شماره‌ 2504‏‎ ‎‏‏،‏‎ 15 SEP2001 شهريور1380 ، ‏‎ شنبه‌ 24‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Business
Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page
در‏‎ فلسفي‌‏‎ پژوهش‌‏‎ روشهاي‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎
هست‌‏‎ و‏‎ بايد‏‎ معماي‌‏‎ اخلاق‌‏‎


قابل‌‏‎ كلي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ علم‌‏‎ همچون‌‏‎ فلسفه‌‏‎
كليت‌‏‎ و‏‎ اطلاق‌‏‎ با‏‎ تحقق‌‏‎ مقام‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ توصيف‌‏‎ و‏‎ تعريف‌‏‎
همه‌‏‎ هم‌چنانكه‌‏‎.‎شود‏‎ قيدي‌‏‎ به‌‏‎ مقيد‏‎ بايد‏‎ و‏‎ نمي‌يابد‏‎ فعليت‌‏‎
مي‌شوند‏‎ خاص‌‏‎ موضوع‌‏‎ به‌‏‎ مضاف‌‏‎ علوم‌ ، ‏‎ شعب‏‎ و‏‎ شاخه‌ها‏‎
بودن‌ ، ‏‎ دشوار‏‎ و‏‎ فني‌‏‎ عليرغم‌‏‎ اخلاق‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ مباحث‌‏‎:‎جستارگشايي‌‏‎
.مي‌باشند‏‎ رشته‌‏‎ اين‌‏‎ موضوعات‌‏‎ و‏‎ مباحث‌‏‎ شيرين‌ترين‌‏‎ از‏‎
علم‌‏‎ فلسفه‌‏‎ اخلاق‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ اخلاق‌ ، ‏‎ علم‌‏‎ ميان‌‏‎ امروزه‌‏‎ البته‌‏‎
و‏‎ شده‌اند‏‎ قائل‌‏‎ تمايز‏‎ متعارف‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ اخلاق‌‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎
مشخص‌‏‎ را‏‎ مباحث‌‏‎ اين‌‏‎ دقيق‌‏‎ دايره‌‏‎ كوشيده‌اند‏‎ اخلاق‌‏‎ فلاسفه‌‏‎
و‏‎ پژوهشگر‏‎ گمراهي‌‏‎ موجب‏‎ مفاهيم‌ ، ‏‎ تخليط‏‎ و‏‎ مغالطه‌‏‎ تا‏‎ نمايند‏‎
را‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ موضوع‌‏‎ در‏‎ مباحث‌‏‎ مهمترين‌‏‎.نشود‏‎ خواننده‌‏‎
مطرح‌‏‎ سبزواري‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ صدرالدين‌‏‎ تا‏‎ فارابي‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ قديم‌‏‎ حكماي‌‏‎
ميان‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ ورزيده‌اند ، ‏‎ اهتمام‌‏‎ بدان‌‏‎ كلاسيك‌‏‎ منظري‌‏‎ از‏‎ و‏‎
حمل‌‏‎ و‏‎ فهم‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ و‏‎ اند‏‎ راي‌‏‎ صاحب‏‎ آنانكه‌‏‎ معاصران‌ ، ‏‎
زمين‌ ، ‏‎ مغرب‏‎ فلاسفه‌‏‎ ديدگاههاي‌‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ كلاسيك‌‏‎ ديدگاههاي‌‏‎
ورزيده‌اند ، ‏‎ مبادرت‌‏‎ ويژه‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ و‏‎ نظر‏‎ ارائه‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ خود‏‎
كتاب‏‎ صاحب‏‎ يزدي‌ ، ‏‎ حائري‌‏‎ مهدي‌‏‎ دكتر‏‎ استاد‏‎ مرحوم‌‏‎ يكي‌‏‎
صاحب‏‎ سروش‌ ، ‏‎ عبدالكريم‌‏‎ دكتر‏‎ ديگري‌‏‎ و‏‎ "عملي‌‏‎ عقل‌‏‎ كاوشهاي‌‏‎"
كنار‏‎ در‏‎ متفكر ، ‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ آراي‌‏‎.‎هستند‏‎ "ارزش‌‏‎ و‏‎ دانش‌‏‎"كتاب‏‎
محوريت‌‏‎ با‏‎ زير‏‎ مقاله‌‏‎ در‏‎ باختر ، ‏‎ حكماي‌‏‎ از‏‎ شده‌‏‎ ترجمه‌‏‎ آثار‏‎
است‌‏‎ دانش‌‏‎ اين‌‏‎ بنياد‏‎ و‏‎ جوهر‏‎ كه‌‏‎ ها‏‎"هست‌‏‎" و‏‎ ها‏‎"بايد‏‎" بحث‌‏‎
اين‌‏‎ طبعا‏‎.‎است‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ نقادي‌‏‎ و‏‎ تحليل‌‏‎ و‏‎ بحث‌‏‎ مورد‏‎
با‏‎ اميدواريم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بايسته‌اي‌‏‎ تفصيل‌‏‎ نيازمند‏‎ موضوع‌‏‎
.شود‏‎ گرفته‌‏‎ پي‌‏‎ نظر‏‎ و‏‎ راي‌‏‎ صاحبان‌‏‎ عنايت‌‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
مصاديق‌‏‎ و‏‎ موارد‏‎ از‏‎ سير‏‎ و‏‎ وحدت‌گرايي‌‏‎ و‏‎ كلي‌نگري‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎
ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎ كلي‌‏‎ و‏‎ كلان‌‏‎ قواعد‏‎ و‏‎ مفاهيم‌‏‎ به‌‏‎ جزئي‌‏‎ و‏‎ خرد‏‎
