كودكان كشورهاي توسعه يافته سال ها است كه به فناوري نوين ارتباطي دست يافته اند ازسويي ديگر محققان علوم ارتباطي نيز درزمينه كاربري آن ها تحقيقات مفصلي راانجام داده اند اما متاسفانه كودكان ونوجوانان ايراني در جهت استفاده از اينترنت در ابتداي راه هستند.
استفاده كودكان از اينترنت
بسياري از بررسي هاي نظرات عموم حاكي از اين است كه آمريكايي ها از مديران مدارس انتظار دارند دو اولويت مهم را درنظر بگيرند: ايمن نگه داشتن كودكان وافزايش موفقيت آن ها. در زماني كه به كارگيري اينترنت ميان كودكان و بزرگسالان به طور چشمگير رو به افزايش است ، به هرحال ، اين اولويت ها گاهي اوقات ممكن است متضاد به نظر رسند.
آيا براي مدارس اين امكان هست كه دانش آموزان را در برابر محتواي مطالب نامناسب محافظت نمايند. بدون اين كه آن ها را از دسترسي به محتواي ارزنده وسرگرم كننده آموزشي باز دارند؟ آيابزرگ ترها مي توانند ماهرانه روش هايي خلق كنند كه بين استفاده صحيح و زيركانه ازاينترنت توسط كودكان موازنه برقرار سازد.اين پرسش ها در راس دشواري هايي هستندكه مكرر و به ضرورت با آن ها مواجه مي شويم .
تاكنون ، اين وضعيت به واسطه كمبوداطلاعات موثق بغرنج شده است .
در مورد بسياري از موضوعات اساسي ديگر از جمله محل دسترسي كودكان به اينترنت ، چگونگي برخورد با آن ها در هنگام ارتباط، نوع سايت هاي مورد استفاده وميزان نظارت و راهنمايي بزرگسالان اطلاعاتي وجود ندارد. از برداشت ها وانتظارات والدين از به كارگيري اينترنت توسط كودكان چيز زيادي هم نمي دانيم .
لذا با توجه به اين سابقه ، موسسه ملي شوراهاي مدارس با انجمن Grunwald،موسسه مهم مشاوره اي و تحقيقاتي متخصص در تكنولوژي ، جهت گسترش انجام تحقيق ملي در مورد والدين و كودكان همكاري نمود. گروه تحقيق Dieringerاجراي اين تحقيق را به عهده گرفت وفهرستي از اطلاعات را فراهم كرد كه باحمايت بي دريغ شبكه تلويزيوني كودكان وشركت مايكروسافت ، نمونه تصادفي بسيارگسترده اي متشكل از ۱۷۳۵ خانوار در سطح كشور آمريكا بررسي شد تا در مورد به كارگيري اينترنت توسط كودكان آگاهي كسب شود.
در مصاحبه هاي تلفني از والدين بچه هاي دو تا هفده ساله سوالاتي در مورد نقش اينترنت در زندگي فرزندانشان شد. همچنين از خود بچه هاي نه تا هفده سال از همان خانواده ها در مورد نقش اينترنت در زندگي خودشان پرسش شد.
مزاياي اينترنت
خلاصه كلام : به نظر مي آيد اكثر والدين وبچه ها عينا اينترنت را به عنوان نيروي مثبت جديدي در زندگي بچه ها در نظر مي گيرند.عليرغم تيترهاي منفي اخير در مورد انزوا،خشونت ، پورنوگرافي ،سايت هاي مخرب وسوداگرايي ، والدين و بچه ها عموما درمورد تجارب خود از اينترنت نظر موافق ومساعدي دارند. در واقع ، والدين در اين مسئله مثبت انديش تر از بچه ها هستند. آن هامعتقدند اينترنت ابزاري قدرتمند براي يادگيري و ارتباط درون خانواده است . ازمجموعه پاسخ هاي والدين اين گونه تلقي مي شود كه اينترنت مي تواند به طور يكسان ابزاري قدرتمند براي مدارسي باشد كه خواستار افزايش پذيرش عمومي و شركت خانواده ها براي پر كردن شكاف ديجيتالي دانش آموزان داراي كامپيوتر و دانش آموزان فاقد آن باشد.
