احمد پرويزي 
كوچه ها پر از خالي است. سكوت، سايه گاه خود را بر تمامي ورديج گسترانده و جز صداي پاي آب، همهمه ديگري به گوش نمي رسد. در بعدازظهر يك روز نسبتا سردپاييزي جاده خاكي منتهي به روستا را پيش مي گيرم تا مگر نشاني از حضور آدمي در اين آبادي بيابم.
در ورودي روستا پارچه سياهي نصب شده است و در آن چند نفري، فوت يكي از اهالي را به خانواده اش تسليت گفته اند، اميدوار مي شوم جايي كه مرگ باشد، زندگي هم جريان دارد.
بزرگترين روستاي حريم شمال غرب تهران
ورديج بزرگترين روستاي حريم شمال غرب تهران به شمار مي رود، نزديك به 500 نفر جمعيت ساكن دارد و به همين دليل، از امكانات بيشتري نيز نسبت به روستاهاي ديگر برخوردار است. بچه هاي اين روستا مي توانند تا سوم راهنمايي را در همين جا بخوانند و بعد براي ادامه تحصيل به مناطق همجواري چون وردآورد و قلعه حسن خان بروند. خانه بهداشت ورديج نيز تا حدودي نيازهاي بهداشتي اوليه ساكنان را رفع مي كند. با اين حال، برخي از اهالي از وضعيت بهداشتي روستا ناراضي هستند.
تابستان ها جمعيت روستا بيشتر از زمستان هاست. آب وهواي خنك و مناسب و نبود آلودگي و تعطيلي مدارس باعث مي شود تا بسياري از خانواده هايي كه از اين روستا رفته اند،  تابستان ها به روستا بازگردند. با اين حال،  به گفته  اهالي، جمعيت اين روستا تنها در روزهاي تاسوعا و عاشورا - چه زمستان باشد چه تابستان- به عدد واقعي خود مي رسد. اين روستاي 500 نفره در ايام عزاداري امام حسين ع گاه تا يكهزار و 500 نفر را پذيرا مي شود.
علاوه بر اين در تمام مواقع سال، به خصوص تابستان ها، بسياري از تهراني ها روزهاي تعطيل خود را در ورديج و باغ هاي اطراف آن مي گذرانند و همين موضوع گاهي باعث مشكلات بسياري براي اهالي اين روستا شده است. يكي از ساكنان مي گويد: بعضي جمعه ها اينجا آنقدر شلوغ مي شود كه اگر جمعيت بتواند، خودمان را هم از روستا بيرون مي اندازد.
او واقعه اي را تعريف مي كند كه درآن ميان جواناني كه براي تفريح وارد يكي از باغ ها شده بودند با صاحب باغ درگيري خونيني رخ مي دهد، از اين رو پاسگاه هاي اطراف، گشت هاي خود را در روزهاي تعطيل در حوالي ورديج و واريش بيشتر كرده اند.
روزگار با ما نساخت
بيشتر اهالي ورديج پير شده اند و جوانان از سر بيكاري چاره اي جز ترك روستا ندارند. حالا اهالي روستا مانده اند با تجربه ها و خاطراتشان. قربانعلي، يكي از پيرمردان ورديج مي گويد: رفته بوديم سولقان. من بودم و سيد اكبر كه پارسال به رحمت خدا رفت. يكي 30 كيلو قند و شكر در دكان اوستا عباس بقال سهميه داشتيم.
خدا بيامرزدش، احمد كدخدا مي گفت الاغ ما را بار كنيد، بعد بدهيد بچه ها پس بياورند، اما سيد اكبر مي گفت 30 كيلو بار چيزي نيست، دزدي كه نكرديم بينداز روي كولت، برگرديم ورديج. پسرم داماد او بود كه تصادف كرد و مرد. هي فلاني! اين روزگار با هيچ كدام از ما نساخت... از قربانعلي كه متولد 1307 است مي پرسم چرا تا به حال روستا را ترك نكرده و براي كار به تهران نرفته است، مي گويد: 12 سال تهران بوديم. حوالي ميدان منيريه دكان لبنياتي داشتيم. اما سرمايه چنداني نداشتيم و دخلمان كفاف خرجمان را نمي داد. به ناچار برگشتيم و به همان كشاورزي مشغول شديم. اول تجارت كرديم، بعد زراعت،  حالا بايد قناعت كنيم.
آب! آ ب!