(كلمه‌‏‎ اخص‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎)‎ علمي‌‏‎ انديشه‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكر‏‎
و‏‎ اصول‌‏‎ مفاهيم‌ ، ‏‎ تمييز‏‎ و‏‎ تفكيك‌‏‎ و‏‎ نظر‏‎ دقت‌‏‎ همچنين‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎
اجزا‏‎ به‌‏‎ مركب‏‎ ساختارهاي‌‏‎ تحليل‌‏‎ و‏‎ تجزيه‌‏‎ و‏‎ مختلف‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎
تفكر‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎ نيز‏‎ تشكيل‌دهنده‌‏‎ مولفه‌هاي‌‏‎ و‏‎ عناصر‏‎ و‏‎
تاملات‌‏‎ و‏‎ پژوهش‌ها‏‎ در‏‎ اين‌رو‏‎ از‏‎.‎مي‌رود‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ فلسفي‌‏‎
شده‌‏‎ تعريف‌‏‎ دقيقا‏‎ مفاهيم‌‏‎ ارائه‌‏‎ موضوع‌ ، ‏‎ و‏‎ باب‏‎ هر‏‎ در‏‎ فلسفي‌‏‎
نيز‏‎ و‏‎ باشند‏‎ ايهام‌‏‎ و‏‎ ابهام‌‏‎ از‏‎ عاري‌‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ متمايز‏‎ و‏‎
از‏‎ متفاوت‌‏‎ ذاتا‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎ هم‌آميزي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ خلط‏‎ از‏‎ پرهيز‏‎
واقع‌‏‎ در‏‎.مي‌روند‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ منطقي‌‏‎ تفكر‏‎ آئين‌نامه‌‏‎ ضوابط‏‎
انديشه‌هاي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ بزرگ‌‏‎ و‏‎ كوچك‌‏‎ مغالطات‌‏‎ و‏‎ خطاها‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎
ميان‌‏‎ خلط‏‎ نظير‏‎ شده‌‏‎ ناشي‌‏‎ ابهام‌ها‏‎ و‏‎ خلطها‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ فلسفي‌‏‎
و‏‎ وجود‏‎ هست‌ ، ‏‎ و‏‎ است‌‏‎ عقلي‌ ، ‏‎ كلي‌‏‎ و‏‎ طبيعي‌‏‎ كلي‌‏‎ كلي‌ ، ‏‎ و‏‎ كل‌‏‎
...عليهذا‏‎ قس‌‏‎ و‏‎ مقسمي‌‏‎ مطلق‌‏‎ و‏‎ قسمي‌‏‎ مطلق‌‏‎ موجود ، ‏‎
تفكيك‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ ضروري‌‏‎ تمييزهاي‌‏‎ و‏‎ تفكيك‌ها‏‎ چنين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎
آنها‏‎ درآميختگي‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ اشاره‌‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ معنا‏‎ دو‏‎
پژوهشهاي‌‏‎ و‏‎ پي‌جوئيها‏‎ در‏‎ بزرگ‌‏‎ اشتباهات‌‏‎ موجب‏‎ مع‌الاسف‌‏‎
.مي‌شود‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ موضوعات‌‏‎ و‏‎ مسائل‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ فلسفي‌‏‎
(خلق‌‏‎ جمع‌‏‎) اخلاق‌‏‎ ميان‌‏‎ حكمت‌ ، ‏‎ متفنن‌‏‎ نوآموز‏‎ هر‏‎ بي‌شك‌‏‎
ترك‌‏‎ يا‏‎ صدور‏‎ موجب‏‎ كه‌‏‎ راسخه‌اي‌‏‎ نفساني‌‏‎ كيفيات‌‏‎ به‌مثابه‌‏‎
مثابه‌‏‎ به‌‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ با‏‎ مي‌شود‏‎ شخص‌‏‎ از‏‎ رويت‌‏‎ بدون‌‏‎ فعلي‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ (Practical Philosophy) عملي‌‏‎ حكمت‌‏‎ شاخه‌‏‎ نخستين‌‏‎
بديها‏‎ و‏‎ خوبيها‏‎ سياهه‌‏‎ (تحليل‌‏‎ و‏‎ تبيين‌‏‎ لزوما‏‎ نه‌‏‎ و‏‎)‎ بيان‌‏‎
چه‌‏‎.‎مي‌نهد‏‎ آشكار‏‎ فرق‌‏‎ مي‌پردازد‏‎ رذايل‌‏‎ و‏‎ قصايل‌‏‎ يا‏‎
(under standing) فاهمه‌‏‎ متعلق‌‏‎ را‏‎ اخلاقي‌‏‎ گزاره‌هاي‌‏‎
را‏‎ آنها‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ باشيم‌‏‎ قائل‌‏‎ معرفتي‌‏‎ ارزش‌‏‎ برايشان‌‏‎ و‏‎ بدانيم‌‏‎
و‏‎ كرده‌‏‎ تلقي‌‏‎ (emotion) نفساني‌‏‎ انفعالات‌‏‎ و‏‎ عواطف‌‏‎ بيانگر‏‎
سازيم‌‏‎ منتزع‌‏‎ و‏‎ سلب‏‎ آنان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ انشاء‏‎ ماوراي‌‏‎ توصيف‌‏‎ هرگونه‌‏‎
اموري‌‏‎ خلقيات‌‏‎ اينكه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ نتوان‌‏‎ ترديد‏‎ نكته‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎
