تجربه آموزش و پرورش در سازماندهي خيران مدرسه ساز، وزارت علوم و مسوولان دانشگاهي را هم واداشته است تا با پيروي از اين سياست آموزش و پرورش، كمك هاي خيران را به احداث خوابگاه براي دانشجويان معطوف كنند.
قطعاً مشكل كمبود خوابگاه هاي دانشجويي و نابساماني امكانات خوابگاه هاي موجود منحصر به سالهاي اخير نيست، اما انفجار جمعيتي كشور كه نتايج آن در سالهاي اخير و چند سال آينده مشخص شده و مي شود باعث شده تا اين كمبودها و مشكلات بيشتر به چشم آيد.
سيل جوانان مشتاق تحصيل فشار زيادي به مسوولان آموزش عالي و مديران دانشگاه آزاد وارد آورده است تا امكانات آموزشي را ازنظر كمي و كيفي افزايش دهند. همين چند روز پيش رحيم عبادي رئيس سازمان ملي جوانان اعلام كرد براساس يك نظرسنجي ۹۵ درصد دانش آموزان تهراني علاقه مند به ادامه تحصيلات عاليه هستند. به گفته او درحال حاضر جوانان براي تحصيل و افزايش مهارت هاي شغلي از ازدواج و اشتغال فاصله مي گيرند كه اين پيامدهاي مختلفي را براي جامعه دارد.
بدون شك يكي از پيامدهاي آن، همين كمبود امكانات رفاهي تحصيل مانند خوابگاه و تجهيزات خوابگاهي است. بسياري از دانشجويان و استادان دانشگاه ها مسايل مربوط به خوابگاه ها را يكي از دلايل موثر بر افت علمي دانشگاه ها و دانشجويان مي دانند به طوري كه تراكم خوابگاهي و مشكلات كيفي مكان هايي كه دانشجويان در آن اسكان دارند نگراني هاي بسياري را به وجود آورده است.
مسوولان وزارت علوم و روساي دانشگاه ها راهكارهاي متعددي را براي رفع اين نقايص در دست بررسي دارند. خبرگزاري دانشجويان ايران در خبري واردكردن بخش خصوصي در روند خوابگاه سازي را يكي از نكاتي مي داند كه فكر مسوولان را به خود معطوف كرد و در سال گذشته هم به آن پرداخته شد. البته واردكردن بخش خصوصي در خوابگاه سازي در برنامه چهارم توسعه هم لحاظ شده است.
اين طرح از قالب يك نظريه خارج شد و به عنوان طرحي آزمايشي در بعضي از دانشگاه هاي كشور اجرا شد و وقتي رضايت دانشجويان را فراهم كرد و بهتر از دولت در خدمت رساني به دانشجويان ظاهر شد وزارت علوم آيين نامه هاي ساخت خوابگاه خودگردان را تنظيم كرد و مديريت خوابگاه ها را به بخش خصوصي واگذار كرد. چنين طرحي درحال حاضر به دانشگاه ها ابلاغ شده است.
اين طرح اگرچه نتايج مثبتي را درپي داشته است،  اما نظرات و دقت خاصي را مي طلبد چراكه اصولاً دانشجويان نسبت به حضور بخش خصوصي در امور دانشگاهي حساسيت خاصي نشان مي دهند.
اما طرح «خيران خوابگاه ساز» در كنار مشاركت بخش خصوصي، يكي از طرح هايي است كه مسوولان آموزش عالي درنظر دارند با كمك آن بخشي از مشكلات كمبود خوابگاه ها را رفع كنند. نقش خيران در ياري رساندن به سازمان هاي دولتي و غيردولتي، در بخش هايي كه منافع عمومي دربر دارد، نقش قابل تامل و منحصربه فردي است. نمونه اين تاثيرگذاري در مدرسه سازي و كمك به وزارت آموزش و پرورش در توسعه فضاهاي آموزشي به چشم مي خورد. معاون دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي ايران كه يكي از كساني است كه بر اهميت كمك هاي خيران تاكيد دارد مي گويد: باتوجه به كمبودهايي كه در حوزه هاي خوابگاهي وجود دارد بايد از هر پتانسيلي در اين زمينه استفاده شود تا بتوان مشكلات را به نحو موثري حل كرد. به عقيده دكتر پازوكي كمك هاي دانشگاهي درحال حاضر بايد به سمتي هدايت شود كه نياز مبرمي به آن احساس مي شود، اين سمتي كه نياز مبرمي به كمك دارد. به نظر دكتر پازوكي و معاون دانشجويي دانشگاه تربيت مدرس خوابگاه سازي بايد به يك فرهنگ تبديل شود. معاون فرهنگي كوي دانشگاه تهران هم گفته است كه شكاف بزرگي بين نيازهاي موجود و توانايي ها در خوابگاه هاي دانشجويي وجود دارد و نقش خيران در خوابگاه سازي مي تواند اين شكاف را پر كند.
درهرحال مسوولان آموزش عالي در كشور در تلاش اند با سازماندهي كمك هاي خيران و هدايت و تمركز آن به روي خوابگاه سازي مشكل كمبود فضاي خوابگاهي را رفع كنند. باوجود اين بسياري به اين عقيده اند كه ساخت خوابگاه به تنهايي نمي تواند مشكل امكانات رفاهي دانشجويان را رفع كند. خبرگزاري دانشجويان درباره وضعيت خوابگاه ها خبر مي دهد؛ در اكثر خوابگاه هاي دانشجويي تعداد زيادي از دانشجويان از مشكلات فني و كيفي خوابگاه شكايت مي كنند. اتاق هاي متراكم،  سيستم گرمايشي خراب در زمستان و نبود سيستم سرمايشي در تابستان، آب سرد حمام ها، شيرهاي خراب آب و گاز بدون شعله، از موارديست كه دانشجويان از آنها به عنوان مشكلات كيفي خوابگاه ها نام مي برند.
دكتر پازوكي درمورد اولويت خوابگاه سازي يا تجهيز خوابگاه هاي موجود مي گويد: دانشگاه ها مي توانند مشكلات كيفي خوابگاه ها را با بودجه جاري خود حل كنند و بهتر است خيران در زمينه خريد زمين و احداث خوابگاه به دانشگاه ها كمك كنند، اما برخي از مسوولان دانشگاه ها با اين عقيده پازوكي موافق نيستند و معتقدند كه بايد برنامه هايي براي رفع هر دو مشكل تهيه شود.
آنچه مسلم است خيران در وزارت علوم مجمع يا تشكيلات منسجمي ندارند و هنوز نقش آنها در اين ارگان جا نيفتاده است. درحال حاضر بسياري از مسوولان دانشگاه ها انتظار دارند تا مسوولان وزارت علوم براي رواج فرهنگ خوابگاه سازي، اقدامي نظير ترويج مدرسه سازي انجام دهند، اقدامي كه علاوه بر تلاش دولتمردان به عزمي ملي نياز دارد.

