شماره‌ 2660‏‎ ‎‏‏،‏‎ 25 Feb 2002 دوشنبه‌6اسفند 1380 ، ‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Economy
Oil
Banking and Stocks
World Economy
Water and Agriculture
Thought
Metropolitan
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Last Page
مدرن‌‏‎ خردورزي‌‏‎ و‏‎ دكارت‌‏‎

مدرن‌‏‎ خردگراي‌‏‎ نخستين‌‏‎ را‏‎ دكارت‌‏‎ رنه‌‏‎ پژوهشگران‌ ، ‏‎ :اشاره‌‏‎
فيزيك‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ دانشهايي‌‏‎ بر‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ دكارت‌‏‎.‎دانسته‌اند‏‎
كه‌‏‎ دكارت‌‏‎ معروف‌‏‎ جمله‌‏‎.‎بود‏‎ چيره‌‏‎ نيز‏‎ جبر‏‎ و‏‎ هندسه‌‏‎ رياضيات‌ ، ‏‎
در‏‎ بار‏‎ اولين‌‏‎ براي‌‏‎ "هستم‌‏‎ پس‌‏‎ مي‌انديشم‌ ، ‏‎ من‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎
را‏‎ انسان‌‏‎ دكارت‌‏‎بود‏‎ انسان‌‏‎ هستي‌‏‎ در‏‎ جديد‏‎ هويتي‌‏‎ جستجوي‌‏‎
عيني‌‏‎ و‏‎ ذهني‌‏‎ وجه‌‏‎ دو‏‎ ميان‌‏‎ و‏‎ دانست‌‏‎ معرفت‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ مدار‏‎
از‏‎ بيرون‌‏‎ و‏‎ جهان‌‏‎ پديده‌هاي‌‏‎ و‏‎ اشيا‏‎)‎ بيروني‌‏‎ واقعيت‌‏‎ يعني‌‏‎
جدايي‌‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎ (انديشه‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎)‎ دروني‌‏‎ واقعيت‌‏‎ و‏‎ (انسان‌‏‎
بتواند‏‎ انسان‌‏‎ آنكه‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ معتقد‏‎ دكارت‌‏‎.‎گرديد‏‎
بايد‏‎ دارد ، ‏‎ برحذر‏‎ غيرعقلاني‌‏‎ اصول‌‏‎ چنگال‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ انديشه‌‏‎
مبناي‌‏‎ دكارتي‌‏‎ دستوري‌‏‎ شك‌‏‎ اين‌‏‎.‎كند‏‎ شك‌‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎
شك‌‏‎ چيز‏‎ هر‏‎ در‏‎ بايد‏‎ انسان‌‏‎.‎گرديد‏‎ انسان‌‏‎ براي‌‏‎ معرفت‌‏‎ حصول‌‏‎
هم‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ روا‏‎ گمان‌‏‎ و‏‎ نمي‌تواند‏‎ چيز‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ كند‏‎
پي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مطلبي‌‏‎.‎است‌‏‎ انسان‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ خودش‌‏‎ وجودي‌‏‎ واقعيت‌‏‎
.مدرن‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ نقش‌دكارت‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ است‌‏‎ چكيده‌اي‌‏‎ مي‌آيد‏‎
انديشه‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ گروه‌‏‎
شهرهاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ تورن‌ ، ‏‎ در‏‎ مارس‌ 1596‏‎ در 31‏‎ دكارت‌‏‎ رنه‌‏‎
در‏‎ و 1612‏‎ سال‌هاي‌ 1604‏‎ بين‌‏‎ وي‌‏‎.گشود‏‎ جهان‌‏‎ به‌‏‎ چشم‌‏‎ فرانسه‌‏‎
مي‌شد ، ‏‎ اداره‌‏‎ يسوعيان‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ لافلش‌‏‎ مدرسه‌‏‎
نظام‌‏‎ از‏‎ ناخرسند‏‎ سالگي‌‏‎ بيست‌‏‎ در‏‎ اما‏‎.‎پرداخت‌‏‎ تحصيل‌‏‎ به‌‏‎
جمهوري‌‏‎ ارتش‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ رها‏‎ را‏‎ تحصيل‌‏‎ مدتي‌‏‎ براي‌‏‎ آموزشي‌‏‎
آشنا‏‎ بكمان‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ علمي‌‏‎ اهل‌‏‎ مرد‏‎ با‏‎ آنجا‏‎ در‏‎.‎پيوست‌‏‎ هلند‏‎
ترغيب‏‎ علم‌‏‎ تحصيل‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎ بار‏‎ را‏‎ دكارت‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ او‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ شد‏‎
خويش‌‏‎ فلسفي‌‏‎ قواعد‏‎ تاسيس‌‏‎ به‌‏‎ عزم‌‏‎ سال‌ 1619دكارت‌‏‎ در‏‎.كرد‏‎
