الهي شعائر تعظيم رسول ميلاد بزرگداشت
وآله عليه صلي‌الله اكرم رسول ولادت ايام مناسبت به
بايد (ص) نبوي سيره و كريم قرآن تعاليم براساس مسلمانان بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم ،
دوستانه مناسبات نيز خود ميان و يكديگرانداخته بازوي در بازو دشمنان ، مقابل در
يكديگر كنار در تمام خيرخواهي با خصومت ، هرگونه از دور به و سازند برقرار اجتماعي
كه بوده كساني نظريات اسلامي ، وحدت هميشگي آفات از يكي ميان اين در.كنند زندگي
به‌نفع خود عقيدتي برخي‌اصول مذهب ، از هر كردن‌اهل صرف‌نظر معناي به را وحدت اين
در مسامحه نوعي به را اسلامي مختلف فرق صاحبان و مي‌كرده‌اند تعبير ديگر مذهب
.فرامي‌خوانده‌اند نفع‌وحدت به خود اعتقادات
جوي در اسلامي مذاهب انديشمندان كه است آن شده ياد خطاي مقابل در صحيح ، روش
و نقد به اختلافي مباحث در و عقيدتي و فكري بحثهاي تفاهم‌آميزبه و دوستانه
تسنن و تشيع انديشمند دو نامه‌نگاريهاي گفتمان ، اين موفق الگوي.بپردازند گفت‌وگو
شيخ و شرف‌الدين عبدالحسين سيد مكاتبات يعني است ، دور چندان نه گذشته‌اي در
سخن نوشتار ، اين در اما.است رسيده چاپ به المراجعات كتاب در كه عبدالمجيدسليم
اختلاف‌تراشي‌هاي از است عبارت كه مي‌باشد اسلامي وحدت موضوع در جديد آفتي از ما
.تسنن و تشيع ميان ساختگي و تصنعي
پيامبر ميلاد مناسبت به جشن برگزاري عربستان ، بزرگ مفتي كه بود آمده خبرها در
سنت اهل برادران.(صفحه 39 همشهري 2/3/81) است ، دانسته كفرآميز را (ص)عظيم‌الشان
از يكي سني ، و شيعه ميان در (ص) اكرم رسول ميلاد جشنهاي برگزاري كه مي‌دانند ما
صالح گذشتگان از پيروي به جشنها اين ما كشور ساله‌در هر و بوده متداول رسوم
است برقرار
اين مهم نكته اما (.كرد خواهيم اشاره حسنه سنت اين قرآني و ديني مباني به ما و)
و تنزل كفر حد تا را مسلمانان جاري سنت يك كه اعلام‌نظرهايي و فتاوي چنين كه است
است شيعي نه مي‌نهد ، خدانشناسي معادل را نيكو و عبادي امري و ماهيت‌مي‌دهد تغيير
.سني نه و
موارد به مي‌شود ، عرضه فتوا قالب در كه اظهارات و پندارها چنين كه آن مهمتر نكته
و كفريات دايره فتواها اين صاحبان و نيست محدود مذهبي برگزاري‌جشنهاي چون اندكي
.مي‌شمارند شرك را مذهبي مراسم از بسياري وانجام مي‌دهند توسعه را عمليات‌شرك‌آميز
فرقه‌اي وهابيت ، كه شويم متذكر تسنن اهل برادران به برآنيم‌تا نوشتار اين در
دل‌آزار سخت كه موضوعي و دارد وجود بعيد فاصله‌اي آنها ميان كه تسنن‌است از جداي
مي‌كوشند نيز ما كشور سطح در كه هستند نشرياتي و نوشته‌ها و است‌دستها تاسف‌آور و
از يكي...نمايند تسنن‌تحميل نام به وهابيت‌را سنت ، ايده‌هاي اهل برادران به تا
در خطر اين مشفقانه پيگيري وحدت موضوع بويژه‌در ما اسلامي جامعه مبرم نيازهاي
.است كمين
(ص)اسلام پيامبر ولادت سالروز بزرگداشت
است قرآني و ديني سنتي
خدا كه است كاري (ص)پيامبراكرم گرفتن‌ميلاد جشن كه است آن بر مبتني شده ياد اتهام
و دين در غيرمجاز نوآوري و بدعت نوعي لذا نداده‌اند دستور آن به (ص)پيامبر و
.است كفرآميز
.. و حج روزه ، نماز ، مانند گروه يك در نوعند ، دو ديني دستورات كه گفت بايد پاسخ در
مربوطه مناسك و آئين‌نامه تا شده مامور مسلمان و گرديده مشخص تماما عمل جزئيات
يا و.. و معنويت توسعه براي كه كنيم اعلام امروز ما اگر.كند اجرا مو به مو را