بزرگترين مشكل ورديج و البته روستاهاي ديگر در اين حوالي، آب است. در حال حاضر آب روستا از چشمه هاي اطراف تامين مي شود، بدين صورت كه آب اين چشمه ها در آب انبار نسبتا بزرگي جمع شده و سپس از آنجا به خانه  هاي اطراف پخش مي شود. تازگي ها اداره آب و فاضلاب اقدام به حفر چاه در اطراف ورديج كرده است، اما تا بهره برداري آن، زمان درازي در پيش است. اهالي مي گويند 40 متر از اين چاه را كنده اند، اما هنوز به آب نرسيده اند. شيب تند زمين روستا باعث شده است تا دسترسي به آب هاي زيرزميني كمي دشوار باشد، با اين حال اهالي هنوز اميدوارند تا اين پروژه به نتيجه خوشايندي برسد.
مشكلات سيستم آبرساني از مدت ها پيش ساكنان ورديج را واداشته است تا اقدام به ساخت يك حمام عمومي كنند. اين حمام كه در مركز روستا قرار دارد از يك موتور ، يك ديگ بخار و چندين اتاقك مجهز به دوش آب گرم و سرد تشكيل شده است و به نوبت مخصوص آقايان و خانم هاست. تمامي خانواده هاي ورديج مي بايست سالانه 6 هزار تومان هزينه اشتراك بپردازند و به ازاي هربار استحمام نيز 20 تومان به دخل حمام عمومي روستا بريزند. اين كار براي صرفه جويي در مصرف آب اعمال مي شود. درغير اين صورت، هزينه هر بار استحمام به صورت موردي 300 تومان است. يكي از اهالي كه آب در طويله اش افتاده بود و خيال مي كرد از مركز بهداشت آمده ايم، مي گويد: تعداد خانواده هايي كه حمام اختصاصي در خانه  هايشان دارند به عدد انگشتان دو دست هم نمي رسد. استفاده از چنين حمامي بسيار گران و هزينه بر است.
مشتي دور افتاده از خروار
راه ارتباطي پر پيچ وخم روستاي ورديج به شهرك دانشگاه صنعتي شريف در غربي ترين نقطه تهران تا روستاي واريش نيز ادامه مي يابد. واريش كمي از ورديج بالاتر و سرسبزتر است اما جمعيت و وسعت كمتري دارد. كمي آن طرف تر از اين روستا، قله پهنه حصار سر به فلك كشيده و اندكي آن سوتر، زمين و آسمان رنگ و بوي ديگري دارد؛ سبز و زيبا و گويا واريش مشتي است كه از آن خروار چند فرسخي دور افتاده است.
مشكلات واريش تفاوت چنداني با مشكلات همسايه روستايي خود ندارد. اينجا هم آب جيره بندي است. از غروب تا صبح روز بعد آب را باز مي كنند و از صبح تا غروب آن را مي بندند. چاره ديگري نيست. هر كس در طول روز آب مي خواهد بايد آنرا از چشمه هايي كه در اطراف جريان دارد، تامين كند. يكي از اهالي قديمي مي گويد: بر سر همين مساله بارها ميان اهالي واريش و ورديج درگيرهايي رخ داده است. آخرين درگيري سال 75 بود و شديدترين درگيري در سال 68 اتفاق افتاد، طوري كه پاسگاه وردآورد 45 روز در اين منطقه پايگاه سيار زد.
واريش آب ندارد، اما برق و تلفن چرا و همين بسياري از مشكلات اين روستا را حل كرده است. با اين حال اهالي معتقدند براي روستايي كه در 30 -20 كيلومتري تهران واقع است، اين امكانات ناچيز است. علي اكبر صالحي مفرد، عضو سابق شورا ياري واريش در اين باره مي گويد: كتمان نمي كنيم كه روستاي ما به نسبت ساير روستاهاي كشور از امكانات نسبتاً مناسبي برخوردار است، اما اين را در نظر داشته باشيد كه ما در حريم شهر تهران زندگي مي كنيم، نه در كوه هاي چهارمحال و بختياري! علاوه بر اين، همين امكانات ناچيز هم تنها به همت خود اهالي فراهم شده است. باور كنيد 7 سال پيش همين تيرهاي برقي كه در طول مسير ديده ايد را روي دوشمان گذاشتيم و با چه زحمتي كشان كشان از اين گردنه ها به روستا رسانديم. صالحي مفرد معتقد است اتحاد و همدلي ساكنان روستا باعث شده است طي ساليان دراز بسياري از مشكلات واريش حل شود. او مي گويد: اهالي روستا، مردم بيسوادي نيستند. ما اينجا نزديك به 20 فارغ التحصيل ليسانس و چندين فوق ليسانس و يك دكترا داريم. همين مساله باعث شده تا هميشه خواسته ها و نيازهاي خود را به طور منطقي دنبال كنيم.
