محمدرضا منصوريان
اين جمله كه از زبان «علي مرادي» رئيس فدراسيون وزنه برداري كشور گفته شده است كه موفقيت حاصله از سوي تيم وزنه برداري كشورمان در هفتاد و سومين دوره مسابقه هاي جهاني در ونكوور كانادا چه از لحاظ رده بندي مدالي و چه از لحاظ رده بندي امتيازي در ۴۵ سال اخير بي سابقه بوده است خبر خوبي است كه در حقيقت روند رو به رشد اين ورزش را در كشورمان را به خوبي نمايان مي سازد.
اما نكته مهم اين است كه عملكرد وزنه برداران ايران در كانادا تفسير دوگانه اي در ميان علاقمندان ورزش پيدا كرده است. عده اي آن را موفقيت و عده اي ديگر آن را ناكامي مي دانند.
البته هركدام از طرفين دلايل و مستنداتي را ارائه مي كنند كه در جايگاه خود داراي تأمل و تفسير است. اما در لا به لاي تحليل هاي ارائه شده يك نكته بسيار مهم وجود دارد و آن اين است كه زمان كمبودها به سر آمده و دوره وفور آغاز شده است، منتهي بايستي با برنامه ريزي هاي راهبردي و اجرايي تر فعاليتي پي گير و مداوم داشت و ظهور تكنيك هاي نو و دگرگون كننده را همواره مدنظر قرار داد. عملكرد وزنه برداري ما در كانادا نشان داد كه نتايج حاصله ، ناشي از يك برنامه ريزي طولاني است، ولي بايد در نظر داشت كه برنامه ها هميشه بازدهي ملموس ندارند و چه بسا كساني كه برنامه ريزي هاي اوليه را انجام مي دهند، همواره از اهداف درازمدت آن آگاه نيستند. اما در بيان هدف ها مهم اين است كه بدانيم قصد داريم به كجا برويم، و چرا؟ آن وقت است كه مي توان راه هاي رسيدن مطلوب به هدف را مشخص كرد. بنابراين حق مسلم دوستداران وزنه برداري است كه مي خواهند بدانند اكنون ما در اين رشته در كجاي جهان هستيم و اگر مرد موفق اين ورزش حسين رضازاده نباشد، چه تأثيري از حضور موفقيت آميز قهرمانان ما در صحنه هاي بين المللي باقي مي ماند. يقينا كانادا نه نقطه شروع و نه پايان است.
منطقا اين را هم مي دانيم كه تنوع نگرش ها و خواست هاي مردمي در جامعه ما امروز مانع از آن است كه بتوان الگويي كلي براي تنظيم برنامه هاي اجرايي ارائه داد، اما بايد تا رسيدن به هدف فعاليتي پي گير و مداوم داشت.
سقف قدرت رضازاده
در ورزش وزنه برداري هم مثل كشتي، مدال طلاي سنگين وزن داراي اهميت ويژه اي است و توجه به كساني كه در اين وزن صاحب مدال آن هم از نوع طلايي اش مي شوند، خيلي بيشتر از ساير وزن ها است. اين هم از جمله شانس هايي است كه حسين رضازاده ستاره وزنه برداري دنيا از آن برخوردار شده است.
پيش از رضازاده هم همينطور بوده است و به همين دليل است كه محبوبيت واسيلي الكسيف روسي به مراتب بيشتر از تامي كونوي ژاپني است كه صاحب ۸ مدال طلاي جهان و المپيك شده است. الكسيف ،حسين رضازاده را خيلي دوست دارد و براي ديدن هنرنمايي هاي او در كانادا حاضر شده بود. او مي گويد: رضازاده شخصيت مورد احترام من است. او تنها وزنه برداري است كه موفق به شكستن ركوردهاي تاريخي من در سنگين وزن شده است. بدون ترديد او اگر دچار حادثه نشود، مي تواند حداقل تا ۵سال ديگر هم در اين وزن يكه تاز باشد . حسين رضازاده يك معيار ارزشي ديگر هم دارد و آن اين كه نسبت به عقايد و علائق مردم سخت معتقد است و اين مي تواند نشانه مشهودي از ظرفيت هاي بالاي هوشي و محتوايي وي باشد.
اين وزنه بردار استثنايي در ونكوور حمله اش به ركوردهاي جهاني موفقيت آميز نبود كه اين مي تواند ناشي از تحولات حاشيه اي يك سال اخير اين قهرمان در مسير تمريناتش باشد. او چند ماه قبل در چين به راحتي وزنه ۲۱۳ كيلوگرم در يكضرب را بالاي سر برده بود.
