واحد متانول سوم پتروشيمي فناوران با ۹۴ درصد پيشرفت فيزيكي در شهريور ماه آينده راه اندازي و از اول مهرماه در مدار توليد قرار مي گيرد.
به گزارش خبرنگار ما واحد اسيد استيك اين مجتمع حدود ۴۰ درصد و واحد منوكسيد كربن نيز با بيش از ۳۵ درصد پيشرفت فيزيكي مطابق برنامه در آبان ماه سال آينده به بهره برداري مي رسند.
بر پايه اين گزارش در خصوص واحد وينيل استات منومر اين مجتمع نيز پيش بيني مي شود كه با شروع اجراي عمليات احداث در ماه آينده، فاز اول آن در سال ۸۴ و فاز دوم آن در سال ۸۵ به بهره برداري برسد.
از يك ميليون تن متانول توليدي مجتمع ۸۰ هزار تن در واحد اسيد استيك به مصرف مي رسد، ۱۷۵ هزار تن در سال به واحد MTBE پتروشيمي بندر امام و مابقي آن به خارج كشور صادر خواهد شد.
مطابق برنامه، با راه اندازي واحد وينيل استات منومر و ديگر صنايع پايين دستي، محصولات اين واحد در داخل كشور به مصرف مي رسد.
ارزش توليدات سالانه اين مجتمع حدود ۲۲۰۰ ميليارد ريال بدون محاسبه فروش وينيل استات منومر برآورد شده است.
آخرين گزارش شركت ملي پتروشيمي از روند پيشرفت واحدهاي در دست احداث حاكي است كه طرح  هاي اوره و گرانول مجتمع پتروشيمي رازي، NGL مديريت توسعه و ABS تبريز با ۹۹ درصد پيشرفت در آستانه بهره برداري قرار دارند.
طرح اوره گرانول در واحد شماره ۲ پتروشيمي رازي در سال ۸۰ آغاز به كار كرد كه مطابق برنامه زمان  بهره برداري سال ۸۱ در نظر گرفته شده بود. ۱۰۰ درصد سهام شركت متعلق به شركت پتروشيمي رازي است و ظرفيت توليد نهايي ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تن در سال اوره گرانول به سايزهاي ۳-۴ و ۶-۸ ميلي متر است. از اين محصول به عنوان كود از ته در فعاليت هاي كشاورزي استفاده مي شود.
طرح۰۰۳۱-۰۰۲۱ NGL نيز از سال ۱۳۷۸ آغاز به كار كرد كه مطابق برنامه در سال جاري به بهره مي رسد. توليد نهايي اين مجتمع روزانه ۴۸ هزار و ۵۰۰ بشكه مايعات گازي است. اين طرح به منظور تأمين مايعات گازي پتروشيمي بندر امام راه اندازي شده است.
شركت پتروشيمي تبريز نيز كه پروژه خط E را در سال ۷۸ در محل اين شركت شروع كرده است برابر پيش بيني ها امسال به بهره برداري مي رسد.
در ادامه گزارش شركت ملي پتروشيمي آمده است كه طرح يوتيليتي فجر ۹۸ درصد پيشرفت فيزيكي داشته است. پيش از اين مديرعامل اين شركت پايان نيمه اول سال جاري را زمان راه اندازي اين طرح عنوان كرده بود. طرح سرويس هاي جانبي متمركز (يوتيليتي) به منظور تأمين سرويس هاي جانبي مورد نياز واحدهاي فرآيندي طرح هاي مستقر در منطقه ويژه اقتصادي پتروشيمي در نظر گرفته شد و از سال ۷۷ عمليات اجرايي آن آغاز شد كه مطابق برنامه پيش بيني شده زمان بهره برداري سال گذشته اعلام شده است.
تأمين ۵۸۵ مگاوات ساعت برق، ۸۶۰ تن ساعت بخار آب و آب مورد نياز واحدهاي صنعتي و نيروي انساني، نيتروژن، اكسيژن و هواي صنعتي از ديگر توليدات اين طرح به شمار مي رود.
اين گزارش حاكي است، طرح هاي پليمرهاي مهندسي پتروشيمي خوزستان با ۹۶ درصد، PET-PTA اول پتروشيمي شهيد تندگويان با ۹۵ درصد و آروماتيك سوم پتروشيمي بوعلي سينا با ۹۴ درصد پيشرفت فيزيكي، فعاليت خود را دنبال مي كنند.
