با طليعه اولين اشعه هاي خورشيد بامدادي بر دره بزرگ كولكا در جنوب پرو، كندرهاي آندAndean Condors))به پرواز در مي آيند و با شكوه تمام بال هاي خود را روي امواج هواي گرم صبحگاهي مي گشايند و بدون نياز به بال زدن در ارتفاع مي چرخند و در جست وجوي لاشه اي براي صبحانه به اطراف چشم مي دوزند. دسته اي توريست در «كروز دل كندر» يا «چهارراه كندر»، نقطه اي مشرف بر دره، تجمع كرده اند و مشتاقانه در انتظارند تا مگر بتوانند لحظاتي از پرواز باشكوه اين پرنده آمريكاي جنوبي را به چشم ببينند و از آن بالاتر، بر صفحه حساس فيلم ثبت كنند. اين چهارراه، يكي از ايستگاه هاي تماشاي كندر به شمار مي رود.
موريكو رومانيا، يكي از هتلداران منطقه و رئيس يك سازمان حفاظت غيرانتفاعي حيات وحش، مي گويد: «در اطراف چهارراه كندر يك دسته كندر شناخته شده زندگي مي كنند كه كاملا بومي شده اند. بعضي اوقات، وقتي غذاي كافي وجود دارد، مي توان تعدادي از آنان را يكجا ديد. من حتي ۲۴ قطعه كندر را با هم ديده ام.»
كندر در ليست اتحاديه جهاني حفاظت (wcu) به عنوان «آسيب پذير»ليست شده است.
كندر يكي از بزرگترين پرندگان دور پرواز است كه فاصله دو سر بال آن ۳ متر و وزن آن تا حدود ۱۵ كيلوگرم است. در قرن شانزدهم ميلادي، هنگامي كه فاتحان اسپانيايي وارد آمريكاي جنوبي شدند، اين كركس عظيم الجثه با نام علمي (Vultur gryphus) در تمام اين خطه به وفور ديده مي شد و در زيستگاه هاي مختلف از شمال تانزانيا تا جنوب آرژانتين زندگي مي كرد. اما در طول قرن ها پيشرفت صنعتي و گسترش جوامع، به تدريج منابع غذايي و زيستگاه هاي كندر از ميان رفت و به واسطه تاثيرات منفي مختلف انساني - از جمله آفت كش د.د.ت كه روي سيستم توليد مثل پرنده اثر مي گذارد - امروز زيستگاهش به بخش هاي دورافتاده اي در ارتفاعات رشته كوه هاي آند در پرو، شيلي و آرژانتين منحصر شده است. اكنون، يكي از بهترين نقاطي كه مي توان كندر آند را ديد، دره نيمه خشك «كولكا كانيون» در ۱۶۰ كيلومتري شمال آركويپا، دومين شهر بزرگ پرو است.
تهديدات كندر
زيست شناسان در ونزوئلا، كلمبيا و اكوادور امروز مشغول باز معرفي كندرهاي جوان كه در باغ وحش هاي آمريكاي شمالي از تخم درآمده و رشد كرده اند، به اين مناطق هستند تا شكاف هاي ايجاد شده در زيستگاه هاي قديمي و پراكندگي تاريخي اين پرنده در آمريكاي جنوبي را پر كنند.
آلن ليبرمن، كارشناس كندر در باغ وحش سان ديه گو كاليفرنيا، مي گويد: «تئوري اين است كه اگر اين روند ادامه يابد و به طور مستمر كندرهاي پرورشي در سرزمين هاي پيش گفته رها شوند، سرانجام به طور طبيعي به زاد و ولد خواهند پرداخت و جمعيت اين پرنده باشكوه در زيستگاه هاي طبيعي اوليه اش دوباره زياد خواهد شد.
كندرهاي آند در طول ساليان از سوي كشاورزان كه گمان مي بردند اين كركس بزرگ به احشام آنان حمله مي كند(!) مورد آزار فراوان قرارگرفته اند. اما با تشكيل كلاس هاي مستمر آموزشي در روستاها، امروزه اين تهديد كاهش يافته است.
