غزل مظاهري 
فشار كار و بالا رفتن هزينه هاي زندگي تا آنجا پيش رفته است كه خيلي ها فرصتي براي تفريح پيدا نمي كنند فقط ۴ درصد كل هزينه هاي خانوارها صرف هزينه تفريح مي شود
تفريح فعاليتي است كه در انسان ايجاد نشاط و شعف مي كند و هدف از آن لذت بردن و فرح بخشي است.
در عصري كه زندگي با سرعت جريان دارد، اضطراب، خشم و افسردگي سلا مت رواني بسياري از اعضاي جوامع امروزي را در معرض خطر قرار داده است. اين روزها پرداختن به كار بيشترين سهم از زندگي افراد جامعه ما را به خود اختصاص داده است.
اگر اشتغال به چند كار در چند شيفت تا سال هاي پيش مختص مردان بود، در سال هاي اخير زنان را نيز شامل شده است.
همه چيز در كار خلا صه شده و مردان و زنان خانواده ها اگر بخواهند هم نمي توانند دغدغه كار و كسب درآمد براي حفظ شرايط جاري خود را فراموش كنند. در حقيقت اكثر آنها به كيفيتي كه مدنظرشان است دست نيافته اند و فعاليت كنوني شان پاسخگوي نياز مالي آنها نيست.
فشار كار و بالا  رفتن هزينه هاي زندگي تا آنجا پيش رفته است كه كمتر كسي اوقاتي براي تفريح پيدا مي كند.مساله آن قدر غليظ شده كه «تفريح» در بسياري از موارد بدل به كالا يي لوكس شده! و مي توان در نگاه كساني كه صبح تا شب براي به دست آوردن پولي جان مي كنند اين پرسش را ديد:«... چگونه اينهايي كه مي توانند به سفر بروند يا پس از سينما، شام دسته جمعي را در رستوراني صرف كنند از پس پرداخت هزينه هاي مربوطه بر ميآيند؟»
هزينه زندگي روزمره چنان افزايش يافته كه ميزان تفريح در جامعه ما سير نزولي را نشان مي دهد.
به همين دليل است كه در زندگي امروز ما طبق آمار ارائه شده از سوي مركز آمار از صد درصد هزينه هاي خانوارها فقط حدود ۴ درصد آن صرف تفريحات و سرگرمي مي شود، البته قطعا اين به معناي ارزان بودن امكانات تفريحي  جامعه ما نيست، بلكه با نگاهي به هزينه هاي مراكز تفريحي و فرهنگي در مي يابيم گران بودن و نامتناسب بودن قيمت ها با ميزان درآمد خانواده ها و مشكلا ت اقتصادي است كه باعث شده تا مردم كمتر براي تفريح هزينه كنند و يا اصلا  به آن توجه نكنند.
به عنوان مثال با تأملي در خصوصيات فرهنگي جامعه خودمان خواهيم ديد «سفر» از دير باز در فرهنگ ما مورد توجه بوده است و به عنوان تفريح مورد علا قه ايراني ها به شمار مي رفته. اما متاسفانه با اينكه كشور ما از جاذبه هاي فراوان تفريحي و تاريخي برخوردار است اما هزينه هاي بالا ي سفر باعث شده اين امر مورد توجه خانواده ها قرار نگيرد. در حالي كه در زندگي امروزي كه افراد خانواده كمتر فرصت در كنار يكديگر بودن را پيدا مي كنند سفر مي تواند تفريحي خانوادگي براي تمام اعضاي خانواده باشد.
در حال حاضر مي توان به صدها كودك و نوجوان تهراني برخورد كه سفري به جنگل هاي شمال نكرده اند و كرانه هاي خليج فارس را نمي شناسند. مي توان بسياري از دانشجويان را ديد كه امكان حضور در شهرهاي قديمي ايران را، جز شهري كه در آن زيسته اند، به دست نياورده اند. اين حقيقتي كتمان ناپذير و البته بسيار غم انگيز است، چرا كه نه تنها نشان مي دهد خانوارهاي ايران امكان پرداخت هزينه هاي سفر را ندارند بلكه در بلند مدت با فرهنگ كشور خود هم خواه ناخواه بيگانه مي شوند، كه خيلي ها شده اند و دركشان از تفريح را در تماشاي فيلم هاي فرنگي و مناظر و شهرها روي صفحه تلويزيون خلا صه كرده اند.
