ايرنا: فرمانده  پليس  راه  نيروي  انتظامي  كشور گفت : از اول   مهرماه  امسال  استفاده  از كمربند ايمني  در اتوبوسها، ميني بوسها و كاميونها اجباري  است .
سردار بهرام  نوروزي  پنجشنبه  در همايش  تخصصي  فرماندهان  پاسگاه هاي  پليس راه  استان  فارس  در شيراز افزود: در اتوبوسها علاوه  بر راننده ، كليه  سرنشينان  نيز بايد به  هنگام  مسافرت  از كمربند ايمني  استفاده  كنند.
وي  گفت : بيشتر تصادفاتي  كه  به وقوع  پيوسته  در تقاطع  شهرها و نقاط فرعي  به  اصلي  جاده ها بوده  است  كه  در اين  ارتباط بايد راهكارهايي  به منظور كاهش  اين  تصادفات  كه  در بردارنده  خسارات  مادي  و تلفات  جاني  است ، انديشيده  شود.
وي  اظهار داشت : نيروي  انتظامي  در تلاش  است  تا با تعامل  با ساير دستگاه هاي  ذي ربط براي  كاهش  تصادفات  برنامه ريزي  دقيقي  داشته  باشد و تقويت  امداد ۱۱۰جاده اي  به كمك  اورژانس ، راه وترابري ، آتش  نشاني  و هلال احمر نيز از اولويتهاي  پليس  راه  فرماندهي  انتظامي  كشور است .
وي  گفت : بسترسازي  براي  رعايت  فرهنگ  ترافيك  يك  كار فرابخشي  است  كه  با كمك همه  دستگاه ها و پيگيري  نيروي  انتظامي  مي تواند محقق  شود و در اين  صورت ، بخش  قابل  توجهي  از مشكلات  مربوط به  تصادفات  جاده اي  كاهش  مي يابد.

گروه اجتماعي: بر اثر تصادف يك دستگاه اتوبوس ايراني با يك دستگاه اتومبيل سواري در جنوب شرق تركيه يك تن كشته و ۱۵ تن ديگر زخمي شدند.
به گزارش خبرگزاري «آناتولي» اين تصادف روز پنجشنبه بر اثر سبقت غيرمجاز راننده خودروي سواري در جاده «غازي آنتپ» به «شانلي عرفا» واقع در نزديكي مرز سوريه رخ داد. در اين حادثه راننده اتومبيل سواري كشته شد و ۱۵ تن از مسافرين اتوبوس ايراني زخمي شدند.
آناتولي توضيح بيشتري در اين باره نداده است.
به گزارش خبرگزاري «اخلاص» در چهار سال گذشته، در تصادف هاي رانندگي اتوبوسهاي ايراني عازم سوريه در استان «شانلي عرفا» در جنوب شرق تركيه، مجموعا ۲۵ تن كشته و ۹۴ نفر زخمي شده اند.
«اخلاص» افزود: «از سال ۲۰۰۰ ميلادي نيز در تصادفات گوناگون اتوبوسهاي ايراني در اين استان دهها تن زخمي شده بودند.»
«اخلاص» افزود: «آمار يادشده از تصادفات اتوبوسهاي ايراني شامل سوانحي است كه فقط در استان «شانلي عرفا» به وقوع پيوسته است و در سوانح گوناگون كه در استانهاي وان، آغري، ارزروم و ارزنجان به وقوع مي پيوندد،در چهار سال اخير دهها نفر كشته و زخمي شده اند.»
نامناسب بودن اتوبوسهايي كه به حمل زائران از مناطق مختلف ايران به سوريه از طريق خاك تركيه اقدام مي كنند، حمل كپسول هاي گاز در داخل اتوبوسها براي طبخ غذا در طول مسير، ناآشنايي رانندگان با جاده هاي تركيه، مهمترين عوامل در سوانح رانندگي اتوبوسهاي ايراني در تركيه ذكر مي شود.

ايرنا: سازمان  گزارشگران  بدون  مرز روز جمعه  با صدور بيانيه اي  از دستگيري  مستندسازان  ايراني  توسط نيروهاي  آمريكايي  در عراق  ابراز تأسف  كرد.