را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ ديد‏‎ متوالي‌‏‎ خواب‏‎ سه‌‏‎ نوامبر 1619‏‎ دهم‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نمود‏‎
لذا‏‎ است‌ ، ‏‎ حقيقت‌‏‎ كسب‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ رسالت‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ تعبير‏‎ چنين‌‏‎
بهتر‏‎ انزوا‏‎ و‏‎ تنهايي‌‏‎ در‏‎ مي‌برد‏‎ گمان‌‏‎ كه‌‏‎ آنجايي‌‏‎ از‏‎
سكني‌‏‎ هلند‏‎ كشور‏‎ در‏‎ بپردازد‏‎ علمي‌‏‎ تحقيقات‌‏‎ به‌‏‎ مي‌تواند‏‎
رساله‌اي‌‏‎ وي‌ ، ‏‎ خواسته‌‏‎ خود‏‎ تنهايي‌‏‎ و‏‎ انزوا‏‎ اين‌‏‎ حاصل‌‏‎.گزيد‏‎
جستجوي‌‏‎ و‏‎ عقل‌‏‎ بردن‌‏‎ راه‌‏‎ درست‌‏‎ روش‌‏‎ در‏‎ گفتار‏‎" عنوان‌‏‎ با‏‎
ديگر‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ وي‌‏‎ رساله‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎.بود‏‎ "علوم‌‏‎ در‏‎ حقيقت‌‏‎
اصول‌‏‎" و‏‎ سال‌ 1641‏‎ در‏‎ "اولي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ تاملاتي‌‏‎" عناوين‌‏‎ با‏‎
و‏‎ شهرت‌‏‎ كتاب‏‎ سه‌‏‎ اين‌‏‎.ساخت‌‏‎ منتشر‏‎ سال‌ 1644‏‎ در‏‎ "فلسفه‌‏‎
با‏‎ وي‌‏‎ آشنايي‌‏‎ موجب‏‎ كه‌‏‎ آورد‏‎ همراه‌‏‎ وي‌‏‎ براي‌‏‎ بسياري‌‏‎ آوازه‌‏‎
به‌‏‎ هم‌‏‎ وافري‌‏‎ علاقه‌‏‎ زيبايي‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ اليزابت‌‏‎ پرنسس‌‏‎
.داشت‌‏‎ علمي‌‏‎ تحقيقات‌‏‎
در‏‎ رساله‌‏‎" عنوان‌‏‎ تحت‌‏‎ كتابي‌‏‎ دكارت‌‏‎ تا‏‎ شد‏‎ موجب‏‎ دوستي‌‏‎ اين‌‏‎
كتاب‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ درآورد‏‎ تحرير‏‎ رشته‌‏‎ به‌‏‎ "نفساني‌‏‎ انفعالات‌‏‎
سال‌ 1649‏‎ سپتامبر‏‎ در‏‎ دكارت‌‏‎.‎بود‏‎ نيز‏‎ وي‌‏‎ مهم‌‏‎ اثر‏‎ واپسين‌‏‎
عازم‌‏‎ بود ، ‏‎ وي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ تعلم‌‏‎ مشتاق‌‏‎ كه‌‏‎ كريستينا‏‎ ملكه‌‏‎ دعوت‌‏‎ به‌‏‎
زمستان‌‏‎ سخت‌‏‎ سرماي‌‏‎ سبب‏‎ به‌‏‎ ژانويه‌ 1650‏‎ در‏‎ اما‏‎.‎شد‏‎ سوئد‏‎
فوريه‌‏‎ يازدهم‌‏‎ در‏‎ بعد‏‎ اندكي‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ شديدي‌‏‎ تب‏‎ دچار‏‎ سوئد ، ‏‎
و‏‎ بست‌‏‎ فرو‏‎ جهان‌‏‎ از‏‎ چشم‌‏‎ سالگي‌‏‎ چهار‏‎ و‏‎ پنجاه‌‏‎ سن‌‏‎ در‏‎ ‎‏‏1650‏‎
عصر‏‎ فيلسوف‌‏‎ مشهورترين‌‏‎ و‏‎ بزرگترين‌‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ اين‌‏‎
چنين‌‏‎ نامه‌هايش‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ در‏‎ دكارت‌‏‎.‎مي‌آمد‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ خويش‌‏‎
ياد‏‎ من‌‏‎ از‏‎ اگر‏‎ نخواهم‌‏‎ كه‌‏‎ نيستم‌‏‎ وحشي‌‏‎ قدر‏‎ آن‌‏‎":‎مي‌نويسد‏‎
ياد‏‎ من‌‏‎ از‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ دارم‌‏‎ خوشتر‏‎ اما‏‎ باشد ، ‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ كنند‏‎
محدود‏‎ را‏‎ آسايش‌‏‎ و‏‎ آزادي‌‏‎ چه‌‏‎ دارم‌ ، ‏‎ بيم‌‏‎ شهرت‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نكنند‏‎
عزيز‏‎ چنان‌‏‎ و‏‎ خواهانم‌‏‎ بسيار‏‎ را‏‎ چيز‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ مي‌سازد‏‎
".نمي‌دانم‌‏‎ برابر‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ را‏‎ پادشاه‌‏‎ هيچ‌‏‎ ثروت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دارم‌‏‎
وجه‌‏‎ مدرسي‌‏‎ حكمت‌‏‎ سده‌ ، ‏‎ چندين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌زيست‌‏‎ عصري‌‏‎ در‏‎ دكارت‌‏‎
تحريف‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ واقع‌‏‎.‎بود‏‎ عصر‏‎ آن‌‏‎ فلسفي‌‏‎ انديشه‌‏‎ غالب‏‎
