داستان خلق كنيد و يا به بچه ها قصه نيمه تمام بدهيد و بگذاريد آن را كامل كنند.»
آقاي شاماني، عنصر خيال و شكوفا كردن آن را در كودكان، مهم ترين عامل نه تنها در نوشتن بلكه در يادگيري ساير درس ها مي داند و مي گويد: « همه هنر ما اين است كه آن سوي ديوار را به بچه ها نشان دهيم، صداي پنجره، آواز گل ميخك و .... بگذاريد خيال بچه ها بي هيچ محدوديتي بتازد. مهم ترين نكته اي كه بايد اتفاق بيفتد، اين است كه اجازه بدهيم بچه ها تخيل هاي خوبي داشته باشند. اگر مي خواهيم درسشان را خوب ياد بگيرند، بايد خيال پردازي آنها را شكوفا كنيم.»
در حاشيه
پيش از آغاز سخنراني، گروهي از دختركان مدرسه شعر «نفس باد صبا مشك فشان خواهد شد» را به صورت سرود و همراه با دف خواندند و قطعه موسيقي زيبايي توسط بچه هاي اين گروه نواخته شد.
* يكي از دانش آموزان قطعه اي از شعر «پيامبر» جبران خليل جبران را دكلمه كرد: آنان با شما مي آيند، ولي از آن شما نيستند. شما مي توانيد تن آنان را در خانه نگه داريد، نه روحشان را، چرا كه روح آنان در فرداست....»
* در پايان جلسه آقاي شاماني از حاضران خواست با بازگشت به سن نه سالگي، نامه اي براي خدا بنويسند. دختر كوچولويي كه گمان مي كنم دختر يكي از معلمان حاضر در جلسه بود، نامه اي نوشته بود با خط ميخي كودكانه. آقاي شاماني از وي خواست، نامه را براي جمع بخواند و دخترك هر آنچه را كه در عالم خيال از وراي اين خطوط كج و معوج مي جست بر زبان آورد. وقتي نامه اش را مي گرفتم، از او خواستم آن را دوباره برايم بخواند و جالب آن كه همان جملات، بي هيچ كم و كاستي بر زبانش جاري شد: «خداي خوب، من تو را خيلي دوست دارم و هميشه حرف هاي تو را گوش مي دهم. مادرم بهم گفته كه خدا همه جا هست. من تو رو خيلي خيلي دوست دارم.»

آمارهاي موجود نشان مي دهد پيامدهاي منفي انساني تصادفات رانندگي تا سال ۲۰۲۰ تقريباً دو برابر شده و اين قبيل حوادث به سومين عامل بزرگ مرگ تبديل مي شوند. برخي ديگر از آمارهاي منفي مربوط به خودرو از اين قرار است:
- هر سال ۲/۱ ميليون نفر بر اثر تصادفات رانندگي جان خود را از دست مي دهند و ۵۰ ميليون نفر زخمي مي شوند.
- عابران پياده، دوچرخه سواران، موتورسواران و استفاده كنندگان از خدمات حمل و نقل عمومي به خصوص در كشورهاي فقير در معرض خطر بيشتري هستند. در اين زمينه چين ركورددار است. پارسال بيش از يك صد هزار نفر در اين كشور بر اثر حوادث رانندگي جان باختند.