بعد از سمند، نوبت به پرايد رسيده كه تاكسي شود. آن هم با بي سيم و تاكسيمتر، در خدمت بخش خصوصي. به اين ترتيب دعواي رئيس خط و توقف وسط خيابان و جريمه و كرايه بي حساب تمام مي شود
فرهاد فرجاد
سازمان حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران، نامي غلط انداز دارد و به همين دليل خود را در راه جانكاه مبارزه با غول هفت سر ترافيك كاملا تنها مي بيند.
خودروها همين طور از حلق خودروسازان كشور بيرون مي ريزند و به تملك مردم درمي آيند، غير تهراني ها بي وقفه ميل به تهراني شدن دارند و هجرت پيشه مي سازند، زمين خواران سيري ناپذير، يكسره در پي گسترش پيكره و حجم شهر هستند و تهران، البته توانسته تنها نيمي از شبكه بزرگراهي ۵۰۰ كيلومتري را كه در طرح جامع شهري مصوب ۱۳۴۸ آن هم براي ۵ ميليون نفر پيش بيني شد، احداث كند. با اين شرايط بروز ترافيك گره خورده و قفل شده امروز تهران، امري كاملا طبيعي و قابل پيش بيني بوده است. اما وزارت صنايع و معادن را چه به ترافيك؟ سياست و مديريت ناصواب در جهت بهبود شرايط اقتصادي مردم و جلوگيري از روند تنش زاي مهاجرت به تهران را چه به راه بندان؟ دلايلي از اين دست، به هم حلقه شده اند تا امروز، شما كمتر مسوولي را در سازمان حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران، فربه ببينيد. برخلاف بسياري ارگان ها و سازمان هاي ديگر كه ساعات كاري خود را به «يك ساعت صرف صبحانه، ۲ ساعت تلفن هاي ترجيحا شخصي، ۲ ساعت عبادت و يك ساعت صرف ناهار» اختصاص داده اند، اينجا افراد كارهايي براي مشغول شدن دارند، در حقيقت ترافيك تهران معضلي نيست كه تيغه پيكانش تنها رو به سمت مردم باشد، همه موجودات زنده ساكن تهران از آن رنج مي برند، پس بهتر است يك نفر، كاري بكند و چه پيشنهادي بهتر از سازمان ترافيك كه نزديك ترين اسم دنيا را به مشكل ترافيك دارد؟ اين سازمان چندي پيش سه طرح را براي بررسي و صدور راي تسليم شوراي اسلامي شهر تهران كرد. سه طرحي كه به نظر مي رسد مي توانند دست كم در كوتاه مدت، اندكي از خلق تنگي تهران بكاهند، عبارتند از: تردد زوج و فرد خودروها، محدوديت تردد خودروهاي تك سرنشين و افزايش محدوده طرح ترافيك. گفت وگوي ايرانشهر با مهندس كامران حاج نصراللهي، رئيس سازمان ترافيك و حمل و نقل شهرداري تهران را بخوانيد تا متوجه شويد چه شد كار به اين طرح ها كشيد:
چرا تهران ترافيك دارد؟
طرح جامع شهري مصوب ۱۳۴۸، براي تهران ۵ ميليوني، ۵۰۰ كيلومتر بزرگراه پيش بيني كرد كه بايد در عرض ۲۰ تا ۲۵ سال ساخته مي شد. اما تا امروز تنها نيمي از اين ۵۰۰ كيلومتر بزرگراه احداث شده، از يك سو جمعيت به بالاتر از ۱۰ ميليون رسيده و از سوي ديگر طرحي كه بايد ۱۰، ۱۵ سال پيش تكميل مي شده تازه به نيمه رسيده است. در بخش حمل و نقل عمومي نيز اوضاع به همين نسبت اسف بار است. لندن نصف جمعيت تهران را هم ندارد اما از ۴۰۰ كيلومتر شبكه حمل و نقل ريلي مترو برخوردار است. ما با زحمت توانسته ايم همين ۳۰۴۰، كيلومتر خط مترو را راه اندازي كنيم. بنابراين ترافيك غيرقابل گريز است. اما هر معضل، راهكاري هم دارد. بايد در وهله اول حمل و نقل عمومي را به ويژه در بخش مترو گسترش دهيم. سپس بايد شبكه بزرگراهي را تكميل كنيم. فراموش نكنيد به بزرگراه هايي با تقاطع غير همسطح نياز داريم. در گام هاي بعدي بايد فرهنگ ترافيك و رعايت مقررات را ارتقا دهيم.
طرح هايي كه اخيرا به شوراي شهر تسليم شد چگونه شكل گرفته اند؟
يكي از بزرگترين مشكلات ترافيك تهران، تملك روزافزون خودروهاي شخصي است. هدف ما چه در كوتاه مدت و چه در بلندمدت، به حداقل رساندن استفاده از وسايل نقليه شخصي است. تردد خودروهاي تك سرنشينه هم اقتصادي نيست و هم در كنار هدر دادن منابع انرژي، آلودگي زيست محيطي را به دنبال دارد. در بسياري شهرهاي بزرگ دنيا كه مالكيت خودرو، ۳۰ برابر بيش از ميزان آن در كشور ما است اين قانون رعايت مي شود. البته آنها دسترسي آسان و مطلوبي به شبكه حمل و نقل عمومي دارند كه اين امر را مي توان در زمره راهكارهاي تشويقي دانست. يعني استفاده از اتوبوس و مترو آن قدر آسان و راحت است كه حتي ثروتمندترين افراد جامعه هم به استفاده از آن رغبت نشان مي دهند. ولي در كنار راهكارهاي تشويقي - كه با حد مطلوب آن فاصله بسيار داريم- ناچاريم برخي موانع بازدارنده را به صورت قانون درآوريم كه طرح هايي چون تردد زوج و فرد خودروها، محدوديت تردد خودروهاي تك سرنشينه، گسترش محدوده طرح ترافيك، مديريت پاركينگ (گران كردن هزينه هاي پاركينگ) و گران كردن بنزين از آن جمله اند.
امروز واقعا نيازمند اعمال راهكارهايي از اين دست هستيم. اگر بخواهيد راهكار را در قالب اهداف كوتاه مدت بازنگري كنيد، مي بينيد كه امكانات محدود ما به هيچ وجه اجازه افزايش تملك خودروها را نمي دهد. اما همين ميزان تملك هم نسبت به كشورهاي ديگر، بسيار اندك است. در بينش هاي ميان مدت و درازمدت درخواهيد يافت كه راهكارهايي چون افزايش عوارض استفاده از خودرو، گران كردن بنزين و تمام روش هايي كه به كاهش استفاده از خودروي شخصي مي انجامند، به نوعي خردورزي اقتصادي به شمار مي آيند. به عبارت ديگر از آنجا كه هيچ وقت نتوانسته ايم در بحث هاي ترافيكي مديريت عرضه (تسهيلات اعطايي جهت تشويق مردم به حمل و نقل عمومي) و تقاضا (تقاضا براي سفر درون شهري) را به تعادل برسانيم. از اين رو چاره اي نداريم جز اينكه نزديك ساختن عرضه و تقاضا را در اولويت قرار دهيم. در اين راستا، علاوه بر سه طرح ياد شده، راهكارهايي مثل ايجاد خطوط ويژه خودروهاي چند سرنشينه در اتوبانها و طرح پارك بان (مديريت پارك حاشيه اي) نيز در دست بررسي است. در نتيجه شهروندان ابتدا تشويق به هم پيمايي مي شوند (به اين معنا كه در مسيرهاي مشترك به طور نوبتي از خودروي ديگري استفاده مي كنند) و در ادامه به سمت حمل و نقل عمومي سوق داده مي شوند. بد نيست بدانيد در نظرسنجي سازمان ترافيك از شهروندان، بيشتر آنها حتي  مالكان خودرو شخصي از ايجاد محدوديت هاي اين چنيني استقبال كردند.
پيش از اين، خبر از گسترش پيكره تاكسيراني و تاسيس بخش خصوصي داده بوديد. كار به كجا رسيده؟
تهران با ۳۰ هزار تاكسي تحت نظارت تاكسيراني - يعني تاكسي قانوني- و ۸۰ هزار مسافربر شخصي - يعني تاكسي غيرقانوني - هنوز به تاكسي نياز دارد. از آنجا كه ۲۳ درصد سفرهاي درون شهري تهراني ها به وسيله مسافربرهاي شخصي صورت مي گيرد و اين نشان دهنده تقاضاي بالاي تاكسي است، تاكسيراني سالهاست تلاش مي كند تا اين بخش را زير نظر خود درآورد. در برخورد اول، بخش عمده اي از مسافركش ها با قضيه مخالفت كردند و همين امر باعث كمرنگ شدن پيشنهاد شد. ولي در ادامه، با بروز ناهنجارهاي اجتماعي به ويژه در بحث امنيت شهروندان، چاره اي به جز برخورد با مسافركش ها باقي نماند - همان طور كه مي دانيد برخورد راهنمايي و رانندگي از اواسط ارديبهشت به طور قانوني آغاز خواهد شد- در عين حال نمي توان منكر شد كه درآمد حاصل از مسافركشي، تنها منبع درآمد بخش گسترده اي از آنهاست. بنابراين بهترين پيشنهاد، تشكيل سازمان تاكسيراني خصوصي و به كارگيري قانوني اين عده است تا شهروندان از يك سيستم قانوني، منظم و شايسته بهره مند شوند. دولت و وزارت كشور هم از تاكسيراني خصوصي استقبال كرده اند. در گام نخست، شركت خودروسازي سايپا و شهرداري تهران صحبت هايي داشته اند كه تعدادي خودرو از سايپا وارد اين سيستم خصوصي شود. خودروها بيشتر پرايد هستند و البته به تاكسيمتر و بي سيم مجهز خواهند شد. در ادامه، انواع ديگر خودروهاي سايپا وارد گردونه خواهند شد. اين طرح در آينده نزديك اجرا و گسترده مي شود. استفاده از بخش خصوصي به اين طرح محدود نمي شود. شهرداري به اين نتيجه رسيده كه نظر به عقب افتادن از برنامه ها و محدوديت منابع مالي، تا حد امكان از بخش خصوصي در سيستم حمل و نقل عمومي استفاده كند.
و افزايش نواحي راهنمايي و رانندگي؟
تهران آن قدر وسيع است كه هر ناحيه شهرداري آن، نياز به اداره راهنمايي و رانندگي هم داشته باشد. ببينيد، كوچكترين منطقه تهران - منطقه ۱۷- به اندازه شهر اهواز جمعيت دارد. آيا مي توان انتظار داشت اداره راهنمايي و رانندگي نداشته باشد؟ معضل اين شهر، رعايت نشدن مقررات است. اما با گسترش ادارات و تمركززدايي، به راحتي مي توان نظارت بر شهر را استحكام بخشيد.
در حال حاضر از ۲۱ منطقه شهرداري، ۱۹ ناحيه داراي اداره مستقل راهنمايي و رانندگي شده اند و ادارات ۳ ناحيه ديگر نيز در ۳ ماه آينده تكميل و راه اندازي خواهند شد.
و در آخر، فكر مي كنيد ترافيك تهران يك روز باز شود؟
با گسترش شبكه مونوريل، مترو، اتوبوسراني و تاكسيراني كه امري در حال اجرا است، ظرف پنج، شش سال آينده ترافيك باز مي شود.