تقريبا در نيمي (چهل و نه درصد) ازخانواده هاي مورد بررسي ، حداقل يك بچه از اينترنت استفاده مي كند. در زمان نوجواني ، تقريبا سه نفر از چهار نفر به شبكه متصل مي شوند. نوجواناني كه از اينترنت استفاده مي كنند به احتمال زياد در مدرسه به آن متصل مي شوند. جوانان به احتمال زياد در خانه بيش از مدرسه از اينترنت استفاده مي كنند - بر اهميت كار بچه هاي كوچك تر با خانواده جهت تشويق و كمك به هدايت استفاده از اينترنت در زندگي خودشان تاكيد مي كند.
والدين و كودكان اظهار داشتند: ۱ - دليل اصلي خانواده ها براي خريدكامپيوتر و اتصال فرزندانشان به اينترنت درخانه به خاطر آموزش است . معمول ترين دليل والدين براي خريد كامپيوتر خانگي آموزش كودكان است . بنابر گفته والدين ،آموزش همچنين تنها انگيزه مشترك استفاده فرزندانشان از اينترنت در خانه است . به علاوه ، استفاده آموزشي فراتر از يادگيري جهت تكاليف مورد نياز مدرسه است .كودكان همچنين از اينترنت براي فعاليت هاي يادگيري كه مستقيما در ارتباط با مدرسه نيست استفاده مي كنند.
بسياري از والديني كه فرزندان كوچك آن هادر مدرسه از اينترنت استفاده مي كنندمعتقدند اينترنت نگرش فرزندانشان رانسبت به مدرسه بهبود بخشيده است .
۲ - اينترنت عادات روزمره و فعاليت هاي سالم معمول بچه ها را مختل نمي كند.
در واقع ، زماني كه آن ها استفاده از اينترنت راآغاز مي كنند، بسياري از آن ها وقت كمتري را براي تماشاي تلويزيون و وقت بيشتري را جهت مطالعه روزنامه ها، مجلات و كتب و بازي در خارج از خانه و انجام كارهاي هنري و دستي صرف مي كنند. يافته هاي تصويري نشان مي دهد كه كودكان آمريكايي در فعاليت هاي متنوع مشاركت دارند. حتي زماني كه استفاده آن ها از اينترنت رو به افزايش است .
۳ ـ برخلاف باور مرسوم ، به نظر نمي آيداينترنت كودكان را از خانواده ، دوستان ياگروه هايشان جدا كند. در عوض ، اينترنت ابزار ارتباطي قدرتمندي است كه كودكان (والدين ) را به ديگران مرتبط مي سازد ومي تواند ارتباط خانه ـ مدرسه را حفظ كند.
مثلا كودكان (و والدين ) از نامه الكترونيكي ،اتاق هاي گفت وگو و پيغام رساني فوري جهت ارتباط با افراد ديگر و نه دوري از آن هااستفاده مي كنند. والدين از جمله والدين كم درآمد، مايلند بتوانند با معلمان فرزندانشان نيز در ارتباط باشند و همين براي مدارس روشي قدرتمند براي افزايش ارتباط باوالدين خواهد بود.
۴ - دختران به اندازه پسران ، اما به شيوه هاي متفاوت از اينترنت استفاده مي كنند. درواقع ، اينترنت مي تواند يكي از چندين مكان عمومي باشد كه دختران همانندپسران در آن شركت مي كنند. يافته ها حاكي از اين است كه دختران در اينترنت راحت وسازگارتر هستند. دختران از اينترنت براي آموزش ، كار مدرسه ، پست الكترونيكي واتاق هاي گفت وگو استفاده مي كنند. پسران احتمالا اينترنت را براي سرگرمي و بازي به كار مي گيرند. روي هم رفته تفاوت آماري درنسبت دختران و پسراني كه از اينترنت استفاده مي كنند وجود ندارد. به طور آشكار،اين خبرهاي دلگرم كننده حرف هاي كليشه اي به جا مانده در مورد دختران فراري از تكنولوژي را به هنگام مواجهه با اينترنت باطل مي سازد.
