شماره‌ 2600‏‎ ‎‏‏،‏‎24 Dec 2001 دي‌ 1380 ، ‏‎ دوشنبه‌ 3‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Industry
Economy
Oil
Metropolitan
Features
Life
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page
سينما‏‎ استعلايي‌‏‎ رويكرد‏‎ و‏‎ مدرنيته‌‏‎


بود‏‎ انسان‌‏‎ و‏‎ جهان‌‏‎ به‌‏‎ خاصي‌‏‎ نگرش‌‏‎ و‏‎ برداشت‌‏‎ مدرنيته‌ ، ‏‎:اشاره‌‏‎
پانزدهم‌‏‎ سده‌هاي‌‏‎ از‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ تحولات‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ كه‌‏‎
پيش‌‏‎ دوران‌‏‎ از‏‎ شدن‌‏‎ متمايز‏‎ براي‌‏‎ مدرنيته‌‏‎.گرفت‌‏‎ شكل‌‏‎ بعد‏‎ به‌‏‎
و‏‎ فيلسوفان‌‏‎ ديني‌ ، ‏‎ وارزشهاي‌‏‎ سنت‌‏‎ عصر‏‎ يعني‌‏‎ خود‏‎ از‏‎
تبيين‌‏‎ به‌‏‎ هركدام‌‏‎ كه‌‏‎ پرورد‏‎ درونش‌‏‎ در‏‎ انديشمنداني‌را‏‎
بيان‌‏‎ با‏‎ دكارت‌‏‎ مثال‌‏‎ براي‌‏‎.‎گماشتند‏‎ همت‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ ديدگاههاي‌‏‎
برفرديت‌‏‎ خردگرايي‌مبتني‌‏‎"هستم‌‏‎ پس‌‏‎ مي‌انديشم‌ ، ‏‎ من‌‏‎"
مدرنيته‌‏‎ فيلسوف‌بزرگ‌‏‎ ;كانت‌‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ داد‏‎ نويد‏‎ را‏‎ انساني‌‏‎
به‌‏‎ لازم‌‏‎پرداخت‌‏‎ خرد‏‎ عملي‌‏‎ و‏‎ نظري‌‏‎ مرزهاي‌‏‎ تعيين‌‏‎ به‌‏‎
برخاست‌‏‎ ديني‌‏‎ خرد‏‎ نفي‌‏‎ به‌‏‎ مدرن‌‏‎ خرد‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ يادآوري‌است‌‏‎
بايد‏‎ اما‏‎ زدود ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ فراطبيعي‌‏‎ و‏‎ ايماني‌‏‎ جنبه‌هاي‌‏‎ و‏‎
گفتماني‌‏‎ هيچ‌گاه‌‏‎ -فوكو‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ -مدرنيته‌‏‎ گفتمان‌‏‎ كه‌‏‎ دانست‌‏‎
در‏‎ شكافهايي‌‏‎ و‏‎ گسستها‏‎ بلكه‌‏‎ يكپارچه‌نبوده‌‏‎ و‏‎ يكدست‌‏‎
رهاورد‏‎ كه‌‏‎ سينما‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ آمده‌‏‎ پديد‏‎ آن‌‏‎ راستاي‌‏‎
تلقي‌هاي‌‏‎ طرز‏‎ همان‌‏‎ با‏‎ همگام‌‏‎ بود ، ‏‎ جديد‏‎ عصر‏‎ هنري‌‏‎
كه‌‏‎ همچنان‌‏‎.‎گذارد‏‎ عرصه‌‏‎ به‌‏‎ انسانشناختي‌پا‏‎ و‏‎ جهان‌شناختي‌‏‎
ديني‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ به‌‏‎ مدرنيته‌توجه‌‏‎ گفتمان‌‏‎ آغاز‏‎ همان‌‏‎ از‏‎
به‌‏‎ نيزنسبت‌‏‎ سينما‏‎ در‏‎ بود ، ‏‎ يافته‌‏‎ جديدي‌‏‎ شكل‌‏‎ واخلاقي‌‏‎
دين‌‏‎ كه‌‏‎ نقشي‌‏‎ و‏‎ اخلاقي‌‏‎ و‏‎ معنوي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ مقوله‌دين‌ ، ‏‎
و‏‎ دلهره‌‏‎ تنهايي‌ ، ‏‎ ;بشر‏‎ وجودي‌‏‎ اضطراب‏‎ فرونشاني‌‏‎ در‏‎ مي‌تواند‏‎
كه‌‏‎ تجربه‌اي‌‏‎.‎بوديم‌‏‎ رويكردي‌تازه‌‏‎ شاهد‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎.‎.‎.‎
مطرح‌‏‎ به‌‏‎ باتوجه‌‏‎داد‏‎ نام‌‏‎ تجربه‌استعلايي‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
زيادي‌پيرامون‌‏‎ وبحثهاي‌‏‎ كشورمان‌‏‎ ديني‌در‏‎ سينماي‌‏‎ شدن‌‏‎
ديدگاهي‌‏‎ از‏‎ مي‌تواند‏‎ حاضر‏‎ مطلب‏‎ شكل‌گيري‌آن‌ ، ‏‎ چگونگي‌‏‎
:مي‌خوانيم‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎.‎بپردازد‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ فلسفي‌‏‎
انديشه‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ گروه‌‏‎
مدرنيته‌‏‎ چراغ‌‏‎ و‏‎ چشم‌‏‎ ;سينما‏‎
است‌‏‎ انگاره‌اي‌‏‎ مدرنيته‌ ، ‏‎ نيست‌ ، ‏‎ سبك‌‏‎ يا‏‎ مكتب‏‎ يك‌‏‎ مدرنيته‌‏‎
از‏‎ سينما‏‎.‎است‌‏‎ معاصر‏‎ مفاهيم‌‏‎ و‏‎ پديده‌ها‏‎ ظهور‏‎ بستر‏‎ كه‌‏‎
