هر كسي مي تواند به راحتي شبيه يك هنرمند شود. اگر از همين امروز سعي كنيد و امكانات و لوازم و وقت كافي برايتان فراهم باشد، مي توانيد نقاشي هايي را كه ۵۰ درصد شبيه لبخند ژوكوند باشد ظرف مدت كوتاهي (فرض كنيد ۱۰-۵ سال)بكشيد؛ استعداد و پشتكار و خوب ديدن و خوب تمرين كردن و ذوق و توانايي هاي ژنتيك تعيين مي كند كه كار شما ۵ ساله ۵۰ درصد شبيه كار داوينچي شود يا ۱۰ ساله. اگر بخواهيد كارتان ۷۰ درصد شبيه موناليزا شود، بايد ۱۵-۱۰ سال ديگر جان بكنيد و براي اين كه ۹۰ درصد شبيه كار او باشد احتمالا ۴۰-۳۰ سالي زمان لازم است، اما آن ۱۰ درصد آخر را نمي شود پيمود. دقيقا به همين دليل است كه بعضي از كارها بي مانند است و به مناسبت بي مانند بودن، اگر دزديده شوند غيرقابل فروش اند. حالا تابلوي بيچاره جيغ را به ياد بياوريد كه به آن قشنگي چند روز قبل دزديده شده و همه مي دانند كه كسي نمي تواند آن را بفروشد، چون خريدار اين تابلو هم مجرم است. اين احتمال كه يك كلكسيونر تابلو را به دزدان سفارش داده را هم از ذهنتان بيرون كنيد چون اين كار هم از آن شوخي هاست كه ضررهايش خيلي وخيم است. نيويورك تايمز گزارشي درباره دلايل احتمالي دزديده شدن ۲تابلوي مونش چاپ كرده است كه خلاصه اش اين طور است.
هزاران تابلو و مجسمه گرانقيمت كه از موزه ها يا منازل اشخاص به سرقت رفته اند، از هنرمندان برجسته اي همچون دگا، رامبراند و پيكاسو، هرگز پيدا نمي شوند و در اين ميان، پيد انشدن آثاري عجيب است كه در جهان يگانه اند و كارشناسان فروش آنها را حتي در دنياي زيرزميني غيرممكن مي دانند. در سال ۱۹۹۰ پرتره رامبراند و چند اثر از ورمير از موزه ايزابلا استوارت در شهر بوستون سرقت شد كه هنوز پيدا نشده اند.
در پي سرقت دو تابلوي با ارزش ادوارد مونش، پليس ا تومبيل سارقان را در فاصله كمي از موزه پيدا كرد و بعد قاب هاي تابلو ها را در جايي نزديك اتومبيل يافتند، اما از سارقان و تابلوها هنوز اثري نيست.
يك سخنگوي پليس اسلو گفت جست وجو براي اين تابلوها بيشتر به روانكاوي نياز دارد تا جرم شناسي. وي مي پرسد بايد فهميد اشخاص به چه دليل اقدام به سرقت آثاري مي كنند كه به علت شهرت آن آثار، به هيچ وجه امكان فروختن آنها برايشان وجود ندارد. اين سارقان دنبال، چه چيز مي توانند باشند؟ شايد دليل، افتخار در جهان زيرزميني تبهكاران است.
لندن مركز تجمع كارآگاهاني است كه استاد يافتن آثار مسروقه اند. به نظر اين كارشناسان، دزدان آثار طراز اول دو دسته هستند؛ دزدهاي ناشي كه بعد از اينكه متوجه اهميت كار خود مي شوند، آثار مسروقه را به قيمت كمي به كسي مي فروشند و خود را خلاص مي كنند و دسته دوم اعضاي دسته سازمان يافته تبهكاري هستند كه از اين آثار به عنوان ضمانت پرداخت بدهي يا وجه المصالحه معاملات ديگر، از جمله معامله اسلحه يا اسناد تقلبي استفاده مي كنند. اين كارشناسان مي گويند در هر حال، پيدا كردن تابلوهاي مسروقه مونش ممكن است سال ها طول بكشد چون ممكن است در دنياي زيرزميني اين آثار دست به دست بگردند.
در سال ۱۹۹۱ تعداد ۲۰ تابلوي نقاشي به ارزش صدها ميليون دلار كه سارقان از موزه وينسنت ون گوگ در آمستردام ربوده بودند، به فاصله ۲۴ ساعت پيدا شد، زيرا سارقان چند لحظه بعد از دزديدن تابلوها، آنها را به داخل زباله ها انداخته بودند.
اما دربعضي مواقع، آثار هنري سال ها بعد از سرقت، در جريان تحقيق از تبهكاران به طور اتفاقي كشف مي شوند، مثل تابلويي از تيسيان تحت عنوان استراحت در راه مصر كه در سال ۲۰۰۲ در لندن كشف شد.
توني راسل، يك كارآگاه سابق اسكاتلنديارد مي گويد: «براي سارقان امكان ندارد بتوانند تابلوهايي به شهرت اين اثر مونش را به سادگي و به قيمت واقعي آنها به فروش برسانند.»

