شماره‌ 1958‏‎ ‎‏‏،‏‎19 OCT 1999 مهر 1378 ، ‏‎ سه‌شنبه‌ 27‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Metropolis
Business
Stocks
Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
اصول‌‏‎ و‏‎ حديث‌‏‎

نگاه‌‏‎ يا‏‎ تبليغي‌‏‎ نگاه‌‏‎ ;اديان‌‏‎ گوي‌‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎
معرفتي‌؟‏‎

اصول‌‏‎ و‏‎ حديث‌‏‎


"اصول‌‏‎" واعتبار‏‎ اهميت‌‏‎ ائمه‌ ، ‏‎ سخنان‌‏‎ گردآوري‌‏‎ چگونگي‌‏‎
كه‌‏‎ كاربردي‌‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)معصوم‌‏‎ ائمه‌‏‎ سخنان‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ :‎گشايي‌‏‎ جستار‏‎
روشن‌‏‎ روشي‌‏‎ و‏‎ طريق‌‏‎ ارائه‌‏‎ در‏‎ بزرگواران‌‏‎ آن‌‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ كلام‌‏‎
پيش‌پاي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ بسياري‌‏‎ گرهگاه‌هاي‌‏‎ مي‌تواند‏‎ مي‌كند ، ‏‎ ايفا‏‎
حساسيت‌‏‎ و‏‎ دغدغه‌‏‎ خود‏‎ واخلاق‌‏‎ ايمان‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ كه‌‏‎ انسانهايي‌‏‎
پيشينه‌اي‌‏‎ ارائه‌‏‎ ضمن‌‏‎ زير‏‎ نوشته‌‏‎.نمايد‏‎ بازگشايي‌‏‎ مي‌ورزند‏‎
نوشتن‌‏‎ و‏‎ جمع‌آوري‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ اصول‌‏‎ علم‌‏‎ كشيدن‌‏‎ بر‏‎ سر‏‎ ازچگونگي‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ معتبري‌‏‎ منابع‌‏‎ به‌‏‎ معصوم‌ ، ‏‎ ائمه‌‏‎ احاديث‌‏‎ و‏‎ سخنان‌‏‎
آن‌‏‎ به‌‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ منبعي‌‏‎ صد‏‎ چهار‏‎ نيز‏‎ و‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ زمينه‌‏‎
مورد‏‎ اربعه‌‏‎ كتب‏‎ منبع‌ ، ‏‎ چهار‏‎ نهايت‌ ، ‏‎ در‏‎ اما‏‎ شده‌‏‎ اشاره‌‏‎
شما‏‎ توجه‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ است‌ ، اشاره‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ مسلمانان‌‏‎ وثاقت‌‏‎
.مي‌نماييم‌‏‎ جلب‏‎ نوشته‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ارجمند‏‎ خوانندگان‌‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
موحد‏‎ عيني‌زاده‌‏‎ محمد‏‎
ديني‌‏‎ معارف‌‏‎ اولي‌‏‎ سرچشمه‌‏‎ و‏‎ اصلي‌‏‎ منبع‌‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ بي‌ترديد‏‎
جميع‌‏‎ و‏‎ الهي‌‏‎ احكام‌‏‎ همه‌‏‎ حقيقي‌‏‎ مرجع‌‏‎ و‏‎ اصيل‌‏‎ سند‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌باشد‏‎ مردم‌‏‎ آخرت‌‏‎ و‏‎ دنيا‏‎ زندگاني‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ مسايل‌‏‎
گرامي‌‏‎ رسول‌‏‎ عهده‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ مبهمات‌‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ جزئيات‌‏‎ تفصيل‌‏‎
نيز‏‎ بزرگوار‏‎ آن‌‏‎ سنت‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ گذاشته‌‏‎ (ص‌‏‎)‎اسلام‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ احكام‌‏‎ مبدا‏‎ و‏‎ منشا‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ همچون‌‏‎
نموده‌ ، ‏‎ گوشزد‏‎ را‏‎ موءمنين‌‏‎ كفر‏‎ و‏‎ ارتداد‏‎ خطر‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎
:مي‌فرمايد‏‎
اوتوا‏‎ الذين‌‏‎ من‌‏‎ "فريقا‏‎ تطيعوا‏‎ ان‌‏‎ امنوا‏‎ الذين‌‏‎ ايها‏‎ يا‏‎
(‎‏‏1‏‎)كافرين‌‏‎ ايمانكم‌‏‎ بعد‏‎ يردوكم‌‏‎ الكتاب‏‎
جلوگيري‌‏‎ موءمنين‌‏‎ ارتداد‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ عمده‌‏‎ عامل‌‏‎ دو‏‎ آنگاه‌‏‎
"(ص‌‏‎)‎اكرم‌‏‎ پيامبر‏‎ مقدس‌‏‎ وجود‏‎" و‏‎ "الهي‌‏‎ آيات‌‏‎" مي‌نمايد ، ‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ و‏‎ دانسته‌‏‎
رسوله‌‏‎ فيكم‌‏‎ و‏‎ الله‌‏‎ ايات‌‏‎ عليكم‌‏‎ تتلي‌‏‎ انتم‌‏‎ و‏‎ تكفرون‌‏‎ كيف‌‏‎ و‏‎
(‎‏‏2‏‎)مستقيم‌‏‎ صراط‏‎ الي‌‏‎ هدي‌‏‎ فقد‏‎ بالله‌‏‎ يعتصم‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎
و‏‎ الله‌‏‎ به‌‏‎ اعتصام‌‏‎ طريق‌‏‎ اينجا ، ‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ ملاحظه‌‏‎
"خدا‏‎ رسول‌‏‎" و‏‎ "خدا‏‎ آيات‌‏‎" همانا‏‎ مستقيم‌‏‎ صراط‏‎ به‌‏‎ اهتداء‏‎
رسول‌‏‎ ارتحال‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ سخن‌‏‎ اينك‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ اعلام‌‏‎
دنيا‏‎ از‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ معلوم‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ اينكه‌‏‎ با‏‎ گرامي‌ ، ‏‎
واين‌‏‎ ماند‏‎ خواهد‏‎ خالي‌‏‎ (‎ص‌‏‎)خدا‏‎ رسول‌‏‎ جاي‌‏‎ آيا‏‎ رفت‌ ، ‏‎ خواهد‏‎
در‏‎ محكم‌‏‎ سد‏‎ و‏‎ مستقيم‌‏‎ صراط‏‎ به‌‏‎ مردم‌‏‎ هدايت‌‏‎ در‏‎ ركين‌‏‎ ركن‌‏‎
شكست‌؟‏‎ خواهد‏‎ موءمنين‌ ، ‏‎ ارتداد‏‎ برابر‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ چه‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ بزرگوار‏‎ آن‌‏‎ خود‏‎ ببينيم‌‏‎
و‏‎ بيتي‌‏‎ اهل‌‏‎ عترتي‌‏‎ و‏‎ الله‌‏‎ كتاب‏‎:الثقلين‌‏‎ فيكم‌‏‎ تارك‌‏‎ اني‌‏‎
بهما‏‎ تمسكتم‌‏‎ ان‌‏‎ ما‏‎ الحوض‌‏‎ علي‌‏‎ يردا‏‎ حتي‌‏‎ يفترقا‏‎ لن‌‏‎ انهما‏‎
(‎‏‏3‏‎)تضلوا‏‎ لن‌‏‎
همچون‌‏‎ نيز‏‎ (ص‌‏‎)‎اسلام‌‏‎ گرامي‌‏‎ پيامبر‏‎ مي‌شود‏‎ ملاحظه‌‏‎ همچنانكه‌‏‎