نظامات‌‏‎ و‏‎ قواعد‏‎ تابع‌‏‎ و‏‎ (Objective)‎ عيني‌اند‏‎ و‏‎ وجودي‌‏‎
و‏‎ بحث‌‏‎ مورد‏‎ روانشناسي‌‏‎ يا‏‎ علم‌النفس‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ذهن‌‏‎ از‏‎ مستقل‌‏‎
اموري‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ دستورات‌‏‎ و‏‎ گزاره‌ها‏‎ و‏‎ مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎
ذهن‌‏‎ از‏‎ مستقل‌‏‎ وجودي‌‏‎ و‏‎ (subjective)‎ ذهني‌اند‏‎ و‏‎ معرفتي‌‏‎
دومين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ وجود‏‎ سنخ‌‏‎ از‏‎ نخستين‌‏‎.‎ندارند‏‎ خويش‌‏‎ انديشنده‌‏‎
دو‏‎ هر‏‎ علم‌النفس‌‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ ديگر‏‎ سخن‌‏‎ به‌‏‎.‎معرفت‌‏‎ جنس‌‏‎ از‏‎
تفاوت‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ نفسانيه‌ ، ‏‎ كيفيات‌‏‎ به‌‏‎ ناظر‏‎ هستند‏‎ معرفتهايي‌‏‎
و‏‎ (‎normative).است‌‏‎ دستوري‌‏‎ و‏‎ تجويزي‌‏‎ علم‌الاخلاق‌‏‎ كه‌‏‎
اروپايي‌‏‎ زبانهاي‌‏‎ در‏‎.‎(‎descriptive) است‌‏‎ توصيفي‌‏‎ روانشناسي‌‏‎
مصطلح‌‏‎ دو‏‎ با‏‎ (‎قطعا‏‎ و‏‎ هميشه‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎)‎ معمولا‏‎ تفكيك‌‏‎ اين‌‏‎
.مي‌شود‏‎ بيان‌‏‎ Ethics و‏‎ Moral متفاوت‌‏‎
با‏‎ خلقيات‌‏‎ خارجي‌‏‎ حقايق‌‏‎ ميان‌‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ تفاوت‌‏‎ كه‌‏‎ همچنان‌‏‎ اما‏‎
و‏‎ تفكيك‌‏‎ است‌‏‎ حياتي‌‏‎ و‏‎ ضروري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ ذهني‌‏‎ گزاره‌هاي‌‏‎
انديشه‌ورزي‌‏‎ و‏‎ معرفت‌‏‎ از‏‎ متفاوت‌‏‎ معناي‌‏‎ دو‏‎ ميان‌‏‎ تمييز‏‎
با‏‎ است‌‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ ميان‌‏‎ تفاوت‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ حياتي‌‏‎ نيز‏‎ اخلاقي‌‏‎
حائري‌‏‎ استاد‏‎ مرحوم‌‏‎(Philosophy of Ethics) اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎
باب‏‎ در‏‎ خويش‌‏‎ ارجمند‏‎ فلسفي‌‏‎ پژوهشنامه‌‏‎ سرآغاز‏‎ در‏‎ يزدي‌‏‎
تمايز‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ ديگر‏‎ سخن‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ و‏‎ مسائل‌‏‎
جديد‏‎ بسيار‏‎ انديشه‌‏‎ در‏‎":‎مي‌گويد‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ تاكيد‏‎ بنيادين‌‏‎
و‏‎ اخلاقي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ ميان‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ مسلم‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ مغربيان‌‏‎
آنها‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ گرديد‏‎ قائل‌‏‎ بنيادي‌‏‎ تفاوت‌‏‎ يك‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ قواعد‏‎
ديگر‏‎ مانند‏‎ هم‌‏‎ تفاوت‌‏‎ اين‌‏‎.‎نمود‏‎ بحث‌‏‎ جدا‏‎ يكديگر‏‎ از‏‎ را‏‎
پيشروان‌‏‎ و‏‎ پيشينيان‌‏‎ سخنان‌‏‎ نهاد‏‎ از‏‎ مستحدثه‌‏‎ فنون‌‏‎ و‏‎ علوم‌‏‎
روشهاي‌‏‎ دوگونگي‌‏‎ به‌‏‎ بالنتيجه‌‏‎ و‏‎ گرديده‌‏‎ استنباط‏‎ فلسفه‌‏‎
شناخت‌‏‎ گروه‌ ، ‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎است‌‏‎ گرائيده‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ تفكري‌‏‎
آن‌‏‎ نام‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ (Meta- Ethics)‎ اخلاق‌‏‎ برترين‌‏‎
و‏‎ احكام‌‏‎ شناخت‌‏‎ ديگر‏‎ گروه‌‏‎ و‏‎ كرده‌ايم‌‏‎ ياد‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ را‏‎
(Normative - Ethic) اخلاق‌‏‎ دستوري‌‏‎ قواعد‏‎ و‏‎ معيارها‏‎
".نمائيم‌‏‎ علم‌الاخلاق‌موسوم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