مسير قهرماني رضازاده در كانادا زماني هموار شد كه نزديك ترين رقيبش جابر سالم قطري در نيمه راه گم شد و با كسب مدال طلاي يك ضرب در حركت دوضرب غيبت كرد.
اين حركت وزنه بردار قطري عملي نيست كه بتوان به سادگي آن را فراموش كرد. اين كه او اين توانايي را در بالا بردن وزنه ۲۱۰ كيلوگرم در يكضرب از خود نشان داده است، آيا نمي تواند هشداري بسيار جدي در اين زمينه باشد كه او در دو ضرب هم توانايي بالا بردن وزنه هاي سنگين را دارد. حداقل خاصيت اين عمل جابر سالم مي تواند اين باشد كه رضازاده از بابت حضور اين وزنه بردار در المپيك ،ذهنيت رواني مناسبي نداشته و اين بار سنگين را تا شروع اين بازي ها تحمل نمايد. جالب اينجاست كه علي مرادي دبيركل وزنه برداري آسيا هم از انصراف جابر سالم در ميانه راه اظهار تعجب مي كند!
اين درست كه رضازاده وزنه بردار شجاع و بردباري است، براي جبران ظرفيت بيكراني دارد و توانايي انجام كارهاي بزرگ را هم دارد، اما باقي ماندن در صف ركوردداران جهان استراتژي مشخص و معيني را مي طلبد كه بريدن و دور شدن از آنها عاقلانه نيست.
هر قهرماني حتي در بالاترين مقام و مرتبه اگر بخواهد با موج روزانه جلو برود و تداوم و پايداري در موفقيت هايش داشته باشد، لازم است خود را با شرايط و موقعيت هاي متغير تطبيق دهد. هرچه يك قهرمان مسن تر مي شود اين كار مشكل تر است. نتيجه اين كه مدام شكافي روزافزون بين قهرماني هايش باقي مي ماند. رضازاده بايد احساس كرده باشد كه بسياري از وزنه برداران دنيا به سرعت حركت رسيدن به ركوردهايش را آغاز كرده اند و اين نكته اي است كه او بايد به شدت منويات ذهني خود را درگير با آن سازد.
ميل نداريم رضازاده را ناراحت كنيم، اما وسعت قدرتش را خيلي بالاتر و بيشتر از آن چيزي مي دانيم كه در كانادا آن را به نمايش گذاشت.
راستي كسي هست كه بداند سقف قدرت رضازاده كجاست؟
حكايت يكضرب و دوضرب
اين حكايت يك ضرب و دوضرب هم در وزنه برداري ايران داستان جالبي شده است. سال هاي سال است به همان اندازه اي كه وزنه برداران وطني در حركت دوضرب نمايش قدرت مي دهند، در حركت يك ضرب مشكل و ضعف دارند. حتي امروز هم كه مربيان برجسته بلغاري هدايت ملي پوشان وزنه برداري را به دست گرفته اند، هنوز اين گرفتاري باقي مانده است. در ونكوور قهرمانان ما تماماً در حركت يكضرب ناتوان ظاهر شدند. حتي رضازاده هم نتوانست در اين حركت مدال طلا بگيرد. محمدعلي فلاحتي نژاد كه قهرمان جهان شد ضعف مشهود خود را در يكضرب نمايش داد و خلاصه اين كه ديگر وزنه برداران ما هم وضعيت بهتري از اين دو قهرمان نداشتند.
مي گويند در ورزش وزنه برداري يك ضرب تكنيك است و دو ضرب قدرت. اين نقيصه هنوز مشكل ما است. حتما استويچف بلغاري هم اين را فهميده است و اگر قصد ماندن در ايران دارد بايد راه حل مناسبي براي رفع اين مشكل پيدا كند.
نگاهي به عملكرد وزنه برداران كشورمان
در مسابقه هاي جهاني كانادا
* اوزان ۵۶ و ۶۲ كيلوگرم
در اين اوزان ايران نماينده اي نداشت ومدالهاي آن را چين و تركيه كسب كردند.
* وزن ۶۹ كيلوگرم
در اين وزن سيدمهدي پانزوان از ايران شركت داشت كه در دسته ب اين مسابقات با دستيابي به حد نصاب مجموع ۵/۳۱۷ (۱۴۵ و ۵/۱۷۲) كيلوگرم در اين دسته اول شد، اما در مجموع در رده يازدهم قرار گرفت .