۵ - مدارس اين امكان را پيدا مي كنند تاشكاف بين داشتن ها و نداشتن ها را برطرف كنند. هم اكنون ، مدارس در حال فراهم كردن دسترسي ارزنده به اينترنت براي دانش آموزاني هستند كه امكانات آن راندارند. به علاوه ، خانواده هاي كم درآمداعتقادي قوي به اينترنت به عنوان وسيله اي براي پيشرفت فرزندانشان دارند. به نظرمي آيد استفاده از اينترنت تاثيري عمده برطرز تلقي مدرسه از كودكان كم درآمد،كودكان داراي خانواده پر جمعيت و كودكان تك سرپرست داشته باشد. به علاوه ،هيچ اختلافي بين كودكان گروه هاي قومي گوناگون نيست .
۶ - والدين به كودكان خود در استفاده ازاينترنت اعتماد دارند; اگر چه ، آن هانگراني هايي دارند. عليرغم اين نگراني ها ـ وبعضي اختلاف هاي موجود بين استنباطهاي كودكان و والدين از به كارگيري اينترنت ـ عموما والدين معتقدند اينترنت مكاني مناسب براي كودكانشان است . اكثروالدين از روش مشترك و متعادل براي نظارت بر به كارگيري اينترنت توسط كودكان خود استفاده مي كنند.
آن ها بر سايت هايي كه كودكانشان مشاهده مي كنند نظارت دارند، زماني را كه كودكان online هستند محدود و مقرراتي جهت استفاده از اينترنت شبيه به همان مقررات تماشاي تلويزيون وضع مي كنند.اختلاف هايي بين برداشت كودكان و والدين در مقدار زمان استفاده از online، ميزان نظارت بر كودكان و نگرش هاي خاص آن ها نسبت به استفاده از اينترنت وجود دارد. اماحتي با وجود اين اختلاف ها، والدين ـ وكودكان آن ها ـ معتقدند پدر و مادر ميزان آگاهي بالايي در مورد استفاده فرزندانشان ازاينترنت در خانه دارند. به طور كلي ، والدين عموما از به كارگيري اينترنت توسط كودكان خود راضي هستند ـ و به نظر مي رسد كه آن ها به كاوش كودكان خود اعتماد مي كنند.در واقع ، بسياري از والدين خواستاردسترسي كودكانشان به اينترنت هستند.
مشاركت مديران مدارس
با توجه به اين يافته ها، مديران مدارس بايدنقش هاي عمده اي را كه والدين ، خانواده هاو حتي دوستان در به كارگيري اينترنت توسط كودكان ايفا مي كنند در نظر بگيرند.لازم است خط مشي ها و فعاليت ها باهمكاري والدين گسترش يابند تا بيشترين تاثير را داشته باشند.
به علاوه ، اين يافته ها بايد مديران را وا داردتا استفاده خودشان از اينترنت را بسنجند.اين تحقيق ديدگاه هاي ارزنده اي در موردچگونگي استفاده مدارس از اينترنت جهت دستيابي به اهداف آموزشي ارائه مي دهد.براي مثال ، مدارس تصديق مي كنند كه مشاركت والدين جزيي اساسي در موفقيت دانش آموز است . اينترنت براي ارتباط باوالدين در مورد فعاليت هاي مدرسه ،يادگيري كلاسي و پيشرفت فردي دانش آموزوسيله اي اجتناب ناپذير است ، اگر چه مدارس اندكي از اين امكان نامحدود بهره كامل مي برند. اكثر والدين به برقراري ارتباط با معلمان و اعضاي انجمن نظارت برمدرسه - و مشاهده فعاليت دانش آموز ـ برروي اينترنت اظهار تمايل مي كنند، امابسياري از والدين نيز بيان مي كنند كه مطمئن نيستند آيا مدرسه فرزندانشان حتي وب سايتي داشته باشد. تكنولوژي واينترنت پرسش هاي پيچيده اي را براي مديران مدارس مطرح مي كنند; اين پرسش ها را نبايد دست كم گرفت . در حالي كه اينترنت موضوعات جديد براي طبقه بندي و زمينه جديدي براي اتخاذراه هاي مطلوب ارائه مي دهد. اكنون وقت آن است كه ظرفيت اينترنت براي برآوردن نيازهاي آموزشي گروه هاي مختلف دانش آموزان و مشاركت والدين آن ها درموفقيتشان را پيگيري كنيم . و مدارسي كه ازاينترنت به عنوان وسيله اي براي تحقق اهداف اصلي از قبيل بهبود موفقيت دانش آموز و ايجاد حس همكاري والدين استفاده مي كنند در درازمدت از آن بهره مندخواهند شد.