شكل‌گيري‌‏‎ امكان‌‏‎ وسطي‌ ، ‏‎ قرون‌‏‎ در‏‎ يونان‌‏‎ فلسفه‌‏‎ مابعدالطبيعه‌‏‎
حكمت‌‏‎ با‏‎ تعارض‌‏‎ و‏‎ تقابل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ نويي‌‏‎ انديشه‌‏‎ هرگونه‌‏‎
و‏‎ علم‌‏‎ وسطي‌‏‎ قرون‌‏‎ در‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎مي‌نمود‏‎ محال‌‏‎ بود ، ‏‎ مدرسي‌‏‎
و‏‎ مي‌شد‏‎ محصور‏‎ و‏‎ محدود‏‎ كاتوليك‌‏‎ كليساي‌‏‎ آموزه‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ حكمت‌‏‎
سر‏‎ مي‌گرفت‌يك‌‏‎ قرار‏‎ مدرسي‌‏‎ حكمت‌‏‎ حصار‏‎ از‏‎ بيرون‌‏‎ آنچه‌‏‎ هر‏‎
وسطي‌ ، ‏‎ قرون‌‏‎ حكماي‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ مي‌شد ، ‏‎ انگاشته‌‏‎ بي‌معنا‏‎
مسائل‌‏‎ تمامي‌‏‎ پاسخ‌‏‎ وسطايي‌‏‎ قرون‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ مدرسي‌‏‎ حكمت‌‏‎ در‏‎
به‌‏‎ قادر‏‎ بشر‏‎ فهم‌‏‎ قوه‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ جهان‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ اساسي‌‏‎
نظير‏‎ دانشمنداني‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎داشت‌‏‎ وجود‏‎ بود ، ‏‎ آنها‏‎ دريافت‌‏‎
رنسانس‌‏‎ علمي‌‏‎ نهضت‌‏‎ بانيان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ گاليله‌‏‎ و‏‎ كپلر‏‎ كپرنيك‌ ، ‏‎
را‏‎ زمينه‌‏‎ تازه‌ ، ‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ و‏‎ آراء‏‎ كشيدن‌‏‎ پيش‌‏‎ با‏‎ بودند ، ‏‎
تاثير‏‎ يقين‌‏‎ به‌‏‎.‎ساختند‏‎ مهيا‏‎ مدرن‌‏‎ خردباوري‌‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ براي‌‏‎
هفدهم‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكر‏‎ جهت‌‏‎ تعيين‌‏‎ در‏‎ رنسانسي‌‏‎ علمي‌‏‎ نهضت‌‏‎
بيكن‌‏‎ فرانسيس‌‏‎ با‏‎ جديد‏‎ فلسفه‌‏‎.‎است‌‏‎ داشته‌‏‎ فراوان‌‏‎ اهميت‌‏‎
فيلسوفي‌‏‎ نخستين‌‏‎ بيكن‌‏‎.مي‌آغازد‏‎ انگلستان‌‏‎ در‏‎ (‎‏‏1626‏‎-‎‎‏‏1561‏‎)
مسلم‌‏‎ بدون‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ فلسفي‌‏‎ مطالعات‌‏‎ تا‏‎ شد‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎
از‏‎ بيشتر‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بگيرد‏‎ پي‌‏‎ مدرسي‌‏‎ حكمت‌‏‎ مراجع‌‏‎ حجيت‌‏‎ انگاشتن‌‏‎
مقيد‏‎ با‏‎ مدرسي‌‏‎ حكمت‌‏‎ بود ، ‏‎ معتقد‏‎ بيكن‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شد‏‎ ناشي‌‏‎ آنجا‏‎
مانع‌‏‎ يونان‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ شده‌‏‎ تحريف‌‏‎ و‏‎ ناقص‌‏‎ شكل‌‏‎ بر‏‎ خود‏‎ ساختن‌‏‎
بنا‏‎ اگر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نو‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ و‏‎ آراء‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ در‏‎ بزرگي‌‏‎
حدود‏‎ تا‏‎ مي‌بايست‌‏‎ فلسفه‌‏‎ اين‌‏‎ گيرد‏‎ شكل‌‏‎ جديدي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ باشد‏‎
معناي‌‏‎ به‌‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ باشد ، ‏‎ وسطي‌‏‎ قرون‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ مستقل‌‏‎ زيادي‌‏‎
و‏‎ بيكن‌‏‎ كه‌‏‎ ايرادي‌‏‎ بل‌‏‎ نبود ، ‏‎ پيشينيان‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ كامل‌‏‎ گسست‌‏‎
مدرسي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ اين‌‏‎ مي‌گرفتند‏‎ مدرسي‌‏‎ حكمت‌‏‎ بر‏‎ دكارت‌‏‎
كه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ باور‏‎ و‏‎ پيشينيان‌‏‎ فلسفه‌‏‎ حجيت‌‏‎ انگاشتن‌‏‎ مسلم‌‏‎ با‏‎
