«كارگران كشاورز و خانواده هايشان مسموم شده اند، زمين هاي روستايي، جنگل ها و اقيانوس ها و آب ها در معرض نابودي قرار گرفته اند، تنوع زيستي از بين رفته است و غذا براي مصرف انسان نامناسب است.» با اين كلمات، صد و چهل شركت كننده از هفده كشور در اولين كنگره تأثير سموم دفع آفات آسيا و اقيانوسيه در مانيل، هفته گذشته به جهانيان هشدار دادند كه كشاورزي صنعتي آن گونه كه به وسيله شركت هاي چندمليتي اجرا مي شود، منابع مورد نياز براي تأمين مواد غذايي را تحليل مي برد.
اين كنگره، نمايندگي جنبش  مردمي دهقانان، زنان، كارگران، افراد بومي، ماهيگيران و جوانان روستايي، توده مردم، جنبش هاي طرفدار زيست بوم ها، مصرف كنندگان، جنبش هاي طرفدار حقوق بشر و حقوق كودك، مؤسسات تحقيقاتي، دانشگاهيان، طرفداران تغذيه با شير مادر و دانشمندان را به عهده دارد.
نمايندگان كنگره دريافته اند كه استفاده از آفت كش ها، هر سال حدود ۲۵ ميليون كارگر كشاورزي را مسموم مي كند. جوامع كشاورزي با افزايش فقر و عقب ماندگي مواجهند. آنها همچون گذشته، در معرض مسموميت با آفت كش ها و آلودگي محيط زيست هستند و ا منيت غذايي شان به حد خطرناكي كاهش يافته است. رافائل ماريانو، رئيس جنبش  دهقاني فيليپين گفت: ۹۹ درصد مرگ ها در اثر سموم دفع آفات در جهان سوم اتفاق مي افتد، گرچه جهان سوم تنها بيست درصد سموم توليد شده در جهان را مصرف مي كند.
نمايندگان كنگره در اين مورد هم عقيده اند كه اقتصادهاي روستايي نسبت به نيازهاي شركت هاي چند مليتي بسيار مطيع عمل مي كنند و به مواد شيميايي آنها وابسته  شده اند. اولين كنگره تأثير سموم دفع آفات در آسيا و اقيانوسيه، با توافق يكپارچه بر حمايت از بيانيه مانيل به نام حقوق مردم و محيط زيست مردم كه در مورد خاك و غذا بدون سموم است، پايان يافت.
كنگره، در آخرين پيام خود اظهار مي دارد كه آزادسازي تجارت، باعث ورشكستگي هاي عمده در ميان دهقانان مي شود. مزارع و كشت هاي تعاوني از طريق طرح هاي روبه رشد قراردادي و تبديل محصول يا بيرون انداختن كشاورزان بعد از تبديل نوع استفاده از زمين و گرفتن يكباره زمين، آب و ديگر منابع توليد آنها، جايگزين دهقانان مي شود. در همين حال، شركت كنندگان در كنگره خاطرنشان كردند كه طرح هاي توسعه مانند گردشگري (توريسم)، مسابقات گلف، سدهاي بزرگ و استخراج معدن جانشين اجتماعات روستايي و ساحلي مي شوند و مهاجرت بوميان از سرزمين هاي آباء و اجدادي شان را به دنبال دارند. بدون زمين، بوميان ناچارند به مناطقي مهاجرت كنند كه شرايطي استثمارگرانه تر از پيش در انتظار آنهاست.
نمايندگان همچنين گفتند: شركت هاي چندمليتي زمين كشاورزي، فرايند توليد غذا، دانه، دارو و دامپزشكي به طور فزاينده اي در تعداد اندكي غول هاي قدرتمند جهاني ادغام مي شوند. آنها گفتند كه اين انحصار، وابستگي به آفت كش ها و كودهاي شيميايي را شدت مي بخشد.
به كشاورزان در مورد يك نوع تكنولوژي مهندسي ژنتيك كه هنوز به بازار ارائه نشده، هشدار داده مي شود. تكنولوژي «ترميناتور» يا پايان دهنده كه به وسيله يك شركت چند مليتي به وجود آمده، نسل دوم دانه هاي عقيم را ارائه مي دهد. كشاورزان بايد دانه مورد نياز هر سال را همراه كودهاي مخصوص همراه آنها از شركت هاي چندمليتي بخرند. كارشناسان هشدار داده اند كه اين تكنولوژي حق بيش از ۴/۱ بيليون كشاورز را كه دانه ها را در هر فصل براي فصل كشت بعدي ذخيره مي كنند، مورد تهديد قرار مي دهد.
به گفته اين كارشناسان براي تأمين منافع مشترك اين شركت ها، امتياز انحصاري استفاده از منابع عمومي واگذار مي شود و تكنولوژي هاي كشاورزي خطرناك مانند مهندسي ژنتيك مورد تشويق قرار مي گيرد.
بنابر اين كنترل شركت ها چندمليتي بر روي وسايل توليدي بايد متوقف شود و آنها بايد در قبال نابود كردن زندگي انسان و محيط زيست پاسخگو باشند.
