شماره‌ 2645‏‎ ‎‏‏،‏‎ 8 Feb 2002 جمعه‌ 19بهمن‌ 1380 ، ‏‎
Front Page
Editorial
National
Economy
Tourism
Metropolitan
Life
Metropolis
Women
Business
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Environment
Media
Literature
Last Page
!بود‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ همان‌‏‎ او‏‎

گمنام‌‏‎ اسطوره‌اي‌‏‎ درمبخش‌‏‎ كامبيز‏‎

كده‌‏‎ گپ‌‏‎

انبار‏‎ آب‏‎ روبه‌‏‎ پنجره‌اي‌‏‎

جزيره‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎

!بود‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ همان‌‏‎ او‏‎


زراندوز‏‎ علي‌‏‎
مقدمه‌‏‎ *
در‏‎ بحث‌‏‎ مورد‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ ماهيت‌‏‎.‎شده‌‏‎ عوض‌‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ امروزه‌‏‎
در‏‎ همواره‌‏‎ صورتش‌‏‎ اما‏‎ بوده‌‏‎ يكي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎
انساني‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ مختلف‌‏‎ متفاوت‌ ، ‏‎ دوره‌هاي‌‏‎
وگرنه‌‏‎ باشد‏‎ بلد‏‎ روز‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كارش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ برنده‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
!ندارد‏‎ فايده‌اي‌‏‎ ديگر‏‎ است‌‏‎ وقت‌‏‎ خيلي‌‏‎ خالي‌‏‎ كار‏‎ بودن‌‏‎ بلد‏‎
***
نفس‌‏‎ معتقدم‌‏‎ يعني‌‏‎.نيستم‌‏‎ سخت‌گيري‌‏‎ زياد‏‎ آدم‌‏‎ من‌‏‎ اصولا‏‎
گذشتن‌‏‎ چه‌طور‏‎ از‏‎ قابل‌توجه‌تر‏‎ و‏‎ مهمتر‏‎ خيلي‌‏‎ زندگي‌‏‎ گذشتن‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مهم‌‏‎:گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ خلاصه‌‏‎ به‌طور‏‎.‎است‌‏‎ آن‌‏‎
فلاسفه‌‏‎ از‏‎ زيادي‌‏‎ افراد‏‎ تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ البته‌‏‎) !مي‌گذرد‏‎
تفكر‏‎ اين‌‏‎ كرده‌اند‏‎ سعي‌‏‎ ديگر‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ خيلي‌‏‎ تا‏‎ گرفته‌‏‎ يونان‌‏‎
شدند‏‎ موفق‌‏‎ چون‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ كه‌‏‎ كنند‏‎ ثبت‌‏‎ خودشان‌‏‎ اسم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
تفكر‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ (‎!برنمي‌آيد‏‎ من‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ كاري‌‏‎ فعلا‏‎
(!ندارد‏‎ چرا‏‎ ولي‌‏‎ دارد‏‎ دليل‌‏‎)‎ آمدم‌‏‎ دنيا‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎:‎گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
پيدا‏‎ كار‏‎ رفتم‌ ، ‏‎ سربازي‌‏‎ و‏‎ دانشگاه‌‏‎ و‏‎ مدرسه‌‏‎ به‌‏‎ شدم‌ ، ‏‎ بزرگ‌‏‎
روز‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ زنم‌‏‎ پدر‏‎ و‏‎ شدم‌‏‎ بچه‌دار‏‎ كردم‌ ، ‏‎ ازدواج‌‏‎ كردم‌ ، ‏‎
به‌‏‎ هم‌‏‎ او‏‎ و‏‎ رسيد‏‎ عيال‌‏‎ به‌‏‎ كمي‌‏‎ خيلي‌‏‎ نه‌‏‎ ارث‌‏‎ و‏‎ مرد‏‎ برفي‌‏‎
