|
|
|
|
|
|
|
|
|
اندر احوالات سوار شدن در مترو
غلغله است ،هل بده و لگد كن!
آرنج يه آدم body building جلو صورتتون رو گرفته و نمي تونيد نفس بكشيد. عوضش يه صورت گنده جلوتونه كه داره مرتب تو صورتتون نفس مي كشه. حتما صبحونه هم كله پاچه اي، چيزي خورده و عجله هم داشته، سريع خودشو رسونده به قطار شهري
|
|
همان طور كه مي دانيم مترو چيز خوبي است براي جابه جايي تعداد زيادي از آدم ها در شهرهاي بزرگ. اما مثل هر چيز ديگر مترو هم براي خودش آدابي دارد: آداب بليت خريدن، آداب انتظار، آداب سوار شدن، آداب پياده شدن، آداب پله برقي و ... آداب ادب.
محض اطلاع نكاتي رو عرض مي كنم. لطفا قبل از استفاده از اين نكات به كلاس خود توجه كرده و بر اساس آن عمل كنيد در غير اين صورت مسووليت عواقب بعدي به عهده شخص خاطي است. گفته باشم!
High class
يك لباس اتوكشيده همراه با بوي خوش عطر و ادكلن، موها شونه زده، موبايلتون به گردنتون آويزون و هندزفري هم تو گوشتون. يك كيف شيك در دست راستتون، دست چپ هم در جيب چپ، يك عينك ۶۰ هزار تومني (اين مورد با ميزان دريافتي آخر برج شما هيچ ارتباطي نداره چون كلاس خيلي بالاس!) وارد ايستگاه مي شويد.
پله ها رو به آرامي حركت ابر طي مي كنيد. از دستگاه روزنامه پخش كن يك روزنامه مي گيريد. فعلا «تنها انتخاب همشهري» است، به تيترها نگاهي مي اندازيد و روزنامه رو از لاي كيفتون رد مي كنيد. از اين به بعد رو اجازه بديد ما بگيم:
كارت بليت اعتباري رو از جيب چپتون در بياريد. از گيت ورودي عبور كنيد. يه خسته نباشيد هم به آقاي متصدي عبور مردم بگيد (البته اين مورد بيشتر وسطاي روز جواب مي ده). به تابلوهاي راهنما نگاه كنيد. با آرامش از پله برقي پايين بريد. از راه رفتن و دويدن روي پله برقي هم كه جدا خودداري كرده و مي كنيد. از اون يكي جيبتون ليست ساعت حركت قطارها رو دربياريد. منتظر رسيدن قطار مي شيد. در حالي كه عينكتون رو بالا داده ايد سرمقاله روزنامه رو بخونيد. ملت دارن از سر و كول هم بالا مي رن. هر كي داره تلاش مي كنه تا خودشو به جلو بكشونه تا موقع رسيدن قطار سريع خودشو بندازه تو. شما اهميت ندهيد. مثل يك آدم با شخصيت آرامش خودتون رو حفظ كنيد. از خط قرمز لبه سكو عبور نكنيد (البته به جز ايستگاه صادقيه چون خط قرمز يكي دو متري با لبه سكو فاصله داره!). دو واگن اول قطار هم كه واسه خانم هاي محترمه. متناسب با سرو وضعتون... نه، ببخشيد با جنسيتتون واگن مورد نظر رو انتخاب كنيد.
حدود ۲۰ نفر جلوتر از شما با تمام قوا آماده اند تا بلافاصله بعد از رسيدن قطار عمليات آزادسازي رو اجرا كنن. به ساعتتون يه نيگا بندازيد. الان بايد قطار برسه و طبق معمول خيلي دقيق مي رسه. قطار توقف مي كنه. يه لحظه درها باز مي شه و ۱۰۰ تا ۱۵۰ تا آدم شما رو هل مي دن و خودشون رو اون تو جا مي كنن. شما هم كه نمي خوايد شخصيتتون زير سوال بره يا خداي نكرده آشنايي، دوستي، همكاري شما رو ببينه با آرامش مي خوايد وارد واگن بشيد.ولي چه سود كه ديگه كاري از دستتون ساخته نيس.
