دكتر امير عباس لقماني 
فقط چند روز پس از پايان جنگ در بهار سال 1945 تصميم به بازسازي شهري گرفته شد كه درآن 87 هزار آپارتمان ويران شده بود و بيش از سه هزار حفره نشان از اصابت بمب ها به مراكز آن داشت.
كانال هاي  آب، لوله هاي گاز و آب ديگر قابل استفاده نبودند. امروز پس از 60 سال ديگر اثري از آن ويراني نيست. سال هاست كه شهر در كنار حلقه اي از جنگل هاي زيبا آرام گرفته است.حتي صداي بوق اتومبيل هم در اين شهر به ندرت به گوش مي  رسد. هر كجا كه باشي چند قدم دورتر يا به ايستگاه قطار زيرزميني مي  رسي يا وسيله نقليه اي عمومي را خواهي يافت. داشتن اتومبيل شخصي در اين شهر ارزش نيست.
آب چشمه از شير آب سرازير است و نسيمي كه از غرب به شرق همواره مي وزد غبار يا لكه دودي را برفضاي اين شهر باقي نمي  گذارد. مسافري كه از راه مي  رسد چه از فرودگاه و چه از ايستگاه راه آهن همه چيز را از پيش برنامه ريزي شده خواهد ديد؛ مسير را، تابلوها مشخص كرده اند. از هواپيما به سالن  ترانزيت و از آنجا به ايستگاه قطار يا اتوبوس خواهي رسيد و چنين به نظرت مي    آيد كه آنها در انتظارت بوده اند. هر چند قطار زيرزميني اين شهر نسبت به ديگر شهرهاي قديمي اروپا تازه ساز است ولي نظم و مسير مناسب آنها رفت و آمد بالا سطحي را به حداقل رسانده است.
وين شهري كه صنعت و محيط زيست، هنر و فرهنگ، موسيقي و سنت و قديم و جديد را يكپارچه به هم پيوند داده است روزانه حدود نيم ميليون توريست را در شهر واطراف آن ميزباني مي  كند.
از ژاپني هاي كنجكاو تا آمريكايي هاي تشنه آثار قديمي، همه را در اين شهر هر روزه مي  توان ديد. در اين شهر خارجي بودن عادي شده است. در مسير بازگشت به فرودگاه همه چيز با سيستمي به نام Cat از پيش برنامه ريزي شده است. در ايستگاه راه آهن يا ايستگاه قطار زيرزميني مي  توان چمدان را تحويل داد و با خيال راحت هر وقت كه مسافرت آغاز مي  شود به فرودگاه رفت، حتي بليت با انداختن سكه اي در دستگاه اتومات دريافت مي  شود. دغدغه اي به نام بار وجود ندارد، در فرودگاه مقصد بار را تحويل خواهند داد، هواپيمايي اتريشي ضمانت اين جابه جايي را به عهده دارد.
در حالي كه 25درصد از صنعت در اتريش در وين جاي دارد، معضلي به نام آلودگي محيط زيست در اين شهر ديده نمي شود.
رودخانه دانوب آبي هر چند ديگر از وسط شهر نمي  گذرد ولي كانال هايي كه از آن جدا شده اند سبزي و طراوت را در همه اين شهر پراكنده اند. در مركز شهر سوار بر كالسكه هاي قديمي مي  توان همه آثار قديمي را ديد. كالسكه ران يك يك آنها را توضيح مي  دهد و از داستان هاي حاشيه اي مي  گويد.
توريست از زبان كالسكه ران مي  شنود كه در قصرهاي اينجا پس از ترور وليعهد اتريش در سارايوو و كوتاه زماني پيش از آغاز جنگ اول جهاني چه اتفاقي افتاد و چگونه اين امپراتوري از هم پاشيد.
حلقه اي از قطار شهري آن هم با رنگ قرمز كه رنگ پرچم اتريش است مراكز اصلي شهر را همچون حلقه اي دربرگرفته است. هر كجا سوار اين قطار بشوي با دور زدن شهر دومرتبه به محل اول خواهي رسيد.
وين يكي از چهار شهر بزرگ توريستي اروپاست. هر سال 5/7 ميليون نفر در هتل هاي شهر وين اقامت مي  كنند كه معادل كل جمعيت اتريش است. 5/2 ميليون نفر هم در اطراف اين شهر ساكن مي  شوند.
