NGO ديگر سقف دارد...
... به نظر مي رسد در حال حاضر جريان ساخت مركزNGO سرعت قابل قبولي به خود گرفته و پس از بررسي جزئيات كار، هماهنگي لازم براي اتمام كار انجام گرفته باشد...
آذر مهاجر
هشتم آذر ماه، در مطلبي تحت عنوان NGO سقف ندارد، نوشتيم كه چگونه فكر و ايده ساخت مركزي در پارك ورشو براي فعاليت ها و مشاركت هاي مردمي در سال 1380 شكل گرفت و در جريان ساخت اين مركز چه اتفاقاتي سبب شد در آستانه به انجام رسيدن كار، اين پروژه نيمه تمام بماند.
برنامه ريزي هاي اوليه براي ساخت مركز NGO يا مركز مشاركت هاي مردمي شهرداري تهران، از اين قرار بود كه پس از مرمت ساختمان قديمي پارك ورشو و استفاده موقت از آن به عنوان يك مركز NGO، در همان مكان و در زماني كوتاه از 4 تا 6ماه بنايي مناسب به مساحت يكهزار و 600 متر مربع ساخته شود و در اين بنا همه نيازها و ضروريات يك مركز NGO مد نظر قرار گيرد.
در آن مطلب به انتخاب سريع الوقوع مشاور و پيمانكاراشاره كرديم و اينكه طبق اظهارات مشاورپروژه-مهندس لطيفي- 35 درصد از كار ظرف يك ماه و نيم انجام شد اما تاابتداي سال جاري با فراز و فرود هاي بسيار تنها 75 درصد آن به انجام رسيد و پس از آن نيزساخت و سازها در مقطعي متوقف شد و سپس نيز به كندي ادامه يافت.
مشاور، پيمانكار و شهرداري منطقه 6درباره علت طولاني شدن روند ساخت و ساز اين مركز به نكات مختلف و گاه حتي متناقضي اشاره مي كنند، مشاور پروژه مساله را تغيير مديريت ها در سطوح مختلف شهرداري مي داند، اما مديران شهرداري منطقه 6نظر متفاوتي در اين زمينه دارند. توجه مسوولان و مديران شهرداري منطقه۶ به بازخوردهاي رسانه ي اين ماجرا و درك ضرورت شفاف سازي و خبر رساني لااقل درباره اين پروژه كه به عنوان مركز مشاركت هاي مردمي، روند ساخت و شكل گيري آن قبلا از طريق يك رسانه مكتوب مطرح شده، اين فرصت را ايجاد كرد تا از زاويه اي ديگر، روند ساخت و ساز و تصميم گيري براي اين بنا مورد ارزيابي و بررسي قرار بگيرد و قطعا نه براي يافتن يك گناهكار بلكه به سبب ضرورت آسيب شناسي مديريت و اجراي پروژه اي به عنوان مشت نمونه خروار.
هفته گذشته مهندس حيدري معاون فني و عمراني شهرداري منطقه 6 جهت روشن ساختن برخي مسايل، اطلاعاتي را در اختيار روزنامه همشهري قرار داد كه خالي از اخبار شنيدني هم نبود. وي ضمن اشاره به اينكه از آذر ماه سال گذشته سمت معاونت فني و عمراني را بر عهده گرفته است، درباره اقداماتي كه در اين مدت براي به نتيجه رسيدن پروژه مركز NGO انجام داده است مي گويد: مساله اي كه باعث شده بود به اين پروژه رسيدگي نشود، ابهاماتي بود كه در متن قرارداد كارفرما با مشاور و پيمانكار وجود داشت. يكي از اين ابهامات مساله تعديل بود كه در يك قرارداد 4 ماهه مفهومي ندارد و در متن قرارداد هم از تعديل سخني به ميان نيامده بود اما در مناقصه به اين مساله اشاره شده بود. بنابراين مشاور و پيمانكار را خبر كرديم و پس از جلساتي كه دي ماه سال گذشته داشتيم، قرار شد مجوز هاي لازم براي ادامه كار را از شهردار بگيريم و از اسفند كار شروع شود . اولين اقدام براي اتمام پروژه رسيدگي به وضعيت قرارداد ها بود كه در اسرع وقت انجام شد.
