گروه اجتماعي:  يك قاضي قلابي كه با اسناد و اسامي جعلي در روزهاي گذشته اقدام به فروش يك دستگاه خودرو پرايد مسروقه به پنج نفر كرده بود، تحت تعقيب قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري دانشجويان ايران اين شخص با اسامي و عناوين جعلي چون قاضي و بازرس وزارت كشور در روزهاي اخير علاوه بر موارد فوق دو دستگاه خودرو پرايد و پژو را با نام و عنوان جعلي، قاضي دادگاه - به افراد ديگري فروخته است.
سرهنگ خوئيني معاون دايره سرقت پليس آگاهي تهران بزرگ در گفت وگو با خبرنگار ايسنا با اشاره به اينكه خريداران خودرو در زمان خريد، اسناد لازم شامل كارت، دفترچه مالكيت، سند فروش كارخانه و اسناد محضري را بررسي و استعلام كنند، افزود: از آنجا كه خريد وكالتي خودرو افزايش يافته است، خريداران و دفترخانه ها بايد در رابطه با صحت اسناد صادره قبلي از دفاتر اسناد رسمي مذكور استعلام كتبي كنند.
وي همچنين افزود: اين دفاتر از ارائه برگهاي استعلام به افراد مشكوك و فروشندگان خودداري كنند زيرا امكان جعل اين اسناد نيز وجود دارد.
سرهنگ خوئيني در پايان با بيان اينكه رانندگان بايد در مورد مشخصات فني خودرو و صحت پلاك آن از مركز شماره گذاري مربوطه استعلام كنند، اظهار داشت: شهروندان با مشاهده موارد مشكوك و ثبت مشخصات، شماره وسيله نقليه، تلفن و آدرس اين افراد مراتب را از طريق شماره تلفن ۱۱۰ و ۵۳۷۲۷۷۷ به مركز پليس آگاهي جهت پيگيري هاي قانوني اطلاع دهند.

توسعه فرهنگ مطالعه
در روزهاي برپايي نمايشگاه كتاب تهران هستيم و كتاب هفته، نشريه ويژه اطلاع رساني وكتاب، روزانه منتشر مي شود. در صفحه ۵ سومين شماره از ويژه نامه كتاب هفته در روز ۱۶ ارديبهشت ۸۲، در بخش ناشران فعال، كه به پرسش از ۱۰۰ ناشر پركار در سال ۸۱ اختصاص يافته و هر روز در اين ويژه نامه به چاپ مي رسد، بار ديگر با چند ناشر فعال آشنا مي شويم.
در اين ستون، ناشري معرفي مي شود كه در سال ۱۳۸۱، ۱۱۰ عنوان كتاب چاپ كرده كه ۸۶ عنوان آن چاپ اول و ۲۴ عنوان آن تجديد چاپ بوده است.
دستش درد نكند. علاوه بر اين، پرتيراژترين كتاب اين ناشر در سال ۸۱، بالغ بر ۲۶۰ هزار نسخه بوده كه در سراسر كشور به فروش رفته است. باز هم دستش درد نكند. آيا، باز هم با فروش ۲۶۰ هزار نسخه از يك كتاب، مي گوييد فرهنگ مطالعه و كتابخواني در كشور ما توسعه نيافته است؟
مديرمسئول اين انتشاراتي، از مؤلفان و پژوهشگران گرانقدري است كه تاكنون آثار فراواني از ايشان به چاپ رسيده است. عمده  آثار ايشان توسط مؤسسه انتشاراتي خودشان منتشر شده است. علاوه بر اين، اين ناشر و مؤلف پركار، مديركل يكي از دفاتر فرهنگي در وزارت آموزش و پرورش است كه از قضا، انتخاب و خريد كتاب و توزيع آن در مدارس را نيز برعهده دارد. همچنين اين اداره كل، وظيفه برگزاري برخي مسابقه هاي ويژه معلمان و دانش آموزان را نيز برعهده دارد كه صرفاً به طور تصادفي چندين جلد از كتابهاي ناشر مذكور را به عنوان منبع مطالعاتي مسابقه ها، انتخاب كرده است و شايد تيراژ شگفت انگيز ۲۶۰ هزاري يكي از اين كتابها، اصلاً ارتباطي به مسابقه هاي يادشده نداشته باشد.
