... از زاويه ديگر
مهدي خرمي
در فطرت انسانها خصايلي هست كه بعضي از آنها مي توانند در همه مشترك و يا هر يك از اين خصايل در آنها متمايز باشد. غرض از اين مقدمه كه جامعه فوتبال ما را هم شامل مي گردد اين است كه ما ايراني ها به هيچ عنوان دوست نداريم از تجربيات ديگران استفاده كنيم و بيشتر تجربه كردن خودمان را مي پسنديم.
در آغاز ليگ حرفه اي فوتبال ژاپن شاهد مهاجرت فوج فوتباليست هاي تمام شده اروپايي و آمريكاي جنوبي از قبيل: زيكو، ليت بارسكي، گري لينه كر، شيلاچي، دراگان استوي كويچ، جورجينهو و... به كشور آفتاب تابان بوديم.
آن زمان اين مسئله شايد براي ما مضحك مي نمود و دورانديشي چشم بادامي ها را در نظر نمي گرفتيم چرا كه آنها درصدد بودند تا از تجربيات اين فوتباليست هاي به ظاهر بازنشسته استفاده كنند نه از نيروي جواني آنها كه اين مسئله خيلي زود با قهرماني ژاپن در جام ملتهاي ۲۰۰۰ لبنان و درخشش جوانان ژاپني در جام جهاني جوانان در كنار موفقيت هاي باشگاهي در سطح آسيا و همچنين حضور خوب در جام جهاني ۲۰۰۲ و صد البته با حضور مربي كارداني همچون فيليپ تروسيه اثرات خود را نمايان نمود.
و يكي دو سالي هم مي شود كه مي بينيم كشور كوچك امارات با كپي برداري از ژاپني ها ليگ حرفه اي خود را راه اندازي نموده و با كشاندن پاي بازيكناني همچون ژرژوه آ، پائولو سرجيوي برزيلي، كريستين نوتسيوس شيليايي، ابوبكر سانگو، تراوري و حتي علي دايي، علي كريمي و يا فرهاد مجيدي خودمان و... به فكر ارتقاي سطح فوتبال خودشان بوده اند. چه بسا همين اماراتي ها در آينده به گربه سياه ديگري همچون عربستان براي فوتبال ايران تبديل شوند كمااينكه در سطح باشگاهي و با تيم العين به شدت فوتبال باشگاهي ما را تحقير نمودند.
اما ما چه كرديم در آغاز راه فوتبال حرفه اي خودمان جداي از اينكه بازيكنان درجه اول كشورمان را به ليگ هاي اماراتي بخشيديم ليگ خودمان را به آرمان شهر فوتباليست هاي ناكارآمد و درجه چندم آسياي ميانه همچون: رفعت قلي اف، ارشاد صديق اف، راميز محمد اف، شاه قلي اف و حتي فوتباليست بي نام و نشان مثلاً برزيلي همچون آدريانو آلبرتز تبديل نموده ايم.
پر واضح است اين بازيكنان چيزي براي ارائه به فوتبال ما ندارند. صد البته و
به خوبي واقف هستيم كه سطح توانايي مالي باشگاههاي ايراني با كشورهايي همچون ژاپن و امارات و... قابل قياس نيست اما وقتي كه استخدام مربي خارجي همچون رولند كخ آلماني نزديك ۷۰۰ هزار دلار هزينه روي دست باشگاههاي ما مي گذارد استخدام بازيكنان مسن اروپايي دور از ذهن نيست.
حرف ما اين نيست كه روماريوي ۲ ميليون دلاري را بياوريد بلكه مي گوئيم با همين ۶۰۰ يا ۷۰۰ هزار دلارها بازيكنان شناخته شده و حتي نيمه بازنشسته اي را به ايران بياوريد و ترديد نكنيم كه انتقال تجربيات اينان به فوتبال ما چندين سال فوتبال ايران را جلوتر خواهد برد.
