اشكان نعمت پور: آقاي آرسنال، مردي كه از او به عنوان اسطوره خط دفاعي توپچي ها و تيم ملي انگليس ياد مي شود، روزهاي كم هياهو و بي دغدغه اي را با هدايت وايكامب سپري مي كند. اينك توني آدامز از خاطره ها، روياها و افتخاراتش مي گويد و خود را مغروق روزهاي زيبايي مي يابد كه در هايبري، در ميان غريو شادي هواداران آرسنال، سر كرده است.
* فكر مي كني زوج دفاعي انگليس در جام ملت ها را چه كساني تشكيل دهند؟
- سول كمپل و جان تري، ترديد ندارم. من با سول از نزديك تمرين كرده ام و او را يك مدافع فوق العاده مي دانم و البته خيلي سريع. فكرش را بكنيد، او مجبور است هر روز در تمرينات مقابل تيري آنري بازي كند، نتيجه اش هم در زمين مشهود است. جان تري هم مدافع بسيار خوبي است. با حضور اين دو مي توانيم با هر خط حمله اي كه به مصاف انگليس بيايد، مقابله كنيم.
* خيلي ها جان تري را با تو مقايسه مي كنند. خيال مي كني او مي تواند پا جاي پاي تو بگذارد و روزي بازوبند كاپيتاني تيم را بر دست ببندد؟
- جان را واقعاً دوست دارم. او مدافعي استثنايي است، خصوصاً حالا كه با من مقايسه اش مي كنند! به هر حال در طول چند سال گذشته تري قابليت هاي يك مدافع بزرگ را يافته، حالا هم كه تجربه بازي برابر بهترين هاي اروپا را به ساير مزاياي بازي اش افزوده... بگذاريد جمله را اين طوري تمام كنم: خيلي دوست داشتم كنار او بازي كنم.
* اوايل فصل بود كه در بازي آرسنال با منچستر، پس از اينكه رودون نيستلروي ضربه پنالتي را از دست داد، همه به سوي او يورش بردند. به عنوان يك توپچي واقعي و با آگاهي از شيوه رفتار ون نيستلروي، اگر در زمين مي بودي، رفتار مارتين كيون را تكرار مي كردي؟
- من كه آنجا نبوده ام، بنابراين نمي دانم در چنان شرايطي چه واكنشي نشان مي دادم. اما خب، سال ۱۹۹۱ در گيرودار جريان مشابهي با برايان مك كلير افتادم و به همين خاطر است كه خوب مي دانم اين جور مشاجرات چه طور درست مي شوند. وقتي دو رقيب سنتي با هم روبه رو مي شوند، گاهي اوقات برخي مرزها شكسته مي شوند. البته نمي گويم كه در اولدترافورد به جريان نزاع كشيده مي شدم يا نه، اما حال و روز بازيكنان آرسنال را مي فهمم.
* به نظر تو آرسنال فصل ۹۸-۱۹۹۷ كه كاپيتان آن بودي و در جزيره يكه تازي مي كرد، قدرتمند تر است يا قهرمان اين فصل ليگ برتر؟
- واقعاً پاسخ دادن به اين پرسش ناممكن است. هيچ وقت نمي تواني دو تيم متفاوت كه در دو برهه زماني مختلف بازي كرده اند را با هم مقايسه كني. سطح كيفي مسابقات حتي پس از گذشت يك سال دگرگون مي شود، براي همين ارزيابي آرسنال ۱۹۸۹ يا ۱۹۹۸ با آرسنال فعلي غيرممكن است، مثل اينكه بخواهي تايسون را با علي (كلي) مقايسه كني. تنها مي توانم بگويم كه آرسن ونگر گروهي از بهترين هاي دنيا را در قالب يك تيم گردآورده. او را به خاطر اين كارش مي ستايم.