(يازده‌‏‎ ص‌‏‎ ‎‏‏1361‏‎/حائري‌‏‎ /عملي‌‏‎ عقل‌‏‎ كاوشهاي‌‏‎)‎
است‌‏‎ اين‌‏‎ يكي‌‏‎ مي‌شود‏‎ استفاده‌‏‎ مستقيما‏‎ فوق‌‏‎ عبارات‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎
تفاوت‌‏‎ علم‌الاخلاق‌‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ يعني‌‏‎ شاخه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎
فلسفه‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ ديگر‏‎.‎دارند‏‎ يكديگر‏‎ با‏‎(‎Methodic)‎ روشي‌‏‎
در‏‎ اخلاق‌‏‎)‎ است‌‏‎ "اخلاق‌‏‎" به‌‏‎ نسبت‌‏‎ فلسفي‌‏‎ و‏‎ برين‌‏‎ شناخت‌‏‎ اخلاق‌‏‎
زيرا‏‎ كند‏‎ دلالت‌‏‎ ابهام‌‏‎ نوعي‌‏‎ بر‏‎ تا‏‎ شده‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ گيومه‌‏‎
علم‌‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ وجودي‌‏‎ اخلاق‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ مراد‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ معلوم‌‏‎ هنوز‏‎
دستوري‌‏‎ قواعد‏‎ شناخت‌‏‎ متكفل‌‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ سوم‌‏‎ و‏‎ (اخلاق‌‏‎
و‏‎ دستورها‏‎ از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ عليهذا‏‎.‎است‌‏‎ اخلاق‌‏‎
مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ شناخت‌‏‎ متعلق‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ صرفنظر‏‎) است‌‏‎ تجويزات‌‏‎
.است‌‏‎ فلسفي‌‏‎ معرفت‌‏‎ نوعي‌‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ و‏‎ (نه‌‏‎ يا‏‎
نقل‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ شناسانه‌‏‎ روش‌‏‎ تمايز‏‎ اين‌‏‎ يزدي‌‏‎ حائري‌‏‎ استاد‏‎
ويليام‌‏‎ يعني‌‏‎ اخلاق‌‏‎ معاصر‏‎ و‏‎ نامدار‏‎ فيلسوف‌‏‎ از‏‎ قولي‌‏‎
كه‌‏‎ آنجا‏‎ مي‌دهد‏‎ قرار‏‎ تاكيد‏‎ مورد‏‎(k.‎w.‎Frankena)‎فرانكنا‏‎
:مي‌گويد‏‎ او‏‎
در‏‎ سقراط‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌گونه‌اي‌‏‎ از‏‎ اخلاقي‌‏‎ تفكر‏‎ گروه‌‏‎ يك‌‏‎"
و‏‎ پي‌جويي‌‏‎ (‎ Carito)كريتو‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ افلاطون‌‏‎ معروف‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎
نيكو‏‎ دانستن‌‏‎ و‏‎ انديشيدن‌‏‎".‎.‎.‎اينكه‌‏‎ مانند‏‎ مي‌كند‏‎ بررسي‌‏‎
روش‌‏‎ تنها‏‎ قضايا‏‎ اينگونه‌‏‎ پيرامون‌‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ بحث‌‏‎.. "است‌‏‎
سازماندهي‌‏‎ است‌‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ همان‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ دستوري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ شناخت‌‏‎
.ندارد‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ به‌‏‎ ارتباطي‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎
و‏‎ تحليلي‌‏‎ تفكر‏‎ يك‌گونه‌‏‎ اخلاقي‌ ، ‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ ديگر‏‎ گروه‌‏‎
با‏‎ كلي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ فلسفه‌‏‎ برترين‌‏‎ بحثهاي‌‏‎ و‏‎ منطقي‌‏‎ نقاديهاي‌‏‎
پيرامون‌‏‎ تنها‏‎ گروه‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ پيدا‏‎ تفاوت‌‏‎ اول‌‏‎ گروه‌‏‎
پرسشهاي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ اپيستمولوژي‌‏‎ پرسشهاي‌‏‎ يا‏‎ منطقي‌‏‎ پرسشهاي‌‏‎
عمل‌‏‎ به‌‏‎ كاوش‌‏‎ و‏‎ گفت‌وگو‏‎ اخلاقي‌‏‎ مصطلحات‌‏‎ سمنتيك‌‏‎ فلسفه‌‏‎
معناي‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ تحليلي‌‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مثلا‏‎مي‌آورد‏‎