"ثقل‌‏‎" دو‏‎ گرو‏‎ در‏‎ را‏‎ امت‌‏‎ انحراف‌‏‎ از‏‎ جلوگيري‌‏‎ (‎‎‏‏4‏‎)‎كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎
.گرامي‌‏‎ آن‌‏‎ طيبه‌‏‎ عترت‌‏‎ دوم‌‏‎ و‏‎ الهي‌‏‎ آيات‌‏‎ همان‌‏‎ اول‌‏‎ دانسته‌‏‎
عدم‌‏‎ صورت‌‏‎ در‏‎ رحلتش‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانست‌‏‎ نيك‌‏‎ بزرگوار‏‎ آن‌‏‎ آري‌‏‎
اسلام‌‏‎ دشمنان‌‏‎ براي‌‏‎ مناسبي‌‏‎ فرصت‌‏‎ صالح‌ ، ‏‎ جانشيني‌‏‎ جايگزيني‌‏‎
معارف‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ خطرناك‌‏‎ حملاتي‌‏‎ با‏‎ تا‏‎ مي‌آمد‏‎ پيش‌‏‎
و‏‎ رهبر‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ "قطعا‏‎ مسلمين‌‏‎.‎شوند‏‎ امت‌‏‎ انحراف‌‏‎ موجب‏‎ ديني‌‏‎
به‌‏‎ كامل‌‏‎ وقوف‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ داشتند‏‎ دلسوز‏‎ و‏‎ آگاه‌‏‎ راهنمايي‌‏‎
رسول‌‏‎ براي‌‏‎ شايسته‌‏‎ جانشيني‌‏‎ كريم‌ ، ‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ ماارادالله‌‏‎
و‏‎ باشد‏‎ امت‌‏‎ انحراف‌‏‎ از‏‎ جلوگيري‌‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ هدايت‌‏‎ در‏‎ (ص‌‏‎)اكرم‌‏‎
و 101‏‎ آيه‌ 100‏‎ به‌‏‎ تلويحي‌‏‎ اشاره‌اي‌‏‎ با‏‎ (ص‌‏‎)‎رسول‌‏‎ حضرت‌‏‎ لذا‏‎
:فرمود‏‎ عمران‌‏‎ آل‌‏‎ سوره‌‏‎
يضرب‏‎ "كفارا‏‎ بعدي‌‏‎ ترجعوا‏‎ لا‏‎ و‏‎ انفسكم‌‏‎ تظلموا‏‎ لا‏‎ و‏‎.‎.‎.‎
كتاب‏‎:‎به‌‏‎ تضلون‌‏‎ لا‏‎ ما‏‎ فيكم‌‏‎ تركت‌‏‎ قد‏‎ اني‌‏‎ بعض‌‏‎ رقاب‏‎ بعضكم‌‏‎
(‎‏‏5‏‎)...الله‌‏‎
:فرمود‏‎ سقيفه‌‏‎ اهل‌‏‎ با‏‎ احتجاج‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ (‎ع‌‏‎)‎امير‏‎ حضرت‌‏‎ و‏‎
وزيره‌‏‎ و‏‎ وصيه‌‏‎ انا‏‎ و‏‎ ميتا‏‎ و‏‎"حيا‏‎ الله‌‏‎ برسول‌‏‎ اولي‌‏‎ انا‏‎.‎.‎.‎
الفاروق‌‏‎ و‏‎ الاكبر‏‎ اناالصديق‌‏‎ و‏‎ علمه‌‏‎ و‏‎ سره‌‏‎ مستودع‌‏‎ و‏‎
جهاد‏‎ في‌‏‎ بلاء‏‎ احسنكم‌‏‎ و‏‎ صدقه‌‏‎ و‏‎ به‌‏‎ آمن‌‏‎ من‌‏‎ اول‌‏‎ الاعظم‌‏‎
و‏‎ في‌الدين‌‏‎ افقهكم‌‏‎ و‏‎ السنه‌‏‎ و‏‎ بالكتاب‏‎ واعرفكم‌‏‎ المشركين‌‏‎
اثبتكم‌‏‎ و‏‎ "لسانا‏‎ اذربكم‌‏‎ و‏‎ الامور‏‎ بعواقب‏‎ اعلمكم‌‏‎
(‎‏‏6‏‎)...جنانا‏‎
امت‌‏‎ واقعي‌‏‎ پاسداران‌‏‎ (‎ص‌‏‎)‎اكرم‌‏‎ رسول‌‏‎ طيبه‌‏‎ عترت‌‏‎ ترتيب‏‎ بدين‌‏‎
به‌‏‎ تمسك‌‏‎ و‏‎ مي‌باشند‏‎ تحريف‌‏‎ از‏‎ دين‌‏‎ حقيقي‌‏‎ حراس‌‏‎ و‏‎ انحراف‌‏‎ از‏‎
تقرير‏‎ و‏‎ فعل‌‏‎ و‏‎ قول‌‏‎ شامل‌‏‎ كه‌‏‎ گرامي‌‏‎ رسول‌‏‎ سنت‌‏‎ و‏‎ الهي‌‏‎ آيات‌‏‎
به‌الله‌‏‎ اعتصام‌‏‎ همانا‏‎ مي‌باشند ، ‏‎ طيبه‌اش‌‏‎ عترت‌‏‎ و‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎
يعتصم‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ مستقيم‌‏‎ صراط‏‎ به‌‏‎ اهتداء‏‎ موجب‏‎ و‏‎
تمسك‌‏‎ بزرگواران‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ جز‏‎ و‏‎ مستقيم‌‏‎ صراط‏‎ الي‌‏‎ هدي‌‏‎ فقد‏‎ بالله‌‏‎
ايشان‌‏‎ غير‏‎ و‏‎ تابعين‌‏‎ و‏‎ صحابه‌‏‎ از‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ هركسي‌‏‎ سخنان‌‏‎ به‌‏‎
كردن‌‏‎ رها‏‎ مصداق‌‏‎ بلكه‌‏‎ ندارد‏‎ وجود‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ تنهاحجتي‌‏‎ نه‌‏‎ باشد ، ‏‎
.بود‏‎ خواهد‏‎ مستقيم‌‏‎ صراط‏‎ به‌‏‎ هدايت‌‏‎ از‏‎ وجدايي‌‏‎ حبل‌الله‌‏‎
ضبط‏‎ و‏‎ ثبت‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ آغاز‏‎ همان‌‏‎ از‏‎ (ع‌‏‎)‎بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ مكتب‏‎ پيروان‌‏‎
برخلاف‌‏‎.‎گماشتند‏‎ همت‌‏‎ او‏‎ طاهره‌‏‎ عترت‌‏‎ و‏‎ اكرم‌‏‎ رسول‌‏‎ سنت‌‏‎
و‏‎ جمع‌آوري‌‏‎ صدد‏‎ در‏‎ هجري‌‏‎ دوم‌‏‎ قرن‌‏‎ اوايل‌‏‎ از‏‎ تنها‏‎ كه‌‏‎ ديگران‌‏‎
وجود‏‎ جهت‌‏‎ به‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ برآمدند ، ‏‎ (‎ص‌‏‎)اكرم‌‏‎ پيامبر‏‎ سخنان‌‏‎ تدوين‌‏‎
آن‌‏‎ خود‏‎ نيز‏‎ و‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ پيروان‌‏‎ بر‏‎ تحويل‌‏‎ و‏‎ فشار‏‎ جو‏‎
چنداني‌‏‎ رونق‌‏‎ شيعه‌‏‎ حديث‌‏‎ (‎ع‌‏‎)باقر‏‎ امام‌‏‎ دوران‌‏‎ تا‏‎ بزرگواران‌‏‎
خود‏‎ اسلامي‌‏‎ نوپاي‌‏‎ تمدن‌‏‎ كه‌‏‎ (ع‌‏‎)صادقين‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ اما‏‎.‎نيافت‌‏‎
و‏‎ ملل‌‏‎ ساير‏‎ تمدن‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ با‏‎ ناپذير‏‎ گريز‏‎ مواجهه‌اي‌‏‎ در‏‎ را‏‎
ديني‌‏‎ بويي‌‏‎ و‏‎ رنگ‌‏‎ كه‌‏‎ سخني‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌ديد‏‎ نحل‌‏‎
نيز‏‎ مجالي‌‏‎ بالطبع‌‏‎ مي‌نمود ، ‏‎ استقبال‌‏‎ مواجهه‌‏‎ اين‌‏‎ داشت‌در‏‎
پيش‌‏‎ معارف‌الهي‌‏‎ واقعي‌‏‎ عالمان‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ حقيقي‌‏‎ شارحان‌‏‎ براي‌‏‎
در‏‎ خود‏‎ بيانات‌‏‎ با‏‎ را‏‎ ديني‌‏‎ معارف‌‏‎ و‏‎ عقايد‏‎ بناي‌‏‎ تا‏‎ آمد‏‎
و‏‎ مذهبي‌‏‎ مشكلات‌‏‎ حل‌‏‎ و‏‎ سخنراني‌‏‎ و‏‎ وعظ‏‎ و‏‎ بحث‌‏‎ و‏‎ درس‌‏‎ جلسات‌‏‎
فرصت‌‏‎ نيز‏‎ گراميان‌‏‎ آن‌‏‎ پيروان‌‏‎ و‏‎ نمايند‏‎ محكم‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎ علمي‌‏‎
اهتمام‌‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎.‎يافتند‏‎ را‏‎ ايشان‌‏‎ احاديث‌‏‎ جمع‌آوري‌‏‎ و‏‎ ثبت‌‏‎