|
|
مهندس حيدري معتقد است كه نقص در قراردادها تبعاتي به دنبال داشت كه همه در كنار هم باعث كند شدن روند ساخت اين پروژه شدند و اين كندي به تغيير مديريت آنگونه كه مهندسان مشاور پروژه معتقدند، ارتباطي نداشته است. به زعم او اگر تغيير مديريت ها باعث كندي يا توقف كارها شود ،بنابراين با عوض شدن هر شهردار تا مدتي حتي زباله هاي شهر هم نبايد جمع شود! او مي گويد: به انجام رساندن اين پروژه براي شهرداري منطقه 6 يك وظيفه محسوب مي شده است مگر اين كه مديري كاملا با انجام آن مخالف بوده باشد كه هرگزهم چنين نبوده است. شهرداري براي اتمام اين كار قراردادي داشته و دارد كه طبق آن موظف بوده است كار را انجام بدهد. فرقي هم نمي كند چه كسي بر مسند مديريت امور نشسته است و يا تا پايان كار چند بار مديران عوض مي شوند.
البته او اين مساله را قبول دارد كه گاه ممكن است مديري ساخت اين پروژه را جزو اولويت هاي اول كار شهرداري ندانسته باشد و در به نتيجه رساندنش تلاشي را كه صرف اولويت هاي اول كاري اش مي كند، نكرده باشد.
طبق اظهارات معاونت فني و عمراني شهرداري منطقه 6 تهران، اين پروژه به لحاظ تامين اعتبار هم مشكلي نداشته است و اگر در جريان ساخت آن مشكلاتي ايجاد شده، بخشي از آن به برنامه ريزي نادرست براي اين پروژه بر مي گردد. به عقيده حيدري اين نكته بايد مورد توجه قرار مي گرفت كه 6 ماه زمان مناسبي براي ساخت چنين بنايي نيست و لااقل به يك سال زمان نياز است. او مي گويد: به عقيده من تصميمات مديريتي را بايد به شخص اول شهرداري سپرد و ديگران بايد به مباحث كارشناسي توجه داشته باشند تا كارها اصولي و درست پيش برود و به نتيجه برسد. درك كار يك مشاور خوب و نحوه كار با مشاور مساله مهمي است كه اگر كارفرما به آن توجه نكند ممكن است مشكلات بسياري ايجاد كند. در اين پروژه هم مشكلاتي وجود داشت كه آرام آرام به ستيز بين مشاور و پيمانكار و كارفرما بدل شده بودند در حالي كه ديديم به سادگي قابل حل هستند.
به نظر مي رسد در حال حاضر با تلاش هاي مهندس حيدري و همراهي مهندسان مشاور اين پروژه و پيمانكار، جريان ساخت مركزNGO سرعت قابل قبولي به خود گرفته و پس از بررسي جزييات كار، هماهنگي لازم براي اتمام كار انجام گرفته باشد؛ طبق اظهارات كارفرما پس از حل ابهامات موجود در قرارداد ها، پيمانكار كارگاهش را مجددا تجهيز كرده، مشاور آماده ارايه جزئيات نقشه است و درمورد بسياري از نكات ريز هم ازجمله نوع مصالح در ظريف كاري بنا، سنگ هاي تزئيني آن، جنس سقف بنا و... هماهنگي، رايزني و تصميم گيري نهايي انجام شده است.
مهندس حيدري ضمن توضيح اقداماتي كه براي تسريع در روند كار به همت شهرداري صورت گرفته از جمله خريد برخي از تجهيزات، اعلام كرد اين پروژه پيش از شروع سال جديد و در بهمن ماه سال جاري به پايان خواهد رسيد.وي اميدوارست چنانچه همه چيز طبق برنامه پيش برود در ايام دهه فجر بتوانند اين بنا را افتتاح كنند.
اين پروژه تا رسيدن به مرحله نهايي، مبلغي حدود 700 ميليون تومان هزينه خواهد داشت .البته با توجه به اين مساله كه پيمانكار در برخي موارد بر اساس همان فهرست بهاي سال 1380 عمل مي كند، در حالي كه همان سال به جز هزينه مربوط به محوطه سازي بنا كه مد نظر قرار نگرفته بود، براي ساخت آن چيزي حدود 400 ميليون تومان هزينه پيش بيني شده بود.
صرف نظر از وقت و هزينه اي كه صرف ساخت اين مركز شده و بدون نقد عملكرد هر كدام از عوامل موثر در انجام اين پروژه، اين مساله كه مديران و تصميم گيران و تصميم سازان در اين باره به برخوردي منطقي و روشنگر روي آورده اند، حتي بدون اعلام خبر افتتاح اين پروژه هم بارقه اي از اميد را به تاثير عملكرد رسانه ها و درك نقش آنها به عنوان اصلي مهم در توسعه ، به همراه داشته است.