همين كه داره در بسته مي شه و ملت دارن هل مي دن، يه آدم از اون دور عين ميگ مياد سمت شما و در قطار. اين سامسونت سفت و محكمش هم مي خوره به زانوتون. پاي شما رو هم له مي كنه و با دستش سفت مي كوبه به سينه تون و مي ره تو. (و داره از اين پيروزي بال در مياره!) همزمان با صداي آه گفتن شما و صداي بسته شدن درها از بلندگو يه صدا مي آيد: آقاي محترم لطفا از در(!) قطار فاصله بگيريد. آقا مگه با شما نيستم. يه نفر از اين ماموران مترو نمي دونم از كجا مي آد و هر جوري شده اون آقاي محترم رو با فشار مي چپونه تو واگن. يه نگا به قطار مي ندازي. از همون اول يه لنگ كفش زنونه بندي، ۴تا انگشت با يه انگشتر طلا (آره بيچاره مث اينكه تازه هم عقد كرده...!)، مقدار زيادي موي سر، يك گوش و چندتايي ديگه از اين جور چيزا رو مي بيني كه از لاي درهاي قطار زده بيرون. ماموران قطار همچنان در تلاشند و شما هم كماكان در نگاه!
خب اميدي هست. باز هم بايد حداكثر ۸ دقيقه منتظر باشيد ولي خوبه وقت داريد تا روزنامه بخونيد. قطار دوم مي رسه. يه پيرمرد هم همزمان مي آد و عصا به دست از شما عاجزانه درخواست مي كنه كه: پسرم! من نمي تونم. منو كمك كن تا سوار شوم. پيرشي جوون. آي...ما هم جووني داشتيم... و از اين جورحرفا.
اصلا خم به ابرو نيارين و مثل يك جوون پيردوست دست اونو بگيرين تا سوارش كنين. پس تا الان چي شد؟ كيفتون توي يه دستتون كه روزنامه هم از لاش رد شده، اون دستتون هم كه دست پيرمرد رو گرفته. مي خوايد سوار شيد كه يه باره ۲۰۰ نفر با هم هجوم مي آرن و مثل مغول ها مي ريزن تو واگن، با داد و فرياد. شما مي مونيد و پيرمرده كه تند و فرز زودتر از شما رفته تو وكيفتون بيرون و خودتون داخل و در هم داره بسته مي شده. شما هم وسط اين برزخ ماندن و رفتن. (هستم اگر مي روم، گر نروم نيستم!). به خاطر اهميتي كه براي اسناد و مداركتون و خط اتوي شلوارتون قائليد سريع مي پريد بيرون. خب الان شما اولين نفري هستيد كه بايد سوار بشه و بالاخره سوار مي شين. مثل آدم هاي ديگه سريع خودتون رو به ميله ها آويزون نكنيد. چون توي اون شلوغي اصلا امكان جابه جايي وجود نداره چه برسه به اينكه كسي بيفته ولو بشه و ... مثل آدم هاي بي كلاس تا يه نفر رو ديديد يه سرفه كرد و سري تكون داد شروع نكنيد به انتقاد از زمونه و روزگار و... بذاريد ملت با خيال راحت يه روز رمانتيك و پروانه اي رو شروع بكنن در حين حركت هر اتفاقي افتاد، اگه دست يكي اشتباهي رفت تو گوشتون، نمي دونم يكي داشت پولاي همون جيب چپتون رو مي شمرد، حق نداريد هيچ حرفي رو به زبون بياريد. آرنج يه آدم body building جلو صورتتون رو گرفته و نمي تونيد نفس بكشيد. عوضش يه صورت گنده جلوتونه كه داره مرتب تو صورتتون نفس مي كشه. حتما صبحونه هم كله پاچه اي، چيزي خورده و عجله هم داشته، سريع خودشو