شماره‌ 2514‏‎ ‎‏‏،‏‎ 25 SEP2001 مهر 1380 ، ‏‎ شنبه‌ 3‏‎ سه‌‏‎
Front Page
National
International
Metropolitan
Features
Life
Business
Stocks
Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
شيخ‌‏‎ عرفاني‌‏‎ حيات‌‏‎ و‏‎ آموزشها‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎
جانان‌‏‎ سعدي‌آرزوي‌‏‎ مصلح‌الدين‌‏‎


درايران‌ ، ‏‎ عرفاني‌‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ تصوف‌‏‎ دايره‌‏‎ وسعت‌‏‎:‎جستارگشايي‌‏‎
پارسي‌‏‎ وادب‏‎ شعر‏‎ در‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ داشته‌‏‎ متنوعي‌‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎
عطار‏‎ تا‏‎ سنايي‌‏‎ و‏‎ بوسعيد‏‎ عصر‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ درخشيده‌‏‎ بسيار‏‎
و‏‎ درنگها‏‎ چه‌‏‎ ولي‌ ، ‏‎ نعمت‌الله‌‏‎ شاه‌‏‎ و‏‎ جامي‌‏‎ تا‏‎ وحافظ‏‎ ومولانا‏‎
در‏‎.‎است‌‏‎ نساخته‌‏‎ تازه‌‏‎ را‏‎ جانها‏‎ دماغ‌‏‎ و‏‎ نكرده‌‏‎ ظهور‏‎ كه‌‏‎ رنگها‏‎
-شيرازي‌‏‎ سعدي‌‏‎ اجل‌‏‎ شيخ‌‏‎ درباره‌‏‎ حديث‌‏‎ و‏‎ حرف‌‏‎ و‏‎ بحث‌‏‎ ميان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
آيا‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎ تشكيك‌‏‎ برخي‌‏‎ و‏‎ رفته‌‏‎ بسيار‏‎ -الرحمه‌‏‎ عليه‌‏‎
كلاسيك‌‏‎ عرفان‌‏‎ تجليات‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ سعدي‌‏‎ آثار‏‎
سعدي‌‏‎ اصلا‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ خير؟‏‎ يا‏‎ كرد‏‎ قلمداد‏‎ اسلامي‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎
آنكه‌‏‎ يا‏‎ دانست‌‏‎ مقام‌‏‎ و‏‎ نظر‏‎ صاحب‏‎ عرفا‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎
همين‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ جهاني‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ زميني‌‏‎ شاعري‌‏‎ وي‌‏‎
درك‌‏‎ براي‌‏‎.‎داد‏‎ قرار‏‎ ارزيابي‌‏‎ مورد‏‎ را‏‎ او‏‎ محدوده‌‏‎ و‏‎ حيطه‌‏‎
مطالعات‌‏‎ مرور‏‎ با‏‎ است‌‏‎ زيركوشيده‌‏‎ مقاله‌‏‎ نويسنده‌‏‎ مسئله‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ سهروردي‌‏‎ شيخ‌شهاب‏‎ با‏‎ او‏‎ خاص‌‏‎ روابط‏‎ و‏‎ شيخ‌‏‎ تحصيلات‌‏‎ و‏‎
آيا‏‎.‎دهد‏‎ پاسخ‌‏‎ فوق‌‏‎ پرسشهاي‌‏‎ به‌‏‎ بلخي‌ ، ‏‎ جلال‌الدين‌‏‎ مولانا‏‎
عرفا‏‎ جمع‌‏‎ در‏‎ سعدي‌‏‎ حضور‏‎ بر‏‎ استدلالي‌‏‎ مي‌تواند‏‎ پاسخ‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
.كرد‏‎ خواهند‏‎ داوري‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ارجمند‏‎ خوانندگان‌‏‎ باشد؟‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
ملك‌الكلام‌ ، ‏‎ الشيخ‌الامام‌ ، ‏‎ به‌‏‎ مشهور‏‎)‎ سعدي‌‏‎ مصلح‌الدين‌‏‎ شيخ‌‏‎
شيراز ، ‏‎ در‏‎ ق‌‏‎_ه‏‎ سال‌ 606‏‎ حدود‏‎ در‏‎ محتملا‏‎ (افصح‌المتكلمين‌‏‎
دنيا‏‎ به‌‏‎ "بودند‏‎ دين‌‏‎ عالمان‌‏‎ از‏‎ همه‌‏‎" كه‌‏‎ خانداني‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎
نوجواني‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ شده‌ ، ‏‎ محروم‌‏‎ پدر‏‎ نعمت‌‏‎ از‏‎ كودكي‌‏‎ در‏‎ آمده‌ ، ‏‎