در اين  بيانيه آمده  است : اين  سازمان  خواستار توضيح  دقيق  آمريكا در خصوص  وضعيت  دو مستندساز ايراني  دستگير شده  در عراق  است .
اين  بيانيه  افزود: ما از «پل  برمر» حاكم  منصوب  آمريكا در عراق  مي خواهيم  كه  بطور دقيق  دليل  بازداشت  مستندسازان  ايراني  را اعلام  كند.
در اين  بيانيه  آمده  است :حاكم   آمريكايي  عراق  بايد در مورد دليل  بازداشت «سعيد ابوطالب» و «سهيل  كريمي» دو مستند ساز ايراني  كه  به  ادعاي  نيروهاي آمريكايي  به  دليل  نقض  امنيت  عراق ،بازداشت  شده اند، توضيح  دهد.
اين  بيانيه  افزود: در روزهاي  اخير برخورد نيروهاي  آمريكايي  باخبرنگاران  افزايش  يافته  است .
سازمان  گزارشگران  بدون  مرز گفت : نيروهاي  آمريكايي  و انگليسي  يا بايدثابت  كنند كه  اين  مستندسازان  چگونه  امنيت  عراق  را نقض  كرده اند و يا اينكه بطور سريع  آنها را آزاد كنند.
نيروهاي  آمريكايي  مستقر در بغداد دهم  تيرماه  «سعيد ابوطالب» و «سهيل  كريمي» دو نفر از مستندسازان  ايراني  را كه  سرگرم  تهيه  يك  فيلم  مستند از زندگي  مردم  عراق  براي  شبكه  دوم  سيماي  جمهوري  اسلامي ايران  بودند بازداشت  كردند.

ايرنا:  رئيس  جمعيت  هلال احمر كشور گفت : با وجودي  كه  ايران  سرزميني  حاصلخيز و سرشار از منابع  طبيعي  است ، مردم  در بيشتر مناطق  كشور دچار فقر غذايي  هستند.
«احمدعلي  نوربالا» روز جمعه  در جمع  دانش آموزان  شركت كننده  در اولين  اردوي  مجمع  نمايندگان  سازمان  جوانان  هلال  احمر كشور در اردوگاه  «ميرزا كوچك خان » رامسر افزود: در كنار اين  معضل  بيشتر زنان  خانه دار كشور نيز دچار افسردگي  و فاقد سلامت  رواني  هستند.
وي  اعضاي  سازمان  جوانان  هلال  احمر را به  ارتباط بيشتر بين  نيازمندان  و توانمندان  ترغيب  و توصيه  كرد: نام  اين  مجموعه  با هدف  ارتباط دانش آموزان  با خانواده ها به  «مركز تعامل  داوطلبان » تغيير يابد.

مسابقه نقاشي با عنوان «آينده ما را با مواد مخدر تباه نكنيد» براي كودكان ۷ تا ۱۲ سال سراسر كشور برگزار مي شود.
به گزارش روز شنبه، روابط عمومي شركت تعاوني خدمات بهداشتي، درماني و تخصصي ترك اعتياد تهران، كودكان علاقمند تا آخر شهريور ماه امسال فرصت دارند آثار خود را به اين مركز واقع در تهران، خيابان مفتح شمالي، روبروي دانشكده الهيات، ساختمان شماره ۴۱۰ مركز تخصصي ترك اعتياد تهران ارسال كنند.

ايسنا: يك وكيل دادگستري و مدرس دانشگاه نگاه سنتي به زن را مانع اساسي پيوستن به كنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان دانست.
دكتر عليرضا ناصري جهرمي در گفت وگو با خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در زمينه كنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان اظهار داشت: اساساً در پيوستن به هر كنوانسيوني، بايد به فلسفه ايجاد آن توجه كنيم.