صندوق كودكان سازمان ملل (يونيسف) حساسيت خاصي روي آموزش دختران دارد. آنها دليل اين حساسيت شان را تاثير آني آموزش به دختران در كشورهاي فقير جهان سوم اعلام كرده اند. يونيسف چند روز پيش خبر داد بيشتر از نيمي از جمعيت ۱۲۱ ميليوني كودكان محروم از تحصيل در جهان را دختران تشكيل مي دهند.
در واقع بيشتر از ۶۰ ميليون دختر در جهان وجود دارند كه از تحصيل محرومند و اين از نظر دفتر يونيسف به اين معنا است كه اين ۶۰ ميليون در آينده قادر به مبارزه با ايدز، مبارزه با قاچاق دختران و جلوگيري از مرگ و مير نوزادانشان نخواهند بود چرا كه امكان آموزش به اين گروه وجود ندارد.
نكته  اصلي اين آمار اين است كه ۸۳ درصد از دختراني كه از آموزش محرومند در كشورهاي آفريقايي جنوب صحرا، آسياي جنوبي، آسياي شرقي و اقيانوسيه زندگي مي كنند. مدير اجرايي يونيسف در تهران معتقد است تا وقتي كه ميليون ها دختر در جهان از آموزش پايه محروم هستند امكان كمي براي بهبود وضعيت زندگي فقيرترين مردم جهان وجود دارد. به نظر «كارول بلامي» آموزش نه تنها كليد به ثمر رسيدن زندگي شخصي يك دختر جوان است، بلكه براي كاستن از فقر، متوقف كردن عفونت و بيماري ايدز و همچنين دستيابي به تمامي اهداف توسعه، حياتي و ضروري است.
اين تنها نظر بلامي نيست كه مضرات محروميت از آموزش دختران بيش از پسران است. بسياري از كارشناسان معتقدند آموزش دختران منافع متعددي با خود به ارمغان مي آورد كه با منافع براي خود دختران شروع شده و سپس به خانواده آن دختران و در نهايت جامعه اشاعه پيدا مي كند و كل كشور را بهره مند مي سازد. در حقيقت يونيسف و سازمان هاي حمايت از كودكان به اين نتيجه رسيده اند كه براي مبارزه با مشكلاتي نظير مرگ و مير مادر و نوزادان، مبارزه با بيماري ها، جلوگيري از بهره كشي از كودكان و مبارزه با قاچاق دختران و زنان بايد آموزش به دختران در كشورهاي محروم را گسترش دهند.
كارول بلامي مي گويد: منافع آموزش دختران هم بلافاصله و هم در درازمدت به چشم خواهد خورد. اين سخنان مدير اجرايي يونيسف مقدمه اي است تا در مورد طرح «۲۵ تا سال ۲۰۰۵» توضيح دهد. در اين طرح كه ۱۳ كشور آفريقايي و ۶ كشور آسيايي را شامل مي شود، يونيسف با همكاري كشورها سعي در كاهش نزخ نابرابري آموزش دبستاني و دبيرستاني دارد.
بنابراين طرح، اين ۲۵ كشور تا سال ۲۰۰۵ بايد به اهداف آموزشي مشخص شده دست پيدا كنند.