گو ژنگ ژانگ وزنه بردار اهل چين با حد نصاب مجموع ۳۴۵ كيلوگرم ۵/۱۹۲ به اضافه ۵/۱۵۲ بر سكوي نخست پيكارهاي دسته ۶۹ كيلوگرم ايستاد.
ولاديسلاو لوكانين از روسيه با ۳۴۰ كيلوگرم (۵/۱۹۲ به اضافه ۵/۱۴۷)، دوم شد وباي يانگ لي از كره جنوبي با مجموع ۳۴۰ كيلوگرم ۱۹۰ به اضافه ۱۵۰ در مكان سوم ايستاد.
* وزن ۷۷ كيلوگرم
در دسته ۷۷كيلوگرم ما دو شركت كننده داشتيم كه به ترتيب محمد حسين برخواه و محمدعلي فلاحتي نژاد بودند.
برخواه كه از اميدهاي مسلم كسب مدال براي كشورمان بود ،متاسفانه به دلـيل آسيب ديدگي از ناحيه دست نتوانست به رقابتها ادامه دهد و مدالهـــاي طلاي مسلم براي كشورمان و امتيازات تيمي از دست رفت .
اما فلاحتي نژاد درخشش خوبي داشت و توانست براي كشورمان دو مدال طلاي باارزش به دست بياورد.
وي در اين وزن در مجموع با ۵/۳۵۷ كيلوگرم (۱۵۵ و ۵/۲۰۲) به مدال هاي طلا مجموع و دو ضرب دست يافت .
در اين وزن گئورگ داوتيان از ارمنستان با حدنصاب مجموع ۳۵۵ كيلوگرم ، ۱۶۰به اضافه ۱۹۵، به خاطر سبكي وزن نسبت به ريحان اراباچي اوغلو از تركيه درمكان دوم ايستاد و اراباچي اوغلو سوم شد.
* وزن ۸۵ كيلوگرم
در اين وزن سيدهادي پانزوان به عنوان نماينده ايران در دسته ب به رقابت با حريفان پرداخت .پانزوان با مجموع ۳۶۵ كيلوگرم (۵/۱۶۷ و ۵/۱۹۷) در دسته ب در مكان دوم ايستاد، اما در مجموع نهم شد.
در رقابت هاي اين وزن كه با شركت ۳۶ وزنه بردار در چهار گروه انجام شد، والري كالنسيا از روماني با حدنصاب مجموع ۵/۳۸۲ كيلوگرم و به دليل سبكي وزن نسبت به اليون يوان از چين بر سكوي نخست ايستاد.
كالنسيا دراين پيكارها در حركات يك ضرب و دو ضرب به ترتيب وزنه هاي ۵/۱۶۲ و ۲۱۵ كيلوگرم را بالاي سر قرار داد.
يوان از چين نيز به ترتيب وزنه هاي ۱۷۰ و ۵/۲۱۲ را اسير دست هاي خودكرد.
سرگو چاخويان وزنه بردار ارمني تبار تيم استراليا با حدنصاب مجموع ۵/۳۷۷ كيلوگرم (۵/۱۷۲ به اضافه ۲۰۵ كيلوگرم ) در مكان سوم ايستاد.
* وزن ۹۴ كيلوگرم
پيكارهاي دسته ۹۴ كيلوگرم هفتاد و سومين دوره مسابقات وزنه برداري قهرماني مردان جهان با شركت ۴۳ وزنه بردار و كوروش باقري از ايران برگزار شد.
باقري در پيكارهاي اين وزن كه با شركت ۴۳ وزنه بردار در دسته هاي گوناگون برگزار شد با حدنصاب مجموع
۵/۳۸۲ كيلوگرم در مكان هشتم قرار گرفت .
باقري در حركت يك ضرب و دو ضرب خود به ترتيب وزنه هاي ۱۷۵و ۵/۲۰۷ كيلوگرم را بالاي سر قرار داد.درپايان رقابت هاي اين وزن ميلين دوبروف از بلغارستان با رسيدن به حدنصاب مجموع ۴۰۵ كيلوگرم بر سكوي نخست ايستاد.
هاكان ييلماز وزنه بردار اهل تركيه با مجموع ۴۰۰ كيلوگرم به خاطر سبكي وزن نسبت به ولاديم واكارسيوك از مولداوي كه همين مجموع را كسب كرد، درمكان دوم ايستاد و وزنه بردار اهل مولداوي در جايگاه سوم قرار گرفت .