قطعا مي‌خوانيم ، ركعت چهار يا سه را صبح نماز پس اين از ورزانه ، سليقه هردليل
مقدس شارع كه را عبادي اعمال بعضي اگر حتي كه آن بالاتر.شده‌ايم حرام بدعت دچار
از بعد پس اين از مثلابگوييم كنيم ، اعلام واجب داده ، قرار مستحب ولي نموده وضع
كيفيت و مشخص تعداد چنين خداوند كه نيت اين يا) وجوب نيت به مرتبه‌صلوات صد نماز
هر.است بدعت‌آميز كار اين (مي‌فرستيم است ، داده قرار فرستادن صلوات براي ويژه‌اي
و خود نمازهاي از بعد كسي اگر و بوده پرفضيلت بسيار بسيار اذكار از صلوات كه چند
فعل اما..و مي‌برد نصيب را عظيمي ثواب بفرستد ، صلوات هزاران و صدها وقت هر در يا
واجب نمي‌توان ننموده واجب خداوند كه را كيفيتي يا و شمرد واجب نمي‌توان را مستحب
(.نمود عمل كه است پسنديده و مي‌توان استحباب قيد به اما).دانست
بيان كلي طور به مقدس شارع اساسا كه است آنها ديني ، دستورات از دوم گروه اما
نهاده افراد خود يا و مسلمين عرف برعهده را آن مصاديق تشخيص و تعيين آنگاه و نموده
اجتماعي ، و اخلاقي دستورات اكثر و دارد زيادي مصاديق الهي اوامر از گروه اين.است
.قبيلند اين از است ، قلبي و انسان وجود دروني حيطه اوامر همچنين
بر نيز روايات و نموده مطرح شكل اكيدترين به را والدين به احسان دستور كريم قرآن
.است عرفي و افراد به‌عهده كاملا احسان اين شكل اما پامي‌فشارد ، سخت امر اين
راه از آنها براي نامه ارسال يا و مسافرت به خود مادر و پدر بردن با كسي امروز اگر
هزينه‌هاي براي آنان كردن بيمه يا و (!اينترنتي يا) تلفني دائمي تماسهاي يا و دور
كند خوشحال والدين به احسان در الهي امر امتثال قصد به را خود والدين...و درماني
و اينترنت و تلفن و امروزي متداول نامه‌هاي يا و مسافرتي تورهاي چون گفت نمي‌توان
كفر و بدعت كار اين نبوده متداول يا نداشته وجود اسلام صدر در...و درماني بيمه
"احسانا بالوالدين" قرآني دستور به عمل براي نبايد بگوييم كه است غلط و مي‌باشد
.گرفت كار به نشده ذكر سنت و قرآن در كه نو روشهاي
و سرور اظهار و بودن شاد معني به) خاتم‌الانبياء پربركت ميلاد گرفتن جشن اگر
امثال و (ص)خدا رسول سيره معرفي و شناخت جهت در كارهايي انجام و خداوند شكرگزاري
نشده‌ولي ذكر سنت و قرآن در عينا (شرع مخالف رفتار نوع هر از دور به اينها
و مي‌گردد امتثال جشنهايي چنين برگزاري با كه آمده شريعت در بسياري كلي دستورات
.مي‌گيرد قرار عمل مورد
(ص) خاتم‌الانبياء ميلاد بزرگداشت با الهي امر امتثال
رسول و خدا بايد مومن كه مي‌فهميم ازآيه 42توبه:(ص)خدا رسول به ورزيدن محبت -1
چنين كه كساني و بدارد دوست بيشتر داراييهايش و اموال همه و كسان نزديكترين از را
امر اين نبوي ، روايات در همچنين.گرفته‌اند قرار تهديد و خطاب مورد سختي به نباشند
:مي‌آوريم سنت اهل منابع از را نمونه‌هايي كه گرفته قرار فراوان تاكيد مورد
و فرزندان از مرا آنكه مگر نمي‌آورد ، ايمان شما از كسي":فرمودند (ص)اكرم پيام
/الجامع‌الصغير 2 و سنن‌ابن‌ماجه1/26) ".بدارد دوست بيشتر مردم همه از و والدينش
نخست.مي‌چشد را ايمان حلاوت باشد ، دارا هركس كه است ويژگي سه":فرمودند و (753
بخاري صحيح) "...و باشند داشتني‌تر دوست ديگران همه از او نزد در رسولش و خدا آنكه
(ترمذي 4/127 سنن و سنن‌ابن‌ماجه 2/1338 و 1/9