كمك هاي مختلف به شهر زلزله زده ادامه دارد. آخرين اقدام، سفر يك گروه ۵۰۰ نفره به يزد است اين ۵۰۰ نفر شامل ۳۲۷ دانش آموز دختر و ۱۷۳ دانش آموز پسر در مقطع پيش دانشگاهي هستند كه براي استفاده از كلاس هاي كنكور رايگان يزد به يك اردوي درسي اعزام شدند.
براي يادآوري خدمت شماعرض شود كه ۹۰ درصد ۱۰۸ واحد آموزش شهرستان بم، تخريب شده است.

ماهواره و سي هزار ايستگاه هواشناسي درخشكي، دريا و هوا، يك سيستم بين  المللي را تشكيل مي دهد كه زير نظر سازمان جهاني هواشناسي با عنوان سيستم ديده باني جهاني مشغول كار خواهد شد تا همه از اوضاع و احوال هم باخبر باشند. ماجرا از آنجا آغاز شده كه به دنبال ايجادمشكلات ناشي از فعاليت هاي انساني در محيط زيست كه بيشتر ناشي از توسعه تكنولوژي و بهره برداري خارج از حد بوده است، ۸ كشور صنعتي در جريان نشست اويان فرانسه در سال ۲۰۰۳ ميلادي تصميم گرفتند به منظور ساماندهي اين فعاليت ها، سيستمي را براي تهيه و جمع آوري داده ها در ده حوزه در چارچوب «سيستم ديده باني جهاني زمين» ايجادكنند. اين ده حوزه شامل مواردي چون كشاورزي، منابع اقيانوس، محيط زيست، حمل ونقل، آلودگي ها، هواشناسي، آب شيرين، بهداشت اقليم هستند.

واحد مركزي خبر از كابل گزارش مي دهد بزرگراه هاي افغانستان به شدت ناامن شده است. البته اين ناامني نه به دليل سرعت غيرمجاز وسايل نقليه كه به دليل حضور سرعت گيرهايي است كه با توپ و تفنگ راه را مي بندند و مسافران را لخت مي كنند.
كميسارياي سازمان ملل از مسافران خواسته است در هنگام شب از مسير قندهار - هرات عبور نكنند... درست مثل تهران كه راديو مرتب از مردم مي خواهد از اين مسير و از آن مسير عبور نكنيد! اين هم از بركات حضور سربازان تا دندان مسلح آمريكايي!!

تكليف آموزش زبان انگليسي در دوره ابتدايي تا خردادماه مشخص مي شود. اميرعلي محبي كه رياست سازمان آموزش و پرورش شهرستان هاي استان تهران را بر عهده دارد مي گويد كه بايد به زبان انگليسي توجه كرد. البته او اين مطلب را طور ديگري عنوان مي كند: زبان انگليسي ابزار كارآمدي در عصر ارتباطات است و با بررسي چالش هاي موجود بر سر راه آموزش رسمي زبان در نظام آموزشي، طرح عملياتي آموزش زبان انگليسي در دوره ابتدايي تا خرداد ارايه خواهد شد.
احتمالا با اجراي اين طرح پدرها و مادرها بايد وقت بيشتري براي آموزش زبان فارسي و انگليسي بچه هايشان بگذارند و دقت بيشتري به خرج دهند تا چند سال بعد با يك عده زبان نفهم روبه رو نشوند!

