«نوزاد»، «لازاروس» و «رستوران» نام سه نمايشنامه «سيروس ابراهيم زاده» است كه به تازگي منتشر شده اند. «در جنگ وحشيانه عراق با ايران، طي هشت سال، روزان و شبان مرگبار، از ترس برخود مي خنديد... گاهي جلوي جمع و بيشتر در خلوت! آيا مضحك نيست كه مثلا انسان تنها در لحظه مرگ با همنوع خود به مساوات كامل مي رسد؟ پير و جوان، بي چيز و دارا، كودن و هوشمند، زشت و زيبا و... همه در طليعه «نا بودن» يكسان مي شوند؛ سيروس ابراهيم زاده در ابتداي نمايشنامه نوزاد چنين مي نويسد.
ابراهيم زاده در حالي كه بيش از يك دهه از پايان جنگ تحميلي گذشته بود و بسياري ترسيدن هاي چسبناك و مرگ آلود آن روزگاران را فراموش كرده بودند اين نمايشنامه را به خرج خود و ياران بازيگرش به روي صحنه برد. «در سال ۱۳۷۰ اين طرح را نوشتم. سه بار بازنويسي ممتد و دوبار و اندي به تمرين هاي كوتاه و بلند كشانده شد... و سرانجام به روي صحنه رفت.» خود مي گويد:«كمدي را براي فرافكني وحشت هايم انتخاب كرده ام. چرا كه هنوز واهمه انفجار بمب در همه جا- حتي جنين مادران- مرا رها نمي كند.»
«فريبرز عرب نيا» و «سولماز غني» اين نمايش را ۴۵ شب بازي كردند. در نقش مسبوقي و بئاتريس.اما ابراهيم زاده درباره لازاروس مي گويد: «لازاروس را سال ها پيش نوشته ام در غرب و تنهايي و در كنار آسمانخراش هايي كه مظهر تمدن و تكنولوژي مغرب زمين است. نگارش اين اثر زماني اتفاق افتاد كه پرده از نيم روي سرخ جهان بر افتاد و اعتباري ۷۰ ساله فروپاشيد.»
او ابتدا مي خواست لازاروس را با يك عكس و تك نفره اجرا كند «روي صحنه فقط من باشم و عكس يار جدا افتاده ام «ناتاشا»... و خنده ها و گريه هاي جهانشمول خانوادگي» اما ضرورت هاي نمايشي سبب شد لازاروس هاي جوان مرگ را نيز وارد بازي كنم.
نمايشنامه «رستوران» نيز براي نخستين بار در ۷ آوريل ۲۰۰۱ در دانشگاه «امري آتلانتا»ي آمريكا روي صحنه آمد. سپس در شهرهاي ديگري چون لس آنجلس، سن ديه گو، واشنگتن و ميامي اجرا شد. سيروس ابراهيم زاده اين طور ادامه مي دهد: «در شهريور۸۰ نيز به مدت ۴۳ شب در نياوران به روي صحنه رفت.»
ابراهيم زاده پيش از اين گفته بود: «در سال هاي ۸۸ تا ۹۳ در آمريكا كار و زندگي كرده ام و شاهد ظهور و سقوط زندگي هاي بسياري در اين صحنه بودم. فكر اين نمايشنامه در اين لحظه ها خطور كرد.»
به نظر آمريكايي هايي كه نمايش او را ديده اند اين نمايش به نشان دادن فاجعه مهاجرت پرداخته است و از نظر برخي منتقدان ايراني براي كساني كه اين وسوسه را دارند لحظات تامل بر انگيزي دارد. اينك هر سه نمايشنامه «لازاروس»، «رستوران» و «نوزاد» توسط نشر ثالث به چاپ رسيده است. هر كدام از آنها بين ۵۰ تا ۵۵ صفحه دارند و با قيمت ۵۰۰ و ۵۵۰ تومان به فروش مي رسند.
توضيح: در فوتبال اصطلاحي است براي بازيكني كه در يك بازي سه گل بزند، «هت تريك». آيا اين تيتر براي چاپ سه نمايشنامه ابراهيم زاده مناسب است؟