وي افزود: مهمترين مسأله درباره كنوانسيون مذكور، اين است كه بايد ديد زنان در ايران، چقدر اهليت استيفا از حقوق مندرج در كنوانسيون را دارند؟ درست است كه پس از انقلاب، زنان ايراني، داراي تحصيلات بيشتري شده اند، ولي هنوز به معناي خاص، وارد جامعه نشده اند و با حقوق خويش به صورت موردي، آشنايي ندارند.
دكتر ناصري با بيان اينكه يكي از تبعات الحاق به اين كنوانسيون، تبعيت دولت از مفاد كنوانسيون است، ادامه داد: از سوي ديگر يكي از معايب الحاق، اين است كه هنوز در جامعه، زمينه سازي فرهنگي نشده است؛ درست است كه الحاق به اين كنوانسيون، امر بسيار حياتي است، اما پيش زمينه عضويت، تعيين حداقل ها در اجتماع است.
اين وكيل دادگستري گفت: يكي از موارد مغاير مفاد قانون مدني با كنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان درباره تابعيت است. در قانون مدني ما تابعيت، بر اساس خون است، يعني صرفاً تابعيت پدر، ملاك است؛ اما در كنوانسيون، بر اساس قاعده خاك است، چون نگاه كنوانسيون، به اعلاميه  جهاني حقوق بشر است، به همين دليل ماده نه كنوانسيون، حقوق مساوي با مردان در زمينه كسب، تغيير يا حفظ مليت به زنان را توسط دولت ها تضمين مي كند و نيز مي افزايد: ازدواج با فرد خارجي و تغيير مليت همسر در طي دوران ازدواج، سبب تغيير مليت زن، بي وطن شدن يا تحميل اجباري مليت شوهر نشود و نيز دول عضو كنوانسيون، درمورد مليت كودكان، به زنان، حقوق مساوي با مردان اعطا مي كنند و اين نيز يكي از موارد مغايرت است.
در همين زمينه مسئول انجمن حمايت از حقوق بشر زنان تأكيد كرد كه حق شرط پيش بيني شده در كنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان، نظر مراجع را تأمين خواهد كرد.
شهيندخت مولاوردي كارشناس حقوق درخصوص پيوستن به «كنوانسيون محو اشكال تبعيض عليه زنان» به خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: با اطلاع رساني هايي كه راجع به اين لايحه دولت شد، برخي مراجع ديني اعلام مخالفت كردند، در حالي كه راجع به حق شرط در نظر گرفته شده در اين لايحه بحث چنداني نشد و بالتبع توجهي هم از سوي اشخاص به اين مورد نشد. وي افزود: با شرط لحاظ شده در اين لايحه، مفاد كنوانسيون تا جايي قابل اجرا خواهد بود كه مغايرتي با احكام و مسايل ديني نداشته باشد، بنابراين هر جا كه با مسايل شرعي مواجه شويم، تعهدي در قبال اين كنوانسيون نداريم.
مولاوردي با اشاره به اين كه لايحه مذكور هم اكنون بايد به تأييد شوراي نگهبان برسد، تصريح كرد: نگراني اي از بعد شرعي وجود ندارد، چرا كه اين اتفاق درباره كنوانسيون حقوق كودك هم افتاد و شوراي نگهبان با توجه به پيش بيني حق شرط كلي در آن، بدون اشاره به مصاديق كنوانسيون، آن را مورد تأييد قرار داد.