رسونده به قطار شهري. از اون ور دستتون كيف رو گرفته كه يهو نيفته زير دست و پا و گم شه. اون يكي دستتون هم كه اصلا نمي دونيد كجاست، كلي بايد بگرديد تا مطمئن شيد خودشه. يه نفر سمت چپتون اين سر صبحي يه آنتن خريده كه مي خواد ببره واسه خونه خواهرش. آخه تو شهرآرا هيچ آنتني جواب نمي ده الا اين آنتن دست ساز. يه آدم بي كلاس ديگه هم كه رو شونه تون خوابش برده. هر ايستگاهي ۵ الي ۳۰ نفري به جمع اضافه مي شه و شما هي فشرده تر مي شيد و دست كم داره به ۱۷ نقطه از بدنتون فشار مي آد. ولي طبق قوانين «هاي كلاس» بودن بايد در اينجا حتي به زور هم كه شده لبخند بزنيد. به تبليغات داخل واگن حتما نگاه بكنيد. هرچي باشه اين همه هزينه رفته بالاي اونا. به ايستگاه مقصد مي رسيد. يه ببخشيد بگيد تا پياده شيد. شلوغي هم كه داره بيداد مي كنه و ملت هم دارن داد مي زنن سر همديگه. يكي برا سوارشدن و خيلي ها برا پياده شدن. دم در نرسيده، در بسته مي شه و هيچ كاري از دستتون ساخته نيست. همون جا باشيد تا ايستگاه بعد پياده بشيد...
از سكوي اون وري يه ايستگاه به عقب برگرديد. اگه تونستيد بخنديد. به تابلوهاي راهنما نگاه كنيد. يك اشانتيون ادكلن از اون خانم دم در بگيريد و خارج بشيد.
كلاسMedium
كمي ديرتان شده. صبحانه نخورده از خونه مي زنيد بيرون. به سمت ايستگاه به سرعت درحركتيد. پله هارو ۲ تا ۳ تا رد مي كنيد تا هرچه سريع تر به بليت فروشي برسيد. يه پونصدي به اون آقاهه مي ديد و ۲ تا بليت مي خواهيد. پول خرد هم نداريد. از پله برقي سريع پايين مي ريد. چند تا پله رو هم رد مي كنيد تا از قطار جا نمونيد. صداي قطار به گوش مي رسه. سرعت رو زياد مي كنيد. جمعيت دارن وول مي خورن تا قطار بياد و سوارشن. قطار مي آد. خودتون رو قاطي ملت مي كنيد. قطار مي آد. در وا مي شه. شما هم با بقيه هل مي ديد و درصورت نياز دستي هم به سينه بغلي تون مي زنيد تا جا برا خودتون وابشه. اينو يكي از دوستان مترويي به من گفت. يادتون باشه اول به عقب هل بديد بعد سريع بپر تو. دو دستي آويزون مي شين به يكي از ميله ها...
- هوووي پامو له كردي!
- چيه مگه!
- آقا ول كنين سر صبحي!
مگه مترو سوارشدن الكيه كه هركي بياد سوارشه و كركري بخونه! البته چون شما تو كلاس Medium هستيد نمي تونيد زياد اين دعواهارو غليظ كنيد. فقط در حدي كه بشه بهش گفت دعوا...تو بحث ها هم حضور فعال داشته باشيد.
يه چندتايي دست و پا له كنيد و فقط ۲ تا لگد به اين و اون و يك مزه پروني. ولي پياده نشيد، تا در قطار خواست بسته شه بپريد بيرون حالش بيشتره. روبه روي عطرفروشي دوسه تا عطر و ادكلن قيمت كنيد و خوب عطرهارو به بدنتون بماليد و بگيد نه خوشم نيومد. ول كنيد بياييد بزنيد بيرون.
بي كلاس
حداقل يه ساعت بعد از قرار يا شروع كارتون از خواب بيدار مي شيد. صبحانه هم كه طبق معمول بي خيالش.