بسياري از مدارس و مناطق آموزشي در حال راه اندازي وب سايت هاي فعال و دوسويه خود هستند. گرچه غالبا، نگرشي به نام «آن را ايجاد كن و والدين خواهند آمد» به اين حوزه هاي منابع online وجود دارد. ايجاد،حفظ و غني كردن يك وب سايت كاري كوچك و كم هزينه نيست و نمي توان آن رابه اوقات بيكاري كسي نسبت داد. مطلقاكافي نيست وب سايت ناپويايي ارائه داد. به نظر مي رسد والدين به دنبال ارتباط دوجانبه و برخورد واقعي با مدارس و معلمان فرزندانشان ، محلي براي گفت وگوهاي جمعي وسيع تر و وسيله اي براي ارتباط بااداره كنندگان مدارس ، اعضاي هيات نظارت و كاركنان مدارس هستند. به علاوه ، بررسي حاكي از اين است كه مدارس مي توانندنقش مهمي در كمك به پر كردن شكاف ديجيتالي ايفا كنند. دانش آموزان خانواده هاي كم درآمد جهت دسترسي به اينترنت به خصوص بر مدارس اتكامي كنند، زيرا عموما اين دسترسي را درخانه ندارند. مديران مدارس ممكن است خواستار ارزيابي ميزان موفقيتشان دربرآورد نيازهاي تكنولوژي اين دانش آموزان و شايد والدين آن ها نيز باشند.
به طور خلاصه ، اين بررسي مديران را نه تنها مجبور به يافتن راه هايي جهت امن نگه داشتن دانش آموزان در برابر اينترنت مي كنند، بلكه آن ها را وادار مي كنند در موردبه كارگيري اينترنت براي كسب اهداف كلاس درس ، مدرسه و ناحيه آموزشي خلاقانه بينديشند. دستورالعمل هايي كه درذيل مي آيد ارائه دهنده ايده هايي براي آغازآن عمل است .
دستورالعمل هايي براي مديران مدارس ووالدين
ـ روشي متعادل براي خط مشي ها و طرزعمل هاي مربوط به استفاده از اينترنت توسط كودكان اتخاذ كنيد. به جاي برقراري و اجراي مقرراتي كه ممكن است بسيارشديد تصور شوند، گفت وگوهايي را بامعلمان ، مديران و والدين شروع كنيد.
ـ به همان اندازه كه مطالب بد را محدودمي كنيد بر مطالب خوب تاكيد داشته باشيد.به خاطر داشته باشيد كه خط مشي هاي مراقبت شديد ممكن است مانع ايجادفرصت هايي براي دانش آموزاني شود كه تنها دسترسي آن ها به اينترنت از طريق مدرسه است . از الگوي والديني پيروي كنيدكه نگرشي متعادل به اينترنت اتخاذمي كنند. هم در خانه و هم در مدرسه ،مقررات و محدوديت هايي در مورد استفاده از اينترنت تعيين كنيد، اما همچنين كودكان را به طرف مطالب خوب هدايت كنيد. ازتاكيد بر روي جنسيت استفاده كننده اجتناب ورزيد، به ويژه به خاطر اين كه دختران و پسران ـ در درصدهاي يكسان ـ ازاينترنت استفاده مي كنند.
ـ طرحي را براي كمك به مدارس ، معلمان ووالدين جهت آموزش كودكان درباره استفاده صحيح و قابل اعتماد اينترنت گسترش دهيد.