طرح پليمرهاي مهندسي در سال ۷۷ آغاز به كار كرده و مطابق برنامه در سال جاري به بهره برداري مي رسد. ۳۵ هزار تن در سال انواع پليمر مهندسي از قبيل رزين پلي كربنات، رزين اپوكسي مايع و رزين اپوكسي جامد توليد نهايي اين طرح خواهد بود. تهيه صفحه و لعاب، فيلم، CD، صنايع اتومبيل، پوشش هاي حفاظتي، انواع چسب، رنگ و... از كاربرد اين نوع محصولات به حساب مي آيد.
طرح PET- PTA اول شركت پتروشيمي شهيد تندگويان نيز در سال ۷۶ در منطقه ويژه اقتصادي پتروشيمي آغاز به كار كرد كه برابر پيش بيني ها امسال به بهره برداري مي رسد. ۴۱۲ هزار تن PET گريد الياف و PET گريد بطري براي تهيه انواع الياف در صنايع نساجي و بسته بندي توليد سالانه اين طرح است.
شركت پتروشيمي بوعلي سينا، با دنبال كردن طرح آروماتيك سوم، سالانه ۱۷۴۱ هزار تن توليد نهايي خواهد داشت.
اين طرح مطابق برنامه امسال به بهره برداري مي رسد.
تهيه استرها، ساخت ويتامين ها، حشره كش ها و برخي داروها، تهيه اتيل بنزن، شوينده ها، حلال هاي  قابل مصرف مورد نياز ساير واحدهاي پتروشيميايي، كاربرد محصولات اين طرح را شامل مي شود.
در ادامه گزارش آمده است كه طرح الفين ششم پتروشيمي اميركبير با ۹۳ درصد و طرح الفين هفتم پتروشيمي مارون با ۶۹ درصد پيشرفت فيزيكي در دست احداث هستند.
از ميان طرح هاي در دست احداث منطقه ويژه اقتصادي پارس در عسلويه نيز طرح آروماتيك چهارم پتروشيمي برزويه با ۷۴ درصد به همراه طرح آمونياك مديريت توسعه با ۷۱ درصد داراي بيشترين پيشرفت فيزيكي در اين منطقه هستند.
طرح متانول چهارم پتروشيمي زاگرس با ۵۲ درصد و طرح الفين دهم پتروشيمي جم نيز با ۴۵ درصد پيشرفت فيزيكي، پيگيري مي شوند.
در ادامه گزارش آمده است كه طرح الفين نهم پتروشيمي پارس نيز با ۴۴ درصد و طرح يوتيليتي پتروشيمي مبين با ۲۸ درصد پيشرفت فيزيكي در دست ساخت هستند.
در اين گزارش آمده كه در ساير مناطق نيز طرح اتوكسيلات هاي پتروشيمي اراك با ۹۷ درصد، طرح كريستال ملامين پتروشيمي خراسان با ۹۳ درصد در دست احداث بوده و طرح LAB پتروشيمي بيستون نيز تا پايان خردادماه ۸۲ بيش از ۸۰ درصد پيشرفت فيزيكي داشته است.
طرح اتوكسيلات ها كه در مجتمع پتروشيمي اراك در دست احداث است سالانه ۳۰ هزار تن اتوكسيلات توليد خواهد كرد.
مطابق برنامه پيش بيني شده اين طرح در سال جاري به بهره برداري مي رسد.
طرح كريستال ملامين شركت پتروشيمي خراسان نيز كه در شهرستان بجنورد در دست احداث است در سال ۷۸ شروع شده و برابر برنامه امسال به بهره برداري مي رسد. اين مجتمع سالانه ۲۰ هزار تن كريستال ملامين توليد خواهد كرد كه براي تهيه رزين MF جهت مصارفي نظير ورق هاي چند لايه، روكش چوب و دكوراسيون، چسب و لوازم خانگي كاربرد دارد. اين مجتمع سالانه ۷۰ هزار تن اوره و ۱۲ هزار تن آمونياك را به عنوان خوراك از پتروشيمي خراسان دريافت خواهد كرد.
طرح LAB اول نيز كه توسط شركت پتروشيمي بيستون در كرمانشاه اجرا مي شود، مطابق برنامه امسال بايد به بهره برداري برسد. اين طرح كه در سال ۷۹ آغاز به كار كرده است سالانه ۵۰ هزار تن LAB و ۷ هزار تن آلكيلات سنگين توليد خواهد كرد. سالانه ۱۹ هزار تن بنزن و ۳۸۶ هزار تن نفت سفيد خوراك اين واحد است و محصولات آن در توليد پاك كننده هاي خانگي و صنعتي، ماده افزودني براي تهيه روغن هاي روان كننده و روغن موتور كاربرد دارد.