به ندرت تجربه اي لذت بخش تر از اين است كه حرف مبهمي را بزنيد و بدانيد كه همسرتان دقيقاً  منظور شما را مي فهمد. توانايي در صحبت خودماني، ايماء و اشاره، نكته پراني و چشمك زدن و نظاير آن، نشانه نزديكي و صميميت است. گفت و گويي كه پايان خوش دارد نشانه صميميت است. طرفين مي دانند كه ديگري چه مي گويد و تدريجاً از اينكه مي توانند آزادانه حرف بزنند و منظور يكديگر را بفهمند لذت مي برند. اما در ازدواج هاي ناموفق، لذت گفت و گو در فضاي شكايت ها و گله مندي هاي خشمگينانه و سوء تفاهم ها گم مي شود و جاي اشارات دلنشين ابروها و چشمك هاي خوشايند را نگاه هاي خيره و اشارات انتقادي و بهانه گيري ها و تهديدها پر مي كند. چه اتفاقي مي افتد؟ چرا صحبت هاي دلنشين از دست مي روند؟ مسئله اينجاست كه به مرور شيوه هاي متفاوت صحبت، منافع و چشم اندازهاي متفاوت و سوء تفاهم ها روي هم انباشته مي شوند و آهنگ دلپذير صحبت را تغيير مي دهند. زن و شوهر ممكن است هنگام صحبت علي رغم حسن نيت به بيراهه بروند. به جاي صحبت نرم و ملايم با هم مشاجره كنند و چون يكي از آنها به قصد سبك كردن فضاي سنگين صحبت، به شوخي حرفي بزند، ديگري چنان واكنش نشان دهد كه انگار در شوخي هم قصد و شري در كار بوده است. در اين شرايط هر اقدامي براي تلطيف كردن فضاي صحبت نتيجه معكوس مي دهد.
هم صحبتي زن و شوهر با هم، براي رشد و بقاي احساس صميميت آنها نقش قطعي دارد. متأسفانه بسياري از زوج ها و شايد بتوان گفت اغلب آنها از مهارت هاي لازم براي گفت و گو با يكديگر برخوردار نيستند و بي آنكه بخواهند گرفتار سوء تفاهم و دلسردي و تكدر خاطر مي شوند. در اينجا به چند نمونه از مسائل و مشكلاتي كه بر سر راه گفت و گوي مؤثر همسران وجود دارد اشاره مي كنيم: 
۱- مسئله: «نمي توانم با همسرم صادق باشم.»
۲- مسئله: «نمي توانم خودم باشم»  بسياري از اشخاص مدعي هستند كه نمي توانند با همسرشان راحت صحبت كنند، بايد احتياط كنند مبادا حرفي بزنند و همسرشان را ناراحت كنند. زني شكايت مي كند كه وقتي به شوهرم حرفي مي زنم واكنش بسيار بدي نشان مي دهد، بايد مواظب باشم، بايد روي كلماتم فكر كنم.»
براي آموختن شيوه هاي جديد صحبت با همسر خود،  كلمات را با سياست و با رعايت همه جوانب ادا كنيد، سعي كنيد لحن خوشايندي داشته باشيد. مي توانيد اگر خواستيد ياد صحبت هاي مؤدبانه روزگار قبل از ازدواج بيفتيد. استفاده از اين طرز صحبت در مناسبات زناشويي، به خصوص اگر در برخورد با همسر خود لحن انتقادآميز داريد، ساده نيست. در اين صورت براي ايجاد تغيير بايد تلاش بيشتري كنيد. شكستن عادت ها ساده نيست، اما با ياد گرفتن الگوهاي جديد مي توانيد بدون كنترل و به طيب خاطر با همسرتان حرف بزنيد.
۳- مسئله: «همسرم مرتب سر من داد مي كشد» به اعتقاد بعضي ها بلند صحبت كردن همسر نشانه عصبانيت و حتي ضعف اخلاقي است. در اين مورد زن و شوهر مي توانند با گفت و گو، مسئله بلند صحبت كردن را حل كنند. زن يا مردي كه از صداي بلند همسرش رنجيده بايد اين احتمال را در نظر بگيرد كه ممكن است بلند صحبت كردن همسرش را اشتباه تفسير كرده باشد. از سوي ديگر همسر نيز مي تواند لحن صداي خود را ملايم تر كند. راه حل بهتر اين است كه كسي كه از صداي بلند همسرش ناراحت مي شود نسبت به آن حساسيت نشان ندهد. مي تواند به ملايمت اعتراض كند، اما رنجشي به دل نگيرد.