و‏‎ اصحاب‏‎ و‏‎ الذكر‏‎ اخير‏‎ بزرگوار‏‎ دو‏‎ به‌ويژه‌‏‎ و‏‎ معصوم‌‏‎ ائمه‌‏‎
حديثي‌‏‎ جزوه‌‏‎ و‏‎ اصل‌‏‎ و‏‎ كتاب‏‎ صدها‏‎ ايشان‌‏‎ راويان‌‏‎ و‏‎ شاگردان‌‏‎
تندباد‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎.شد‏‎ كشيده‌‏‎ تاليف‌‏‎ رشته‌‏‎ به‌‏‎ غيرمبوب‏‎ و‏‎ مبوب‏‎
مجموعه‌‏‎ اما‏‎ برد‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آنها‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ روزگار‏‎ حوادث‌‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ تاليفاتي‌‏‎ و‏‎ روزگار‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ مانده‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ فقه‌‏‎ آمد ، ‏‎ بوجود‏‎ آنها‏‎ اصيل‌‏‎ منابع‌‏‎ بر‏‎ تكيه‌‏‎ با‏‎ ايشان‌‏‎
قرآن‌‏‎ به‌‏‎ واقعي‌‏‎ متمسكان‌‏‎ و‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ مكتب‏‎ پيروان‌‏‎ معارف‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ وخود‏‎ بخشيد‏‎ ناپذير‏‎ زوال‌‏‎ استحكامي‌‏‎ را‏‎ وعترت‌‏‎
.ساخت‌‏‎ رهنمون‌‏‎ مستقيم‌‏‎ صراط‏‎ سوي‌‏‎
تابعين‌‏‎ و‏‎ اصحاب‏‎ اماميه‌ ، ‏‎ فقهاي‌‏‎ و‏‎ محدثان‌‏‎ از‏‎ نخست‌‏‎ گروه‌‏‎
حديث‌‏‎ و‏‎ فقه‌‏‎ كه‌‏‎ نمود‏‎ ادعا‏‎ بتوان‌‏‎ شايد‏‎ و‏‎ مي‌باشند‏‎ (‎ع‌‏‎)ائمه‌‏‎
تابعين‌‏‎ به‌ويژه‌‏‎ و‏‎ ايشان‌‏‎ علمي‌‏‎ تلاشهاي‌‏‎ پايه‌‏‎ بر‏‎ اماميه‌‏‎
نديم‌‏‎ ابن‌‏‎ فهرست‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ يافته‌‏‎ انسجام‌‏‎ و‏‎ ترتيب‏‎ و‏‎ تدوين‌‏‎
تعداد‏‎ و‏‎ شيعه‌‏‎ دانشمندان‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ نام‌‏‎ (-ه‏‎ متوفاي‌ 385‏‎)‎
نجاشي‌‏‎ رجال‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎است‌‏‎ آمده‌‏‎ اماميه‌‏‎ كتب‏‎ از‏‎ كثيري‌‏‎
ذكر‏‎ با‏‎ اماميه‌‏‎ دانشمندان‌‏‎ از‏‎ تن‌‏‎ ‎‏‏1200‏‎(-‎ه‏‎ متوفاي‌ 450‏‎)
متوفاي‌‏‎)‎طوسي‌‏‎ شيخ‌‏‎ فهرست‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ ذكر‏‎ ايشان‌‏‎ موءلفات‌‏‎
به‌‏‎ معروف‌‏‎ -‎العلماء‏‎ معالم‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نفر‏‎ هفتصد‏‎ نام‌‏‎ (‎-ه‏‎ ‎‏‏460‏‎
نام‌‏‎ (‎-ه‏‎ متوفاي‌ 588‏‎)‎ مازندراني‌‏‎ سروي‌‏‎ آشوب‏‎ شهر‏‎ ابن‌‏‎ -‎فهرست‌‏‎
گرديده‌‏‎ ضبط‏‎ كرده‌‏‎ ذكر‏‎ فهرست‌‏‎ در‏‎ شيخ‌‏‎ آنچه‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ تن‌‏‎ سيصد‏‎
در‏‎ اماميه‌‏‎ محدثان‌‏‎ و‏‎ دانشمندان‌‏‎ همه‌‏‎ بي‌شك‌ ، ‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
زمان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ طوسي‌‏‎ شيخ‌‏‎ چنانچه‌‏‎ نيستند ، ‏‎ اسلام‌‏‎ اوليه‌‏‎ قرون‌‏‎
نيز‏‎ بغداد‏‎ در‏‎ اقامت‌‏‎ مدت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ را‏‎ اماميه‌‏‎ رياست‌‏‎ خويش‌‏‎
كتابخانه‌‏‎ و‏‎ شاپور‏‎ دارالعلم‌‏‎ پرارزش‌‏‎ كتابخانه‌‏‎ به‌‏‎ دسترسي‌‏‎
:مي‌نويسد‏‎ فهرست‌‏‎ آغاز‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ مرتضي‌‏‎ سيد‏‎ استادش‌‏‎ غني‌‏‎
روايي‌‏‎ اصول‌‏‎ و‏‎ تصانيف‌‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ نمي‌كنم‌‏‎ تعهد‏‎ هيچگاه‌‏‎ من‌‏‎"
كثرت‌‏‎ با‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ زيرا‏‎ برم‌‏‎ نام‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ شيعه‌‏‎
".نيست‌‏‎ ضبط‏‎ قابل‌‏‎ و‏‎ ممكن‌‏‎ مختلف‌ ، ‏‎ بلاد‏‎ در‏‎ انتشار‏‎
از‏‎ اختصاري‌‏‎ كه‌‏‎)‎ هدايتالامه‌‏‎ پنجم‌‏‎ فايده‌‏‎ در‏‎ عاملي‌‏‎ حر‏‎ شيخ‌‏‎
شيعه‌‏‎ مصنفات‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎ نام‌‏‎":مي‌نويسد‏‎ (‎است‌‏‎ وسايل‌الشيعه‌‏‎
در‏‎ كبرا‏‎ غيبت‌‏‎ اوايل‌‏‎ و‏‎ صغري‌‏‎ غيبت‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ ائمه‌‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
(‎‏‏7‏‎)".است‌‏‎ كتاب‏‎ هزار‏‎ شش‌‏‎ بر‏‎ بالغ‌‏‎ آمده‌ ، ‏‎ استرآبادي‌‏‎ رجال‌‏‎ كتاب‏‎
"اصول‌‏‎" آوردن‌‏‎ فراهم‌‏‎ گروه‌‏‎ اين‌‏‎ مهم‌‏‎ و‏‎ ارزنده‌‏‎ علمي‌‏‎ خدمات‌‏‎ از‏‎
(ع‌‏‎)‎ائمه‌‏‎ صحابه‌‏‎ از‏‎ "غالبا‏‎ دانشمندان‌‏‎ اين‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ مي‌باشد‏‎
و‏‎ مردم‌‏‎ مرجع‌‏‎ خويش‌‏‎ اقامت‌‏‎ سرزمينهاي‌‏‎ در‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ بوده‌اند ، ‏‎
به‌‏‎ "شخصا‏‎ جديد‏‎ مسائل‌‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ مواقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ شيعيان‌‏‎
احاديث‌‏‎ و‏‎ رسيده‌اند‏‎ اعتماد‏‎ مورد‏‎ صحابي‌‏‎ يا‏‎ (‎ع‌‏‎)ائمه‌‏‎ حضور‏‎
ضبط‏‎ و‏‎ ثبت‌‏‎ اوراقي‌‏‎ و‏‎ نوشت‌افزارها‏‎ در‏‎ را‏‎ (‎ع‌‏‎)‎معصومان‌‏‎
خاصي‌‏‎ ترتيب‏‎ و‏‎ تبويب‏‎ روايي‌‏‎ مجموعه‌هاي‌‏‎ اين‌‏‎.‎كرده‌اند‏‎
فقهي‌‏‎ مساله‌‏‎ چند‏‎ يا‏‎ يك‌‏‎ درباره‌‏‎ سئوالي‌‏‎ گاه‌‏‎ آن‌‏‎ صاحب‏‎.‎نداشت‌‏‎
درباره‌‏‎ بود‏‎ ممكن‌‏‎ و‏‎ مي‌آمد‏‎ پيش‌‏‎ وي‌‏‎ براي‌‏‎ نياز‏‎ حسب‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎
آداب ، ‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ مطالبي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ باشد‏‎ فقه‌‏‎ مختلف‌‏‎ ابواب‏‎