مشكلا ت اقتصادي و گران بودن هزينه هاي سفر باعث شده است شهروندان نهايتا به سفرها و تفريحات درون شهري راغب تر باشند، البته اگر وقت و توانايي مالي براي همين تفريحات هم وجود داشته باشد. چرا كه به گفته يكي از شهروندان تهراني كه در بخش خصوصي به كار حسابداري مشغول است او براي كار و تأمين نيازهاي خانواده اش به بيشتر از ۲۴ ساعت وقت نياز دارد بنابراين چيزي كه باقي نمي ماند اوقات فراغت و تفريح است.
اين شهروند ۴۰ ساله كه داراي دو فرزند پسر است مي گويد:«نزديك به چهار سال است كه مسافرت نرفته ام. ما از مراكز تفريحي داخل شهر هم به دليل هزينه هاي بالا  استفاده نمي كنيم، تنها تفريح ما ميهماني هاي خانوادگي است و بس. دليل آن هم روشن است: درآمد اندك من در مقايسه با هزينه ها.»
استفاده از پارك ها، ورزشگاهها، پرداختن به كارهاي هنري و سفر را مي توان به عنوان تفريحات سالم نام برد كه متاسفانه به غير از پارك ها هزينه تفريحات ورزشي و هنري حتي براي طبقه متوسط جامعه امروز ما هم چندان ميسر نيست، در حالي كه جامعه شناسان اهميت ويژه و اثرگذاري براي تفريح در حفظ سلا مت رواني افراد قائل هستند.
اما همين پارك هاي موجود هم تكافوي جمعيت افسار گسيخته تهران را نمي دهد و مي توان در روزهاي تعطيل ديد كه جماعت، چگونه بسان مورچه هاي كوچك در پي يافتن فضايي براي نفس كشيدن از لابه لاي هم گذر مي كنند.
واقعيت اين است كه در جامعه ما امكانات تفريحي در وضعيت مطلوبي قرار ندارد و حتي همان اندك امكانات نيز در سطح شهر به درستي توزيع نشده است.
شكاف عميقي در امكانات تفريحي شمال و جنوب شهر وجود دارد. وضعيت تفريح گاههاي ما در شهرهاي كوچك و شهرستان ها بسيار ضعيف تر است و شايد همين نكته است كه باعث شده امروز افسردگي به طور گسترده اي افراد جامعه ما را تهديد كند. شهرداري طي دو دهه اخير تلا ش بسياري براي بهبود شرايط جنوب شهر تهران انجام داده و برپا شدن چند پارك بزرگ در اين راستا قابل اشاره است، با اين وصف هنوز اكثر مراكز تفريحي شهر در مناطق شمالي استقرار يافته اند و اهالي جنوب شهر بايد براي دستيابي به اين مراكز هزينه حمل و نقل قابل توجهي را بپردازند. سياهه موتور سواراني كه زن و بچه هاي خود را در شيب جنوب به شمال تهران به ترك خود سوار كرده اند بدل به يكي از صحنه هاي آشناي تهران شده و تقابل اين امر با اتومبيل هاي آخرين مدل نشان مي دهد چه كساني تفريح واقعي مي كنند و چه كساني از حداقل تفريح محرومند؟!
جوانان و تفريح 
بارها و بارها از تريبون هاي مختلف عنوان شده كه بيشترين جمعيت كشور را جوانان تشكيل مي دهند كه اتفاقا در ميان همين قشر بيشترين ميزان بيكاري به چشم مي خورد.