تمام نقاشي هاي مهم و قيمتي معمولا توسط متصديان موزه دقيقا مورد بررسي قرار مي گيرند تا بتوان در صورت دزيده شدن، تابلوي اصلي را از بدل تشخيص داد.
از اولين اقدامات، ثبت شواهد ظاهري و واضح تابلو است، مثلا اينكه نقاشي روي بوم (كرباس) است يا روي كاغذ يا مثلا آبرنگ است يا رنگ روغن. موارد جزئي تر شامل: ثبت نوع تكنيك قلم زني و همينطور علامتگذاري باجوهرهايي است كه تنها توسط اشعه ماوراي بنفش قابل تشيخص هستند. مسلما تمام اين خصوصيات براي متصديان موزه مانچ اسلو كه نسخه «جيغ» را روز روشن در مقابل چشمانشان دزديدند، بسيار حياتي و به دردبخور است.
مراقبت ونگهباني از نقاشي ها، بي شك بهترين راه حفظ گنجينه براي موزه هاست، ولي به نظر مي رسد اين كار خيلي مشكل باشد. الكساندرا اسميت متخصص اجراي اقدامات امنيتي آثار هنري مي گويد: «در نمايشگاه هاي خيلي معتبر، تابلوهاي با ارزش توسط يك سيم به ديوار متصل هستند كه مستقيما به اداره پليس رفته و به سيستم زنگ خطر وصل مي شوند.»
روش هاي ديگر شامل كار گذاشتن يك ميكروفون در قاب تابلو است كه البته متاسفانه تنها تا زماني كه تابلو سرجايش وصل است، به درد مي خورد و از طرفي نصب وسايل الكتريكي روي قاب يا كرباس خيلي مناسب نيست. نهايتا ردياب هاي متحرك و دوربين هاي محافظتي هم مفيد هستند، ولي به نظر مي رسد تمام اين اقدامات در مورد دزدان اسلو بي نتيجه بوده است، چون اين دزدان تابلو را روز روشن، هنگامي كه بازديدكنندگان جلوي تابلو رژه مي رفته اند و هيچكدام از سيستم هاي الكتريكي هم فعال نبوده اند، ربوده اند.

چارليز ترون بازيگري با اصليت آفريقاي جنوبي كه سال گذشته به خاطر بازي فوق العاده اش در فيلم هيولا جايزه اسكار بهترين بازيگر نقش اول زن را از آن خود كرده بود، در جريان بازي در يك فيلم علمي- تخيلي احتمالا به خاطر انجام يك بدلكاري خطرناك در كشور آلمان مجروح شد. فيلمبرداري فيلم اكشن«Aeon Flux>به كارگرداني پتر چانگ به خاطر مصدوميت اين بازيگر فعال متوقف شده است. بنابراظهار نظر سخنگوي كمپاني پارامونت، اين بازيگر ۲۹ ساله و پرطرفدار بايد تا چند هفته تحت مراقبت هاي پزشكي باشد. فيلم Aeon Flux برمبناي يك سريال كارتوني تلويزيوني ساخته مي شود و قرار است طبق برنامه در سال ۲۰۰۵ اكران شود.