در آخر بد نيست مجدداً به مديران باشگاهها ايران متذكر شويم در استخدام فوتباليست هاي خارجي تجديد نظر كنيد؟

هفته گذشته زمزمه هايي مبني بر عدم توافق فرهاد كاظمي مربي جوان و موفق باشگاه سپاهان اصفهان با مسئولان اين باشگاه براي بستن قرارداد مجدد به گوش رسيد شايد هم پيشنهادهاي چشمگير باشگاههاي تهراني كاظمي را وسوسه كرده باشد، بر همين اساس بر آن شديم تا با فلاش بكي به گذشته يكي از مربيان جوان و موفق سالهاي نه چندان دور خودمان و تعريف سرگذشت فيروز كريمي مانع از دست رفتن يكي ديگر از معدود پديده هاي مربيگري در كشورمان باشيم.
خوب به خاطر داريم فيروز كريمي سرمربي فعلي ابومسلم و سرمربي اسبق تيم پاس در حرفه مربيگري پله هاي ترقي را به سرعت پشت سر گذاشت و علاوه بر قهرماني در ليگ باشگاههاي كشور و مطرح كردن تيم پاس به عنوان قطب سوم فوتبال ايران
سبز پوشان پايتخت را به مقام قهرماني جام باشگاههاي آسيا رساند. فيروز كريمي در آن زمان با استفاده از بازيكنان جوان مثل: رضايي منش، گروسي، خاكپور، استيلي و... و رو كردن پديده هايي همچون محمود شافعي، احمد رضا سهرابي و... سر به آسمان فوتبال آسيا سائيد.
اما فيروز كريمي پس از سپري كردن آن دوره درخشان و با پيشنهادهاي چرب و نرم تيم هاي متمول ولي بي ريشه اي  همچون بهمن از تيم پاس جدا و به اين تيم پيوست. هرچند در ابتداي حضور در تيم بهمن و با بازيكنان ستاره اي كه آن تيم در اختيار داشت نتايج نسبتاً خوبي هم گرفت ولي هيچگاه به مانند زمان مربيگري در تيم پاس نرسيد.
پس از آن هم با تعويض متعدد تيمها و از آن تيم به اين تيم پيوستن، ستاره اين مربي هم رو به افول نهاد و اين مربي مستعد سر از تيم هايي همچون شهاب زنجان درآورد. كسي كه مي توانست با كمي هوشياري به سرمربيگري تيم ملي هم برسد حتي در ليگ برتر هم تيمي را پيدا نمي كرد و وضعيت كنوني كريمي هم كه ديگر نيازي به گفتن ندارد.
به زمان حال برمي گرديم فرهاد كاظمي سرمربي سپاهان در آن زمان دستيار فيروز كريمي بود و در نوع خود شباهت هاي بسياري بين اين دو مربي وجود دارد مثل: بازي گرفتن از جوانان، رو كردن پديده ها، به بهترين نحو بازي گرفتن از بازيكنان و استفاده از عوامل روحي و رواني و...
هم اكنون فرهاد كاظمي با تيم سپاهان ما را به ياد پاس قهرمان ايران و آسيا به همراه فيروز كريمي مي اندازد و تمامي كارشناسان متفق القول بر توانايي هاي كاظمي صحه مي گذارند. اميدواريم كاظمي با عدم توجه به پيشنهادهاي اغواكننده پايتخت نشينان و با حواسي جمع تر و همچنين با درس گرفتن از سرنوشت فيروز كريمي و با توجه و عنايت بيشتر به مربيان موفقي همچون الكس فرگوسن و آرسن ونگر و مارچلو ليپي و ... و استمرار مربيان مذكور با تمديد قرارداد با تيم سپاهان هم خود به افتخارات بيشتر نائل شود و هم تيم سپاهان را تبديل به يك غول جديد در سالهاي آينده ايران و آسيا نمايد. كمااينكه اعتقاد داريم اگر فيروز كريمي هم در تيم پاس مانده بود اكنون به نامي ماندگارتر تبديل مي شد.

بوي خوش زمين هاي خاكي
هفته گذشته و پس از سالها بدون هيچ زمينه قبلي و براساس يك زمينه قلبي تصميم گرفتم سري به زمين هاي خاكي محله قديمي خودمان بزنم.
زميني خاكي با بازيكناني خاكي تر به اسم زمين يخچالي واقع در خيابان عارف در حوالي ميدان خراسان در جنوب تهران كه فوتباليست هاي بسياري را تحويل جامعه فوتبال ايران داد.