از طرف ديگر اين قشر جوان به دليل شرايط سني و ويژگي هاي روحي و رواني خاص اين سن، بيش از سايرين به تفريح نيازمندند. اما آن طور كه مهدي مرادي جوان ۲۳ ساله مي گويد،تفريح امري دور از دسترس براي آنان است: «بيكاري از يك طرف و گران  بودن هزينه مراكز تفريحي، ورزشي و هنري باعث مي شود كه جوان ها خودشان را با كم هزينه ترين امكانات تفريحي سرگرم  كنند و فعلا  چرخيدن در خيابان ها با ماشين و يا گشت و گذار در پارك ها و ميهماني هاي دوستانه تفريح بيشتر جوان هاي قشر متوسط است.»
وي اضافه مي كند:« ما تفريحات متنوعي هم نداريم، مثلا  چند سالي است كه از ورود جوانان مجرد به شهر بازي جلوگيري مي شود در حالي كه كاربرد شهربازي در شهرهاي بزرگ و صنعتي براي تخليه هيجانات است و حتي اين تفريحگاه را كه مي توانست جايي باشد براي تخليه هيجانات جوانان، از جوان مي گيرند. پس ديگر حرفي باقي نمي ماند.»
ظاهرا تفريح و امكانات تفريحي براي پر كردن اوقات فراغت تمامي اقشار جامعه و ضرورت و اهميت آن در زندگي شهري نكته اي است كه كسي به آن كوچكترين توجهي ندارد.
خانواده و تفريح 
استفاده از تفريحات خانوادگي نيز مساله اي است كه مي تواند از سطحي شدن ارتباطات خانوادگي كه از ويژگي هاي زندگي صنعتي است، بكاهد.
روانشناسان معتقدند تفريح فعاليتي است كه در انسان ايجاد نشاط و شعف نمايد و هدف از آن لذت بردن و فرح بخشي آن است. پس بسيار عالي خواهد بود اگر اين فعاليت به طور خانوادگي صورت گيرد. در حالي كه متاسفانه شرايط فرهنگي و اقتصادي ما و محدوديت هاي تفريحات خانوادگي از يك سو و شكاف عميق ميان نسل ها از سوي ديگر باعث شده است تا كمتر شاهد چنين اتفاقي باشيم.
زهرا كمالي و حسين شهرابي زوج ميان سالي هستند كه روز آخر هفته را به اتفاق دخترشان در دامنه هاي اطراف تهران مي گذرانند و معتقدند:«با هزينه هاي كم هم مي شود تفريح كرد به شرط آنكه بخواهيم از روزهايمان لذت ببريم. ما هر هفته روز جمعه را به اتفاق دخترمان به كوهها و دامنه  طبيعت اطراف تهران مي رويم. مختصر غذايي بر مي داريم، ساندويچ يا يك غذاي آماده و هركدام يك كوله پشتي بر مي داريم و راه مي افتيم. در اين فاصله فرصت پيدا مي كنيم كه راجع به مسائل طي هفته با هم گفتگو كنيم، از مسائل دخترمان باخبر شويم، ضمن اينكه استراحت مي كنيم با نقطه نظرات هم، آشنا مي شويم. متاسفانه امروز بين اعضاي خانواده يك رابطه نزديك وجود ندارد. اين درحالي است كه اختصاص دادن زماني براي تفريحات خانوادگي اين فرصت را به وجود ميآورد.»
بسياري بر اين باورند كه مي توان يكي از مشخصه هاي اختلا ف طبقاتي را تفاوت در نوع تفريح عنوان كرد كه متاسفانه در اين مورد تفاوت چشمگيري در جامعه ما وجود دارد.
ورزش هايي نظير اسكي، اسب سواري، رالي و بسياري از ورزش هاي ديگر و يا استفاده از تئاتر و سينما، كنسرتهاي موسيقي و برنامه هاي هنري از اين دست، اگر قرار باشد به طور خانوادگي مورد استفاده قرار گيرند هزينه زيادي را براي طبقه متوسط جامعه خواهد داشت و باز بايد اشاره كرد كه اين مساله در شهرستان ها قابل توجه تر است، چرا كه در بسياري از شهرستان هاي ما به واقع مركز تفريحي وجود ندارد.
سرانجام تفريح 
با توجه به تعريفي كه از تفريح عنوان كرديم جامعه شناسان معتقدند هر نوع فعاليت، حتي شغل يك فرد مي تواند تفريح باشد در صورتي كه با آن فعاليت احساس لذت و شعف و شادي كند. بنابراين در تفريح مهم اين است كه فرد بداند چه چيزي براي او فرح بخش است.