و‏‎ ايشان‌‏‎ فضايل‌‏‎ و‏‎ مناقب‏‎ و‏‎ معصومان‌‏‎ وفات‌‏‎ و‏‎ ولادت‌‏‎ تاريخ‌‏‎
شنيده‌‏‎ ايشان‌‏‎ اصحاب‏‎ يا‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)امامان‌‏‎ از‏‎ "مستقيما‏‎ آن‌‏‎ امثال‌‏‎
اوراق‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ نابودي‌ ، ‏‎ از‏‎ صيانت‌‏‎ و‏‎ حفظ‏‎ منظور‏‎ به‌‏‎ بود ، ‏‎
صد‏‎ چهار‏‎ حدود‏‎ مدتي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ اوراق‌‏‎ اين‌‏‎ نگارش‌‏‎ از‏‎.‎مي‌نگاشت‌‏‎
يافت‌ ، ‏‎ شهرت‌‏‎ "اربعمائه‌‏‎ اصول‌‏‎" به‌‏‎ بعدها‏‎ كه‌‏‎ روايي‌‏‎ مجموعه‌‏‎
(‎‏‏8‏‎).آمد‏‎ بوجود‏‎
حديث‌‏‎ مجامع‌‏‎ شيعه‌ ، ‏‎ معتمد‏‎ محدثين‌‏‎ شفاهي‌‏‎ نقل‌‏‎ و‏‎ اصول‌‏‎ همين‌‏‎
محمد‏‎ بن‌‏‎ احمد‏‎ ابوجعفر‏‎ شيخ‌‏‎ چنانكه‌‏‎ ساخت‌‏‎ فراهم‌‏‎ را‏‎ اماميه‌‏‎
را‏‎ "محاسن‌‏‎" كتاب‏‎ (-ه‏‎ يا 280‏‎ متوفاي‌ 274‏‎) البرقي‌‏‎ خالد‏‎ بن‌‏‎
تاليف‌‏‎ سوم‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ حديث‌‏‎ ابواب‏‎ از‏‎ كثيري‌‏‎ تعداد‏‎ شامل‌‏‎ كه‌‏‎
.نمود‏‎
تنسيق‌‏‎ و‏‎ ترتيب‏‎ و‏‎ متفرقه‌‏‎ احاديث‌‏‎ جمع‌‏‎ در‏‎ كوشش‌‏‎ پس‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎
ميان‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ پيدا‏‎ اماميه‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ ساختن‌‏‎ ومجموعه‌‏‎
به‌‏‎ الفقيه‌‏‎ يحضره‌‏‎ لا‏‎ من‌‏‎ و‏‎ استبصار‏‎ تهذيب ، ‏‎ كافي‌ ، ‏‎ كتابهاي‌‏‎
جامعين‌‏‎ وثاقت‌‏‎ و‏‎ واهميت‌‏‎ شيعه‌‏‎ روايات‌‏‎ اغلب‏‎ بر‏‎ اشتمال‌‏‎ واسطه‌‏‎
تا‏‎ برآنيم‌‏‎ نوشتار‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ (‎‏‏9‏‎)‎.‎كرد‏‎ كسب‏‎ بيشتري‌‏‎ اشتهار‏‎ آن‌ ، ‏‎
پديده‌‏‎ به‌‏‎ گذرا‏‎ چند‏‎ هر‏‎ نگاهي‌‏‎ مهربانمان‌‏‎ آفريدگار‏‎ ياري‌‏‎ با‏‎
يافتن‌‏‎ ره‌‏‎ توفيق‌‏‎ و‏‎ بيفكنيم‌‏‎ شيعه‌‏‎ حديث‌‏‎ در‏‎ "اربعمائه‌‏‎ اصول‌‏‎"
.مي‌جوييم‌‏‎ حضرتش‌‏‎ از‏‎ صواب‏‎ به‌‏‎
چيست‌؟‏‎ اصل‌‏‎
قول‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بنيان‌‏‎ و‏‎ پايه‌‏‎ ريشه‌ ، ‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ اصل‌‏‎ واژه‌‏‎
در‏‎ و‏‎ "عليه‌‏‎ يقوم‌‏‎ اساسه‌الذي‌‏‎ اصل‌الشي‌‏‎" معجم‌الوسيط‏‎ صاحب‏‎
كلمه‌‏‎ دو‏‎ واژه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ قرار‏‎ "فرع‌‏‎" كلمه‌‏‎ آن‌‏‎ مقابل‌‏‎
خود ، ‏‎ اساس‌‏‎ و‏‎ ريشه‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ هرچيزي‌‏‎ چنانچه‌‏‎.‎هستند‏‎ متضايف‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ "اصل‌‏‎" خود ، ‏‎ فروع‌‏‎ و‏‎ شاخه‌ها‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ و‏‎ "فرع‌‏‎"
در‏‎ "اصول‌‏‎" آن‌‏‎ جمع‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ "اصل‌‏‎" واژه‌‏‎ كاربرد‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
معناي‌‏‎ بر‏‎ ناظر‏‎ ديگر ، ‏‎ اصطلاحات‌‏‎ بسياري‌‏‎ همچون‌‏‎ حديث‌ ، ‏‎ علم‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ غالب‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ لغوي‌‏‎ معناي‌‏‎ بلكه‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ آن‌‏‎ لغوي‌‏‎
از‏‎ نيز‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ دقيق‌‏‎ و‏‎ جامع‌‏‎ تعريفي‌‏‎ ارائه‌‏‎ در‏‎ دشواري‌‏‎ شايد‏‎
و‏‎ حدود‏‎ برمبناي‌‏‎ ابتدا‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ كاربرد‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ جهت‌‏‎ اين‌‏‎ اهم‌‏‎
از‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ مصطلح‌‏‎ كم‌‏‎ كم‌‏‎ و‏‎ نبوده‌‏‎ خاص‌‏‎ اصطلاحي‌‏‎ ثغور‏‎
"اصل‌‏‎" از‏‎ رجال‌‏‎ و‏‎ حديث‌‏‎ علم‌‏‎ بزرگان‌‏‎ كه‌‏‎ تعاريفي‌‏‎ حتي‌‏‎ اين‌رو‏‎
.دارد‏‎ توجهي‌‏‎ قابل‌‏‎ نقص‌‏‎ موارد‏‎ داده‌اند ، ‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎
"اصل‌‏‎" اصطلاح‌‏‎ كاربرد‏‎ پيشينه‌‏‎
قرن‌‏‎ در‏‎ شيعه‌‏‎ علماي‌‏‎ آثار‏‎ در‏‎ مشخص‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ "اصل‌‏‎" اصطلاح‌‏‎
برابر‏‎.‎است‌‏‎ رفته‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ و‏‎ هجري‌‏‎ پنجم‌‏‎
در‏‎ را‏‎ "اصل‌‏‎" واژه‌‏‎ كه‌‏‎ دانشمندي‌‏‎ اولين‌‏‎ منابع‌ ، ‏‎ قديمي‌ترين‌‏‎
‎‏‏،‏‎"رساله‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"مصنف‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"كتاب‏‎" چون‌‏‎ ديگري‌‏‎ اصطلاحات‌‏‎ مقابل‌‏‎
شيخ‌‏‎ به‌‏‎ ملقب‏‎ "نعمان‌‏‎ محمدبن‌‏‎" برد‏‎ بكار‏‎ آن‌‏‎ امثال‌‏‎ و‏‎ "نوادر‏‎"
او ، ‏‎ از‏‎ آشوب‏‎ شهر‏‎ ابن‌‏‎ نقل‌‏‎ طبق‌‏‎.‎است‌‏‎ (ق‌‏‎ متوفي‌ 412‏‎)‎ مفيد‏‎
:كه‌‏‎ است‌‏‎ مدعي‌‏‎
عهد‏‎ تا‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ اميرالموءمنين‌‏‎ زمان‌‏‎ از‏‎ اماميه‌‏‎"
ناميده‌‏‎ "اصول‌‏‎" كه‌‏‎ كتاب‏‎ چهارصد‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎ع‌‏‎)ابومحمدالحسن‌العسكري‌‏‎
گويند ، ‏‎ كه‌‏‎ گفتار‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ آنها‏‎ هدف‌‏‎ و‏‎ نگاشته‌اند‏‎ مي‌شوند ، ‏‎