مشكلات جوانان
حسن خداداد عضو شورا ياري واريش است. پيدا كردن او چندان دشوار نيست. در اين روستا همه همديگر را مي شناسند. خداداد كه يك دوره نيز دهيار واريش بوده است، تعداد ساكنان ثابت اين روستا را 150 تا 160 نفر عنوان مي كند و مي  گويد: جمعيت ما متغير است. بيكاري و كمبود امكانات باعث شده بسياري از اهالي از اين محل كوچ كنند، با اين حال بيشتر آنان در اوقاتي از سال به روستا باز مي گردند. وقتي از او درباره مهمترين مشكلات كنوني واريش مي پرسم، بعد از قضيه آب، نبود حفاظ براي جاده منتهي به روستا و دكل تلويزيون براي تقويت امواج و كوچك بودن كانال عبور سيلاب روستا را مهمترين مشكلات خدماتي روستا عنوان كرده و مي گويد: قدمت روستاي ما بر اساس سنگ   قبرهاي موجود به حدود 700 سال قبل باز مي گردد و از اين لحاظ از كلانشهر همسايه خود سابقه بيشتري دارد. با اين حال فقط 20 سال است كه جاده فعلي احداث و از سه سال قبل آسفالت شده است، اما هنوز حفاظ جاده ها را نصب نكرده اند. وضع دريافت امواج تلويزيون نيز در واريش از اوايل انقلاب تا به حال فرقي نكرده است. سه سال است پيگير نصب يك دكل تلويزيوني درمنطقه هستيم، ولي دست اندركاران صدا و سيما مي گويند روستاي شما در اولويت هاي 5سال ديگر سازمان قرار دارد.
از بزرگترها و قديمي ترها كه بگذريم، جوانان واريش هم گلايه هاي خود را دارند، مي گويند دلمشغولي براي جوانان در روستا اندك است. محمد خداداد يكي از جوانان تحصيلكرده اي است كه به عشق طبيعت و كشاورزي معمولا هر پنج شنبه و جمعه به واريش مي آيد. او داراي مدرك فوق ليسانس حقوق از دانشگاه تهران است و در تهران به وكالت اشتغال دارد. خداداد مي گويد: از جوانان اين روستا بيشتر بنويسيد. اينجا حتي يك زمين ورزشي كوچك هم براي تفريح آنان وجود ندارد. مسوولان تا به حال فكري براي تفريح، اشتغال و اوقات فراغت جوانان روستا نكرده اند.
وقتي از او درباره قابليت هاي اقتصادي روستا مي پرسم، پاسخ مي دهد: چندي پيش سازمان مديريت و برنامه ريزي، اين روستا را منطقه اي توريستي و فاقد كاربري صنعتي اعلام كرد، در حالي كه چنين نيست. اكوتوريسم تنها يكي از منابع درآمدي اين روستاست. واريش ظرفيت هاي بلااستفاده اي چون راه اندازي كارگاه هاي صنعتي كوچك، دامداري، مرغداري، ماهيگيري و كشاورزي نيز دارد. مردم سرمايه اي ندارند، اما مسوولان نيز به فكر توسعه و استفاده از اين ظرفيت ها نيستند.
بازگشت به شهر
زمان و مكان، دو مقوله جدا از هم نيستند. گاهي وقت ها تغيير مكان منجر به تغيير زمان نيز مي شود. گويي هر چه در اعماق يك نقطه بيشتر پيش مي رويم زمان لحظه به لحظه به عقب باز مي گردد. موقعيت روستاهاي ورديج و واريش بدينگونه است. از جاده وردآورد بالا كه به سمت اين روستا ها حركت كنيد، زمان ذره ذره عقبگرد مي كند. در روزگاري كه زندگي شهر نشيني با سرعت هر چه تمام تر رو به آينده پيش مي تازد، اينجا، در حوالي كلانشهر تهران، طبيعت آهنگ زندگي را ملايم تر كرده است.