نسرين كشميري، روان شناس در اين خصوص مي گويد: «اينجا دو بحث مطرح است يكي اينكه اگر تفريح و ضرورتش در ميان افراد جا بيفتد خود به خود بخشي از مسائل حل خواهد شد. يعني چون افراد به ضرورت تفريح پي برده اند برنامه منطقي تدارك مي بينند كه در آن به تفريح هم توجه بشود. مساله دوم اين است كه افراد ياد بگيرند كاري را انجام دهند كه از آن لذت مي برند و با نشاط شوند. ممكن است يك نفر مبلغ زيادي را بپردازد، به مسافرت برود و در هتل مجللي هم ساكن شود اما در دل احساس رضايت و لذت نكند. اين واقعا تفريح نيست و برعكس ممكن است كسي در يك پارك يا در دامن طبيعت با كمترين هزينه بيشترين لذت را ببرد. بنابراين درست است كه امكانات تفريحي ما محدود و گران است اما چگونه تفريح كردن هم بايد آموخته شود. يعني بايد در كنار پرداختن پول، فرهنگ تفريح را هم بشناسيد.»
در جوامع سنتي كه اقتصاد بر پايه كشاورزي و دامداري استوار است تقريبا مي توان گفت: كار و تفريح در كنار هم قرار دارند و چون اشتغال اين جوامع فصلي است افراد نياز چنداني به اوقات فراغت و تفريح احساس نمي كنند. در جوامع صنعتي، اما، به دليل پيچيدگي هاي اين نوع زندگي اوقات فراغت افراد به صورت نهادينه و به عنوان يك ضرورت در نظر گرفته شده است. اما جوامع در حال گذري هم هستند كه متاسفانه كشور ما ايران نيز جزو همين گروه است. به نظر مي رسد اقشار متعددي در جامعه ما فرهنگ تفريح را نمي شناسند، يعني هزينه هايي را مي پردازند بدون آن كه لذت ببرند و خود را راضي احساس كنند.
نگاهي به آمار نزولي هزينه هاي سرگرمي و تفريحات دليلي بر اين ادعاست. به خصوص كه پراكندگي نامناسب مراكز تفريحي و فرهنگي در شهرها به خصوص تهران نيز خود مانعي در استفاده مناسب از اوقات بيكاري است.
به هر حال واقعيت اين است كه بسياري از دلتنگي ها و افسردگي  ساكنان شهرهاي بزرگ با تفريحي ساده مرتفع مي شود، در واقع افراد با اختصاص زماني از وقت خود به تفريح، احساس آرامش مي كنند و اتفاقا همين احساس آرامش مي تواند روحيه ابتكار و خلا قيت را در ميان افراد تقويت كند. چرا كه ميل به تفريح يكي از نيازهاي طبيعي انسان است و ناديده گرفتن آن مي تواند سلا مت روح و روان افراد را دچار اخلال كند.
البته ژوفر دوزماوله جامعه شناس فرانسوي معتقد است: كسب شادي و لذت تنها به فراغت تعلق ندارد، زيرا افراد مي توانند در هنگام انجام وظايف بنيادي اجتماعي مانند كار، شاد باشند و لذت ببرند اما جستجوي لذت شادماني يكي از ويژگي هاي فراغت در جامعه امروز است.
تفاوت كسب شادي و لذت در هنگام پرداختن به فراغت و پرداختن به وظايف بنيادي اجتماعي در اين است كه در فراغت هرگاه كه حالت ارضا خواهي از ميان رفته يا ضعيف شود فرد به اين نتيجه مي رسد كه از فعاليت خود دست بر دارد و به ادامه آن مجبور نيست.بنابرآنچه مطرح شد تفريح اين فرصت را به وجود ميآورد تا افراد با تجديد نيرو و تامين آسايش استراحت كنند. در نتيجه زمينه هاي جديدي براي رهايي از تكرار و روزمرگي ايجاد خواهد شد.