اولين‌‏‎ ظاهرا‏‎.‎است‌‏‎ آموخته‌‏‎ شيراز‏‎ در‏‎ را‏‎ شرعي‌‏‎ و‏‎ ادبي‌‏‎ علوم‌‏‎
سال‌‏‎ حدود‏‎ در‏‎ بوده‌ ، ‏‎ وي‌‏‎ ديگر‏‎ سفرهاي‌‏‎ مقدمه‌‏‎ كه‌‏‎ سعدي‌‏‎ سفر‏‎
صورت‌‏‎ خويش‌‏‎ اتمام‌تحصيلات‌‏‎ قصد‏‎ به‌‏‎ بغداد‏‎ به‌‏‎ هجري‌‏‎ ‎‏‏621620‏‎
تحصيل‌‏‎ به‌‏‎ بغداد‏‎ نظاميه‌‏‎ معروف‌‏‎ مدرسه‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎.‎است‌‏‎ گرفته‌‏‎
ابوالفرج‌‏‎ جمال‌الدين‌‏‎ ديني‌‏‎ تربيت‌‏‎ تحت‌‏‎ بغداد‏‎ در‏‎ و‏‎ پرداخته‌‏‎
است‌ ، ‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ "المحتسب‏‎" به‌‏‎ ملقب‏‎ ابن‌جوزي‌‏‎ عبدالرحمن‌‏‎
تصوف‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ مذهب ، ‏‎ قشري‌‏‎ و‏‎ مربي‌متشرع‌‏‎ اين‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ اما‏‎
داشته‌‏‎ قرار‏‎ سهروردي‌‏‎ شهابالدين‌‏‎ شيخ‌‏‎ ارشاد‏‎ تحت‌‏‎ عرفان‌‏‎ و‏‎
حجاز‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ طولاني‌‏‎ سفرهاي‌‏‎ مراحل‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ طي‌‏‎ بعداز‏‎.‎است‌‏‎
اقصاي‌‏‎ در‏‎ گفته‌خود‏‎ بنابر‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ آغاز‏‎ روم‌‏‎ و‏‎ ولبنان‌‏‎ شام‌‏‎ و‏‎
خرمني‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ و‏‎ برده‌‏‎ بسر‏‎ را‏‎ ايام‌‏‎ كسي‌ ، ‏‎ هر‏‎ با‏‎ و‏‎ گشته‌‏‎ عالم‌‏‎
با‏‎ ق‌‏‎.ه‏‎ مقارن‌ 655‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ سفرهاي‌‏‎.‎است‌‏‎ برداشته‌‏‎ خوشه‌اي‌‏‎
به‌‏‎ مراجعت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ وي‌‏‎.‎يافت‌‏‎ پايان‌‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ وي‌‏‎ بازگشت‌‏‎
بن‌سعدبن‌زنگي‌‏‎ ابي‌بكر‏‎ سعدبن‌‏‎ نزديكان‌‏‎ شمار‏‎ در‏‎ شيراز‏‎
انتساب‏‎ درعين‌‏‎ بلكه‌‏‎ درباري‌‏‎ شاعر‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ ولي‌‏‎ درآمد‏‎
ستايش‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ سلسله‌‏‎ آن‌‏‎ پادشاهان‌‏‎ مدح‌‏‎ و‏‎ سلغري‌‏‎ دربار‏‎ به‌‏‎
به‌‏‎ خدمت‌‏‎ و‏‎ ارشاد‏‎ و‏‎ آزادگي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎ رجال‌ ، ‏‎ از‏‎ عده‌اي‌‏‎
حرمت‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌گذرانيده‌‏‎ "خفيف‌‏‎ شيخ‌ابوعبدالله‌‏‎"رباط‏‎ در‏‎ خلق‌‏‎
سعدي‌‏‎ عمر‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ مي‌برده‌‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زندگاني‌‏‎ بسيار‏‎
ذكرو‏‎ نيز‏‎ و‏‎ مختلف‌‏‎ رسالات‌‏‎ تاليفات‌‏‎ و‏‎ وغزليات‌‏‎ قصائد‏‎ نظم‌‏‎ به‌‏‎
آنگونه‌‏‎ عمر‏‎ اواخر‏‎ در‏‎ سعدي‌‏‎ احوال‌‏‎.‎(‎‎‏‏1‏‎)‎است‌‏‎ گرديده‌‏‎ سپري‌‏‎ وعظ‏‎
مطالعه‌‏‎ واز‏‎ شيرازي‌‏‎ جنيد‏‎ معين‌الدين‌‏‎ "شدالازار‏‎" از‏‎ كه‌‏‎
وانزوا‏‎ زهد‏‎ با‏‎ ظاهرا‏‎ برمي‌آيد ، ‏‎ اشعارش‌‏‎ ديگر‏‎ و‏‎ قصائد‏‎
حيات‌‏‎ دوران‌‏‎ به‌‏‎ نزديك‌‏‎ ماخذ‏‎ بنابرضبط‏‎.‎(‎‎‏‏2‏‎)‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ مقرون‌‏‎