حالا غروب است. بايد زودتر باز گرديم. جاده باريك است و بي حفاظ. اهالي اصرار مي كنند شب را ميهمان آنان باشيم، اما فرصت نداريم. بايد بازگرديم. خداحافظي مي كنيم و مسير رفته را دوباره مي پيماييم. اين بار وقتي ماشين  ما گره هاي بسيار اين جاده طويل اما نه چندان عريض را مي گشايد به پيچ و خم هاي زندگي در روستاهايي فكر مي كنم كه ممكن است با چند صد سال قدمت روزي خالي از سكنه باشند.

ايلنا: هيچ وقت به نقش پيك بادپا در كاهش مصرف بنزين فكر كرده ايد؟ فعاليت پيك بادپا با كاهش سالانه 5/19 ميليون ليتر در مصرف بنزين، موجب 48 ميليارد ريال صرفه جويي در هزينه تبديل مصرفي در تهران شده است.
مهندس علي اكبر گلرخي، مدير عامل شركت حمل و نقل كالا پيك بادپا گفت: به طور متوسط هر يك از 4 هزار و 45 پيك موتورسوار، روزانه 12 سرويس انجام مي دهند كه هر سفر حداقل يك ليتر به كاهش مصرف بنزين كمك مي كند.
گلرخي  با بيان اينكه در هر روز 55 هزار و 422 سرويس توسط پيك هاي موتوري و وانت بارها صورت مي گيرد، تصريح كرد: به اين ترتيب روزانه 62 هزار و 324 ليتر مصرف بنزين در تهران كاهش يافته است.
وي كاهش سالانه مصرف بنزين را رقمي معادل 19 ميليون و 445 هزار ليتر عنوان كرد و افزود: با احتساب قيمت بنزين وارداتي به مبلغ هر ليتر حداقل 2 هزار و 500 ريال، سالانه شاهد 48 ميليارد و 612 ميليون و 720 هزار ريال صرفه جويي در واردات بنزين در نتيجه اقدامات شركت پيك بادپا، هستيم.
گلرخي در پايان با ذكر اين نكته كه در حال حاضر كاهش هزينه هاي ناشي از صرفه جويي در وقت شهرونداني كه به جاي تردد در سطح شهر از خدمات پيك بادپا استفاده مي كنند، در حال محاسبه است، افزود: بخشي از آثار مثبت فعاليت هاي شركت پيك بادپا، مانند كاهش آلودگي محيط زيست و افزايش آرامش روحي و سلامت جسمي شهروندان، عواملي به شمار مي آيند كه قابل اندازه گيري و محاسبه نيستند.

سما: سه كميته اطلاع رساني توسعه فرهنگ شهروندي باهدف اطلاع رساني به شهروندان در اداره كل روابط عمومي و بين المللي شهرداري تهران تشكيل شد.
اين سه كميته با عناوين اطلاع رساني حمل و نقل، خدمات شهري، ساخت وساز شهري و همچنين يك كميته آب و فاضلاب تشكيل شده است. مهندس سيد مجتبي اعلايي، هدف از تشكيل اين سه كميته را اطلاع رساني به منظور توسعه فرهنگ شهري در خصوص فعاليت هايي كه در بخش ها و حوزه هاي مختلف شهرداري تهران صورت مي  گيرد، عنوان كرده و معتقد است: به منظور اطلاع رساني دقيق و جامع به شهروندان تهراني، تصميم به تشكيل اين سه كميته در اداره كل روابط عمومي و بين المللي شهرداري تهران گرفتيم.
مدير كل روابط عمومي شهرداري تهران با تاكيد بر برگزاري حداقل سه جلسه از سوي اين كميته ها، گفت: هر يك از كميته هاي مذكور از چند مدير روابط عمومي كه در اين زمينه ها تجربه، مطالعه و تخصص دارند تشكيل شده است.
اعلايي افزود: كميته آب و فاضلاب تنها كميته اي است كه در خصوص مسايل برون سازماني با همكاري اداره كل روابط عمومي شركت آب و فاضلاب تهران تشكيل شده است.
وي فصل اصلي فعاليت اين كميته ها را اطلاع رساني در بخش هاي تفكيك شده عنوان كرد و گفت: هر يك از اين كميته ها با تشكيل جلسات هفتگي و بررسي موضوعات مختلف و مطالعه آنها، نتايج برنامه هاي خود را به اداره كل روابط عمومي شهرداري تهران منعكس مي  كنند.

فارس: اكسيديشن، به نظر نام آشنايي نمي رسد، اما همين شركت ناآشنا و خارجي قرار است كارخانه بازيافت زباله در شهرستان ساري احداث كند.