بايد‏‎ كه‌‏‎ جاست‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نمود‏‎ تبيين‌‏‎ و‏‎ تعريف‌‏‎ را‏‎ "خوبي‌‏‎"
را‏‎ ارزشي‌‏‎ گزاره‌هاي‌‏‎ و‏‎ دستوري‌‏‎ قضاياي‌‏‎ چگونه‌‏‎ سازيم‌‏‎ مشخص‌‏‎
ثبوت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ استنتاج‌‏‎ منطقي‌‏‎ قياسات‌‏‎ طرق‌‏‎ از‏‎ مي‌توانيم‌‏‎
اخلاقي‌‏‎ مفاهيم‌‏‎ حقيقي‌‏‎ معناي‌‏‎ كه‌‏‎ كنيم‌‏‎ روشن‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ برسانيم‌‏‎
.است‌‏‎ قرار‏‎ چه‌‏‎ از‏‎ اخلاقي‌‏‎ غير‏‎ مفاهيم‌‏‎ با‏‎ آنها‏‎ فرق‌‏‎ و‏‎ چيست‌‏‎
صص‌‏‎ همانجا‏‎)‎ ".‎معناست‌‏‎ چه‌‏‎ به‌‏‎ مسئوليت‌‏‎ و‏‎ چه‌‏‎ يعني‌‏‎ آزادي‌‏‎
:از‏‎ نقل‌‏‎ به‌‏‎ سيزده‌‏‎ و‏‎ دوازده‌‏‎
W.K.Frankena,Ethics,FoundationofphilosophySeries,P.4
فلسفي‌ ، تفكيك‌‏‎ نوين‌انديشه‌‏‎ بادستاوردهاي‌‏‎ مطابق‌‏‎ اينهمه‌‏‎ با‏‎
اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ به‌‏‎ موسوم‌‏‎ ارزشي‌‏‎ و‏‎ دستوري‌‏‎ نظام‌‏‎ سابق‌الذكرميان‌‏‎
به‌‏‎ كافي‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ لازم‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ معرفتي‌‏‎ نظام‌‏‎ و‏‎
مرتبط‏‎ البته‌‏‎ و‏‎ متفاوت‌‏‎ معناي‌‏‎ دو‏‎ ميان‌‏‎ بايد‏‎ و‏‎ نمي‌رسد‏‎ نظر‏‎
خلطميان‌‏‎.‎شد‏‎ تفاوت‌‏‎ و‏‎ تميز‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎ نيز‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎
اشتراك‌‏‎ اثر‏‎ در‏‎ فلسفي‌‏‎ معرفت‌‏‎ متفاوت‌‏‎ ذاتا‏‎ حوزه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ بزرگ‌‏‎ مشكلات‌‏‎ بروز‏‎ سبب‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ موضوعات‌‏‎ برخي‌‏‎ در‏‎ ظاهري‌‏‎
فكري‌‏‎ نظام‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ شكل‌دهي‌‏‎ مسير‏‎ در‏‎ گسترده‌‏‎ آشفتگي‌هاي‌‏‎
توضيح‌‏‎ براي‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ اخلاقي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ درباره‌‏‎ فلسفي‌‏‎
چند‏‎ ذكر‏‎ نظر‏‎ مورد‏‎ تمايز‏‎ از‏‎ شفاف‌تر‏‎ درك‌‏‎ و‏‎ مساله‌‏‎ بيشتر‏‎
.است‌‏‎ مفيد‏‎ مقدمه‌‏‎
قابل‌‏‎ كلي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ علم‌‏‎ همچون‌‏‎ فلسفه‌‏‎ -‎‏‏1‏‎
كليت‌‏‎ و‏‎ اطلاق‌‏‎ با‏‎ تحقق‌‏‎ مقام‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ توصيف‌‏‎ و‏‎ تعريف‌‏‎
همه‌‏‎ هم‌چنانكه‌‏‎.‎شود‏‎ قيدي‌‏‎ به‌‏‎ مقيد‏‎ بايد‏‎ و‏‎ نمي‌يابد‏‎ فعليت‌‏‎
چنانكه‌‏‎ مي‌شوند ، ‏‎ خاص‌‏‎ موضوع‌‏‎ به‌‏‎ مضاف‌‏‎ علوم‌ ، ‏‎ شعب‏‎ و‏‎ شاخه‌ها‏‎
ربوبي‌ ، ‏‎ علم‌‏‎ النفس‌ ، ‏‎ علم‌‏‎ الاعداد ، ‏‎ علم‌‏‎ الحيات‌ ، ‏‎ علم‌‏‎:‎گوييم‌‏‎
...هكذا‏‎ و‏‎ كلي‌‏‎ علم‌‏‎ يا‏‎ الوجود‏‎ علم‌‏‎
و‏‎ نظريه‌پردازانه‌وحدت‌گرا‏‎ تفكر‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ فلسفه‌‏‎
به‌‏‎ است‌‏‎ مختلف‌‏‎ موضوعات‌‏‎ به‌‏‎ انديشگي‌‏‎ رويكرد‏‎ نوعي‌‏‎ كه‌‏‎ كلي‌نگر‏‎
تقسيم‌‏‎ البته‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ متحقق‌‏‎ موضوعات‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ مضاف‌‏‎ نحو‏‎
فلسفه‌‏‎ و‏‎ (Speculative Philosophy) نظري‌‏‎ فلسفه‌‏‎ به‌‏‎ فلسفه‌‏‎
اقسام‌‏‎ به‌‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ تقسيم‌‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ (Practical Philosophy) عملي‌‏‎
از‏‎ خارج‌‏‎ تخصصا‏‎ است‌‏‎ امري‌‏‎ موضوعي‌‏‎ تمايزهاي‌‏‎ براساس‌‏‎ جزيي‌تر‏‎
كه‌‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ تقسيم‌بندي‌‏‎ در‏‎ فلسفه‌‏‎ مفهوم‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ حاضر ، ‏‎ بحث‌‏‎
