شماره‌ 2546‏‎ ‎‏‏،‏‎29 Oct 2001 آبان‌ 1380 ، ‏‎ دوشنبه‌ 7‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Industry
Economy
Oil
Banking and Stocks
Metropolitan
Features
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
ادبيات‌‏‎ تاريخي‌‏‎ خودآگاهي‌‏‎

آن‌‏‎ وقوع‌‏‎ براي‌‏‎ ضرورتي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ حادثه‌اي‌‏‎
نيست‌‏‎

و‏‎ تفكر‏‎ از‏‎ خالي‌‏‎ اما‏‎ بازيگوشانه‌ ، ‏‎ و‏‎ عاطفي‌‏‎
سياست‌‏‎

شعر‏‎

فيلمهاي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ نخستين‌‏‎
مي‌شود‏‎ آغاز‏‎ كيش‌‏‎ در‏‎ امروز‏‎ دريايي‌‏‎

‎‏‏، سينماي‌‏‎ بحران‌منزلت‌‏‎:‎سينمايي‌‏‎ امور‏‎ معاونت‌‏‎
مي‌كند‏‎ تهديد‏‎ را‏‎ ايران‌‏‎

ادبيات‌‏‎ تاريخي‌‏‎ خودآگاهي‌‏‎


قرن‌‏‎ ادبي‌‏‎ منتقدان‌‏‎ بزرگترين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ بارت‌‏‎ رولان‌‏‎:‎اشاره‌‏‎
سارتر‏‎ ژان‌پل‌‏‎ همتراز‏‎ ادبي‌‏‎ نقد‏‎ در‏‎ او‏‎ شان‌‏‎.‎است‌‏‎ بيستم‌‏‎
واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ اولين‌‏‎ "نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎".‎مي‌شود‏‎ شناخته‌‏‎
بر‏‎ ادبي‌‏‎ نقد‏‎ تاثيرهاي‌‏‎ از‏‎ جداي‌‏‎ كه‌‏‎ اوست‌‏‎ اثر‏‎ بنياني‌ترين‌‏‎
.است‌‏‎ داشته‌‏‎ توجهي‌‏‎ شايان‌‏‎ اثر‏‎ نيز‏‎ معاصر‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكر‏‎
چالش‌‏‎ به‌‏‎ پي‌‏‎ در‏‎ "مولف‌‏‎ مرگ‌‏‎" انديشه‌‏‎ طرح‌‏‎ با‏‎ بارت‌‏‎ رولان‌‏‎
كه‌‏‎ معناست‌‏‎ بدين‌‏‎ مولف‌‏‎ مرگ‌‏‎.است‌‏‎ دكارتي‌‏‎ خرد‏‎ با‏‎ برخاستن‌‏‎
جدا‏‎ نويسنده‌اش‌‏‎ از‏‎ مي‌شود ، ‏‎ نگاشته‌‏‎ متني‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎
و‏‎ مي‌ماند‏‎ متن‌‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ مي‌ميرد‏‎ نويسنده‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
خواهند‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ خاص‌‏‎ برداشت‌‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ خوانندگاني‌‏‎
مدرن‌‏‎ ايدئولوژيك‌‏‎ گفتمانهاي‌‏‎ تاثير‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ بارت‌‏‎.داشت‌‏‎
از‏‎ بايد‏‎ متن‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نظر‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ (‎ادبي‌‏‎) متن‌‏‎ يك‌‏‎ بر‏‎
كه‌‏‎ كند‏‎ شروع‌‏‎ نقطه‌اي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ فاصله‌‏‎ شده‌‏‎ گفته‌‏‎ تاثيرات‌‏‎
كتاب‏‎ انتشار‏‎ انگيزه‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌گويد‏‎ صفرنوشتار‏‎ درجه‌‏‎ بدان‌‏‎ وي‌‏‎
با‏‎ آن‌‏‎ درباره‌‏‎ گفت‌وگويي‌‏‎ هرمس‌‏‎ نشر‏‎ توسط‏‎ "نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎"
كه‌‏‎ است‌‏‎ گرفته‌‏‎ صورت‌‏‎ دقيقيان‌‏‎ دخت‌‏‎ شيرين‌‏‎ كتاب‏‎ مترجم‌‏‎
.مي‌خوانيد‏‎
نه‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ بارت‌‏‎ رولان‌‏‎ كتاب‏‎ اولين‌‏‎ "نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎" *
نقد‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ آثار‏‎ ساير‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ او‏‎ آثار‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎
چيزي‌‏‎ چه‌‏‎.دارد‏‎ متمايز‏‎ و‏‎ برجسته‌‏‎ نقشي‌‏‎ بيستم‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ ادبي‌‏‎
داشته‌‏‎ اساسي‌‏‎ چنين‌‏‎ اهميتي‌‏‎ كوچك‌ ، ‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ باعث‌‏‎
باشد؟‏‎
كتاب‏‎ اين‌‏‎ ادبيات‌ ، ‏‎ كارشناسان‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ منتقدان‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ -
قرن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌آورند‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ كتابهايي‌‏‎ مهمترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ را‏‎
ديگري‌‏‎ كتاب‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ نگاشته‌‏‎ ادبيات‌‏‎ چيستي‌‏‎ درباره‌‏‎ بيستم‌‏‎
در‏‎ شده‌‏‎ منتشر‏‎ كتب‏‎ قله‌‏‎ بر‏‎ نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎ همراه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
سارتر‏‎ پل‌‏‎ ژان‌‏‎ "چيست‌‏‎ ادبيات‌‏‎" دارد ، ‏‎ قرار‏‎ ادبي‌‏‎ نقد‏‎ حوزه‌‏‎
كه‌‏‎ كرد‏‎ آغاز‏‎ زماني‌‏‎ همان‌‏‎ را‏‎ كتابش‌‏‎ بارت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جالب‏‎.است‌‏‎
مجلات‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ در‏‎ پاورقي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ كتاب‏‎ سارتر‏‎
.مي‌كرد‏‎ منتشر‏‎ فرانسه‌‏‎
باقي‌‏‎ فلسفي‌‏‎ انديشه‌‏‎ حيطه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ داريم‌‏‎ بسياري‌‏‎ متفكران‌‏‎ ما‏‎
به‌‏‎ بارت‌‏‎ اما‏‎ نمي‌شوند ، ‏‎ علم‌‏‎ حوزه‌‏‎ وارد‏‎ و‏‎ مي‌مانند‏‎
دانش‌‏‎ و‏‎ اسطوره‌شناسي‌‏‎ نشانه‌شناسي‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ مختلفي‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎
ادبيات‌ ، ‏‎ دانش‌‏‎ از‏‎ بارت‌‏‎ منظور‏‎ البته‌‏‎.مي‌پردازد‏‎ ادبيات‌‏‎
آوردن‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ مي‌گويد‏‎ "حقيقت‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎" در‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همان‌‏‎
را‏‎ متن‌‏‎ يك‌‏‎ ممكن‌‏‎ معناهاي‌‏‎ بتوانيم‌‏‎ اينكه‌‏‎ براي‌‏‎ است‌‏‎ دانشي‌‏‎
در‏‎ متن‌‏‎ ساختاري‌‏‎ تحليل‌‏‎ بحث‌‏‎ مثلا‏‎ ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎.‎كنيم‌‏‎ درك‌‏‎
مورد‏‎ در‏‎ اشتراوس‌‏‎ لوي‌‏‎ اسطوره‌‏‎ ساختاري‌‏‎ تحليل‌‏‎ از‏‎ بارت‌ ، ‏‎ آثار‏‎
تحليل‌‏‎ روش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بارت‌‏‎ اين‌‏‎ گرچه‌‏‎ ;است‌‏‎ شده‌‏‎ برگرفته‌‏‎ اوليس‌‏‎
.مي‌كند‏‎ مدون‌‏‎ را‏‎ اصولش‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ موشكافي‌‏‎ را‏‎ متن‌‏‎ ساختاري‌‏‎
است‌‏‎ اين‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ بارت‌‏‎ جهاني‌‏‎ اهميت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خاطر‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎
يك‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ خارج‌‏‎ صرف‌ ، ‏‎ فرانسوي‌‏‎ متفكر‏‎ يك‌‏‎ صورت‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
.مي‌شود‏‎ جهان‌‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ دانشمند‏‎
در‏‎ چيزي‌‏‎ شما‏‎.بود‏‎ بارت‌‏‎ اهميت‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ شما‏‎ توضيحات‌‏‎ اما‏‎ *
.نگفتيد‏‎ نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎ اهميت‌‏‎ مورد‏‎
قرن‌‏‎ اواخر‏‎ تا‏‎ ادبيات‌‏‎. بودم‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ متوجه‌‏‎ بله‌ ، ‏‎ -
در‏‎.‎مي‌شد‏‎ گرفته‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ محصول‌‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ تنها‏‎ نوزدهم‌‏‎
پروست‌ ، ‏‎ اثر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ جرياني‌‏‎ آغاز‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ بيستم‌‏‎ قرن‌‏‎ آغاز‏‎
را‏‎ خودش‌‏‎ ادبيات‌‏‎ مي‌شد ، ‏‎ شروع‌‏‎ رفته‌ ، ‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ زمان‌‏‎ جستجوي‌‏‎ در‏‎
هم‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ سوژه‌‏‎ هم‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كرد‏‎ بررسي‌‏‎ ابژه‌‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎
خودش‌‏‎ چيستي‌‏‎ و‏‎ خودش‌‏‎ درباره‌‏‎ ادبيات‌‏‎ ديگر‏‎ حالا‏‎.‎ابژه‌‏‎
در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ رمان‌‏‎ يك‌‏‎ خلق‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ پروست‌‏‎.‎مي‌انديشد‏‎
و‏‎ آن‌‏‎ خلق‌‏‎ چگونگي‌‏‎ ادبي‌ ، ‏‎ اثر‏‎ يك‌‏‎ چيستي‌‏‎ درباره‌‏‎ رمان‌ ، ‏‎ خلال‌‏‎
اين‌‏‎ اين‌ ، ‏‎ بنابر‏‎مي‌كند‏‎ بحث‌‏‎ نوشتن‌‏‎ توان‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ چگونگي‌‏‎
.مي‌آورد‏‎ پديد‏‎ را‏‎ ادبيات‌‏‎ در‏‎ خودآگاهي‌‏‎ نوعي‌‏‎ همزمان‌ ، ‏‎ نگاه‌‏‎
دريچه‌‏‎ از‏‎ ادبيات‌‏‎ تاريخ‌‏‎ به‌‏‎ نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎ در‏‎ بارت‌‏‎ نگاه‌‏‎
.است‌‏‎ خودآگاهي‌‏‎ همين‌‏‎
;داشته‌ايم‌‏‎ را‏‎ بحثهايي‌‏‎ چنين‌‏‎ هم‌‏‎ پيشين‌‏‎ قرون‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ خوب‏‎*
متفكران‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بحثهايي‌‏‎ وحتي‌‏‎ ارسطو ، ‏‎ پوئتيك‌‏‎ مثل‌‏‎
بايد‏‎ ما‏‎ چرا‏‎.شده‌‏‎ مطرح‌‏‎ عين‌القضات‌‏‎ و‏‎ ابن‌سينا‏‎ مثل‌‏‎ خودمان‌‏‎
بدانيم‌؟‏‎ ادبيات‌‏‎ بر‏‎ نگاه‌‏‎ نوع‌‏‎ اين‌‏‎ آغاز‏‎ را‏‎ بيستم‌‏‎ قرن‌‏‎
كرده‌ايد‏‎ اشاره‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ شما‏‎ آنچه‌‏‎ اما‏‎است‌‏‎ درست‌‏‎ بله‌‏‎ -