:كه‌‏‎ خريد‏‎ خانه‌‏‎ يك‌‏‎ رفت‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ سركوب‏‎ عقده‌هاي‌‏‎ خيلي‌‏‎ خاطر‏‎
!نمي‌كنم‌‏‎ زندگي‌‏‎ آلونك‌‏‎ اين‌‏‎ توي‌‏‎ ديگر‏‎ من‌‏‎ _
كه‌‏‎ سال‌ها‏‎ اين‌‏‎ تمام‌‏‎ در‏‎.بود‏‎ آلونك‌‏‎ واقعا‏‎.‎داشت‌‏‎ هم‌‏‎ حق‌‏‎
با‏‎ جديدمان‌‏‎ آلونك‌‏‎ اما‏‎.‎مي‌دانستم‌‏‎ مي‌كردم‌‏‎ زندگي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
عرض‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ و‏‎ بود‏‎ بزرگتر‏‎ كمي‌‏‎ فقط‏‎ نداشت‌‏‎ فرق‌‏‎ زياد‏‎ قديمي‌‏‎
قرار‏‎ قبلي‌مان‌‏‎ خانه‌‏‎ از‏‎ بالاتر‏‎ منطقه‌اي‌‏‎ در‏‎ جغرافيايي‌‏‎
به‌‏‎ (‎!شهر‏‎ بالا‏‎ مي‌شود‏‎ غيرجغرافيايي‌اش‌‏‎ اصطلاح‌‏‎)‎ داشت‌‏‎
عادت‌‏‎ زود‏‎ ديگر‏‎ چيزهاي‌‏‎ خيلي‌‏‎ مثل‌‏‎ جديد‏‎ مرحله‌‏‎ در‏‎ زندگي‌‏‎
مشغول‌‏‎ خودش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ من‌‏‎ ذهن‌‏‎ همواره‌‏‎ مسئله‌‏‎ يك‌‏‎ اما‏‎ كردم‌‏‎
بيدار‏‎ خواب‏‎ از‏‎ دير‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ ابري‌‏‎ روز‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ قضيه‌‏‎.‎مي‌كرد‏‎
اداره‌‏‎ سمت‌‏‎ به‌‏‎ صبحانه‌‏‎ خوردن‌‏‎ بدون‌‏‎ شدم‌‏‎ مجبور‏‎ و‏‎ بودم‌‏‎ شده‌‏‎
نشده‌‏‎ اصلي‌‏‎ خيابان‌‏‎ وارد‏‎ كوچه‌‏‎ از‏‎ هنوز‏‎.‎شد‏‎ شروع‌‏‎ كنم‌‏‎ حركت‌‏‎
پالتوي‌‏‎ و‏‎ شلوار‏‎ و‏‎ كت‌‏‎ با‏‎ ميان‌سال‌‏‎ آقايي‌‏‎ كه‌‏‎ بودم‌‏‎
دادم‌‏‎ احتمال‌‏‎.‎كرد‏‎ صدا‏‎ مرا‏‎ سامسونت‌ ، ‏‎ كيف‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ گران‌قيمت‌‏‎
"داشتيد؟‏‎ فرمايشي‌‏‎":‎گفتم‌‏‎.باشد‏‎ جايي‌‏‎ نشاني‌‏‎ دنبال‌‏‎
ولي‌‏‎ دارم‌‏‎ فوري‌‏‎ كار‏‎ يك‌‏‎ من‌‏‎ آقا ، ‏‎ مي‌بخشيد‏‎ بسيار‏‎":‎گفت‌‏‎
خودم‌‏‎ با‏‎ را‏‎ پولم‌‏‎ كيف‌‏‎ كردم‌‏‎ فراموش‌‏‎ مي‌بينم‌‏‎ الان‌‏‎ متاسفانه‌‏‎
برگردم‌ ، ‏‎ نمي‌توانم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ راه‌‏‎ خيلي‌‏‎ هم‌‏‎ منزل‌‏‎ تا‏‎.بياورم‌‏‎
بدهيد‏‎ قرض‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ پول‌‏‎ كمي‌‏‎ شما‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ ديرم‌‏‎ يعني‌‏‎
"...تا‏‎
صدا‏‎ به‌‏‎ گذاشته‌‏‎ جا‏‎ كيف‌‏‎ آقاي‌‏‎ همراه‌‏‎ تلفن‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
.درآمد‏‎
!آقا‏‎ اي‌‏‎نيست‌‏‎ مشكلي‌‏‎ نه‌‏‎.‎مي‌رسم‌‏‎ الان‌‏‎ بله‌؟‏‎..‎.‎الو‏‎ _
بزنيم‌؟‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ معامله‌‏‎ خاطرش‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ چيه‌‏‎ تومان‌‏‎ چهارميليون‌‏‎
.بيايم‌‏‎ من‌‏‎ تا‏‎ بخريد‏‎
موجودي‌‏‎ تمام‌‏‎ تمام‌ ، ‏‎ شرمندگي‌‏‎ با‏‎ كرد‏‎ خاموش‌‏‎ را‏‎ تلفن‌‏‎ وقتي‌‏‎
ايشان‌‏‎ تقديم‌‏‎ مي‌شد ، ‏‎ تومان‌‏‎ هزار‏‎ حدود 10‏‎ چيزي‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ جيبم‌‏‎