تهديد توريستي؟
رومانيا مي گويد، امروز بزرگترين تهديد براي كندرها اتوبوس هاي پر از توريستي است كه هر روز صبح به محدوده مشرف بر چهارراه كندر وارد مي شوند، در پاركينگ هاي نامناسب پارك مي كنند، چند ساعتي را به تماشاي كندر مي پردازند و آنگاه منطقه را ترك مي كنند. به گمان رومانيا، براي اكوتوريسم پرو بايد برنامه اي مدون و علمي نوشته شود كه علاوه بر افزايش درآمد اقتصادي، حفاظت پايدار از منابع طبيعي نيز در آن لحاظ شده باشد.
يك دهه پيش، فقط چند هزار توريست از شهر آركويپا به كولكاكانيون سفر كردند، حال آنكه سال گذشته تعداد اين توريست ها به ۶۰۰ هزار نفر رسيد. اين تعداد يك نعمت و ثروت بزرگ براي منطقه به شمار مي رود.
كار اكوتوريسم براي ديدار كندر به آنجا كشيده كه جمعي از طرفداران حفاظت و نيز اكوتورگردانان علاقه مند به حفظ حيات طبيعي، طرحي براي توسعه چهارراه كندر به وزارت توريسم پرو ارايه داده اند كه معتقدند با اجراي آن فشار بر اين پرندگان كاهش و امكانات تماشاي آنان توسط توريست ها افزايش خواهد يافت.
اكوتوريسم كندر در پرو يك نمونه زنده و شاهد مثالي ملموس بر اهميت حيات وحش در ابعاد مختلف، از جمله درآمدهاي اقتصادي است.
بي گمان حيات وحش يگانه و گونه هاي كم نظير كشورمان نيز مي توانند در صورت مديريت اكوتوريستي كارآمد، منبعي لايزال براي فعاليت هاي سودآور و پايدار توريستي به شمار روند.

سيدمهدي اميني نسب 
همانگونه كه در شماره قبل ذكر شد، مسايل مربوط به محيط زيست به دليل حساسيت ويژه، جهاني بودن و مرزناپذيري، انديشه هاي موافق ومخالف بسياري دارد. يكي از اعتقادات مخالف به كارگيري تكنولوژي هاي هسته اي، جنبه هاي غيرصلح آميز آن است كه اصطلاحا جنگ هسته اي ناميده مي شود. به كارگيري نيروي هسته اي بدون در نظر داشتن برنامه هاي جامع و متمركز، خسارات بسياري را به محيط زيست وارد مي سازد. به عنوان مثال، معادن و تاسيسات فرآوري اورانيوم قادرند مايعات پرتو زا كه محيط زيست را آلوده مي سازد توليد كنند و علاوه بر خطرات مربوط به حمل ودفع مواد هسته اي، تامين راكتورهاي هسته اي براي كشورها با در نظر گرفتن محصولات فرعي، مي تواند خطرات بالقوه اي پيش روگذارد. اما جنبه خطرناك تر و اجتناب ناپذيرتر استفاده هاي غيرصلح آميز از تكنولوژي هسته اي و جنگ هسته اي است كه در اثر آن، ساختمان ها و منابع، ظرف چند ثانيه (به وسيله انفجار) يا چند ساعت (از طريق آتش سوزي) از بين مي روند، ولي در سال ها يا دهه هاي بعد جايگزين شده و دوباره ساخته مي شوند. مردم در چند ثانيه يا هفته (اغلب بر اثر اشعه هاي تابشي) مي ميرند ولي اثرات آنها در نسل هاي بعد همچنان پابرجاست. تغييرات سياسي، اجتماعي و اقتصادي نيز اجتناب ناپذير است. خطر مرگ، افسردگي، انفجار، سرطان، از بين رفتن اطفال، زايدات، بمب ها، آلودگي، ترور، تباهي و مشكلات زندگي بشر از نتايج آن است.
نزديك به۶۰ سال از بمباران اتمي هيروشيما و ناكازاكي كه در ۶ و ۹ آگوست سال ۱۹۴۵ به وقوع پيوست مي گذرد. بر اثر بمب هاي اتمي ايالت متحده در اين دو شهر، در مدت ۱۰ ثانيه حدود ۱۴۰ هزار نفر در هيروشيما و ۷۴ هزار نفر در ناكازاكي از بين رفتند. از سال هاي پس از بمباران اتمي تاكنون حدود ۳۲۰ هزار نفر قرباني شده و صدها هزار نفر از بيمار هاي ناشي از سلاح هاي اتمي رنج مي برند.
