پلي يادآور مسافرت از تهران به شمال
سالها پيش از اين، كساني كه از تهران به شهري مثل آمل مي رفتند از روي پلي مي گذشتند كه بدون آن امكان طي اين مسير وجود نداشت. اما امروز ديگر كسي از روي آن پل و از آن جاده نمي گذرد.
جاده متروك شده ولي نبايد فراموش كرد كه اين پل يعني پل جاجرود يادي است از تهراني هاي قديم وقتي كه مسافرت مي كردند.
قدمت پل جاجرود به دوران صفويه باز مي گردد و به همين دليل است كه يادي است در ذهنيت تاريخي مردم تهران. اين پل در 30 كيلومتري شمال شرقي تهران روي رودخانه جاجرود واقع شده و بخشي از پل تاريخي متعلق به دوره صفوي است كه در دوره قاجاريه و بعد از آن بازسازي وتعمير شد.
به نوشته منابع تاريخي، پل جاجرود در زمان ناصرالدين شاه به دست حاج ميرزا بيك نوري فراش خلوت شاه با هزينه 24هزار تومان بازسازي شد. به نظر مي رسد كه طاق غربي، تنها طاق اصلي و صفوي پل است و 3 طاق ديگر در دوره قاجاريه و بعد از آن روي شالوده و پايه هاي قديمي بازسازي و تعمير شده اند.
دروازه اي محصور ميان مغازه ها
از آن همه دروازه هاي تهران صفوي و قاجاري فقط يكي باقي مانده است كه آن هم اگر مورد نظر قرار نگيرد، به زودي از بين خواهد رفت.
19 دروازه صفوي و قاجاري تهران قديم، اكنون زير آسفالت خيابان ها و آسمانخراش ها مدفون شده اند و تنها يك دروازه باقي مانده است؛ نامش دروازه محمديه است كه پيش از اين آن را دروازه نو مي ناميدند. دروازه محمديه را محمدشاه قاجار ساخت و هنوز در بخش هاي به جاي مانده از اين اثر تاريخي تزئينات كاشيكاري به چشم مي خورد.
اين دروازه، تنها باقيمانده سمبل هاي ورودي پيشين شهر تهران است كه گذشت تاريخ، بخش هاي اصلي اين دروازه را محو كرده و حالا تنها 3 مناره فيروزه اي در بافت فرسوده اي از بازار تهران، باقيمانده است.
قرار است اين دروازه توسط سازمان متولي بناهاي قديمي يعني سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران مرمت شود، اما گفته مي شود از آنجا كه اين دروازه در ميان مغازه هاي موجود در بازار محصور شده، كار ترميم سخت و دشوار است به گونه اي كه مدتي است فعاليت ها متوقف شده.
راستي آيا سخت نيست نابودي بنايي را شاهد باشيم كه در سال 1250 در زمان سلطنت محمدشاه قاجار ساخته و به دروازه محمديه معروف شد؟ دروازه محمديه در انتهاي بازار نو بالاتر از ميدان محمديه در محدوده 8 بازار تهران واقع شده است.