پس حركت كردم در طول مسير با بستن چشمانم به ياد خاطرات گذشته افتادم بوي خاك آن زمين را احساس كردم بوي مطبوعي كه آن را با بوي هيچ عطر و ادكلني عوض نمي شود كرد. در راه به علي پرويني فكر مي كردم كه از همين زمين خاكي به كاپيتاني تيم ملي در جام جهاني و نامي اسطوره اي براي باشگاه پرسپوليس بدل شد. علي پرويني كه هرازچندگاهي بازيكنان اسم و رسم دار پرسپوليس همچون محمد خاني، درخشان، فتح آبادي و... را براي دل بچه هاي جنوب شهري به اين زمين مي آورد. بعدها كه بزرگتر شديم در همان محله شاهد ظهور فوتباليست هاي ديگري همچون: سيد مهدي ابطحي، بهروز رهبري فرد، صادق ورمزيار و وحيد مظاهري، سهيل كرمي، داريوش ميكائيلي، علي انصاريان و مهدي اميرآبادي، سلمان تاجدار، وحيد آرامش و حتي بزرگي همچون مهدي مهدوي كيا بودم.
غوطه ور در همين افكار به اتوبان آهنگ رسيدم هرچه گشتم اثري از زمين خاكي يخچالي نديدم عجبا بچه آن محل باشي ولي زميني به آن شهرت و عظمت را نبيني. شايد چشمهايم خطا مي كند نه نه اشتباه از چشمانم نيست بلكه زمين خاكي به اين اسم ديگر وجود ندارد. در برابر خودم ورزشگاه و يا بهتر بگويم تجارت خانه اي را ديدم كه بابت يك ساعت فوتبال از اين جوانان جنوب شهري مقادير معتنابهي پول  طلب مي كرد، كاري به اجاره زمين هاي چمن و دريافت پول و... نداريم بحث ما چيز ديگري است حرف اصلي اين است كه مربيان و بازيكنان مورد اشاره و خيلي از بازيكنان ديگر در همين زمين هاي خاكي و بدون هيچ ناز و غمزه اي به فوتبال مي پرداختند و هيچ گله اي هم بابت پيچيدن پا و نوع زمين و چاله چوله هاي آن و... نداشتند.
حال همين بازيكنان و مربيان زمين هاي فوتبال ما را (هرچند كه ضعف نبودن زمين هاي چمن يكدست را قبول داريم) دستاويز و بهانه اي براي عدم كسب نتيجه مطلوب قرار مي دهند. چنين به نظر مي رسد فوتباليست هاي فعلي ما آنقدر از زمين هاي خاكي فاصله گرفته اند كه بوي خوش آن را از ياد برده اند شايد هم بوي عطر و ادكلن هاي خارجي آنقدر تند است كه بازيكنان ما ديگر بوي زمين ها خاكي را احساس نمي كنند.

جواد منافي جوان پائيزي فوتبال ما
گل تازه شكفته شده اي كه در لحظه اي سرد و در حسادت خورشيد چشم تنگ و در درون هيولاي آهني در جاده اي نمناك و غمگين در شيب جاده و در غباري شوم گم شد و در سكوت فوتبالدوستان به سايه ها پيوست.
در مقابل چشمان حيرت زده فوتبال دوستان، از اوج به حضيض نشست.
در آسمان شباب جوان اول آن روزهاي فوتبال ما يعني جواد منافي خورشيد كم آورد و شايد هم چشمان شور محمد الدعايه عربستاني به خاطر آن گل زيبايت... نيك مي دانيم كه جدال سختي را با خودت پشت سر گذاشته اي نمي خواستم تو را به ياد نقطه پروازت بيندازيم ولي چه كنيم كه دلمان نيامد از بي وفايي معشوق يعني فوتبال نسبت به عاشقي همچون جواد منافي ننويسيم. جواد، ما فوتبال دوستان هم خودت و هم خاطرات خوش گذاشته ات را دوست داريم هميشه سبز باشي منافي.
****************************
فرهاد كاظمي و سرنوشت فيروز كريمي