سينما‏‎.‎است‌‏‎ يافته‌‏‎ پرورش‌‏‎ آن‌‏‎ دامن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ مدرنيته‌متولد‏‎
اهداف‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ كه‌‏‎ چشمي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ مدرن‌‏‎ انسان‌‏‎ ديگر‏‎ چشم‌‏‎
بدون‌‏‎.‎است‌‏‎ درازافكنده‌‏‎ و‏‎ دور‏‎ افق‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ مدرنيته‌نگاه‌‏‎
باشد ، ‏‎ ممكن‌‏‎ اگر‏‎ سينما‏‎ از‏‎ گفت‌وگو‏‎ مدرنيته‌‏‎ انگاره‌‏‎ شناخت‌‏‎
.بود‏‎ نخواهد‏‎ واقع‌‏‎ به‌‏‎ مقرون‌‏‎
بدون‌‏‎ و‏‎ پرداخته‌اند‏‎ سينما‏‎ مصادره‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ اقوامي‌‏‎ و‏‎ فرهنگها‏‎
دارند‏‎ آن‌‏‎ بهره‌برداري‌از‏‎ به‌‏‎ گرايش‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ خاستگاه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎
را‏‎ سينما‏‎.‎نيافته‌اند‏‎ دست‌‏‎ درخشاني‌‏‎ تجربه‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ تاكنون‌‏‎
افزودن‌‏‎ با‏‎ يا‏‎ و‏‎ داد‏‎ تبليغاتي‌تقليل‌‏‎ ابزاري‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
براي‌‏‎ اگر‏‎ تا‏‎ بخشيد‏‎ گونه‌‏‎ مسخ‌‏‎ هويتي‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ مختلف‌‏‎ پسوندهاي‌‏‎
اين‌‏‎ با‏‎ اما‏‎.‎باشد‏‎ نداشته‌‏‎ تعلق‌‏‎ ديگر‏‎ هيچ‌كجاي‌‏‎ به‌‏‎ نيست‌‏‎ ما‏‎
نيست‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ متوجه‌‏‎ ضرر‏‎ تخريبي‌ ، ‏‎ -‎استراتژي‌تقليلي‌‏‎
را‏‎ سينما‏‎.‎است‌‏‎ بسته‌‏‎ دنيا‏‎ واقعيتهاي‌‏‎ بر‏‎ چشم‌‏‎ انگارانه‌‏‎
سرزميني‌پرشور ، ‏‎ در‏‎ پديده‌‏‎ اين‌‏‎ اگر‏‎.‎برد‏‎ بردگي‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎
ديگر‏‎ جايگاهي‌‏‎ ودر‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ شگفتي‌آفرين‌‏‎ و‏‎ هيجان‌آور‏‎
سينما‏‎ كه‌‏‎ همين‌روست‌‏‎ از‏‎ نفرت‌انگيز ، ‏‎ ملال‌آورو‏‎ افسرده‌ ، ‏‎
نگاهي‌‏‎ در‏‎ خدمتگزارترين‌بردگان‌‏‎ دارد ، ‏‎ غيرتقيدي‌‏‎ خصلتي‌‏‎
كه‌‏‎ كساني‌‏‎ درباره‌‏‎دل‌آزارند‏‎ و‏‎ رقت‌انگيز‏‎ انساني‌‏‎
از‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ كنند‏‎ مدرنيته‌‏‎ به‌‏‎ منسوب‏‎ را‏‎ سينما‏‎ تا‏‎ مي‌ترسند‏‎
ادراك‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ سيال‌‏‎ روح‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎ كه‌‏‎ گفت‌‏‎ بايد‏‎ بدهند‏‎ دست‌‏‎
انعطاف‌ناپذير‏‎ و‏‎ ايستا‏‎ تعريفي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ نيافته‌اند‏‎
.كشيده‌اند‏‎ بند‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ غيرخلاق‌‏‎ درحافظه‌‏‎
وحشت‌‏‎ به‌‏‎ بادين‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ آشتي‌ناپذيري‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ دسته‌اي‌‏‎
گزينشهاي‌‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎ خود‏‎ ديانت‌‏‎ حفظ‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ مي‌افتند‏‎
كه‌‏‎ ندانسته‌اند‏‎ هنوز‏‎ مي‌زنند ، ‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ منفعت‌طلبانه‌‏‎
مدرنيته‌‏‎ مباني‌‏‎ با‏‎ آشنايي‌‏‎ با‏‎ ديني‌‏‎ اصلاح‌طلبان‌‏‎ و‏‎ احياگران‌‏‎
نام‌‏‎ به‌‏‎ امروز‏‎ آنچه‌‏‎ زده‌اندو‏‎ دين‌‏‎ از‏‎ خرافه‌زدايي‌‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎
قومي‌‏‎ و‏‎ ملي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ و‏‎ فرهنگها‏‎ خرده‌‏‎ تكريم‌‏‎ معنوي‌‏‎ گرايشهاي‌‏‎
.است‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ منطقي‌‏‎ فرآيند‏‎ شاهديم‌‏‎ غرب‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ ملل‌‏‎
معنا‏‎ به‌‏‎ نو‏‎ رهيافتي‌‏‎ مدرنيته‌ ، ‏‎
انسان‌گرايي‌ ، ‏‎ نوزايي‌ ، ‏‎ درون‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ جديد‏‎ نگاهي‌‏‎ مدرنيته‌‏‎
روشنگري‌‏‎ و‏‎ فرانسه‌‏‎ انقلاب‏‎ پروتستانتيسم‌ ، ‏‎ خردگرايي‌ ، ‏‎
آميخت‌‏‎ درهم‌‏‎ خود‏‎ در‏‎ را‏‎ تحولات‌‏‎ اين‌‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ عناصري‌‏‎ و‏‎ برخاست‌‏‎
دور‏‎ به‌‏‎ بيگانه‌‏‎ عناصر‏‎ چون‌‏‎ را‏‎ تحولات‌‏‎ آن‌‏‎ همه‌‏‎ مقابل‌‏‎ وجوه‌‏‎ و‏‎
.انداخت‌‏‎
موجودي‌‏‎ انسان‌به‌عنوان‌‏‎ از‏‎ تصويري‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ گفتمان‌‏‎
دام‌‏‎ رهيده‌از‏‎ و‏‎ غيره‌‏‎ و‏‎ فردگرا‏‎ تجربه‌گرا ، ‏‎ خردمند ، ‏‎
به‌‏‎ ديگر‏‎ ضدعقلي‌‏‎ و‏‎ غيرعقلي‌‏‎ عناصر‏‎ هرگونه‌‏‎ و‏‎ سنن‌‏‎ و‏‎ خرافات‌‏‎
.مي‌داد‏‎ دست‌‏‎
ما‏‎ و‏‎ دارد‏‎ اهميت‌‏‎ ما‏‎ براي‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ دين‌‏‎ گفتمان‌‏‎ چون‌‏‎
مدرنيته‌در‏‎ همجواري‌ميان‌‏‎ نوعي‌‏‎ اثبات‌‏‎ خواهان‌‏‎ درنهايت‌‏‎
است‌‏‎ لازم‌‏‎ هستيم‌ ، ‏‎ ديني‌‏‎ حقايق‌‏‎ استعلايي‌با‏‎ سينماي‌‏‎ كسوت‌‏‎
داشته‌‏‎ دين‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ مدرن‌‏‎ فلسفه‌‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ اشاره‌اي‌‏‎
.باشيم‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ سرگذاشته‌‏‎ پشت‌‏‎ را‏‎ دوران‌‏‎ سه‌‏‎ دين‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ مدرن‌‏‎ فلسفه‌‏‎
بايد‏‎ مي‌بريم‌‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ امروز‏‎ موقعيتي‌كه‌‏‎ فهم‌‏‎ براي‌‏‎
شروع‌‏‎ دكارت‌‏‎ از‏‎ مرحله‌‏‎ نخستين‌‏‎:‎كنيم‌‏‎ فكر‏‎ آنها‏‎ درباره‌‏‎
نظامهاي‌‏‎ ساختن‌‏‎ ومرحله‌‏‎ مي‌يابد‏‎ خاتمه‌‏‎ هگل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
رقابت‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ تلاشي‌‏‎ مرحله‌را‏‎ اين‌‏‎ بايد‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ فلسفي‌‏‎
حقيقت‌‏‎ در‏‎ يعني‌آنكه‌‏‎.‎دانست‌‏‎ مرزهاي‌عقل‌‏‎ درون‌‏‎ در‏‎ دين‌‏‎ با‏‎
فراهم‌‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ تمهيداتي‌‏‎ همان‌‏‎ وماركس‌‏‎ هگل‌‏‎ تا‏‎ فلسفه‌‏‎
پديدارشناسي‌‏‎ در‏‎.عقل‌‏‎ درون‌‏‎ منتهادر‏‎ دين‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎
.شود‏‎ داده‌‏‎ آشتي‌‏‎ نامتناهي‌‏‎ و‏‎ متناهي‌‏‎ بين‌‏‎ مي‌شود‏‎ سعي‌‏‎ هگل‌‏‎ روح‌‏‎
را‏‎ كاري‌‏‎ همان‌‏‎ اين‌‏‎ وخدا ، بنابر‏‎ انسان‌‏‎ دادن‌‏‎ آشتي‌‏‎ يعني‌‏‎
به‌‏‎ منتها‏‎ گيرد ، ‏‎ انجام‌‏‎ مي‌كند‏‎ پيشنهاد‏‎ ايمان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎
احساسات‌‏‎ به‌‏‎ بلاواسطه‌‏‎ مراجعه‌‏‎ با‏‎ را‏‎ كار‏‎ آنكه‌اين‌‏‎ جاي‌‏‎
عقل‌‏‎ عنصر‏‎ از‏‎ -‎مي‌كند‏‎ چنين‌‏‎ ايمان‌‏‎ همچنانكه‌‏‎ -دهد‏‎ انجام‌‏‎
اختراع‌‏‎ ديالكتيكي‌را‏‎ رويه‌‏‎ اين‌‏‎ هگل‌‏‎ و‏‎ بهره‌مي‌گيرد‏‎