حرف و حديث قانوني و غيرقانوني بودن سفر به عتبات عاليات تمامي ندارد و مشكلات سفر به عراق هر روز در پوشش يك خبر تازه ذهن مشتاقان زيارت عتبات و عاليات را به خود مشغول مي كند.
دو روز پيش هم فرماندار قصر شيرين خبر داد از آنجا كه در عراق امنيت وجود ندارد و مقامات عراقي هم آمادگي پذيرش زائر ايراني را ندارند، مرزهاي رسمي «پرويزخان» و «خسروي» به روي زائران بسته است. او به كساني كه قصد رفتن غيرقانوني به آن طرف مرز عراق را دارند، هشدار داد كه برخورد خواهد كرد.
در حال حاضر در مرزهاي قصر شيرين فقط مبادلات تجاري و اقتصادي انجام مي شود. اين شايد امنيت زائر ايراني را تامين كند و شايد از سرگرداني آنها در عراق جلوگيري كند، اما به هر حال به مذاق صدها كاسب و هتلدار قصرشيريني كه روزانه ۳ هزار مسافر را از دست داده اند، خوش نمي آيد و حالا فرماندار بايد فكري به حال ركود موقتي كسب و كار در قصر شيرين بكند.

طرح «پارك بان» براي كنترل توقف هاي حاشيه اي در معابر اصلي و روان سازي هر چه بهتر ترافيك در پايتخت از سوي شهرداري به اجرا گذاشته شد.
امكان توقف هاي حاشيه اي خودروها در معابر از جمله مواردي است كه در طرح جامع شهر تهران، در نظر گرفته شده است.اجراي طرح «پارك بان» يا «هميار پليس»، از تاريخ ۲۴ فروردين ماه سال جاري در محدوده هايي از سطح تهران به اجرا درآمده و قرار است در ۳۰ معبر اصلي ديگر شهر تهران، به اجرا درآيد.
اين همياران پليس در كنترل تخلفات وسايل نقليه ساكن و نيز تخلفات محدود غيركارشناسي و نيز فروش «كارت پارك هاي زمان دار» به شهروندان كه قصد توقف كوتاه مدت در معابر اصلي شهر را دارند به پليس كشور كمك مي كنند.
همياران پليس از فارغ التحصيلان تخصصي رشته افسري نيستند و تنها با برخورداري از آموزش هاي كوتاه مدت در كنترل تخلفات محدود و كوچك غيركارشناسي به پليس و روان سازي ترافيك كمك خواهند كرد.افراد مذكور با پوشش متحدالشكل و با برخورداري از دفترچه هاي شبيه دفترچه هاي ثبت جرايم راهنمايي و رانندگي با عنوان «پيش آگاهي جرايم» مجاز به صدور برگ جريمه براي توقف هاي حاشيه اي غيرمجاز خودروها هستند.
نتيجه تحقيقات كشورهاي صنعتي نشان مي دهد كه اجراي طرح «پارك بان» از جمله راهكارهاي كنترل، ساماندهي ترافيكي است كه به آموزش رفتارهاي ترافيكي كمك شاياني خواهد كرد.
قطعا در كنار تلاش و همكاري راهنمايي و رانندگي و شهرداري، به منظور كنترل و تسهيل ترافيك، عزم ملي و مشاركت مردمي نيز از ديگر عوامل اثرگذار بر كاهش ترافيك خواهد بود.

ديري نيست كه در بخش مخترع به خودكفايي برسيم. آخرين اختراع اين است كه:
يك دانش آموز مبتكر نجف آبادي موفق به طراحي و ساخت دستگاه هشداردهنده خواب براي رانندگان شد.
احسان ايزدي دانش آموز سال سوم رشته رياضي فيزيك دبيرستان شاهد امام مهدي نجف آباد در مورد چگونگي كار اين دستگاه گفت: دستگاه هشداردهنده خواب از سه قسمت سنسور حرارت، پلك و نبض تشكيل شده است.
وي افزود: اگر دماي بدن تغيير كند يا نبض بدن از ميانگين خود پايين تر رود قسمت هاي مربوطه واكنش نشان داده و به راننده هشدار مي دهند.
او ادامه داد: قسمتي ديگر از اين دستگاه روي شيشه عينك يا پلك راننده قرار مي گيرد و اگر در مدت زمان ۳ ثانيه پلك ها بسته شود دستگاه با شوك كوتاه الكتريكي روي انگشت راننده وي را از خواب بيدار مي كند.