نمايندگان اعلام كردند كه آنها جنبش هاي مردمي را تقويت مي كنند و تحكيم مي بخشند و مقاومت در برابر جنگ طلبي و تهاجم را گسترش مي دهند و مخالفت خود با جنگ رهبري شده توسط آمريكا در عراق را ابراز مي كنند. شركت كنندگان سلطه غذايي مردم، به خصوص حق مردم براي تصميم گيري در مورد غذا و سياست هاي كشاورزي خودشان، حق آنها در مورد منابع توليدي و خاك، دانش و مهارت ها و حق داشتن درآمد عادلانه را تشويق مي كند و آنها را مورد حمايت قرار مي دهد. بيانيه، از آزادي زنان از تبعيض و ارتقاي مقام آنها و تساوي حقوق شان به خصوص در مورد منابع توليدي و خاك حمايت كرده است. خودمختاري افراد بومي و رفع تبعيض نژادي، الغاء كار كودكان و سوءاستفاده از آنها در آخرين بيانيه كنگره مورد تأكيد قرار گرفته است و اصلاحات واقعي كشاورزي و ماهيگيري، رهايي از آفت كش ها، اصلاحات ژنتيكي اندام ها، پرتوافكني غذايي، توسط شركت كنندگان براي پيشرفت كشاورزي بوم شناسانه نيز در بيانه نهايي مورد تأييد قرار گرفته است.
ترجمه: فريده خرمي

در اوايل دهه ۶۰ ميلادي و در پي افزايش جمعيت گونه هاي مختلف گنجشك در چين، برنجكاران چيني با اين پرنده به عنوان آفت وارد مبارزه شدند. تلاش عمومي براي دفع گنجشك هاي مزاحم به صورت يك طرح ملي و فراگير درآمد و مقامات بلندپايه حزب كمونيست چين، با بسيج داوطلبان كه تعداد آنها به ۲۰ ميليون نفر بالغ مي شد، درصدد برآمدند كه اين آفت را از مزارع برنج چين ريشه كن كنند. در چهارچوب همين طرح ملي براساس تعداد گنجشك هاي صيد شده، جوايزي در نظر گرفته شد. اجراي اين طرح موفق درآمد و در عرض سه سال، گنجشك ها برچيده شدند. در سال چهارم برنجكاران فارغ از آفت پيشين، نفسي به راحتي كشيدند. اما در همان سال، آفتي نظير سن غلات مزارع برنج چين را مورد حمله قرار داد. خسارات آفت جديد برنج چنان سنگين و پردامنه بود كه در چين براي مبارزه با اين آفت، تمام دستگاه هاي مسئول به حال آماده باش درآمدند. پس از تحقيقات كافي، پژوهشگران چيني اعلام كردند كه تنها دشمن آفت جديد، گنجشك هاي چيني هستند. بررسي هاي بعدي نشان داد كه گنجشك ها ضمن حضور در مزارع و دفع آفات برنج، تنها سهم كوچكي از برنج را از آن خود مي كردند، مسئولان چيني براي جبران اشتباهات تأسف آور گذشته كه منجر به انقراض نسل گنجشك هاي آفت خوار شده بود، درصدد برآمدند، به هر طريق، زندگي و زادآوري اين گونه را در چين ممكن سازند. تنها در سايه تلاش وسيع و تشويق مردم و تعيين جايزه، گنجشك ها بازگردانده شدند. اما پس از گذشت سال ها، هنوز سطح جمعيت گنجشك هاي آفت خوار به ميزان قبلي نرسيده است.
بهارزاد

مسئولان يك معدن طلا مو ظف به رعايت ملاحظات زيست محيطي شدند.
يك دادگاه عالي رأي به صدور مجوز براي معدنكاري بزرگترين معدن طلاي آمريكاي جنوبي در پرو داده است. يك دولت محلي براي حفظ محيط زيست، آن منطقه را به دلائل زيست محيطي حفاظت شده اعلام كرده بود.
به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس از ليما، پايتخت پرو، معدن طلاي ياناكوكا كه بيشتر آن در اختيار شركت معدنكاري نيومانت آمريكاست، شكايتي نسبت به حكم صادره در اكتبر ۲۰۰۰ ارائه كرد كه در آن گفته شده بود: منطقه سيروكوئيليش خارج از محدوده معدنكاري است.
برنامه معدنكاري سيروكوئيليش متعلق به معدن ياناكوكا است كه از سال ۱۹۸۶ حق استخراج آن را كسب كرده است. اين معدن كه برآورد مي شود ۱۰۵ ميليون گرم طلا داشته باشد، در شهر كاياماركا در شمال پرو در كوههاي آند و در ۵۶۰ كيلومتري شمال ليما قرار دارد.
مقامهاي شهري گفته اند سيروكوئيليش و منطقه اطراف آن يك ذخيره گاه مهم طبيعي، قله هاي آبريز و منبع مهم آب براي ناحيه است و معدنكاري در آن به كيفيت آب آسيب زده و تنوع زيستي را تهديد مي كند.
در حكم صادره، دادگاه شكايت معدن را رد كرد، اما گفت اين حكم از ياناكوكا و معدنكاري آن طي زماني كه مطالعات اثرهاي زيست محيطي ادامه دارد، جلوگيري نخواهد كرد. به همين دليل پروژه معدنكاري بايد پيوسته تحت نظارت دقيق و مستمر كارشناسان حفاظت از محيط زيست باشد. اين پروژه، در جريان اجرا، حوادثي را نيز به بار آورده است. در ماه ژوئن (خرداد) سال ۲۰۰۰ حادثه ريزش ۱۵۲ كيلوگرم جيوه از كاميوني كه عازم معدن بود منطقه را در برابر يك فاجعه بزرگ زيست محيطي قرار داد، اما با اقدامات هماهنگ جيوه ها جمع آوري شدند. تنها گروهي از مردم فقير و كم درآمد كه مقداري ازجيوه ها را جمع آوري و به خانه هاي خود برده بودند دچار مسموميت شدند كه پس از انتقال به مراكز درماني تحت درمان قرار گرفتند.
ترجمه: سيدعلوي نائيني