در وراي آسيب هاي برگشت ناپذير انساني، اقتصادي، اجتماعي، سياسي و ... آنچه كه شايد در وهله اول به چشم نيايد آسيب هاي بي چون و چراي طبيعت است. اثراتي كه هم در كوتاه مدت و هم در بلند مدت بروز كرده و برخي قابل محاسبه و برخي غيرقابل محاسبه اند. آسيب هاي ژنتيكي ناشي از جنگ هسته اي بر روي موجودات زنده، تغييرات فيزيكي محيط زيست مثل تخريب لايه ازن در اتمسفر فوقاني و تغييرات سيستم هاي اكولوژيك از پيامدهاي آن است. تخريب لايه ازن بر اثر جنگ هسته اي مي تواند سلامت بشر و موجودات زنده را تهديد كرده و در نهايت به تغييرات آب و هواي زمين كه خود پيامدهاي بعدي دارد منتهي شود. انتشار NOX يا اكسيد نيتروژن به اتمسفر فوقاني سبب از بين رفتن و نازك شدن لايه ازن مي شود. در سال ۱۹۷۵ از سوي آكادمي ملي علوم، حدود ۳۰ تا ۷۰ درصد كاهش لايه ازن گزارش شده كه در مناطق با ارتفاع بالاتر اين رقم بيشتر بوده است. بسياري از تاثيرات جنگ هسته اي غيرقابل محاسبه اند. اثرات برگشت ناپذير در سيستم هاي زيستي و اكولوژيك مانند جهش در گياهان و حيوانات و تغييرات اكوسيستم هاي طبيعي مثل جنگل ها، درياها، كشاورزي و ... از جمله آنهاست كه درجه تخريب هاي زيست محيطي غالبا غيرقابل مشاهده است. حوادث ناگهاني ناشي از جنگ هسته اي مي  تواند محيط زيست جهاني را تحت تاثير گسترده اي قرار دهد. بخارات، مه دود هاي شيميايي و ... ناشي از انفجار كه از آن به زمستان هسته اي ياد مي كنند جبران ناپذير است. بخارهاي راديو اكتيو، حيات زمين را نابود ساخته كه پس از چندين سال سبب تغيير اقليم مي شود. جداي از اثرات سريع آب و هوايي، سرد شدن زمين در كوتاه مدت نيز صورت مي گيرد. به كار بردن سلاح هاي هسته اي و بيولوژيك علاوه بر تشديد پديده هاي طبيعي چون زلزله و حركات جزر و مدي، مي تواند اثرات شديدي روي گياهان و جانوران داشته باشد. به كارگيري اورانيوم غني شده و دفن يا ذخيره آنها سبب انتشار بخارات راديو اكتيو و نفوذ آنها به آب هاي زيرزميني و زنجيره غذايي و در نهايت خسارات بسيار به محيط زيست انساني و طبيعي مي شود. كل سلاح هاي هسته اي جهان بالغ بر ۱۰۳*۲۰-۱۱ مگاتن تي. ان.  تي است و يك هزار برابر كل بمب هايي است كه در جنگ جهاني دوم، جنگ كره و جنگ هندوچين به كار گرفته شده است. به ازاي هر نفر ۴-۳ تن تي.ان. تي وجود دارد كه هر ميليون تن آن حدود ۱۰۱۵*۲/۴ ژول انرژي دارا است. بمبي كه در هيروشيما منفجر شد قدرتي برابر با ۱۵درصد مگاتن تي. ان. تي و بمب ناكازاكي ۲۱درصد مگاتن تي ان تي را دارا بود. يك بمب هسته اي ۱۸ كيلوتني در تروپوسفر قادر است ۱۰۱۲ ژول انرژي و يك بمب ۹۱/۰ مگاتني حدود ۱۰۱۵ ژول انرژي توزيع كند. در نتيجه انفجار هسته اي حدود ۸۲۵-۳۲۰ ميليون تن ذرات معلق وارد اتمسفر شده كه به مدت طولاني در آنجا باقي خواهند ماند. حدود ۳۰۰-۱۸۰ تراگرم (۱۰۱۲گرم) غبار و دوده ناشي از آتش سوزي وارد تروپوسفر مي شود كه موجب اثر گلخانه اي شده و ميزان انرژي سطح زمين را تا ۹۰درصد كاهش داده و باعث افت درجه حرارت زمين به زير صفر در طولاني مدت مي شود كه همان زمستان هسته اي است.