فلسفه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ دريافت‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎ بشر‏‎ فهم‌‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ هر‏‎
.مي‌برد‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ را‏‎ جديد‏‎ حقايق‌‏‎ كشف‌‏‎ امكان‌‏‎ است‌ ، ‏‎ نهفته‌‏‎
كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎":‎مي‌نويسد‏‎ روش‌‏‎ در‏‎ گفتار‏‎ رساله‌‏‎ در‏‎ دكارت‌‏‎
به‌‏‎ رياضيات‌‏‎ از‏‎ و‏‎ منطق‌‏‎ به‌‏‎ فلسفه‌‏‎ ابواب‏‎ از‏‎ بودم‌ ، ‏‎ جوانتر‏‎
سه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بودم‌‏‎ داده‌‏‎ دل‌‏‎ بيشتر‏‎ هندسي‌‏‎ تحليل‌‏‎ و‏‎ مقابله‌‏‎ و‏‎ جبر‏‎
ياري‌‏‎ من‌‏‎ مقصود‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌پنداشتم‌‏‎ چنان‌‏‎ را‏‎ علم‌‏‎ يا‏‎ فن‌‏‎
منطق‌‏‎] منطق‌‏‎ درباره‌‏‎ نمودم‌ ، ‏‎ تامل‌‏‎ درست‌‏‎ چون‌‏‎ اما‏‎ كرد ، ‏‎ خواهند‏‎
بيشتر‏‎ و‏‎ قياسيات‌‏‎ عمده‌‏‎ فايده‌‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ برخوردم‌‏‎ [درسي‌‏‎
نمي‌داند‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ آدمي‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ اين‌‏‎ ديگرش‌‏‎ تعليمات‌‏‎
ديگري‌‏‎ به‌‏‎ مي‌داند‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ بتواند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ بلكه‌‏‎ دريابد ، ‏‎
بي‌تصور‏‎ نمي‌داند‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ لول‌‏‎ رامون‌‏‎ فن‌‏‎ مانند‏‎ يا‏‎ بفهماند‏‎
صحيح‌‏‎ دستورهاي‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ چند‏‎ هر‏‎ و‏‎ گوكند‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ تصديق‌‏‎ و‏‎
زايد‏‎ و‏‎ حشو‏‎ يا‏‎ پرضرر‏‎ مطالب‏‎ با‏‎ چنان‌‏‎ اما‏‎ دارد‏‎ بسيار‏‎ نيكو‏‎
دشواري‌‏‎ همان‌‏‎ مضربه‌‏‎ از‏‎ آنها‏‎ مفيد‏‎ كردن‌‏‎ جدا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آميخته‌‏‎
پيكر‏‎ ناهموار‏‎ مرمر‏‎ سنگ‌‏‎ پارچه‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ بخواهد‏‎ كسي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌ ، ‏‎
كار‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ "..‎بسازد‏‎ [رومي‌‏‎ الهه‌‏‎ دو‏‎] مينرو‏‎ يا‏‎ ديان‌‏‎
.شد‏‎ آغاز‏‎ فلسفه‌اي‌‏‎ پيش‌زمينه‌‏‎ چنين‌‏‎ با‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ دكارت‌‏‎ سترگ‌‏‎

وي‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ اين‌‏‎ مي‌ساخت‌‏‎ جدا‏‎ مدرسي‌‏‎ حكمت‌‏‎ از‏‎ را‏‎ دكارت‌‏‎ آنچه‌‏‎
درخت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ -‎جامعي‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎
و‏‎ آن‌‏‎ ريشه‌‏‎ مابعدالطبيعه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ -‎مي‌كرد‏‎ مانند‏‎ تنومندي‌‏‎
تشكيل‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ شاخه‌هاي‌‏‎ عملي‌‏‎ علوم‌‏‎ و‏‎ تنه‌‏‎ طبيعي‌‏‎ فلسفه‌‏‎
به‌‏‎ معتقد‏‎ ما‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎ استدلال‌‏‎ دكارت‌‏‎.‎مي‌دادند‏‎
موجب‏‎ امر‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ باشيم‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ -‎باشيم‌‏‎ واحدي‌‏‎ و‏‎ كلي‌‏‎ فلسفه‌‏‎
لذا‏‎ -‎بود‏‎ ارسطو‏‎ فلسفه‌‏‎ و‏‎ مدرسي‌‏‎ حكمت‌‏‎ با‏‎ وي‌‏‎ افتراق‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ باشيم‌‏‎ هم‌‏‎ واحدي‌‏‎ و‏‎ كلي‌‏‎ روشي‌‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎ كه‌‏‎ برمي‌آيد‏‎