مورد‏‎ در‏‎است‌‏‎ نموده‌‏‎ وفات‌‏‎ ق‌‏‎.‎ _ه‏‎ سال‌ 690‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ سعدي‌ ، ‏‎
زندگي‌‏‎ جزئيات‌‏‎ و‏‎ لقب‏‎ و‏‎ نسب‏‎ و‏‎ نام‌‏‎ وفات‌ ، ‏‎ تاريخ‌‏‎ تولد ، ‏‎ تاريخ‌‏‎
از‏‎ بدانها‏‎ پرداختن‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ (‎‏‏3‏‎)دارد‏‎ وجود‏‎ نظر‏‎ اختلاف‌‏‎ وي‌ ، ‏‎
به‌‏‎ كرده‌‏‎ نظر‏‎ صرف‌‏‎ آنها‏‎ ذكر‏‎ از‏‎ است‌ ، ‏‎ خارج‌‏‎ ما‏‎ بحث‌‏‎ حيطه‌‏‎
ترتيب‏‎"گرفتن‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ با‏‎ وي‌‏‎ صوفيانه‌‏‎ حيات‌‏‎ از‏‎ گوشه‌هايي‌‏‎
.مي‌كنيم‌‏‎ اشاره‌‏‎ "تاريخي‌‏‎
سهروردي‌‏‎ شيخ‌شهابالدين‌‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ ارتباط‏‎
شهابالدين‌‏‎ شيخ‌‏‎ به‌‏‎ مشهور‏‎ عبدالله‌‏‎ محمدبن‌‏‎ عمربن‌‏‎ ابوحفص‌‏‎
مردي‌‏‎ مذهب ، ‏‎ فقيه‌شافعي‌‏‎ ق‌ ، ‏‎.‎ه‏‎ سال‌ 639‏‎ به‌‏‎ متوفي‌‏‎ سهروردي‌ ، ‏‎
بوده‌ ، ‏‎ رياضات‌‏‎ و‏‎ عبادات‌‏‎ در‏‎ كثيرالاجتهاد‏‎ دانشمندي‌‏‎ و‏‎ صالح‌‏‎
و‏‎ تصوف‌‏‎ در‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ بغداد‏‎ در‏‎ مقام‌شيخ‌الشيوخي‌‏‎ خود‏‎ عصر‏‎ در‏‎
و‏‎ خلوت‌‏‎ آداب‏‎ وي‌‏‎ از‏‎ مريدانش‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ سلوك‌‏‎ اهل‌‏‎ مقتداي‌‏‎ عرفان‌‏‎
خود‏‎ نسبت‌‏‎ صوفيه‌‏‎ سلسله‌هاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎.‎مي‌آموختند‏‎ رياضت‌‏‎
خود‏‎.‎مي‌رسانند‏‎ سهروردي‌‏‎ شيخ‌شهابالدين‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
صوفيه‌ ، ‏‎ اصطلاح‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ خود ، ‏‎ تصوف‌‏‎ نسبت‌‏‎ شيخ‌شهابالدين‌ ، ‏‎
سهروردي‌‏‎ ابوالنجيبضياءالدين‌‏‎ شيخ‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ "خرقه‌‏‎"
در‏‎(‎‎‏‏4‏‎).است‌‏‎ معروف‌‏‎ "سهرورديه‌‏‎" بنام‌‏‎ طريقه‌‏‎ اين‌‏‎.مي‌رساند‏‎
با‏‎ سعدي‌‏‎ ملاقات‌‏‎ و‏‎ ارتباط‏‎ تاريخي‌‏‎ جنبه‌‏‎ به‌‏‎ فقط‏‎ مقاله‌‏‎ اين‌‏‎
تاثيرپذيري‌‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ مي‌پردازيم‌‏‎ سهروردي‌‏‎ شيخ‌شهابالدين‌‏‎
موكول‌‏‎ فرصت‌‏‎ وقت‌‏‎ به‌‏‎ شيخ‌شهابرا‏‎ عرفاني‌‏‎ تعاليم‌‏‎ از‏‎ سعدي‌‏‎
:مي‌كنيم‌‏‎
تذكره‌‏‎ در‏‎ شيرازي‌‏‎ جنيد‏‎ ابوالقاسم‌‏‎ معين‌الدين‌‏‎ نوشته‌‏‎ به‌‏‎
صحبت‌‏‎ به‌‏‎ سعدي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"نفحات‌الانس‌‏‎" در‏‎ جامي‌‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ "شدالازار‏‎"
سفر‏‎ كشتي‌ ، ‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ رسيده‌‏‎ سهروردي‌‏‎ شيخ‌شهابالدين‌‏‎
ملاقات‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بوستان‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ خود‏‎ سعدي‌‏‎ (‎‎‏‏5‏‎)است‌‏‎ كرده‌‏‎ دريا‏‎
:مي‌كند‏‎ اشاره‌‏‎ شيخ‌شهابالدين‌‏‎ حالات‌‏‎ از‏‎ شمه‌اي‌‏‎ و‏‎ ارتباط‏‎ و‏‎
شنو‏‎ بمردي‌‏‎ مردان‌‏‎ ملاقات‌‏‎
شنو‏‎ سهروردي‌‏‎ از‏‎ سعدي‌‏‎ از‏‎ نه‌‏‎
شهاب‏‎ مرشد‏‎ داناي‌‏‎ شيخ‌‏‎ مرا‏‎
آب‏‎ روي‌‏‎ بر‏‎ فرمود‏‎ اندرز‏‎ دو‏‎
مباش‌‏‎ بدبين‌‏‎ درجمع‌‏‎ آنكه‌‏‎ يكي‌‏‎