وين شهر موسيقي و كنسرت نيز به حساب مي  آيد، از موزارت، بتهون و شوبرت گرفته تا يوهان اشتراس همه به نوعي معروفيت خود را مديون اين شهر هستند.
هر چند سال يكبار به همين دليل مراسمي در اين شهر برپا مي  شود كه نمونه آن در سال 2006، جشن 250 سال تولد موزارت خواهد بود.
در وين نمايشگاه هاي گوناگوني نيز برپا مي  شودكه نمونه  آن برگزاري نمايشگاه هفت هزار سال هنر ايران بودكه دو سال پيش در وين آغاز شد و اكنون پس از وين ديگر شهرهاي اروپايي را نيز محو فرهنگ و تمدن ايراني كرده است.
تجربه وين در هماهنگ كردن محيط با طبيعت و حل مساله اي به نام آلودگي محيط زيست مي  تواند تجربه اي براي شهرهاي تاريخي ايران باشد.
آب آشاميدني وين از چشمه اي در 100 كيلومتري شهر سرچشمه مي  گيرد و بدون هرگونه مواد خارجي اضافي در لوله هاي شهر سرازير است. در اين شهر هر كس وظيفه خود مي  داند كه در مصرف صرفه جويي كند. جداسازي زباله نيز بخشي از راهكارهايي است كه به پاسداري از محيط زيست مي  انجامد. اين جداسازي حتي در فرودگاه شهر وين نيز اعمال مي  شود و شركت هاي هواپيمايي دقيقا آن را رعايت مي  كنند. با در نظر گرفتن اين موضوع كه خطوط هواپيمايي اتريش گسترده ترين خطوط هوايي را به اروپاي شرقي دارد و در اين منطقه از اروپا پاسداري از محيط زيست چيز ناشناخته اي است، ورود مسافر شرق اروپايي به فرودگاه وين در حقيقت نخستين تماس او با دنيايي است كه در آن پاسداري از محيط زيست به يك اصل تبديل شده است. حتي براي سيگار كشيدن هم محدوديت هايي وجود دارد؛ فرودگاه وين يكي از نخستين فرودگاه هايي بود كه گوشه هاي خاصي را براي افراد سيگاري در نظر گرفت.
هنگام پرواز از غرب به شرق در اروپا تفاوت برداشت ها از محيط زيست بهتر به چشم مي خورد. در حالي كه در صندلي راحت هواپيما نشسته ايد، با عبور از مرز و پرواز در آسمان اروپاي شرقي دودكش هاي كارخانه هاي قديمي را مي بينيد كه فضا و محيط اطراف را آنقدر آلوده كرده اند كه در نگاه اول از پنجره هواپيما به لكه هاي يك بدن جذامي شباهت دارند.
هر طفل اروپايي از محيط درس و بازي همزيستي با محيط را ياد مي گيرد و پاسداري از محيط زيست به اصلي در آموختن تبديل شده است. خانواده هايي كه روز تعطيل را در جنگل ها يا در كنار نهرها و رودخانه ها مي گذرانند، هنگام ترك آن محل هيچ نشانه اي از آلودگي محيط زيست از خود به جا نمي گذارند. از بالاي صخره به رودخانه ها و جويبارها كه نگاه كنيم ، بي اختيار به ياد آنچه در كنار تهران جاري است مي افتيم. نهرهايي كه به زباله داني تبديل شده اند و در آن سو، نهرهايي كه مي جوشند و زيبايي را با خود به ارمغان مي آورند. محيط اطراف آن نهر آلوده در دركه، دارآباد و ...به مراتب زيباتر از بسياري از نقاط مشابه در ديگر كشورهاست، ولي طبيعت در اينجا اسير و در آنجا آزاد است.
در تفرجگاه هاي اطراف وين در هيچ نقطه اي طبيعت اسير انسان نيست. در كنار شهر جنگل هايي وجود دارد كه در آن حيوان ها ترسي از انسان ها ندارند. گنجشك ها با شنيدن صداي پا به پرواز درنمي آيند و آهوها نمي گريزند و هيچ كيسه زباله اي، ظرف يك بار مصرفي و حتي ته سيگاري را نخواهي يافت. با ورود اتريش به اتحاديه اروپا بازسازي آثار تاريخي در وين نيز شتاب بيشتري گرفت. بسياري از قصرها و مكان هاي عمومي نماي گذشته خود را بازيافتند. در كنار اين موضوع آرشيتكت هاي معروفي نيز به خلق آثار تازه در اين شهر پرداختند كه نمونه آن يك مجموعه آپارتماني از فريدريش هوندرت واسر است كه در اين مجموعه محيط زيست، گل و گياه و زندگي در محيطي آرام به هم آميخته است.
