بايرن مونيخ بزرگ و پرافتخار بازهم با اقتدار قهرمان بوندس ليگا شد تا شايد بحرانهاي سال گذشته كه حول و حوش مشكلات مالي و حذف زودهنگام از رقابت هاي جام قهرمانان باشگاه هاي اروپا دور مي زد تا حدودي از ياد بازيكنان و مسئولان اين تيم برود و بايرن مونيخ كه در طول اين چند دهه اسطوره هاي فراواني را نظير بكن باوئر، گردمولر ،زپ ماير، لوتار ماتيوس ،«اليور كان» و «ميشاييل بالاك» را به خود ديده است با انبوهي از نخبگان فوتبال آلمان و تيمي كه در اين كشور به سوپراستار يا فوق ستاره ها معروف شده است مثل هميشه فوتبال تحليل رفته آلمانها را تك قطبي نشان دهد.
در رأس هيأت مديره «بايرن مونيخ»، «فرانتس بكن باوئر»، «اولي هوينس» و «كارل هانس رومينيگه» در ابتداي فصل بدون چون و چرا به سراغ تمديد قرارداد آرشيتكت جديد بايرن يعني «اوتمار هيتزفلد» رفتند. و به قول «بكن باوئر» اين مرد سوئيسي ديگر عضوي از خانواده ماست.
«بايرن مونيخ» ليگ را با اقتدار آغاز كرد، اما ناگهان شكست ها در جام قهرمانان و بوندس ليگا آغاز گرديد و اين سرمنشأ شروع يك سير نزولي براي آن ها بود.
بايرن از ليگ قهرمانان پس از آخرين بازيش و باخت مقابل «ديپورتيوو لاكرونيا» در «ريازور» از جام قهرمانان خداحافظي كرد و از آن پس تمام قدرت و توان خود را معطوف بر رقابت هاي داخلي ليگ نمود و سرانجام مثل ۳ سال گذشته و در حالي كه ۴ هفته به پايان ليگ مانده بود قهرمان بوندس ليگا شد.
اما در بين فصل مشكلات مالي فراواني تا انتها گريبان اين تيم را گرفته بود.
در ابتدا «لوتار ماتيوس» بازيكني كه در سال ۱۹۹۹ از بايرن جدا شده بود توسط وكيلش مدعي گرديد كه مسئولان اين تيم مبلغي معادل ۰۰۰/۳۵۰ پوند كه از عوايد بازي خداحافظي وي كسب شده را به او پرداخت نكرده اند و در صورت عدم پرداخت ،ادامه كار به مراجع قضائي آلمان كشيده خواهد شد، اما «بكن باوئر» با هوشياري تمام موضوع را فيصله داد. پس از اين داستان بايرن بدنبال خريد «ميشاييل بالاك» باز به حاشيه نزديك شد. كارشناسان و مطبوعات او را با كارگردان بزرگ بايرن يعني «اشتفان افنبرگ» مقايسه كردند. خود بالاك نيز در يك مصاحبه جنجالي گفت: قابليت هاي من با «افنبرگ» قابل مقايسه نيست. اگر شما بازيكن را مي خريد و مي خواهيد در محوطه جريمه خطرناك و گلزن باشد ديگر نبايد از او توقع حضور در سراسر زمين و در هر پستي را داشته باشيد اما «اوتمار هيتزفيلد» با من به مانند آچار فرانسه برخورد مي كند و من اجازه چنين كاري را به كسي نمي دهم.
پس از اين صحبت ها «هيتزفيلد»، «بالاك» را ۸۰۰۰ پوند جريمه و از چند بازي محروم كرد و«كلوديو پيزارو» به جاي وي در تركيب تيم قرار گرفت. «اليور كان» نيز از حاشيه هيچ گاه بدور نبود. پس از آن مسائل جنجالي با «روبرت برداريچ» بازيكن تيم «بايرن لوركوزن» مسئله جدايي او از همسر اولش و در حالي كه پسر دومش در حال تولد بود و «الي كان» نيز به دنبال دختري جوانتر براي ازدواج مجدد بود نقل محافل ورزشي آلمان و مطبوعاتي نظير كيكر شد.
اما عمق حاشيه در سال ۱۹۹۹ و در حالي شكل گرفت كه شركت قدرتمند و پرنفوذ ارتباطي «كرش» كه حق پخش تلويزيوني رقابت هاي «بوندس ليگا» را برعهده داشت به سراغ امضاء قرارداد با «بايرن مونيخ» رفت و در اين قرارداد شرايطي منظور گرديد كه بايرن قادر به فسخ قرارداد بود و تمام باشگاه هاي حاضر در رقابت هاي «بوندس ليگا» به اين امر اعتراض نمودند و طي نامه اي طول و دراز به فدراسيون فوتبال آلمان DFB از اين عملكرد ابراز شكايت و نارضايتي نمودند.
سپس در ۹ دسامبر ۲۰۰۰ مسئولان بايرن و مديران ارشد «كرش» تشكيل جلسه دادند. از سوي بايرن هيأتي با نام هاي اولي هوينس مديريت باشگاه، مدير فني «كارل هوفنر» و مديريت اسبق اين تيم يعني «فريتز شزر» حضور داشتند و از سوي شركت چندرسانه اي «كرش» نمايندگان ارشد اين مؤسسه يعني «ديترهان» و «اشتفان زيفر» به جلسه آمده بودند و طبق توافق طرفين قرارداد امضاء گرديد. در متن اصلي اين قرارداد ذكر گرديده بود كه بايرن بين فصل هاي ۲۰۰۱ - ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ مبلغي در حدود ۱۰ ميليون پوند براي هر سال و در فصل آخر يعني ۲۰۰۵ مبلغي معادل ۱۵ ميليون پوند از حق پخش تلويزيوني بازيهاي اين تيم نصيبش خواهد شد و اين مؤسسه متعهد به پرداخت مبلغي در حدود ۵ ميليون پوند شده بود. اما «شركت كرش» كه با مشكلات مالي جديد مواجه شده بود تنها ۲۸ ميليون پوند به باشگاه «بايرن مونيخ» پرداخت نمود و شروع مشكل از اينجا بود.