رفته‌با‏‎ رفته‌‏‎ انساني‌‏‎ آگاهي‌‏‎ چگونه‌‏‎ كه‌‏‎ دهد‏‎ نشان‌‏‎ تا‏‎ مي‌كند‏‎
دانش‌‏‎" را‏‎ آن‌‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ آشتي‌‏‎ امرالاهي‌‏‎
عقل‌‏‎ درون‌‏‎ در‏‎ روح‌‏‎ حقيقت‌پديدارشناسي‌‏‎ در‏‎.‎مي‌نامد‏‎"مطلق‌‏‎
از‏‎ پس‌‏‎دارد‏‎ مسيحيت‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ را‏‎ محتوايي‌‏‎ دقيقاهمان‌‏‎
مي‌شود‏‎ آغاز‏‎ مدرن‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ مرحله‌‏‎ دومين‌‏‎ هگلي‌ ، ‏‎ عصر‏‎ پايان‌‏‎
هستند ، ‏‎ هيدگر‏‎ و‏‎ نيچه‌‏‎ آن‌‏‎ نمادهاي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شالوده‌شكني‌‏‎ كه‌‏‎
فلسفه‌گامي‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ دنيوي‌سازي‌‏‎ فرايند‏‎ در‏‎ اين‌مرحله‌‏‎
طرحي‌‏‎ هم‌‏‎ هنوز‏‎ هگل‌‏‎ نيچه‌ ، طرح‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎.‎برمي‌دارد‏‎ بلندتر‏‎
يكي‌‏‎ مسيحيت‌‏‎ محتواي‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎ محتواي‌‏‎ اينكه‌‏‎ براي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ديني‌‏‎
.است‌‏‎
دنيوي‌‏‎ -‎عقلاني‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ دين‌‏‎ همان‌‏‎ نظام‌‏‎ مثابه‌‏‎ به‌‏‎ فلسفه‌‏‎ چون‌‏‎
و‏‎ فلسفه‌‏‎ سازي‌‏‎ دنيوي‌‏‎ براي‌‏‎ اراده‌اي‌‏‎ روشنگري‌‏‎ در‏‎.‎ است‌‏‎ شده‌‏‎
خاتمه‌‏‎ وظيفه‌‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ دارد ، ‏‎ وجود‏‎ دين‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ كردن‌‏‎ جدا‏‎
هيدگر‏‎ و‏‎ نيچه‌‏‎ اخلاف‌‏‎ آنچه‌را‏‎ ديگر ، ‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎است‌‏‎ يافته‌‏‎
اينان‌‏‎.‎است‌‏‎ كوچك‌‏‎ بي‌نهايت‌‏‎ كنند‏‎ عرضه‌‏‎ مي‌توانند‏‎ امروز‏‎
.ندارد‏‎ حاصلي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كارشان‌‏‎ اما‏‎ مي‌دهند‏‎ ادامه‌‏‎ را‏‎ كار‏‎ همان‌‏‎
بسيار‏‎ دين‌‏‎ به‌‏‎ معتقدان‌‏‎ نگاه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مدرن‌‏‎ فلسفه‌‏‎ سوم‌‏‎ موج‌‏‎
ساختن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌ ، ‏‎ تفكري‌‏‎ چگونه‌‏‎ بدانيم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ مهم‌‏‎
است‌‏‎ شده‌‏‎ شكني‌ ، لائيك‌‏‎ شالوده‌‏‎ آن‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ فلسفي‌‏‎ نظامهاي‌‏‎
شبيه‌‏‎ كه‌‏‎ بيابد‏‎ را‏‎ معنايي‌‏‎ كانونهاي‌‏‎ خود‏‎ درون‌‏‎ در‏‎ مي‌تواند‏‎
.باشند‏‎ دين‌‏‎ معنايي‌‏‎ كانونهاي‌‏‎ به‌‏‎
مي‌شود‏‎ لائيك‌موجب‏‎ و‏‎ مردمسالارانه‌‏‎ بنياد‏‎ ديگر‏‎ به‌عبارت‌‏‎
مساله‌‏‎ و‏‎ يابد‏‎ جريان‌‏‎ انساني‌‏‎ درجهاني‌‏‎ منحصرا‏‎ زندگي‌‏‎ كه‌‏‎
مطرح‌‏‎ ديگر‏‎ است‌‏‎ يكنواخت‌‏‎ جهاني‌‏‎ كه‌‏‎ انساني‌‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ عظمت‌‏‎
در‏‎ ندارد ، ‏‎ وجود‏‎ متعالي‌‏‎ عمودي‌‏‎ محور‏‎ ديگرآن‌‏‎ چون‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎
واضح‌‏‎.‎است‌‏‎"مضطرب‏‎ موجود‏‎" همان‌‏‎"درجهان‌‏‎ وجود‏‎" صورت‌‏‎ اين‌‏‎
با‏‎ مي‌كنيم‌ ، ‏‎ نقد‏‎ را‏‎ سنتي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ محض‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
مي‌كند ، ‏‎ پيشرفت‌‏‎ تمدن‌‏‎ كه‌‏‎ ميزاني‌‏‎ به‌‏‎ مي‌شويم‌ ، ‏‎ مواجه‌‏‎ اضطراب‏‎