بخيل نيستيم و خواهان توسعه فرهنگ مطالعه هستيم، حتي اگر ناشر كتابهاي پرتيراژ، مديركلي باشد كه خودمسئول انتخاب، خريد و توزيع كتاب در مدارس كشور است.
سيد اصلان مرتضايي

ايرنا: نماينده  مديران  مسئول  مطبوعات  در هيات  نظارت  بر مطبوعات  گفت : فقط هشت  درصد امتياز نشريات  به  نام  زنان  صادر شده  و امتياز ۹۲ درصد مطبوعات متعلق  به  مردان  است .
«عيسي  سحرخيز» كه  به  همراه  «جميله  كديور» رئيس  انجمن  روزنامه نگاران  زن  ايران  و شماري  از روزنامه نگاران ، در نشست  روز سه شنبه  روزنامه نگاران  زن  در جشنواره  مطبوعات  سخن  مي گفت ، تصريح  كرد: براي  تامين  و حمايت  از حقوق  زنان  بايد زمينه هاي  اجتماعي  آن فراهم  شود.
وي  با اشاره  به  تحولات  پس  از دوم  خرداد ۷۶، گفت : پس  از دوم  خرداد، زمينه  حضور گسترده  زنان  در مطبوعات  فراهم  شد.
سحرخيز با اشاره  به  حضور ۵۰ درصدي  زنان  در رسانه ها و مطبوعات  گفت : افق  پيش  روي  زنان  روزنامه نگار ايراني  روشن  است .
جميله  كديور نيز در اين  نشست  گفت : بررسي هاي  آماري  نشان  مي دهد كه  زنان  روزنامه  نگار به  لحاظ تخصص  و كفايت ، از مردان  چيزي  كمتر ندارند.
رئيس  انجمن  روزنامه نگاران  زن  افزود: زنان  روزنامه نگار با وجود داشتن  توانايي  و تخصص ، هميشه  در مقايسه  با مردان  از امتيازهاي  كمتري  برخوردار بوده اند. وي  اضافه  كرد: با آنكه  هميشه  انتظارات  حداكثري  از زنان  وجود دارد ولي حضور آنها حداقلي  ترسيم  مي شود.
كديور گفت : وجود نگاه  مردسالارانه  مانع  دستيابي  زنان  به  جايگاه  واقعيشان  شده  است .
«فياض  زاهد» عضو شوراي  سياستگذاري  روزنامه  همبستگي  نيز در پاسخ  به  اين  پرسش  كه  چرا زنان  در مطبوعات  ايران  از رده هاي  مياني  بالاتر نرفته اند، گفت : مطبوعات  ايران  جدا از جامعه  ايران  نيست . وي  افزود: جامعه  ما، جامعه اي  توسعه  نيافته  است  و برخي  نگاه ها، هنوز زن  را در درجه  دوم  و بعد از مردان  مي دانند.

گروه اجتماعي: رئيس كانون وكلاي مركز تأكيد كرد: گفتار و نوشتار در صورتي كه مشتمل بر توهين و افترا نباشدو اشاعه اكاذيب عمدي را دربرنداشته باشد، آزاد است.
بهمن كشاورز، درباره چارچوب آزادي بيان به خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: حكم اصل ۲۴ قانون اساسي حكمي عام و مخصص آن مخل به مباني اسلام يا به حقوق عمومي بودن است؛ آنچه كه محل بحث است تفسير قوانين عادي در اين دو مخصص است.