* ... و بهترين و بدترين روزهايت در هايبري؟
- هيچ وقت شكست را دوست نداشته ام، مثل ديدار پاياني جام يوفاي ۲۰۰۰؛ همان طور كه به مدال هاي نقره اي كه گرفته ام چندان دل نبسته ام. به هر جهت خيلي خوش اقبال بوده ام كه روزهاي تيره حرفه ام اندك بوده اند و در فواصلي دور از هم. در مقابل خاطرات خوش زيادي دارم كه برگزيدن يكي از آن ميان خيلي سخت است، اما بيست و ششم مه ۱۹۸۹ كه انتظار درازمدت مان براي قهرماني به سر آمد از نيك ترين شان است.
* دوست داري در ليگ برتر مربيگري كني يا مي خواهي هم چنان در دسته هاي پايين تر كار كني؟ ديويد اولري هم مثل تو شرايط ليگ برتر را خوب مي شناخت و حالا يك مربي موفق در اين مسابقات است.
- ديويد درسهاي زيادي از جرج گراهام آموخت، بنابراين زياد نيازي به كارهاي پايه اي نداشت. حالا او در آستون ويلا چنان عمل مي كند كه اصلاً به نظر نمي رسد تازه چند سالي است مربي شده. اما من شيوه اي متفاوت را برگزيده ام. او در ويلا چند دستيار دارد، يك روانشناس، بدنساز و... ولي من مي خواهم از روانشناسي، بدنسازي، چگونگي صرف بودجه و هر چيزي كه مربوط به هدايت يك باشگاه فوتبال مي شود، سردربياورم.
* ... و روياي مربيگري در آرسنال؟
- خيلي ها اغلب اين را از من مي پرسند اما زياد ذهنم را به اين موضوع مشغول نمي كنم. الان نمي دانم چند سال ديگر در وايكامب خواهم ماند يا اصلاً تا چه زماني به مربيگري ادامه مي دهم. تنها هدفم اين است كه زماني وايكامب را ترك كنم كه شرايط بهتري به انتظارم نشسته باشد.
* بهترين مدافعي كه در آرسنال يا تيم ملي،كنارش بازي كرده اي كيست؟
- در كنار بازيكنان نامداري مثل ديويد اولري يا مارتين كيون بودم اما نخبه ترين شان، از نظر من، استيو بولد است. خيلي ها ارزشي كه شايسته اش است را نسبت به او روا نمي دارند، اما من يا هواداران آرسنالي كه بازيهايش را ديده اند، قطعاً در اين دسته جاي نمي گيريم. او يك مدافع قدرتمند و باهوش بود، همين.
* بهترين مهاجمي كه با او روبه رو شده اي...
- دو اسم به ذهنم خطور مي كند. يكي ماركو فان باستن كه مثل تيري آنري سريع بود و فراتر از او، ضربات سر فوق العاده اي مي زد. دومي، ده سال بعد از فان باستن ظهور كرد: زين الدين زيدان. البته او مهاجم نيست ولي انگار در فضاي سيال جريان پيدا مي كند، پروازمي كند. نمي توانم بين آنها تمايز قائل شوم، چون بازيكناني با ويژگي هايي متفاوت در دوره هايي مجزا هستند و موقعي هم كه روبه رويشان بازي كردم، ده سال جوان تر يا پيرتر بودم.
* هدفهاي شما در وايكامب چيست؟ ممكن است كيون را به خدمت بگيري؟
- واقعاً عالي مي شود، اما احتمالاً او فكر مي كند مي تواند در سطحي بالاتر بازي كند. به هر حال درهاي تيم هميشه به روي مارتين باز است. در حال حاضر، باشگاه با مشكلات متعددي، چه داخل و چه خارج از زمين روبه رو است كه رفع آنها و مبارزه براي فتح دسته سوم، نيازمند برخي تغييرات در سطوح مختلف تيم است. بعد هم به قهرماني در دسته هاي بالاتر فكر مي كنم.