.برآييم‌‏‎ جديد‏‎ حقايق‌‏‎ اثبات‌‏‎ و‏‎ كشف‌‏‎ درصدد‏‎ آن‌‏‎ ياري‌‏‎
كه‌‏‎ مدرسي‌‏‎ حكماي‌‏‎ برخلاف‌‏‎ دكارت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ضروري‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ ذكر‏‎
هرگونه‌‏‎ اصولا‏‎ پيشينيان‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ حجيت‌‏‎ انگاشتن‌‏‎ مسلم‌‏‎ با‏‎
بود‏‎ برآن‌‏‎ مي‌بستند ، ‏‎ جديد‏‎ حقايق‌‏‎ اثبات‌‏‎ و‏‎ كشف‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ راهي‌‏‎
خويش‌‏‎ عقل‌‏‎ صرفا‏‎ حقايق‌‏‎ اثبات‌‏‎ و‏‎ كشف‌‏‎ در‏‎ او‏‎ ملاك‌‏‎ و‏‎ معيار‏‎ كه‌‏‎
كه‌‏‎ شكاكيت‌‏‎ به‌‏‎ دادن‌‏‎ خاتمه‌‏‎ براي‌‏‎ دكارت‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ است‌ ، ‏‎
يافتن‌‏‎ راه‌‏‎ امكان‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ عصر‏‎ آن‌‏‎ فكري‌‏‎ جريان‌هاي‌‏‎ غالب‏‎ وجه‌‏‎
تكيه‌‏‎ با‏‎ تنها‏‎ مي‌ساخت‌ ، ‏‎ بي‌حاصل‌‏‎ را‏‎ مطلق‌‏‎ حقيقتي‌‏‎ و‏‎ يقين‌‏‎ به‌‏‎
سان‌‏‎ بدين‌‏‎.‎رساند‏‎ امني‌‏‎ ساحل‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ فلسفه‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ برعقل‌‏‎
عالم‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ كشف‌‏‎ در‏‎ اساسي‌‏‎ و‏‎ محوري‌‏‎ نقش‌‏‎ انسان‌‏‎ عقل‌‏‎
رهنمون‌‏‎ اي‌‏‎ بنيادي‌‏‎ يقين‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آدمي‌‏‎ كه‌‏‎ راهي‌‏‎ يگانه‌‏‎ و‏‎ يافت‌‏‎
.گردد‏‎ استوار‏‎ برآن‌‏‎ حقيقت‌‏‎ شناخت‌‏‎ مي‌بايست‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌ساخت‌‏‎
حقيقت‌ ، ‏‎ كشف‌‏‎ و‏‎ شناخت‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ آن‌‏‎ دكارت‌‏‎ مدعاي‌‏‎
مطلق‌‏‎ يقيني‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ گيريم‌‏‎ پيش‌‏‎ در‏‎ روشي‌‏‎ مي‌بايست‌‏‎
از‏‎ شناختي‌‏‎ باشد‏‎ بنا‏‎ اگر‏‎ ديگر‏‎ بياني‌‏‎ به‌‏‎ سازد ، ‏‎ رهنمون‌‏‎
برچنين‌‏‎ مي‌بايست‌‏‎ اساسا‏‎ شناخت‌‏‎ اين‌‏‎ كنيم‌ ، ‏‎ حاصل‌‏‎ حقيقت‌‏‎
دستوري‌‏‎ شك‌‏‎ را‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎ خود ، ‏‎ دكارت‌ ، ‏‎.‎گردد‏‎ استوار‏‎ يقيني‌‏‎
نخست‌‏‎":‎مي‌نويسد‏‎ روش‌‏‎ در‏‎ گفتار‏‎ رساله‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎.‎مي‌ناميد‏‎
درستي‌‏‎ آنچه‌‏‎ جز‏‎ نپندارم‌‏‎ حقيقت‌‏‎ را‏‎ چيز‏‎ هيچ‌‏‎ هيچ‌گاه‌‏‎ اينكه‌‏‎
سخت‌‏‎ ذهن‌‏‎ سبق‌‏‎ و‏‎ شتابزدگي‌‏‎ از‏‎ يعني‌ ، ‏‎.‎شود‏‎ بديهي‌‏‎ من‌‏‎ بر‏‎ آن‌‏‎
ذهنم‌‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎ مگر‏‎ نپذيرم‌‏‎ تصديق‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ و‏‎ بپرهيزم‌‏‎
.نماند‏‎ باقي‌‏‎ شكي‌‏‎ هيچ‌گونه‌‏‎ جاي‌‏‎ كه‌‏‎ گردد‏‎ متمايز‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ چنان‌‏‎
آنچه‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ ورزيدن‌‏‎ شك‌‏‎ با‏‎ تا‏‎ است‌‏‎ برآن‌‏‎ دكارت‌‏‎ طريق‌‏‎ بدين‌‏‎ "
كاملا‏‎ قضيه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ دارد ، ‏‎ وجود‏‎ كردن‌‏‎ شك‌‏‎ امكان‌‏‎ آن‌‏‎ درباره‌‏‎
مي‌بايست‌‏‎ وي‌‏‎ وي‌ ، ‏‎ نظر‏‎ بنابر‏‎ كه‌‏‎ برسد‏‎ شك‌ ، ‏‎ غيرقابل‌‏‎ و‏‎ يقيني‌‏‎
.باشد‏‎ حقيقتي‌‏‎ هر‏‎ شالوده‌‏‎ و‏‎ اساس‌‏‎
براي‌‏‎ راهي‌‏‎ و‏‎ روش‌‏‎ يك‌‏‎ صرفا‏‎ دكارت‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ شك‌‏‎ اين‌‏‎ يقين‌‏‎ به‌‏‎
ماهيت‌‏‎ دكارت‌ ، ‏‎ نظر‏‎ بنابر‏‎.‎است‌‏‎ مطلق‌‏‎ يقيني‌‏‎ به‌‏‎ شدن‌‏‎ نائل‌‏‎