(‎‏‏10‏‎)".مي‌باشد‏‎ مطلب‏‎ همين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ اصلي‌‏‎ داراي‌‏‎ راوي‌‏‎ فلان‌‏‎
ميان‌‏‎ نيز‏‎ مفيد‏‎ شيخ‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ مي‌آيد‏‎ بدست‌‏‎ اخير‏‎ عبارت‌‏‎ از‏‎
.است‌‏‎ بوده‌‏‎ متداول‌‏‎ اصطلاح‌‏‎ اين‌‏‎ شيعه‌‏‎ رجال‌‏‎ علماي‌‏‎ و‏‎ محدثان‌‏‎
متوفي‌‏‎ طوسي‌ ، ‏‎ حسن‌‏‎ محمدبن‌‏‎ ابوجعفر‏‎)‎ طوسي‌‏‎ فهرست‌‏‎ در‏‎ تتبع‌‏‎ با‏‎
بدست‌‏‎ (‎ق‌‏‎ متوفي‌ 450‏‎ نجاشي‌‏‎ ابوالعباس‌‏‎)‎ نجاشي‌‏‎ و‏‎ (‎ق‌‏‎ ‎‏‏460‏‎
كتب‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ بر‏‎ فقط‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مستقلي‌‏‎ عنوان‌‏‎ "اصل‌‏‎" كه‌‏‎ مي‌آيد‏‎
بدو‏‎ در‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ شد‏‎ اشاره‌‏‎ همچنانكه‌‏‎ و‏‎ مي‌گردد‏‎ اطلاق‌‏‎ حديث‌‏‎
مفهومي‌‏‎ بعدها‏‎ ولي‌‏‎ بوده‌ ، ‏‎ مراد‏‎ آن‌‏‎ لغوي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ استعمال‌‏‎
:گويد‏‎ فهرست‌‏‎ مقدمه‌‏‎ در‏‎ شيخ‌‏‎ است‌ ، ‏‎ يافته‌‏‎ اصطلاحي‌‏‎
كه‌‏‎ -‎شيعه‌‏‎ بزرگ‌‏‎ محدثان‌‏‎ از‏‎ عده‌اي‌‏‎ كار‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ من‌‏‎"
"اصولي‌‏‎" و‏‎ نوشته‌ها‏‎ كه‌‏‎ كتبي‌‏‎ و‏‎ اماميه‌‏‎ محدثان‌‏‎ كتب‏‎ فهرست‌‏‎
نه‌‏‎ يك‌‏‎ هيچ‌‏‎ كردم‌ ، ‏‎ دقت‌‏‎ -نگاشته‌اند‏‎ كرده‌اند ، ‏‎ روايت‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎
مگر‏‎ نكرده‌اند ، ‏‎ ياد‏‎ را‏‎ آنها‏‎ اكثر‏‎ حتي‌‏‎ بلكه‌‏‎ همه‌ ، ‏‎ از‏‎ تنها‏‎
الغضائري‌‏‎ الحسين‌بن‌عبيدالله‌‏‎ احمدبن‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎ آنچه‌‏‎
يكي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نگاشته‌ ، ‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ گردآوري‌‏‎
".است‌‏‎ آورده‌‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎ سخن‌‏‎ "اصول‌‏‎" از‏‎ ديگري‌‏‎ در‏‎ و‏‎ "كتب‏‎" از‏‎
حضرت‌‏‎ ناقلين‌‏‎ و‏‎ اصول‌‏‎ صاحبان‌‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎
مازندراني‌‏‎ سروي‌‏‎ آشوب‏‎ شهر‏‎ ابن‌‏‎ "فهرست‌‏‎" كتاب‏‎ در‏‎ (‎ع‌‏‎)‎صادق‌‏‎
و‏‎ (‎-ه‏‎ م‌ 585‏‎) منتجبالدين‌‏‎ شيخ‌‏‎ "فهرست‌‏‎" و‏‎ (‎هـ‏‎ متوفاي‌ 588‏‎)
(‎‏‏11‏‎).است‌‏‎ آمده‌‏‎ متاخر‏‎ رجاليه‌‏‎ كتب‏‎ ساير‏‎
:اصل‌‏‎ اصطلاح‌‏‎ تعريف‌‏‎
هستند ، ‏‎ انتقاد‏‎ محل‌‏‎ اغلب‏‎ "اصل‌‏‎" مورد‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ ارائه‌‏‎ تعاريف‌‏‎
:گويد‏‎ اتقان‌المقال‌‏‎ صاحب‏‎
فقط‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ حديثي‌‏‎ كتاب‏‎ اصل‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ اقوال‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
.است‌‏‎ معصوم‌‏‎ كلام‌‏‎ بر‏‎ مشتمل‌‏‎
بلاواسطه‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ احاديثي‌‏‎ حاوي‌‏‎ اصل‌‏‎:‎كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ ديگر‏‎ قول‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎ معصوم‌‏‎ از‏‎
كه‌‏‎ دانسته‌‏‎ كتابي‌‏‎ از‏‎ عبارت‌‏‎ را‏‎ اصل‌‏‎ بهبهاني‌‏‎ وحيد‏‎ همچنين‌‏‎
يا‏‎ معصوم‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ احاديثي‌‏‎ آن‌‏‎ مصنف‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معصوم‌‏‎ كلام‌‏‎ مجرد‏‎
(‎‏‏12‏‎).باشد‏‎ گردآورده‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ روايت‌‏‎ او‏‎ راوي‌‏‎ از‏‎
از‏‎ نجاشي‌‏‎ و‏‎ طوسي‌‏‎ شيخ‌‏‎ موارد‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎
"نوادر‏‎" يا‏‎ "كتاب‏‎" عنوان‌‏‎ تحت‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎امام‌‏‎ بيانات‌‏‎ از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎
استنباط‏‎ يا‏‎ تفسير‏‎ از‏‎ مجرد‏‎ نيز‏‎ آنها‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎ ياد‏‎
(‎‏‏13‏‎).است‌‏‎ بوده‌‏‎ آن‌‏‎ نويسندگان‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ كتابي‌‏‎ اصل‌‏‎:‎گفته‌اند‏‎ ديگر‏‎ دانشمندان‌‏‎ برخي‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎
"معصوم‌‏‎ از‏‎ بلافاصله‌‏‎ روايت‌‏‎" و‏‎ "اعتماد‏‎" صفت‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ متصف‌‏‎
(‎‏‏14‏‎).باشد‏‎ (ع‌‏‎)‎
واجد‏‎ راويان‌‏‎ اكثر‏‎ اعتماد‏‎ قابل‌‏‎ افراد‏‎ بيشتر‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎
از‏‎ برخي‌‏‎ حتي‌‏‎ نمي‌خورند ، ‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎ اصول‌‏‎ صاحبان‌‏‎ ميان‌‏‎ وثاقت‌‏‎
از‏‎ و‏‎ رسيده‌‏‎ خود‏‎ اوج‌‏‎ به‌‏‎ اعتبار‏‎ و‏‎ وثاقت‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ ايشان‌‏‎
وجود‏‎ آنان‌‏‎ زمره‌‏‎ در‏‎ زراره‌ ، ‏‎ مانند‏‎ مي‌باشند‏‎ اجماع‌‏‎ اصحاب‏‎
در‏‎ شرطي‌‏‎ گونه‌‏‎ هيچ‌‏‎ متقدمان‌‏‎ كلام‌‏‎ در‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ ندارند ، ‏‎