وي در ادامه گفت: به نظر مي رسد كه قانون مطبوعات موجود، پس از اصلاح در بعضي موارد باب مناقشه را بازگذاشته باشد كما اين كه بسياري از مواردي كه علي الاصول و بنا به تبادر به نظر مطبوعاتي مي رسند از نظر قانون مطبوعات، جرم مطبوعاتي محسوب نمي شود و تمرينات رسيدگي به آن در آنها لازم الرعايه و يا حداقل مي توان گفت در خصوص لازم الرعايه بودن يا نبودن ها اختلاف نظر وجود دارد.
رئيس كانون وكلا با بيان اين كه برخي استنادات و اجتهادات و نظريه پردازي ها موجب مناقشات بيشتري شده، اظهار داشت: مهمترين موضوع مناقشات تسري قانون اقدامات تأميني به مطبوعات است كه در اين خصوص اختلاف نظر شديد وجود دارد؛ اگر چه آماري در دست نيست اما مي توان گفت كه تعداد كثيري از حقوقدانان به شمول اين قانون نسبت به مطبوعات معتقد نيستند. كشاورز با اشاره به اين كه حد و مرز آزادي بيان و مطبوعات همچنان محل بحث و نزاع است، خاطرنشان كرد: حدود اين آزادي و موارد مصداق آن براي احراز يك جرم مورد اختلاف است؛ به نحوي كه حتي در مورد آنچه كه نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در ايفاي وظايف نمايندگي شان مي گويند، جرم محسوب مي شود يا خير نيز اتفاق نظر وجود ندارد؛ پس به طريق اولي اين شكل در مورد كساني كه نماينده مجلس نيستند به نحو شديدتري مي تواند مطرح شود.

گروه اجتماعي: حسينعلي  قاضيان ، متهم  رديف  اول  پرونده  موسسه  نظرسنجي آينده ، صبح سه شنبه  براي  پيگيري  پرونده اش  در شعبه  ۱۴۱۰ دادگاه  ويژه  رسيدگي  به  جرايم كاركنان  دولت ، حاضر شد. به  گزارش  خبرنگار حقوقي  گروه  اجتماعي  ايرنا، قاضيان  كه  هفته  گذشته  بايك  قرار وثيقه  ۱۵۰ ميليون  توماني  به  مرخصي  آمده  بود، امروز (چهارشنبه)  به زندان  اوين  باز مي گردد.

امروز ۱۷ ارديبهشت ماه ۱۳۸۲ سياره عطارد از مقابل خورشيد عبور كرده و اين پديده از روي زمين بسيار جذاب و ديدني است. مدت زمان اين واقعه حدود ۵ساعت به طول مي انجامد واز ساعت ۴۳/۹ صبح شروع ودر ساعت ۰۲/۱۵به پايان مي رسد.
از كليه علاقه مندان دعوت مي گردد ازساعت ۱۰صبح الي ۱۵ بعدازظهر جهت رصد اين پديده جذاب و ديدني از مركز علوم و ستاره شناسي تهران واقع در ميدان تجريش- سه راه دزاشيب- خيابان عمار- كوچه عرفات- شماره ۱۱ بازديد به عمل آورند.

همه ما مي دانيم عصبانيت چيست و هر يك به گونه اي آن را احساس كرده ايم چه به صورت ناراحتي هاي زودگذر و چه در قالب خشمي جنون آميز. عصبانيت يكي از رفتارهاي كاملاً طبيعي در انسان سالم است وليكن مي تواند ازعهده فرد خارج شده و به شكل مخربي ظاهر شود. عصبانيت مي تواند منجر به بروز مشكلاتي در كار، روابط شخصي و كيفيت كلي زندگي شود. گاه عصبانيت باعث بروز احساسي قوي و غيرقابل پيش بيني مي گردد و افراد را كاملاً تحت اراده و فرمان خود درمي آورد. هدف اين مقاله كمك به افراد براي درك و كنترل عصبانيتشان است.