در نوآوري ديگري در كنار رودخانه دانوب مجموعه مسكوني شكل گرفته است كه حداقل انرژي در آن به مصرف مي رسد. تجربه اتريش در بازسازي مكان هاي تاريخي و هماهنگ كردن طبيعت با زندگي روزمره انگيزه اي بود تا هياتي اتريشي براي بازسازي مركز قديمي شهر يزد نيز به ايران بيايد. اين پروژه كه سال گذشته آغاز شد، هنوز نيز ادامه دارد و در صورت موفقيت مي تواند تجربه اي براي ديگر شهرهاي تاريخي ايران نيز باشد.
وجود مراكز مهم بين المللي در وين از جمله چندين سازمان مهم مثل اوپك و نهادهايي از سازمان ملل و همچنين آژانس انرژي اتمي به اين شهر چهره اي جهاني داده است. همسويي طبيعت، صنعت، محيط زيست و زندگي روزمره تجربه اي است كه موفقيت آن را مي توان در وين ديد.

وقتي پايانه هاي بزرگ مسافربري شهر ساخته مي شد، قطعا پايتخت به اين بزرگي نبود، بنابراين جايي كه امروز كارخانه روغن  نباتي قو و پايانه مسافربري جنوب خزانه قرار گرفته است، پيشتر جزيي از مركز شهر نبوده است. پايانه هاي شرق در تهرانپارس و غرب در آزادي هم تقريبا خارج شهر محسوب مي شدند، اما امروز قرار گرفتن اين پايانه ها در نقاط پرتردد شهر مشكلات اقتصادي و ترافيكي زيادي را به وجود آورده است.
افزايش جمعيت و وسعت همراه با ازدياد مسافرت ها از سراسر ايران به پايتخت و عدم توزيع مناسب پايانه هاي مسافربري در سطح شهر باعث افزايش سفرهاي درون شهري شده است. از طرفي فاصله زياد پايانه ها از يكديگر سبب شده است كه مسافران براي دسترسي به پايانه ها، مسافت هاي زيادي را با صرف هزينه و اتلاف وقت طي كنند كه همين مساله سهم مهمي درشلوغي و ترافيك خيابان ها، مصرف بيهوده سوخت و آلودگي هواي تهران دارد.
مسافران در خزانه
عمليات ساختماني اولين پايانه مجهز در سطح تهران، در سال 1353 آغاز شد و در سال 1359 به بهره برداري رسيد.
پايانه جنوب با مساحت 17 هكتار و زيربناي 17 هزار متر مربع در سه طبقه به اضافه زيرزمين ساخته شده است كه با استفاده از آن 25 شركت مسافربري با بيش از 4 هزار دستگاه اتوبوس روزانه بيش از يكهزار و 800 سرويس و نزديك به 70 هزار نفر مسافر را به مقاصد مختلف كشور جا به جا مي كند.
روشن است كه وقتي از اين پايانه به تمام نقاط كشور سرويس دهي شود، مسافران از نقاط مختلف تهران و حتي شهرهاي استان تهران براي مسافرت به جنوب تهران بيايند.
جزاير پراكنده
پايانه غرب در سال 1370 در ضلع غربي ميدان آزادي احداث شد و با توجه به مشكلات و معضلات آن و عدم امكانات رفاهي، در سال 1375 طرح پايانه اصلي در زميني به مساحت 50 هكتار و با سالني به مساحت 14 هزار متر مربع اجرا شد. اين پايانه با 34 غرفه فروش بليت، 17 تعاوني، 13 شركت مسافربري و 3 هزار اتوبوس، روزانه با انجام 27 هزار سرويس، 66 هزار نفر مسافر را جا به جا مي كند. فاصله پايانه غرب با پايانه جنوب بسيار زياد است كه همين مساله براي مسافراني كه قصد رفتن به پايانه جنوب را دارند، علاوه بر هزينه سنگين، مشكلات ترافيكي و اتلاف وقت زيادي را به دنبال دارد.