به دو خودتون رو به ايستگاه مي رسونيد. پله هارو ۵ تا ۵ تا رد مي كنيد و از اون بالا خودتون رو پرت مي كنين پايين. يه بليت از ۶ ماه پيش هم داريد. هرجوري هست اونو به آقاهه غالب مي كنيد و به سمت پله برقي نشونه مي گيريد. شما هم كه عشق پله برقي و اين جور فن آوري ها! به دو كل پله هارو تو ۲ گام مي ريد پايين. احتمالا اين وسط چندتايي رو هم لت و پار مي كنيد. ولي خب شما ديرتون شده!
غلغله است! حسابي قاتي پاتي شده اوضاع. هركي هركيه. ملت ۲۰۰ نفر ۲۰۰ نفر جمع شدن تا قطار بياد و بپرن تو. چند روش عملي براي رفتن به جلو عين آمار مياد جلوتون.
۱- قاطي مردم شدن و هل دادن و اين كاراي اساسي تو كلاس بي كلاسي.
۲- از جلوي مردم و از لبه سكو رفتن و تا محل موردنظر رسيدن.
۳- البته يه كمكي آرتيست بازيه ولي مي ارزه:
خودتون رو مي ندازيد تو گود و عين پهلوونا خطر مرگ رو به جون مي خريد. از روي ريل مي ريد و مي ريد تا يه جاي خالي پيدابشه. بپريد بالا و بشيد اولين نفر. الان تمام شرايط مهياست تا شما سوار قطار كذايي شويد. همين الان تا قبل از اينكه ديربشه فكر كنين اگه قطار اومد شما كجا مي خوايد بشينيد. راست يا چپ؟ اين ور يا اون ور؟
چند بار سرك مي كشيد تا ببينيد قطار اومده يا نه؟ يادتون نره كه در تمام طول مسير و زماني كه داريد اين كارهارو انجام مي ديد بايد يه ريز حرف بزنيد. چون اين كلاس رو انتخاب كرديد اين كار واجبه. به اين و اون تيكه بپرونيد. مطالب هم دلبخواست. هرچي بخواهيد بگيد آزاده. از ترافيك و جريمه هاي خط ويژه، دربند، دربدري و...
قطار مي آد، ترمزززززز! آره مي دونم صداي ترمزش خيلي گوش خراشه.شما هم كه حساس!
تند و فرز يه صندلي رو نشون كنيد و طبق برنامه تا در واشد خودتون رو بندازيد تو. البته بهتر اينه كه اول دور و بريا رو هل بديد تا راحت تر واردبشيد. فراموش نكنيد اين مرحله رو با داد و هوار عملي كنيد. از در اون وري هم از شانس بد يه بي كلاس ديگه دستتون رو خونده و اون صندلي رو كه شما خواستيد بشينيد، نشون كرده. دو تاتون مي رسيد سريه صندلي و اين اول كار، يه سوژه باقلوا داريد برا دعوا. ولي از اونجايي كه دوتاتون بي كلاس هستيد با هم كنار مي آييد و ۸ تركه مي شينيد. سريع با اون يكي بغل دستي تون طرح دوستي بريزين. هرچي داره از دستش بگيرين و بخونين. اگه انگليسي هم بود كم نيايد و تو غريبي از تكنيك هاي موثر لاف زني و مخ زني كمك بگيريد. يه كلام بگم بساط پسرخاله شدن رو سريع به راه كنيد. آره از بچگي هاتون، از حال و روز روزگار، از بي مهري رفقا، از هر دري سخني.
بحث هاي نيمه تمومتون رو هم اينجا تو جمع با تمام قوا ادامه بديد. خوشبختانه گوش شنوا و آدماي همراه تو اين بحث ها زياده. شما رشته كلام رو بديد دستشون، خودشون همه جوره اوستان. همينطور كه داريد آدامس مي جويد داد بزنيد هفت تير! نبود! يه نفر اون گوشه داره زيادي سر و صدا مي كنه شما هم كه طاقت شنيدن حرف زور، يوخ! مي ريد و بي مقدمه چند تا فحش آبدار حواله مي كنين. شايد هم دست به يقه شدن و پادرميوني بزرگاي مترو و...
- ولم كنيد. حاليش مي كنم كيه؟
اين وسط هم كمي عزت و احترام مي شيد و اين جاش خوبه! ديديد بي كلاس بودن چقدر كيف مي ده.