طبيعت عصبانيت؟
بنا به گفته متخصص عصبانيت دكتر چارلز اسپيل برگر(روانشناس) عصبانيت احساسي است كه ميزان آن از تحريك خفيف تا جنون و خشمي شديد در نوسان است. همانند ديگر احساسات بشري، اين احساس نيز دستخوش تغييرات جسمي و رواني مي شود. وقتي كسي عصباني مي شود، ضربان قلبش افزايش مي يابد و فشار خونش بالا مي رود و همچنين سطح انرژي هورموني فرد، يعني هورمونهاي آدرنالين و نورآدرنالين در بدنش افزايش پيدا مي كند.
عصبانيت مي تواند علل بيروني و دروني داشته باشد. شما ممكن است از دست شخص خاصي مثل يك همكار يا سرپرست بخش عصباني شويد، يا از واقعه اي مثل ترافيك سنگين يا برنامه پروازي كه به هم خورده است عصباني شويد و يا شايد علت عصبانيت شما اين باشد كه غرق در افكار انتقام جويانه و نگران كننده خود شده ايد. خاطرات دلخراش و وقايع ناگوار هم مي توانند عامل ايجاد احساس عصبانيت شوند.
شيوه طبيعي و غريزي بروز عصبانيت، ارائه واكنشهاي پرخاشجويانه است. عصبانيت پاسخي طبيعي و مناسب نسبت به تهديد است. اين احساس رفتار و احساسات غالباً پرخاشگرانه و قدرتمندي را در افراد ايجاد مي كند تا بتوانند در صورتي كه مورد حمله قرار گيرند، بجنگند و از خود دفاع كنند. بنابراين ميزان مشخصي از عصبانيت براي ادامه حيات ما لازم است.
از طرفي بايد توجه داشت كه ما نمي توانيم نسبت به هر كس يا هر چيزي كه ما را تحريك مي كند يا آ زار مي دهد، شديداً بتازيم. قوانين، ضوابط اجتماعي و عقل سليم، محدوديت هايي را براي بروز عصبانيت قائل مي شوند.
افراد از شيوه هاي آگاهانه و ناآگاهانه متفاوتي براي مقابله با احساس عصبانيتشان استفاده مي كنند از جمله:
* به زبان آوردن و يا بروز دادن عصبانيت
* سركوب كردن عصبانيت
* ونشاندن عصبانيت
سالم ترين راه نشان دادن عصبانيت، بروز دادن احساس عصبانيت به شيوه اي جسورانه است. شيوه اي جسورانه نه پرخاشگرانه. براي انجام اين كار، فرد بايد، ياد بگيرد كه نيازهايش را تشخيص دهد و روش برآورده كردن نيازهايش را بدون صدمه زدن به ديگران بيابد. اينكه كسي از حق خود دفاع كند به معني پررويي كردن يا پرتوقع بودن نيست بلكه به معني احترام گذاشتن به خود وديگران است.
عصبانيت ممكن است سركوب شده و بعد به شكل ديگري درآيد و يا دوباره از سرگرفته شود. اين اتفاق زماني مي افتد كه شما عصبانيت را در درون خود نگه مي  داريد. به جاي اين رفتار بهتر است ديگر به آن فكر نكنيد و توجه خود را به چيزهاي مثبت معطوف كنيد. هدف شما از اين كار، بازداشتن يا سركوب عصبانيت خود و تبديل آن به رفتاري سازنده تر است. توجه داشته باشيد كه اگر عصبانيت شكل بيروني نيابد، به شكل دروني بر روي خود مي تواند باعث افزايش تنش جسمي، بالارفتن فشار خون يا بروز افسردگي شود.