و‏‎ برمي‌گردد‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكر‏‎ شكوفايي‌‏‎ از‏‎ خاصي‌‏‎ دوره‌‏‎ به‌‏‎ اولا‏‎
طرف‌‏‎ از‏‎.مي‌شود‏‎ متوقف‌‏‎ ادبيات‌‏‎ بر‏‎ نگاه‌‏‎ نوع‌‏‎ اين‌‏‎ دوباره‌‏‎ بعد‏‎
با‏‎ و‏‎ حدت‌‏‎ و‏‎ شدت‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بيستم‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ ديگر‏‎
صورتي‌‏‎ به‌‏‎ مجددا‏‎ نگاه‌‏‎ اين‌‏‎ ادبي‌ ، ‏‎ نقد‏‎ مباني‌‏‎ اصولي‌‏‎ تدوين‌‏‎
از‏‎ نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ زنده‌‏‎ يافته‌‏‎ سازمان‌‏‎ و‏‎ منسجم‌‏‎
ديگر‏‎ اهميت‌‏‎ مي‌نگرد ، ‏‎ فرانسه‌‏‎ ادبيات‌‏‎ تاريخ‌‏‎ به‌‏‎ دريچه‌‏‎ اين‌‏‎
نظريه‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ بارت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎
و‏‎"زبان‌‏‎" كنار‏‎ در‏‎ جديدي‌‏‎ مولفه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ ارائه‌‏‎ جديدي‌‏‎
.است‌‏‎ نهاده‌‏‎ نام‌‏‎ نوشتار‏‎ "اسلوب‏‎" و‏‎ كرده‌‏‎ كشف‌‏‎ مولف‌‏‎ "سبك‌‏‎"
چيست‌؟‏‎ نوشتار‏‎ اسلوب‏‎ *
در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ زباني‌‏‎ نوشتار ، ‏‎ اسلوب‏‎ بارت‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ ببينيد ، ‏‎ -‎
هواي‌‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ داراي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ شكل‌‏‎ تغيير‏‎ اجتماعي‌‏‎ هدف‌‏‎ خدمت‌‏‎
به‌‏‎.‎است‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ معلوم‌‏‎ هدفي‌‏‎ خدمت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ به‌خصوصي‌‏‎
نوشتاري‌‏‎ اسلوبهاي‌‏‎ مختلف‌ ، ‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ خاطر‏‎ همين‌‏‎
كتابش‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نوشتار‏‎ اسلوب‏‎ نوع‌‏‎ چندين‌‏‎ بارت‌‏‎.‎دارند‏‎ مختلفي‌‏‎
بورژوايي‌ ، ‏‎ فاشيستي‌ ، ‏‎ استاليني‌ ، ‏‎ نوشتار‏‎ اسلوب‏‎ ;مي‌كند‏‎ بررسي‌‏‎
شعر‏‎ در‏‎ مي‌توانيم‌‏‎ ما‏‎ اصلا‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ كرده‌‏‎ بحث‌‏‎ او‏‎.انقلابي‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ پاسخ‌‏‎ هم‌‏‎ بعد‏‎ باشيم‌؟‏‎ داشته‌‏‎ نوشتار‏‎ اسلوب‏‎ هم‌‏‎
مفاهيم‌‏‎ با‏‎ بيشتر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مدار‏‎ انسان‌‏‎ كمتر‏‎ مدرنيته‌‏‎ شعر‏‎ چون‌‏‎
داشته‌‏‎ نوشتار‏‎ اسلوب‏‎ نمي‌تواند‏‎ دارد ، ‏‎ سروكار‏‎ غيرانساني‌‏‎
و‏‎ اجتماعي‌‏‎ گرايشهاي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ بحث‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎.‎باشد‏‎
.دارد‏‎ خاص‌‏‎ گروه‌‏‎ يك‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ زبان‌‏‎ بر‏‎ تاثيري‌‏‎ چه‌‏‎ سياسي‌‏‎
نوشتاري‌‏‎ اسلوب‏‎ نوع‌‏‎ يك‌‏‎ بارت‌‏‎ زعم‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎ *
ويژگي‌هايي‌‏‎ چه‌‏‎ از‏‎ دارد ، ‏‎ هم‌‏‎ غريبي‌‏‎ اسم‌‏‎ كه‌‏‎ اسلوب ، ‏‎ اين‌‏‎.است‌‏‎
است‌؟‏‎ برخوردار‏‎
.است‌‏‎ گرفته‌‏‎ وام‌‏‎ زبان‌شناسي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ اصطلاح‌‏‎ اين‌‏‎ بارت‌‏‎ -‎
و‏‎ مفرد‏‎ مثل‌‏‎ دوقطبي‌‏‎ رابطه‌‏‎ يك‌‏‎ مولفه‌‏‎ دو‏‎ بين‌‏‎ زبان‌شناسها‏‎
مي‌گويند‏‎ و‏‎ مي‌گذارند‏‎ تيره‌‏‎ خط‏‎ يك‌‏‎ حال‌‏‎ و‏‎ گذشته‌‏‎ يا‏‎ جمع‌‏‎
سومي‌‏‎ مولفه‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ خطا‏‎ اين‌‏‎.‎حال‌‏‎ -گذشته‌‏‎ يا‏‎ جمع‌‏‎ -‎مفرد‏‎
امري‌ ، ‏‎ و‏‎ شرطي‌‏‎ وجهاي‌‏‎ بين‌‏‎ مثلا‏‎.‎است‌‏‎ خنثي‌‏‎ و‏‎ صفر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
را‏‎ اصطلاح‌‏‎ اين‌‏‎ بارت‌‏‎.‎است‌‏‎ صفر‏‎ و‏‎ خنثي‌‏‎ مولفه‌‏‎ يك‌‏‎ اخباري‌‏‎ وجه‌‏‎
و‏‎ مي‌كند‏‎ پياده‌‏‎ (گفتار‏‎ يا‏‎) سخن‌‏‎ زبان‌شناسي‌‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎
نظر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كنيم‌‏‎ فرض‌‏‎ را‏‎ نوشتاري‌‏‎ مي‌توانيم‌‏‎ ما‏‎ مي‌گويد‏‎
در‏‎.‎باشد‏‎ داشته‌‏‎ قرار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎ در‏‎ نوشتار‏‎ اسلوب‏‎ داشتن‌‏‎
اسلوبهاي‌‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ بتواند‏‎ كه‌‏‎ نوشتاري‌‏‎ واقع‌‏‎
بارت‌‏‎.‎است‌‏‎ يافته‌‏‎ دست‌‏‎ نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎ به‌‏‎ كند‏‎ رها‏‎ نوشتاري‌‏‎
تحت‌‏‎ خبر‏‎ دادن‌‏‎ در‏‎ حد‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎ ژورناليستي‌‏‎ سخن‌‏‎ اگر‏‎ مي‌گويد‏‎
با‏‎ و‏‎ نبود‏‎ امروز‏‎ دنياي‌‏‎ پنهان‌‏‎ القائات‌‏‎ و‏‎ انگيزه‌ها‏‎ تاثير‏‎
مي‌توانست‌‏‎ بود ، ‏‎ نشده‌‏‎ تنيده‌‏‎ هم‌‏‎ در‏‎ پنهان‌‏‎ اسطوره‌هاي‌‏‎
او‏‎ خود‏‎ اگرچه‌‏‎.‎باشد‏‎ نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ نمونه‌اي‌‏‎
و‏‎ ندارد‏‎ امكان‌‏‎ ايده‌آل‌‏‎ حالت‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گويد‏‎
سكوي‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ آرماني‌‏‎ حالت‌‏‎ يك‌‏‎ نوشتار‏‎ صفر‏‎ درجه‌‏‎ اين‌‏‎ بنابر‏‎
هدف‌‏‎ داراي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ زبانهايي‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ حركت‌‏‎ براي‌‏‎ فرضي‌‏‎
درجه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ نوشتاري‌‏‎ براي‌‏‎ بارت‌‏‎ مثال‌‏‎.مي‌شوند‏‎ اجتماعي‌‏‎
.آلبركاموست‌‏‎ "بيگانه‌‏‎" كتاب‏‎ باشد ، ‏‎ شده‌‏‎ نزديك‌‏‎ صفر‏‎
.برمي‌گردد‏‎ بربارت‌‏‎ ماركس‌‏‎ تاثير‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ بعدي‌‏‎ سوال‌‏‎ *
متاثر‏‎ ماركس‌‏‎ از‏‎ سارتر‏‎ مثل‌‏‎ هم‌‏‎ بارت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ واضح‌‏‎ تقريبا‏‎
بيشتر‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ طبقاتي‌‏‎ و‏‎ تاريخي‌‏‎ تحليل‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎
وضعيت‌‏‎ بارت‌‏‎ بعدي‌‏‎ دركتابهاي‌‏‎دارند‏‎ حضور‏‎ ديگر‏‎ كتابهاي‌‏‎ از‏‎
به‌‏‎ حد‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎ ماركس‌‏‎ سايه‌‏‎ هم‌‏‎ باز‏‎ آيا‏‎.‎است‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ چه‌‏‎ به‌‏‎
مي‌كند؟‏‎ سنگيني‌‏‎ بارت‌‏‎ دوش‌‏‎
در‏‎ بارت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ دارد‏‎ اهميت‌‏‎ بارت‌‏‎ اين‌اثر‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎ -
دور‏‎ ماركسيسم‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ نزديك‌‏‎ ماركس‌‏‎ انديشه‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ سياسي‌‏‎ انديشه‌‏‎ كليشه‌اي‌‏‎ شيوه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ يعني‌‏‎ ;مي‌شود‏‎
را‏‎ استقلالش‌‏‎ بارت‌‏‎.مي‌گيرد‏‎ فاصله‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ مشهور‏‎ ماركسيسم‌‏‎
دور‏‎ هم‌‏‎ ماركس‌‏‎ انديشه‌‏‎ علمي‌‏‎ مباني‌‏‎ از‏‎ اما‏‎ مي‌كند‏‎ حفظ‏‎
تحليل‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ راتحليل‌‏‎ ادبيات‌‏‎ تاريخ‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ ;نمي‌شود‏‎
تاريخي‌ ، ‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎ شرايط‏‎ به‌‏‎ ناخواه‌‏‎ خواه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ اين‌‏‎
در‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ رخ‌‏‎ اجتماع‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ طبقاتي‌‏‎ تحولات‌‏‎ و‏‎ اقتصادي‌‏‎
بخشي‌‏‎ به‌‏‎ بارت‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ وابسته‌‏‎ مي‌نمايد‏‎ چهره‌‏‎ ادبيات‌‏‎
روش‌شناسي‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ تبديل‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ نزديك‌‏‎ ماركس‌‏‎ انديشه‌‏‎ از‏‎
به‌‏‎ تبديل‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ دور‏‎ انديشه‌اي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ علمي‌‏‎
يعني‌‏‎ ;است‌‏‎ شده‌‏‎ غيرعلمي‌‏‎ و‏‎ متعصبانه‌‏‎ و‏‎ ايدئولوژيك‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎
ماركسيستي‌‏‎ نوشتار‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ بارت‌‏‎ كه‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ همان‌‏‎
اين‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ هنجارهاي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ نقد‏‎
در‏‎.‎ندارد‏‎ فاصله‌‏‎ بورژوازي‌‏‎ خرده‌‏‎ هنجارهاي‌‏‎ از‏‎ چندان‌‏‎ اسلوب‏‎
بسيار‏‎ ماركسيستي‌‏‎ متون‌‏‎ با‏‎ بارت‌‏‎ برخورد‏‎ من‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ واقع‌‏‎
تفكر‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ فضاي‌‏‎ تا‏‎ مي‌كوشد‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ روشنگرانه‌‏‎
روش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ برهاند‏‎ ايدئولوژيك‌‏‎ وابستگي‌‏‎ از‏‎ را‏‎
.متعصبانه‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ كند‏‎ متعهد‏‎ علمي‌‏‎
اپك‌‏‎ حميدرضا‏‎:‎گفت‌وگو‏‎