ايستگاه مقصد. با يه غرش خرس آسا به همه مي فهمونيد كه مي خواهيد پياده بشيد. اين مرحله حساس ترين قسمت كاره. چون اگه اجرا نشه عمليات، ناقص مي مونه. اينايي كه مي گم از لوازم كاره:
لگد كردن حداقل ۵ الي ۸ پا، هل دادن هم كه نمي شه ازش گذشت! آرنج كوبوندن به سينه ملت.
دركه مي خواست وابشه اول با دستتون در رو بگيريد تا وانشه تا همه جوره قدرتتون رو نشون داده باشيد.
بعد از وا شدن در بپريد بيرون. تابلوهاي راهنما؛ اصلا مگه من خودم چمه؟ خودم يه پا نقشه سيارم. به عطر و ادكلن هم نياز نيست. هرچي عطر و ادكلن بوده از تو قطار به خودتون گرفتين. بياييد بيرون.
|
|
|
ورود
اول اينكه امروز چهارشنبه است. حتما مي پرسيد خب كه چي؟ دليل خاصي ندارد. فقط بعضي وقت ها آدم اينقدر در گرفتاري هاي زندگي غرق مي شود كه اصلا همه چيز يادش مي رود و حتي تاريخ و روزها هم از دستش مي رود. اصلا ديگر برايش فرق نمي كند كه امروز سه شنبه است يا چهارشنبه يا پنج شنبه. چون همه روزهايش مثل هم است و دريغ از يك ذره تفاوت. صبح از خانه خارج مي شود و تا شب همان كارهاي هر روز را مي كند و دوباره فردا مثل ديروز. امروز چهارشنبه است و سعي كنيد با ديروزتان فرقي داشته باشد. حتي اگر اين فرق تنها به يك كار خيلي خيلي كوچك محدود شود.
دوم اينكه مطلبي را كه در صفحه امروز مي بينيد درباره آداب مترو و اين چيزها، خيلي طولاني تر از اين حرف ها بود. ولي خب، ما هم براي مطلب اصلي محدوديت جا داريم و مجبور شديم بي رحمانه كلي از جمله هاي آن را حذف كنيم. نتيجه همين چيزي است كه روبه رويتان است كه اميد داريم، تر و تازگي اش حفظ شده باشد. برخلاف عادت اين صفحه، به نثر شكسته و عاميانه اش هم دست نزديم، با اينكه زياد از اينجور نوشتن خوشمان نمي آيد.
سوم اينكه روز خوبي داشته باشيد، همين.
|
|
|
ستون شما
حتي اگر اضافه كاري هم استاد شود...!
۱۵ سال آزگار زحمت كشيدم تا شدم ليسانسيه. خب، بعدش بايد در فكر استخدام و اشتغال و مواجب وتامين معاش زندگي باشم. آخرالامر، در زمره كاركنان شركت محترم پست جمهوري اسلامي ايران درآمدم.
منتهي به علت وفور ليسانسيه از صدقه سر دانشگاه هاي جديدالاحداث و عشق و علاقه وافر همگان به طي مدارج تحصيلي، شركت محترم پست، بنده و ساير ليسانسيه ها را در موقعيت پست ديپلمه استخدام كرده است. در نتيجه حقوق بنده بدون مزايا مي شود از قرارماهي ۸۵ هزارتومان!... شب و روز هم كه كار كنم و به قول اين روزها اضافه كاري را استاد كنم، مي شود حدود يك صد هزار تومان!... كه با اين مخارج زندگي خودتان مي توانيد حال و روزگار ما را دريابيد. مگر آنكه شركت محترم پست كه اوضاع و احوال مالي اش در اين سال ها رو به بهبودي گذاشته عنايتي به وضع ما داشته باشد.