مباش‌‏‎ خودبين‌‏‎ نفس‌‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎ دگر‏‎
زار‏‎ شيخ‌‏‎ بگريستي‌‏‎ كه‌‏‎ شنيدم‌‏‎
نار‏‎ اصحاب‏‎ آيات‌‏‎ برخواندي‌‏‎ چو‏‎
پرشدي‌‏‎ زمن‌‏‎ دوزخ‌‏‎ كه‌‏‎ بودي‌‏‎ چه‌‏‎
بدي‌‏‎ رهايي‌‏‎ را‏‎ ديگران‌‏‎ مگر‏‎
كسي‌‏‎ ستودش‌‏‎ مردي‌‏‎ آزاد‏‎ به‌‏‎
كسي‌‏‎ بردي‌‏‎ رنج‌‏‎ حق‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
گفت‌‏‎ مردانه‌‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎ نگر‏‎ جوابش‌‏‎
!بخفت‌‏‎ گويي‌؟‏‎ چه‌‏‎ ستايش‌‏‎ چندين‌‏‎ كه‌‏‎
خداست‌‏‎ فضل‌‏‎ به‌‏‎ دارم‌‏‎ كه‌‏‎ اميدي‌‏‎
(‎‏‏6‏‎)"خطاست‌‏‎ كردن‌‏‎ تكيه‌‏‎ خود‏‎ سعي‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎
به‌‏‎ منحصر‏‎ فقط‏‎ سعدي‌‏‎ گفتار‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ نشان‌‏‎ بالا‏‎ ابيات‌‏‎ چنانكه‌‏‎
در‏‎ اقامت‌‏‎ و‏‎ صحبت‌‏‎ نمايانگر‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌‏‎ سهروردي‌‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ سفر‏‎
.است‌‏‎ وي‌‏‎ عرفاني‌‏‎ تعاليم‌‏‎ ديگر‏‎ از‏‎ برخورداري‌‏‎ و‏‎ او‏‎ خدمت‌‏‎
و‏‎ ندارد‏‎ اشكالي‌‏‎ تاريخي‌‏‎ جهت‌‏‎ از‏‎ سهروردي‌‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ صحبت‌‏‎
.است‌‏‎ بغداد‏‎ در‏‎ سعدي‌‏‎ تحصيل‌‏‎ و‏‎ اقامت‌‏‎ دوره‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ ظاهرا‏‎
به‌‏‎ سهروردي‌‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ ارتباط‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ نشان‌‏‎ خاطر‏‎ بايد‏‎ اما‏‎
شاعر‏‎ تحسين‌‏‎ و‏‎ تكريم‌‏‎ حد‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نرسيده‌‏‎ رسمي‌‏‎ ارادت‌‏‎ مرحله‌‏‎
اين‌‏‎ البته‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ عصر‏‎ معروف‌‏‎ مرشد‏‎ و‏‎ پير‏‎ يك‌‏‎ حق‌‏‎ در‏‎
قديمي‌ترين‌‏‎ در‏‎ "شهاب‏‎ مرشد‏‎"شيخ‌‏‎ صحبت‌‏‎ به‌‏‎ اشارت‌‏‎ كه‌‏‎ نكته‌‏‎
نمي‌تواند‏‎ تنهايي‌‏‎ به‌‏‎ ندارد ، ‏‎ وجود‏‎ بوستان‌‏‎ موجود‏‎ نسخه‌هاي‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ شود ، ‏‎ ترديد‏‎ مايه‌‏‎ صحبت‌‏‎ اين‌‏‎ وقوع‌‏‎ صحت‌‏‎ در‏‎
اين‌‏‎ به‌‏‎ شيخ‌اشارتي‌‏‎ قول‌‏‎ استناد‏‎ به‌‏‎ ظاهرا‏‎ هم‌‏‎ شدالازار‏‎
هست‌‏‎ باب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ بوستان‌‏‎ در‏‎ اشعاري‌‏‎ علاوه‌‏‎ به‌‏‎.هست‌‏‎ ملاقات‌‏‎
كه‌‏‎ دارد‏‎ تام‌‏‎ توافق‌‏‎ سعدي‌‏‎ وبيان‌‏‎ فكر‏‎ سبك‌‏‎ با‏‎ قدري‌‏‎ به‌‏‎
(‎‏‏7‏‎).كرد‏‎ شك‌‏‎ شيخ‌‏‎ بوستان‌‏‎ به‌‏‎ ابيات‌‏‎ آن‌‏‎ درتعلق‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎
رومي‌‏‎ جلال‌الدين‌‏‎ مولانا‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ ملاقات‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ ق‌ ، ‏‎.‎_ه‏‎ سال‌ 672‏‎ به‌‏‎ متوفي‌‏‎ رومي‌ ، ‏‎ جلال‌الدين‌‏‎ مولانا‏‎
مثنوي‌‏‎.‎است‌‏‎ مسلمان‌‏‎ بزرگ‌‏‎ عرفاي‌‏‎ برجسته‌ترين‌‏‎ و‏‎ مشهورترين‌‏‎