در طي اين بحران مسئولان فدراسيون از تمام تيم هاي حاضر در بوندس ليگا خواستند تا كپي قرارداد و شرايط آن را با شركت رسانه اي «كرش» به فدراسيون ارسال نمايند، اما مسئولان بايرن از اين كار صرف نظر كردند و حتي هيچ صحبتي از بدهي اين شركت با باشگاهشان نيز نكردند و با توجه به تبصره اي كه در يكي از بندهاي قرارداد ذكر شده بود كه مسئولان بايرن در چنين شرايطي قادر به فسخ قرارداد مي شدند و اينجا بود كه مديران «كرش» به عاقبت كار فكر نكرده بودند، بايرن ادعاي خسارت نمود و اوضاع گره كورتري خورد.
نماينده شركت «كرش» «ديترهان» اينگونه مي گويد: ما سعي كرديم تا مسئولان «بايرن» را از انجام چنين عملي منع كنيم زيرا حاضر بوديم براي عمل به تعهداتمان بازيهاي اين تيم را به گونه اي ديگر به روي آنتن ببريم و اين جزيي از قرارداد ما بود و آقاي هوينس اين را به درستي مي دانست و به اين راحتي ها حاضر به فروشي ارزان تر نبود.
«رودي آسوور» مديريت شالكه نيز به اعتراض و با حمايت از ساير باشگاه ها در مصاحبه مطبوعاتي عنوان نمود كه چنانچه مجمع ليگ و مسئولان ليگ بر عليه بايرن رأي بدهند همه از اين باشگاه شكايت خواهند كرد، آنها باز هم از نفوذ خود در راههاي منفي و غيرقانوني استفاده نمودند و اين صحبت ها در حالي مطرح مي گرديد كه مديران ارشد بايرن چنين ادعاهايي را مرتباً تكذيب مي كردند.
از طرفي ديگر رياست فدراسيون فوتبال آلمان (DFB) يعني آقاي «گرهارد ماير وورفل در» در نشست مسئولان و مديران باشگاه هاي حاضر در ليگ و در حالي كه در كنار «اولي هوينس» نشسته بود به پشت ميكرون رفت و ذكر كرد: من به مسئله كوچك و پيش پا افتاده اي اشاره نمي كنم، آنها قرارداد محرمانه اي با يكديگر امضاء كردند و اين خارج از چهارچوب قوانين ليگ است و با تمام شبهاتي كه وجود دارد بايد بگويم سود اين كار به جيب آقاي «هوينس» رفت.
از طرفي «فرانتس بكن باوئر كه ديگر هيچ جاي دفاعي نمي ديد عنوان نمود كه ما اشتباه بزرگي را مرتكب شديم و نبايد اين مسئله را مخفي نگاه مي داشتيم.
مدير اجرايي، يعني رومينيگه اظهار داشت كه اين مسئله به دليل نوعي پرداخت دوجانبه بين ما و مسئولان «كرش» بوجود آمد و به عقيده من فدراسيون فوتبال بي دليل به اين مسئله دامن مي زند.
اما در اين قرارداد نكته اي ذكر شده بود كه شركت «كرش» مي بايست ميزاني از مبلغ قرارداد بسته شده بين، بالاك، ذي روبرتو و دايسلر با باشگاه «بايرن مونيخ» را پرداخت مي نمود كه تنها به اين تعهدات خود در تابستان سال گذشته عمل نموده بود و «هوينس» در اين باره مي گويد: قبل از ورشكستي اين شركت ما حدود ۱۴ ميليون پوند از آنها دريافت نموديم و اين در حالي بود كه نيمي از اين مبلغ براي ماليات برداشته شد.
البته ما خودمان قادر به خريد اين بازيكنان بوديم اما نمي توانستيم خسارتي را كه ليگ به ما وارد كرده را پرداخت كنيم زيرا در اين صورت بايد دو برابر مبالغ كنوني به بازيكنانمان حقوق مي داديم و اين سرفصل يك بحران مالي بزرگ بود.
به هر صورت سرانجام دادگاهي در شهر برلين باشگاه بايرن مونيخ و مسئولان ليگ را محكوم به پرداخت جريمه به فدراسيون فوتبال آلمان نمود و كليه باشگاهها از شكايت خود مبني بر حركت غيرورزشي و غيرقانوني بايرن صرف نظر نمودند و حتي مدير هامبورگ «فرانك ماكرود» عنوان كرد كه به علاوه جريمه بايد عنوان و جام قهرماني سال ۲۰۰۱ از باشگاه «بايرن مونيخ» پس گرفته شود. به هر صورت موضوع خاتمه يافت، «بكن باوئر» بر سر ميز خود براي اداره رقابت هاي جام جهاني ۲۰۰۶ و «هوينس و رومينيگه» به جلسه۱۴- G بازگشتند و «بايرن» با نفوذ خود همانند يوونتوس در ايتاليا باز بر مسند قدرت تكيه زد و قهرماني امسال را نيز به خانه برد، يك قهرماني شيرين اما بي رونق تر از هميشه!!!
مسيح فرزانه