بحران‌‏‎ روند‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌برد‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ را‏‎ ارزشهايش‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ رشد‏‎
يكم‌‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ قرن‌‏‎:‎ مي‌گويد‏‎ مالرو‏‎مي‌آورد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ را‏‎ معنا‏‎
حساب‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎بود‏‎ نخواهد‏‎ يا‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ معنويت‌‏‎ قرن‌‏‎ يا‏‎
ديني‌‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎ معنوي‌‏‎ بزرگ‌‏‎ تفكرات‌‏‎ پيدايش‌‏‎ مالروامكان‌‏‎
با‏‎ نظر‏‎ اين‌‏‎.نمي‌داند‏‎ منتفي‌‏‎ ويكم‌‏‎ بيست‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ كلمه‌‏‎
كاملا‏‎ داشت‌‏‎ مدرنيته‌وجود‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ اوليه‌اي‌‏‎ برداشت‌‏‎
پايان‌‏‎ مساله‌‏‎ مساله‌مدرنيته‌‏‎ برداشت‌‏‎ اين‌‏‎ طبق‌‏‎.‎است‌‏‎ متفاوت‌‏‎
پايان‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ و‏‎ سياسي‌است‌‏‎ -‎ديني‌‏‎ عصر‏‎ گرفتن‌‏‎
مي‌رسيم‌يعني‌‏‎ نيز‏‎ فرهنگي‌‏‎ -ديني‌‏‎ عصر‏‎ اخلاقي‌و‏‎ -ديني‌‏‎ عصر‏‎
ديني‌‏‎ جهاني‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ آثار‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ عصري‌‏‎ گرفتن‌‏‎ پايان‌‏‎
.مي‌كند‏‎ رشد‏‎
عقلاني‌‏‎ تصور‏‎ نوعي‌‏‎ برمبناي‌‏‎ را‏‎ زندگيش‌‏‎ نوزدهم‌‏‎ قرن‌‏‎ تا‏‎ اروپا‏‎
اروپا‏‎ آنكه‌‏‎ يعني‌‏‎.بود‏‎ كرده‌‏‎ استوار‏‎ خودبنيادانه‌‏‎ ساز‏‎
تمدنهاي‌‏‎ تمام‌‏‎ اينكه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ عقلانيت‌‏‎ مالك‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌پنداشته‌‏‎
دوران‌‏‎ در‏‎ باستاني‌‏‎ جوامع‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ و‏‎ عقبافتاده‌اند‏‎ ديگر‏‎
نخست‌‏‎:‎شد‏‎ محكوم‌‏‎ شدت‌‏‎ به‌‏‎ سپس‌‏‎ فكر‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌برند‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ كودكي‌‏‎
فرانكفورت‌‏‎ مكتب‏‎ استروس‌ ، ‏‎ -‎لوي‌‏‎ كارهاي‌‏‎ با‏‎ انسان‌شناسي‌‏‎ در‏‎
خود‏‎ نقد‏‎ عمل‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ بازي‌‏‎ اساسي‌‏‎ دروني‌نقشي‌‏‎ نقد‏‎ در‏‎ نيز‏‎
براي‌‏‎ جايي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ دنياي‌‏‎ در‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ اروپا‏‎ موقعيت‌‏‎ تضعيف‌‏‎ با‏‎
بي‌ترديد‏‎.‎رفت‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ خودبينانه‌‏‎ داعيه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ باز‏‎ خود‏‎
نقد‏‎ به‌‏‎ او‏‎ يا‏‎:دارد‏‎ قرار‏‎ موضع‌‏‎ دو‏‎ ميان‌‏‎ اروپايي‌‏‎ متفكر‏‎
مازوخيسمي‌‏‎ به‌‏‎ وضع‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ ادامه‌‏‎ جامعه‌اش‌‏‎
اروپايي‌ ، ‏‎ مذاهب‏‎ جز‏‎ به‌‏‎ مذاهب ، ‏‎ تمام‌‏‎ وي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌انجامد‏‎
و‏‎ مي‌شود‏‎ خودبزرگ‌بيني‌‏‎ دچار‏‎ دوباره‌‏‎ اينكه‌‏‎ يا‏‎ مي‌پذيرد‏‎ را‏‎
پديد‏‎ را‏‎ علم‌‏‎ كه‌‏‎ هستيم‌‏‎ ما‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎":مي‌گويد‏‎
است‌‏‎ ناچار‏‎ وي‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ دشوار‏‎ وضعيتي‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎.‎ "آورده‌ايم‌‏‎