عصبانيتي كه بروز داده نشده، مي تواند مشكلات ديگري خلق كند، مي تواند منجر به بروز رفتارهاي عصبي و بيمارگونه در فرد شود، مثل رفتارهاي پرخاشگرانه غيرفعال يعني چيزي مثل«سزاي كسي كف دستش گذاشتن»، بدون اينكه علت آن را به او بگوييد يا به شكل غيرمستقيم در برابر فرد يا افرادي موضع گيري مي كنيد. شكل بيمارگونه ديگري از اين نوع رفتار بدبيني دائم و خصمانه است. افرادي كه ديگران را مرتباً تحقير مي كنند و از همه چيز انتقاد مي كنند و نظريه هاي منفي و پرطعنه ارائه مي دهند، ياد نگرفته اند كه چگونه عصبانيت خود را به شكل سازنده اي بروز دهند و تعجب چنداني ندارد، اگر اين افراد روابط موفقيت آميز چنداني نداشته باشند.
واقعيت اين است كه شما مي توانيد در درون خود آرامش را بيابيد. بدين معني كه نه تنها رفتار بيروني خود را كنترل كنيد بلكه واكنشهاي دروني خود را هم تحت كنترل درآوريد. براي اين كار، بايد ميزان ضربان قلب خود را با تنفس منظم پايين آوريد، خود را آرام كنيد و اجازه دهيد، احساساتتان فروكش كند. بنابه گفته دكتر اسپيل برگر«وقتي هيچ يك از اين روشها مؤثر واقع نشود، آن وقت است كه كسي يا چيزي صدمه مي بيند.»
مديريت عصبانيت
هدف از اراده عصبانيت كاهش احساسات عاطفي و برانگيختگي هاي جسمي اي است كه عصبانيت موجد آن شده است. شما نه مي توانيد از شر چيزها يا آدمهايي كه باعث عصبانيت شما مي شوند، خلاص شويد يا از آنها اجتناب كنيد و نه مي توانيد آنها را تغيير دهيد، بلكه شما فقط مي توانيد ياد بگيريد كه چگونه واكنشهاي خود را كنترل كنيد.
شما خيلي عصباني هستيد؟
گرچه آزمونهاي روانشناسانه اي براي سنجش شدت احساسات عصباني و اينكه افراد تا چه اندازه مستعد عصبانيت هستند و چگونه آن را مهار مي كنند، وجود دارد، وليكن براي سنجش اين حالت بهترين زمان زماني است كه خود فرد با مسئله عصبانيت درگير شده و تا حدودي ميزان عصبانيتش را مي شناسد. اگر شما خودتان را در شرايطي يافته ايد كه به نوعي دچار عصبانيتي لجام گسيخته و ترسناك شده ايد، احتمالاً به روشهاي مؤثرتري براي كنترل كردن اين احساس نياز داريد.
چرا بعضي از افراد عصباني تر از ديگران هستند؟
بنا به نظريه دكتر جري دفن باخر، روانشناس متخصص مديريت عصبانيت، بعضي از افراد واقعاً «آتشين مزاج تر» از ديگران هستند، آنها آسان تر و شديدتر از يك فرد عادي عصباني مي  شوند. عده اي هم هستند كه عصبانيت خود را به شيوه اي بارز نشان نمي دهند وليكن دائماً عبوس و تندخو هستند. افرادي كه سريع عصباني مي شوند حتماً هميشه فحش و ناسزا نمي گويند اشيا را پرت نمي كنند، بلكه خود را از اجتماع كنار مي كشند، اوقات تلخي مي كنند و از نظر جسمي بيمار مي شوند. افرادي كه به آساني عصباني مي شوند، بنا برگفته روانشناسان، معمولاً آستانه تحمل كمي براي ناكامي دارند، به زبان ساده، اين افراد پيش خودشان احساس مي كنند كه مجبور نيستند به ناكامي ناراحتي و رنج و عذاب تن در دهند. آنها انرژي زيادي هم بر روي انجام هر كاري صرف مي كنند و اگر شرايط به نوعي به نظرشان غيرعادلانه باشد، به شدت عصباني مي شوند. كافي است فقط يك اشتباه جزيي و ساده آنها تصحيح شود تا بسيار عصباني شوند.