است‌‏‎ باستان‌‏‎ يونان‌‏‎ عهد‏‎ فيلسوفان‌‏‎ يعني‌‏‎ اوايل‌ ، ‏‎ حكماي‌‏‎ ميراث‌‏‎
به‌‏‎ علم‌‏‎ و‏‎ امروزين‌‏‎ متعارف‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ اعم‌‏‎
اطلاق‌‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ بايد‏‎ همچنين‌‏‎.‎آن‌‏‎ قسيم‌‏‎ عنوان‌‏‎
و‏‎ كلي‌‏‎ علم‌‏‎ شناسي‌ ، ‏‎ هستي‌‏‎ بعدالطبيعه‌ ، ‏‎ ما‏‎ بر‏‎ فلسفه‌‏‎ انحصاري‌‏‎
.است‌‏‎ اسلامي‌‏‎ حكماي‌‏‎ از‏‎ متاخرين‌‏‎ عرف‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ الهي‌‏‎ علم‌‏‎
فلسفه‌‏‎ نظير‏‎ كاربردهايي‌‏‎ در‏‎ فلسفه‌‏‎ مفهوم‌‏‎ از‏‎ امروزه‌‏‎ آنچه‌‏‎
اراده‌‏‎ آنها‏‎ امثال‌‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ فلسفه‌‏‎ علم‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ اخلاق‌ ، ‏‎
برابر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نگرانه‌‏‎ كلي‌‏‎ تفكر‏‎ نوعي‌‏‎ اجمالا‏‎ مي‌شود‏‎
اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ مفهوم‌مركب‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ علم‌‏‎
نبايد‏‎ و‏‎ است‌نمي‌توان‌‏‎ آمده‌‏‎ پديد‏‎ انديشگي‌‏‎ سپهر‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎
قاموس‌‏‎ براساس‌‏‎ را‏‎ مركب‏‎ مفهوم‌‏‎ سپهر ، اين‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ خروج‌‏‎ با‏‎
فلسفه‌‏‎ مثلا‏‎ و‏‎ نمود‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ تحليل‌‏‎ اسلامي‌‏‎ كلاسيك‌‏‎ فلسفه‌‏‎
.كرد‏‎ اخذ‏‎ هستي‌شناسي‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
متفكران‌‏‎ فلسفي‌ ، ‏‎ معرفت‌‏‎ جديد‏‎ شاخه‌هاي‌‏‎ گسترش‌‏‎ و‏‎ ظهور‏‎ با‏‎ -‎‏‏2‏‎
درجه‌‏‎ معرفت‌‏‎ به‌‏‎ اولي‌‏‎ تقسيم‌بندي‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ را‏‎ معرفت‌‏‎ زمين‌‏‎ مغرب‏‎
بخش‌‏‎(‎Second ordre) دوم‌‏‎ درجه‌‏‎ معرفت‌‏‎ و‏‎(‎First Ordre)اول‌‏‎
معرفتي‌‏‎ نظام‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ اول‌‏‎ درجه‌‏‎ معرفت‌‏‎ از‏‎ مراد‏‎.‎كرده‌اند‏‎
خارجي‌‏‎ موجودات‌‏‎ و‏‎ اعيان‌‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎ مستقيما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
يا‏‎ اولي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ روانشناسي‌ ، ‏‎ فيزيك‌ ، ‏‎ علم‌‏‎ نظير‏‎ مي‌پردازد ، ‏‎
نظام‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ دوم‌‏‎ درجه‌‏‎ معرفت‌‏‎ از‏‎ مراد‏‎ و‏‎.‎.‎.‎و‏‎ شناسي‌‏‎ هستي‌‏‎
به‌‏‎ خارجي‌‏‎ اعيان‌‏‎ از‏‎ گرفتن‌‏‎ فاصله‌‏‎ پله‌‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معرفتي‌‏‎
.مي‌پردازد‏‎ (‎دوم‌‏‎ درجه‌‏‎ يا‏‎ اول‌‏‎ درجه‌‏‎ از‏‎ اعم‌‏‎)‎ معرفت‌‏‎ شناخت‌‏‎
نيز‏‎ و‏‎ علوم‌‏‎ فلسفه‌هاي‌‏‎ شعب‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ فلسفه‌‏‎ اين‌رو‏‎ از‏‎
.ناميد‏‎ دوم‌‏‎ درجه‌‏‎ معرفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ شناسي‌‏‎ معرفت‌‏‎ و‏‎ منطق‌‏‎
روش‌‏‎ ظريف‌‏‎ نكته‌‏‎ بدين‌‏‎ طوسي‌‏‎ نصيرالدين‌‏‎ خواجه‌‏‎ چون‌‏‎ مدققي‌‏‎ حكيم‌‏‎
منطق‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"ناصري‌‏‎ اخلاق‌‏‎" كتاب‏‎ مقدمه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ متفطن‌‏‎ شناختي‌‏‎
.است‌‏‎ شمرده‌‏‎ دوم‌‏‎ درجه‌‏‎ معرفت‌‏‎ همان‌‏‎ يعني‌‏‎ علم‌‏‎ به‌‏‎ علم‌‏‎ را‏‎
به‌‏‎ اختصارا‏‎ علوم‌‏‎ عناوين‌‏‎ ذكر‏‎ در‏‎ موارد‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ در‏‎ -‎‎‏‏3‏‎