بزرگداشت به را مومنان صراحتا متعال خداوند:(ص)خدا رسول بزرگداشت و تكريم -2
بزرگ) نمايند تكريم را او و آورده ايمان او به كه كساني":فرموده و كرده امر رسولش
كه ايشانند كنند ، پيروي شده نازل او با همراه كه نوري از و نمايند ياري و (دارند
از بسيار تكريم با قرآن آيات ضمن در متعال خداوند (مائده /56) ".هستند رستگار
نمايانده تعبيرات اين خلال از را خود نزد در آنان مقام عظمت و كرده ياد خود انبياي
(مريم/41) بود راستي قرين پيامبري او كه كن ياد ابراهيم از (قرآن) كتاب در "است
(ع)ادريس ،(ع)اسماعيل ،(ع)موسي خود ديگر پيامبران از اين ، به شبيه تعبيري با خداوند
.است ستوده حسنه‌اي صفات با را كدام هر و كرده ياد...و
مثلا گرديده يادآور را الهي انبياي عظمت متفاوتي اشكال به ديگري آيات در همچنين
.مي‌باشند برگزيده نيكان از ما نزد در آنان":فرموده آنان از عده‌اي بردن نام از پس
(ص 47)"
در في‌المثل كه است آنجا خود انبياي به نسبت خداوند تكريم از ديگري زيباي جلوه
و مي‌كند زنده را خود پيامبر ياد جابجا (است عبادي اعمال مهمترين از كه) حج مناسك
/بقره) ".كنيد اختيار جا ابراهيم مقام محل از طواف ، نماز براي" مي‌فرمايد جمله از
(125
خود ، حج اعمال ضمن در موظفند قيامت قيام تا اسلام صدر از مسلمان ميلياردها يعني
اين و است (ع)ابراهيم حضرت پاي جاي كه آورند بجا مكاني پشت در را خود طواف نماز
چنين نيز حج مناسك ساير در البته و.مي‌باشد جناب آن از جاودانه تكريمي دستور
صفات با را اسلام پيامبر متعال خداوند.دارد وجود بزرگداشت‌هايي و يادآوريها
چراغي مومنان ، براي حسنه اسوه عظيم ، خلق داشتن مثل) ستوده قرآن در برگزيده‌اي
به‌واسطه) است ساكن آن در كه شهري حتي و حضرت آن جان به همچنين (..و نورافشان
عذابشان خداوند هستي آنها ميان در تو تا فرموده يا و كرده ياد قسم (حضرت سكونت
نيز ما كه است بزرگداشت‌هايي از نمونه‌هايي همه اينها و (33/انفال).فرمود نخواهد
.موظفيم آن به
نيز و مومنان خصلتهاي از يكي شكرگزاري اينكه:الهي نعمتهاي به نسبت ورزيدن شكر -3
كه مي‌دهد نشان كريم قرآن سويي ازميباشد پرواضح مطلبي است نعمتها افزايش موجب
است ، داشته ارزاني ما بر خداوند كه است نعمتي بالاترين (ص)نبي‌اكرم رسالت و بعثت
است ، برده به‌كار را (164/عمران آل) "علي‌المومنين من‌الله" تعبير آن مورد در زيرا
كريم قرآن و كرد تمام مومنان بر را نعمت اسلام ، پيامبر برانگيختن با خداوند يعني
.است برده به‌كار مورد همين در تنها را تعبير اين
به را خود نعمت بالاترين (ص)نبي‌اكرم مقدس وجود واسطه به متعال پروردگار كه حال
بزرگ است شايسته كه مباركي روزهاي حضرت آن بعثت يا و ولادت روز نموده ، عنايت ما
.شود داشته
حضرت.شد سوال دوشنبه در روزه مورد در (ص)خدا رسول از كه شده نقل مسلم صحيح در
حضرت يعني (2/819)".گرديد نازل من بر وحي و شدم متولد من كه است روزي آن":فرمودند
اضافه‌اي ويژگي و بركت ايشان بعثت و ولادت واسطه به دوشنبه روز كه داده‌اند نشان
.است روزها ساير از افضل آن در مستحب روزه لذا و يافته
كه فرست فرو ما بر غذايي آسمان از !پروردگارا":داشت عرضه خداوند به (ع)عيسي حضرت
(114/مائده) ".باشد تو سوي از نشانه‌اي و عيد ما ، آخرين و اولين ما ، براي
عيد و ميمنت و تبرك باعث خداوند طرف از نعمت يك نزول قرآني فرهنگ در بنابراين
و (ص)اسلام پيامبر وجود طرفي ازاست نعمت شمردن بزرگ و شكر معني به آن داشتن