پول‌‏‎ تومان‌‏‎ فقط 500‏‎ خودم‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ درست‌‏‎ البته‌‏‎.‎كردم‌‏‎
كرده‌ام‌‏‎ كمك‌‏‎ انساني‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بودم‌‏‎ خوشحال‌‏‎ ته‌دلم‌‏‎ ولي‌‏‎ ماند‏‎
.نخورد‏‎ به‌هم‌‏‎ معامله‌اش‌‏‎ و‏‎ برسد‏‎ سركارش‌‏‎ موقع‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎
و‏‎ كلان‌‏‎ ابعاد‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎ معاملات‌ ، ‏‎ خوردن‌‏‎ به‌هم‌‏‎ اصولا‏‎)‎
جذب‏‎ و‏‎ پيشرفت‌‏‎ و‏‎ توسعه‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ براي‌‏‎ بزرگ‌ ، ‏‎
ممكن‌‏‎ حوادث‌‏‎ عذابآورترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ سرگردان‌‏‎ سرمايه‌هاي‌‏‎
شده‌‏‎ گم‌‏‎ كه‌‏‎ توريست‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ بعد‏‎ به‌‏‎ روز‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ خوب ، ‏‎ (.‎است‌‏‎
كه‌‏‎ تاجر‏‎ يك‌‏‎ نبود ، ‏‎ بلد‏‎ ديگري‌‏‎ فارسي‌‏‎ كلمه‌‏‎ پول‌‏‎ جز‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بود‏‎
عجله‌‏‎ بليت‌‏‎ تهيه‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ گم‌‏‎ را‏‎ هواپيمايش‌‏‎ بليت‌‏‎
براي‌‏‎ را‏‎ او‏‎ فضايي‌ها‏‎ آدم‌‏‎ كه‌‏‎ دانشمند‏‎ يك‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎
ولش‌‏‎ ما‏‎ كوچه‌‏‎ وسط‏‎ بي‌پول‌‏‎ و‏‎ بودند‏‎ دزديده‌‏‎ تحقيقات‌شان‌‏‎
گم‌‏‎ را‏‎ پولش‌‏‎ كيف‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ وجود‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ خانم‌‏‎ يك‌‏‎ بودند ، ‏‎ كرده‌‏‎
يك‌‏‎ بود ، ‏‎ كرده‌‏‎ فرانسوي‌‏‎ سس‌‏‎ با‏‎ دوبل‌برگر‏‎ هوس‌‏‎ سگش‌‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎
و‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ سرخورده‌‏‎ صنعتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ فيزيكدان‌‏‎
بود‏‎ معتقد‏‎ كه‌‏‎ فيلسوف‌‏‎ يك‌‏‎ برگردد ، ‏‎ شهرستان‌شان‌‏‎ به‌‏‎ مي‌خواست‌‏‎
خواست‌‏‎ من‌‏‎ از‏‎ سمبليك‌‏‎ اقدامي‌‏‎ طي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بشري‌‏‎ معضل‌‏‎ يگانه‌‏‎ پول‌‏‎
اقدام‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ بعدا‏‎ هم‌‏‎ او‏‎ تا‏‎ بدهم‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ دارم‌‏‎ پول‌‏‎ هرچي‌‏‎
اقدام‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ بشريت‌‏‎ آينده‌ ، ‏‎ در‏‎ تا‏‎ بزند‏‎ آتش‌‏‎ را‏‎ همه‌‏‎ سمبليك‌‏‎
ن‌فس‏‎ هم‌‏‎ بار‏‎ هر‏‎.‎كردم‌‏‎ كمك‌‏‎ كند ، ‏‎ پيدا‏‎ نجات‌‏‎ سمبليك‌‏‎
از‏‎ كمتر‏‎ كمك‌‏‎ اين‌‏‎ مبلغ‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ طوري‌‏‎ هم‌‏‎ كمك‌گيرنده‌ها‏‎
به‌‏‎ دارم‌‏‎ من‌‏‎ لال‌‏‎ زبانم‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ اين‌‏‎ مثل‌‏‎ بود‏‎ تومان‌‏‎ هزار‏‎ ده‌‏‎