حكم‌‏‎ در‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ تصوف‌‏‎ كتاب‏‎ جامع‌ترين‌‏‎ بزرگ‌ ، ‏‎ عارف‌‏‎ اين‌‏‎
ارزشمند‏‎ و‏‎ مهم‌‏‎ آثار‏‎ ديگر‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ عرفان‌‏‎ دائره‌المعارف‌‏‎
"مكتوبات‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"فيه‌مافيه‌‏‎" كتاب‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ شوريده‌‏‎ عارف‌‏‎ اين‌‏‎
.(‎‏‏8‏‎)نمود‏‎ اشاره‌‏‎ "سبعه‌‏‎ مجالس‌‏‎" و‏‎
تذكره‌ها ، ‏‎ از‏‎ دربرخي‌‏‎ مولانا‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ ملاقات‌‏‎ درباره‌‏‎ آنچه‌‏‎
از‏‎ آمده‌ ، ‏‎ وروضات‌‏‎ البلدان‌‏‎ عجايب‏‎ افلاكي‌ ، ‏‎ مناقب‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎
در‏‎ موجود‏‎ روايات‌‏‎ زيرا‏‎ است‌‏‎ ترديد‏‎ و‏‎ تامل‌‏‎ جاي‌‏‎ تاريخي‌‏‎ نظر‏‎
"الفصحا‏‎ مجمع‌‏‎"در‏‎.‎(‎‏‏9‏‎)مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ مغشوش‌‏‎ و‏‎ آشفته‌‏‎ باب‏‎ اين‌‏‎
ملاقات‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ كوتاه‌‏‎ اشاره‌اي‌‏‎ تنها‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ احوال‌‏‎ ذكر‏‎ در‏‎
روايت‌هاي‌‏‎ و‏‎ اشارت‌ها‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎‏‏10‏‎)‎آمده‌‏‎ مولانا‏‎ با‏‎ وي‌‏‎
در‏‎.‎گيرد‏‎ قرار‏‎ تاريخي‌‏‎ استناد‏‎ مورد‏‎ نمي‌تواند‏‎ نيز‏‎ كوتاه‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ آنگونه‌‏‎ مولانا ، ‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ شيخ‌‏‎ ملاقات‌‏‎ احتمال‌‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎
به‌‏‎ وي‌‏‎ خود‏‎ اشارت‌‏‎ از‏‎ محققان‌‏‎ برخي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ آمده‌‏‎ افلاكي‌‏‎ روايت‌‏‎
.(‎‏‏11‏‎)نيست‌‏‎ اشكال‌‏‎ از‏‎ خالي‌‏‎ استنباطكرده‌اند ، ‏‎ روم‌‏‎ سفر‏‎
مسافرت‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ بوستان‌‏‎ در‏‎ شيخ‌‏‎ خود‏‎ اشارتي‌كه‌‏‎ وجود ، ‏‎ بااين‌‏‎
دياردارد‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ بوم‌‏‎ پاكيزه‌‏‎ مرد‏‎ يك‌‏‎ ديدار‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ روم‌‏‎
و‏‎ قونيه‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ احتمالي‌‏‎ مسافرت‌‏‎ همين‌‏‎ بر‏‎ ناظر‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎
:(‎‏‏12‏‎).باشد‏‎ مولانا‏‎ با‏‎ ديدارش‌‏‎
بوم‌‏‎ پاك‌‏‎ اين‌‏‎ مردان‌‏‎ تولاي‌‏‎
(‎‏‏13‏‎)روم‌‏‎ و‏‎ شام‌‏‎ از‏‎ خاطر‏‎ برانگيختم‌‏‎
صحبت‌‏‎ از‏‎ هنوز‏‎ نسبي‌‏‎ سكون‌‏‎ و‏‎ سالهاي‌فراغت‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ مولانا‏‎
و‏‎ سعدي‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ اين‌روست‌اگر‏‎ از‏‎.‎بود‏‎ گريزان‌‏‎ اغيار‏‎
به‌‏‎ ظاهرا‏‎ او‏‎ ديدار‏‎ براي‌‏‎ تبريز‏‎ شام‌يا‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ وي‌‏‎ ياران‌‏‎
چندان‌‏‎ بودند ، ‏‎ آمده‌‏‎ قونيه‌‏‎ به‌‏‎ وآشنايي‌‏‎ كنجكاوي‌‏‎ انگيزه‌‏‎
.نيست‌‏‎ بعيد‏‎ مولانا‏‎ وخوي‌‏‎ خلق‌‏‎ از‏‎ نداده‌ ، ‏‎ نشان‌‏‎ خوشي‌‏‎ روي‌‏‎