كارمند پست با نام محفوظ
تصحيح
شماره تلفن هاي مركز علوم و ستاره شناسي تهران كه روز دوشنبه در اين صفحه نوشته شده ، اشتباه بود. شماره هاي ۲۸۰۵۰۰۶ و ۲۲۹۲۲۴۶ شماره هاي صحيح اين مركز است .
|
|
|
ذهن زيبا
با زني ازدواج كنيد كه اگر مرد ي بود، بهترين دوست شما مي شد.
بردون
از ميان تمام اشتباهات، پيشگويي، كم خرج ترين آنهاست.
جرج اليوت
اگر به كسي فرصت پيشرفت ندهيد، لياقت، چندان تاثيري در پيشرفت او نخواهد داشت.
؟
خشمگين شدن، انتقام خطاهاي ديگران را از خود گرفتن است.
؟
|
|
|
هوا
روزي مانند هر روز
خسته شديم. نه اينكه فكر كنيد از گرماي هوا خسته شديم، نه. از اين خسته شده ايم كه هر روز بايد راجع به گرماي هوا بنويسيم. تغيير خاصي هم رخ نمي دهد. فقط يك درجه كم يا زياد مي شود، ولي تغيير آنچناني كه شما خيال كنيد رخ نمي دهد و قرار هم نيست كه رخ دهد. اين هم البته به نوبه خود بسيار جالب است، نوشتن وضعيت هوا در شرايطي كه فقط و فقط مي توان روي يكي، دو درجه تغيير مانور داد و نه بيشتر، شايد كمي باعث خلاقيت شود. تا زياد از هوا و درجه آن دور نشده ايم برويم سراغ پيش بيني وضع هواي امروز.
امروز هم همانند ساير روزهاي اين هفته آفتاب درخشان، تلالواش را بر شهر مي گستراند و البته تلالويي نسبتا گرم. دماي هواي امروز تهران در گرمترين ساعات به ۳۷ تا ۳۸ درجه سانتيگراد مي رسد و خنكترين ساعت امشب هم هركاري كنيد از ۲۵ درجه پايين تر نخواهد آمد.
|
|
|
جعبه
خانه اي در تاريكي
براي امروز پيشنهادهاي متفاوتي وجود دارد. ابتدا مي توانيد تكرار سريال مامورين پرونده هاي راكد را ساعت ۳۰:۱۳ از شبكه ۳ ببينيد. ساعت ۱۵ مي توانيد تكرار پرستاران را از شبكه اول تماشا بفرماييد. اما اگر ديشب موفق به تماشاي فيلم سينمايي سفرهاي گاليور نشده ايد، بعد از ظهر امروز فرصت مناسبي است تا اين فيلم را تماشا كنيد. فيلم جالبي است. زمان پخشش هم ساعت ۱۷ است از شبكه ۲. شبكه تهران امروز ساعت ۱۹ سريال هفت حامي را پخش مي كند. امشب ساعت ۵۰:۲۰ مي توانيد سريال خوب خانه اي در تاريكي را تماشا بفرماييد. حتما مي دانيد كه از شبكه سوم پخش مي شود. سريال امشب شبكه اول سيما هم آواز مه است كه در ساعت۱۰:۲۲ آغاز خواهد شد. تكرار قسمت سوم طلسم شدگان را هم مي توانيد ساعت ۲۳ مشاهده بفرماييد از شبكه تهران. به سوي المپيك، ويژه برنامه مسابقات المپيك آتن هم حول و حوش ساعت ۲۴ پخش مي شود. روز و شب خوبي داشته باشيد.