۴- مسئله: «شوهرم تنها به خودش فكر مي كند و به صحبت هاي من گوش نمي دهد» بسياري از زن ها از شوهرانشان انتظار دارند كه از احساسات خودشان حرف بزنند، اين موجب مي شود كه بسياري از زن ها نسبت به شوهرانشان احساس صميميت بيشتري كنند. واكنش احساسي زن و مرد نسبت به فراز و نشيب هاي زندگي، به آنها احساسي از وحدت و انسجام مي بخشد. بسياري از نويسندگان، احتياط در ابراز احساسات از سوي مردها را يكي از اشكالات عمده آنها مي دانند. بسياري از زن ها هم درباره همسرشان همين نظر را دارند:  «شوهرم مثل آهن سرد و خشك است. اگر احساساتش را بروز مي داد خيلي بهتر مي شد.» اما اغلب شوهرها، احتياط در ابراز احساسات را دليل نقص و ضعف نمي دانند. مردها در مقايسه با زن ها اغلب خويشتن نگري كمتري دارند و احتمالاً به قدر زن ها از احساسات خود، آگاه نيستند. مردي كه به احساسات خانمش توجه مي كند، نسبت به احساسات خودش هم حساس مي شود.
۵- مسئله: «با هم صحبت مي كنيم اما صحبت ما سرد و بي روح است» مسئله اين است كه طرفين موضوعات مورد علاقه يكديگر را طرح نمي كنند. از آن گذشته طراوت و شادابي گفت و گوهاي اوايل آشنايي، ديگر وجود ندارد و طرفين اقدامي براي جلب نظر يكديگر صورت نمي دهند. دليل ديگر اين است كه زن و شوهر نتوانسته اند گفت و گو براي حل مشكلات را از مكالمات خوشايند جدا كنند. بنابراين وقتي يكي از آنها با يك تعريف محبت آميز شروع مي كند، ديگري ممكن است فرصت را براي طرح يكي از گرفتاري هاي خود مناسب بپندارد، در نتيجه گفت و گوي محبت آميز و لذتبخش كمياب مي شود.
- مقررات و آداب گفت و گو:
قانون شماره ۱- با همسر خود هماهنگ شويد.
زن و شوهر براي اينكه بتوانند با يكديگر ارتباط سازنده برقرار كنند بايد در مسير صحبت يكديگر قرار گيرند، زيرا در بسياري از مواقع زن و شوهر با آنكه درباره موضوع واحدي صحبت مي كنند اما روش صحبت آنها به قدري متفاوت است كه نمي توانند با هم هماهنگ شوند. ممكن است زن يا شوهر قصد تسكين ناراحتي همسر خود را داشته باشند، اما بر شدت ناراحتي او بيفزايند. متأسفانه بسياري از زوج ها در مخابره افكار و احساسات خود به يكديگر با دشواري روبه رو هستند. بعضي خواسته هايشان را چنان طرح مي كنند كه به درك طرف مقابل منجر نمي شود. عقايد خود را مبهم طرح مي كنند، از طرح موضوع اصلي طفره مي روند و در حاشيه حرف مي زنند و با اين حال خيال مي كنند كه همسرشان موضوع را دقيقاً و آنطور كه هست درك مي كند. يكي بيش از حد به جزئيات مي پردازد و ديگري به قدري در گفتن و ابراز كلمات صرفه جويي مي كند كه كلامش تفهيم نمي شود و هر دو بر اين باورند كه به تفاهم ميان خود كمك مي كنند.
گاه به نظر مي رسد كه اصولاً به دو زبان متفاوت حرف مي زنند. در اين شرايط، هرگز عجيب نيست كه زن و شوهر، هر دو ناراحت شوند، زيرا هر كدام بي خبر از تقصير خويش، ديگري را به ديرفهمي و سرسختي متهم مي كند.
(به اين توجه داشته باشيد كه همسر شما با گفت وگو خود، گاهي فقط به حمايت شما و گاهي نيز به راهنمايي هاي عملي شما نياز دارد، پس بايد نسبت به اشاره ها و احساسات همسرتان حساس باشيد تا راه هاي مناسب ارتباط با همسرتان را پيدا كنيد.)
قانون شماره ۲- با علاقه گوش بدهيد.