مورد‏‎ مجموعه‌‏‎ از‏‎ عبارت‌‏‎ "اصل‌‏‎" كه‌‏‎ ندارد‏‎ وجود‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎
يا‏‎ اصول‌‏‎ موارد ، ‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎.‎است‌‏‎ احاديث‌‏‎ از‏‎ اعتمادي‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ چنانچه‌‏‎ گرفته‌اند ، ‏‎ قرار‏‎ تضعيف‌‏‎ مورد‏‎ آن‌‏‎ نويسندگان‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ دانشمندان‌‏‎
كه‌‏‎ نبوده‌اند‏‎ عادل‌‏‎ و‏‎ موثق‌‏‎ همگي‌‏‎ روايي‌‏‎ كتب‏‎ و‏‎ اصول‌‏‎ اصحاب‏‎"
كنيم‌‏‎ تصور‏‎ اگر‏‎ و‏‎ نرود‏‎ دروغ‌‏‎ و‏‎ جعل‌‏‎ احتمال‌‏‎ آنان‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎
او‏‎ مورد‏‎ در‏‎ باز‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ مبرا‏‎ دروغ‌‏‎ و‏‎ جعل‌‏‎ از‏‎ اصل‌‏‎ صاحب‏‎
".نيست‌‏‎ منتفي‌‏‎ نسيان‌‏‎ و‏‎ سهو‏‎ احتمال‌‏‎
در‏‎ اشتباه‌‏‎ و‏‎ خطا‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎ وقوع‌‏‎ از‏‎ مثالهايي‌‏‎ همچنين‌‏‎ وي‌‏‎
(‎‏‏15‏‎).مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ اوليه‌‏‎ اصول‌‏‎ محتواي‌‏‎ مورد‏‎
:مي‌افزايد‏‎ عالم‌‏‎ همين‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎
امر‏‎ و‏‎ نمي‌گويد‏‎ دروغ‌‏‎ اصل‌ ، ‏‎ يا‏‎ كتاب‏‎ صاحب‏‎ كه‌‏‎ بپذيريم‌‏‎ اگر‏‎"
صاحب‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ اما‏‎ نمي‌شود ، ‏‎ مشتبه‌‏‎ او‏‎ بر‏‎ نيز‏‎
گفته‌‏‎ دروغ‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ مي‌كند‏‎ روايت‌‏‎ او‏‎ از‏‎ (‎اصل‌‏‎ يا‏‎)‎ كتاب‏‎
(‎‏‏16‏‎)".باشد‏‎ كرده‌‏‎ اشتباه‌‏‎ يا‏‎ باشد‏‎
نظر‏‎ اظهار‏‎ چنين‌‏‎ اصل‌‏‎ تعريف‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ معاصر‏‎ علماي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
:مي‌كند‏‎
منظور‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آثاري‌‏‎ و‏‎ اخبار‏‎ حاوي‌‏‎ كتاب‏‎ از‏‎ عبارت‌‏‎ اصل‌‏‎"
تا‏‎ شده‌‏‎ گردآوري‌‏‎ آن‌‏‎ امثال‌‏‎ و‏‎ فراموشي‌‏‎ نابودي‌ ، ‏‎ از‏‎ حفظ‏‎ و‏‎ ضبط‏‎
(‎‏‏17‏‎)".كند‏‎ مراجعه‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ غير‏‎ يا‏‎ آن‌‏‎ جامع‌‏‎
هر‏‎ "قاعدتا‏‎ زيرا‏‎ نمي‌آيد ، ‏‎ دقيق‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ تعريف‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎
تعريف‌‏‎ در‏‎ دانشمند‏‎ همين‌‏‎.‎داشت‌‏‎ خواهد‏‎ ويژگي‌‏‎ چنين‌‏‎ كتابي‌‏‎
:مي‌نويسد‏‎ ديگري‌‏‎
كلام‌‏‎ از‏‎ مشافهه‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كتبي‌‏‎ از‏‎ عبارت‌‏‎ اصول‌‏‎"
روايت‌‏‎ و‏‎ تدوين‌‏‎ ديگر‏‎ واسطه‌‏‎ بدون‌‏‎ و‏‎ آمده‌‏‎ فراهم‌‏‎ (‎ع‌‏‎)معصوم‌‏‎
(‎‏‏18‏‎)".است‌‏‎ شده‌‏‎
معصوم‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ روايات‌‏‎ مستقيم‌‏‎ صدور‏‎ اصل‌ ، ‏‎ مورد‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎
بدون‌‏‎ و‏‎ انحصاري‌‏‎ شرطي‌‏‎ باره‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ واسط‏‎ هرگونه‌‏‎ حذف‌‏‎ و‏‎
.آورد‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ استثناء‏‎
:گويد‏‎ تعاريف‌‏‎ قبيل‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ طرح‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ "امين‌‏‎ سيدمحسن‌‏‎"
تخمين‌‏‎ و‏‎ حدس‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ تعاريفي‌‏‎ جز‏‎ چيزي‌‏‎ تعريفها‏‎ اين‌‏‎ همه‌‏‎"
(‎‏‏19‏‎)".نيست‌‏‎
نزديكتر‏‎ است‌ ، ‏‎ كرده‌‏‎ ارائه‌‏‎ بزرگ‌‏‎ آقا‏‎ مرحوم‌‏‎ كه‌‏‎ تعريفي‌‏‎ اما‏‎
و‏‎ كتاب‏‎ مفهوم‌‏‎ ميان‌‏‎ نسبت‌‏‎ بيان‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ وي‌‏‎مي‌نمايد‏‎ واقع‌‏‎ به‌‏‎
علماي‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ اصطلاحي‌‏‎ و‏‎ لغوي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ ارتباط‏‎ و‏‎ اصل‌‏‎
:است‌‏‎ گفته‌‏‎ كه‌‏‎ -‎بهبهاني‌‏‎ وحيد‏‎ آيت‌الله‌‏‎ از‏‎ قول‌‏‎ نقل‌‏‎ و‏‎ شيعه‌‏‎
التي‌‏‎ الاحاديث‌‏‎ مصنفه‌‏‎ فيه‌‏‎ جمع‌‏‎ هوالكتابالذي‌‏‎ والاصل‌‏‎"
تعريف‌‏‎ مقام‌‏‎ در‏‎ -‎(‎‏‏20‏‎)"عنه‌‏‎ عن‌الراوي‌‏‎ او‏‎ عن‌المعصوم‌‏‎ رواها‏‎
:گويد‏‎ مي‌‏‎ اصل‌‏‎
كتابي‌‏‎ از‏‎ عبارت‌‏‎ شيعه‌ ، ‏‎ حديث‌‏‎ كتب‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ "اصل‌‏‎" آنكه‌‏‎ حاصل‌‏‎"
كه‌‏‎ كسي‌‏‎ يا‏‎ (‎ع‌‏‎)معصوم‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ مسموعات‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ موءلف‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
بدون‌‏‎ باشد ، ‏‎ كرده‌‏‎ جمع‌آوري‌‏‎ است‌‏‎ شنيده‌‏‎ معصوم‌‏‎ از‏‎ "مستقيما‏‎
آن‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ چه‌‏‎ نمايد ، ‏‎ استناد‏‎ مكتوبي‌‏‎ اثر‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ آنكه‌‏‎
همانا‏‎ كتابي‌‏‎ هر‏‎ اصل‌‏‎ چنانكه‌‏‎ اصل‌ ، ‏‎ نه‌‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ "فرع‌‏‎"
آن‌‏‎ از‏‎ فرع‌‏‎ نسخه‌ها‏‎ باقي‌‏‎ و‏‎ است‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ اولي‌‏‎ مكتوب‏‎