حاليه‌‏‎ قرينه‌‏‎ به‌‏‎ اتكا‏‎ با‏‎ علم‌‏‎ لفظ‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ اكتفا‏‎ موضوع‌‏‎ ذكر‏‎
طبيعيات‌‏‎ علم‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ مثلا‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ واقع‌‏‎ محذوف‌‏‎ مقاليه‌‏‎ يا‏‎
جاي‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ طبيعيات‌ ، ‏‎ و‏‎ فيزيك‌‏‎ مي‌شود‏‎ گفته‌‏‎ فيزيك‌‏‎ علم‌‏‎ يا‏‎
و‏‎ اخلاق‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ هكذا ، ‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ مي‌شود‏‎ گفته‌‏‎ تاريخ‌ ، ‏‎ علم‌‏‎
يا‏‎)‎ طبيعت‌‏‎ به‌‏‎ فلسفه‌‏‎ واژه‌‏‎ وقتي‌‏‎ اين‌رو‏‎ از‏‎..و‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎
در‏‎ مي‌شود‏‎ اضافه‌‏‎ آن‌‏‎ امثال‌‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎طبيعيات‌‏‎
آيا‏‎ كه‌‏‎ مي‌آيد‏‎ پيش‌‏‎ ابهام‌‏‎ اين‌‏‎ معينه‌‏‎ قرينه‌‏‎ فقدان‌‏‎ صورت‌‏‎
يا‏‎ است‌‏‎ اول‌‏‎ درجه‌‏‎ معرفت‌‏‎ يك‌‏‎ مثابه‌‏‎ به‌‏‎ "تاريخ‌‏‎" فلسفه‌‏‎ مراد‏‎
.است‌‏‎ دوم‌‏‎ درجه‌‏‎ معرفت‌‏‎ يك‌‏‎ مثابه‌‏‎ به‌‏‎ "تاريخ‌‏‎ علم‌‏‎" فلسفه‌‏‎ مراد‏‎
هم‌‏‎ با‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ تاريخ‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ فلسفي‌‏‎ پژوهشي‌‏‎ شاخه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎
يكي‌‏‎ زيرا‏‎ منفكند ، ‏‎ و‏‎ متمايز‏‎ يكديگر‏‎ از‏‎ كاملا‏‎ اما‏‎ مرتبطند‏‎
و‏‎ آغاز‏‎ مي‌كوشد‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ خود‏‎ درباب‏‎ فلسفي‌‏‎ است‌‏‎ پژوهشي‌‏‎
و‏‎ كند‏‎ جست‌وجو‏‎ را‏‎ بشر‏‎ تاريخ‌‏‎ خود‏‎ در‏‎ اولي‌‏‎ علتهاي‌‏‎ انجام‌‏‎
به‌‏‎ يا‏‎ تاريخ‌‏‎ علم‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ شناسانه‌‏‎ معرفت‌‏‎ است‌‏‎ پژوهشي‌‏‎ ديگري‌‏‎
.مورخانه‌‏‎ پژوهش‌هاي‌‏‎ و‏‎ نگاريها‏‎ تاريخ‌‏‎ درباب‏‎ بهتر‏‎ عبارت‌‏‎
تاريخ‌‏‎ فيلسوف‌‏‎ نخست‌ ، ‏‎ نوع‌‏‎ پژوهش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معلوم‌‏‎ كاملا‏‎
و‏‎ عيني‌‏‎ واقعيت‌‏‎ يك‌‏‎ درباب‏‎ مابعدالطبيعي‌‏‎ نظريه‌پردازي‌‏‎ قصد‏‎
علم‌‏‎ فيلسوف‌‏‎ دوم‌‏‎ نوع‌‏‎ پژوهش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ حال‌‏‎ دارد‏‎ را‏‎ وجودي‌‏‎
يا‏‎ تبيين‌‏‎ امكان‌‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ مورخان‌‏‎ روشهاي‌‏‎ نقادي‌‏‎ به‌‏‎ تاريخ‌‏‎
تاريخ‌‏‎ شدن‌‏‎ تلقي‌‏‎ علم‌‏‎ امكان‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ علمي‌‏‎ پيشگويي‌‏‎
پل‌‏‎ ويراسته‌‏‎ فلسفي‌‏‎ دايره‌المعارف‌‏‎ به‌‏‎ بنگريد‏‎)‎.‎مي‌پردازد‏‎
فكري‌‏‎ نظامهاي‌‏‎ (‎History,Philosophy ofمدخل‌‏‎ ذيل‌‏‎ ادواردز‏‎
براي‌‏‎ و‏‎ برشمرد‏‎ مي‌توان‌‏‎ نخست‌‏‎ نوع‌‏‎ از‏‎ را‏‎ هردر‏‎ و‏‎ ماركس‌‏‎ هگل‌ ، ‏‎
Poverty)"تاريخيگري‌‏‎ فقر‏‎" كتاب‏‎ دو‏‎ نمونه‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ دوم‌‏‎ نوع‌‏‎
"چيست‌‏‎ تاريخ‌‏‎" و‏‎ پوپر‏‎ ريموند‏‎ كارل‌‏‎ اثر‏‎ (‎of Historicism
مورد‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ كار‏‎ هالت‌‏‎ ادوارد‏‎ اثر‏‎ (Whats History)‎
سوي‌‏‎ از‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ اثر‏‎ دو‏‎ هر‏‎ ترجمه‌‏‎).‎قرارداد‏‎ توجه‌‏‎
(است‌‏‎ رسيده‌‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ تهران‌‏‎ خوارزمي‌‏‎ انتشارات‌‏‎
فلسفه‌‏‎ تمايز‏‎ دريافتن‌‏‎ شايد‏‎ گفته‌‏‎ پيش‌‏‎ مقدمات‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