.مي‌باشد ما براي نعمت بالاترين ايشان رسالت
آنچه بزرگداشت يعني الهي شعائر تعظيم و نشانه‌ها يعني شعائر:الهي شعائر تعظيم -4
شعائر هركس" فرموده متعال خداوند.است خدا سوي به علامتي و توجه‌دهنده و نشانه كه
عظيم‌الشان پيامبر كه است پرواضح (حج/32) ".است او تقواي نشانه دارد ، بزرگ را الهي
.است خداوند سوي به نشانه‌ها بالاترين (ص)اسلام
حضرت آن وجود نعمت شكرگزاري ،(ص)خدا رسول بزرگداشت محبت‌ورزي ، از اعم گفتيم ، آنچه
و شود آشكار ما عملكرد و رفتار در بايد كه هستند اموري جملگي الهي شعائر تعظيم و
.نيست روا باشد ، عملي هم اگر خود درون در آن نمودن محدود
فراق در است عظيم‌الشان پيامبري كه (ع)يعقوب حضرت مي‌كنيم مشاهده كريم قرآن در ما
اين يقينا و) مي‌رود چشمانش سوي تا مي‌گريد آنقدر او به محبت شدت از و (ع)يوسف
بگوييم كه است ممكن آيا حال (فرزندي و پدر علاقه فقط نه بوده ، الهي و معنوي محبتي
نيابد؟ خارجي بروز هيچ علاقه اين اما مي‌ورزيم ، محبت (ص)خدا رسول به ما
دستور چهار (ص)اكرم رسول ولادت سالروز گرفتن جشن قبيل از بزرگداشت‌هايي با ما لذا
.مي‌سازيم عملي و مي‌بنديم به‌كار را الهي شده ياد
حضور در ثابت ، حسان‌بن جمله از شعرايي كه مي‌بينيم نيز (ص)اكرم پيامبر زمان در
و مي‌ستودند را ايشان پسنديده صفات و مي‌داشتند بزرگ را حضرت آن (ص)خدا رسول
مناسبت در ما اگر اكنون و مي‌گزاردند شكر جناب آن وجود نعمت واسطه به را خداوند
.مي‌باشد آنان رضايت و (ص)رسول و خدا تاييد مورد نيز ما عمل كنيم ، چنين حضرت ولادت
را نمونه‌هايي كه نموده‌اند تاكيد مباني اين بر نيز سنت اهل بزرگان از بسياري
جشن را (ص)پيامبر تولد ماه مسلمانان همواره":مي‌نويسد قسطلاني.مي‌آوريم
پس...مي‌نموده‌اند آشكار را خود شادي و مي‌داده صدقه مي‌كرده ، اطعام و مي‌گرفتند
كار اين تا عيدبگيرد را حضرت آن مبارك ولادت ايام كه را هركس كند رحمت خداوند
/المدينه 1 المواهب) ".باشد ضربه سخت‌ترين دارند بيماري خود دل در كه كساني به نسبت
(148
در خداوند درگاه به شكرگزاري را (ص)پيامبراكرم ميلاد گرفتن جشن عسقلاني حجر ابن
و (للفتاوي 1/196 الحاوي) مي‌شمارد داشته ارزاني ما به بزرگي نعمت كه روزي
ميلاد در شكر اظهار پس":مي‌افزايد نيز خود اخير سخن نقل از پس سيوطي جلال‌الدين
جستن نزديكي و شادي ابراز براي كه روشهايي از آن ، مانند و اطعام طريق از حضرت آن
".مي‌باشد مستحب است ، متداول (خداوند به)
امري (ص)خاتم‌الانبيا ميلاد گرفتن جشن كه مي‌ورزيم تاكيد مجددا گذشت آنچه بنابر
علماي و سني و شيعه مسلمانان عامه تاكيد و قبول مورد و بوده شريعت تعاليم با مطابق
به نسبت ديني ، تعليم و تبليغ متوليان و مبلغان به‌خصوص ما همه بايد و است آنها
و باشند حساس مي‌كنند معرفي كفرآلود را مسلمين اتفاق مورد امور چنين كه جرياني
گروه اين سوي از ديني ، پسنديده عمل يك به‌واسطه ترك و كفر اعلام اينكه خطير نكته
همگي بايد كه برمي‌گيرد در را وسيعي محدوده و نمي‌شود محدود ميلاد جشن به تنها
و تشيع مشتركات از موارد آن همه كه گردد معلوم تا گيرد ، قرار تحليل و تجزيه مورد
.است تسنن
محدثين جواد
است امري شده ياد بحث همچون كه نمود خواهيم مطرح را ديگري موضوع بعدي نوشته در
.زيارت و توسل موضوع يعني.تسنن و تشيع اتفاق مورد و اسلامي
|