آن‌‏‎ وقوع‌‏‎ براي‌‏‎ ضرورتي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ حادثه‌اي‌‏‎
نيست‌‏‎


پاياني‌‏‎ بخش‌‏‎ - آلبركامو‏‎ تفاهم‌‏‎ سوء‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎
بعداز‏‎ مي‌برد ، ‏‎ به‌سر‏‎ مهمانخانه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شبي‌‏‎ اولين‌‏‎ در‏‎ ژان‌‏‎
به‌‏‎ نمي‌بايست‌‏‎ اصولا‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ احساس‌‏‎ مارتا‏‎ با‏‎ زدن‌‏‎ حرف‌‏‎
كار‏‎ از‏‎ كار‏‎ ديگر‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ احساس‌‏‎ او‏‎.‎مي‌آمد‏‎ جايي‌‏‎ چنين‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ گرفته‌‏‎ فاصله‌‏‎ مادرش‌‏‎ و‏‎ خواهر‏‎ با‏‎ آنقدر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ گذشته‌‏‎
نمي‌تواند‏‎ ديگر‏‎ است‌‏‎ آورده‌‏‎ همراه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ خوشبختي‌اي‌‏‎ حتي‌‏‎
خود‏‎ ژان‌‏‎.كند‏‎ پر‏‎ را‏‎ خواهرش‌‏‎ و‏‎ مادر‏‎ و‏‎ او‏‎ برناگذشتني‌‏‎ فاصله‌‏‎
از‏‎ بيش‌‏‎ حتي‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ احساس‌‏‎ و‏‎ مي‌يابد‏‎ بن‌بست‌‏‎ در‏‎ را‏‎
پاسخي‌‏‎ مي‌خواهد‏‎ او‏‎ دارد‏‎ كمك‌‏‎ به‌‏‎ احتياج‌‏‎ خواهرش‌‏‎ و‏‎ مادر‏‎
ببيند‏‎ مي‌خواهد‏‎.‎مي‌زند‏‎ را‏‎ اتاق‌‏‎ زنگ‌‏‎.‎بيابد‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎
باز‏‎ در‏‎نه‌‏‎ يا‏‎ داد‏‎ خواهد‏‎ جواب‏‎ زنگ‌‏‎ صداي‌‏‎ به‌‏‎ كسي‌‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎
مي‌ايستد ، ‏‎ بي‌حركت‌‏‎ پير‏‎ خدمتكار‏‎ آن‌‏‎ آستانه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
كار‏‎ زنگ‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ خود‏‎ با‏‎ ژان‌‏‎.‎بزند‏‎ حرفي‌‏‎ كه‌‏‎ بي‌آن‌‏‎
جواب‏‎ نمي‌شود‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ نمي‌زند‏‎ حرفي‌‏‎ مرد‏‎ اين‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌كند‏‎
به‌‏‎ مي‌شود‏‎ انباشته‌‏‎ دارد‏‎ تاريكي‌‏‎ (‎مي‌نگرد‏‎ آسمان‌‏‎ به‌‏‎)دانست‌‏‎
!كرد‏‎ بايد‏‎ چه‌‏‎.‎گسيخت‌‏‎ خواهد‏‎ زمين‌‏‎ تمام‌‏‎ روي‌‏‎ تاريكي‌‏‎ زودي‌‏‎
قرار‏‎ موقعيتي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ ژان‌‏‎ چرا‏‎"سوم‌‏‎ صحنه‌‏‎ دوم‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ ژان‌‏‎ است‌؟‏‎ نشده‌‏‎ ساخته‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ واقع‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎
ژان‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ فراموش‌‏‎ نبايستي‌‏‎ -‎مي‌پندارد‏‎ منجي‌اي‌‏‎ همچون‌‏‎
و‏‎ رهايي‌‏‎ غيبت‌ ، ‏‎ سال‌ها‏‎ از‏‎ بعد‏‎ كه‌‏‎ -‎است‌‏‎ ترديد‏‎ و‏‎ شك‌‏‎ دچار‏‎
اما‏‎ است‌‏‎ آورده‌‏‎ ارمغان‌‏‎ به‌‏‎ مادرش‌‏‎ و‏‎ خواهر‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ خوشبختي‌‏‎
به‌‏‎ ژان‌‏‎ كه‌‏‎ بپذيريم‌‏‎ اگر‏‎ حتي‌‏‎.‎است‌‏‎ بزرگ‌‏‎ سوتفاهم‌‏‎ يك‌‏‎ اين‌‏‎
ژان‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ است‌‏‎ محال‌‏‎ امري‌‏‎ خود‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎)است‌‏‎ منجي‌‏‎ يك‌‏‎ واقع‌‏‎
كه‌‏‎ چرا‏‎ شد‏‎ نخواهد‏‎ برطرف‌‏‎ سوتفاهم‌‏‎ اين‌‏‎ باز‏‎ (‎است‌‏‎ ترديد‏‎ دچار‏‎
در‏‎ نجات‌بخش‌‏‎ به‌‏‎ ايماني‌‏‎ و‏‎ اميد‏‎ هيچ‌‏‎ ديگر‏‎ مادرش‌‏‎ و‏‎ مارتا‏‎
كه‌‏‎ دارد‏‎ باور‏‎ سخت‌‏‎ مارتا‏‎.‎ندارند‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ زندگي‌شان‌‏‎
.بكشد‏‎ دوش‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ صليب‏‎ خود‏‎ بايد‏‎ آدمي‌‏‎ جهاني‌‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎
تا‏‎ هستند‏‎ پولدار‏‎ مسافري‌‏‎ انتظار‏‎ در‏‎ مادرش‌‏‎ و‏‎ مارتا‏‎ اگرچه‌‏‎
آرزوي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بردارند‏‎ را‏‎ پول‌هايش‌‏‎ او ، ‏‎ رساندن‌‏‎ قتل‌‏‎ به‌‏‎ با‏‎
اما‏‎ ببخشند‏‎ تحقق‌‏‎ جنوب ، ‏‎ آفتابي‌‏‎ سرزمين‌‏‎ به‌‏‎ سفر‏‎ يعني‌‏‎ خودشان‌‏‎
محال‌‏‎ امري‌‏‎ مادرش‌‏‎ و‏‎ مارتا‏‎ دل‌‏‎ در‏‎ نجات‌بخشي‌‏‎ به‌‏‎ اميد‏‎ باز‏‎
مادرش‌‏‎ و‏‎ مارتا‏‎ براي‌‏‎ پول‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ پول‌‏‎ حامل‌‏‎ مسافر‏‎.‎است‌‏‎
آرزويشان‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ وسيله‌اي‌‏‎ صرفا‏‎
.پول‌‏‎ براي‌‏‎ نه‌‏‎ نه‌ ، ‏‎":مي‌گويد‏‎ مارتا‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همان‌‏‎مي‌رسند‏‎
مقابل‌‏‎ در‏‎ خانه‌اي‌‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ سرزمين‌‏‎ اين‌‏‎ كردن‌‏‎ فراموش‌‏‎ براي‌‏‎
آدم‌هاي‌‏‎ براي‌‏‎ اميد‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ "هشتم‌‏‎ صحنه‌‏‎ اول‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎.‎دريا‏‎
و‏‎ است‌‏‎ فرصت‌‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎ مارتا‏‎ همچون‌‏‎ تنهايي‌‏‎ و‏‎ درمانده‌‏‎
به‌‏‎ آن‌‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ دارد‏‎ سعي‌‏‎ مارتا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ فرصتي‌‏‎ آخرين‌‏‎ ژان‌‏‎
.برسد‏‎ آرزويش‌‏‎
.كند‏‎ ترك‌‏‎ را‏‎ مهمانخانه‌‏‎ زودتر‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ تصميم‌‏‎ ژان‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ حس‌‏‎ اكنون‌‏‎ اما ، ‏‎.‎.‎":‎مي‌گويد‏‎ مادر‏‎ به‌‏‎ او‏‎
احساس‌‏‎.‎.‎.بكنم‌‏‎ ندارم‌‏‎ كاري‌‏‎ جا‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كرده‌ام‌‏‎ اشتباه‌‏‎
.نيست‌‏‎ من‌‏‎ خانه‌‏‎ خانه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ دست‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ مخصوصي‌‏‎
مارتا‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ چايي‌اي‌‏‎ ژان‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎"ششم‌‏‎ صحنه‌‏‎ دوم‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎
اما‏‎ مي‌نوشد ، ‏‎ رغبت‌‏‎ با‏‎ است‌ ، ‏‎ ريخته‌‏‎ خوابآور‏‎ داروي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
همه‌‏‎ بايد‏‎":‎مي‌گيرد‏‎ ديگري‌‏‎ تصميم‌‏‎ بخوابد ، ‏‎ مي‌خواهد‏‎ وقتي‌‏‎
با‏‎ فردا‏‎.‎گرفت‌‏‎ ساده‌‏‎ را‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ بله‌ ، ‏‎.گرفت‌‏‎ ساده‌‏‎ را‏‎ چيز‏‎
اين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ "هستم‌‏‎ من‌‏‎ اين‌‏‎":‎گفت‌‏‎ خواهم‌‏‎ و‏‎ گشت‌‏‎ برخواهم‌‏‎ ماريا‏‎
.سازم‌‏‎ خوشبخت‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ نخواهد‏‎ من‌‏‎ مانع‌‏‎ كسي‌‏‎ صورت‌‏‎
وجود‏‎ ژان‌‏‎ براي‌‏‎ فردايي‌‏‎ ديگر‏‎ اما‏‎ "هفتم‌‏‎ صحنه‌‏‎ دوم‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎
مادرش‌‏‎ و‏‎ مارتا‏‎ براي‌‏‎ فردايي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همان‌‏‎.‎ندارد‏‎
به‌‏‎ اما‏‎ مارتا ، ‏‎ خوب ، ‏‎":مي‌گويد‏‎ مارتا‏‎ به‌‏‎ مادر‏‎.‎بود‏‎ نخواهد‏‎
دوم‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎.كرد‏‎ نخواهد‏‎ طلوع‌‏‎ هرگز‏‎ سپيده‌دم‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ نظرم‌‏‎
نظرش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ است‌‏‎ ژان‌‏‎ كشتن‌‏‎ به‌‏‎ مصمم‌‏‎ مارتا‏‎ "هشتم‌‏‎ صحنه‌‏‎
مارتا‏‎.‎مي‌سازد‏‎ مصمم‌‏‎ قتلش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ژان‌‏‎ خود‏‎ اين‌‏‎
انتظارشان‌‏‎ در‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ سرزمين‌هايي‌‏‎ از‏‎ او‏‎ ولي‌‏‎.‎.‎.‎":مي‌گويد‏‎
آورد‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ مرا‏‎ دل‌‏‎ بتواند‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ زد‏‎ حرف‌‏‎ هستم‌‏‎
".هشتم‌‏‎ صحنه‌‏‎ دوم‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎.‎داد‏‎ من‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ خودش‌‏‎ عليه‌‏‎ دلايلي‌‏‎
نه‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ هرگز‏‎ كس‌‏‎ هيچ‌‏‎ خانه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌گويد‏‎ مارتا‏‎
مارتا‏‎ نظر‏‎ در‏‎.‎علاقه‌اي‌‏‎ و‏‎ گرما‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ يافت‌‏‎ خواهد‏‎ فراموشي‌‏‎
شده‌‏‎ معاف‌‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ درك‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ زودتر‏‎ را‏‎ مطلب‏‎ اين‌‏‎ ژان‌‏‎ اگر‏‎
در‏‎ مارتا‏‎ نظر‏‎ در‏‎.‎بود‏‎ كرده‌‏‎ معاف‌‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ مادرش‌‏‎ و‏‎ او‏‎ و‏‎ بود‏‎
رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎ندارد‏‎ وجود‏‎ آدمي‌‏‎ براي‌‏‎ نجاتي‌‏‎ ديگر‏‎ جهاني‌‏‎ چنين‌‏‎
هيچ‌‏‎ نظرش‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌رساند‏‎ قتل‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ژان‌‏‎ خونسردي‌‏‎ با‏‎ مارتا‏‎
اما‏‎.‎است‌‏‎ نداشته‌‏‎ زحمت‌‏‎ و‏‎ رنج‌‏‎ او‏‎ براي‌‏‎ كم‌‏‎ قدر‏‎ اين‌‏‎ قتلي‌‏‎
او‏‎ اصلي‌‏‎ هويت‌‏‎ به‌‏‎ پي‌‏‎ ژان‌‏‎ گذرنامه‌‏‎ خواندن‌‏‎ با‏‎ آنها‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎
تصميم‌‏‎ مادر‏‎.‎برمي‌گيرد‏‎ در‏‎ را‏‎ آنها‏‎ عظيم‌‏‎ رنجي‌‏‎ مي‌برند ، ‏‎
پسرش‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ غرق‌‏‎ رودخانه‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ تا‏‎ مي‌گيرد‏‎
پسرش‌‏‎ شناختن‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎ مادري‌‏‎ وقتي‌‏‎ نظرش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎.‎بپيوندد‏‎
پايان‌‏‎ زمين‌‏‎ روي‌‏‎ در‏‎ وظيفه‌اش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ معني‌اش‌‏‎ نباشد ، ‏‎
تنها‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ مي‌خواهد‏‎ مادرش‌‏‎ از‏‎ مارتا‏‎.‎است‌‏‎ يافته‌‏‎
ترك‌‏‎ مرا‏‎ تو‏‎ مادر ، ‏‎ نه‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ مادرش‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎.‎نگذارد‏‎
مانده‌ام‌‏‎ تو‏‎ پيش‌‏‎ كه‌‏‎ همانم‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ نكن‌‏‎ فراموش‌‏‎.‎كرد‏‎ نخواهي‌‏‎
عمر‏‎ يك‌‏‎ درست‌‏‎ كه‌‏‎ نكن‌‏‎ فراموش‌‏‎.بود‏‎ رفته‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همان‌‏‎ او‏‎ و‏‎
كرده‌‏‎ ترك‌‏‎ سكوت‌‏‎ با‏‎ را‏‎ تو‏‎ او‏‎ و‏‎ خواسته‌اي‌‏‎ خود‏‎ نزد‏‎ مرا‏‎ تو‏‎
به‌‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ بايد‏‎ شود‏‎ داده‌‏‎ بايد‏‎ عمل‌‏‎ اين‌‏‎ پاداش‌‏‎بود‏‎
.او‏‎ طرف‌‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ برگردي‌‏‎ من‌‏‎ طرف‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ تو‏‎ و‏‎ گذاشت‌‏‎ حساب‏‎
"دوم‌‏‎ صحنه‌‏‎ سوم‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎
او‏‎ به‌‏‎ مارتا‏‎مي‌آيد‏‎ مهمانخانه‌‏‎ به‌‏‎ شوهرش‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ ماريا‏‎
.است‌‏‎ رسانده‌‏‎ قتل‌‏‎ به‌‏‎ مادرش‌‏‎ كمك‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ژان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گويد‏‎
پرده‌‏‎ كرديد؟‏‎ را‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ چرا‏‎ چرا؟‏‎ آخر‏‎":مي‌گويد‏‎ ماريا‏‎
را‏‎ سوال‌‏‎ اين‌‏‎ كي‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎":‎مي‌پرسد‏‎ مارتا‏‎ "سوم‌‏‎ صحنه‌‏‎ سوم‌ ، ‏‎
:مي‌كشد‏‎ فرياد‏‎ ماريا‏‎" سوم‌‏‎ صحنه‌‏‎ سوم‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎ مي‌كنيد؟‏‎ من‌‏‎ از‏‎
زباني‌‏‎ با‏‎ مسلما‏‎ شما‏‎":‎مي‌دهد‏‎ جواب‏‎ مارتا‏‎ "!عشقم‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎"
و‏‎ عشق‌‏‎ مثل‌‏‎ كلماتي‌‏‎ معناي‌‏‎.‎نمي‌كنم‌‏‎ دركش‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌زنيد‏‎ حرف‌‏‎
"سوم‌‏‎ صحنه‌‏‎ سوم‌ ، ‏‎ پرده‌‏‎.‎نمي‌كنم‌‏‎ درك‌‏‎ درست‌‏‎ من‌‏‎ را‏‎ رنج‌‏‎ و‏‎ شادي‌‏‎
در‏‎ مارتا‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ چيزهايي‌‏‎ آن‌‏‎ همه‌‏‎ رنج‌ ، ‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ شادي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎
آنها‏‎ آرزوي‌‏‎ هميشه‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ مانده‌‏‎ محروم‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ زندگي‌اش‌‏‎
تنهايي‌‏‎ در‏‎ مارتا‏‎ سان‌‏‎ بدين‌‏‎.‎است‌‏‎ داشته‌‏‎ نگاه‌‏‎ زنده‌‏‎ دل‌‏‎ در‏‎ را‏‎
.برمي‌گزيند‏‎ را‏‎ مرگ‌‏‎
سليماني‌‏‎ حسين‌‏‎
:ماخذ‏‎ و‏‎ منابع‌‏‎
آل‌احمد ، ‏‎ جلال‌‏‎ ترجمه‌‏‎ آلبركامو ، ‏‎ نوشته‌‏‎ سوتفاهم‌ ، ‏‎ -‎‏‏1‏‎
دوم‌ ، 1378‏‎ چاپ‌‏‎ مجيد ، ‏‎ انتشارات‌‏‎
نشر‏‎ ديهيمي‌ ، ‏‎ خشايار‏‎ ترجمه‌‏‎ بره‌ ، ‏‎ ژرمن‌‏‎ نوشته‌‏‎ آلبركامو ، ‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
پاييز 1372‏‎ اول‌ ، ‏‎ چاپ‌‏‎ نشانه‌ ، ‏‎
محمدتقي‌‏‎ دكتر‏‎ ترجمه‌‏‎ آلبركامو ، ‏‎ نوشته‌‏‎ پوچي‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ -‎‎‏‏3‏‎
پيام‌ ، 1349‏‎ انتشارات‌‏‎ تهران‌ ، ‏‎ غياثي‌ ، ‏‎
ايراني‌طلب ، ‏‎ مهبد‏‎ ترجمه‌‏‎ آلبركامو ، ‏‎ نوشته‌‏‎ طاغي‌ ، ‏‎ انسان‌‏‎ -‎‎‏‏4‏‎
اول‌ 1374‏‎ چاپ‌‏‎ قطره‌ ، ‏‎ نشر‏‎
علي‌‏‎ دكتر‏‎ ترجمه‌‏‎ كاپلستون‌ ، ‏‎ فردريك‌‏‎ نوشته‌‏‎ معاصر ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ -‎‎‏‏5‏‎
اول‌ ، 1361‏‎ چاپ‌‏‎ زوار ، ‏‎ كتابفروشي‌‏‎ حلبي‌ ، ‏‎ اصغر‏‎

و‏‎ تفكر‏‎ از‏‎ خالي‌‏‎ اما‏‎ بازيگوشانه‌ ، ‏‎ و‏‎ عاطفي‌‏‎
سياست‌‏‎


نظر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ زبان‌‏‎ كانوني‌‏‎ عناصر‏‎ بعضي‌‏‎ نو‏‎ موج‌‏‎ شاعران‌‏‎ اگر‏‎
در‏‎ رسوخ‌‏‎ وديگري‌‏‎ بودن‌‏‎ موزون‌‏‎ يكي‌‏‎ كلام‌‏‎ روشني‌‏‎ يكي‌‏‎ من‌‏‎
بسيار‏‎ احتمال‌‏‎ كنند‏‎ پيدا‏‎ و‏‎ رعايت‌‏‎ هست‌ ، ‏‎ قوم‌‏‎ عواطف‌‏‎ اعماق‌‏‎
سپهري‌هاي‌‏‎ و‏‎ فرخزاد‏‎ فروغ‌‏‎ نيما‏‎ هم‌‏‎ سبك‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎
باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ تازه‌اي‌‏‎
تفكر‏‎ يا‏‎ سياسي‌‏‎ مهم‌‏‎ مسايل‌‏‎ يا‏‎ عميق‌‏‎ تفكر‏‎ توقع‌‏‎ نبايد‏‎ ما‏‎
اين‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ امروز‏‎ نسل‌‏‎ ازشعرهاي‌‏‎ فلسفي‌‏‎
را‏‎ خودش‌‏‎ معلومات‌‏‎ و‏‎ ‎‏‏، محفوظات‌‏‎ شخص‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ شعرهامثل‌‏‎
نگاهي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بشويد‏‎ را‏‎ چشم‌ها‏‎ سپهري‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بگذارد‏‎ كنار‏‎
كند‏‎ نگاه‌‏‎ انسان‌‏‎ و‏‎ طبيعت‌‏‎ جهان‌‏‎ به‌‏‎ تازه‌‏‎
:اشاره‌‏‎
صاحبنظران‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ مباحثي‌‏‎ و‏‎ گفتگوها‏‎ محور‏‎ ما‏‎ دوم‌‏‎ پرسش‌‏‎
چنين‌‏‎ پرسش‌‏‎.دارند‏‎ شركت‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ استادان‌‏‎ و‏‎ منتقدان‌‏‎ شاعران‌ ، ‏‎
در‏‎ سوال‌‏‎ اين‌‏‎ داشت‌؟‏‎ مي‌توان‌‏‎ برخوردي‌‏‎ چه‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ با‏‎:‎بود‏‎
شعر‏‎ چرا‏‎ ":‎پرسيديم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ قبلي‌‏‎ پرسش‌‏‎ همان‌‏‎ ادامه‌‏‎ واقع‌‏‎
"ندارد؟‏‎ مخاطب‏‎ امروز‏‎
اول‌ ، ‏‎ پرسش‌‏‎ درباره‌‏‎ را‏‎ شاعر‏‎ و‏‎ منتقد‏‎ دستغيب‏‎ عبدالعلي‌‏‎ ديدگاه‌‏‎
پاسخ‌وي‌‏‎ شماره‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ آورديم‌‏‎ صفحات‌‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ در‏‎
.مي‌كنيم‌‏‎ چاپ‌‏‎ (امروز‏‎ شعر‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ چگونگي‌‏‎)دوم‌‏‎ پرسش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
ارائه‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ پيشنهاد‏‎ اين‌‏‎ خود‏‎ بحث‌‏‎ ابتداي‌‏‎ در‏‎ ايشان‌‏‎
جديد‏‎ نسل‌‏‎ منتقدان‌‏‎ و‏‎ شاعران‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎ ميزگردي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ دادند‏‎
اين‌‏‎ گفت‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎ بررسي‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ وضعيت‌‏‎ گذشته‌ ، ‏‎ نسل‌‏‎ و‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ خواهد‏‎ منظور‏‎ همشهري‌‏‎ شعر‏‎ صفحه‌‏‎ برنامه‌هاي‌‏‎ در‏‎ مهم‌‏‎
.پرداخت‌‏‎ خواهيم‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎ فرصتي‌‏‎
دستغيب‏‎ عبدالعلي‌‏‎
شعر‏‎ قولي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ معاصر‏‎ شعر‏‎ يا‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ و‏‎ نو‏‎ شعر‏‎ بررسي‌‏‎
از‏‎ بعد‏‎.‎دارد‏‎ گذشته‌‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ تحليل‌‏‎ به‌‏‎ بستگي‌‏‎ مدرن‌ ، ‏‎
توللي‌ ، ‏‎ فريدون‌‏‎ چون‌‏‎ كساني‌‏‎ نيما ، ‏‎ بر‏‎ افزون‌‏‎ شهريور 20 ، ‏‎
سيروس‌‏‎ و‏‎ شاهرودي‌‏‎ اسماعيل‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(رواهيج‌‏‎)‎جواهري‌‏‎ شيباني‌ ، ‏‎ منوچهر‏‎
جمع‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ اخوان‌‏‎ و‏‎ شاملو‏‎ بعدها‏‎ كه‌‏‎ مي‌گفتند‏‎ شعر‏‎ نيرو‏‎
دكتر‏‎ ابتكار‏‎ به‌‏‎ نو‏‎ شعر‏‎ واژگان‌‏‎ دوره‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎.‎پيوستند‏‎
داريوش‌‏‎ پرويز‏‎ همين‌طور‏‎ و‏‎ خانلري‌‏‎ خود‏‎ و‏‎ آمد‏‎ پديد‏‎ خانلري‌‏‎
.كردند‏‎ دفاع‌‏‎ نوپردازان‌‏‎ پايگاه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ گفتند‏‎ شعر‏‎ جديد‏‎ سبك‌‏‎ در‏‎
اشعاري‌‏‎ هم‌‏‎ آتشي‌‏‎ منوچهر‏‎ و‏‎ فروغ‌‏‎ كسرايي‌ ، ‏‎ مثل‌‏‎ كساني‌‏‎ بعد‏‎
نيما‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ سروده‌‏‎ فضايي‌‏‎ در‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ سرودند‏‎
و‏‎ رسيد‏‎ اوج‌‏‎ به‌‏‎ دهه‌ 40‏‎ در‏‎ شعر‏‎ اين‌‏‎.بود‏‎ كرده‌‏‎ ايجاد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎
رحماني‌‏‎ نصرت‌‏‎ سپهري‌ ، ‏‎ سهراب‏‎ اخوان‌ ، ‏‎ شاملو ، ‏‎ مثل‌‏‎ نمايندگاني‌‏‎
و‏‎ شكست‌‏‎ را‏‎ خواندگان‌‏‎ درس‌‏‎ حصار‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ پيدا‏‎ فرخزاد‏‎ فروغ‌‏‎ و‏‎
قديم‌‏‎ شعر‏‎ طرفداران‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ طالبان‌‏‎ از‏‎ گروهي‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎
صداي‌‏‎" و‏‎ اخوان‌‏‎ "زمستان‌‏‎" و‏‎ شاملو‏‎ ي‌‏‎"پريا‏‎" مثل‌‏‎ ;شد‏‎ جاري‌‏‎
آن‌‏‎ جريان‌‏‎ در‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ دهه‌ 40‏‎ اواخر‏‎.سپهري‌‏‎ سهراب‏‎ "آب‏‎ پاي‌‏‎
شعري‌‏‎ موج‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌نوشتم‌ ، ‏‎ شعر‏‎ نقد‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ ده‌سالي‌‏‎ و‏‎ بودم‌‏‎
احمدرضا‏‎ رويايي‌ ، ‏‎ مثل‌‏‎ شدند‏‎ پيدا‏‎ عده‌اي‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ پيدا‏‎ افت‌‏‎
نه‌‏‎ و‏‎ بودند‏‎ بلد‏‎ درست‌‏‎ را‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ براهني‌‏‎ و‏‎ احمدي‌‏‎
از‏‎ برخي‌‏‎ در‏‎ داشتن‌‏‎ دست‌‏‎ با‏‎ اينها‏‎.‎داشتند‏‎ شاعري‌‏‎ استعداد‏‎
شد ، ‏‎ خارج‌‏‎ خودش‌‏‎ محور‏‎ از‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ كردند‏‎ ايجاد‏‎ جوي‌‏‎ نشريات‌ ، ‏‎
نه‌‏‎ اينها‏‎ پيروان‌‏‎ و‏‎ افراد‏‎ اين‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎
را‏‎ ايران‌‏‎ جامعه‌‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ داشتند‏‎ درستي‌‏‎ فارسي‌‏‎ سواد‏‎
.بودند‏‎ مطلع‌‏‎ ديرينه‌‏‎ سنت‌هاي‌‏‎ از‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ مي‌شناختند‏‎
شبيه‌‏‎ خودش‌‏‎ نهايي‌‏‎ حد‏‎ در‏‎ مي‌خوانيم‌‏‎ را‏‎ اينها‏‎ اشعار‏‎ وقتي‌‏‎
اينها‏‎ هم‌‏‎ گاهي‌‏‎ البته‌‏‎ است‌ ، ‏‎ اروپايي‌‏‎ اشعار‏‎ غلط‏‎ ترجمه‌‏‎
-دري‌‏‎ فارسي‌‏‎ قالب‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌گرفتند‏‎ را‏‎ خارجي‌‏‎ شاعران‌‏‎ مضامين‌‏‎
هم‌‏‎ زمان‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ جامعه‌‏‎ حتي‌‏‎.‎مي‌ريختند‏‎ (دري‌‏‎ فارسي‌‏‎ نه‌‏‎)‎وري‌‏‎
دريايي‌ها‏‎ شعر‏‎ مجموعه‌‏‎ مثل‌‏‎ نپذيرفت‌ ، ‏‎ و‏‎ زد‏‎ پس‌‏‎ را‏‎ اشعار‏‎ اين‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ دادم‌‏‎ نشان‌‏‎ من‌‏‎ موقع‌‏‎ همان‌‏‎ كه‌‏‎ رويايي‌‏‎ يدالله‌‏‎ از‏‎
به‌‏‎ يعني‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ شده‌‏‎ انتحال‌‏‎ (پرس‌‏‎ ژون‌‏‎ سن‌‏‎ سروده‌هاي‌‏‎ از‏‎)اشعار‏‎
دامنه‌‏‎ سياسي‌‏‎ موج‌‏‎ كه‌‏‎ پنجاه‌‏‎ دهه‌‏‎ اوايل‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ رفته‌‏‎ سرقت‌‏‎
حكومت‌‏‎ و‏‎ رفتند‏‎ سياست‌‏‎ سراغ‌‏‎ ما‏‎ جديد‏‎ شاعران‌‏‎ كرد‏‎ پيدا‏‎ وسيعي‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ دادند‏‎ قرار‏‎ حمله‌‏‎ هدف‌‏‎ صراحت‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ اشاره‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شاه‌‏‎
مثلا‏‎.‎داشتند‏‎ شركت‌‏‎ هم‌‏‎ پيش‌‏‎ دهه‌‏‎ شاعران‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎
.شاملو‏‎ و‏‎ اخوان‌‏‎ و‏‎ جوان‌ها‏‎ از‏‎ كوش‌آبادي‌‏‎ و‏‎ سلطانپور ، آزرم‌‏‎
از‏‎ سروده‌ها‏‎ اين‌‏‎ بيشتر‏‎ مورد ، ‏‎ دو‏‎ يكي‌‏‎ از‏‎ نظر‏‎ صرف‌‏‎ البته‌‏‎
با‏‎.‎بود‏‎ دوره‌اي‌‏‎ و‏‎ موضعي‌‏‎ و‏‎ بي‌بهره‌‏‎ تفكر‏‎ عمق‌‏‎ و‏‎ شعريت‌‏‎
سياسي‌‏‎ شعر‏‎ سرودن‌‏‎ انقلاب ، ‏‎ پيدايش‌‏‎ و‏‎ مبارزات‌‏‎ اوج‌گيري‌‏‎
شعر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ پيدا‏‎ هم‌‏‎ جديدي‌‏‎ شاخه‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ تشديد‏‎
شعر‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎.شهادت‌‏‎ شعر‏‎ يعني‌‏‎ كرد ، ‏‎ نامگذاري‌‏‎ سياسي‌‏‎ ديني‌‏‎
محمدرضا‏‎ قزوه‌ ، ‏‎ عليرضا‏‎ امين‌پور ، ‏‎ قيصر‏‎ آثار‏‎ در‏‎ را‏‎
آنها‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ديد‏‎ مي‌توان‌‏‎ هراتي‌‏‎ سلمان‌‏‎ و‏‎ عبدالملكيان‌‏‎