تفكرات‌‏‎ به‌‏‎ بخشيدن‌‏‎ ترتيب‏‎ و‏‎ نظم‌‏‎ روشي‌‏‎ چنين‌‏‎ اساسي‌‏‎ و‏‎ اصلي‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ استنتاج‌‏‎ و‏‎ شهود‏‎ بردن‌‏‎ به‌كار‏‎ درست‌‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آدمي‌‏‎
در‏‎.‎مي‌سازند‏‎ ممكن‌‏‎ را‏‎ هستي‌‏‎ عالم‌‏‎ از‏‎ شناختي‌‏‎ هرگونه‌‏‎ كسب‏‎
حتي‌‏‎.‎نيست‌‏‎ مستثني‌‏‎ شك‌‏‎ روش‌‏‎ از‏‎ قضيه‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ دكارت‌‏‎ نزد‏‎
همچون‌‏‎ است‌‏‎ مبرهن‌‏‎ صدقشان‌‏‎ كه‌‏‎ [رياضي‌‏‎ قضاياي‌‏‎] تحليلي‌‏‎ قضاياي‌‏‎
دكارت‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎مي‌شوند‏‎ شكي‌‏‎ چنين‌‏‎ مشمول‌‏‎ تجربي‌ ، ‏‎ قضاياي‌‏‎
كاملا‏‎ قضيه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ دشواري‌‏‎ مسير‏‎ چنين‌‏‎ طريق‌‏‎ طي‌‏‎ با‏‎ بود‏‎ برآن‌‏‎
ترديد‏‎ حقيقت‌‏‎ يا‏‎ بنيادين‌‏‎ قضيه‌‏‎ اين‌‏‎.برسد‏‎ بنيادين‌‏‎ و‏‎ يقيني‌‏‎
من‌‏‎" ضابطه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ اهل‌‏‎ معلوم‌‏‎ كه‌‏‎ چنان‌‏‎ ناپذير ، ‏‎
.است‌‏‎ "هستم‌‏‎ پس‌‏‎ مي‌انديشم‌‏‎
ضرورتا‏‎ پس‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ شك‌‏‎ من‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎ استدلال‌‏‎ دكارت‌‏‎
صورت‌‏‎ اين‌‏‎ غير‏‎ در‏‎ كند ، ‏‎ شك‌‏‎ بتواند‏‎ تا‏‎ باشد‏‎ ي‌‏‎"من‌‏‎" يك‌‏‎ بايد‏‎
دكارت‌‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎.‎پذيرد‏‎ صورت‌‏‎ شكي‌‏‎ هرگونه‌‏‎ مي‌تواند‏‎ چگونه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ يقيني‌‏‎ زماني‌‏‎ تنها‏‎ "داشتن‌‏‎ وجود‏‎" اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معتقد‏‎
را‏‎ "هستم‌‏‎ پس‌‏‎ مي‌انديشم‌‏‎ من‌‏‎" ضابطه‌‏‎ وي‌‏‎ لذا‏‎.باشم‌‏‎ آگاه‌‏‎ من‌‏‎
رساله‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎.‎مي‌داند‏‎ خويش‌‏‎ فلسفه‌‏‎ اصل‌‏‎ نخستين‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎
فرض‌‏‎ كه‌‏‎ گذاشتم‌‏‎ براين‌‏‎ را‏‎ بنا‏‎.‎.‎.‎":مي‌نويسد‏‎ روش‌‏‎ در‏‎ گفتار‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ توهماتي‌‏‎ مانند‏‎ آمده‌ ، ‏‎ من‌‏‎ ذهن‌‏‎ به‌‏‎ هروقت‌‏‎ هرچه‌‏‎ كنم‌‏‎
همان‌‏‎ ليكن‌‏‎ و‏‎.‎است‌‏‎ ‎‏‏، بي‌حقيقت‌‏‎ مي‌دهد‏‎ دست‌‏‎ مردم‌‏‎ براي‌‏‎ خواب‏‎
بودن‌‏‎ موهوم‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ بنا‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ برخوردم‌‏‎ دم‌‏‎
ناچار‏‎ مي‌كنم‌‏‎ را‏‎ فكر‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ خودم‌‏‎ شخص‌‏‎ گذاشته‌ام‌ ، ‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎
پس‌‏‎ مي‌انديشم‌‏‎" قضيه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ كردم‌‏‎ توجه‌‏‎ و‏‎ باشم‌‏‎ چيزي‌‏‎ بايد‏‎
فرض‌هاي‌‏‎ جميع‌‏‎ كه‌‏‎ پابرجا‏‎ و‏‎ استوار‏‎ چنان‌‏‎ است‌‏‎ حقيقتي‌‏‎ "هستم‌‏‎
پس‌ ، ‏‎.‎كند‏‎ متزلزل‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ هم‌‏‎ شكاكان‌‏‎ عجيب‏‎ و‏‎ غريب‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ فلسفه‌اي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مي‌توانم‌‏‎ بي‌تامل‌‏‎ كه‌‏‎ شدم‌‏‎ معتقد‏‎
".دهم‌‏‎ قرار‏‎ نخستين‌‏‎ اصل‌‏‎ هستم‌‏‎ آن‌‏‎ پي‌‏‎
من‌‏‎" ضابطه‌‏‎ با‏‎ دكارت‌‏‎ كه‌‏‎ شناسايي‌اي‌‏‎ فاعل‌‏‎ يا‏‎ سوژه‌‏‎ اين‌‏‎
يا‏‎ ابژه‌‏‎ همچون‌‏‎ را‏‎ جهان‌‏‎ بود‏‎ كشيده‌‏‎ پيش‌‏‎ "هستم‌‏‎ پس‌‏‎ مي‌انديشم‌‏‎