(‎‏‏21‏‎)".مي‌باشند‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎

نگاه‌‏‎ يا‏‎ تبليغي‌‏‎ نگاه‌‏‎ ;اديان‌‏‎ گوي‌‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎
معرفتي‌؟‏‎


ملكيان‌‏‎ مصطفي‌‏‎ دكتر‏‎ شبستري‌ ، ‏‎ مجتهد‏‎ محمد‏‎ دكتر‏‎ استاد‏‎ ميزگرد‏‎
در‏‎ موسي‌صدر‏‎ امام‌‏‎ علمي‌‏‎ همايش‌‏‎ در‏‎ بهشتي‌‏‎ محمدرضا‏‎ دكتر‏‎ و‏‎
(بخش‌‏‎ واپسين‌‏‎)‎ قم‌‏‎ مفيد‏‎ دانشگاه‌‏‎
شبستري‌‏‎ آقاي‌‏‎ جناب‏‎ كه‌‏‎ همان‌طور‏‎.‎ميزگرد‏‎ بحث‌‏‎ درباره‌‏‎ اما‏‎
در‏‎ "عمدتا‏‎ اديان‌ ، ‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ تا‏‎ فرمودند‏‎ اشاره‌‏‎
و‏‎ مي‌شد‏‎ طرح‌‏‎ تبشير‏‎ يا‏‎ تبليغ‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ بزرگتري‌‏‎ مقوله‌‏‎ يك‌‏‎ تحت‌‏‎
.بود‏‎ تبليغي‌‏‎ نگاهي‌‏‎ اديان‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ به‌‏‎ نگاه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎
حركت‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ اديان‌‏‎ ميان‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ سابقه‌‏‎
خود‏‎ ديني‌‏‎ جامعه‌‏‎ داخل‌‏‎ براي‌‏‎ دين‌‏‎ يك‌‏‎ پيروان‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ جانبه‌‏‎ يك‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ اما‏‎ مي‌گيرد ، ‏‎ انجام‌‏‎ ديگر‏‎ اديان‌‏‎ پيروان‌‏‎ كردن‌‏‎
گفت‌وگوهاي‌‏‎ مسئله‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ محسوس‌‏‎ اخير‏‎ سالهاي‌‏‎
اين‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ لمس‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ سروكار‏‎ ديني‌‏‎
داده‌‏‎ معرفتي‌‏‎ نگاه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ جاي‌‏‎ تبليغي‌‏‎ نگاه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
رفع‌‏‎ و‏‎ بيشتر‏‎ شناسايي‌‏‎ براي‌‏‎ گفت‌وگوها‏‎ يعني‌‏‎است‌‏‎
صورت‌‏‎ مواجهه‌ها‏‎ اين‌‏‎ وقتي‌‏‎.‎مي‌گيرد‏‎ انجام‌‏‎ پيشداوري‌ها‏‎
برخورد‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ متوجه‌‏‎ انسان‌‏‎ مي‌گيرد ، ‏‎
به‌‏‎ راجع‌‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ خود‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ طرف‌‏‎ با‏‎ صحيحي‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎
گمان‌‏‎ او‏‎ از‏‎ را‏‎ پيشيني‌‏‎ فهم‌هاي‌‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ داوري‌ها‏‎ پيش‌‏‎ او‏‎
را‏‎ خود‏‎ داوري‌‏‎ و‏‎ قضاوت‌‏‎ نيز‏‎ فهم‌ها‏‎ همان‌‏‎ براساس‌‏‎ و‏‎ مي‌كرده‌‏‎
سخن‌‏‎ شنيدن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ نابجايي‌‏‎ تعميم‌هاي‌‏‎.‎است‌‏‎ مي‌داده‌‏‎ شكل‌‏‎
و‏‎ مي‌شود‏‎ ايجاد‏‎ ذهنمان‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ ديني‌‏‎ جامعه‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ فردي‌‏‎
از‏‎ ناشي‌‏‎ داوري‌هاي‌‏‎ پيش‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ جامعه‌‏‎ آن‌‏‎ كل‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ تسري‌‏‎
.است‌‏‎ نابجا‏‎ تعميمهاي‌‏‎
اين‌‏‎ و‏‎ دارد ، ‏‎ وجود‏‎ اديان‌‏‎ تمامي‌‏‎ پيروان‌‏‎ بين‌‏‎ در‏‎ كليشه‌هايي‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ نكنيم‌‏‎ گمان‌‏‎ ما‏‎ و‏‎ شد‏‎ اشاره‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نكته‌اي‌‏‎
اين‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ جوامع‌‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ما‏‎ جامعه‌‏‎ به‌‏‎ مختص‌‏‎
بدون‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ منتقل‌‏‎ نسل‌‏‎ به‌‏‎ نسل‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ كليشه‌ها‏‎
يك‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ هست‌‏‎ زمان‌‏‎ يك‌‏‎.‎بگيرد‏‎ صورت‌‏‎ تاملي‌‏‎ آن‌‏‎ درباره‌‏‎ آنكه‌‏‎
و‏‎ سربرمي‌كشد‏‎ كليشه‌ها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ علمي‌‏‎ و‏‎ جدي‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎
خوبي‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ آشنايي‌‏‎ كليشه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ متوجه‌‏‎ شخص‌‏‎
.است‌‏‎ نشده‌‏‎ شكافته‌‏‎
شناخت‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ براي‌‏‎ ما‏‎ داوري‌ها ، ‏‎ پيش‌‏‎ رفع‌‏‎ از‏‎ فراتر‏‎
اديان‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ گوناگوني‌‏‎ مسايل‌‏‎ به‌‏‎ داريم‌‏‎ نياز‏‎ جامع‌تر‏‎
مسئله‌‏‎ به‌‏‎ خودمان‌‏‎ كه‌‏‎ زوايايي‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ زواياي‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ مطرح‌‏‎
لازمه‌‏‎ كه‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ درك‌‏‎.‎كنيم‌‏‎ نگاه‌‏‎ مي‌كرديم‌ ، ‏‎ نگاه‌‏‎
فهم‌‏‎ بر‏‎ ما‏‎ فهميدن‌‏‎ هرگونه‌‏‎ و‏‎ پيشين‌‏‎ فهم‌هاي‌‏‎ ما‏‎ فهم‌هاي‌‏‎
نزد‏‎ پيشين‌‏‎ فهم‌هاي‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مبتني‌‏‎ موضوع‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ اوليه‌‏‎