* وزن ۱۰۵كيلوگرم
در دسته ۱۰۵كيلوگرم حسين توكلي قهرمان المپيك ۲۰۰۰ سيدني و محسن بيرانوند از كشورمان به عنوان نماينده در شهر ونكوور حضور داشتند.
تيم ما در اين وزن يكي از مهمترين و حاشيه سازترين رخدادهاي سالهاي اخير را شاهد بود و آن عدم شركت يكي از وزنه برداران اعزامي به اين مسابقات به دليل قرار گرفتن در دسته ب بود.
حسين توكلي كه مدال طلاي المپيك سيدني را در اختيار دارد با اين استدلال كه چرا اسم وي در گــروه ب جا گرفته است ، از شركت در رقابتها خودداري كرد و بزرگترين ضربه را از نظر مدالي و امتيازي به تيم ملي زد.
اما ديگر وزنه بردار كشورمان محسن بيرانوند كه درگروه سوم وزنه زد، با حدنصاب مجموع ۳۸۵ كيلوگرم در مكان پانزدهم جاي گرفت .
درپيكارهاي اين وزن كه با شركت ۳۶ وزنه بردار برگزار شد، سيف اسعد وزنه برداربلغاري تبار تيم ملي وزنه برداري قطر با حدنصاب مجموع ۵/۴۲۲ كيلوگرم بر سكوي نخست ايستاد.
اسعد در حركات يك ضرب و دو ضرب خود وزنه هاي ۱۹۵ و ۵/۲۲۷ كيلوگرم را اسيردست هاي خود كرد.
ولاديميراسمورچكوف از روسيه با حدنصاب ۵/۴۱۷ كيلوگرم ( ۱۹۵ به اضافه ۵/۲۲۲) كيلوگرم دوم شد و سوداس بنيامين از تركيه با حدنصاب ۴۱۵ كيلوگرم ، ۱۸۵ به اضافه ۲۳۰، در مكان سوم جاي گرفت .
محسن بيرانوند وزنه بردار دسته ۱۰۵ كيلوگرم كشورمان كه براي نخستين بار در رقابت هاي جهاني شركت مي كرد ، درمكان پانزدهم ايستاد، و از اين نظر عملكرد مناسبي داشت .
* وزن به اضافه ۱۰۵ كيلوگرم
پيكارهاي دسته به اضافه ۱۰۵كيلوگرم اين مسابقات با شركت ۳۵ وزنه بردار برگزار شد .درحاليكه ناب ترين مدال هاي طلاي اين مـــسابقات در اين وزن توزيع مي شود، اين مدالها نيز توسط نماينده پرفروغ كشورمان به ارمغان آورده شد.
حسين رضازاده دارنده مدال طلاي بازي هاي المپيك ۲۰۰۰ سيدني دراين مسابقات با مجموع ۵/۴۵۷ كيلوگرم ، ۵/۲۰۷ و ۲۵۰، به دو مدال طلا و يك مدال برنز رسيد.
عملكرد تيم ملي كشورمان اگرچه در اين مسابقات از نظر رشد مدالي و جايگاه امتيازي مثبت بوده است ، اما مسايل حاشيه اي رخ داده در آن ، اين رشد را تا حدودي تحت تاثير قرار داد.
اگرچه اين كار نيز نمي تواند از ارزش مدالهاي رنگارنگي كه فلاحتي نژاد و حسين رضازاده كسب كردند، بكاهد.ولي واقعيت آن است كه ما مدالهاي ديگري نيز بايست توسط برخواه كسب مي كرديم كه آسيب ديدگي وي مانع از اين كار شد، ضمن آن كه كناره گيري و بهانه جويي حسين توكلي نيز بر رشد جايگاه تيمي تاثير منفي گذاشت .
ازسوي ديگر غيبت سه نماينده بلغارستان در ايــــــن مسابقات باعث شد تا جايگاه تيمي ما بالاتر از اين كشور باشد.همچنين بازگشت قدرتمندانه تركيه و روسيه از ديگر مواردي بود كه در اين دوره از مسابقات حكايت از رقابت سنگين تيم ها و كشورها در المپيك ۲۰۰۴ آتن دارد.
نمايندگان چين ، كره ، عراق و عربستان كه حريفان آسيايي ما محسوب مي شوند، نيز در اين مسابقات درخشيدند و توانستند نتايج مطلوبي كسب كنند.