گاهي اوقات زن شكايت مي كند كه شوهرش به حرف هاي او گوش نمي دهد و حال آنكه شوهر در مقام اعتراض مدعي است كه همه حرف هاي او را شنيده است. بررسي هاي به عمل آمده نشان مي دهد كه در اين زمينه اختلاف جنسي مشهودي وجود دارد. زن ها هنگام گوش كردن با ابراز كلماتي نظير آره، عجب و تكان دادن سر به گوينده مي فهمانند كه به حرف هاي او گوش مي دهند و حال آنكه مردها در حال گوش دادن بيشتر سكوت مي كنند.
گاه شما فراموش مي كنيد كه گفت و گو مبادله اطلاعات و نقطه نظرهاست. صحبت كردن و جواب نگرفتن در حكم صحبت با ديوار است. اگر شما هنگام گوش دادن سكوت اختيار مي كنيد احتمالاً مي توانيد به اشاره كردن و تكان دادن سر، عادت كنيد و نشان دهيد كه به راستي گوش مي دهيد و همسرتان را از ترديد بيرون آوريد.
قانون شماره ۳: از قطع صحبت اجتناب كنيد.
قطع صحبت براي كسي كه اين كار را مي كند احتمالاً  طبيعي به نظر مي رسد اما ممكن است در كسي كه صحبت او قطع مي شود ايجاد نارضايتي و افكار منفي كند. «او به حرف هايم گوش نمي دهد، تنها مي خواهد خودش حرف بزند.»
قطع صحبت هم مانند ساير عادات ممكن است بخشي از طرز مكالمه اشخاص باشد و برخلاف برداشت احتمالي كسي كه صحبتش قطع مي شود ارتباطي با خودمحوري و مخالفت و غيره ندارد. در اينجا نيز زن و مرد رفتار متفاوتي نشان مي دهند. مردها بيش از زن ها صحبت را قطع مي كنند، اما قطع صحبت آنها مشمول زن ها نيست،  با مردهاي ديگر هم كه صحبت مي كنند همين سياست را دارند. بنابراين زني كه براي قطع صحبت از سوي همسرش دلايل منفي مي تراشد بايد به خاطر داشته باشد كه اين رفتار ممكن است مربوط به طرز صحبت او باشد. اما با اين حال كسي كه صحبت را قطع مي كند بايد به انتظار پايان صحبت گوينده صبر كند. ممكن است مردي با تأني و با جملات فاصله دار حرف بزند و زنش كه حاضر جواب و بي قرار است مرتب به ميان صحبت پريده، رشته كلام را قطع كند. در اين شرايط ممكن است مرد عصباني شده و زن را مورد انتقاد قرار دهد. غافل از اينكه رفتار خانم او دلايل عميق تري دارد.
قانون شماره ۴: ماهرانه سئوال كنيد.
سئوال مي تواند آغازگر صحبت و ادامه آن و در نهايت اسباب توقف و ناتمام ماندن آن گردد. بعضي ها طبيعتاً كم حرف هستند، در برخورد با اين اشخاص مي بايد زمينه صحبت را فراهم نمود. گاه يك سئوال دقيق و حساب شده مي تواند به گونه اي اعجاب انگيز همسر شما را به صحبت تشويق كند. اما يك پرسش نابهنگام، طعنه آميز يا بي تناسب مي تواند از ادامه صحبت جلوگيري كند. در برخي از مواقع،  لحن عتاب انگيز و يا پرخاشگرانه سئوالات مسئله ساز مي شود: «چرا ديشب دير آمدي؟»، «چرا اين همه به خودت رسيده اي؟» گاهي اوقات اجتناب از پرسش هاي از نوع «چرا» كار دشواري است در اين صورت چه بهتر كه به جاي استفاده از اين كلمه،  مطلب را به شكل ديگري مطرح كنيم. در بسياري از موارد سئوالاتي كه با «چرا» شروع مي شوند توليد اشكال مي كنند،  علتش اين است كه اين قبيل سئوالات اغلب مخاطب را در موضع دفاعي قرار مي دهد. با آنكه ممكن است سئوال كننده صرفاً براي كسب اطلاع سئوال كرده و منظور ديگري هم نداشته باشد،  استفاده از كلمه «چرا» در شروع يك جمله سئوالي احتمالاً شماتت ها و خطاب هاي پدر و مادر در دوران كودكي را تداعي مي كند: «چرا دير كردي؟»
از آن گذشته سئوالاتي كه با «چرا» شروع مي شوند، اغلب بي اعتمادي و يا حتي سوءظن را تداعي مي كند. مي توان براي اجتناب از اين مشكل سئوالات را به شكل ديگري مطرح كرد مثلاً به جاي سئوال «چرا دير كردي؟»  مي توان پرسيد «آيا مشكل پيش آمده كه دير به منزل برگشتي؟» در اين صورت همسرتان از اينكه شما نگران او هستيد و يا دوست داريد در جريان مشكلات او قرار گيريد خوشحال خواهد شد.