دام‌‏‎ در‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ بزرگ‌بيني‌شود‏‎ خود‏‎ آن‌‏‎ گرفتار‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ بكوشد‏‎
اهميت‌‏‎ فكري‌‏‎ بزرگ‌‏‎ سنتهاي‌‏‎ كشف‌‏‎ بنابراين‌‏‎ افتد‏‎ مازوخيسم‌‏‎ آن‌‏‎
كه‌‏‎ توجهي‌‏‎ و‏‎ دور ، ‏‎ خاور‏‎ و‏‎ خاور‏‎ سنتهاي‌‏‎ بخصوص‌‏‎.‎مي‌يابد‏‎
لاما‏‎ دالايي‌‏‎ شخصيت‌‏‎ همچون‌‏‎ پديده‌هايي‌‏‎ با‏‎ اروپا ، ‏‎ امروزدر‏‎
مي‌شود‏‎ بوديسم‌‏‎ به‌‏‎ بودا ، ‏‎ به‌‏‎ راجع‌‏‎ برتولوچي‌‏‎ فيلم‌‏‎ يا‏‎
غرب‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خاطر‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ اينها‏‎ تمام‌‏‎است‌‏‎ حيرت‌انگيز‏‎
تلاطم‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ زندگي‌‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ متوجه‌‏‎
مي‌كند‏‎ شروع‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ تشكيل‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ اساس‌‏‎ مالكيت‌‏‎ و‏‎ منافع‌‏‎
.دور‏‎ خاور‏‎ و‏‎ خاور‏‎ پيامهاي‌‏‎ به‌‏‎ دادن‌‏‎ گوش‌‏‎ به‌‏‎
نقش‌‏‎ زماني‌‏‎ كه‌‏‎ حصارهايي‌‏‎ وشكستن‌‏‎ خود‏‎ نقد‏‎ با‏‎ مدرنيته‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌رود‏‎ افقهايي‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ بازي‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ منزلگاههاي‌‏‎
است‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ توجه‌‏‎ قابل‌‏‎ نكته‌‏‎ ;است‌‏‎ بزرگ‌‏‎ اديان‌‏‎ چشم‌انداز‏‎ در‏‎
قرار‏‎ مدرنيته‌‏‎ اول‌‏‎ صف‌‏‎ در‏‎ تحولات‌‏‎ اين‌‏‎ پاي‌‏‎ به‌‏‎ پا‏‎ سينما‏‎ كه‌‏‎
.است‌‏‎ گرفته‌‏‎
مدرنيته‌‏‎ تحولات‌‏‎ همگام‌‏‎ سينما‏‎
عمده‌‏‎ نقد‏‎ چند‏‎ آن‌‏‎ مباني‌‏‎ در‏‎ ترديد‏‎ يا‏‎ و‏‎ مدرنيته‌‏‎ نقد‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎
موارد‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ دراماتيك‌‏‎ پرداخت‌‏‎ با‏‎ سينما‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎
نقد‏‎ مورد‏‎ اولين‌‏‎.‎است‌‏‎ رسانده‌‏‎ خودياري‌‏‎ تصحيح‌‏‎ در‏‎ را‏‎ مدرنيته‌‏‎
از‏‎ بركالاپرستي‌ ، ‏‎ او‏‎.‎است‌‏‎ ليبرالي‌‏‎ تجدد‏‎ بر‏‎ ماركس‌‏‎
ارزش‌‏‎ و‏‎ پول‌‏‎ سلطه‌‏‎ انساني‌ ، ‏‎ روابط‏‎ شيئي‌شدگي‌‏‎ خودبيگانگي‌ ، ‏‎
او‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎.‎مي‌كرد‏‎ حمله‌‏‎ طبقاتي‌‏‎ سلطه‌‏‎ و‏‎ مبادله‌اي‌‏‎
عصر‏‎ در‏‎ خودبيگانگي‌‏‎ از‏‎ زمينه‌‏‎ انساني‌‏‎ روابط‏‎ شيئي‌شدگي‌‏‎
چارلي‌‏‎ ساخته‌‏‎ جديد‏‎ عصر‏‎ فيلم‌‏‎مي‌كرد‏‎ ايجاد‏‎ را‏‎ سرمايه‌داري‌‏‎
.است‌‏‎ سينما‏‎ در‏‎ حقيقت‌‏‎ اين‌‏‎ كلاسيك‌‏‎ نمونه‌‏‎ چاپلين‌‏‎
ميان‌‏‎ واجتنابناپذير‏‎ اساسي‌‏‎ رابطه‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ وبر‏‎ نقد‏‎:‎دوم‌‏‎
و‏‎ عقلانيت‌‏‎ فرآيند‏‎مي‌گذاشت‌‏‎ تاكيد‏‎ وسلطه‌‏‎ عقلانيت‌‏‎
گسترش‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ اجتنابناپذير‏‎ هم‌‏‎ شدن‌‏‎ بوروكراتيزه‌‏‎
در‏‎ دولتي‌‏‎ دستگاه‌‏‎ در‏‎ آهنين‌‏‎ قفس‌هاي‌‏‎ پيدايش‌‏‎ و‏‎ سلطه‌‏‎ دستگاه‌‏‎
فيلم‌‏‎.‎مي‌انجامد‏‎ توده‌اي‌‏‎ احزاب‏‎ در‏‎ و‏‎ بزرگ‌‏‎ شركت‌هاي‌‏‎
.دارد‏‎ روابط‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ اشاره‌‏‎ محاكمه‌ولز‏‎