و‏‎ محوري‌‏‎ انسان‌‏‎ همان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌انگاشت‌‏‎ شناسايي‌اي‌‏‎ متعلق‌‏‎
حساب‏‎ به‌‏‎ مدرن‌‏‎ خردباوري‌‏‎ آغازين‌‏‎ نقطه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ مركزي‌‏‎ انسان‌‏‎
به‌‏‎ ارجاع‌‏‎ با‏‎ تنها‏‎ هرچيزي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ سان‌‏‎ بدين‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎مي‌آمد‏‎
و‏‎ معيار‏‎ انسان‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ مي‌يافت‌ ، از‏‎ معنا‏‎ دكارتي‌‏‎ سوژه‌‏‎ اين‌‏‎
اي‌‏‎ اساسي‌‏‎ دگرگوني‌‏‎ اين‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎.‎شد‏‎ دانسته‌‏‎ حقيقت‌‏‎ ملاك‌‏‎
ايفا‏‎ اساسي‌‏‎ نقشي‌‏‎ ذهن‌‏‎ آن‌‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ "شناخت‌‏‎" در‏‎ بود‏‎
كه‌‏‎ ابژه‌‏‎ سوژه‌ ، ‏‎ دوگانگي‌‏‎ يا‏‎ ثنويت‌‏‎ آن‌‏‎ ترتيب‏‎ بدين‌‏‎.‎مي‌كرد‏‎
افتراق‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ اما‏‎گرفت‌‏‎ شكل‌‏‎ است‌ ، ‏‎ مدرن‌‏‎ خردباوري‌‏‎ اساس‌‏‎
را‏‎ جهان‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ اساسي‌‏‎ نقش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ذهنيت‌‏‎ اين‌‏‎ ابژه‌ ، ‏‎ و‏‎ سوژه‌‏‎
.مي‌دهد‏‎ معنا‏‎ بدان‌‏‎ و‏‎ مي‌بخشد‏‎ شكل‌‏‎
مي‌انديشم‌‏‎ من‌‏‎" ضابطه‌‏‎ با‏‎ انديشنده‌‏‎ [انسان‌‏‎] من‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ واقع‌‏‎
خود‏‎ به‌‏‎ محوري‌‏‎ و‏‎ اساسي‌‏‎ نقش‌‏‎ دكارتي‌‏‎ cogito يا‏‎ "هستم‌‏‎ پس‌‏‎
جهان‌‏‎ به‌‏‎ گونه‌‏‎ ديگر‏‎ منظري‌‏‎ خود‏‎ نوبه‌‏‎ به‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گيرد‏‎
سايه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ جوار‏‎ در‏‎ حقيقتي‌‏‎ هر‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ منظري‌‏‎ مي‌گشايد ، ‏‎
برانسان‌‏‎ بستن‌‏‎ چشم‌‏‎ ديگر‏‎ بياني‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ دريافته‌‏‎ انسان‌‏‎
.مي‌شود‏‎ حقيقت‌‏‎ انكار‏‎ و‏‎ نفي‌‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ هرچيزي‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎ بيش‌‏‎
يا‏‎ حقيقت‌‏‎ بنيادي‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ هايدگر‏‎ مارتين‌‏‎
حجاب‏‎ در‏‎ در ، ‏‎ اساسي‌‏‎ عامل‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ ياد‏‎ سوبژكتيويسم‌‏‎
تنها‏‎ نه‌‏‎ انسان‌‏‎ سان‌‏‎ بدين‌‏‎مي‌داند‏‎ حقيقت‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ افتادن‌‏‎
خود‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ حقيقتي‌‏‎ هر‏‎ بل‌‏‎ مي‌انگارد‏‎ حقيقت‌‏‎ مالك‌‏‎ را‏‎ خود‏‎
دكارت‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ چشم‌اندازي‌‏‎ همان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ نسبت‌‏‎
.مي‌ساخت‌‏‎ ترغيب‏‎ آن‌‏‎ دريافتن‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ غربي‌‏‎ انسان‌‏‎
پايان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ روش‌‏‎ در‏‎ گفتار‏‎ رساله‌‏‎ فروتنانه‌‏‎ چنين‌‏‎ دكارت‌‏‎
كه‌‏‎ را‏‎ پيشرفت‌هايي‌‏‎ نمي‌خواهم‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎":‎مي‌رساند‏‎
تفصيل‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ كنم‌‏‎ حاصل‌‏‎ علوم‌‏‎ در‏‎ آينده‌‏‎ در‏‎ اميدواريم‌‏‎
آن‌‏‎ وفاي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ نمايم‌‏‎ تعهداتي‌‏‎ كسان‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ دهم‌ ، ‏‎