فيض الله زاهدي، مسوول روابط عمومي فرمانداري شهرستان ساري با اعلام اين خبر گفته است: اين شركت در چند كشور ديگر طرح هايي را اجرا كرده و حاضر است بدون دريافت تسهيلات اين كارخانه را بسازد.
به گفته وي اين شركت تركيه اي تاكنون در كشورهاي عربستان و عمان طرح هايي را اجرا كرده كه موفق بوده است.
وي افزود: اين شركت كارخانه بازيافت زباله را در مساحت۵‎/۷ هكتار و با هزينه اي بيش از 5/12 ميليون دلار خواهد ساخت.
وي معتقد است با احداث اين كارخانه 66 شغل ايجاد مي شود و روزانه با دو شيفت كاري 400 تن زباله را به 20 نوع محصول تبديل مي كند.
به گفته وي طرح اين شركت خارجي قرار است در روزهاي آينده براي بررسي بيشتر به موسسه بازيافت استان تحويل داده شود تا با تاييد و اعلام نتيجه به اجرا درآيد.
دفع زباله در شهرهاي شمالي يكي از معضلات جدي اين مناطق است كه در سال هاي اخير موجب ايجاد مشكلات زيست محيطي و بروز برخي تنش هاي اجتماعي شده است. بر اساس آمار، روزانه 150 تا۲۹۹ تن زباله توسط شهرداري ساري جمع آوري مي شود.

شهرداري بوردو: هميشه نيازمند آموزش  هستيم 
شهروندان كشورهاي توسعه يافته هم گاه به آموزش هاي شهري نياز پيدا مي كنند، شهرداري هاي اين كشورها هم به اين فكر مي افتند كه براي تثبيت آموزه هاي شهري هر از چندگاهي كلاس هاي آموزشي زندگي شهري برگزار كنند؛ درست همان كاري كه شهرداري و انجمن شهر بوردو فرانسه در پيش گرفته است. آنها برنامه آموزشي براي شهروندان را در پيش گرفته اند كه در آن تمام ارگان هاي آموزشي با شهرداري همكاري مي كنند.موارد آموزشي اين پروژه شامل چگونگي نگهداري از منابع زيرزميني و منابع تجديدناپذير، جلوگيري از هرز روي آب و آلودگي آب آشاميدني، حفظ محيط زيست، توليد حداقل زباله، تفكيك زباله در محل، بازيافت و تصفيه پسماندهاي شهري و مشاركت در امور شهري است.از آنجايي كه كودكان و نوجوانان، شهروندان بزرگسال آينده را تشكيل مي دهند و آينده شهر را رقم مي زنند، آموزش و پرورش و شهرداري بوردو، برنامه هاي ويژه اي را در مدارس شهر ترتيب داده اند.در اين برنامه ها فعاليت هاي مشاركتي و ترغيب كودكان به شركت در آنها باعث تقويت روحيه مشاركت پذيري در برنامه هاي توسعه شهري مي شود، از جمله اين برنامه ها نظارت كودكان بر تفكيك زباله در خانه، جمع آوري كاغذهاي باطله در خانه و جلوگيري از هرز روي آب در منازل است و براي اجراي آن كاروان هاي شادي كودكان به محله هاي مختلف رفته و بزرگسالان را به رعايت قوانين ترغيب مي كنند.مديران شهر بوردو در ادامه فعاليت هاي آموزشي خود، روزنامه هاي محلي را به ارايه اطلاعات مفيد راجع به زندگي روزمره و حقوق شهروندي تشويق مي كنند و به شهروندان در مورد نحوه برخورد با گردشگران آموزش مي دهند.
مركز مارسي به كتابخانه تبديل مي شود
شهرهاي اروپايي همه تلاش خود را مي كنند تا جذابيت هاي بيشتري به شهرشان اضافه كنند. شهرداري مارسي هم سعي دارد تا اين شهر را براي توريست ها و البته انجمن هاي علمي جذاب تر كند. آنها براي اين كار و براي ساماندهي حمل و نقل درون شهري، بهسازي بافت هاي فرسوده و جلوگيري از آلودگي هواي اين شهر برنامه هايي را تدارك ديده اند. اما جالب ترين بخش برنامه هاي شهرداري مارسي مربوط به بافت قديمي آن مي شود. از آنجايي كه مركز شهر مارسي از مهمترين و قديمي ترين بخش هاي شهر به شمار مي رود، مديريت شهري اين شهر تصميم گرفته است تا براي احياي بافت تاريخي و رونق دوباره بخش مركزي، آن را به مركزي فرهنگي - تاريخي تبديل كند.شهرداري با امضاي قراردادي با كتابخانه ملي فرانسه، كتابخانه اي را تاسيس كرده است كه اين امكان را به شهروندان مي دهد تا از كلكسيون ها، اسناد تاريخي و كاتالوگ هاي منطقه اي استفاده و به دايره المعارف هم دسترسي پيدا كنند.اين كتابخانه با 21 هزار مترمربع بناي مفيد، 356 ميليون فرانك هزينه در برداشته است. بخش هاي مختلف اين كتابخانه شامل سالن هاي پذيرايي، بخش هاي مربوط به كودكان، واحدهاي موسيقي و مطبوعات و بخش بحث و مشاوره است.