به زودي محاكمه يكي از مشهورترين ديكتاتورهاي قرن بيستم آغاز خواهد شد. آگوستو پينوشه ديكتاتور ۸۸ ساله شيلي كه در سال ۲۰۰۱ به بهانه مشكلات عصبي وذهني و ناتواني در پاسخگويي و دفاع از خود، از محاكمه گريخته بود، قرار است به اتهام قتل ۱۹ نفر كه از مخالفان دولت او بودند محاكمه شود. قاضي خوان گازمن كه محاكمه پينوشه زير نظر او انجام خواهد شد از تعدادي روانشناس خواسته است تا صحت صحبت هاي پينوشه را از لحاظ رواني بررسي كنند.
در خلال حكومت ۱۷ ساله پينوشه حدود سه هزار نفر كشته يا ناپديد شدند. حكومت ترور و وحشت پينوشه در سال ۱۹۹۰ سرنگون شد.

فرد ويپل ستاره شناس آمريكايي در سن ۹۷ سالگي درگذشت. آزمايشگاهي كه او در آنجا كار مي كرد خبر مرگ او را تاييد كرد . ويپل اعتقاد داشت كه ستاره هاي دنباله دار اساسا از يخ ساخته شده اند و به خاطر همين نظريه به شهرت رسيده بود.
او كه در سال ۱۹۰۶ متولد شده بود در سال ۱۹۵۰ نظريه «گلوله  برفي كثيف» را درباره تركيب ساختاري ستاره هاي دنباله دار ارايه كرد. او به مدت دو دهه رياست مركز فيزيك فضايي هاروارد- اسميتسونيان را بر عهده داشت. اين موسسه از ارايه جزئيات بيشتري درباره مرگ وييل خودداري كرده است.

به دنبال حملات چندگانه و بمبگذاري در سينماهاي هند و كشته شدن سه نفر و مجروح شدن بيش از ۱۲۰۰ نفر، رعب و وحشت عجيبي در دل سينمادوستان هندي ايجاد شده است به نحوي كه اغلب سالن هاي سينما خالي از تماشاگر شده اند. يك سينمادار هندي مي گويد: طي چهار شب گذشته آنقدر تعداد تماشاگر كم بود كه فقط مي توانستيم روزانه سه سانس فيلم نمايش بدهيم.
پليس هنوز نتوانسته است عامل اين حملات تروريستي را بيابد. گفته مي شود كه دست كم ۱۱ گروه جدايي طلب مختلف مظنون به طراحي و اجراي اين بمبگذاري ها هستند. به هر حال جدا از رعب و وحشت عمومي، باليوود (معادل هاليوود) هند بابت اين قضيه به شدت متضرر شده است.

پنجاه و دومين جشنواره فيلم سن سباستين اسپانيا قرار است با محور اشتباهات سياسي آغاز شود. امسال با توجه به اين موضوع اصلي، مروري بر معروف ترين آثار سينمايي در اين زمينه خاص صورت خواهد گرفت كه محدوده اي از آثار بونوئل تا مايكل مور را دربرگرفته است.
برگزار كنندگان جشنواره اعتقاد دارند با توجه به اينكه شعار تمام دنيا رفتار و تفكرات صحيح سياسي است آنها فيلم هايي را براي اين جشنواره انتخاب كرده اند كه با اين يكپارچگي غلط همخواني ندارند. ۳۴ فيلم بخش مسابقه كه از تاريخ ۱۷ سپتامبر در جشنواره به نمايش درمي آيند طيف وسيعي از انواع گونه هاي سينمايي را دربر مي گيرند.

مرتضي حاجي (ديروز): دريافت اجباري وجه نقد از مردم براي ثبت نام دانش آموزان در مدارس غيرقانوني است و پيگرد قانوني دارد.
مرتضي حاجي (امروز): آموزش و پرورش با مدارسي كه از مردم كمك اجباري بگيرند برخورد مي كند. مرتضي حاجي (فردا): مدارس حق ندارند براي ثبت نام دانش آموزان پول اجباري بگيرند. نتيجه: مقايسه سه عبارت بالا با يكديگر ثابت مي كند وزير كارآمد و مردم مدار،از بدو فعاليت خود در وزارت آموزش و پرورش آنچنان ادبياتي عظيم و ماندگار را پايه ريخته كه وزراي پس از او- حتي تا ده نسل بعد- هم وامدارش شده و بر آن خواهند آويخت و يك ملت جز اين از وزير دولت خود چه مي خواهد؟