براي‌‏‎ صرفا‏‎ يا‏‎ امتحان‌‏‎ قصد‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ مخصوصابه‌‏‎ مولانا‏‎
.نمي‌داد‏‎ نشان‌‏‎ گرم‌‏‎ روي‌‏‎ چندان‌‏‎ مي‌آمدند ، ‏‎ وي‌‏‎ نزد‏‎ آشنايي‌‏‎
و‏‎ دارد‏‎ مولانا‏‎ باب‏‎ در‏‎ غزل‌خود‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ سعدي‌‏‎ كه‌‏‎ سختي‌‏‎ تعريض‌‏‎
و‏‎ نشانه‌‏‎ شايد‏‎ كرد ، ‏‎ خواهيم‌‏‎ اشاره‌‏‎ بدان‌‏‎ بعدي‌‏‎ سطرهاي‌‏‎ در‏‎
(‎‏‏14‏‎).باشد‏‎ سعدي‌‏‎ مولانابا‏‎ سرد‏‎ برخورد‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ قرينه‌اي‌‏‎
غزليات‌‏‎ با‏‎ شيخ‌‏‎ غزلهاي‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ شباهت‌‏‎
يك‌‏‎ شيخ‌در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آورده‌‏‎ بوجود‏‎ را‏‎ افسانه‌‏‎ اين‌‏‎ مولاناست‌ ، ‏‎
ملاقات‌مولانا ، ‏‎ قصد‏‎ به‌‏‎ عزيمت‌‏‎ هنگام‌‏‎ در‏‎ قونيه‌‏‎ به‌‏‎ مسافرت‌‏‎
چون‌‏‎ و‏‎ بردنش‌درماند‏‎ پايان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ آغاز‏‎ را‏‎ غزلي‌‏‎ مطلع‌‏‎
و‏‎ مطلع‌‏‎ همان‌‏‎ ترنم‌آرام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ رسيداو‏‎ زاويه‌مولانا‏‎ به‌‏‎
.يافت‌‏‎ مشغول‌‏‎ بود ، ‏‎ نيامده‌‏‎ وي‌‏‎ ذهن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ دنباله‌‏‎ تقرير‏‎
اين‌‏‎ نقل‌‏‎ مجرد‏‎ مي‌نمايد‏‎ افسانه‌آميز‏‎ هم‌‏‎ قصه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎
كلام‌‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ غزلهاي‌‏‎ بين‌‏‎ شباهت‌هايي‌‏‎ وجود‏‎ قصه‌بيانگر‏‎
از‏‎ تصويري‌‏‎ كه‌‏‎ مولانا‏‎ غزل‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ گويند‏‎.‎مولاناست‌‏‎
و‏‎ مي‌رسد‏‎ سعدي‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ فارس‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ روحاني‌شاعر‏‎ پرواز‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ نقل‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ وفق‌‏‎ بر‏‎مي‌شود‏‎ سعدي‌‏‎ تحسين‌‏‎ مورداعجابو‏‎
خواست‌‏‎ سعدي‌‏‎ از‏‎ هندي‌ ، ‏‎ شمس‌الدين‌‏‎ ملك‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ محتشمان‌عصر ، ‏‎
او‏‎ براي‌‏‎"باشد‏‎ عجيب‏‎ معاني‌‏‎ محتوي‌‏‎ كه‌‏‎ غزلي‌غريب‏‎"تا‏‎
شعري‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ شيخ‌‏‎ اما‏‎ سازد‏‎ "جان‌‏‎ غذاي‌‏‎" را‏‎ آن‌‏‎ تا‏‎ بفرستند‏‎
متواضعانه‌‏‎ تحسين‌واعجابي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ مولانا‏‎ غزلي‌از‏‎ خود ، ‏‎ از‏‎
(‎‏‏15‏‎).مي‌فرستد‏‎ او‏‎ براي‌‏‎
از‏‎ ديگر‏‎ قرينه‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ هست‌‏‎ غزلي‌‏‎ سعدي‌‏‎ كليات‌‏‎ طيبات‌‏‎ دفتر‏‎ در‏‎
مضامين‌‏‎.‎مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ مولانا‏‎ غزليات‌‏‎ با‏‎ سعدي‌‏‎ شيخ‌‏‎ آشنايي‌‏‎
.مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ را‏‎ قشري‌‏‎ خشك‌و‏‎ مرد‏‎ يك‌‏‎ محاجه‌‏‎ صورت‌‏‎ غزل‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
