دوشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۸۱
سال يازدهم - شماره ۳۰۰۲
اقتصاد
Front Page

آثار جنگ بر بازار طلا
000601.jpg
با افزايش نگراني سرمايه گذاران در مورد تنزل بهاي سهام، پايين بودن نرخ بهره بانكي و امكان سقوط بازار مسكن در كشورهاي غربي، خريد طلا به عنوان گزينه اي مناسب براي سرمايه گذاري رونق گرفته است.
به گزارش بي بي سي همزمان با افزايش احتمال بروز جنگ عليه عراق و بي اعتمادي نسبت به وضعيت اقتصاد جهاني، احتمالا بهاي طلا بيش از پيش افزايش مي يابد.
بنابر اين گزارش در بريتانيا، تعداد روزافزوني از صاحبان سرمايه هاي كوچك به خريد طلا روي آورده اند.
مدير يك شركت كه در معاملات طلا فعاليت دارد در اين مورد گفت: از اوايل سال ميلادي جاري شركت وي شاهد افزايش حدود ۲۰ درصدي در تعداد مراجعاني بوده است كه در نظر داشته اند تا امكان خريد طلا را بررسي كنند. البته اكثر مراجعان شركت هاي معاملات طلا را شركت هاي سرمايه گذاري تشكيل مي دهند اما افراد معمولي نيز به تدريج به خريد طلا روي آورده اند.
به گفته يكي از كارشناسان امور مالي، تعداد روزافزوني از مردم پول هاي خود را به طلا تبديل مي كنند و براي اولين بار در سال هاي اخير، مشتريان خدمات مشاوره از طلا به عنوان گزينه اي براي سرمايه گذاري نام مي برند. اين كارشناسان عقيده دارند، اگر چه شركت هاي بزرگ به خريداري شمش و افراد به خريداري سكه هاي طلا روي مي آورند، اما خريداري زيورآلات طلا در بريتانيا معمولا اقدامي مناسب تر تلقي مي شود.
اما افزايش تقاضا براي طلا پديده اي جديد و تنها ناشي از نگراني در مورد جنگ عراق نيست. در ژانويه سال ۱۹۸۰ نيز كه بهاي نفت خاورميانه به شدت افزايش يافت، قيمت طلا ترقي كرد و براي مدتي به ۸۵۰ دلار براي هر اونس رسيد. در خلال سال هاي بعد، اين قيمت به تدريج كاهش يافت و در دهه ۱۹۹۰، كه بانك هاي مركزي تعدادي از كشورهاي جهان به فروش ذخاير طلاي خود دست زدند، سقوط قيمت طلا شدت گرفت. در سال ۱۹۹۹ توافقي بين چندين كشور صورت گرفت كه بر اساس آن، فروش ذخاير طلا تحت كنترل درآمد و به اين ترتيب، بهاي طلا تثبيت شد اما از آن زمان تاكنون، تقاضا براي طلا چندان افزايشي نداشته است كه باعث بالا رفتن قيمت آن شود.
حال با توجه به وضعيت شكننده در بازارهاي مالي و احتمال وقوع جنگ، افزايش شديد در بهاي طلا و خروج پول از بازارهاي سهام و ورود آن به بازار طلا محتمل است و اين خود مي تواند رونق رفته از بازارهاي طلا را به اين بخش بازگرداند.

يادداشت
سرمايه انساني
امروزه >سرمايه انساني< همراه با سرمايه مادي و حتي مهمتر از آن، به عنوان يكي از عوامل رشد و توسعه كشورهاي مختلف ارزيابي مي شود. سرمايه انساني يعني انسان هاي داراي انگيزه حركت، برخوردار از توان كار و تلاش و بهره مند از دانش و فرهنگ كار و امور اجتماعي. چنانچه كشوري از چنين سرمايه اي برخوردار باشد مي تواند به راحتي بر ميزان ثروت و ظرفيت توليد خود بيفزايد و برعكس، چنانچه كشوري فاقد اين سرمايه باشد يعني انسان هاي بي انگيزه براي كار و تلاش و پيشرفت و بدون داشتن دانش و فرهنگ داشته باشد، اگر سرمايه مادي و ماشين آلات و تجهيزات پيشرفته نيز در اختيار داشته باشد چون سرمايه مادي و ماشين آلات و تجهيزات بايد توسط نيروي انساني به كار افتد، درصورت نبود انگيزه و توان و دانش در نيروي انساني، خيلي سريع سرمايه مادي هدر مي رود و ماشين آلات و تجهيزات تلف مي شود و حداقل در خوش بينانه ترين حالت مي توان گفت از امكانات مادي استفاده بهينه نمي شود. در نتيجه ممكن است در مقاطعي امكانات مادي زياد نيز باشد ولي >توسعه اقتصادي< صورت نمي گيرد. اما >نيروي انساني< وقتي تبديل به >سرمايه< مي شود كه در مورد آن سرمايه گذاري صورت بگيرد و براي رشد و پيشرفت آن طرح و برنامه وجود داشته باشد. در غير اين صورت نيروي انساني حالت بازدارنده پيدا مي كند و مانع رشد و توسعه اقتصادي مي شود. كشور ما مطابق آخرين سرشماري عمومي نفوس و مسكن كه در سالنامه مركز آمار ايران منعكس شده است، در سال ۱۳۷۵ تعداد ۳۱ ميليون نفر جمعيت تا ۱۵ سال سن داشته است. اين تركيب جمعيت يعني اين كه اكثريت عظيمي از جمعيت ايران را نيروي فعال تشكيل مي دهد. اما همان طور كه اشاره شد اين نيروي فعال اگر داراي >انگيزه تلاش<، >توان كار< و >دانش و فرهنگ اجتماعي< باشد،  مي تواند >سرمايه انساني< محسوب شود و به طور قطع ميزان ثروت و ظرفيت توليد جامعه را افزايش دهد. درغير اين صورت مشكلات حاد اجتماعي، اقتصادي و حتي سياسي ايجاد خواهد كرد. توجه به سه پارامتر مؤثر در تبديل >نيروي انساني< به >سرمايه انساني<، براي اقتصاد ايران بسيار حياتي است و كوتاهي در مورد آنها به اقتصاد و مآلا اجتماع و سياست ضربه مي زند.