به هر حال در دنياي امروز كه وسائل ارتباط جمعي، اينترنت و ماهواره بيشترين اوقات فراغت افراد را به خود اختصاص داده اند، تفريح به عنوان يك ضرورت براي حفظ سلامت روحي و رواني افراد جامعه جايگاه ويژه اي دارد و همان طور كه اشاره شد اين تفريح بر اساس علا يق و روحيات افراد مي تواند متفاوت باشد.
در حالي كه مي توان با حداقل امكانات و هزينه تفريحات سالمي را تجربه كرد اما با توجه به مطالبات نسل امروز براي داشتن تفريح مطابق با تفريحات روز دنيا و متفاوت تر از گذشته، بايد پذيرفت كه امكانات تفريحي ما در شهري مثل تهران كه عنوان پايتختي را با خود يدك مي كشد هنوز متناسب با جمعيت و نيازهاي آنها به خصوص جوانان نيست، چه رسد به شهرهاي كوچك و شايد نبود امكانات مناسب تفريحي براي پر كردن اوقات فراغت وقتي با بيكاري در ميآميزد، سيل مهاجرين جوان اما بيكار را به شهرهاي بزرگتر مي كشاند و درست در همين شهرهاي بزرگ است كه تفريح اين جوانان مهاجر به پرسه زدن در خيابان ها و پارك ها كه معمولا  چندان هم امن نيستند خلا صه مي شود.
حرف آخر
به نظر مي رسد بسياري از پايتخت نشين ها  هنوز نمي دانند كه چگونه مي توانند به تفريح هاي مورد علا قه شان بپردازند. شايد توانايي اقتصادي ضعيف و بالا  بودن هزينه استفاده از  اماكن تفريحي باعث مي شود كه بسياري از شهروندان در يافتن تفريح مورد نظرشان ناموفق باشند. آن چه كه باز هم ريشه هاي اقتصادي دارد. حرف آخر را يكي از شهروندان كم درآمد تهراني مي زند: «... آخرين باري كه تفريح كردم را به ياد نميآورم، نه، به ياد نميآورم.»

شايد تا به امروز، كمتر كسي مقوله اسباب بازي و اهميت آن در شكل گيري شخصيت كودكان را در ايران از نگاهي علمي و كارشناسانه مورد بررسي قرار داده باشد. گواه اين ادعا، همين كه تنها سازمان متولي رشد و پرورش كودكان - كه به اسباب بازي هم مي پردازد - پس از سالها تحقيق، پژوهش و مطالعه، دارا و سارا را به عرصه وجود نهاد، آن هم با قيمتي چون ۱۷ هزار تومان. اين در حالي است كه بازرگانان سنتي بازار، به راحتي راهي چين مي شوند، عروسك هايي كم حجم تر، و از لحاظ كاربردي ساده تر را به قيمت حداكثر صد تومان مي خرند و به بازار تزريق مي كنند تا در نهايت با قيمت هزار تومان به دست مصرف كننده برسد.
به نظر مي رسد، متوليان دارا و سارا، همه چيز، اعم از فرهنگ ملي و شمايل شرقي را در نظر گرفته اند،به جز توان مالي خانواده هاي متوسط و كم درآمد كه البته بايد در والا ترين جايگاه اهميت قرار مي گرفت.

چنگيز نماينده
بنده سالهاي متمادي از خريداران محصولات كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان بوده ام و هميشه حسن اخلا ق و برخورد مؤدبانه فروشندگان مراكز فروش كانون در نقاط مختلف تهران، مشوق خريد و مراجعه مجددم بود. چندي پيش دريافتم فروشگاه شماره ۳۵  كانون در شهر ري بازگشايي شده و من شادمان از اين خبر خوش، راهي فروشگاه جديد شدم.