را‏‎ شعرها‏‎ اين‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ آنجايي‌‏‎ تا‏‎.‎شد‏‎ پيدا‏‎ هم‌‏‎ خوبي‌‏‎ اشعار‏‎
از‏‎ ديگر ، ‏‎ تن‌‏‎ چند‏‎ و‏‎ قزوه‌‏‎ و‏‎ امين‌پور‏‎ قيصر‏‎ اشعار‏‎ خواندم‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ توجه‌‏‎ خور‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ متن‌‏‎ ادبيت‌‏‎ نظر‏‎
در‏‎ جديدي‌‏‎ شاخه‌‏‎ يك‌‏‎ كنارآن‌ ، ‏‎ در‏‎.دارد‏‎ ادامه‌‏‎ هم‌‏‎ هنوز‏‎ جريان‌‏‎
تعقيب‏‎ را‏‎ غريبي‌‏‎ و‏‎ عجيب‏‎ هدف‌‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ پيدا‏‎ دهه‌ 60‏‎ اواسط‏‎
مطالبي‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ بي‌سابقه‌‏‎ كاملا‏‎ ما‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎
منعكس‌‏‎ براهني‌‏‎ "پروانه‌‏‎ به‌‏‎ خطاب‏‎" كتاب‏‎ در‏‎ به‌خصوص‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
تا‏‎ يعني‌‏‎.‎است‌‏‎ زبان‌‏‎ نحو‏‎ گذاشتن‌‏‎ كنار‏‎ متوجه‌‏‎ هدف‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎
باشد ، ‏‎ مبهم‌‏‎ كه‌‏‎ بياوريم‌‏‎ را‏‎ الفاظي‌‏‎ و‏‎ عبارت‌ها‏‎ ما‏‎ ممكن‌‏‎ حد‏‎
جاي‌‏‎ خودش‌‏‎ استعداد‏‎ و‏‎ ذوق‌‏‎ با‏‎ خواننده‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ نداشته‌‏‎ فعل‌‏‎
من‌‏‎.‎برسد‏‎ مي‌خواهد‏‎ كه‌‏‎ معنا‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ پر‏‎ را‏‎ كلمات‌‏‎ خالي‌‏‎
متوجه‌‏‎ اشعار ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ مجموعه‌‏‎ چند‏‎ مطالعه‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ جستجوي‌‏‎ در‏‎
پسامدرنيزم‌‏‎ و‏‎ مدرنيزم‌‏‎ از‏‎ صحبت‌‏‎ كه‌‏‎ اينها‏‎ بين‌‏‎ كه‌‏‎ شدم‌‏‎
.است‌‏‎ نكرده‌‏‎ پيدا‏‎ قوام‌‏‎ شايد‏‎ ولي‌‏‎ هست‌‏‎ جرقه‌هايي‌‏‎ مي‌كنند ، ‏‎
مي‌توان‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ هست‌‏‎ نوشته‌ها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ويژگي‌هايي‌‏‎
شاعر‏‎ يعني‌‏‎ است‌‏‎ كميك‌‏‎ لحن‌‏‎ يكي‌‏‎ ناميد ، ‏‎ شعر‏‎ اين‌‏‎ جرقه‌هاي‌‏‎
نوعي‌‏‎ دوم‌‏‎ جدي‌ ، ‏‎ نه‌‏‎ مي‌زند‏‎ حرف‌‏‎ بازيگوشانه‌‏‎ و‏‎ رندانه‌‏‎
جديد‏‎ و‏‎ قديم‌‏‎ ارزش‌هاي‌‏‎ انكار‏‎ يعني‌‏‎ (انگاري‌‏‎ نيست‌‏‎)‎ نيهيليسم‌‏‎
خيلي‌‏‎ مي‌كند‏‎ سعي‌‏‎ شاعر‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ سوم‌‏‎.مي‌شود‏‎ مشاهده‌‏‎ درآنها‏‎
حرف‌‏‎ مجازي‌‏‎ بيان‌هاي‌‏‎ و‏‎ استعاره‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ بدون‌‏‎ و‏‎ خودماني‌‏‎
ببريم‌‏‎ را‏‎ ضبطصوتي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مثل‌‏‎ دقيقا‏‎ يعني‌‏‎.‎بزند‏‎
و‏‎ كنيم‌‏‎ باز‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ مهماني‌‏‎ مجلس‌‏‎ يا‏‎ اتوبوس‌‏‎ مثل‌‏‎ جايي‌‏‎
از‏‎ دسته‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎.‎كنيم‌‏‎ ضبط‏‎ را‏‎ مردم‌‏‎ اظهارات‌‏‎
.شده‌اند‏‎ خسته‌‏‎ شاملو‏‎ و‏‎ فرخزاد‏‎ فروغ‌‏‎ شيوه‌‏‎ از‏‎ حتي‌‏‎ شاعران‌ ، ‏‎
تصريف‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ هست‌‏‎ شعرها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ويژگي‌‏‎ چهارمين‌‏‎
مي‌كند‏‎ سعي‌‏‎ شاعر‏‎ مي‌شوند ، ‏‎ صرف‌‏‎ كه‌‏‎ كلماتي‌‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كلمات‌‏‎
.بدهد‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ تازه‌اي‌‏‎ معاني‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ استفاده‌‏‎ كلمات‌‏‎ تصريف‌‏‎ از‏‎
چنين‌‏‎.‎"چوقند‏‎ سمرقند‏‎" مثل‌‏‎ كرده‌‏‎ مولوي‌‏‎ كه‌‏‎ كاري‌‏‎ مانند‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ عده‌اي‌‏‎ اينها‏‎ بين‌‏‎مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ جديد‏‎ موج‌‏‎ در‏‎ كاري‌‏‎
هواي‌‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎ گفت‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ كردند‏‎ استفاده‌‏‎ موضوع‌‏‎
فلاح‌ ، ‏‎ مهرداد‏‎ مثلا‏‎.‎مي‌دهند‏‎ نشان‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ شهري‌‏‎ جديد‏‎
.داده‌اند‏‎ انجام‌‏‎ جالبي‌‏‎ كارهاي‌‏‎ عنقايي‌‏‎ كسري‌‏‎ و‏‎ عبدالرضايي‌‏‎
تماس‌‏‎ بگوييم‌‏‎ بهتر‏‎ يا‏‎ شعرها‏‎ نوع‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ خواننده‌‏‎ برخورد‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ هم‌‏‎ آساني‌‏‎ كار‏‎ كه‌‏‎ شعرها‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ گرفتن‌‏‎
.باشند‏‎ داشته‌‏‎ توجه‌‏‎ شد‏‎ اشاره‌‏‎ كه‌‏‎ محوري‌‏‎ و‏‎ ويژگي‌‏‎ چهار‏‎ اين‌‏‎
ما‏‎ جديد‏‎ و‏‎ قديم‌‏‎ عرفاني‌‏‎ شاعران‌‏‎ اشعار‏‎ مثل‌‏‎ شعرها‏‎ اين‌‏‎ يعني‌‏‎
مثل‌‏‎ و‏‎ ببرد‏‎ حسي‌‏‎ فرا‏‎ جهان‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ بخواهد‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎
شعري‌‏‎ بلكه‌‏‎ كند ، ‏‎ معارفه‌‏‎ حكومت‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ هم‌‏‎ دهه‌ 40‏‎ اشعار‏‎
كه‌‏‎ همانطور‏‎ و‏‎ برمي‌گردد‏‎ كودكي‌‏‎ حالت‌‏‎ به‌‏‎ غالبا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
و‏‎ مي‌آيد‏‎ در‏‎ شگفتي‌‏‎ به‌‏‎ سنجاقك‌‏‎ يا‏‎ حشره‌‏‎ يك‌‏‎ ديدن‌‏‎ از‏‎ كودك‌‏‎
بيان‌‏‎ كودكانه‌‏‎ و‏‎ صميمي‌‏‎ الفاظ‏‎ همان‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ شگفتي‌‏‎
خسته‌‏‎ بزرگ‌‏‎ شهر‏‎ در‏‎ زندگي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ جديد‏‎ موج‌‏‎ شعر‏‎ مي‌كند‏‎
درهمين‌‏‎ هم‌‏‎ حدش‌‏‎ و‏‎ گراييده‌‏‎ مفرط‏‎ سادگي‌‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎
سياسي‌‏‎ مهم‌‏‎ مسايل‌‏‎ يا‏‎ عميق‌‏‎ تفكر‏‎ توقع‌‏‎ نبايد‏‎ ما‏‎ يعني‌‏‎.‎است‌‏‎
است‌‏‎ اين‌‏‎ مثل‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكر‏‎ يا‏‎
قول‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بگذارد‏‎ كنار‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ معلومات‌‏‎ و‏‎ محفوظات‌‏‎ شخص‌‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ طبيعت‌‏‎ جهان‌ ، ‏‎ به‌‏‎ تازه‌‏‎ نگاهي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بشويد‏‎ را‏‎ چشم‌ها‏‎ سپهري‌‏‎
.كند‏‎ نگاه‌‏‎ انسان‌‏‎
دارد‏‎ هم‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ زمينه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ جديدي‌‏‎ تجربه‌‏‎ اين‌‏‎ من‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
با‏‎ انسان‌ها‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مشكلاتي‌‏‎ و‏‎ بزرگ‌‏‎ شهر‏‎ در‏‎ زندگي‌‏‎ همين‌‏‎ كه‌‏‎
براي‌‏‎ بزرگ‌‏‎ شهر‏‎ فنومن‌‏‎ نوعي‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ اين‌‏‎.‎هستند‏‎ روبه‌رو‏‎ آن‌‏‎
متفكرانه‌‏‎ شيوه‌‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ زندگي‌‏‎ مشكلات‌‏‎ از‏‎ آمدن‌‏‎ بيرون‌‏‎
اين‌‏‎ وقتي‌‏‎ ما‏‎.‎بازيگوشانه‌‏‎ و‏‎ عاطفي‌‏‎ شيوه‌‏‎ به‌‏‎ بلكه‌‏‎ سياسي‌ ، ‏‎ و‏‎
اگر‏‎ (‎خواننده‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ ناقد‏‎ چه‌‏‎ شاعر ، ‏‎ چه‌‏‎)‎ مي‌خوانيم‌‏‎ را‏‎ شعرها‏‎
شعرها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ تازه‌اي‌‏‎ چشم‌اندازهاي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ كنيم‌‏‎ دقت‌‏‎
خواننده‌‏‎ و‏‎ ناقد‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ مرا‏‎ امر ، ‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎
با‏‎ و‏‎ بيشتر‏‎ تجربه‌‏‎ با‏‎ شعر‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ اميدوار‏‎ شعر‏‎
كه‌‏‎ برسد‏‎ تازه‌‏‎ شعر‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ فرم‌‏‎ به‌‏‎ بخشيدن‌‏‎ استحكام‌‏‎
اگر‏‎.‎نماند‏‎ محصور‏‎ خودشان‌‏‎ مجلس‌‏‎ در‏‎ و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎ طالب‏‎
من‌‏‎ ازنظر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ زبان‌‏‎ كانوني‌‏‎ عناصر‏‎ بعضي‌‏‎ نو‏‎ موج‌‏‎ شاعران‌‏‎
در‏‎ رسوخ‌‏‎ ديگر‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎ بودن‌‏‎ موزون‌‏‎ يكي‌‏‎ كلام‌ ، ‏‎ روشني‌‏‎ يكي‌‏‎
بسيار‏‎ احتمال‌‏‎ كنند ، ‏‎ پيدا‏‎ و‏‎ رعايت‌‏‎ هست‌ ، ‏‎ قوم‌‏‎ عواطف‌‏‎ اعماق‌‏‎
سپهري‌هاي‌‏‎ و‏‎ فرخزاد‏‎ فروغ‌‏‎ نيما ، ‏‎ هم‌‏‎ سبك‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎
.باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ تازه‌اي‌‏‎