قانون شماره ۵: سياست و نزاكت به خرج دهيد.
شايد در ظاهر رعايت اين قانون در روابط زناشويي عجيب به نظر برسد اما در عمل، هر كس حساسيت هايي دارد و حتي نزديكترين اشخاص ممكن است احساسات ما را جريحه دار كنند. برخي از اشخاص نسبت به وضع ظاهر خود حساس هستند و بعضي ديگر به طرز صحبت خود با ساير اعضاي خانواده حساسيت دارند. اگر با همسر خود صحبت مي كنيد، از توهين، تهمت و سرزنش بپرهيزيد. از زدن برچسب مانند «شلخته»، «خودخواه» يا «بي ملاحظه»، «لجباز» و غيره خودداري كنيد. اين برچسب ها با ايجاد تكدر خاطر، فضاي حاكم بر گفت وگوي شما را تيره مي كند. از مطلق گويي و استفاده از كلماتي مانند «هرگز» يا «هميشه» خودداري كنيد. اين واژه ها معمولاً اشتباه هستند. به ندرت همسري را پيدا مي كنيد كه «هرگز» كارش را درست انجام ندهد و يا «هميشه» در انجام كاري كوتاهي كند.
* حرفتان را بزنيد و از انتقاد خودداري كنيد مثلاً به جاي اينكه بگوئيد «تو هرگز به من كمك نمي كني» بگوئيد «اگر در شستن ظرفها به من كمك كني بسيار ممنون مي شوم».
* ذهن خواني نكنيد،  احتمال اينكه ذهن خواني اشتباه باشد، زياد است و در نتيجه زمينه عصبانيت همسرتان را فراهم مي سازيد. اگر فكر مي كنيد كه همسرتان از شما دلگير است بهتر است به او بگوئيد «احساس مي كنم از من دلگير هستي» تا او براي شما توضيح دهد. اگر شنونده صحبت هاي همسرتان هستيد اين اصول را رعايت كنيد:
* زمينه هاي توافق را پيدا كنيد. ببينيد با كدام يك از نكات مورد اشاره همسرتان موافق هستيد تا در نقش مخالف او ظاهر نشويد «بله قبول دارم كه اخيراً سرم خيلي شلوغ بوده است.»
* مضامين منفي صحبت هاي همسرتان را ناشنيده بگيريد،  بعيد نيست كه همسر شما در حالت دلخوري يا عصبانيت در بيان مسئله مبالغه كند. به علت عصبانيت توجه كنيد و انتقادها و سرزنش ها را ناديده بگيريد.
* مطمئن شويد كه منظور همسرتان را درك كرده ايد، در غير اين صورت از او سئوال كنيد مثلاً: «فكر مي كنم منظور تو اين است كه حاضر نيستي دخالت هاي مادرم را تحمل كني. درست است؟»
* از گفتن «متأسفم» ترسي به دل راه ندهيد. روابط زناشويي ايجاب مي كند كه اگر خواسته و ناخواسته اسباب تكدر خاطر همسرتان را فراهم كرده ايد در مقام پوزش برآييد و تأسف خود را به او اطلاع بدهيد.
راحله فروغي ـ روانشناس
منبع: كتاب «عشق هرگز كافي نيست»
ترجمه مهدي قراچه داغي
عكس : حميد رضا قليخاني