خانم و آقايي پشت پيشخوان فروشگاه ايستاده بودند. نوار مورد نظر را از خانم فروشنده تقاضا كردم. ايشان بي اعتنا گفت: چند لحظه صبر كنيد و به سراغ تلفن رفت و مشغول صحبت كردن شد. چون صحبت ايشان طولا ني شد، از آقاي فروشنده درخواست كردم كه نوار موردنظر را به من بدهند. وي نيز بي اعتنا از فروشگاه خارج شد. بعد از گذشت ۲۰ دقيقه كه تلفن خانم تمام شد، به او اعتراض كردم كه «خانم محترم، چرا براي مردم شخصيت قائل نيستيد و وقت آنها را بي ارزش مي دانيد؟ چون اينجا شهر ري و به قولي، جنوب تهران است بايد با مردم اينگونه برخورد شود؟» خانم هم در كمال خونسردي گفتند: «اين فضولي ها به شما نيامده» همين هنگام آقاي فروشنده نيز وارد شد و در پاسخ به اعتراض من چند كلمه ركيك نثارم كرد! در نهايت، در حالي كه سعي در ايجاد درگيري فيزيكي داشتند من را از فروشگاه بيرون كردند. هر چند به خاطر حضور در مكاني كه نام فرهنگي بر آن است عكس العمل مشابه نشان ندادم، ليكن موضوعي كه فكر مرا واقعاً به خود مشغول كرده اين است كه: كانوني كه نام پرورش روي آن است، كارمندان خود را چگونه آموزش مي دهد؟
اين خانم و آقا از كدام كانال گزينش شده اند كه اينگونه رفتار مي كنند. آيا چون فروشگاه در جنوب تهران است چنين افرادي را در آنجا گمارده اند؟ اگر چنين است پس اصلا ً دليل تأسيس چنين فروشگاهي در جنوبي ترين نقطه تهران چيست؟ رفتاري كه اين دو كارمند انجام دادند، امروزه حتي در قهوه خانه هاي بين راهي هم منسوخ است و انجام نمي شود. فكر مي كنم احترام به مشتري، آن هم مصرف كننده محصولا ت فرهنگي، اصلي است كه اين روزها كمتر بدان پرداخته مي شود و مستلزم بازنگري و دقت عمل بيشتري است.

چندي پيش عضو كميسيون اجتماعي مجلس شوراي اسلا مي گفت: باتوجه به اينكه هيأت دولت آيين نامه اجرايي پرداخت پاداش بازنشستگان قبل از سال ۷۹ را تصويب كرد، پاداش بازنشستگان به طور حتم تا پايان سال پرداخت مي شود.
در شرايطي كه بازنشستگان ايراني سالها با مشكلا ت اقتصادي متعددي دست به گريبان بوده اند و حقوق آنها تكافوي نيازهاي خانواده شان را نمي دهد، پرداخت چنين مطالباتي مي تواند آنها را در اداره مالي خانواده شان ياري برساند.
سيدمصطفي سيدهاشمي افزود: ابهاماتي كه در ارتباط با ذكر نام شركتهاي پرداخت كننده ۲ درصد عوارض وجود داشت، با استفساريه مجلس از بين رفت و در نهايت آيين نامه اجرايي پس از تصويب در هيأت دولت به دستگاه هاي مربوطه جهت پرداخت ابلا غ شد.
وي ادامه داد: اعتبار تعيين شده از سوي دولت براي پاداش بازنشستگان ۳۳۰ ميليارد تومان بود كه براساس تصويب آيين نامه اجرايي و اضافه شدن شركت نفت و پتروشيمي براي پرداخت ۲ درصد عوارض، اين رقم به ۶۷۰ ميليارد تومان افزايش پيدا كرد. بنابراين پاداش پايان خدمت بازنشستگان به صورت كامل پرداخت مي شود و دستگاه هاي اجرايي براساس آيين نامه مصوب هيأت دولت عمل خواهند نمود.
عضو كميسيون اجتماعي مجلس شوراي اسلا مي خاطرنشان كرد: قانون بودجه يك ساله است و بر اساس اين قانون پرداخت پاداش بازنشستگان قبل از سال ۷۹ بايد تا پايان سال پرداخت شود و شكي در اين زمينه وجود ندارد.