فرض‌‏‎ مطلب‏‎ سياق‌‏‎ از‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ رديف‌‏‎ قافيه‌و‏‎ و‏‎ وزن‌‏‎ از‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ جوابي‌‏‎ و‏‎ غزل‌ ، اعتراض‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎
:مطلع‌‏‎ بدينظ‏‎ (‎‎‏‏16‏‎)‎مولانا‏‎ غزلهاي‌‏‎
آرزوست‌‏‎ گلستانم‌‏‎ و‏‎ باغ‌‏‎ كه‌‏‎ رخ‌‏‎ بنماي‌‏‎"
"آرزوست‌‏‎ فراوانم‌‏‎ قند‏‎ كه‌‏‎ لب‏‎ بگشاي‌‏‎
:است‌‏‎ مطلع‌‏‎ بدين‌‏‎ سعدي‌‏‎ غزل‌‏‎
آرزوست‌‏‎ جانانت‌‏‎ نيامده‌‏‎ برون‌‏‎ جان‌‏‎ از‏‎"
(‎‏‏17‏‎)"آرزوست‌‏‎ وايمانت‌‏‎ نابريده‌‏‎ زنار‏‎
احتمال‌‏‎ و‏‎ مشرب‏‎ توافق‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ تعريض‌آميز ، در‏‎ جواب‏‎ اين‌‏‎
خلال‌‏‎ از‏‎.مي‌سازد‏‎ ترديد‏‎ رامحل‌‏‎ مولوي‌‏‎ سعدي‌با‏‎ صحبت‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ غزل‌‏‎ مضامين‌‏‎ دريچه‌‏‎ از‏‎ ابيات‌و‏‎
كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ هويدا‏‎ رسيده‌‏‎ دوران‌‏‎ به‌‏‎ تازه‌‏‎ متعصب‏‎ طلبه‌هاي‌‏‎
پنداشته‌‏‎ دانش‌‏‎ و‏‎ فهم‌‏‎ سرحد‏‎ را‏‎ خود‏‎ ابتدايي‌‏‎ و‏‎ مختصر‏‎ معلومات‌‏‎
بر‏‎ را‏‎"لانسلم‌‏‎" چماق‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ مستولي‌‏‎ وي‌‏‎ بر‏‎ چنان‌‏‎ غرور‏‎ و‏‎
(‎‏‏18‏‎)مي‌كوبد‏‎ نمي‌زند ، ‏‎ قدم‌‏‎ وادي‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ آن‌‏‎ فرق‌‏‎
يك‌‏‎ وخيال‌انگيز‏‎ شاعرانه‌‏‎ آرزوهاي‌‏‎ شامل‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ مولانا‏‎ وغزل‌‏‎
سست‌‏‎ همرهان‌‏‎ وناخرسنداز‏‎ طبع‌‏‎ ملول‌‏‎ اما‏‎ طيار‏‎ سيار‏‎ عارف‌‏‎
اين‌‏‎ استناد‏‎ البته‌‏‎ مي‌گيردكه‌‏‎ سخره‌‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ خويش‌‏‎ عناصر‏‎
قوي‌‏‎ احتمال‌‏‎ يابه‌‏‎ و‏‎(‎‏‏19‏‎)‎ندارد‏‎ قطعيت‌‏‎ نيز‏‎ سعدي‌‏‎ به‌‏‎ غزل‌‏‎
سست‌‏‎ آنچنان‌‏‎ كه‌‏‎ طوري‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ الحاقي‌‏‎ آن‌‏‎ ابيات‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎
سعدي‌‏‎ كليات‌‏‎ ابيات‌در‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ نظيري‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ وبي‌مايه‌‏‎
حداقل‌‏‎ يا‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ قرينه‌اي‌‏‎ خود‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ يافت‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎
چنين‌‏‎ بپذيريم‌كه‌‏‎ اگر‏‎(‎‎‏‏20‏‎)نيست‌‏‎ سعدي‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ ابيات‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎
مايه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ سروده‌‏‎ مولانا‏‎ درحق‌‏‎ سعدي‌‏‎ تعريض‌آميزي‌را‏‎ غزل‌‏‎
بر‏‎ ارموي‌‏‎ مولانا ، قاضي‌‏‎ مرگ‌‏‎ هنگام‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ شگفتي‌‏‎
فراوان‌‏‎ واندوه‌‏‎ تاثر‏‎ با‏‎ را‏‎ سعدي‌‏‎ شعر‏‎ از‏‎ قطعه‌اي‌‏‎ وي‌ ، ‏‎ جنازه‌‏‎
(‎‏‏21‏‎).است‌‏‎ خوانده‌‏‎
