مهدي خاكي فيروز
كافي است كت و شلوار شيك پوشيده و محاسن خود را چند روز كوتاه نكني. آن وقت اگر در ساختمان حج و زيارت در خيابان آزادي گام بگذاري چند زن و مرد نيمه مسن از تو خواهند پرسيد: حاج آقا! شما هم كاروان داريد؟ اما شايد آنها كمي اشتباه كنند.
سازمان حج و زيارت به برخي شخصيت هاي حقيقي و حقوقي اجازه داده كه براي اعزام زائران به حج عمره ثبت نام كنند. در ميان اينها مي  توان حتي افرادي را هم سراغ گرفت كه با نصب پارچه نوشته اي بر سردر مغازه خود به ثبت نام عمره مشغولند.
تاكنون دعواهاي زيادي ميان سازمان هاي حج و زيارت، ايرانگردي و جهانگردي و آژانس هاي مسافرتي پيرامون اين مساله رخ داده است.
سازمان حج مي  گويد كه مخالف حضور بخش  خصوصي در حج عمره است ولي در عين حال بسياري از اتفاق ها، دور از چشم اين سازمان يا شايد هم به گونه  ديگري رخ مي  دهد.
ظرفيت عمره محدود است و تعداد علاقه مندان بالا. اما نهادي وجود ندارد كه براي افزايش ظرفيت يا تقسيم آن برنامه ريزي كند. به همين دليل، بازار سياه عمره در ايران شكل گرفته است؛ بازاري كه در آن گاهي خبرهايي از كلاهبرداري هم در مطبوعات منتشر مي  شود.
راه حل هاي زيادي براي بهبود اوضاع عمره پيشنهاد شده اما به نظر مي  رسد بهترين راه، حضور رسمي بخش خصوصي است. به هر حال دولت نمي  تواند با تعداد كاركنان محدود و موانع اداري كه دارد، سالي چند صد هزار نفر را به عمره ببرد بدون آنكه مشكلي رخ دهد. بنابراين مي  تواند اجازه دهد رقابت و حضور بخش خصوصي در اين زمينه گسترش يابد. در اين صورت خود حجاج حق انتخاب خواهند داشت و دولت مجبور نخواهد بود براي هر اتفاق كوچكي كه در سازمان حج و زيارت يا بيرون از آن رخ مي  دهد، پاسخگو باشد.
عده اي مي  گويند حج يك سفر معنوي است و نبايد آن را با سودطلبي هاي بخش خصوصي در هم آميخت. نكته جالب همين جاست كه راه كنترل سود طلبي ها، رقابت است. يعني چيزي كه در عرصه حج عمره وجود ندارد.
نكته ديگر درباره حج عمره سود تضمين شده- ولو اندك- اين مراسم است كه مي  تواند موجب قدرتمند شدن آژانس هاي خصوصي و بهبود كيفيت كار آنها شود. شايد توجه به اين توجيه خبرهايي از جنس اخبار اخير مطبوعات درباره عذرخواهي هاي مسوولان از حجاج گرامي كشور به خاطر نبود كيفيت كافي در خدمات عرضه شده به آنان راكاهش دهد.