يك‌‏‎ افراد‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ هركدام‌‏‎ كه‌‏‎ درصورتي‌‏‎.‎مي‌كنم‌‏‎ كمك‌‏‎ گدا‏‎ يك‌‏‎
آن‌‏‎ با‏‎ يعني‌‏‎.نبودند‏‎ گدا‏‎ هم‌‏‎ اصلا‏‎ و‏‎ بودند‏‎ محترم‌‏‎ شهروند‏‎
كثيف‌ ، ‏‎ صورت‌‏‎ پاره‌ ، ‏‎ لباس‌‏‎ مثل‌‏‎ داشتم‌‏‎ گدا‏‎ از‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ تصوري‌‏‎
و‏‎ داشتن‌‏‎ نشده‌‏‎ عمل‌‏‎ دماغ‌‏‎ كوله‌ ، ‏‎ و‏‎ كج‌‏‎ عضو‏‎ يك‌‏‎ ژوليده‌ ، ‏‎ موهاي‌‏‎
كردن‌‏‎ توماني‌‏‎ اسكناس‌ 100‏‎ حداكثر‏‎ يا‏‎ خرد‏‎ پول‌‏‎ درخواست‌‏‎
افتادم‌ ، ‏‎ اصغرآقا‏‎ ياد‏‎ بي‌اختيار‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.بود‏‎ متفاوت‌‏‎
ما‏‎ خانواده‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ قبلي‌مان‌‏‎ محله‌‏‎ سركوچه‌‏‎ گداي‌‏‎ اصغرآقا‏‎
سه‌‏‎ اندازه‌‏‎ به‌‏‎ حالا‏‎ او‏‎ و‏‎ مي‌كردند‏‎ كمك‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ جد‏‎ اندر‏‎ جد‏‎
كه‌‏‎ نماند‏‎ ناگفته‌‏‎ البته‌‏‎)‎.داشت‌‏‎ سن‌‏‎ ما‏‎ خانواده‌‏‎ از‏‎ نسل‌‏‎
روز‏‎ يك‌‏‎ (!مي‌شدند‏‎ جوان‌مرگ‌‏‎ غالبا‏‎ هم‌‏‎ ما‏‎ خانواده‌‏‎ مردان‌‏‎
لباس‌‏‎ با‏‎ و‏‎ ديوار‏‎ گوشه‌‏‎ بود‏‎ نشسته‌‏‎ هميشه‌‏‎ مثل‌‏‎.‎سراغش‌‏‎ رفتم‌‏‎
پريدم‌‏‎.‎مي‌رفت‌‏‎ عابران‌‏‎ صدقه‌‏‎ قربان‌‏‎ چركش‌‏‎ كلاه‏‎ و‏‎ مندرس‌‏‎
"مشتي‌؟‏‎ چه‌طوري‌‏‎":‎گفتم‌‏‎ مي‌بوسيدمش‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كردم‌‏‎ بغلش‌‏‎
كند‏‎ خلاص‌‏‎ من‌‏‎ بغل‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ مي‌كرد‏‎ سعي‌‏‎ كه‌‏‎ درحالي‌‏‎ مشتي‌‏‎
بكش‌‏‎ خجالت‌‏‎":‎گفت‌‏‎ مي‌زد‏‎ پشتم‌‏‎ به‌‏‎ مشت‌‏‎ با‏‎ هم‌‏‎ خاطر‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎
وقتي‌‏‎ "درمي‌آورند؟‏‎ حرف‌‏‎ پيرمرد‏‎ من‌‏‎ براي‌‏‎.‎.‎.‎نكن‌‏‎ !مرد‏‎
اسكناس‌ 500‏‎ يك‌‏‎ خوشحالي‌‏‎ از‏‎.‎شناخت‌‏‎ مرا‏‎ زمين‌ ، ‏‎ گذاشتمش‌‏‎
گراني‌‏‎ از‏‎ و‏‎ كرد‏‎ درددل‌‏‎ به‌‏‎ شروع‌‏‎ هم‌‏‎ او‏‎.‎دادم‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ توماني‌‏‎
شكايت‌‏‎ بود‏‎ گرفته‌‏‎ تازگي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ چهارمش‌‏‎ زن‌‏‎ بودن‌‏‎ ولخرج‌‏‎ و‏‎ خرج‌‏‎
باباجان‌ ، ‏‎ ندارد‏‎ غصه‌‏‎":‎بود‏‎ معتقد‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ البته‌‏‎.كرد‏‎
و‏‎ باشد‏‎ گدا‏‎ آدم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ حرف‌‏‎ خيلي‌‏‎ واقعا‏‎ "!مي‌رساند‏‎ خودش‌‏‎
توي‌‏‎ !..هي‌‏‎ !بجويد‏‎ بي‌نيازي‌‏‎ خدا‏‎ خلق‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ طوري‌‏‎ اين‌‏‎
بلد‏‎ روز‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كارش‌‏‎ او‏‎ شايد‏‎.‎شد‏‎ حسوديم‌‏‎ اصغر‏‎ مشتي‌‏‎ به‌‏‎ دلم‌‏‎
فراموشش‌‏‎ تقريبا‏‎ ما‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ بلد‏‎ چيزي‌‏‎ ولي‌‏‎ نبود‏‎
"!هست‌‏‎ واقعا‏‎ هست‌ ، ‏‎ هرچي‌‏‎":كرده‌ايم‌‏‎

