گروه ورزشي: يازده سال با شما عزيزان بوديم. شايد به نوعي اولين روزنامه رنگي كه به دنبال مخاطبان عام خود بود. يازده سال پايداري در مطبوعات با شرايط آب و هواي امروزي كار آساني نيست. يازده سال عمري است در كار مطبوعات .به ازاي يازده سال بايد بيست سال فرسودگي و افتادگي را در نظر گرفت. انديشيدن از نوع انديشه هاي مردمي كار آساني نيست. مخاطبان عام و خاص داشتن را نيز چندان ساده نپنداريد.
يازده سال با سنين مختلف بودن، حرف آنها را زدن ،از خواسته آنها گفتن، با آنها بودن و ايستادن روي خواسته هاي آنها كار آساني نيست. ماندن در كوران مشكلات اگرچه سخت است، اما ثمره آن لذتبخش و گواراست.
حرفه روزنامه نگاري براي خود عالمي دارد.از يك صفحه با ورزش آغاز كرديم.ما را در صفحه ۱۳ قرار دادند.امروز ورزش را در صفحه ۲۹ مي خوانيد و ويژه نامه هاي بسيار كه هركدام سندي از تلاش گروه ورزشي و دوستاني كه با نام ورزش جهان به ما پيوستند و انصافا ما را تكميل كردند. مطالب خواندني و دوست داشتني آنها خيلي زود در بين علاقمندان و خوانندگان همشهري براي خود جا باز كرد.
قرار است از ورزش بنويسيم و اتفاقات و حوادثي كه در سال هشتاد و يك بر اين پديده گذشت. حادثه خاصي نبود، اين ورزش با بضاعتي كه دارد سيرو ريتم طبيعي خود را دارد. يكي مي رود، يكي مي آيد. آنكه مي رود همان است كه هشت سال پيش آمد و آنكه مي آيد نيز چون او.
در سالي كه گذشت ورزش و معاون رئيس جمهور يك مدير جديد به خود ديد. هاشمي طبا پس از هشت سال فراگيري در ورزش رفت و مهندس مهرعليزاده آمد تا شايد ورزش پنج سانت جلو برود و يا عقب بنشيند. چندان تفاوتي هنوز حس نشده است. بازيهاي بوسان برگزار شد. فوتبال يك بار ديگر از جوهر ذاتي خود كمك گرفت و بر سكوي اول آسيا ايستاد.
چون سال ۱۹۹۸ ۱۹۹۰، و ۱۹۷۴، براي فوتبال و تيم جواني كه به اين مسابقات اعزام شد اين افتخار كم نبود. اين جوانان با اين افتخار دوره تازه اي را آغاز كردند و پشتوانه محكمي شدند براي افتخارآفرينان جام جهاني ۱۹۹۸. براي فوتبال در يك سال گذشته همين افتخار كافي بود، حتي اگر به جام جهاني نرفتيم. رئيس و مدير فوتبال رفت و جاي خود را به يكي از اعضاي خود در ليگ برتر داد.
صفايي فراهاني در جو و فضاي خاكستري مطبوعات و عدم تفاهم با مهرعليزاده، با وجود تمام علاقمندي رفت و اين رسم ناخوشايند يكبار ديگر تكرار شد.
در بازيهاي بوسان كشتي زخم برداشت و به دنبال قهرماني در جهان انتظار مي رفت در آسيا نيز روي سكوي اول قرار گيريم، اما چنين نشد و تنها عليرضا حيدري مدال طلا گرفت و يك نقره دبير گرفت و يك برنز حاجي زاده و در نهايت تيم ما دوم شد.
تكواندو مدالها را در اين بازيها رها نكرد. دو مدال طلا دستاورد خوبي براي اين رشته بود.
كاراته نيز چون سنوات گذشته در بوسان دو مدال طلا گرفت. جودو يك طلا، يك نقره و يك برنز داشت. براي اولين بار يك زن ايراني صاحب مدال برنز تكواندو شد. تيراندازي نيز بي بهره نبود و يك مدال برنز بدست آورد. تيم وزنه برداري نيز دچار همان مشكل كشتي شد و تنها رضازاده به كمك پولادمردان آمد. يك طلا در مجموع بدست آورد. او هنوز قويترين مرد جهان است. پسرك جوان اردبيلي در حال نوشتن تاريخ ورزش ايران است. او نام ايران را در تمام ميدانها در بالاترين نقطه نوشت آن هم با رنگ طلا. عاقبت واليبال كه به كار بزرگي دست زد و در آسيا به مقام دوم رسيد.
تلاش۱۵ ساله فدراسيون واليبال بالاخره جواب داد و بچه هاي روي تور ما پس از كره جنوبي در رده دوم آسيا ايستادند. يادمان باشد واليبال كجا بود و به كجا رسيد. سالي كه گذشت ورزش دچار نوسان بلندي نشد و دامنه اين پديده در همان چند مدال متغير بالا رفت و فرود آمد. در سال جديد براي ورزش جايگاه ديگري بسازيم، مكاني براي اخلاق و بستري براي سلامتي نسلي كه نمي ايستد.
دبير سرويس ورزشي
جهانگير كوثري