اخيراً در چين حادثه رانندگي منحصر به فردي رخ داد. يك گاري حمل سبزيجات كه از كنار يك ب .ام. وي گران قيمت مي گذشت، آن را خط انداخت. راننده آن كه همسر مالك يك شركت مهندسي بود و از آسيب ديدن خودروي ۰۰۰/۹۶ دلاري اش به خشم آمده بود، سيلي به گوش دهقان گاري سوار نواخت و سپس سوار بر ماشين به ميان ۱۳ نفر رهگذر راند و زن دهقان را كشت. مجازات وي حبس تعليقي دو ساله بود. اين ماجرا باعث خشم بسياري شد. وقايعي از اين دست نشان دهنده ماهيت طبقاتي سوانح رانندگي در چين است. در اين كشور اقليت كوچكي منافع حاصل از فروش شركت هاي دولتي را در اختيار دارد و از گرايش اقتصاد به سوي سرمايه داري بهره مي برد. يك نشانه عمده اين اختلاف طبقاتي سيطره فزاينده خودروهاي شخصي و نزول كيفيت وسايط نقليه عمومي است. كساني كه خودروي شخصي ندارند و البته اكثريت را تشكيل مي دهند، رفت و آمد هر روز خطرناكتر مي شود، چرا كه خودروهاي شخصي خيابان ها را شلوغ كرده اند. گرايش به سمت خودرو به خصوص در شهرهاي بزرگ رو به افزايش است. به همين علت است كه راننده ب .ام وي احساس مي كند خط انداختن روي ماشين وي مستلزم واكنش شديد است. احساس فزاينده مالكيت خيابان (كليه گذرگاههاي وسايل نقليه) كه اكنون رانندگان چيني از خود نشان مي دهند، مانند آمريكاي شمالي است كه استفاده از جاده ها براي خودروهاي شخصي رايگان است، اما براي استفاده از وسايط نقليه شخصي بايد هزينه آن را بپردازند. به علاوه مسيرهاي مختص دوچرخه وجود ندارد و دوچرخه سواري كه بخواهد در كنار جاده حركت كند، مورد آزار رانندگان قرار مي گيرد.
اين سيطره خودرو انواع پيامدهاي فرهنگي منفي در برداشته است، مانند خراب شدن محيط شهرها و نيز چاق شدن افراد. با اين حال اين آثار در مقايسه با پيامدهاي جهاني سيطره خودرو رنگ مي بازد. خودروها بين يك سوم تا نصف نفت مصرفي جهان را به خود اختصاص مي دهند. (به خصوص توسط آمريكايي ها و كانادايي ها). مصرف نفت از جمله عوامل مهم گرم شدن آب و هواست. پارسال نشريه انگليسي گاردين نوشت: جامع ترين مطالعه تاريخچه آب و هوا نشان مي دهد آب و هواي زمين به بالاترين دما ظرف ۲۰۰۰ سال گذشته رسيده است. انتظار مي رود با افزايش فروش ماشين هاي پرمصرف در آمريكاي شمالي و تبعيت از اين الگوي مصرف توسط ثروتمندان كشورهاي فقير، اين روند تشديد شود.
در سال ۱۹۹۰، تعداد خودروها در چين يك ميليون دستگاه بود. اين رقم ظرف ۱۳ سال به ۱۰ ميليون رسيد و گمان مي رود تا پايان دهه جاري به ۲۸ ميليون دستگاه برسد. ۱۰ سال پيش بنزين ماشين هاي شخصي ۱۰ درصد مصرف نفت چين را تشكيل مي داد. اكنون اين نسبت به حدود ۳۳ درصد است و انتظار مي رود تا پايان اين دهه به ۴۰ درصد برسد. مصرف نفت چين در خلال سه ماهه اول سال ۲۰۰۴ نسبت به مدت مشابه در سال قبل ۱۸ درصد افزايش يافت. در آمريكا كه جمعيت آن حدود يك چهارم چين است، ۲۳۰ ميليون دستگاه خودرو و كاميون وجود دارد. پيش بيني مي شود تعداد خودروهاي جهان تا سال ۲۰۳۰ سه برابر شده و از ۸۰۰ ميليون دستگاه فعلي به ۵/۲ ميليارد برسد.
در نتيجه در آينده نه چندان دور، چه بسا مصرف نفت باعث نابودي بخش عظيمي از حيات روي كره زمين شود.
مؤسسه گلوبال ويتنس به تازگي گزارشي منتشر كرد كه نشان مي دهد چگونه نفت باعث فساد در ميان طبقه حاكم در كشورهاي نفت خيزي مانند كنگو، آنگولا و گينه استوايي شده است. در اين سه كشور، شركت هاي غربي بزرگ از اعمال اين حكومت هاي فاسد حمايت مي كنند. اين استدلال كه استخراج نفت تأثير چنداني بر كاهش فقر ندارد و تأثير ويرانگري بر محيط زيست دارد، متقاعد كننده به نظر مي رسد. اخيراً يك كميسيون وابسته به بانك جهاني پيشنهاد كرد كه بانك جهاني تأمين مالي طرح هاي استخراج نفت و زغال سنگ را متوقف كند. ظاهراً بانك جهاني با اين پيشنهاد موافق نيست. شايد اين امر تعجب آور نباشد. هرچه باشد بانك جهاني مؤسسه اي است كه در اختيار كشورهاي سرمايه  داري عمده است كه شركت هاي آنها بر بازارهاي انرژي جهان سيطره دارند و نفوذ فراواني بر فرايندهاي سياسي دارند. پول و تأييد بانك جهاني براي اجراي طرحهاي مخاطره آميز نفتي در كشورهاي فقير توسط شركت هاي غربي لازم است.

به سوي درك متقابل فرد با محيط و جامعه (دوازدهمين همايش بين المللي انجمن بين المللي مطالعات علمي معلوليت هاي ذهني)
۱- تاريخ برگزاري: ۳۰-۲۵ خرداد ۸۳
۲- مكان برگزاري: فرانسه/ مونت پله
۳- مسئولين برگزاري: انجمن بين المللي مطالعات علمي معلوليت هاي ذهني
۴- صفحه الكترونيك:
http://www.iassld.org
۵- نيم نگاه: در اين همايش به موضوع هايي چون؛ درك زيستي؛ رشد رفتاري و سلامت ذهني؛ شناخت و ارتباطات؛ سلامت جسمي و چند معلوليتي شديد؛ خانواده؛ آموزش و كار؛ كيفيت زندگي افراد معلول در اجتماع پرداخته خواهد شد.
ششمين همايش بين المللي سواحل؛ بنادر
و سازه هاي دريايي (icopmas ۲۰۰۴)
۱- تاريخ برگزاري: ۱۲-۹ آذر ۱۳۸۳
۲- مكان برگزاري: ايران/ تهران
۳- مسئولين برگزاري: سازمان بنادر و كشتيراني
۴- تلفن: ۸۹۰۴۰۹۶/۸۸۰۹۳۳۱ / دورنگار: ۸۹۰۴۱۹۳
۵- پست الكترونيكي:
icopmas @ ir-pso.com
۶- صفحه الكترونيكي:
http://www.irpso.com
۷- نيم نگاه: در اين همايش؛ شركت كنندگان مي توانند با ارائه مقاله در زمينه  هايي چون: مصالح مناسب براي احداث سازه هاي ساحلي؛ بندري و دريايي؛ مسائل زيست محيطي دريا و ساحل؛ طراحي، مديريت و توسعه بنادر؛ مطالعات رسوب و تغيير شكل سواحل و... نظرات خود را در اين زمينه ها بيان كرده و مقالات خود را به دبيرخانه ارسال كنند.
همايش سازمان ها و نهادهاي چند جانبه
در قزاقستان و آسياي مركزي
۱- تاريخ برگزاري: ۱۱-۱۰ ژوئن ۲۰۰۴
۲- مكان برگزاري: آلمان/ هامبورگ
۳- مسئولين برگزاري: مركز بين المللي معاملات و تجارت نروژ در هامبورگ
۴- تلفن: ۴۷۲۲۹۹۴۰۲۸+
۵- پست الكترونيكي:
conference @ unpi.no
۶- صفحه الكترونيكي:
http://www. nupi.no/conference/
۷- مهلت ثبت نام براي شركت در همايش: ۲۸ مه ۲۰۰۴ است.
۸- نيم نگاه: در اين همايش به بررسي وضعيت معامله هاي تجاري سازمان هاي بين المللي؛ مهاجرت و وضعيت پناهندگان؛ كمك به نيازمندان و بررسي وسعت عملكرد اين سازمان ها در كمك رساني؛ جلوگيري از اختلافهاي منطقه اي با ارائه راهكارهاي مديريتي و حل و فصل امور منطقه و... پرداخته خواهد شد.
تنظيم : مهتاب صفر زاده خسرو شاهي