گمنام‌‏‎ اسطوره‌اي‌‏‎ درمبخش‌‏‎ كامبيز‏‎






شاهرخي‌نژاد‏‎ محمدرضا‏‎
اتمام‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎.‎است‌‏‎ شيراز‏‎ در‏‎ متولد 1321‏‎ "درمبخش‌‏‎ كامبيز‏‎"
كه‌‏‎ بعد‏‎ سال‌‏‎ چند‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ آلمان‌‏‎ به‌‏‎ هنرستان‌‏‎ در‏‎ تحصيلش‌‏‎ دوران‌‏‎
كه‌‏‎ داشت‌‏‎ همراه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كاريكاتورهايش‌‏‎ از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ بازگشت‌ ، ‏‎
."اشترن‌‏‎" مانند‏‎ نشرياتي‌‏‎.‎بودند‏‎ شده‌‏‎ چاپ‌‏‎ آلمان‌‏‎ نشريات‌‏‎ در‏‎
پختگي‌‏‎ مرز‏‎ به‌‏‎ توانست‌‏‎ آلمان‌‏‎ در‏‎ اقامتش‌‏‎ مدت‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ درمبخش‌‏‎
.برسد‏‎
كار‏‎ به‌‏‎ مشغول‌‏‎ "توفيق‌‏‎" در‏‎ مدتي‌‏‎ آلمان‌‏‎ از‏‎ بازگشت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ وي‌‏‎
.كرد‏‎ خلق‌‏‎ نشريه‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آثارش‌‏‎ بهترين‌‏‎ قولي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شد‏‎
انتشار‏‎ از‏‎ پس‌‏‎.‎توفيق‌‏‎ طنز‏‎ هواي‌‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ و‏‎ فرم‌‏‎ قالب‏‎ در‏‎ البته‌‏‎
كار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ رها‏‎ را‏‎ توفيق‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ "كاريكاتور‏‎" مجله‌‏‎
موافق‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ دليل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ شايد‏‎پرداخت‌‏‎ كاريكاتور‏‎ مجله‌‏‎ در‏‎
.نبود‏‎ روز‏‎ آن‌‏‎ مجلات‌‏‎ در‏‎ رايج‌‏‎ كاريكاتورهاي‌‏‎
.است‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ مدرن‌‏‎ كاريكاتور‏‎ پايه‌گذاران‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ درمبخش‌‏‎
در‏‎ البته‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آثارش‌‏‎ با‏‎ منتقدان‌‏‎ برخورد‏‎ نوع‌‏‎ جالب‏‎ نكته‌‏‎
اسطوره‌سازي‌ ، ‏‎.‎مي‌كند‏‎ صدق‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ كاريكاتوريست‌‏‎ چند‏‎ مورد‏‎
فرهنگي‌‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎ تمامي‌‏‎ در‏‎ تقريبا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رسمي‌‏‎
مستثني‌‏‎ قاعده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ درمبخش‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ ما‏‎ جامعه‌‏‎
.است‌‏‎ نبوده‌‏‎
انگار‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ تمجيد‏‎ و‏‎ تعريف‌‏‎ كارهايش‌‏‎ از‏‎ چنان‌‏‎ بعضي‌‏‎
زد‏‎ حدس‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ البته‌‏‎.‎است‌‏‎ درمبخش‌‏‎ ايران‌‏‎ كاريكاتور‏‎ پدر‏‎
به‌‏‎ نزديكي‌‏‎.‎باشد‏‎ مي‌تواند‏‎ چه‌‏‎ تمجيد‏‎ و‏‎ تعريف‌‏‎ اين‌‏‎ دليل‌‏‎ كه‌‏‎
درمبخش‌‏‎ وكيل‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ افرادي‌‏‎.است‌‏‎ افتخار‏‎ باعث‌‏‎ درمبخش‌‏‎
چه‌‏‎ اگر‏‎ مي‌پردازند ، ‏‎ او‏‎ معرفي‌‏‎ به‌‏‎ گاهي‌‏‎ چند‏‎ هراز‏‎ مي‌دانند ، ‏‎
حسن‌‏‎" شايد‏‎.‎ندارند‏‎ كارهايش‌‏‎ و‏‎ او‏‎ مورد‏‎ در‏‎ جديدي‌‏‎ حرف‌‏‎
را‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ زيبايي‌‏‎ به‌‏‎ معاصر‏‎ كاريكاتوريست‌‏‎ "كريم‌زاده‌‏‎
براي‌‏‎ چيزي‌‏‎ رشته‌‏‎ اين‌‏‎ پيشكسوت‌هاي‌‏‎ براي‌‏‎ ما‏‎".‎مي‌كند‏‎ بيان‌‏‎
سرنگون‌‏‎ نقدهاي‌‏‎ يا‏‎ خياري‌‏‎ آبدوغ‌‏‎ تعريف‌هاي‌‏‎ جز‏‎ نداريم‌‏‎ گفتن‌‏‎
موشكافانه‌‏‎ نگاه‌‏‎ و‏‎ دقيق‌‏‎ مطالعه‌‏‎ مستلزم‌‏‎ سالم‌‏‎ نقد‏‎.‎كننده‌‏‎
هنرمند ، ‏‎ مرتبه‌‏‎ و‏‎ اعتبار‏‎ كه‌‏‎ عقيده‌ايد‏‎ هم‌‏‎ من‌‏‎ با‏‎ حتما‏‎.‎است‌‏‎
در‏‎ ديگران‌‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎ نه‌‏‎ اوست‌ ، ‏‎ فعاليت‌هاي‌‏‎ و‏‎ كارها‏‎ مجموعه‌‏‎
".او‏‎ مورد‏‎