مسئله‌‏‎.‎بود‏‎ استوار‏‎ دوركهايم‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ نقد‏‎ تجدد‏‎ بر‏‎ سوم‌‏‎ نقد‏‎
ايمان‌‏‎ ضعف‌‏‎ طرف‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ بودكه‌‏‎ اين‌‏‎ دوركهايم‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ اساسي‌‏‎
ضعف‌‏‎ ديگر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ عمومي‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ معيارهاي‌‏‎ محو‏‎ و‏‎ ديني‌‏‎
شده‌‏‎ عامه‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ كاستي‌‏‎ و‏‎ فقر‏‎ موجب‏‎ مدرن‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ روابط‏‎
و‏‎ سرگشتگي‌‏‎ و‏‎ ناهنجاري‌‏‎ مدرن‌‏‎ جامعه‌‏‎ به‌‏‎ جماعت‌‏‎ از‏‎ گذار‏‎است‌‏‎
فيلم‌هاي‌‏‎ بيشتر‏‎ بتوان‌‏‎ شايد‏‎.‎است‌‏‎ داده‌‏‎ افزايش‌‏‎ را‏‎ گسيختگي‌‏‎
.داد‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎ مورد‏‎ مضمون‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ را‏‎ جهان‌‏‎
سينماي‌‏‎ از‏‎ بحث‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مسايل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
و‏‎ دارد‏‎ مدرنيته‌‏‎ ذات‌‏‎ با‏‎ تنگاتنگ‌‏‎ نسبت‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ استعلايي‌‏‎
تراويده‌‏‎ بيرون‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نگرشي‌‏‎ استعلايي‌‏‎ سينماي‌‏‎
.است‌‏‎
رويكردي‌‏‎ استعلايي‌‏‎ سينماي‌‏‎
اعماق‌‏‎ از‏‎
.دارد‏‎ متفاوتي‌‏‎ معاني‌‏‎ (Transcendance) "استعلايي‌‏‎" كلمه‌‏‎
كرد‏‎ استنباط‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ صريحي‌‏‎ يا‏‎ تلويحي‌‏‎ معاني‌‏‎
آنچه‌‏‎ يا‏‎ "مطلوب‏‎ كمال‌‏‎" يا‏‎ "مقدس‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"متعالي‌‏‎"(‎از1‏‎ عبارتند‏‎
معناي‌‏‎ به‌‏‎ "استعلايي‌‏‎"(‎مي‌نامد2‏‎ غير‏‎ مطلقا‏‎ اتو‏‎ رودولف‌‏‎
بيان‌‏‎ را‏‎ "متعال‌‏‎ امر‏‎" از‏‎ وجهي‌‏‎ كه‌‏‎ بشر‏‎ هنري‌‏‎ آثار‏‎ يا‏‎ اعمال‌‏‎
دين‌شناسانه‌‏‎ مطالعات‌‏‎ در‏‎ ميرچاالياده‌‏‎ آنچه‌‏‎ يا‏‎ مي‌كنند‏‎
(مي‌خواند3‏‎ قدسي‌‏‎ تجليات‌‏‎ مذاهب ، ‏‎ تطبيق‌‏‎ برپايه‌‏‎ خويش‌‏‎
آن‌‏‎ انگيزه‌‏‎ كه‌‏‎ بشر‏‎ ديني‌‏‎ تجربه‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"تعالي‌‏‎ و‏‎ استعلا‏‎"
يا‏‎ (‎فرويد‏‎)‎روان‌نژندي‌‏‎ يا‏‎ رواني‌‏‎ عميق‌‏‎ نياز‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎
.باشد‏‎ (‎يونگ‌‏‎)‎"غير‏‎" يا‏‎ خارجي‌‏‎ نيرويي‌‏‎
تجانس‌‏‎ به‌‏‎.است‌‏‎ ديني‌‏‎ اصطلاحي‌‏‎ عموما‏‎ كه‌‏‎ "استعلايي‌‏‎ هنر‏‎"
"تعالي‌‏‎" با‏‎ غالبا‏‎ هنر‏‎ در‏‎ "تعالي‌‏‎".‎دارد‏‎ اشاره‌‏‎ هنر‏‎ و‏‎ دين‌‏‎
از‏‎ مشتركي‌‏‎ زمينه‌‏‎ به‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎ زيرا‏‎ مي‌شود‏‎ فرض‌‏‎ يكسان‌‏‎ دين‌‏‎ در‏‎
.وابسته‌اند‏‎ استعلايي‌‏‎ تجربه‌‏‎
هنر ، ‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ و‏‎ اصلي‌است‌‏‎ و‏‎ غالب‏‎ تجربه‌‏‎ تعالي‌‏‎ و‏‎ استعلا‏‎
:است‌‏‎ نوشته‌‏‎ "كلايوبل‌‏‎" كه‌‏‎ آنچنان‌‏‎.آن‌اند‏‎ دوگانه‌‏‎ مظاهر‏‎
وجد‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ خويش‌‏‎ وجود‏‎ ظرف‌‏‎ از‏‎ بشر‏‎ گريزگاه‌‏‎ دو‏‎ هنر‏‎ و‏‎ دين‌‏‎"
