Hamshahri Newspaper

عليرضا قاسمي
اگر از آندسته افراد نيستيد كه مادرزادي صاحبخانه هستند، دغدغه هاي يافتن يك مسكن مناسب را حتماً تجربه كرده ايد. شما اغلب بنگاه هاي مسكن را براي مشاوره انتخاب مي كنيد و گاهي مشورت دوستان و فاميل و راهنمايي آنها را؛ ولي رجوع به آگهي هاي درج شده در روزنامه ها نيز چند سالي است كه روش مورد استفاده جويندگان مسكن است.
اما رجوع به اين كادرها و تنوعي كه از همه محلا ت در آن مي بينيم نكتهِ قابل توجهي را در نظرمان تداعي مي كند. شرح انواع خانه ها و آپارتمانها را مي بينيم. بعضي مشابه محل سكونتمان و برخي مثل آنچه در خواب نيز نديده ايم و شايد به خود آنها شك كنيم.
از شمال و جنوب، از غرب و شرق آپارتمانهاي ۳۰ متري تا ۳۰۰ متري.
بعضي بدون پاركينگ، انباري و حتي تلفن، برخي با سونا، جكوزي و استخر.
تعدادي در زيرزمين و بدون چشم انداز و در مقابل، پنت هاوسهايي با چشم انداز جنگل و كوه. مستأجريني كه براي رسيدن به منزل كوچه هاي تنگ را مي پيمايند و مستأجريني كه با اتومبيل خود تا درب واحد آپارتمان هم مي روند.
روزنامه را ورق مي زني و در ستوني كه آگهي هاي موردنظرت چاپ شده به دنبال موردي در سطح محله سكونت خود مي گردي: دو اتاق تودرتو سرويس كامل گاز و ... كادري ديگر توجه ات را جلب مي كند: زيرزمين ۵۰ متري، مربع. ناگهان تصميم مي گيري نگاهي به سرزمين مرفهان بي درد بياندازي: ۱ واحد از ۲ واحد، ۳۵۰ متر چهارخوابه فوق العاده شيك، ۹۰۰ متر حياط مشجر و بسيار زيبا بدون مشرف، با استخر، سونا و...
كادري سه برابر كادرهاي معمولي. البته به نظر مي رسد براي توصيف كامل بايد بيشتر از اينها توضيح مي داد اما به دادن شمارهِ تلفن اكتفا كرده تا متقاضي محترم مابقي خصوصيات را حضوري مشاهده نمايد. در شرايطي كه فاصله طبقاتي در تمام زمينه ها (فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي) به چشم مي خورد ولي شكاف در بخش مسكن از گزينه هاي ديگر چشمگير تر است.
قرار نيست بحث فاصله‡ طبقاتي را مطرح كنيم. ولي جايگاه اين مستأجرين واقعاً تعجب برانگيز است. يكي آپارتماني را با ۳ ميليون و ۵۰۰ هزار تومان رهن مي كند و ديگري ۱۵۰ ميليون بابت رهن منزلش هزينه مي كند، تقريباً ۴۲ برابر!!
به عقيده‡ برخي، توانمندان محق اين برتري هستند. به همين دليل هيچ گونه بحث و اعتراضي را در اين زمينه وارد نمي دانند ولي آيا آنانكه توان مالي ندارند حق برخورداري از ساده ترين شرايط اوليه زندگي را ندارند؟
آيا مي توان گروهي را به خاطر عدم تمكن مالي محكوم به زيستن در بدترين و سخت ترين شرايط دانست؟ صعود غيرطبيعي قيمت مسكن در چند سال اخير دستيابي به آن را براي اين قشر بسيار سخت و در بعضي شرايط غيرممكن ساخته است. در كنار رفاه چشمگير يك قشر، قشر ديگري براي حفظ كانون خانواده‡ خود زير يك سقف ساده با انواع مشكلا ت دست به گريبان است.
از آنجايي كه بزرگترين معضلا ت و مشكلا ت از عدم انسجام خانوادگي بروز مي يابد جا دارد اولين هدف هدف سازان ايجاد شرايطي باشد كه در آن امكان دسترسي به مسكن براي تمام اقشار فراهم گردد. آنگاه شايد ديگر اعتراضي به مستأجريني كه غناي مالي آنها چندين برابر صاحبخانه ما است، نداشته باشيم!!