كده‌‏‎ گپ‌‏‎


بجنبد‏‎ گر‏‎ پيري‌‏‎ عشق‌‏‎
زارع‌‏‎ حسن‌‏‎ آقاي‌‏‎ جناب‏‎ مي‌زند‏‎ ما‏‎ گپ‌كده‌‏‎ ستون‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ سر‏‎
از‏‎ مي‌بينيد‏‎ فوقا‏‎ كه‌‏‎ شمشادي‌‏‎ شاخ‌‏‎ جوان‌‏‎ همين‌‏‎ دقيقا‏‎ يعني‌‏‎
اولش‌‏‎ دوره‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ مي‌شوند‏‎ محسوب‏‎ توفيق‌‏‎ بازماندگان‌‏‎
ايشان‌‏‎ زندگي‌‏‎ درباره‌‏‎ تا‏‎ نداريم‌‏‎ را‏‎ حالش‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎
:باشند‏‎ داشته‌‏‎ را‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ خواستيم‌‏‎ خودشان‌‏‎ از‏‎ !بنويسيم‌‏‎ چيزي‌‏‎
توفيق‌‏‎ روزنامه‌‏‎ جلسات‌‏‎ به‌‏‎ دارالفنون‌‏‎ دبيرستاني‌‏‎ ميزهاي‌‏‎ از‏‎
و‏‎ آزادي‌‏‎ گرم‌‏‎ و‏‎ سرد‏‎ دوران‌هاي‌‏‎ محيط‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شدم‌‏‎ كشيده‌‏‎
روزهاي‌‏‎ بهترين‌‏‎ چشيدم‌ ، ‏‎ را‏‎ فراوان‌‏‎ فرار‏‎ و‏‎ سرگشتگي‌‏‎ خفقان‌ ، ‏‎
ضمن‌‏‎.‎بودم‌‏‎ سرگرم‌‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ روز‏‎ سوژه‌هاي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ جواني‌‏‎
با‏‎ را‏‎ (بابا‏‎ حاجي‌‏‎)‎ روزنامه‌‏‎ توفيق‌ ، ‏‎ روزنامه‌‏‎ در‏‎ فعاليت‌‏‎
چاپ‌‏‎ مرداد 1332‏‎ تا‏‎ كه‌‏‎ كرديم‌ ، ‏‎ منتشر‏‎ خطيبي‌‏‎ پرويز‏‎ مرحوم‌‏‎
به‌‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ كرديم‌‏‎ تعطيل‌‏‎ سال‌‏‎ آن‌‏‎ كودتاي‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎ مي‌شد‏‎
از‏‎ لزوما‏‎ و‏‎ رفتم‌‏‎ دادگستري‌‏‎ خدمت‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ رفتيم‌ ، ‏‎ طرفي‌‏‎
تا‏‎ گذشت‌‏‎ سال‌ها‏‎شدم‌‏‎ كشيده‌‏‎ كنار‏‎ فكاهي‌‏‎ جرايد‏‎ در‏‎ فعاليت‌‏‎
بابا‏‎ حاجي‌‏‎ جواني‌‏‎ خاطرات‌‏‎ تجديد‏‎ فكر‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بهمن‌ 57‏‎ انقلاب‏‎
به‌‏‎ برگشتيم‌‏‎ دوباره‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ چاپ‌‏‎ شماره‌‏‎ كرديم‌150‏‎ منتشر‏‎ را‏‎
و‏‎ مطالعه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ بازنشستگي‌‏‎ دوران‌‏‎ فعلا‏‎ بوديم‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ جا‏‎ همان‌‏‎
.مي‌گذرانيم‌‏‎ نگارش‌‏‎ هم‌‏‎ كمي‌‏‎
***
عشق‌‏‎ معناي‌‏‎
عشق‌‏‎ معناي‌‏‎ در‏‎ مي‌داد‏‎ سخن‌‏‎ داد‏‎ ناطقي‌‏‎
عشق‌‏‎ والاي‌‏‎ گوهر‏‎ يا‏‎ عاشقي‌‏‎ شكوه‌‏‎ در‏‎
نيست‌‏‎ كه‌‏‎ ما‏‎ بر‏‎ كند‏‎ ثابت‌‏‎ تا‏‎ بود‏‎ اين‌‏‎ او‏‎ سعي‌‏‎
عشق‌‏‎ افزاي‌‏‎ روح‌‏‎ لفظ‏‎ از‏‎ افزاتري‌‏‎ روح‌‏‎ لفظ‏‎
تابندگي‌‏‎ قدرت‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ خورشيد‏‎ گردش‌‏‎