از‏‎ آنچه‌‏‎ براينكه‌‏‎ دارم‌‏‎ عزم‌‏‎ مي‌گويم‌‏‎ همين‌قدر‏‎نباشم‌‏‎ مطمئن‌‏‎
عالم‌‏‎ احوال‌‏‎ معرفت‌‏‎ كسب‏‎ در‏‎ سعي‌‏‎ به‌‏‎ جز‏‎ است‌‏‎ باقي‌‏‎ من‌‏‎ روزگار‏‎
قواعدي‌‏‎ طب‏‎ علم‌‏‎ براي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بتوان‌‏‎ چنانكه‌‏‎ نگذرانم‌ ، ‏‎ خلقت‌‏‎
طبع‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ استخراج‌‏‎ بوده‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ تاكنون‌‏‎ آنكه‌‏‎ از‏‎ مطمئن‌تر‏‎
بعضي‌‏‎ براي‌‏‎ سودش‌‏‎ آنچه‌‏‎ خاصه‌‏‎ ديگر ، ‏‎ امر‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ رغبت‌‏‎ از‏‎ من‌‏‎
پيشامد‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ دور‏‎ چنان‌‏‎ باشد ، ‏‎ ديگر‏‎ برخي‌‏‎ زيان‌‏‎ مستلزم‌‏‎
دارم‌‏‎ گمان‌‏‎ بزنم‌ ، ‏‎ كار‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎ كه‌‏‎ كند‏‎ ناچارم‌‏‎ روزگار‏‎
هرچند‏‎ مي‌كنم‌‏‎ اقرار‏‎ را‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎.‎ببرم‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ نتوانم‌‏‎
من‌‏‎ نمي‌شود ، وليكن‌‏‎ من‌‏‎ اعتبار‏‎ مايه‌‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانم‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ همواره‌‏‎ و‏‎ نيستم‌‏‎ اعتبارات‌‏‎ آرزومند‏‎
مجال‌‏‎ و‏‎ فرصت‌‏‎ از‏‎ اشخاص‌‏‎ مزاحمت‌‏‎ بدون‌‏‎ بتوانم‌‏‎ ايشان‌‏‎ عنايت‌‏‎
آنكه‌‏‎ تا‏‎ بود‏‎ خواهم‌‏‎ سپاسگزار‏‎ بيشتر‏‎ كنم‌ ، ‏‎ استفاده‌‏‎ خود‏‎
".نمايند‏‎ پيشنهاد‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زمين‌‏‎ روي‌‏‎ مشاغل‌‏‎ محترم‌ترين‌‏‎
سليماني‌‏‎ حسين‌‏‎
:ماخذ‏‎ و‏‎ منابع‌‏‎
محمدعلي‌‏‎ دكارت‌ ، ترجمه‌‏‎ رنه‌‏‎ عقل‌ ، ‏‎ بردن‌‏‎ راه‌‏‎ روش‌‏‎ در‏‎ گفتار‏‎ -‎‎‏‏1‏‎
البرز 1377‏‎ نشر‏‎ اعلم‌ ، ‏‎ جلال‌الدين‌‏‎ امير‏‎ تصحيح‌‏‎ به‌‏‎ فروغي‌‏‎
احمدي‌ ، ‏‎ احمد‏‎ ترجمه‌‏‎ دكارت‌ ، ‏‎ رنه‌‏‎ اولي‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ تاملات‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
علوم‌‏‎ و‏‎ ادبيات‌‏‎ دانشگاهي‌‏‎ مجتمع‌‏‎ انتشارات‌‏‎ و‏‎ توليد‏‎ مركز‏‎
انساني‌ 1361‏‎
كاپلستون‌ ، ‏‎ فردريك‌‏‎ نيتس‌ ، ‏‎ لايب‏‎ تا‏‎ دكارت‌‏‎ از‏‎ فلسفه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ -‎‎‏‏3‏‎
انتشارات‌‏‎ شركت‌‏‎ و‏‎ سروش‌‏‎ انتشارات‌‏‎ اعواني‌ ، ‏‎ غلامرضا‏‎ ترجمه‌‏‎
فرهنگي‌ 1380‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎
تصحيح‌‏‎ به‌‏‎ فروغي‌‏‎ محمدعلي‌‏‎ اروپا ، ‏‎ در‏‎ حكمت‌‏‎ سير‏‎ -‎‏‏4‏‎
البرز 1377‏‎ نشر‏‎ اعلم‌ ، ‏‎ اميرجلال‌الدين‌‏‎
فولادوند ، ‏‎ عزت‌الله‌‏‎ ترجمه‌‏‎ مگي‌ ، ‏‎ بريان‌‏‎ بزرگ‌ ، ‏‎ فلاسفه‌‏‎ -‎‏‏5‏‎
خوارزمي‌ 1372‏‎ انتشارات‌‏‎
مركز 1373‏‎ نشر‏‎ احمدي‌ ، ‏‎ بابك‌‏‎ انتقادي‌ ، ‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ مدرنيته‌‏‎ -‎‏‏6‏‎
نجف‌‏‎ ترجمه‌‏‎ كاسيرر ، ‏‎ ارنست‌‏‎ انديشي‌ ، ‏‎ روشن‌‏‎ فلسفه‌‏‎ -‎‎‏‏7‏‎
خوارزمي‌ 1372‏‎ انتشارات‌‏‎ دريابندري‌ ، ‏‎
پروتي‌ ، ‏‎ جيمزال‌‏‎ هايدگر ، ‏‎ مارتين‌‏‎ تفكر‏‎ در‏‎ خدا‏‎ از‏‎ پرسش‌‏‎ -‎‎‏‏8‏‎
ساقي‌‏‎ نشر‏‎ جوزي‌ ، ‏‎ محمدرضا‏‎ ترجمه‌‏‎
مهدوي‌ ، ‏‎ يحيي‌‏‎ وال‌ ، ترجمه‌‏‎ ژان‌‏‎ مابعدالطبيعه‌ ، ‏‎ در‏‎ بحث‌‏‎ -‎‎‏‏9‏‎
خوارزمي‌ 1370‏‎ انتشارات‌‏‎


Copyright 1996-2002 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.