اينجا در ايران همه چيز خيلي زود به بوته فراموشي سپرده مي شود، حتي انفجار قطار نيشابور كه در آن ۳۰۰ نفر جان خود را از دست مي دهند. خطر مسافرت با قطار در ايران كمتر از موتورسيكلت سواري نيست وقتي كه سيستم علايم ايمني آن هنوز مربوط به ۴۰ سال قبل است.
واقعيت اين است كه در ايران وضعيت سيستم علايم در راه آهن كشور بحراني است و به رغم وقوع حادثه نيشابور هنوز اقدام جدي براي حل مشكل اين سيستم انجام نشده است.
تقاطع هاي خط آهن براي ساكنان حاشيه ريل ها هميشه پديده خطرناكي است و مسوولان همواره با فنس كشي در صدد مقابله با بروز حوادث دلخراش هستند اما وضعيت سيستم علايم ايمني بين شهري خالي از حرف و حديث نيست.
گارانتي تمام شد
در بيشتر خطوط راه آهن، مشكل جدي سيستم علايم وجود دارد و در حالي كه بنا بر استعدادهاي فني استفاده از يك خط راه آهن منوط به تكميل سيستم علامت گذاري است در پرترافيك ترين مسير راه آهن كشور يعني تهران -مشهد كه در سال ۱۳۸۱ مسير دو خطه آن افتتاح شد به تازگي مسوولان خط راه آهن اقدام به انعقاد قرارداد ۳۰ ميليون دلاري با يك شركت خارجي براي علامت گذاري كرده اند.
در راه آهن بافق - بندرعباس كه ۱۰ سال قبل با سر و صدا و طمطراق بسيار افتتاح شد هنوز سيستم علايم هشداردهنده مورد استفاده كامل قرار نگرفته است.
قرارداد سيستم علايم اين خط كه در سال ۱۹۹۰ با شركت زيمنس آلمان به مبلغ ۱۶۰ ميليون مارك منعقد شد در حالي هنوز به بهره برداري كامل نرسيده است كه ۴ سال پيش ۱۰سال گارانتي تضمين  شده از سوي شركت آلماني به پايان رسيد. اما سيستم علايم كه براي مسير دو خطه با ۵۰ ايستگاه طراحي شده در مسير يك خطه با ۱۵ ايستگاه استفاده مي شود. اگر قرار باشد اين سيستم به صورت كامل بهره برداري شود بايد از اول بازسازي شود كه اين كار با توجه به پايان دوره گارانتي آن بسيار مشكل خواهد بود.
جالب است بدانيد كه در سال هاي اخير براي هر افتتاحيه اي، يك بخش از سيستم علايم بافق - بندرعباس كم مي شود.
يعني براي افتتاح خط راه آهن كمربندي تهران كه به وسيله رئيس مجلس افتتاح شد بخشي از سيستم علايم بافق - بندرعباس در تهران نصب و آن قسمت، از سيستم علايم ناقص شد.
واقعيت اين است كه پس از حوادث اخير سقوط هواپيما در كشور و تصادفات سهمگين رانندگي حالا بايد منتظر اخبار دهشتناكي از خطوط راه آهن بين شهري باشيم.
توسعه ناتمام 
يكي از مسوولان راه آهن شهري مي گويد: سيستم حفاظتي در راه آهن ما بسيار قديمي و غيرقابل اطمينان است.
به عقيده وي با صرف هزينه بيشتر و مديريت شايسته تر، مسافران مي توانستند با خاطر آسوده تري سفر كنند.
وي با بيان اينكه در سيستم راه آهن بين شهري (مترو) از سيستم هشداردهندهATP يعني سيستم حفاظت اتوماتيك قطار استفاده مي شود خاطرنشان كرد: «اين سيستم فرانسوي است و با سابقه ۴۰ ساله در دنيا حتي يك بار هم خطا نكرده است.»
مدارهاي سيستم علامت هشداردهندهATP بر دو زيرساخت استوار است. زيرساخت اول تجهيزاتي است كه در داخل خود قطار تعبيه شده است و زيرساخت دوم تجهيزاتي است كه در امتداد خطوط نصب مي شود.
كار اين مدارها آشكارسازي موقعيت قطار و ارسال يكسري كدهاي اطلاعاتي به راننده قطار است. اطلاعاتي در مورد شيب راه ها، شكستگي ريل ها و غيره.
به گفته وي سيستم سيگنالي ATP تحت هيچ شرايطي اجازه نمي دهد كه قطارها به صورت عمدا و يا سهوا با يكديگر برخورد كنند.
اما راه آهن بين شهري فاقد چنين سيستم مجهز و هوشمندي است. در راه آهن بين شهري كدهاي اطلاعاتي راه ها به راهبر قطار ارسال نمي شود و قطار صرفا با يك سيستم هشداردهنده ساده حركت مي كند.
مكانيزم هشداردهنده در اين نوع خط راه آهن بلوك بندي است و علايم هشدار هر ۵۰۰ متر از هم در كنار خط نصب شده اند كه با ورود قطار به آن اين سيستم كه شبيه چراغ است در مركز كنترل قطار روشن مي شود. به اين ترتيب تا يك قطار از بلوك خارج نشده و بلوك آزاد نشود قطار ديگر اجازه ورود به آن بلوك را ندارد.
همانطور كه گفته شد اين سيستم بسيار ابتدايي و غيرقابل اطمينان است و شايد بسياري از انحراف مسيرها و برخورد قطارها به دليل نقص سيستم ايمني قطارها است.
ايمني و سلامت مهم ترين شاخص كشورهاي توسعه يافته است. بايد براي تامين سلامت شهروندان مسوولان امر احساس مسووليت بيشتري كنند. فردا دير است.