در صورت شدت كمتر انفجارات، پاييز اتمي رخ خواهد داد. ۵/۳۲ تراگرم گاز NOX، ۲۲۵ تراگرم CO و ۴۵۰۰ تراگرم سوخت هاي آلي علاوه بر توليد گازهاي۲ SO، هيدوركربن هاي كلره و ... همچنين موجب نابودي لايه ازن مي شوند. اگر خسارات وارده بر اثر انفجار در سطح زمين و تروپوسفر را بررسي كنيم، عمق فاجعه مشخص خواهد شد. در اثر انفجار هوايي ناشي از بمب هاي هسته اي ۹۱/۰ مگاتني در تروپوسفر، در محدوده ۱۴۱۰۰ هكتار زمين، ۹۰ درصد درختان با موج حاصل، از جا كنده مي شوند، در ۶۴۸ هكتار درختان و در ۳۱۲ هكتار گياهان بر اثر تابش هاي راديواكتيو از بين مي روند، در ۳۳هزار و ۳۰۰ هكتار گياهان بر اثر تابش هاي حرارتي نابود مي شوند، در ۵۹۱ هكتار مهره داران بر اثر موج انفجار، ۱۰۸۰ هكتار بر اثر تابش هاي راديواكتيو و در ۴۲ هزار هكتار بر اثر تابش هاي حرارتي تلف مي شوند. بر اثر انفجار در سطح زمين از بمب هاي هسته اي با همين مقدار انرژي (۹۱/۰ مگاتن) در محدوده ۱۲ هكتار گودال ايجاد شده، در ۹۰۴۰ هكتار حدود ۹۰ درصد درختان با موج حاصل، از جا كنده شده، در ۱۲هزار و ۸۰۰ هكتار درختان و در ۲ هزار و ۸۳۰ هكتار گياهان بر اثر تابش هاي راديو اكتيو از بين مي روند، در ۲۱ هزار و ۳۰۰ هكتار گياهان به واسطه تابش هاي حرارتي تلف شده و در ۳۳۲ هكتار مهره داران بر اثر موج انفجار، در ۳۶ هزار و ۴۰۰ هكتار بر اثر تابش هاي راديواكتيو و در ۲۶ هزار و ۹۰۰ هكتار بر اثر تابش حرارتي نابود مي شوند.
همه خسارات و آسيب ها قابل محاسبه نيستند و چه بسا بسياري از آنها ظرف چند ثانيه به وقوع پيوسته، ولي مدت ها بعد اثرات و پيامدهاي آنها بر محيط زيست بروز مي كند. آيا عمق فاجعه انساني، طبيعي و اثرات برگشت ناپذير و جبران ناپذير تعجب آور نيست؟ آيا مسووليت هاي اخلاقي در برابر آفريدگار و شگفتي هاي بي نظير طبيعت و مخلوقات موجود در آن آزاردهنده نيست؟ پس پيرامون استفاده هاي غيرصلح آميز از تكنولوژي هسته اي و به عبارتي جنگ هسته اي چه بگوييم؟ در كلام آخر تنها مي توان سخن انديشمند برجسته، «وستينگ» را در سال ۱۹۸۷ از نظر گذراند كه جنگ هسته اي آخرين توهين بشر به طبيعت است.

نوشته: دكتر ريموندريتمارس 
قسمت پنجاه و ششم 
بدون آنكه لحظه اي نگاهم را از كبري بردارم، چوب بلند را زير بدنش جا دادم. به آن آويزان شد، با احتياط كامل او را به جعبه اش برگرداندم و به آرامي داخل آن جا دادم و پيش از آنكه بتواند بيرون بخزد، در جعبه را بستم. آنوقت نفسي كشيده، سر برگرداندم.
براي يك لحظه فكر كردم اندي ناپديد شده، چون در نظر اول هيچ كجاي استوديو ديده نمي شد. اما نه، آنجا بود. از شدت ترس به درون پرده آهني كه دور بخاري كشيده بوديم پناه برده و از شدت گرما در حال سوختن بود، چرا كه بخاري را تا آخرين حد ممكن داغ كرده بوديم كه هواي استوديو كاملا شبيه مناطق استوايي شود! هيچ وقت قيافه اندي را در آن حالت فراموش نمي كنم، چنان بخاري از سروكله اش بيرون مي زد و به هوا مي رفت كه انگار ساعت ها در يك سوناي داغ نشسته است. تا من كاملا در جعبه حصيري كبرا را نبستم، ترجيح داد همان جا بماند و خطر رويارويي با آن كبراي هول انگيز را به جان نخرد.
امروز اندي يكي از بزرگترين متخصصان برق صحنه است و در بزرگترين تئاترها و فيلم ها كار مي كند و مي دانم از خواندن اين خاطره دلخور نخواهد شد، حتي بازخواني اين داستان ياد آن روزها را در ذهنش زنده خواهد كرد، روزهايي كه همه وجودمان را عشق به تصوير كشيدن رفتار حيوانات فرا گرفته بود.
خب، تا آنوقت مقصود ما از فيلم گرفتن، تهيه مواد لازم براي ارايه در جلسات سخنراني بود. اما چيزي نگذشت كه ايده بزرگتري به ذهنمان خطور كرد.
فيلم گرفتن از همه حيوانات، از ميمون هاي بزرگ تا فيل ها، از فيل ها تا موش ها و خزندگان و حشرات، همه و همه براي آموزش. خوشبختانه جامعه جانورشناسي نيويورك سخاوتمندانه به من اجازه داد تا از همه مجموعه هاي حيواناتش فيلمبرداري كنم.
براي فيلمبرداري از حيوانات كوچك تر، وجود افكت ها و وسايل صحنه در استوديو ضروري مي نمود. بايد موادي فراهم مي كردم كه با آن بتوانم صحنه هايي چون تكه اي از صحرا با رمل و ماسه و كاكتوس، مردابي با علف ها و حوضچه آب، لبه يك علفزار با ديواره سنگي، ورودي يك غار، يك برآمدگي سنگي در ميان آب، پايين تنه يك درخت و ... را نشان دهم. شروع به جمع آوري و دسته بندي اين مواد در ظرف ها و قفسه هاي مختلف كردم. معمولا مشكل زماني آغاز مي شد كه مي خواستيم يك چيز ضروري غيرمعمولي بسازيم. ورود يك افعي زنگي چمنزار در صحنه نياز به چيزهاي ديگري كه در طبيعت در اطراف اين مار وجود دارد، داشت. اينجا زيستگاه سگ چمنزار نيز هست و اينها چيزهايي بود كه هرگز پيش از آن در فضاي باز و واقعي آن به تصوير كشيده نشده بود. لانه هاي بلند متعددي روي كفه سوراخ سوراخ ساخته شد و يكي از اين نقب ها به جعبه اي در زير صحنه كه افعي زنگي در آن بود، راه داشت.
برگردان: حميد ذاكري

ترجمه: رضا غفاريان 
دانشمندان نوعي عدسي را اختراع كرده  اند كه محدوديت انكسار را از بين مي برد، همان چيزي كه يك قانون تغيير ناپذير فيزيكي است و موجب محدود شدن كيفيت تصوير مي شود.
عدسي هاي معمولي فقط مي توانند اشيايي را تجزيه كنند كه طول موجي بزرگتر از نور دارند. اما با طراحي جديد، مي توان به طور واضح جزئيات طول موج هاي پايين كه پيش از اين غير قابل دسترس بودند، را ديد. جورج الفتريد، يكي از مهندسان برق دانشگاه تورنتو مي گويد: «اشكال عدسي هاي معمولي و قديمي اين است كه باعث از بين رفتن امواج ناپايداري مي شوند كه بر اثر انعكاس جسم نوراني به وجود مي آيد. اين امواج شامل جزئيات دقيقي از ظاهر جسم نوراني است. هنگامي كه امواج ناپايدار از ميان يك عدسي معمولي عبور مي كنند ، به تدريج به حالت نامرئي در مي آيند، در اين فرآيند، بيشتر قسمت هاي جذاب يك تصوير از بين مي رود.»