پيشرفت فيزيكي فاز يك پارس جنوبي  به ۹۷ درصد رسيد
طبق قرارداد منعقد شده ۷۸۰ ميليون دلار در فاز يك پارس جنوبي  هزينه شده است
  هرچند پتروپارس پيمانكار اصلي فازهاي ۶، ۷ و ۸ است اما در بخش دريا كارها را به استات اويل سپرده است
ميزان پيشرفت فيزيكي اولين فاز پارس جنوبي اعلام شد.
مشاور وزير نفت ضمن اعلام مطلب فوق در گفت وگو با خبرنگار ما افزود: پيشرفت فيزيكي اين پروژه به حدود ۹۷ درصد رسيده است، درواقع مهمترين علت عقب ماندن پروژه از برنامه زمان بندي، عدم نصب به موقع سكو و تجهيزات است.
اكبر تركان گفت: ما از ابتدا هم اعلام كرديم كه اين پروژه را با ۵ ماه تأخير تحويل خواهيم داد و در حال حاضر نيز بر اين اعتقاديم كه افتتاح رسمي آن بيش از اين مدت طول نخواهد كشيد.
او افزود: يكي ديگر از دلايل عقب ماندگي پروژه، تأخير در لوله گذاري در بخش دريا نسبت به پيش بيني هاي صورت گرفته است.
او درخصوص هزينه اين پروژه گفت: طبق قرارداد منعقده معادل ۷۸۰ ميليون دلار در اين پروژه هزينه شده است.
مديرعامل شركت پتروپارس در خصوص ميزان هزينه مالي پروژه مذكور گفت: طبق بررسي ها ۸۰ ميليون دلار صرف امور مالي شده و پيمانكار نيز ۱۳۰ ميليون دلار دستمزد گرفته است.
تركان با اشاره به نظر برخي كارشناسان مبني بر افزايش بيش از حد هزينه ها در فاز يك پارس جنوبي گفت: هرچند بسياري معتقدند فاز يك پارس جنوبي گران تر از حد معمول درآمده اما با اين حال ما معتقديم حضور شركت ايراني در حوزه عظيم گازي پارس جنوبي سبب شده قيمت ها رقابتي تر از گذشته شود.
او گفت: حتي بزرگترين پيمانكاران نيز در برخي مواقع تأخيري حدود ۶ تا ۷ ماه در تحويل پروژه دارند كه اين امري كاملا طبيعي است.
تركان در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به اين كه شركت تحت تصدي اش توانسته است مناقصه فازهاي ۶، ۷ و ۸ را نيز از آن خود كند گفت: ۴۰ درصد بخش دريايي پروژه به شركت نروژي استات اويل واگذار شده است كه چندي پيش اولين جلسه مشترك پيمانكاران اين پروژه براي بررسي روند كار برگزار شد.
او افزود: هرچند پتروپارس پيمانكار اصلي فازهاي ۶، ۷ و ۸ محسوب مي شود اما در بخش دريا كارها را به استات اويل سپرده و خود به عنوان معاون حضور دارد.
او گفت:  چنين اقدامي سبب مي شود امكان انتقال تجربيات استات اويل به پتروپارس فراهم شود.
او افزود: در صورت اتمام عمليات اجرايي فازهاي ۶ تا ۸ پارس جنوبي، اين فازها سه ميليارد فوت مكعب گاز توليد خواهند كرد.
او نوع گاز توليدي در اين ميدان را گاز ترش عنوان كرد و گفت: اين گاز براي تزريق به چاه هاي نفتي آغاجاري مورد مصرف قرار خواهد گرفت.
تركان ادامه داد: اين اقدام سبب مي شود فشار موجود در مخزن هاي نفتي حفظ شود و ضريب بازيافت توليد نفت افزايش يابد.

|  آب و كشاورزي  |   اقتصاد  |   بين الملل  |   رويداد  |   گزارش  |   گفت وگو  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |