شماره‌ 1638‏‎ ‎‏‏،‏‎ 10 September 98 شهريور 1377 ، ‏‎ شنبه‌ 19‏‎ پنج‌‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Letters
Metropolis
Business
Stocks
Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page


طالقاني‌‏‎ سيدمحمود‏‎ علامه‌‏‎ ارتحال‌‏‎ سالگرد‏‎ فرارسيدن‌‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎

زنده‌‏‎ هميشه‌‏‎ آموزگار‏‎
وجود‏‎ پرتو‏‎ در‏‎ را‏‎ انسانيت‌‏‎ گوهر‏‎ كه‌‏‎ شخصيتهايي‌‏‎ تاريخي‌‏‎ تجربه‌‏‎
زماني‌‏‎ پس‌‏‎ از‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ همه‌گاه‌‏‎ متجلي‌ساخته‌اند ، ‏‎ كمال‌‏‎ به‌‏‎ خويش‌‏‎
در‏‎ و‏‎ مي‌آورد‏‎ صحنه‌‏‎ بر‏‎ دوباره‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ فراموشي‌ ، ‏‎ ايام‌‏‎ و‏‎ دراز‏‎
سبب‏‎ را‏‎ رويكردي‌‏‎ چنين‌‏‎ آنچه‌‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ قرار‏‎ مردم‌‏‎ داوري‌‏‎ معرض‌‏‎
خلق‌‏‎ به‌‏‎ بشر‏‎ ابناء‏‎ تمامي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خاطري‌‏‎ تعلق‌‏‎:اول‌‏‎ ;مي‌شود‏‎
شخصي‌‏‎ وجود‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ دارند‏‎ پاك‌‏‎ وجدانهاي‌‏‎ و‏‎ خوش‌‏‎
و‏‎ بشنوند‏‎ آن‌‏‎ باره‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ و‏‎ بيابند‏‎ خاص‌‏‎ شخصيتي‌‏‎ و‏‎ برجسته‌‏‎
كارنامه‌‏‎:‎دوم‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ دست‌‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ روحي‌‏‎ بهجت‌‏‎ بخوانند‏‎
و‏‎ دروغ‌‏‎ و‏‎ ريا‏‎ از‏‎ آن‌ ، ‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پاك‌طينت‌‏‎ انسانهاي‌‏‎ درخشان‌‏‎
چشم‌‏‎ به‌‏‎ نشاني‌‏‎ كمتر‏‎ اخلاقي‌‏‎ رذايل‌‏‎ ديگر‏‎ و‏‎ قهر‏‎ و‏‎ خشونت‌‏‎ و‏‎ نفاق‌‏‎
روش‌‏‎ و‏‎ سيره‌‏‎ به‌‏‎ رويكرد‏‎ زمانه‌ها‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎ چرا‏‎ اما‏‎.مي‌آيد‏‎
پررنگ‌تر‏‎ ديگر‏‎ زمانه‌اي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كمرنگ‌‏‎ نخبه‌‏‎ و‏‎ مصلح‌‏‎ افراد‏‎
وي‌‏‎ سلوك‌‏‎ كيفيت‌‏‎ و‏‎ مدارا‏‎ و‏‎ دانش‌‏‎ و‏‎ طالقاني‌‏‎ امروز‏‎ چرا‏‎ مي‌شود؟‏‎
خود‏‎ به‌‏‎ بارز‏‎ صبغه‌اي‌‏‎ فكري‌ ، ‏‎ گوناگون‌‏‎ طيفهاي‌‏‎ و‏‎ مردمان‌‏‎ با‏‎
و‏‎ بحث‌‏‎ مورد‏‎ بيشتر‏‎ بزرگوار‏‎ آن‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ خلقيات‌‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎
وي‌‏‎ ياد‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ روز‏‎ هر‏‎ چرا‏‎ و‏‎ مي‌شود؟‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎
و‏‎ حاكمان‌‏‎ تاكيد‏‎ و‏‎ توصيه‌‏‎ مورد‏‎ اخلاقي‌اش‌‏‎ سيره‌‏‎ و‏‎ زنده‌تر‏‎
حسن‌نيت‌‏‎ از‏‎ ديروز‏‎ تا‏‎ چرا‏‎ بالاخره‌‏‎ و‏‎ مي‌شود؟‏‎ حكومت‌شوندگان‌‏‎
ميان‌‏‎ به‌‏‎ سخني‌‏‎ كمتر‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ دولت‌‏‎ بين‌‏‎ اعتماد‏‎ و‏‎ حاكمان‌‏‎
توحيد‏‎ چنين‌‏‎ و‏‎ ضرورتي‌‏‎ چنين‌‏‎ بر‏‎ همگان‌‏‎ زمان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ مي‌آمد؟‏‎
را‏‎ سئوالات‌‏‎ اين‌‏‎ تمامي‌‏‎ پاسخ‌‏‎ مي‌فشرند؟‏‎ پاي‌‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎
در‏‎ اخير‏‎ سال‌‏‎ چند‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ جستجو‏‎ پرشتابي‌‏‎ تحولات‌‏‎ در‏‎ بايد‏‎
حكومت‌‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ تحولاتي‌‏‎.‎پيوست‌‏‎ وقوع‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ جامعه‌‏‎
از‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ آموخته‌اند‏‎ متعدد‏‎ آزمونهاي‌‏‎ سايه‌‏‎ در‏‎ كنندگان‌ ، ‏‎
نگره‌ها‏‎ و‏‎ موضوعات‌‏‎ در‏‎ بعدي‌‏‎ تك‌‏‎ و‏‎ ساحتي‌‏‎ تك‌‏‎ تحليل‌‏‎ و‏‎ نگرش‌‏‎
هستي‌‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ صواب‏‎ راي‌‏‎ تنها‏‎ را‏‎ خود‏‎ راي‌‏‎ بپرهيزند ، ‏‎
آموخته‌اند‏‎ بدهند ، ‏‎ اظهارنظر‏‎ حق‌‏‎ نيز‏‎ ديگران‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نينگارند‏‎
اسلامي‌‏‎ تعاليم‌‏‎ پرتو‏‎ در‏‎ و‏‎ اشخاص‌‏‎ به‌‏‎ نهادن‌‏‎ حرمت‌‏‎ با‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎
كه‌‏‎ آموخته‌اند‏‎ نيز‏‎ و‏‎ ;شنيد‏‎ را‏‎ مخالفان‌‏‎ سخن‌‏‎ اساسي‌ ، ‏‎ قانون‌‏‎ و‏‎
.كرد‏‎ رفتار‏‎ مدارا‏‎ به‌‏‎ دوستان‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مروت‌‏‎ به‌‏‎ دشمنان‌‏‎ با‏‎ بايد‏‎

مرحوم‌‏‎ امثال‌‏‎ خواسته‌هاي‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ اخلاقيات‌ ، ‏‎ به‌‏‎ چنين‌‏‎ رويكردي‌‏‎
و‏‎ تبعيد ، ‏‎ و‏‎ زندان‌‏‎ رنج‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ سالها‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ طالقاني‌‏‎
اخلاقيات‌‏‎ تا‏‎ خريدند ، ‏‎ جان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مبارزه‌‏‎ آسيبهاي‌‏‎ و‏‎ شكنجه‌‏‎ زخم‌‏‎
.كنند‏‎ نهادينه‌‏‎ مردم‌‏‎ در‏‎ را‏‎ مدني‌‏‎ و‏‎ ديني‌‏‎
نحله‌هاي‌‏‎ دائمي‌‏‎ توجه‌‏‎ و‏‎ گروهها‏‎ افراد ، ‏‎ آوري‌‏‎ روي‌‏‎ و‏‎ محبت‌‏‎ رمز‏‎
به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ فهم‌‏‎ قابل‌‏‎ دلايل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بزرگوار‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ فكري‌‏‎ مختلف‌‏‎