|
|
|
فرهنگ
در به در به دنبال موفقيت
همه ما و در حقيقت تمام آدم ها هميشه خواستار يك زندگي خوب و بي دردسر بوده ايم و اين موضوع به يكي از مهمترين دغدغه هاي زندگيمان تبديل شده است تا جايي كه شايد حتي هر روز به راه هاي مختلف خوشبختي و زندگي موفق فكر كنيم. در اين زمينه مشورت با يك فرد آگاه و مثلا يك روانشناس هم بيشتر مي تواند به ما كمك كند. در اين زمينه جلساتي هر دو هفته يكبار در روزهاي چهارشنبه برگزار مي شود و در آنها خانم چيت ساز مشاور و مدرس دانشگاه درباره راهكارهاي تربيت كودك و اينكه چگونه مي توانيم زندگي و فرزندان موفقي داشته باشيم صحبت مي كنند. البته اگر فكر مي كنيد كه اين مشاوره به شكل فردي باشد بهتر است مي توانيد در جلسات مشاوره فردي اين فرهنگسرا شركت كنيد. اين جلسات روزهاي دوشنبه هر هفته و از ساعت ۳۰:۱۷ تا ۳۰:۱۹ برگزار مي شود. براي شركت در اين جلسات مي توانيد به نشاني ميدان امام حسين، خيابان ۱۷ شهريور، خيابان خشكبارچي، پارك خيام مراجعه كنيد يا با شماره هاي ۹-۳۳۵۸۶۸۸ تماس بگيريد.
|
|
|
پايتخت
آتن
مردم آتن اين روزها در صف هاي طولاني براي تهيه بليت مسابقات حضور دارند و اين امر مسوولان برگزاري مسابقات را به شدت خوشحال كرده است. در طول روزهاي هفته گذشته بارها و بارها ركورد فروش روزانه بليت ها شكسته شده است تا آغاز هفته گذشته مسوولان برگزاري مسابقات كمتر از نصف بليت هاي مسابقات را كه تعدادشان ۵ ميليون و ۲۰۰ هزار است را فروخته بودند. اما تنها در روز يكشنبه تعداد بليت هاي فروخته شده ۱۵۰ هزار بليت بود. يك شهروند آتني مي گويد: «من در حال حاضر تعداد زيادي بليت از مسابقات را خريداري كرده ام و اين غير از بليت مراسم افتتاحيه است.» اما در خصوص قيمت بليت مسابقات نيز بد نيست، اطلاعاتي داشته باشيد. قيمت بليت مراسم افتتاحيه اين مسابقات از ۹۵۰ دلار آغاز مي شود و ماكسيمم قيمت بليت اين مراسم ۱۴۵۰ دلار است. اما قيمت بليت مسابقات متفاوت است به طور مثال قيمت مسابقات وزنه برداري ۱۰۰دلار، قيمت مسابقات شيرجه ۱۳۵ دلار و قيمت مسابقات جودو ۷۵ دلار است.
لندن
لندن اين روزها شلوغ است. امروز در ساعت ۳۰:۱۹به وقت محلي فستيوال جديد فيلم لندن آغاز به كار خواهد كرد. اين فستيوال فيلم از امروز شروع به كار مي كند و تا۲۳ آگوست ادامه خواهد داشت. در اين فستيوال قرار است فيلم هاي روز دنيا، به همراه برخي فيلم هاي قديمي از جمله فيلم هاي مارلون براندو به نمايش دربيايد. از جمله فيلم هايي كه قرار است به نمايش درآيد مي توان بيل رابكش۲، درآمريكا، خداحافظ لنين و... را نام برد. يك نكته جالب ديگر اينكه بليت اين فيلم ها در شرايط عادي۸ دلار است. اما در فستيوال براي تماشاي اين فيلم ها بايد مشتاقان انگليسي ۲۸ دلار بپردازند.
اسلو
وزيردادگستري نروژ روز گذشته از مقامات پليس اين كشور خواست تا فروش چاقو در خيابان هاي اسلو را ممنوع كند. اين درخواست به دليل حوادثي است كه در طول هفته گذشته دراين شهر رخ داده است كه طي آن يك نفر كشته و چندين نفر ديگر به شدت زخمي شده اند، چاقويي كه در اين اتفاقات به كار برده شده به «چاقوي رامبو» معروف است كه فروش آن در اين شهر ممنوعيتي ندارد. بر اين اساس قرار است از ابتداي ماه آينده (سپتامبر) فروش كليه چاقوها در خيابان هاي شهر اسلو پايتخت نروژ ممنوع شود. هفته گذشته يك جوان۲۳ ساله در يك حادثه به دست مردي ۴۰ ساله با ضربات همين چاقو به قتل رسيد.
|
|
|