مي توانيد قضاوت كنيد كه دودش كشنده تر است يا معطلي اش ؟ مي توانيد تصميم بگيريد كه ترجيح مي دهيد راحت  شدن از دست كدامشان زودتر فرا برسد؟ ترافيك و مصائبش را مي گويم. حتي اگر مونوكسيدكربن ناشي از ترافيك يا معطلي كشنده در آن را هر روز تجربه كرده باشيم نمي توانيم عدد فوق را كه نيمي از آن به موضوع ترافيك بازمي گردد، باور كنيم.
آخرين خبر از ضايعات ترافيك اين است كه هر روز به دليل حركت آهسته خودروها مهار ترافيك يا روشن بودن ماشين در حالت توقف به طور متوسط بيشتر از 5 ميليون ليتر بنزين به هدر مي رود. اين حجم بنزين با قيمت هاي بين المللي ارزشي معادل يك ميليارد و 600 ميليون تومان دارد. يعني روزانه يك ميليارد و 600 ميليون تومان از سرمايه هاي ملي به دليل معطلي در ترافيك به هدر مي رود. پيشتر ارقامي در مورد ضرر و زيان معطلي در ترافيك و از دست رفتن زمان به خاطر گير افتادن در آن منتشر شده بود بنابراين اگر آن ارقام را به رقم فعلي اضافه كنيم هزينه اين اتومبيل سواري پر مشقت ارزشي معادل طلا پيدا مي كند. در اوج بحران مدارس استيجاري هزينه احداث هر مدرسه مجهز در سطح تهران نزديك به يك ميليارد تومان برآورد شده بود، بنابراين زيان ناشي از دو روز ترافيك تهران معادل هزينه ساخت دو مدرسه مجهز در سطح تهران مي شود. اين رقم به راحتي مي تواند با هزينه هاي سنگيني مانند احداث خطوط مترو و تجهيز اتوبوسراني، مقاوم سازي بافت تاريخي تهران، توسعه تجهيزات بهداشت شهري و تجهيز بيمارستان ها و ... مقايسه شده و سرسام آور بودن خود را به رخ بكشد.
اما، اين فقط خيابانگردي طلايي ما نيست كه از گراني به تجمل تبديل شده است، كسب و كار پردرآمد و مرگبار كساني كه از سر حد شرقي تا مرزهاي غربي را مسير تجارت خود برگزيده اند، به جز هزينه هاي جاني ومعنوي، روزانه يك ميلياردتومان براي دستگاه هاي دولتي هزينه در بر دارد. رقمي معادل سودفروش 40 هزار بشكه نفت در روز. مشاور رئيس جمهوري در حالي خبر از چنين زيان هنگفتي مي دهد كه بودجه فعاليت هاي فرهنگي براي مبارزه با استعمال و قاچاق موادمخدر 900 ميليون تومان است، از طرف ديگر با وجود اينكه ايران از نظر كشف مواد افيوني رتبه اول را در دنيا دارد، اين كشفيات در مقابل توليد 45 هزار تني موادمخدر در افغانستان در سال گذشته چندان قابل ملاحظه نيست. در اين بين مسوولان مبارزه با موادمخدر هم اخيرا براي چندمين بار اعلام كرده اند كشورهايي كه مدعي كمك به ايران براي مبارزه با قاچاق موادمخدر هستند، به وعده هاي خود عمل نمي كنند. بنابراين ملت و دولت ايران براي مبارزه با تبعات همجواري با بزرگترين توليدكننده موادمخدر تقريبا تنها هستند و هزينه هاي آن را به تنهايي به دوش مي كشند. هزينه هايي كه اگر به هزينه روزانه معطلي در ترافيك تهران اضافه شود رقمي معادل 2 ميليارد و 600 ميليون تومان در روز مي شود.