هر‏‎ بنابراين‌‏‎.‎مي‌باشد‏‎ تاكيد‏‎ و‏‎ اهميت‌‏‎ واجد‏‎ است‌ ، ‏‎ متفاوت‌‏‎ ما‏‎
اجتماعي‌‏‎ محيط‏‎ كدام‌‏‎ از‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ ما ، ‏‎ از‏‎ كدام‌‏‎
و‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ پرورش‌‏‎ خانوادگي‌‏‎ محيط‏‎ چه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ برخاسته‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ گوناگوني‌‏‎ تجربه‌هاي‌‏‎ و‏‎.‎.‎.‎و‏‎ تربيتي‌‏‎ آموزشي‌ ، ‏‎ محيطهاي‌‏‎
نگاه‌‏‎ زاويه‌‏‎ بر‏‎ همه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ چه‌‏‎ سرگذاشتيم‌‏‎ پشت‌‏‎ زندگي‌‏‎ طول‌‏‎
بود‏‎ خواهند‏‎ موءثر‏‎ آن‌‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ در‏‎ و‏‎ دارد‏‎ اثر‏‎ مسايل‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎
مورد‏‎ مطلب‏‎ فهم‌‏‎ براي‌‏‎ سكو‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ پيشيني‌‏‎ فهم‌هاي‌‏‎ با‏‎ و‏‎
اگر‏‎ حال‌ ، ‏‎.‎كرد‏‎ خواهند‏‎ پيدا‏‎ تفاوت‌‏‎ مي‌شوند ، ‏‎ استفاده‌‏‎ بحث‌ ، ‏‎
نگاه‌‏‎ مسئله‌‏‎ به‌‏‎ زاويه‌اي‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ دريافتيم‌‏‎ را‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ طبيعي‌‏‎ بلكه‌‏‎ و‏‎ مي‌توانند‏‎ هم‌‏‎ ديگران‌‏‎ و‏‎ مي‌كنيم‌‏‎
ماحصل‌‏‎ لذا‏‎ كنند ، ‏‎ نگاه‌‏‎ را‏‎ مسئله‌‏‎ همان‌‏‎ ;ديگر‏‎ زواياي‌‏‎
ضميمه‌ ، ‏‎ ديگران‌‏‎ شناخته‌هاي‌‏‎ با‏‎ مي‌تواند‏‎ ما‏‎ شناخت‌هاي‌‏‎
بين‌‏‎ همزيستي‌‏‎ از‏‎ مي‌توانيم‌‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ بشود ، ‏‎ تنقيح‌‏‎ يا‏‎ تصحيح‌‏‎
.بگوييم‌‏‎ سخن‌‏‎ اديان‌‏‎
مشترك‌‏‎ تلاش‌‏‎ يك‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ انجام‌‏‎ منظور‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ گفت‌وگو‏‎
و‏‎ صورتي‌‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎.‎بدهيم‌‏‎ انجام‌‏‎ را‏‎ حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ براي‌‏‎
.بناميم‌‏‎ صادقانه‌‏‎ را‏‎ گفت‌وگو‏‎ مي‌توان‌‏‎ زمينه‌اي‌‏‎ پيش‌‏‎ چنين‌‏‎ با‏‎
جريان‌‏‎ يك‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ روند‏‎ در‏‎ داوري‌ها ، ‏‎ پيش‌‏‎ وضع‌‏‎ از‏‎ فراتر‏‎
نوع‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ;مي‌شود‏‎ ايجاد‏‎ مشترك‌‏‎ آموزش‌‏‎ و‏‎ تعليم‌‏‎ مستمر‏‎
حضور‏‎ وي‌‏‎ كردن‌‏‎ تبليغ‌‏‎ يا‏‎ مقابل‌‏‎ طرف‌‏‎ كردن‌‏‎ مجاب‏‎ گفت‌وگوها ، ‏‎
.است‌‏‎ اصلي‌‏‎ مراد‏‎ مشترك‌‏‎ آموختن‌‏‎ فضايي‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎ ندارد ، ‏‎
به‌‏‎ احتياجي‌‏‎ مي‌داند ، ‏‎ خود‏‎ نزد‏‎ را‏‎ مطلق‌‏‎ حقيقت‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎
حقيقت‌‏‎ اگر‏‎است‌‏‎ تصنعي‌‏‎ شخص‌‏‎ اين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ ندارد ، ‏‎ گفت‌وگو‏‎
ديگران‌‏‎ "بس‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ نزد‏‎ هنر‏‎" اگر‏‎ است‌ ، ‏‎ من‌‏‎ پيش‌‏‎
ما‏‎ اگر‏‎.‎كنند‏‎ طرح‌‏‎ بخواهند‏‎ عرصه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ندارند‏‎ هنري‌‏‎
ما‏‎ فهم‌هاي‌‏‎ پيش‌‏‎ بر‏‎ ما‏‎ فهم‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ دريافتيم‌‏‎ را‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎
حذف‌‏‎ قابل‌‏‎ تنها‏‎ نه‌‏‎ ما‏‎ فهم‌هاي‌‏‎ پيش‌‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مبتني‌‏‎
كه‌‏‎ فهميديم‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ هستند‏‎ لازم‌‏‎ ما‏‎ فهم‌‏‎ براي‌‏‎ بلكه‌‏‎ نيستند ، ‏‎
آنگاه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ طبيعي‌‏‎ امري‌‏‎ (‎فهم‌‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎ فهم‌‏‎) دو‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ قضاوت‌‏‎
راهيابي‌‏‎ و‏‎ تعليم‌‏‎ و‏‎ آموزش‌‏‎ آهنگ‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ با‏‎ ما‏‎ برخورد‏‎ نوع‌‏‎
كشور‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مدتي‌‏‎ در‏‎ من‌ ، ‏‎.مي‌كند‏‎ پيدا‏‎ را‏‎ مشترك‌‏‎
تماس‌‏‎ مختلف‌‏‎ اديان‌‏‎ از‏‎ مختلف‌‏‎ نحله‌هاي‌‏‎ و‏‎ افراد‏‎ با‏‎ و‏‎ بودم‌‏‎
تهيه‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ دوساله‌اي‌‏‎ مشترك‌‏‎ كار‏‎ در‏‎ خصوص‌‏‎ به‌‏‎ -داشتم‌‏‎
در‏‎ مختلف‌‏‎ اديان‌‏‎ پيروان‌‏‎ براي‌‏‎ مشترك‌‏‎ ديني‌‏‎ تعليمات‌‏‎ برنامه‌‏‎
كه‌‏‎ دريافتيم‌‏‎ ساله‌‏‎ دو‏‎ تجربه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ -‎داشتيم‌‏‎ آلمان‌‏‎ مدارس‌‏‎
نقاط‏‎ ابتدا ، ‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ داريم‌ ، ‏‎ بسياري‌‏‎ مشترك‌‏‎ وجوه‌‏‎
سال‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎مي‌شود‏‎ متبادر‏‎ ذهنمان‌‏‎ به‌‏‎ تفاوت‌‏‎ و‏‎ تفارق‌‏‎
مشتركي‌‏‎ مشكلات‌‏‎ با‏‎ و‏‎ داريم‌‏‎ مشتركي‌‏‎ مسايل‌‏‎ كه‌‏‎ دريافتيم‌‏‎
.هستيم‌‏‎ روبرو‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.