سودآوري عرصه سازه هاي بهره مند از فنآوري، به ويژه بازار پررونق تلفن هاي همراه، كارخانه هاي بزرگ چيني را در وسوسه حضوري فعال تر در اين زمينه انداخته تا جايي كه براي دستيابي به منافع زياد، سرمايه هنگفتي را در اين راه صرف كرده اند. هم اكنون يكي از شركتهاي چيني ۱/۱ ميليارد دلا ر بابت خريد تجهيزات ساخت گوشي تلفن همراه به يكي از كارخانه هاي آمريكايي پرداخته تا چين نيز به زودي به يكي از بزرگان رقابت جهاني ساخت گوشي هاي تلفن همراه تبديل شود.


سال نو ميلا دي براي سنگاپوري ها چندان خوش يمن نبوده و افزايش ميزان بيكاري را به دنبال داشته است. كارشناسان اقتصادي اعلا م كرده اند در صورتي كه در سنگاپور يكصدوسه هزار شغل جديد ايجاد نشود، ميزان بيكاري در افراد بالا ي هجده سال ساكن اين منطقه به ۹/۵ درصد خواهد رسيد كه مشكلا ت اقتصادي فراواني را براي خانواده هاي سنگاپوري به همراه خواهد داشت.


همه ساله نمايشگاهي تحت عنوان « >CEBIT برگزار مي شود كه بزرگترين گردهمايي شركتهاي سازنده محصولات كامپيوتري به شمار مي رود. سازمان دهندگان اين جشنواره اعلام كرده اند انتظار مي رود تعداد بازديد كنندگان از نمايشگاه امسال، براي سومين سال متوالي، كاهش يابد. تصوير، زني را مشغول آزمودن كامپيوترهاي جديد ساخت سامسونگ كه در اين نمايشگاه عرضه شده اند نشان مي دهد.

تصويري دلهرهآور از مردي كه در چنگال شيري ژيان گرفتار آمده. لوكاس توماس از حصار قفس شيري كه در باغ وحش بوينس آيرس نگهداري مي شد، بالا  رفت و به درون محوطه نگهداري شير پريد و لباس خود را به سان گاو بازها، بالاي سرش به چرخش درآورد. تصويري كه يك فيلمبردار آماتور از حمله شير به اين جوان ۲۲ ساله برداشته، نشان دهنده ضرباتي است كه شير به صورت و دست و بازوهاي او وارد مي كند. چند تير هوايي كه پليس شليك كرد حيوان درنده را تاراند و مانع از رساندن آسيب جدي به توماس شد. هرچند كه پزشكان اكنون در حال بررسي وضعيت روانشناختي او هستند.

گزارش عملكرد دولت درباره بم 
مطب مندرج در همشهري در مورد فهرست كامل كمك هاي خارجي به زلزله زدگان بم را خواندم. از دولتمردان به جد مي خواهيم، طي گزارشي روشن و واضح، تك تك موارد خرج و هزينه اين يك ميليارد دلا ر را به مردم ارائه دهند تا هرگونه ابهام و ترديدي از ميان برود.حسيني 
سند آپارتمان هاي نواب 
آپارتمان هاي نواب، فاقد سند هستند. با وجود اين كه براي دريافت سند بارها اقدام كرده ايم، ولي تاكنون هيچ جوابي نگرفته ايم. چه كسي بايد پاسخگو باشد؟
كلا نتري 
دست و دل بازي اداره برق ورامين
به نظر مي رسد، اين سازمان برقي ها خيلي به مكتب اكسپرسيونيسم و سوررئال علا قه دارند، چون ما را به كل دچار ابهام و گيجي كرده اند. از يك سو، مردم را به مصرف بهينه و صرفه جويي فرا مي خوانند، از سويي ديگر به روشنايي بسياري از معابر عمومي در شب هنگام بها نمي دهند و جالبتر از همه اين كه به برخي معابر، روشنايي شبانه روزي اعطا مي كنند، از جمله شهر ورامين كه چراغ هاي چند خيابان آن ۲۴ ساعته روشن است.از اهالي ورامين 
ده روز ديگر با شما تماس مي گيريم 