چرا اين افراد تا اين حد عصباني هستند؟ دلايل بي شماري وجود دارد. يكي از دلايل مي تواند ريشه وراثتي يا جسمي باشد. شواهدي دال بر اين مطلب وجود دارد كه بعضي از بچه ها تحريك پذير، زودرنج و زودخشم متولد مي شوند و همه اين علائم از همان سال اول مشهود است. علت ديگر مي تواند علتي فرهنگي - اجتماعي داشته باشد. عصبيت معمولاً در جوامع، منفي تلقي مي شود، به ما همواره مي گويند كه نشان دادن نگراني ، افسردگي و بسياري از احساسات ديگرمان درست است ولي نشان دادن عصبانيت درست نيست. در نتيجه ما ياد نگرفته ايم كه چگونه اين احساس را مهار كنيم يا آن را به سمت سازنده اي هدايت كنيم. همچنين تحقيقات نشان داده اند كه زمينه هاي خانوادگي هم در اين مورد نقش بازي مي كنند. معمولاً افرادي كه از خانواده هاي آشفته و نابسامان مي باشند يا در خانواده هايي زندگي مي كنند كه در ايجاد ارتباط عاطفي دچار مشكل مي شوند.
* آيا درست است، اجازه دهيم عصبانيت مان به هر شكل ممكن بروز كند؟
هم اكنون روانشناسان مي گويند؛ اين شعاري خطرناك است و بعضي از مردم از اين نظريه به عنوان مجوزي براي آزار ديگران استفاده مي كنند. تحقيقات نشان داده است «اجازه بي پروايي دادن» به عصبانيت، فقط عصبانيت و ستيزه جويي را تشديد مي كند و هيچ كمكي به خود فرد عصباني يا فردي كه نسبت به او عصباني شده ايم، نمي كند.
بهتر است ببينيم چه عاملي باعث ايجاد عصبانيت ما مي شود تا بتوانيم راهكارهايي براي مهار كردن آن عامل به كار بنديم.
راهكارهايي براي متوقف كردن عصبانيت
۱)كسب آرامش
ابزارهاي ساده كسب آرامش كارهايي مثل تنفس عميق و دادن تصوير ذهني آرام بخش به خود است.
براي آموختن فنون كسب آرامش، كتابها و دوره هاي آموزشي مناسبي را مي توان بررسي كرد و هنگامي كه اين فنون را آموختيد، در هر شرايطي مي توانيد به آنها مراجعه كنيد. اگر شما در ارتباطي قرار گرفته ايد كه در آن هر دو طرف عصبي مزاج هستيد، بهتر است كه هر دوي شما اين فنون را بياموزيد.
اين چند فن ساده را امتحان كنيد.
الف) نفس عميق بكشيد.تنفس از قفسه سينه به شما آرامش نمي بخشد. چنان عميق نفس بكشيد كه گويي اين نفس از اعماء و احشاء درونتان، بيرون مي آيد.
ب) واژه يا عبارت آرام بخشي همچون «آرامش»، «آسان بگير» را تكرار بكنيد، اين عبارات را هنگام تنفس عميق با خود تكرار كنيد.
ج) از تصوير ذهني استفاده كنيد، تجربه اي آرام بخش را از وراي خاطرات يا تصوراتتان به تصوير بكشيد.
د) تمرينات بدني آرام و آسان، تمريناتي مانند يوگا مي تواند باعث انبساط ماهيچه هاي شما شود و كاري كند كه احساس آرامش بيشتري كنيد.
هر روز به تمرين اين شيوه ها بپردازيد. ياد بگيريد،  به هنگام قرار گرفتن در موقعيت سخت، به خودي خود، از اين شيوه ها استفاده كنيد.