براي مثال ، مدارس و خانواده ها را تشويق كنيد كامپيوترها را در اتاق هايي قرار دهند كه مشتركند (اتاق هاي خانوادگي ، اتاق هاي غذاخوري ، دفاتر يا كتابخانه ها) كه در آن جاكودكان بتوانند با افراد دوروبرشان ازاينترنت استفاده كنند و به كودكان بياموزيدهرگز اطلاعات شخصي خود (نام ، آدرس ،شماره تلفن يا كارت اعتباري ) را بر روي اينترنت با ديگران در ميان نگذارند.
ـ استفاده مناسب از اينترنت را ميان پيش دبستاني ها و نوجوانان ديگر پرورش دهيد.
استفاده از اينترنت مي تواند به پيش دبستاني ها و كودكان ديگر در پايه هاي ابتدايي كمك كند تا بر سوادآموزي و ديگرمهارت هاي شناختي تسلط يابند و همچنين مي تواند موجب انسجام اين مهارت ها دراوايل رشد آن ها شود. والدين و مديران مدارس كه در جست و جوي فرصت هاي اينترنتي براي نوجوانان هستند مي توانندراهنمايي هايي براي مطالب جالب ومناسب سن آن ها باشند. اينترنت مي تواندفرصت هاي يادگيري هر روزه را تقويت كندو وسيله اي قدرتمند براي پروراندن روابط متقابل ميان بزرگسالان و نوجوانان باشد.
ـ به معلمان ، والدين و كودكان كمك كنيد تااز اينترنت به طور موثرتري براي يادگيري استفاده نمايند.
براي مثال ، وب سايت هاي آموزشي را به والدين و كودكان پيشنهاد كنيد تا به همراه هم از آن ها بازديد كنيد. و زماني كه به آن سايت دسترسي پيدا مي كنند، فعاليت هاي يادگيري را به آن ها واگذار نماييد تا انجام دهند. كمك هاي آموزشي به دانش آموزاني كه Online هستند، مانند آموزش بعد ازمدرسه ارائه دهيد. فرصت هاي پيشرفت شغلي براي معلمان فراهم نماييد تا به آن هادر ايجاد الگويي جهت استفاده موثر ازاينترنت به عنوان ابزاري جهت يادگيري دانش آموزان از جمله يادگيري اينترنتي بايادگيري معمول در سر كلاس ، كمك شود.چنان چه آموزش معلم خارج از ساعات عادي مدرسه صورت مي گيرد، انگيزه هايي در معلمان ايجاد كنيد تا در صورت امكان درآن شركت كنند. در صورتي كه آموزش ،معلم را از سر كلاس هاي درس دور مي كند،بگذاريد والدين بدانند چرا حمايت از اين پيشرفت حرفه اي مهم است .
ـ از اينترنت براي ارتباط موثرتر با والدين ودانش آموزان استفاده كنيد.
براي مثال ، وب سايت هايي جهت مدرسه يامنطقه آموزشي راه اندازي كنيد، ياوب سايت هاي موجود را در خبرنامه ها يامحل هايي كه والدين احتمالا در آن جاهستند اعلام كنيد. وب سايت ها را مكررا بااطلاعات مناسب و جديد به روز در آوريد.نمونه كار دانش آموزي را همراه با توضيح معلم در مورد اين كه چرا اين كار داراي استانداردهاي علمي هستند به صورت online قرار دهيد. وب سايت ها را از طريق نظرخواهي يا برگزاري انجمن هاي عمومي در مورد موضوعات آموزشي به صورت online، دوطرفه كنيد. معلمان ، والدين ودانش آموزان را جهت ارتباط از طريق اي ميل تشويق كنيد.
ـ جامعه را دخالت دهيد. برگزاري كلاس هاي آموزشي كامپيوتر و اينترنت براي والدين را مدنظر قرار دهيد ياموقعيت هاي مناسبي براي والدين ، مديران جامعه ، كتابداري ، معلمان و ديگران فراهم كنيد تا در مورد به كارگيري اينترنت توسط كودكان با يكديگر گفت وگو كنند. مدارس مي توانند خواستار همكاري با كتابخانه ها،مراكز كامپيوتري جامعه ، دانشكده ها ودانشگاه هاي محلي و جاهاي ديگري كه دسترسي به كامپيوترها را فراهم مي كنندباشند.