قاچاق بي رحمانه ماهي درياهاي عميق
قاچاق بي رحمانه نوعي ماهي ويژه درياهاي عميق بنام «پاتاگونيا» اين گونه را در خطر انقراض قرار داده است. اخيراً گاردهاي مرزي آفريقاي جنوبي با توقيف يك كشتي با پرچم «اروگوئه» كه از آب هاي قطب جنوب مي آمد، موفق شدند محموله سنگيني از ماهي پاتاگونيا را كشف و ضبط كنند.
به گفته وزير ماهيگيري استراليا، قاچاقچياني كه با اين كشتي به صيد ماهي «پاتاگونيا» پرداخته بودند، چند ماه پيش نيز در آب هاي استراليا تحت تعقيب ماموران اين كشور قرار داشتند. فعاليت غير مجاز صيادان با كشتي متعلق به اروگوئه، مناسبات استراليا و «اروگوئه» را نيز به خطر انداخت. با سختگيري هاي مقامات استراليا، اينك قاچاقچيان سعي دارند با عبور از محدوده هاي آبي آفريقاي جنوبي، محموله هاي قاچاق را به مقصد برسانند. باند هاي قاچاق در ازاي تحويل يك كشتي ماهي صيد شده «پاتاگونيا» حدود ۲ ميليون دلار دريافت مي كنند. اين تجارت غير قانوني اما سود آور، نسل اين ماهي را با خطر جدي روبه رو كرده است. كارشناسان برآورد كرده اند كه اگر صيد اين گونه با همين روند ادامه يابد ، نسل آن در سال ۲۰۰۷ ميلادي منقرض مي شود.
طرح جديد برزيل
براي حفظ آمازون
ابتكار دولت برزيل براي مراقبت جدي از ۱۰ ميليون هكتار از زمين هاي بكر مناطق حفاظت شده اين كشور به عنوان يكي از دستاوردهاي پنجمين كنگره پارك هاي ملي جهان در آفريقاي جنوبي مورد تحسين واقع شد. برزيل تصميم گرفته است از طريق ايجاد يك دالان زيست محيطي مناطق حفاظت شده، بخشي از مهم ترين پارك هاي ملي جهان را كه در خاك اين كشور واقع شده است،حفظ كند. اين اقدام برزيل با استقبال وسيع تشكل هاي زيست محيطي روبه رو شده است. زيرا با به هم پيوستن مناطق حفاظت شده و زيستگاه هاي حيات وحش از نفوذ و تاثير گذاري مخرب فعاليت هاي انساني جلوگيري مي شود و همچنين، از دست اندازي شركت هاي چند مليتي چوب بري در اين مناطق پيشگيري مي كند. «راسل متير مايد» رييس موسسه جهاني حفظ محيط زيست، ابتكار برزيل را در گسترش منطقه وسيع حفاظت شده «آماپا» معيار جديدي براي حفظ محيط زيست جهاني ارزيابي كرده و اين اقدام را براي حفظ اكوسيستم بي نظير منطقه آمازون ، بسيار مهم و مفيد مي داند.
راهي براي
كاهش گازهاي گلخانه اي
گروهي از دانشمندان اروپايي به كشورهاي اين قاره پيشنهاد كرده اند كه براي كاهش گاز هاي گلخانه اي از بقاياي چوب بري و ضايعات چوبي، به عنوان سوخت استفاده كنند. البته توصيه اكيد شده است كه اين پيشنهاد نبايد موجب دست اندازي به ذخيره هاي پوششي كف جنگل ها كه محل زندگي و فعاليت ميكروارگانيزم هاست، شود. دانشمندان اعلام كرده اند كه بقايا و ضايعات چوب بري كه در جنگل ها باقي مي مانند، هنگام تجزيه، گاز دي اكسيدكربن توليد مي كنند. با سوزاندن اين ضايعات به عنوان سوخت مي توان به توليد نيروي الكتريسته پرداخت و يا با فرآوري آنها به صورت خمير كاغذ مي توان به كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي كمك كرد. پژوهشگران در شهر كبك كانادا اعلام كرده اند، بقايا و ضايعات جنگلداري مي تواند، معادل ۸ ميليون تن نفت خام و الكتريسته توليد كند كه اين مقدار معادل انرژي مصرف نشده دركشورهاي ايرلند، فنلاند و دانمارك در طول يك سال است.