«دانشجو است، ليسانس آشپزي... سال دوم...» اين را مادرش وقتي مي خواهد از دوستان و آشنايان عقب نماند و پز دخترش را داده باشد، مي گويد.
براي ما هم شنيدن تحصيل آشپزي در دانشگاه عجيب است. اما واقعيت دارد.چند سالي است دانشكده هايي در تهران رشته هاي هتلداري و جهانگردي را راه اندازي كرده اند.
هر چند در ابتدا راه اندازي اين رشته ها برپا كردن دوره هاي آموزش مديريت به حساب مي آيد، اما دوره هاي مديريتي تنها بخشي از رشته هاي متنوع اين دانشگاه هاست.
اوين، پشت هتل اوين، دانشكده اي در فضايي سبز و متفاوت و دانشجوياني متفاوت تر. اينجا يكي از معدود دانشكده هاي تحت پوشش بنياد مستضعفان است.
۷ ميليون هزينه آشپز شدن 
دانشجويان علاقه مند مي توانند با پرداخت شهريه دوره هاي پودماني در اين دانشگاه مشغول به تحصيل شوند. گذراندن هر كدام از دوره هاي اين دانشگاه بيش از ۲ ميليون تومان خرج بر مي دارد. با اين حساب ديدن دانشجوياني كه با خودروهاي گران قيمت به اين دانشگاه مي آيند، چندان هم عجيب نيست. چه كسي فكر مي كند آموختن آشپزي و گارسوني مورد علاقه قشر ثروتمند جامعه باشد؟
سرفصل دروس دانشگاه، بر روي تابلويي كنار اتاق ثبت نام نصب شده است. آشپزي، ميزباني (گارسوني)، ظرف شويي، هتلداري و جهانگردي و... از جمله دروس اين دانشگاه  هستند. هزينه گذراندن دروس مختلف در اين دانشگاه متفاوت است. براي مثال گذراندن دوره كامل آشپزي عمومي و بين المللي شامل ۲۳ واحد آموزشي، غذاهاي ايتاليايي، چيني، هندي، مكزيكي، ايراني، سالاد، سس سرد، ماكيان و پرندگان، صبحانه و ... ۵۸۵ هزار تومان هزينه در بر دارد.
قيمت دوره بين المللي هتلداري نيز حدود هفت و نيم ميليون تومان است. مدرك اين دوره به تاييد دانشگاه هاي اسكاتلند مي رسد. در برخي دوره ها نيز تعدادي دانشجو براي ادامه تحصيل در همين دانشگاه ها به كشور اسكاتلند اعزام مي شوند.شايد ادامه تحصيل رسمي در دانشگاه هاي خارجي وسوسه انگيزترين عامل كشاندن دانشجويان مرفه به اين دانشگاه بوده است.
آغاز به كار
عموم مردم، آشپزي را رشته اي در خور تحصيل در دانشگاه به حساب نمي آورند. اين مساله اي است كه استادان اين دانشگاه را بيشتر از دانشجويان مي آزارد.
دكتر «ج» يكي از استادان اين دانشگاه مي گويد: «تصور و نگرش مردم از اين رشته ها چندان صحيح نيست. اغلب مردم آشپزي را تنها مختص بانوي خانه مي دانند، در حالي كه اين تصور به كلي غلط است.»
او كه از موسسان اين دانشكده محسوب مي شود، تاريخچه دانشكده راتوضيح مي دهد: «كارمان را از سال ۱۳۷۱، با نوشتن استانداردهاي آموزش آشپزي و طراحي منو شروع كرديم و الان در چهار دوره دانش آموز و دانشجو در مقاطع كارداني و كارشناسي مي پذيريم.»
«آشپزي تلفيقي است از علم و هنر. چرا؟ چون اولا با احساس انسان سر و كار دارد، ثانيا با سلامتي فرد و ثالثا با چند علم روز جهان مانند پزشكي، تغذيه و ... ما اگر مثلا منابع ويتامين ها را بشناسيم و از آنها در طبخ غذاهايمان به خوبي استفاده كنيم، جلوي بسياري از بيماري ها را مي گيريم. در واقع ما يك تيم پيشگيري كننده هستيم، اما متاسفانه اين رشته ها در ايران مظلوم واقع شده است. در حالي كه در خارج از كشور برخي از دانشجويان ۱۵ سال را صرف تجربه اندوزي مي كنند تا به يك استاد تبديل شوند. براي مثال يكي از استادان اين رشته كه سال قبل به ايران سفر كرده بود، عنوان مي كرد، پسرش در آمريكا دانشجوي ظرفشويي است. او حتي به اين مساله افتخار مي كرد.»
پلي براي رفتن
اما دانشجويان ايراني اين رشته ها براي افتخار تحصيل دررشته آشپزي، گارسوني ياظرفشويي به اين دانشگاه نيامده اند. عشق ينگه دنيا، بسياري از آنان را به اينجا كشانده است. پسرجوان و دوستش دانشجويي آشپزي اند. «من ديپلمه هستم. مي خواهم بروم خارج، كانادا، وقتي رفتم فرم مهاجرت بگيرم، ديدم آشپزي ۱۶ امتياز دارد و داشتن مدرك ليسانس ۱۰امتياز بود. با اين وصف شركت در اين كلاس ها از ۵-۴ سال درس خواندن بيشتر صرف دارد. بالاخره مدرك اين دانشگاه را بيشتر كشورهاي دنيا قبول دارند.»
اما مهشيد دختر جوان دانشجوي آشپزي از انتخاب خود پشيمان است. «وقتي وارد اين رشته شدم فكر مي كردم درس خواندن در يك رشته متفاوت و جديد آينده شغلي خوبي دارد. اما حالا مي بينم جامعه تخصص و رشته ما را درك نمي كند... » با اين حال به اعتقاد پسر جوان دانشجوي آشپزي، خانم ها بايد به داشتن يك شوهر آشپز افتخار هم بكنند!
دانشجويان اين دانشكده در فضاي سرسبز دانشگاه در حال رفت و آمدند و كلاس هاي آنان متنوع تر از آن است كه تحصيل فشاري مضاعف به حساب آيد به خصوص آنجا كه كلاس ها تلفيقي از آموزش هاي تئوري و عملي است. كلاس  هايي كه در گوشه اي از آن اجاق گاز و وسايل آشپزي براي پس دادن درس مهياست.

كوچه هاي تنگ و باريك حتي نفس را بر عابر پياده تنگ مي كند، چه رسد به عبور خودرو!
هنوز بسياري از محلات تهران فرسوده اند و قديمي، برج ها در شمال شهر سر به فلك مي كشند و جنوب شهر داراي خانه هاي رو به خرابي. كوچه هاي تنگ و باريك خاصيت جنوب و مركز شهر است، خاصيت بسياري از خيابان هاي كه گويا قرار نيست، به راحتي تغييري در آن حاصل شود.
شايد به همين دليل خدمات موتوري شهرداري تهران تصميم گرفت، موتورسيكلت ها را براي جابه  جايي زباله هاي اين مناطق به كار گيرد.
از موتورسيكلت هاي مسافركش تا موتورسيكلت هاي زباله بر
اين ابتكار تازه اي نيست. استفاده از موتور سيكلت به جاي خودرو از چند سال قبل ميان مردم باب شد. اكنون در محدوده بازار موتور سيكلت وسيله نقليه غالب است. خيابان هاي باريك و ترافيك طاقت فرسا، مسافركشي با موتور را سود بخش تر از مسافركشي با تاكسي كرده.
حالا ديگر ديدن موتورهاي منتظر مسافر نه تنها عجيب نيست بلكه عادي شده است. از يكي دوماه قبل به اين موتورهاي مفيد، موتور سه چرخ جمع آوري زباله هم افزوده شد.
قصد ما قياس مسافر و زباله نيست ( خدانكند چنين باشد). بحث، بحث گذرگاه هاي باريك و مشكل حمل و نقل است با اين وضعيت شايد استفاده از اين موتورها تنها راه مكانيزه كردن جمع آوري زباله باشد. كوچه هاي نزديك بازار اينك هر روز به جاي گاري هاي دستي، موتورهاي سه چرخ  را بر سنگ فرش خود پذيرا مي شوند. در اين نوع زباله كشي هم زباله بايد ساعت ۹ شب بيرون از منازل گذاشته شود. با اين حال باز هم سيستم جمع آوري زباله در اين مناطق مكانيزه نيست.
اينجا زندگي متوقف مانده
كوچه هاي قديمي محدوده مركز و جنوب پايتخت هنوز هم هر روز ميهمان رفتگرهايي با شكل و شمايل قديم است. اينجا گويا زندگي متوقف مانده، هر روز صبح رفتگرها هلك و تلك، گاري هاي دستي عهد عتيق را هل مي دهند و راهي كوچه هاي محل مي شوند كف گاري ها با تكه هاي فلز پوشيده شده تا مانع پس زدن آب كيسه هاي زباله شود. بااين حال پشت سرگاري ها خطي از گنداب زباله بر روي كوچه ها باقي مي ماند تا مبادا رد آنها گم شود. اين تصوير بيشتر به روستاهاي دور افتاده شباهت داردتا قلب پايتخت. آن هم در زماني كه سيستم جمع آوري و حمل و نقل زباله در شهرهاي پيشرفته دنيا تا حد تفكيك از مبدا پيشرفت كرده است.
زباله منبع ۱۱۸ نوع بيماري است و اين نوع جمع آوري سلامت رفتگر و شهروند را توامان به خطر مي اندازد. جوي هاي كوچه هاي قديمي تهران از اين حيث، تنه به تنه سيستم جمع آوري زباله مي زند. پسآب هاي فاضلاب برخي از مناطق قديمي تهران نيز هنوز با همان سبك و سياق قديمي به جوي هاي آب وسط كوچه مي ريزد. اينجا زندگي متوقف مانده، حداقل به لحاظ پيشرفت در وضعيت بهداشتي.
موتور سه چرخ حمل زباله
اواخر سال گذشته ملازهي مديرعامل سازمان خدمات موتوري شهرداري، خبر از ورود۲۲۰ دستگاه موتور سيكلت حمل زباله به ناوگان حمل و نقل زباله درمناطق مختلف تهران داد.
به گفته وي ظرفيت حمل اين موتورسيكلت ها ۳۰۰ تا۳۵۰ كيلوگرم و قيمت تمام شده هر دستگاه حدود يك ميليون و ۵۰۰ هزار تومان است.
اكنون دو دستگاه ا زموتور سه چرخ هاي جمع آوري زباله در منطقه ۱۲ شهرداري مشغول به كارند.
به گفته عفتي مدير روابط عمومي شهرداري منطقه ۱۲ از اين دو دستگاه يكي در ناحيه بازار و يكي ديگر در ناحيه ۲ اين منطقه زباله ها را جمع آوري مي  كنند.
اين موتورها ساخت كارخانه هونداست و چرخ عقب آن با دو چرخ كوچك و مخزن حمل زباله جايگزين شده است.
گذرگاه هاي تنگ و باريك و ترافيك سنگين انگيزه اصلي به كارگيري اين موتورها در برخي از نواحي عنوان شده. از زماني كه اين موتور سيكلت ها وارد ناوگان حمل زباله شده اند، مسوولان مناطق از ورود اين موتورها استقبال كرده  اند اين چيزي است كه ملازهي مي گويد. به همين دليل احتمالا هونداي مخصوص حمل زباله به توليد انبوه خواهد رسيد وقيمت آن نيز تا يك ميليون و ۲۰۰هزار تومان كاهش خواهديافت.