منطق‌‏‎ يا‏‎ اخلاق‌‏‎ شناسي‌‏‎ معرفت‌‏‎)‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ اخلاق‌‏‎
و‏‎ تاريخ‌‏‎ فلسفه‌‏‎ نظير‏‎)‎ مشابه‌‏‎ موارد‏‎ از‏‎ (‎اخلاقي‌‏‎ پژوهش‌هاي‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ باشد ، ‏‎ واضح‌تر‏‎ و‏‎ آسانتر‏‎ (‎تاريخ‌‏‎ علم‌‏‎ فلسفه‌‏‎
مابعدالطبيعه‌‏‎ يا‏‎) اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ دريافت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ روشني‌‏‎
كه‌‏‎ مواجهيم‌‏‎ كلان‌نگر‏‎ دستگاههايي‌‏‎ با‏‎ معمولا‏‎ (‎اخلاق‌‏‎
مي‌كنند‏‎ صادر‏‎ كلي‌‏‎ (Perscriptive) تجويزي‌‏‎ و‏‎ تكليفي‌‏‎ احكام‌‏‎
و‏‎ اخلاقي‌‏‎ نظامهاي‌‏‎ براي‌‏‎ فراگير‏‎ بنيادي‌‏‎ تاسيس‌‏‎ درصدد‏‎ و‏‎
.هستند‏‎ آنها‏‎ جزئي‌‏‎ احكام‌‏‎
معرفت‌‏‎ و‏‎ تحليلي‌‏‎ پژوهش‌‏‎ نوعي‌‏‎ با‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ برعكس‌‏‎
نظام‌‏‎ هرگونه‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ كه‌‏‎ مواجهيم‌‏‎ توصيفي‌‏‎ صددرصد‏‎ و‏‎ شناسانه‌‏‎
نسبت‌‏‎ ارزيابي‌‏‎ صدد‏‎ در‏‎ صرفا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ خنثي‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ و‏‎ ارزشي‌‏‎
.است‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ نظامهاي‌‏‎ نتايج‌‏‎ و‏‎ مقدمات‌‏‎ يا‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ مبادي‌‏‎
همانقدر‏‎ تمايزي‌‏‎ و‏‎ تفكيك‌‏‎ چنين‌‏‎ به‌‏‎ بي‌توجهي‌‏‎ اين‌‏‎ بنابر‏‎
تفكيك‌‏‎ به‌‏‎ بي‌توجهي‌‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ مي‌تواند‏‎ غلطانداز‏‎ و‏‎ زيانبار‏‎
و‏‎ شناسانه‌‏‎ روش‌‏‎ تفكيك‌‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎.‎اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎
مانده‌‏‎ مغفول‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ پژوهش‌نامه‌هاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ در‏‎ بنيادين‌‏‎
ذيل‌ماده‌‏‎ كه‌‏‎ ادواردز‏‎ پل‌‏‎ فلسفي‌‏‎ دايره‌المعارف‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎.‎است‌‏‎
اخلاق‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ اعمال‌‏‎ نظري‌‏‎ دقت‌‏‎ چنين‌‏‎ تاريخ‌‏‎ فلسفه‌‏‎
سه‌‏‎ به‌‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ مختلف‌‏‎ معاني‌‏‎ تفكيك‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ خالي‌‏‎
علم‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(مسيحي‌‏‎ يا‏‎ بودايي‌‏‎ اخلاق‌‏‎ نظير‏‎)‎ اخلاقي‌‏‎ آئين‌هاي‌‏‎ بخش‌‏‎
فلسفه‌‏‎ و‏‎ (آنها‏‎ دسته‌بندي‌‏‎ و‏‎ رذايل‌‏‎ و‏‎ فضائل‌‏‎ بررسي‌‏‎)‎ اخلاق‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ اكتفا‏‎ (Meta-‎ethics) اخلاق‌‏‎
(Paul Edwards:The Encyclopedia of Philosophy,Vol.3,
P.81,History of Ethics.
.هستند‏‎ "نيلسون‌‏‎ كاي‌‏‎" و‏‎ "آبسون‌‏‎ رازيل‌‏‎" مقاله‌‏‎ نويسندگان‌‏‎
و‏‎ شده‌‏‎ ترجمه‌‏‎ دره‌بيدي‌‏‎ صانعي‌‏‎ منوچهر‏‎ آقاي‌‏‎ توسط‏‎ مقاله‌‏‎ اين‌‏‎
در‏‎ اخلاقي‌‏‎ معتبر‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎ شرح‌‏‎ در‏‎ ضميمه‌اي‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎
سال‌‏‎ در‏‎ غرب‏‎ تفكر‏‎ در‏‎ اخلاق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ عنوان‌‏‎ تحت‌‏‎ جديد‏‎ فلسفه‌‏‎
(.رسيده‌است‌‏‎ به‌چاپ‌‏‎ دانشگاه‌شهيدبهشتي‌‏‎ ‎‏‏1368ازسوي‌انتشارات‌‏‎
فقيه‌‏‎ رضوي‌‏‎ سعيد‏‎ دكتر‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.