كوهيان‌‏‎ سياه‌‏‎ هاتف‌‏‎
:ها‏‎ پانوشت‌‏‎
تهران‌ ، ‏‎ ايران‌ ، ‏‎ ادبيات‌در‏‎ تاريخ‌‏‎.‎ذبيح‌الله‌‏‎ صفا ، ‏‎ -‎‏‏1‏‎
(صص‌589584‏‎) ج‌ 3 ، ‏‎ تهران‌ ، 1353 ، ‏‎ دانشگاه‌‏‎ انتشارات‌‏‎
تهران‌ ، ‏‎ تصوف‌ ، ‏‎ در‏‎ عبدالحسين‌ ، جستجو‏‎ زرين‌كوب ، ‏‎ -‎‏‏2‏‎
(ص‌ 230‏‎)اميركبير ، 1369 ، ‏‎ انتشارات‌‏‎
:رك‌‏‎ نيز‏‎(صص‌600548‏‎) ج‌ 3 ، ‏‎ ايران‌ ، ‏‎ در‏‎ ادبيات‌‏‎ تاريخ‌‏‎:رك‌‏‎ -‎‎‏‏3‏‎
در‏‎ مقاله‌نكاتي‌‏‎ زندگي‌ ، ‏‎ شعر‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎ درباره‌‏‎ مقالاتي‌‏‎
(صص‌360347‏‎) طباطبايي‌ ، ‏‎ محيط‏‎ محمد‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ سرگذشت‌‏‎
دانشگاه‌‏‎ انتشارات‌‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ عرفان‌‏‎ مكتب‏‎ صدرالدين‌ ، ‏‎ محلاتي‌ ، ‏‎ -‎‏‏4‏‎
(مقدمه‌ 4745‏‎:صص‌‏‎) پهلوي‌ ، 1346 ، ‏‎
نفحات‌‏‎ عبدالرحمن‌ ، ‏‎ جامي‌ ، ‏‎:نيز‏‎ (‎مقدمه‌5351‏‎ صص‌‏‎) همان‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏5‏‎
ص‌ 601‏‎ الانس‌ ، ‏‎
ص‌ 71‏‎ يوسفي‌ ، ‏‎ غلامحسين‌‏‎ شادروان‌‏‎ تصحيح‌‏‎ بوستان‌ ، ‏‎ -‎‏‏6‏‎
(صص‌7226‏‎)جستجودرتصوف‌ايران‌ ، ‏‎.‎كوب‏‎ زرين‌‏‎ -‎‎‏‏7‏‎
انتشارات‌‏‎ تهران‌ ، ‏‎ اسلام‌ ، ‏‎ در‏‎ تصوف‌‏‎ تاريخ‌‏‎ قاسم‌ ، ‏‎ غني‌ ، ‏‎ -‎‏‏8‏‎
(و111‏‎ و 121‏‎ صص‌9548‏‎) ج‌ 2 ، ‏‎ زوار ، 1375 ، ‏‎
(صص‌8227‏‎) ايران‌ ، ‏‎ تصوف‌‏‎ در‏‎ جستجو‏‎ كوب ، ‏‎ زرين‌‏‎ -‎‎‏‏9‏‎
مصفا ، ‏‎ كوشش‌‏‎ به‌‏‎ رضاقلي‌خان‌ ، مجمع‌الفصحاء ، ‏‎ هدايت‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏10‏‎
(ص‌ 749‏‎) اميركبير ، 1339 ، ‏‎ انتشارات‌‏‎ مظاهر ، ‏‎
ج‌1 ، ‏‎ علمي‌ ، 1373 ، ‏‎ انتشارات‌‏‎ سرني‌ ، ‏‎ عبدالحسين‌ ، ‏‎ زرين‌كوب ، ‏‎ -‎‏‏11‏‎
(ص‌112‏‎)
خدا ، ‏‎ ملاقات‌‏‎ تا‏‎ پله‌‏‎ پله‌‏‎ عبدالحسين‌ ، ‏‎ زرين‌كوب ، ‏‎ -‎‎‏‏12‏‎
(ص‌330‏‎) علمي‌ ، 1373 ، ‏‎ انتشارات‌‏‎
تهران‌ ، ‏‎ محمدعلي‌ ، ‏‎ فروغي‌ ، ‏‎ اهتمام‌‏‎ به‌‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ كليات‌‏‎ -‎‎‏‏13‏‎
( ص‌ 205‏‎) شاهنشاهي‌ ، ‏‎ اميركبير ، 2536‏‎ انتشارات‌‏‎
(ص‌ 331‏‎)خدا ، ‏‎ تاملاقات‌‏‎ پله‌‏‎ پله‌‏‎ كوب ، ‏‎ زرين‌‏‎ -‎‏‏14‏‎
(صص‌ 249248‏‎)همان‌‏‎ -‎‎‏‏15‏‎
نگارش‌‏‎ كل‌‏‎ اداره‌‏‎ انتشارات‌‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ قلمرو‏‎ علي‌ ، ‏‎ دشتي‌ ، ‏‎ -‎‏‏16‏‎
(ص‌388‏‎)هنر ، ‏‎ و‏‎ وزارت‌فرهنگ‌‏‎
(ص‌ 788‏‎) سعدي‌ ، ‏‎ كليات‌‏‎ -‎‏‏17‏‎
(ص‌ 249‏‎) خدا ، ‏‎ ملاقات‌‏‎ تا‏‎ پله‌‏‎ پله‌‏‎ زرين‌كوب ، ‏‎ -‎‎‏‏18‏‎
(صص‌ 9388‏‎) سعدي‌ ، ‏‎ قلمرو‏‎ دشتي‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏19‏‎
واشعار ، ‏‎ مقالات‌‏‎ مجموعه‌‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ جميل‌‏‎ ذكر‏‎ رضا ، ‏‎ داوري‌ ، ‏‎-‎‎‏‏20‏‎
(صص‌ 514‏‎) ‎‏‏،‏‎ اسلامي‌ ، 1364‏‎ تبليغات‌‏‎ و‏‎ انتشارات‌‏‎ كل‌‏‎ اداره‌‏‎
(ص‌ 344‏‎) خدا ، ‏‎ ملاقات‌‏‎ تا‏‎ پله‌‏‎ پله‌‏‎ زرين‌كوب ، ‏‎ -‎‎‏‏21‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.