«اميدواريم با اجراي طرح جامع توسعه در پالايشگاه ها، توليد بنزين را به بيش از ۵۰ درصد افزايش دهيم».
عبارت فوق را معاون امور پالايش شركت ملي پالايش و پخش در گفت وگويي عنوان كرده است.
پرويز هاشم زاده در اين گفت وگو برنامه هاي سال ۸۱ در اين خصوص را تشريح و ۹ محور را مشخص كرده است.
مصرف بنزين در كشور روي ديگر سكه اي به نام توليد در پالايشگاه هاي داخلي و يا بنزين وارداتي است. كارشناسان انرژي پيش از اين هشدار داده بودند كه در صورت عدم بهينه سازي فرآيند توليد فرآورده هاي نفتي و به خصوص بنزين و يا جايگزيني انرژي هاي ديگر از قبيل گاز طبيعي در حمل و نقل، روزانه ۱۳ تا ۱۵ ميليون ليتر بنزين بايد وارد شود تا پاسخگوي نيازهاي جامعه باشد.
مبحث اجراي طرح جامع توسعه پالايشگاه هاي كشور در حالي مطرح مي شود كه پيش از اين حسين آفريده، نماينده مردم شيروان در مجلس شوراي اسلامي و رئيس كميسيون انرژي مجلس از توليد محصولات كم ارزش در پالايشگاه ها انتقاد كرده و گفته بود توليد محصولات كم ارزش و با حجم بالا، به معني افزايش ظرفيت پالايشگاه ها نيست، چرا كه در حال حاضر در پالايشگاه هاي كشور نفت كوره فراوان توليد مي شود و در برخي پالايشگاه هاي كشور بيش از ۴۶ درصد نفت كوره توليد مي شود؛ در حالي كه استاندارد جهاني آن ۵ تا ۱۵ درصد است.
او تأكيد كرده بود كه بايد سرمايه گذاري بيشتري انجام گيرد تا نفت كوره به بنزين و ساير فرآورده هاي با ارزش تبديل شود، نه اين كه مجدداً پالايشگاه احداث و نفت خام بيشتري در داخل مصرف كنيم. در همين حال برخي ديگر نيز معتقدند كه پالايشگاه هاي كنوني كشور جوابگوي نياز كشور نيستند و يا در موقعيت ها و محل هاي مناسبي طراحي و احداث نشده اند.
جدا از آن كه مسأله به احداث پالايشگاه جديد معطوف نشود، مي توان به افزايش ظرفيت توليد فرآورده هاي با ارزش و كارآيي واحدهاي موجود پالايشگاهي توجه كرد. البته اين به معناي ناديده انگاشتن بحث احداث پالايشگاه جديد و معايب و مزاياي آن نيست.
در هر حال به گفته معاون امور پالايش شركت ملي پالايش و پخش فرآورده هاي نفتي ۹ محور بهينه سازي ظرفيت، بهينه سازي الگوي پالايش، كاهش توليد محصولات كم ارزش، افزايش توليد محصولات ارزشمند نظير بنزين، كيفي سازي فرآورده هاي نفتي در راستاي رعايت مشخصات در حد استانداردهاي سال ۲۰۰۵ اروپا، كاهش مصرف انرژي، كاهش سوخت و ضايعات، اصلاح سيستم هاي كنترل و اصلاح ساختار نيروي انساني طبق برنامه سوم در ۷ پالايشگاه كشور مورد بررسي قرار گرفته است.
وي تأكيد كرده است كه اين طرح ها با هدف بهينه سازي، اقتصادي تر كردن و نيز روزآمدي فعاليت هاي پالايشگاه ها، افزايش توليد محصولات مورد نياز و كاهش محصولات ارزان قيمت به اجرا درمي آيد.
در حالي كه كمتر از يك سوم مصرف كنوني بنزين در كشور را واردات بنزين تشكيل مي دهد و در طرح جامع توسعه از افزايش ۵۰ درصدي توليد بنزين و با امكانات كنوني تا انتهاي سال جاري صحبت مي شود، به ثمر رسيدن اين طرح به طور قطع كشور را از واردات بنزين بي نياز خواهد كرد و حتي به سمت صادرات نيز سوق پيدا خواهيم كرد. قضاوت كردن در مورد موفقيت يا عدم موفقيت اين طرح را به پايان سال موكول مي كنيم و تنها اميدواريم كه در پايان سال به اهدافي كه اين شركت در نظر دارد برسيم. توجه داشته باشيد كه افزايش ۵۰ درصدي توليد در پالايشگاه هاي كنوني كشور فرآيند پيچيده اي است كه موفقيت دست اندركاران آن در تاريخ اين فعاليت ثبت خواهد شد.