مدتي قبل يك دستگاه اتومبيل آردي خريداري كردم كه از همان روز اول، مشكل داشت و روز به روز هم بر مشكلا ت آن اضافه مي شد. از آنجا كه هيچ كدام از مراكز مجاز حاضر به تعمير نبودند و دائم مرا به عناوين مختلف به هم پاس مي دادند، نامه اي به شركت ايران خودرو فرستادم و مراتب امر را متذكر شدم. روز هشتم آذرماه بود كه از شركت با من تماس گرفتند و توضيحاتي خواستند. در پايان قرار شد ۱۰ روز بعد دوباره تماس بگيرند و بگويند كه به كدام نمايندگي مراجعه كنم، هر چند تا امروز هنوز منتظرم تا تماس بگيرند و اين معضل را حل كنند! واقعيت اين است كه هشت ميليون و پانصد هزار تومان بابت ماشيني پرداخته ام كه مدتهاست در حياط منزل پارك شده و عملا ً غير قابل استفاده است. اين جدا از مبلغ ۶۰۰ هزار توماني است كه تاكنون بابت تعمير پرداخته ام و البته به جايي هم نرسيده ام. آقايان! من به شما معادل ۱۰ هزار دلار پول نقد پرداخته ام و در عوض خودرويي تحويل گرفته ام كه كلكسيوني از معايب عمده است. اين معامله، چندان منصفانه نيست. سيد مهدي لاجوردي 
بن هاي كارگري و كيفيت نازل اجناس 
اغلب اجناس ارائه شده براي بن هاي كارگري از كيفيت پائيني برخوردارند، به علاوه، بن مربوط به روغن امسال هنوز اعلام نشده است. اگر اين نحوه بر خورد با كارگران، بي احترامي بهآنان نيست، پس چيست؟ اكبر محمدي 
عمليات انتحاري موتور سواران 
مدتهاست درست مقابل چشمان حيرت زده مردم، برخي موتورسيكلت سواران از جان گذشته، در حالي كه گاه مسافري را نيز به همراه دارند، با عبور از خط ويژه اتوبوس خيابان جمهوري، همه چيز را زير سوال برده اند. قانون را، ارزش جان انسانها را و از همه مهمتر، امنيت را. واقعاً رسيدگي و نظارت بر فعاليت اين عده از افراد، نيازمند كدام فاكتور و اصلي است كه مسئولان مربوطه ندارند؟ تا كي بايد اضطراب، استرس و فشارهاي رواني ناشي از چنين ناهنجاري هايي را تحمل كنيم؟محمد نوري 
۴ سال انتظار
اداره مخابرات كرج بايد توضيح دهد چرا بعد از گذشت ۴ سال، هنوز تلفن هاي ثبت نام سال ۷۸ براي ضلع شمالي چهار راه طالقاني را ارائه نداده است. هر بار كه به اين اداره مراجعه مي كنيم با جوابهايي مثل معلوم نيست، شش ماه بعد و سال بعد روبه رو مي شويم.
از متقاضيان سال ۷۸
مسافر زياد، اتوبوس كم 
مسير ميدان انقلاب، استاد معين با وجود تردد بالاي مسافران و ازدحام جمعيت، از اتوبوس كافي برخوردار نيست و همين امر باعث شده به ويژه در پايان ساعات كاري و عصر، جمعيت سر درگم مسافران گاه تا نيم ساعت در ايستگاه منتظر بمانند. از شركت واحد اتوبوسراني تقاضاي رسيدگي داريم.پارسا
عرضه گسترده لامپهاي كم مصرف 
استفاده از لامپهاي كم مصرف براي تامين روشنايي مورد نياز منازل امري نيست كه فقط مختص به جوامع در حال رشد و نيمه صنعتي باشد. بلكه حتي در كشورهاي فوق پيشرفته هم مورد استقبال شايان قرار گرفته است. حال كه در برخي تبليغات رسانه ها، رويكرد به اين لامپها نيز مورد تاكيد قرار مي گيرد چه خوب است در قيمت و نحوه فروشآن بين مردم قدري بازنگري صورت گيرد تا در نهايت، شاهد استفاده عموم مردم از اين لامپها در سطح كلان باشيم.مهندس زارعي - از كرج