از طرف ديگر پارك سوار بيهقي در ميدان آرژانتين با توانايي پذيرش 5 هزار دستگاه اتومبيل مي تواند ازتردد ده ها هزار خودروي شخصي جلوگيري كرده و در كاهش مصرف سوخت و آلودگي هوا نقش مهمي داشته باشد.
اين پايانه روزانه 10 هزار نفر را منتقل مي كند اما از آنجا كه دسترسي به اين پايانه از نقاط مختلف تهران مشكل و با صرف هزينه و اتلاف وقت همراه است، از توانايي و ظرفيت آن استفاده مناسبي نمي شود.
پيش از اينها پايانه شرق در زميني به مساحت 4هزار مترمربع در خيابان دماوند در سال 1360 احداث شد، اين پايانه داراي 10 شركت تعاوني مسافربري و 880 دستگاه اتوبوس، ميني بوس و سواري است كه روزانه با 590 سرويس بيش از 25 هزار مسافر را به شهرهاي شمالي كشور منتقل مي كند.
اين پايانه هم مشكلاتي نظير پايانه هاي ديگر دارد، اما پروژه احداث پايانه جديد شرق كه يكي از بزرگترين پايانه هاي خاورميانه خواهد بود، در زميني به مساحت۳۰ هكتار وارد مرحله اجرايي شده است . رئيس سازمان پايانه هاي مسافربري و پارك سوارهاي شهرداري تهران مي گويد:جابه جايي پايانه هاي تهران از مراكزشهر به دليل ايجاد آلودگي و ترافيك و انتقال به بيرون از شهر علمي ترين و بهترين راه حل نيست.
مسعود رهنما اضافه مي كند:عدم توزيع مناسب پايانه ها و جايگاه هاي حمل مسافر سبب ترددها و مسافرت هاي درون شهري زيادي مي شود كه اين مساله مشكلات ترافيكي، اتلاف وقت و اتلاف انرژي را به دنبال دارد. براي كاهش مصرف سوخت، تردد درون شهري، كاهش آلودگي و اتلاف وقت و هزينه بايد پايانه هايي كوچك در سطح شهر توزيع و احداث شود.
رهنما به 50 ميليون مسافري كه در سال وارد تهران شده يا از آن خارج مي شوند اشاره مي كند و مي گويد:پايانه هاي فعلي جوابگوي اين همه مسافر نيست و به همين دليل ما در 6 نقطه شهر اقدام به مطالعه و ساخت پايانه كرده ايم. پايانه پونك براي مسافرت هاي ترانزيتي و زيارتي، پايانه ابتداي جاده ساوه براي مسيرهاي جنوب غربي،  ايستگاه شيخ فضل الله كه به بهره برداري رسيده است، ايستگاه كرج و پايانه بزرگ شرق تهران بعد از سه راه آزمايش از اين جمله اند.
رهنما در مورد مسايل بهداشتي و امنيتي پايانه ها توضيح مي دهد: با استقرار نيروي انتظامي در پايانه ها و با كمك بسيج و انتظامات خود پايانه ها، سعي كرده ايم كه افراد معتاد و سارق را از محيط پايانه ها پاكسازي كنيم. به نظر مي رسد در آينده تعداد پايانه ها بيشتر  شود اما اين جزيره هاي پراكنده وسعت كمتري پيدا مي كنند.به هرحال ويژگي مهم يك پايانه مسافربري دسترسي راحت و آسان مسافران به آن و از آن به شهر است نه بزرگي و كوچكي آن، ويژگي كه از اولين لازمه  هاي گسترش صنعت توريسم محسوب مي شود .

زمان با نصب 200 ساعت متحد الشكل در ميدان هاي شهر تهران به حركت در مي آيد.
سازمان زيباسازي شهرداري تهران در حال طراحي و ساخت 200 ساعت و تابلو نامگذاري متحد الشكل براي 200 ميدان شهر تهران است كه تا شروع ايام دهه فجر همه آنها در اين ميادين نصب مي شود .
مهندس ابوالقاسم وحدتي اصل، مدير اين سازمان، هزينه نصب اين ساعت  ها را 670 ميليون ريال عنوان كرده و گفت: برخي از ميادين شهر فاقد ساعت بوده يا دچار معايب فني هستند.  لذا با نصب ساعت هاي جديد داراي شكل و نوع مشخص، ضمن رفع مشكلات مذكور، شهرداري در نگهداري از آنها نيز با مشكل كمتري مواجه مي شود.
