هادي صبا
كالين پاول در مقاله اي با عنوان عراق پس از ۳۰ ژوئن كه روز شنبه گذشته به چاپ رسيد بر اين باور است كه با نزديك شدن تاريخ انتقال رسمي قدرت مسئله «امنيت» به عنوان اصلي ترين مقوله پيش رو در عراق رخ مي نمايد، و اهميت آن حتي از ايجاد ساختار حكومت جديد نيز فراتر مي رود. زيرا محور اصلي همه مسائل پيش روي عراق است.
پاول كه يكي از نزديكان خود به نام جان نگروپونت را به عنوان سفير جديد آمريكا در عراق برگزيده است، در شرح چرائي اين اقدام به توانايي هاي امنيتي اين سفير اشاره كرده و مي گويد وقتي مشاور امنيت ملي بودم نگروپونت معاون من بود.
وزير خارجه آمريكا با اشاره به ضرورت آموزش نيروهاي امنيتي و نظامي عراق، هويت بخشي به اين سازمان هاي جديدالتأسيس را مورد تأكيد قرار مي دهد.با توجه به نظرات پاول شايد مناسب باشد كه مروري سريع به آخرين اخبار مربوط به عراق را مرور كنيم.
- درگيري در فلوجه بار ديگر اوج گرفته و همين ديروز تفنگداران دريايي آمريكا حداقل ۲ عراقي را كشته و تعداد ديگري را زخمي كرده اند.
- يك بيانيه نظامي آمريكا اعلام كرد كه ۴۰ نفر در انفجار شهر حله كشته و ۲۲ نفر نيز زخمي شده اند.
- نيروهاي آمريكايي در عراق اعلام كردند كه در جستجوي زرقاوي اقدامات شديدي را اتخاذ نموده اند، ليكن حتي دستگيري و يا كشته شدن وي نيز نمي تواند خشونت و درگيري در عراق را پايان بخشد.
- عليرغم تلاش فراوان آمريكا براي اعزام نيرو از سوي پيمان ناتو به عراق به دليل مخالفت شديد فرانسه و آلمان فقط موضوع آموزش نيروهاي نظامي و انتظامي عراق مورد پذيرش ناتو واقع گرديد.
- دستگيري اتباع خارجي در عراق همچنان ادامه دارد و در آخرين اقدام ۳ كارگر ترك از سوي يك گروه عراقي ربوده شدند. اين گروه عراقي تهديد كرده است كه اگر تا ۷۲ ساعت، تركيه همه شركت هاي خود را كه در عراق با نيروهاي اشغالگر همكاري مي كنند، از آن كشور خارج نكند سر گروگانها را خواهد بريد.
- در مصاحبه با شبكه تلويزيوني سي بي اس آمريكا در مورد امكان برگزاري انتخابات در تاريخ مقرر يعني ژانويه ۲۰۰۵ ابراز ترديد كرده و گفته است با توجه به مسائل امنيتي انتخابات در ژانويه، يا فوريه و يا مارس و يا هر تاريخ ديگري برگزار خواهد شد.
اين خبرها همگي تأييدكننده نظر پاول در مورد اصلي بودن مسئله امنيت در عراق است. اگرچه دولت آمريكا از هنگام آغاز اجراي طرح خود درباره عراق با عقب نشيني هاي مكرر واقعيت هاي موجود در صحنه را پذيرفته و از تعيين يك حاكم نظامي به تعيين يك حاكم سياسي رسيد و با عدول از تصميم خود مبني بر اداره عراق به صورت يك مستعمره مشاركت عراقي ها در اداره امور را پذيرفت و بالاخره به تعيين يك حكومت موقت عراقي تن در داد، و در نهايت زير بار قطعنامه ۱۵۶ رفت؛ ليكن اينك بر اين نكته واقف شده كه تا هنگام استمرار اشغال و حضور نيروهاي آمريكايي در عراق بحران به پايان نخواهد رسيد، و امنيت در آن كشور برقرار نخواهد شد. گويي آمريكا ضمن درك دقيق اين نكته هنوز آمادگي پذيرش آن را ندارد. درحالي كه پاول در مقاله فوق الذكر در يك بيان دوپهلو تلاش مي كند تا چنين القا كند كه آمريكا خواستار پايگاه هاي نظامي دائمي در عراق نيست و در صورت فراگير شدن امنيت در عراق و منطقه، نيروهايش را از عراق خارج خواهد كرد و حتي وجود پايگاه هاي آمريكايي در كشورهاي منطقه در گذشته را نيز به تهديدات رژيم صدام مرتبط مي سازد. ليكن رامسفلد وزير دفاع آمريكا جهت گيري ديگري را از خود نشان داده و ضمن تأكيد بر استمرار حضور نيروهاي آمريكايي در عراق از آوردن نيروهاي تازه نفس به ميدان سخن مي گويد.
به نظر مي رسد اظهارات رامسفلد بيانگر سياست حقيقي آمريكا در عراق بوده و نظرات پاول صرفا يك بيان جهان پسند براي كاستن از نگراني هاي جهاني در مورد سياست هاي آمريكا در منطقه و عراق باشد. ولي در هر حال آنچه در نهايت سياست عملي آمريكا را تعيين مي كند، اوضاع داخلي عراق است؛ كه در صورت ايجاد مشكلات بيشتر براي آمريكا پاوليسم را تقويت و در غير اين صورت رامسفلدي گري را قوت مي بخشد. هرچند كه هر دو ازمكتب پنتاگون برخاسته اند و اينك در دو تعريف جداگانه مأموريت هاي متفاوتي را براي خود تعريف كرده اند. توجه به آخرين اخبار واصله از عراق نيز نشان مي دهد كه به احتمال زياد وضعيت امنيتي نسبت به گذشته تفاوت نخواهد كرد و شايد دامنه درگيري ها گسترده تر شود و مآلا گرايش پاولي را تقويت كند.