چهار سال پيش جان پنداري، فيزيكدان يك مدرسه عالي سلطنتي در لندن، درصدد بر آمد روشي را ابداع كند كه به صورت تئوري امواج ناپايدار را مجددا نمايان كند. اما هيچ كس نمي دانست كه عملا اين روش امكان پذير باشد. تا اينكه الفتريد به همراه آنتوني گربيك يكي از دانش آموزان فارغ التحصيل خود توانست اين روش را كشف كند. آنها توانستند با پيچاندن يك شبكه نازك از نوارهاي فلزي به دور مبدل هاي الكتريكي و خازن هاي برقي لنزهاي جديد را بسازند.  اين ابراز به ترتيب، نيروي مغناطيسي و انرژي الكتريكي را در خود ذخيره مي  كنند. محققان، اين اجزا را به گونه اي با هم تلفيق كردند كه امواج ناپايدار را از «موجهاي كوتاه» كه شبيه امواج نوري اما بزرگتر و بنابراين قابل كنترل هستند، به طور مجزا جدا كردند. الفتريد مي  افزايد: «عدسي هايي كه ساخته ايم در واقع باعث تقويت امواج ناپايدار مي  شوند، بنابراين كمك مي  كنند كه تجزبه و تفكيك پذيري بهتري صورت بگيرد.» او پيش بيني كرد كه اين كشف مي  تواند منجر به عكسبرداري پزشكي شفاف تر، ساخت آنتن هاي كوچك تر و بررسي دقيق تر تكنولوژي شود.

اين گونه كه در نواحي جنوب شرقي ايران پراكندگي دارد، اخيرا توسط Roguin,l شناسايي و به عنوان گونه اي جديد در ليست پستانداران موزه تاريخ طبيعي بريتانيا ثبت شده است. اطلاعات زياد ي در مورد اين گونه جديد وجود ندارد.

سازمان ملي جوانان و سازمان حفاظت محيط زيست در يك كار مشترك تصميم دارند طي بخشي از طرح هاي گردشگري جوانان، عده اي از جوانان دختر و پسر استان هاي كشور را به مناطق حفاظت شده ببرند. اين تورها به صورت يك و دو روزه برگزار مي  شود.
به گزارش سازمان ملي جوانان، هزينه اختصاص يافته به اين طرح ها كه با توافق ميان اين دو سازمان به اجرا درخواهد آمد ۴۰۰ ميليون ريال برآورد شده است.
هدف از برگزاري اين تورها آشنايي جوانان از نزديك با حيات وحش، محيط طبيعي و زيست بوم مناطق تحت حفاظت كشور است.

چند وقتي است كه از گوشه و كنار خبر آلودگي ماهي هاي صيد شده از آب هاي داخلي به گوش مي  رسد. مديركل دفتر محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست با تكذيب شايعات اعلام كرد: «مصرف آبزبان داخلي هيچ مشكلي براي سلامت شهروندان ايجاد نمي كند.» سعيد حسيني گفت: «اخبار منتشر شده در خصوص عارضه هايي كه استفاده از ماهيان و آبزيان داخلي رودخانه هاي منتهي به درياها در شمال و جنوب كشور و آب هاي ساحلي در شهروندان ايجاد مي  كند، به هيج وجه صحيح نيست و پايه و اساس علمي صحيحي ندارد. وي ادامه داد: هيچ يك از رودخانه هاي جهان عاري از آلودگي نيستند، اما مطالعات انجام شده حاكي است رودخانه ها و آب هاي ساحلي در كشور از لحاظ استانداردهاي بين المللي مشكل خاصي ندارند.

در راستاي جلوگيري از خريد و فروش و حمل و نگهداري جانوران وحشي و اجراي آن توسط واحد نظارت و بازرسي اداره كل، در تيرماه ۸۳ از بازار پرنده فروشان خيابان مولوي و فروشگاه هاي غيرمجاز تعداد ۱۰ عدد سنجاب، ۴ بهله دليجه كوچك، ۱ بهله شاهين، ۱ بهله شاه بوف، ۳ قطعه كبك و يك تخته پوست پلنگ كشف و ضبط شد. ضمنا اين پرندگان و پستانداران پس از نگهداري موقت، در زيستگاه اصلي رهاسازي شد. از همشهريان و علاقه مندان محترم محيط زيست خواهشمند است در صورت مشاهده يا شناسايي محل هاي خريد و فروش حيوانات مراتب را با شماره تلفن ۷۳۵۹۰۰۸ روابط عمومي اداره كل حفاظت محيط زيست استان تهران در ميان گذارند.