شعر‏‎


بيهوده‌‏‎
طرف‌‏‎ بني‌‏‎ عزيزي‌‏‎ يوسف‌‏‎:‎ترجمه‌‏‎ -‎ سعادالصباح‌‏‎
كنيم‌‏‎ مي‌‏‎ آماده‌‏‎ را‏‎ قيچي‌‏‎
را‏‎ روابطمان‌‏‎ نوار‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ و‏‎
بريم‌‏‎ مي‌‏‎ نمايشي‌‏‎ مراسم‌‏‎ طي‌‏‎
ايم‌‏‎ نبريده‌‏‎ را‏‎ نوار‏‎ كه‌‏‎ بريم‌‏‎ مي‌‏‎ پي‌‏‎ آنگاه‌‏‎
ايم‌‏‎ بريده‌‏‎ را‏‎ انگشتهايمان‌‏‎ بلكه‌‏‎
عشق‌‏‎ نغمه‌‏‎
شادخواست‌‏‎.‎م‌‏‎
خنديد‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ شب‏‎ به‌‏‎ را‏‎ دل‌‏‎ راز‏‎ يكي‌‏‎
بدريد‏‎ جامه‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ اما‏‎ غصه‌‏‎ از‏‎ شب‏‎
هستي‌؟‏‎ چه‌‏‎ فكر‏‎ به‌‏‎ هرجا‏‎ به‌‏‎ هميشه‌‏‎
نپرسيد؟‏‎ اين‌‏‎ من‌‏‎ ز‏‎ هم‌‏‎ نفر‏‎ يك‌‏‎ چرا‏‎
داد‏‎ غمخوارگي‌‏‎ قول‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ نگاهش‌‏‎
!نفهميد‏‎ را‏‎ او‏‎ حرف‌‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ دلم‌‏‎
گفتند‏‎ عشق‌‏‎ از‏‎ من‌‏‎ با‏‎ صدا‏‎ هم‌‏‎ همه‌ ، ‏‎
باريد‏‎ ژاله‌‏‎ هم‌‏‎ ابر‏‎ دلداريم‌‏‎ به‌‏‎
داد‏‎ دلدادگي‌‏‎ درس‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ زمانه‌‏‎
جوشيد‏‎ عشق‌‏‎ چشمه‌‏‎ دل‌ ، ‏‎ كهسار‏‎ به‌‏‎
كرد‏‎ رها‏‎ را‏‎ غم‌‏‎ زانوي‌‏‎ چو‏‎ بنفشه‌ ، ‏‎
پوشيد‏‎ سرخ‌‏‎ جامه‌‏‎ هم‌‏‎ زرد‏‎ گل‌‏‎
كرد‏‎ بدر‏‎ سر‏‎ از‏‎ جامه‌‏‎ كنون‌‏‎ شقايق‌ ، ‏‎
باليد‏‎ سرو‏‎ تو‏‎ داري‏‎ آئينه‌‏‎ به‌‏‎
جاري‌ست‌‏‎ تو‏‎ صداي‌‏‎ وبرزن‌ ، ‏‎ كوي‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
درخشيد‏‎ نامت‌‏‎ تاريك‌ ، ‏‎ قلب‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
مي‌تراود‏‎ نغمه‌ها‏‎ چشمه‌ها‏‎ زسر‏‎
خروشيد‏‎ دل‌‏‎ از‏‎ عشق‌ ، ‏‎ نغمه‌‏‎ ولي‌‏‎
مي‌نوازم‌‏‎ را‏‎ تو‏‎ ياد‏‎ گوشه‌ ، ‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
جاويد‏‎ گشت‌‏‎ توام‌‏‎ درد‏‎ زخمه‌ ، ‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
خداشناسم‌‏‎
مجدفر‏‎ غلامرضا‏‎
ناسم‌‏‎ رهين‌‏‎ و‏‎ مردمم‌‏‎ از‏‎
ناسپاسم‌‏‎ خلق‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ حاشا‏‎
دل‌‏‎ سپرده‌ام‌‏‎ كسي‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ من‌‏‎
خاصم‌‏‎ مرام‌‏‎ دنباله‌رو‏‎
معاديست‌‏‎ و‏‎ قيامت‌‏‎ كه‌‏‎ دانم‌‏‎
هراسم‌‏‎ در‏‎ حساب‏‎ روز‏‎ از‏‎
نرد‏‎ تخته‌‏‎ كنار‏‎ حال‌‏‎ تا‏‎
طاسم‌‏‎ جفت‌‏‎ نشسته‌‏‎ معقول‌‏‎
نيست‌‏‎ كس‌‏‎ مشام‌‏‎ آزارده‌‏‎
ياسم‌‏‎ بوي‌‏‎ شميم‌‏‎ باغ‌ ، ‏‎ در‏‎
رو‏‎ نكرده‌ام‌‏‎ كسي‌‏‎ به‌‏‎ شادم‌‏‎
!تماسم‌‏‎ در‏‎ وحي‌‏‎ منبع‌‏‎ با‏‎
آمال‌‏‎ خريف‌‏‎ دركشتگه‌‏‎
داسم‌‏‎ كند‏‎ ست‌‏‎ نشده‌‏‎ هرگز‏‎
خرقه‌پوشم‌‏‎ سياق‌ ، ‏‎ درويش‌‏‎
لباسم‌‏‎ بد‏‎ نشمار ، ‏‎ عيبم‌‏‎
تيره‌گونم‌‏‎ بخت‌‏‎ آئينه‌‏‎
كاسم‌‏‎ كاس‌‏‎ نبوده‌ ، ‏‎ شفاف‌‏‎
نسيان‌‏‎ و‏‎ فرامشي‌‏‎ و‏‎ پيري‌‏‎
كنون‌حواسم‌‏‎ زمن‌‏‎ بربوده‌‏‎
را‏‎ "مجدفر‏‎" قدر‏‎ كه‌‏‎ افسوس‌‏‎
پاسم‌‏‎ خلق‌‏‎ نكرد‏‎ عمر‏‎ يك‌‏‎
فاحش‌‏‎ جرم‌‏‎ و‏‎ عيب‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎
خداشناسم‌‏‎ معتقد‏‎ يك‌‏‎
راز‏‎ الهه‌‏‎
بروجرد‏‎ -‎منيري‌‏‎ حجت‌الله‌‏‎
!راز‏‎ الهه‌‏‎ اي‌‏‎
مي‌شناسمت‌‏‎ خوب‏‎
نگاه‌‏‎ دريچه‌‏‎ از‏‎
مي‌خوانمت‌‏‎ خوب‏‎
آتشي‌‏‎ شراره‌‏‎ توآن‌‏‎
نشيني‌‏‎ آب‏‎ بر‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎
مي‌كني‌‏‎ خاكسترش‌‏‎
اتفاق‌‏‎
رمضاني‌‏‎ حسين‌‏‎
نباش‌‏‎ نگران‌‏‎
مي‌افتد‏‎ اتفاقي‌‏‎ فرداهايت‌‏‎ براي‌‏‎
.را‏‎ نمي‌كني‌ديروزت‌‏‎ باور‏‎ كه‌‏‎
نمي‌ماند‏‎ ثابت‌‏‎ چيزي‌‏‎ هيچ‌‏‎
مي‌گويد‏‎ مرگ‌‏‎ را‏‎ اين‌‏‎
.نداريم‌‏‎ باورش‌‏‎ كه‌‏‎
.بزن‌‏‎ قدم‌‏‎ روياهايت‌‏‎ بر‏‎