در خبر ديگري مهندس مهدي فقيري - معاون حمل ونقل و ترافيك شهرداري منطقه 7 - از اجراي طرح نوسازي و بازسازي سرپناه هاي ايستگاه هاي فرسوده اتوبوس ها و ايجاد سرپناه هاي جديد در اين منطقه خبر داده و گفته است: در صورت تامين اعتبار لازم تمام سرپناه ها و ايستگاه هاي فرسوده اتوبوس هاي شركت واحد در اين منطقه تا سال آينده بازسازي خواهد شد.

در صورت مراجعه مالكان خودروها به مراكز معاينه فني خودرو، ميزان آلاينده ها در تهران 50 درصد كاهش مي يابد. مهندس محسن ميرمحمدي، كارشناس ارشد ستاد محيط زيست و انرژي شهرداري تهران با بيان اين مطلب افزود: با اين اقدام علاوه بر كاهش آلودگي  هواي تهران۱۵ درصد در مصرف سوخت نيز صرفه جويي اتفاق خواهد افتاد. وي مراجعه به مراكز معاينه فني خودرو را كم هزينه ترين راه براي كاهش آلودگي هواي تهران دانست و گفت: با توجه به اينكه را  ه هاي ديگر كاهش آلودگي هوا زمانبر است، بنابراين مراكز معاينه فني خودرو بهترين و ساده ترين راه حل در اين قضيه به شمار مي رود.
حميد محمدي با اشاره به اينكه در زمينه خروج خودروهاي فرسوده كار مثبتي تاكنون انجام نشده است افزود: به تازگي طرحي به مجلس رفته كه طي آن خودروسازان از پرداخت۱۵ ميليون ريال ماليات به دولت معاف شده و در مقابل ورود يك خودرو نو، يك دستگاه خودرو فرسوده را بايد از رده خارج سازند.
وي با اشاره به طرح جامع آلودگي هواي تهران گفت: در حال حاضر با وجود جايگاه هاي CNG در سطح شهر، هنوز نتوانسته ايم خودرو گازسوز را به ميزان كافي توليد كنيم.

علي مقصودي 
شهرها، شهرك ها و واحدهاي همسايگي شهري به سيستم حمل و نقل درست و ساير زيرساخت ها براي عملكرد به عنوان واحدهاي اقتصادي و اجتماعي قدرتمند نيازمندند، اما نمي توانيم از زيان هاي محيطي و بهداشتي اين سيستم همچون افزايش تراكم كه رشد ترافيك وسايل نقليه باعث آن مي شود غافل شويم. يكي از بهترين راه هاي جلب و جذب افراد بيشتر به نواحي شهري، كاهش نياز به مسافرت به وسيله ماشين است. اين امر به تدابيري نيازمند است كه بر حسب قدم زدن، گردش و حمل ونقل عمومي فرق مي كند. نكات زير در جايي كه سيستم حمل و نقل پايدار اجرا مي شود، ويژگي هاي يك واحد همسايگي هستند:
محدوديت سرعت به 20 كيلومتر در ساعت در نواحي مسكوني و خيابان هاي عريض امري معمولي است.
واحدهاي همسايگي مسكوني به عنوان منطقه خانه Home Zone طراحي شده اند، در جايي كه اولويت به پياده روها داده مي شود و حركت ماشين ها بسيار كمتر از سرعت پياده روي است.
افراد بيشتري به خاطر آسودگي فضا براي پياده روها و تشويق رواني رفت وآمد در خيابان ها كه پياده روي را جذاب مي كند به پياده  روي روي خواهند آورد.
شبكه هاي گردش جامع، به وضوح به عنوان خط سيرهاي گردش روي خيابان هاي شلوغ تعريف شده اند.
حداكثر دسترسي محلي با پاي پياده و به وسيله دوچرخه فراهم است.
هيچ پروژه توسعه يا شاهراه شهري وجوهات عمومي را دريافت نمي دارد مگر اينكه نيازهاي افراد پياده رو و گردشگران را در اولويت قرار دهد.
حمل ونقل عمومي خوب شامل خدمات عمومي بهتر و راه حل هاي نوآوري از قبيل راه آهن آرام و تراموا براي ترغيب مردم به منظور عدم استفاده از ماشين هاي شخصي شان فراهم است.
خدمات اتوبوس هاي دايمي و قابل تهيه براي ساكنان واحدهاي همسايگي كه داراي درآمد پايين هستند.