قابل توجه مادران عزيزي كه در دوران بارداري و دوران شير دادن فرزندشان هزاران بايد و نبايد براي خوردن و نخوردن مشمولشان مي شود؛ يك مورد ديگر هم به اين ليست بلندبالا اضافه شده است.
كشيدن سيگار و همچنين مصرف چاي و قهوه پررنگ مادراني كه به نوزادان خود شير مي دهند باعث بي قراري نوزادان آنها مي شود. بر اساس تحقيقات انجام شده اين مطلب به اثبات رسيده است كه نوع تغذيه و مواد مصرف مادران به روي تركيبات شير آنها بسيار موثر است.
مصرف روزانه سه تا چهار ليوان شير و يا لبنيات سالم و بهداشتي ديگر توسط مادران مي تواند بر افزايش بهبود كيفيت شير مادران تاثير بسزايي داشته باشد. همچنين استفاده از مواد غذايي نظير برنج، كدو حلوايي، اسفناج و هويج مي تواند باعث افزايش كيفيت شير مادران شود.

نقل و انتقال خودروهاي باپلاك جديد، در دفاتر اسناد رسمي بلامانع است. اين موضوع در پي توافق راهنمايي و رانندگي و سازمان ثبت براي نقل و انتقال رسمي خودروهاي جديد رخ داده است.
با توجه به قوانين موجود، تنظيم سند رسمي براي نقل و انتقال خودروهاي داراي پلاك جديد قابل انجام است و متعاملين مي توانند بر اساس مقررات و ضوابط اقدام كنند. در طرح اجراي تغيير پلاك خودروها هر پلاك خودرو متعلق به فرد صاحب خودرو است كه در صورت فروش اتومبيل خود پلاك آن را به خودرو خريده شده بعدي نصب خواهد كرد. با توجه به توافقنامه رسمي ميان معاونت راهنمايي و رانندگي ناجا و سازمان ثبت اسناد و املاك كشور مالكان پلاك هاي جديد به هنگام فروش خودرو، پس از انجام اقدامات لازم در دفاتر اسناد رسمي بايد به همراه خريدار با مراجعه به مراكز راهنمايي و رانندگي پلاك خودرو را تعويض كنند.

شايد اين خبر خوش براي آنهايي باشد كه مانع بلندي به نام بيمه را سر راه خود مي بينند و دغدغه روزهاي بازنشستگي را دارند. دكتر محمدحسين شريف زادگان، مديرعامل سازمان تامين اجتماعي روزيكشنبه گفت: «۹۴ درصد مردم در حال حاضر تحت پوشش بيمه خدمات درماني قرار دارند و اين در حالي است كه با يك برنامه دو ساله مي توان اين ميزان را به صد در صد رساند.»
وي همچنين گفت: «موقعيت ايران در بخش تامين اجتماعي يك موقعيت ممتاز و حتي پيشرو را در بين كشورهاي در حال توسعه نشان مي دهد.»
شريف زادگان در همايش دو روزه تبيين جايگاه حقوقي تامين اجتماعي، تامين اجتماعي را در بر گيرنده خرد و عقل و يكي از پديده هاي مهم اجتماعي عنوان كرد.

با توجه به اينكه اكثر زنان در جامعه خانه دار و از تحصيلات كمتري برخوردارند، به همين دليل نسبت به قوانين و حقوق خود بي اطلاع هستند.
در ارتباط با حق و حقوق زنان در جامعه قوانين زيادي مانند قوانين كمكي مشروط ضمن عقد وجود دارد، اما اكثر زنان به دليل عدم شناخت و آگاهي از آنها بي اطلاع هستند و كمتر زني از آنها استفاده مي كند و آنها اين را نمي دانند كه در موارد خاص حق طلاق مي تواند با مردان نباشد.
در فرهنگ جامعه ما هنوز جا نيفتاده كه استفاده از شروط ضمن عقد حق زنان است و چنانچه زني اين كار را انجام دهد به گونه اي با او رفتار مي كنند كه گويي كاري خلاف شرع انجام داده و در ابتداي زندگي در فكر طلاق است. بنابراين بايد در اين زمينه فرهنگسازي گسترده اي صورت گيرد و همچنين مراكزي براي آموزش حقوق زنان در كشور ايجاد شود.