فيلمهاي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ نخستين‌‏‎
مي‌شود‏‎ كيش‌آغاز‏‎ در‏‎ امروز‏‎ دريايي‌‏‎


دريايي‌‏‎ فيلمهاي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ نخستين‌‏‎:‎هنري‌‏‎ گروه‌‏‎
.مي‌شود‏‎ برگزار‏‎ كيش‌‏‎ جزيره‌‏‎ در‏‎ امروز‏‎ از‏‎
خبر‏‎ اين‌‏‎ اعلام‌‏‎ با‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ دبير‏‎ درم‌بخش‌‏‎ كيومرث‌‏‎
ناي‌‏‎" فيلم‌‏‎ نمايش‌‏‎ با‏‎ امروز‏‎ ساعت‌ 20‏‎ از‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎:گفت‌‏‎
:افزود‏‎ وي‌‏‎مي‌شود‏‎ آغاز‏‎ كيش‌‏‎ دانشگاه‌‏‎ حافظ‏‎ تالار‏‎ در‏‎ "بند‏‎
پانزده‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ فيلم‌‏‎ بيست‌‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ برگزاري‌‏‎ مدت‌‏‎ در‏‎
مرور‏‎ بخش‌‏‎ در‏‎ فيلم‌‏‎ ده‌‏‎ و‏‎ مسابقه‌‏‎ بخش‌‏‎ در‏‎ خارجي‌‏‎ فيلم‌‏‎
جهان‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ دريايي‌‏‎ سينماي‌‏‎ سال‌‏‎ پنجاه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ بر‏‎
.آمد‏‎ خواهد‏‎ در‏‎ نمايش‌‏‎ به‌‏‎
محيط‏‎ جهان‌ ، ‏‎ اقيانوسهاي‌‏‎ درياها ، ‏‎ از‏‎ حفاظت‌‏‎:‎گفت‌‏‎ درم‌بخش‌‏‎
و‏‎ كشف‌‏‎ دريايي‌ ، ‏‎ جلبكهاي‌‏‎ و‏‎ مرجانها‏‎ آبزيان‌ ، ‏‎ دريايي‌ ، ‏‎ زيست‌‏‎
آموزش‌‏‎ و‏‎ منابع‌دريايي‌‏‎ حفظ‏‎ فرهنگ‌‏‎ اقيانوسها ، ‏‎ در‏‎ سياحت‌‏‎
فيلمهاي‌‏‎ مضامين‌‏‎ دريايي‌‏‎ خوراكيهاي‌‏‎ و‏‎ ماهي‌‏‎ مصرف‌‏‎ براي‌‏‎
.است‌‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ مسابقه‌‏‎ بخش‌‏‎ به‌‏‎ راه‌يافته‌‏‎
جشنواره‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ برگزاري‌‏‎ با‏‎ همزمان‌‏‎:كرد‏‎ خاطرنشان‌‏‎ وي‌‏‎
كيش‌‏‎ دانشگاه‌‏‎ سالن‌‏‎ در‏‎ كوير‏‎ كودكان‌‏‎ روياي‌‏‎ نمايشگاه‌‏‎
.مي‌شود‏‎ برپا‏‎
جزيره‌‏‎ سياحتي‌‏‎ توسعه‌‏‎ موسسه‌‏‎ همكاري‌‏‎ با‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎
روز‏‎ چهار‏‎ مدت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎ مي‌‏‎ برگزار‏‎ كيش‌‏‎
.داشت‌‏‎ خواهد‏‎ ادامه‌‏‎

‎‏‏، سينماي‌‏‎ بحران‌منزلت‌‏‎:‎سينمايي‌‏‎ امور‏‎ معاونت‌‏‎
مي‌كند‏‎ تهديد‏‎ را‏‎ ايران‌‏‎


وزارت‌‏‎ بصري‌‏‎ و‏‎ سمعي‌‏‎ و‏‎ سينمايي‌‏‎ امور‏‎ معاون‌‏‎:‎هنري‌‏‎ گروه‌‏‎
دچار‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ كه‌‏‎ گفت‌‏‎ اسلامي‌‏‎ ارشاد‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎
نيست‌ ، ‏‎ ورشكستگي‌‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ بحران‌‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ بحران‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ "بلوغ‌‏‎ و‏‎ رشد‏‎ بحران‌‏‎" دچار‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎
مي‌گفت‌ ، ‏‎ سخن‌‏‎ جمع‌خبرنگاران‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ "پزشك‌‏‎ حسن‌‏‎ محمد‏‎"
حوزه‌‏‎ در‏‎ نفس‌‏‎ تازه‌‏‎ و‏‎ جوان‌‏‎ نيروهاي‌‏‎ وقتي‌‏‎:‎افزود‏‎
سينماي‌‏‎ مستعد‏‎ و‏‎ برجسته‌‏‎ نيروهاي‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ جوان‌‏‎ سينماي‌‏‎
مورد‏‎ در‏‎ نگراني‌‏‎ هيچ‌‏‎ هستند‏‎ فعاليت‌‏‎ به‌‏‎ مشغول‌‏‎ حرفه‌اي‌‏‎
سينماي‌‏‎:‎افزود‏‎ وي‌‏‎.‎نداريم‌‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ آينده‌‏‎
در‏‎ بحران‌‏‎" بلكه‌‏‎ نيست‌‏‎ مشروعيت‌‏‎ در‏‎ بحران‌‏‎ دچار‏‎ ايران‌‏‎
.مي‌كند‏‎ تهديد‏‎ را‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ "منزلت‌‏‎
و‏‎ سينما‏‎ در‏‎ اقتصادي‌‏‎ مشكل‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ اشاره‌‏‎ با‏‎ پزشك‌‏‎
محدوديت‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎:‎گفت‌‏‎ كشور‏‎ در‏‎ نمايش‌‏‎ سالن‌‏‎ كمبود‏‎
توليد‏‎ از‏‎ حمايت‌‏‎ به‌‏‎ ناچار‏‎ به‌‏‎ امكانات‌‏‎ و‏‎ اعتبارات‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ پرداخته‌‏‎ هزينه‌‏‎ كم‌‏‎ فيلم‌هاي‌‏‎
زده‌‏‎ لطمه‌‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ به‌‏‎ محتوايي‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ توليدات‌‏‎
.است‌‏‎
ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ جديد‏‎ سياست‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ خاطرنشان‌‏‎ پزشك‌‏‎
"محوري‌‏‎ گيشه‌‏‎" حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎است‌‏‎ محوري‌‏‎ مخاطب‏‎ براساس‌‏‎
يك‌‏‎ سينما‏‎:‎افزود‏‎ سينمايي‌‏‎ امور‏‎ معاون‌‏‎.دانست‌‏‎ مردود‏‎ را‏‎
سينمايي‌‏‎ محصولات‌‏‎ نبايد‏‎ جهت‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ "صنعت‌‏‎ هنر‏‎"
كه‌‏‎ آنچه‌‏‎:گفت‌‏‎ وي‌‏‎.شوند‏‎ مقايسه‌‏‎ تجاري‌‏‎ كالاهاي‌‏‎ با‏‎
بايد‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ مخاطب‏‎ دراختيار‏‎ سينما‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎
در‏‎ و‏‎ صادقانه‌‏‎ شكل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ او‏‎ واقعي‌‏‎ نياز‏‎ براساس‌‏‎
شدن‌‏‎ بهتر‏‎ ضرورت‌‏‎ بر‏‎ پزشك‌‏‎.شود‏‎ بديع‌ارائه‌‏‎ و‏‎ نو‏‎ قالبي‌‏‎
فارابي‌‏‎ سينمايي‌‏‎ بنياد‏‎ كردن‌‏‎ فعال‌‏‎ و‏‎ سينما‏‎ فني‌‏‎ تجهيزات‌‏‎
تاكيد‏‎ كشور‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎ فيلمهاي‌‏‎ نمايش‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ فرسوده‌‏‎ فني‌‏‎ وسايل‌‏‎ وجود‏‎ با‏‎:‎شد‏‎ يادآور‏‎ وي‌‏‎.‎كرد‏‎
ديگر‏‎ سال‌‏‎ چند‏‎ تا‏‎ وسايل‌فيلمبرداري‌‏‎ در‏‎ قديمي‌‏‎ تكنولوژي‌‏‎
فني‌‏‎ تجهيزات‌‏‎ چنين‌‏‎ به‌‏‎ اتكا‏‎ با‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ توليدات‌‏‎
امور‏‎ معاون‌‏‎.‎بود‏‎ نخواهد‏‎ نمايش‌‏‎ قابل‌‏‎ دنيا‏‎ جاي‌‏‎ هيچ‌‏‎ در‏‎
در‏‎ اسلامي‌‏‎ وارشاد‏‎ فرهنگ‌‏‎ وزارت‌‏‎ بصري‌‏‎ و‏‎ سمعي‌‏‎ و‏‎ سينمايي‌‏‎
.كرد‏‎ معرفي‌‏‎ را‏‎ معاونت‌‏‎ اين‌‏‎ جديد‏‎ مديران‌‏‎ جلسه‌‏‎ اين‌‏‎
جديد‏‎ مديرعامل‌‏‎ سمت‌‏‎ به‌‏‎ "عسگرپور‏‎ مهدي‌‏‎" اساس‌‏‎ براين‌‏‎
سمت‌‏‎ به‌‏‎ "مقدم‌‏‎ صانعي‌‏‎ جعفر‏‎"فارابي‌ ، ‏‎ سينمايي‌‏‎ بنياد‏‎
سمت‌‏‎ به‌‏‎ "اقدامي‌‏‎ مجتبي‌‏‎" ارزشيابي‌ ، ‏‎ و‏‎ نظارت‌‏‎ مديركل‌‏‎
محمد‏‎" و‏‎ ايران‌‏‎ جوانان‌‏‎ سينماي‌‏‎ انجمن‌‏‎ مديرعامل‌‏‎
تجربي‌‏‎ و‏‎ مستند‏‎ سينماي‌‏‎ مركز‏‎ مديرعامل‌‏‎ سمت‌‏‎ به‌‏‎ "آفريده‌‏‎
.شدند‏‎ منصوب‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.