۲) بازسازي شناختي
بازسازي شناخت به بيان ساده به معني تغيير شيوه تفكرتان است. افراد عصباني تمايل دارند، ناسزا بگويند، قسم بخورند يا از اصطلاحات بسيار پر آب و تابي در كلامشان استفاده كنند، اصطلاحاتي كه انعكاس تفكرات دروني آنهاست. وقتي شما عصباني هستيد، افكار شما شكل مبالغه آميز و بيش از حد نمايشي پيدا مي كند. سعي كنيد، افكار منطقي تر را جايگزين اين افكار نماييد. براي مثال به جاي اينكه به خودتان بگوييد، «اي واي، اين وحشتناك است، اين آزاردهنده است، واي همه چيز خراب شد.» با خود بگوييد:«اين مأيوس كننده است و مي شود فهميد كه من در مورد اين موضوع ناراحت و نگران هستم، ولي دنيا به آخر نرسيده و عصبانيت هم كاري را حل نمي كند.»
هنگامي كه با خود يا فرد ديگري حرف مي زنيد، مراقب به كار بردن كلماتي مثل «هرگز» يا «هميشه» باشيد. بيان جملاتي مثل «اين ماشين لعنتي هيچ وقت درست كار نمي كند.» يا «تو هميشه،  همه چيز را فراموش مي كني»نه تنها دقيق نيست بلكه باعث مي شود، شما خود را در مورد عصبانيتتان موجه بپنداريد و تصور كنيد كه هيچ راهي براي حل مشكل باقي نمانده است. علاوه بر اين، اين عبارات و اين برخوردها باعث مي شود، افرادي كه شايد به نوعي تمايل داشته باشند به شما جهت حل مشكل كمك كنند،  از شما فرار كرده و در برابر شما خود را تحقير شده محسوب كنند.
به خاطر داشته باشيد كه عصباني شدن هيچ چيزي را درست نمي كند و نه تنها پس از آن شما احساس بهتري نمي كنيد بلكه عصبانيت در عمل مي تواند باعث بروز احساسات بدتري هم بشود.
آنچه كه عصبانيت را مغلوب مي كند، منطق است، چون عصبانيت وقتي موجه جلوه كرد، به سرعت غيرمعقول مي شود. بنابراين بايد در مورد خود، منطقي سرد و خشك را اعمال كنيد. يادتان باشد كه دنيا در پي سركوب كردن شما نيست، شما فقط داريد شرايط پرفراز و نشيب زندگي روزانه بشر را تجربه مي كنيد. هر گاه كه عصبانيت گريبان شما را مي گيرد، اگر به آن يا به موضوعي كه باعث به وجود آمدن آن شده به عنوان يكي از جلوه هاي پرفراز و نشيب زندگي نگاه كنيد، به ديدگاه متعادل تري دست مي يابيد.
افراد عصباني دوست دارند چيزهايي مثل عدالت، قدرداني، توافق و تمايل به انجام كارها را به شيوه خودشان مطالبه كنند. همه وقتي خواسته هايشان برآورده نشود، دلخوري و يأس آنها به عصبانيت تبديل مي شود. افراد عصباني براي بازسازي شناخت خريد بايد از جوهره درخواستهايشان آگاه شوند و بعد اين انتظارات را به شكل تمنا و درخواست درآورند. به بيان ديگر گفتن عباراتي مثل «من دوست دارم...» به مراتب سالم تر ازگفتن عباراتي مثل «من فلان چيز را مي خواهم» يا «من بايد فلان كار را داشته باشم.» است. هنگامي كه شما قادر نيستيد به آنچه كه مي خواهيد، دست يابيد، واكنشهاي طبيعي اي را تجربه مي كنيد، واكنشهايي چون درماندگي، سرخوردگي، خشم و آزردگي، ولي هيچ يك از اينها عصبانيت نيستند. بعضي از افراد عصباني از عصبانيت به عنوان ابزاري براي اجتناب از احساس خشم و آزردگي استفاده مي كنند ولي اين امر به معناي از بين رفتن خشم و آزردگي نيست.
ادامه دارد
از سري مقالات انجمن روانشناسي آمريكا- سال ۲۰۰۲
مترجم: فروزان دهباشي شريف