عشق‌‏‎ آتشزاي‌‏‎ انوار‏‎ از‏‎ است‌‏‎ كمرنگي‌‏‎ نور‏‎
افسونگري‌‏‎ و‏‎ زيبايي‌‏‎ و‏‎ حشمت‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ ماه‌‏‎
عشق‌‏‎ درياي‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ ناچيزي‌‏‎ بسيار‏‎ قطره‌‏‎
داشت‌‏‎ كه‌‏‎ زيرا‏‎ بشر‏‎ شد‏‎ عالم‌‏‎ مخلوق‌‏‎ اشرف‌‏‎
عشق‌‏‎ پرواي‌‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎ ديگر‏‎ حيوانات‌‏‎ عكس‌‏‎
آدمي‌‏‎ وجود‏‎ در‏‎ بخواهي‌‏‎ را‏‎ حقيقت‌‏‎ گر‏‎
عشق‌‏‎ الاي‌‏‎ ارزشي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ قابل‌‏‎ چيز‏‎ نيست‌‏‎
كتاب‏‎ در‏‎ اما‏‎ بود‏‎ خوبي‌‏‎ تعريف‌‏‎ اين‌‏‎ گفتم‌‏‎
عشق‌‏‎ سيماي‌‏‎ از‏‎ كردي‌‏‎ مجسم‌‏‎ آقا‏‎ آن‌‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎
عمل‌‏‎ در‏‎ ببيني‌‏‎ تا‏‎ نبودي‌‏‎ عاشق‌‏‎ بي‌گمان‌‏‎
عشق‌‏‎ سوداي‌‏‎ در‏‎ نيست‌‏‎ نصيبت‌‏‎ بدبختي‌‏‎ غير‏‎
گفته‌اند‏‎ طريقت‌‏‎ پيران‌‏‎ كه‌‏‎ ميداني‌‏‎ هيچ‌‏‎
عشق‌‏‎ جاي‌‏‎ باشد‏‎ عقل‌‏‎ جاي‌‏‎ كه‌‏‎ آنجايي‌‏‎ نيست‌‏‎
!!ديوانگي‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ زيبايي‌‏‎ تعريف‌‏‎ يك‌‏‎ عشق‌‏‎
عشق‌‏‎ دنياي‌‏‎ در‏‎ نيست‌‏‎ تعقل‌‏‎ و‏‎ فكر‏‎ از‏‎ صحبت‌‏‎
عاشقي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ سوداي‌‏‎ در‏‎ نيست‌‏‎ اعتباري‌‏‎
عشق‌‏‎ فرداي‌‏‎ با‏‎ امروز‏‎ جلوه‌‏‎ دارد‏‎ فرق‌‏‎
مي‌شوي‌‏‎ درآيد‏‎ دستت‌‏‎ از‏‎ عقل‌‏‎ مهار‏‎ چون‌‏‎
عشق‌‏‎ صحراي‌‏‎ رهرو‏‎ يا‏‎ جنون‌‏‎ دشت‌‏‎ سالك‌‏‎
خورده‌ام‌‏‎ را‏‎ ديوانگي‌‏‎ رقم‌‏‎ اين‌‏‎ چوب‏‎ كه‌‏‎ من‌‏‎
عشق‌‏‎ رسواي‌‏‎ مردم‌‏‎ روز‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ از‏‎ واقفم‌‏‎
عاشقي‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ خويش‌‏‎ براي‌‏‎ بودم‌‏‎ آدمي‌‏‎
عشق‌‏‎ شيواي‌‏‎ شر‏‎ و‏‎ شور‏‎ از‏‎ آسوده‌‏‎ و‏‎ راحت‌‏‎
كوزه‌ام‌‏‎ كاسه‌‏‎ ريخت‌‏‎ درهم‌‏‎ و‏‎ گشت‌‏‎ وارد‏‎ عشق‌‏‎
عشق‌‏‎ پاي‌‏‎ واشد‏‎ كه‌‏‎ چون‌‏‎ فتادم‌ ، ‏‎ پا‏‎ از‏‎ ناگهان‌‏‎
نيست‌‏‎ نيرنگ‌‏‎ و‏‎ حقه‌‏‎ جز‏‎ ما‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ عشق‌‏‎
عشق‌‏‎ حلواي‌‏‎ اتم‌‏‎ عصر‏‎ در‏‎ تو‏‎ گويي‌‏‎ شد‏‎ خورده‌‏‎
(دلار‏‎)‎ از‏‎ تعريف‌‏‎ تو‏‎ مي‌كردي‌‏‎ عشق‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ گر‏‎
عشق‌‏‎ انشاي‌‏‎ در‏‎ بود‏‎ بهتر‏‎ تو‏‎ توفيق‌‏‎ شانس‌‏‎
درگذر‏‎ و‏‎ واگذار‏‎ را‏‎ عاشقي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ بحث‌‏‎
عشق‌‏‎ غوغاي‌‏‎ از‏‎ آسوده‌‏‎ من‌‏‎ مانند‏‎ شوي‌‏‎ تا‏‎
استكهلم‌‏‎
مي‌ 2000‏‎ ‎‏‏9‏‎