مسيرهاي حمل ونقل عمومي قابل دسترس تر هستند و فواصل كاري اولويت بندي شده اند.
تراكم كمتر در اوقات پيك Peak- Time به خاطر اينكه دانش آموزان كمتري براي رفتن به مدرسه از ماشين شخصي استفاده مي كنند.
پاركينگ مسكوني در طرح هاي توسعه اي جديد شهري به نسبت ايجاد يك فضا براي هر ساكن در نظر گرفته مي شود. در جاهايي كه انتظار است مردم رانندگي وپارك كنند، پس هزينه هاي محيطي اين گزينش مي بايست در هزينه هاي پاركينگ ماشين منعكس شود.

افزايش بي رويه جمعيت انساني و عدم توازن امكانات زندگي شهري و افزايش جمعيت در شهرهاي كشورهاي آفريقايي باعث شده است كه فقر فزاينده در شهرهاي اين كشورها اكثر شهروندان را دچار مشكل جدي كند.
افزايش جمعيت، نقصان بهداشت، عدم توازن اجتماعي  ميان اقشار مختلف، فاصله طبقاتي و تورم فزاينده در شهرهاي قاره آفريقا باعث شده است كه سالانه تعداد كثيري از اقشار پايين دست اجتماع شهري يا به استقبال مرگ رفته يا دچار بيماري هاي صعب العلاج شوند.
براي مبارزه با فقر شهري انجمن حكومت هاي محلي شهرهاي بزرگ آفريقا اقدام به برنامه ريزي گسترده اي كرده و بر اين اساس مي خواهند با ايجاد گروه هاي مختلفي تحت نظر مديريت شهري اقدام به مبارزه با فقر شهري كنند.
به همين منظور براي اجراي اين طرح كميته هاي تخصصي در نظر گرفته شده است تا محله هاي فقير شهري و شهروندان آسيب پذير را به دقت شناسايي كرده و با جمع آوري اطلاعات گوناگون و تحليل مناسب، راهكار قابل اجرايي را در زمينه مبارزه با فقر شهري به اجرا درآورند.
كميته هاي مذكور با جمع آوري اطلاعات و تحليل آن مددجويان را در جريان به كارگيري توان نيروي خود در جهت رفاه مردم فقير ياري مي دهند و با ايجاد پروژه هاي اشتغال زايي زمينه را براي اشتغال شهروندان فراهم مي كنند. همچنين در قاره آفريقا تحقيقات گسترده و تلاش زيادي براي ترويج صنعتگري و توسعه صنعت در شهرها صورت گرفته است و در اكثر كشورهاي آفريقايي برنامه هاي مختلف توسعه و گسترش صنعت و ايجاد شبكه هاي كاري در جهت جلب مشاركت مردم صورت گرفته است و به همين منظور دركشورهاي آفريقايي كارگاه هايي براي ترويج و آموزش صنعتگري و همچنين پايگاه اطلاع رساني جهت ايجاد بازار فروش مناسب در زمينه كالاهاي صنعتي ايجاد شده است.
انجمن حكومت هاي محلي شهرهاي آفريقايي با اجراي اين طرح ها اميدوار است كه بتواند با كمك مديريت شهري گام مناسبي را درجهت كاهش فقر شهري بردارد.
در زمينه اجراي طرح مبارزه براي فقر شهري در آفريقا مشكلات فراواني وجود دارد. نقصان منابع مالي، كمبود منابع زيرزميني و عدم آموزش صحيح شهروندان بخشي از اين مشكلات هستند. به همين منظور انجمن حكومت هاي محلي شهرهاي آفريقا با در نظر گرفتن اين كمبودها اقدام به اجراي طرح هايي نظير مناسب سازي محل هاي زندگي فقيرنشين، صرفه جويي در مصرف منابع تجديدناپذير، بهسازي سيستم هاي مالي و ايجاد بازار فروش مناسب كالاهاي عرضه شده در كشورهاي ديگر سعي بر رفع مشكلات دارد.
انجمن حكومت هاي محلي آفريقا همچنين زنان آفريقايي را نيز تحت پوشش خود درآورده و با حمايت از زنان سعي دارد نقش مهمتري را در جامعه به زنان اختصاص دهد و با ارايه وام هاي بدون بهره به زنان خانه دار مي خواهد تا حدودي مشكلات مالي آنان را مرتفع سازد.