مشابهي‌‏‎ حالات‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ براي‌‏‎ ابزاري‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎.‎جذبه‌اند‏‎ و‏‎
".ذهن‌اند‏‎ از‏‎
وان‌‏‎ ژراردوس‌‏‎.‎نيست‌‏‎ فرقه‌گرا‏‎ استعلايي‌‏‎ هنر‏‎ اين‌ ، ‏‎ وجود‏‎ با‏‎
بنمايد ، ‏‎ ديني‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ هنر‏‎":مي‌گويد‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ درليو‏‎
وجود‏‎ مسيحي‌‏‎ هنر‏‎.نيست‌‏‎ مسيحي‌‏‎ يا‏‎ بودايي‌‏‎ يا‏‎ اسلامي‌‏‎ ليكن‌‏‎
هنري‌‏‎ تنها‏‎.‎ندارد‏‎ وجود‏‎ نيز‏‎ مسيحي‌‏‎ علم‌‏‎ كه‌‏‎ همچنان‌‏‎ ندارد ، ‏‎
".باشد‏‎ ايستاده‌‏‎ الهي‌‏‎ اقدس‌‏‎ ذات‌‏‎ پيشگاه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎
ذات‌‏‎" نمودن‌‏‎ متجلي‌‏‎ استعلايي‌‏‎ هنر‏‎ صحيح‌‏‎ كاركرد‏‎ بنابراين‌ ، ‏‎
.قدسي‌‏‎ احساسات‌‏‎ بيان‌‏‎ يا‏‎ شرح‌‏‎ نه‌‏‎ است‌‏‎ (متعال‌‏‎) "اقدس‌‏‎
ولي‌‏‎ گرفته‌اند ، ‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ استعلايي‌‏‎ سبك‌‏‎ بسياري‌‏‎ فيلمسازان‌‏‎
كامل‌‏‎ تعهد‏‎ و‏‎ انضباط‏‎ و‏‎ دلبستگي‌‏‎ واجد‏‎ آنها‏‎ از‏‎ اندكي‌‏‎ تعداد‏‎
استعلايي‌‏‎ سبك‌‏‎ عناصر‏‎.بوده‌اند‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ انحصاري‌‏‎ استفاده‌‏‎ در‏‎
:نظير‏‎ ديگر‏‎ كارگردانان‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ فيلم‌هاي‌‏‎ در‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎
ميزوگوچي‌ ، ‏‎ رنوار ، ‏‎ بوتيچر ، ‏‎ پازوليني‌ ، ‏‎ روسليني‌ ، ‏‎ آنتونيوني‌ ، ‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎.‎گرفت‌‏‎ پي‌‏‎ بيلي‌‏‎ بروس‌‏‎ و‏‎ اسنو‏‎ مايكل‌‏‎ وارهول‌ ، ‏‎ بونوئل‌ ، ‏‎
استعلايي‌‏‎ سبك‌‏‎ بده‌بستان‌‏‎ و‏‎ آميختگي‌‏‎ مبحث‌‏‎ اين‌‏‎ پيچيدگي‌هاي‌‏‎
مي‌توان‌‏‎ را‏‎ دراير‏‎ اثر‏‎ ژاندارك‌‏‎ مصائب‏‎.‎است‌‏‎ ديگر‏‎ سبك‌هاي‌‏‎ با‏‎
اكسپرسيونيسم‌‏‎ در‏‎ افراط‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ توصيف‌‏‎ استعلايي‌‏‎ فيلمي‌‏‎
فيلمي‌‏‎ پازوليني‌‏‎ اثر‏‎ متي‌‏‎ روايت‌‏‎ به‌‏‎ انجيل‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ كشيده‌‏‎
و‏‎ مي‌يابد‏‎ راه‌‏‎ ماركسيستي‌‏‎ واقع‌گرايي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ استعلايي‌‏‎ است‌‏‎
است‌‏‎ استعلايي‌‏‎ فيلمي‌‏‎ بوتيچر ، ‏‎ اثر‏‎ مردازاكنون‌‏‎ هفت‌‏‎ فيلم‌‏‎
استعلايي‌‏‎ سبك‌‏‎.مي‌دهد‏‎ تن‌‏‎ روان‌شناسانه‌‏‎ واقع‌گرايي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
از‏‎ و‏‎ برساند‏‎ حداكثر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ وجود‏‎ راز‏‎ و‏‎ رمز‏‎ تا‏‎ مي‌كوشد‏‎
طبيعت‌گرايي‌ ، ‏‎ واقع‌گرايي‌ ، ‏‎:‎همچون‌‏‎ واقعيت‌‏‎ قراردادي‌‏‎ تفاسير‏‎
و‏‎ امپرسيونيسم‌‏‎ اكسپرسيونيسم‌ ، ‏‎ رمانتيسم‌ ، ‏‎ روان‌گرايي‌ ، ‏‎
استعلايي‌ ، ‏‎ هنرمند‏‎ نزد‏‎.‎ورزد‏‎ اجتناب‏‎ عقل‌گرايي‌‏‎ سرانجام‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ صرفا‏‎ بلكه‌‏‎ اجباري‌ ، ‏‎ رويكرد‏‎ يك‌‏‎ نه‌‏‎ عقل‌گرايي‌‏‎
استعلايي‌‏‎ سبك‌‏‎ بررسي‌‏‎ براي‌‏‎.‎است‌‏‎ زندگي‌‏‎ به‌‏‎ متعدد‏‎ رويكردهاي‌‏‎
توجهي‌‏‎ قابل‌‏‎ موفقيتهاي‌‏‎ به‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كارگردان‌‏‎ سه‌‏‎ از‏‎
:مي‌گيريم‌‏‎ كمك‌‏‎ يافته‌اند‏‎ دست‌‏‎
راد‏‎ بشيري‌‏‎ منوچهر‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.