انبار‏‎ آب‏‎ روبه‌‏‎ پنجره‌اي‌‏‎


عالمي‌‏‎ پوريا‏‎
برق‌‏‎ تير‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ بلند‏‎ به‌قدري‌‏‎ برايم‌‏‎ برق‌ها‏‎ تير‏‎ هميشه‌‏‎ قديم‌ها‏‎ آن‌‏‎
را‏‎ هفتم‌‏‎ آسمان‌‏‎ برسد ، ‏‎ آخرش‌‏‎ پله‌‏‎ به‌‏‎ هركس‌‏‎ مي‌كردم‌‏‎ فكر‏‎
آن‌‏‎ شكسته‌‏‎ لامپ‌‏‎ كه‌‏‎ عموبرقي‌‏‎ مي‌كردم‌‏‎ فكر‏‎ هميشه‌‏‎مي‌بيند‏‎
نمي‌برد‏‎ لذت‌‏‎ فرشته‌ها‏‎ دوباره‌‏‎ ديدن‌‏‎ از‏‎ يا‏‎ مي‌كند ، ‏‎ عوض‌‏‎ را‏‎
برايش‌‏‎ آن‌‏‎ تماشاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رفته‌‏‎ هفتم‌‏‎ آسمان‌‏‎ به‌‏‎ آن‌قدر‏‎ يا‏‎
آرزو‏‎ من‌‏‎ و‏‎ مي‌رفت‌‏‎ اداره‌‏‎ به‌‏‎ روز‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ پدر‏‎ مثل‌‏‎است‌‏‎ عادي‌‏‎
اداره‌اش‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ با‏‎ مرا‏‎ شده‌‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ بار‏‎ يك‌‏‎ براي‌‏‎ مي‌كردم‌‏‎
به‌‏‎ بودند ، ‏‎ كرده‌‏‎ عادت‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎بود‏‎ عموبرقي‌‏‎ مثل‌‏‎ پدر‏‎.‎ببرد‏‎
مي‌خواستم‌‏‎ آن‌ها‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ بودند ، ‏‎ بي‌تفاوت‌‏‎ من‌‏‎ آرزوهاي‌‏‎
از‏‎ حالا‏‎.‎كنند‏‎ تعريف‌‏‎ مي‌روند‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ برايم‌‏‎ لااقل‌‏‎
نه‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ نگاه‌‏‎ كه‌‏‎ هرچقدر‏‎ ايستاده‌ام‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ اينجا‏‎
هم‌قد‏‎ هرچند‏‎ ;ديگر‏‎ آسماني‌‏‎ از‏‎ نشاني‌‏‎ نه‌‏‎ پيداست‌‏‎ فرشته‌اي‌‏‎
ساختمان‌‏‎ اين‌‏‎ دوم‌‏‎ طبقه‌‏‎ در‏‎ خانه‌مان‌‏‎ و‏‎ شده‌ايم‌‏‎ تيربرق‌‏‎
هفتم‌؟‏‎ آسمان‌‏‎ كو‏‎ اما‏‎:است‌‏‎ تيربرق‌‏‎ از‏‎ بلندتر‏‎ خيلي‌‏‎ و‏‎ بلندتر‏‎
.بيشتر‏‎ يكي‌‏‎ حتي‌‏‎ نه‌‏‎ بود‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همان‌‏‎ آسمان‌مان‌‏‎
مشترك‌‏‎ ديد‏‎
كه‌‏‎ دور‏‎ آن‌‏‎ تا‏‎ است‌‏‎ چفت‌‏‎ سرما‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ پنجره‌‏‎ اين‌‏‎ پشت‌‏‎ از‏‎
مي‌كنم‌‏‎ نگاه‌‏‎ كه‌‏‎ دور‏‎ آن‌‏‎ تا‏‎.است‌‏‎ ساختمان‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ نگاه‌‏‎
هركس‌‏‎ نزديك‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ دور‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ساختمان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ساختمان‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ ساختمان‌‏‎ كند‏‎ نگاه‌‏‎ كه‌‏‎ طرف‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ پنجره‌اش‌‏‎ از‏‎
مشتركي‌‏‎ ديد‏‎ نقاط‏‎ به‌‏‎ همگي‌‏‎گفت‌‏‎ تبريك‌‏‎ بايد‏‎.‎ساختمان‌‏‎
.است‌‏‎ لازم‌‏‎ امروز‏‎ جامعه‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ رسيده‌ايم‌ ، ‏‎

جزيره‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎


حسين‌پور‏‎ بزرگمهر‏‎







Copyright 1996-2002 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.