گونهUrsus thibetanus :
خانواده:خرس هاURSIDAE
راسته: گوشتخوارانCARNIVORA
رده: پستاندارانMAMMALIA
خرس سياه اولين بار توسط زارودني در اوايل قرن بيستم در بلوچستان مشاهده شد. ولي بعد از آن مدت ها خبري از وجود آن ثبت نشد به طوري كه صاحب نظران به اين نتيجه رسيدند كه نسل آن منقرض شده است. اما در سال ۱۳۵۲ ماموران سازمان حفاظت محيط زيست در مناطق جنگلي جنوب كرمان دوباره آن را يافتند.
خرس سياه جثه اي كوچتر از خرس معمولي دارد موهاي بدنش سياه است و لكه سفيدي به شكل ۷ بر روي بدنش وجود دارد و البته نمونه هايي با رنگ قهوه اي متمايل به قرمز يا كاملاً قهوه اي مشاهده شده است.طول سر و تنه آن از ۱۴۰ تا ۱۹۵ سانتي متر و وزنش به ۱۸۰ كيلوگرم هم مي رسد.در ايران در مناطق جنگلي جنوب كرمان، رويشگاه هاي پراكنده داز (شبيه نخل زينتي) و زيتون واقع در بلوچستان و هرمزگان زيست مي كند.بيشتر از مواد گياهي نظير ميوه و جوانه تغذيه مي كند. بيشتر از ساير خرس ها بالاي درخت مي رود. گاهي از مواد حيواني هم استفاده مي كند و بعضي وقت ها به نخلستان ها دستبرد مي زند و خساراتي وارد مي سازد. معمولاً براي خوردن غذا هرشب كيلومترها راه را طي كرده، صبح زود به لانه باز مي گردد.
خرس سياه از قدرت تطابق خوبي با محيط ها و غذاهاي مختلف برخوردار است.ولي به خاطر قابل دسترس بودن مخفيگاه اين حيوان، شكارچيان به آساني آن را مي يابند و از بين مي برند. همه ساله تعدادي بچه خرس كه براي خوردن خرما به بالاي نخل ها مي روند، توسط روستاييان صيد يا كشته مي شوند.
درحال حاضر در اكثر مناطق جنگلي جبال بارز و دلفارد، نسل آن رو به انقراض است و در ساير مناطق نيز كاهش نسبي جمعيت مشاهده مي شود.