به‌‏‎ ايشان‌‏‎ انتساب‏‎ در‏‎ يكديگر‏‎ از‏‎ جستن‌‏‎ سبقت‌‏‎ در‏‎ سعي‌‏‎ دليل‌‏‎ همين‌‏‎
برخورد‏‎ روش‌‏‎ توفيق‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ دارند‏‎ خود‏‎ فكري‌‏‎ نحله‌‏‎ و‏‎ گروه‌‏‎
اختلافات‌‏‎ عليرغم‌‏‎ و‏‎ چگونه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ نمايان‌‏‎ را‏‎ مرحوم‌‏‎ آن‌‏‎
و‏‎ رفتار‏‎ بر‏‎ بالاتفاق‌‏‎ همگي‌‏‎ متضاد ، ‏‎ گاه‌‏‎ و‏‎ شديد‏‎ فراوان‌ ، ‏‎ فكري‌‏‎
نشست‌‏‎ اندك‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌زنند‏‎ تاييد‏‎ مهر‏‎ طالقاني‌‏‎ مرحوم‌‏‎ سلوك‌‏‎ نحوه‌‏‎
مي‌شود‏‎ آب‏‎ اختلافات‌ ، ‏‎ از‏‎ كوهي‌‏‎ بزرگوار ، ‏‎ آن‌‏‎ محضر‏‎ در‏‎ برخاست‌‏‎ و‏‎
!برداشته‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ و‏‎
گذاشت‌‏‎ تنها‏‎ را‏‎ (‎ره‌‏‎)امام‌‏‎ و‏‎ انقلاب‏‎ زمانه‌اي‌‏‎ در‏‎ طالقاني‌‏‎ مرحوم‌‏‎
نياز‏‎ ايشان‌‏‎ دلنشين‌‏‎ شخصيت‌‏‎ و‏‎ نافذ‏‎ كلام‌‏‎ به‌‏‎ كشور‏‎ فضاي‌‏‎ كه‌‏‎
.داشت‌‏‎ فراوان‌‏‎
برداشتهاي‌‏‎ تا‏‎ نداد‏‎ فرصت‌‏‎ بزرگوار‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ زمانه‌ ، ‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎
كند ، ‏‎ استوار‏‎ و‏‎ جاگير‏‎ مردم‌‏‎ ميان‌‏‎ رادر‏‎ خويش‌‏‎ عصري‌‏‎ و‏‎ مترقي‌‏‎
در‏‎ تدبر‏‎ و‏‎ فرصت‌تامل‌‏‎ نيز‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ انقلابي‌‏‎ شور‏‎ اينكه‌‏‎ ضمن‌‏‎
آنكه‌‏‎ خلاصه‌‏‎ و‏‎ ستاند‏‎ ميانسالان‌‏‎ و‏‎ جوانان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ وي‌‏‎ روش‌‏‎ و‏‎ سيره‌‏‎
فرو‏‎ خود‏‎ در‏‎ توفاني‌‏‎ ايام‌‏‎ آن‌‏‎ گرداب‏‎ در‏‎ را‏‎ آنها‏‎ از‏‎ كثيري‌‏‎
هياتي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ برآورده‌‏‎ سر‏‎ آموزه‌ها‏‎ آن‌‏‎ امروزه‌‏‎ اما‏‎.‎برد‏‎
شنيده‌‏‎ برزن‌‏‎ و‏‎ كوي‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ بزرگوار‏‎ آن‌‏‎ شاگردان‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نوين‌‏‎
در‏‎ انديشه‌هايي‌‏‎ چنين‌‏‎ به‌‏‎ هرزماني‌‏‎ در‏‎ عظيم‌‏‎ نيازي‌‏‎ زيرا‏‎ ;مي‌شود‏‎
هر‏‎ نخست‌‏‎ سخن‌‏‎ انقلابي‌‏‎ شور‏‎ روز‏‎ آن‌‏‎ اگر‏‎.‎مي‌زند‏‎ موج‌‏‎ ذات‌جامعه‌‏‎
مي‌تواند‏‎ انقلابي‌‏‎ شعور‏‎ و‏‎ مدني‌‏‎ امروزاخلاق‌‏‎ بود ، ‏‎ محفلي‌‏‎ و‏‎ مجلسي‌‏‎
.بدرخشد‏‎ بربامها‏‎ و‏‎ باشد‏‎ انقلاب‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ آرمانهاي‌‏‎ بر‏‎ تضميني‌‏‎





© 1998 HAMSHAHRI, All rights reserved.