فاضل جمشيدي
من قبل از آشنايي با استاد،از كار در بيمارستان و پرستاري در منزل احساس خستگي مي كردم، اما در اين مدت تقريبا طولاني، نه تنها احساس خستگي نمي كنم، بلكه آرامش معنوي را كه استاد به من مي دهند، حاضر نيستم با هيچ چيز عوض كنم
سال پيش بود كه به ديدار استاد علي تجويدي رفتم، با ديگر دوستان از طرف يك روزنامه. بعد از ظهر خوبي بود. چند نفر از دوستان ساز نواختند و با استاد و همسرش صحبت كرديم. مهرباني از چهره اين زوج سالخورده پيدا بود. اين خصوصيت را هر كس كه با خانواده تجويدي برخورد داشته مي داند، از جمله محمدرضا محمدزاده، پرستار مخصوص استاد تجويدي.
متن پيش رو، گفت وگوي فاضل جمشيدي، خواننده و معاون اجرايي خانه موسيقي است با پرستار مخصوص استاد. تولد حضرت زينب(س) و روز پرستار بهانه خوبي است براي صحبت كردن با كسي كه روزهاي زيادي است همدم و انيس يكي از بزرگان موسيقي كشور است.
آقاي محمدزاده! از خودتان بگوييد و اينكه چه عاملي باعث شد اين حرفه را انتخاب كنيد؟
محمدرضا محمدزاده، متولد 1342 از شهرستان رودسر هستم.
وقتي ديپلمم را گرفتم زمان جنگ بود و بايد براي سربازي به جبهه مي رفتم، در جبهه كار پرستاري از مجروحان جنگي را به دليل علاقه زيادي كه به اين حرفه ومخصوصا روپوش سفيد داشتم،  انجام مي دادم. البته اين موضوع ناگفته نماند كه من قبل از اين ماجرا حدود 11 سال در مطب با پزشك جراحي به طور تجربي كار مي كردم و به اين حرفه كم و بيش وارد بودم.
اينها همگي علاقه من را روزبه روز بيشتر كرد تا اينكه در سال 1364 در بيمارستان شهيد چمران استخدام شدم. به دليل علاقه زيادي كه به بيماران خاص در منزل دارم، گاهي وقت ها پرستاري در منزل را هم انجام مي دهم.
تا اينجا خدا را شكر مي كنم كه خوب پيش رفتم، به اميد اينكه از اين به بعد هم بتوانم، بيماران و اطرافيانشان را راضي نگهدارم.
آشنايي شما با موسيقي ايراني در چه حدي است؟
من عاشق موسيقي اصيل ايراني هستم و كارهاي اصيل را زياد گوش مي دهم، اما علاقه اي به موسيقي جديد امروزي ندارم، حتي قبل از اينكه با استاد آشنا شوم، كارهايش را زياد گوش مي دادم، اما از شخصيت بزرگشان اطلاع چنداني نداشتم و حالا كه كارهاي آقاي تجويدي را مي شنوم، احساس آشنايي فوق العاده زيادي مي كنم.
شنيده ايم كه از ابتدا قرار بود فقط براي چند روز پرستار استاد باشيد، حالا مدت زيادي است كه نگهداري از استاد را انجام مي دهيد، آيا راضي بوديد كه اين زمان طولاني شود؟
بله، يكي از روزهاي جمعه سال 1382 بودكه در بيمارستان 24 ساعت كشيك بودم.
فردي از بستگان استاد كه از پرسنل قديمي بيمارستان هستند راجع به وضعيت بيماري و جسمي او با من صحبت كرد و گفت: ما پرستاري را براي استاد فرستاديم، اما ايشان، پرستار را قبول نكردند، وقتي دراين زمينه نظر همكاران را جويا شدم، همگي شما را معرفي كردند. نظر خودتان چيست؟ من هم گفتم: اشكالي ندارد، ولي بايد با بيمارم صحبت كنم.
۸ ارديبهشت 1382، اولين روزي بود كه وارد خانه استاد شدم و قرار بود كه فقط براي دو تا سه روز پرستارش باشم. اين زمان به يك هفته تبديل شد، ديدم كه آقاي تجويدي احساس نارضايتي نمي كنند، به همكارم گفتم:  استاد ميل ندارند من بروم، گفت: نظر خودت چيست؟ من هم با برخوردي كه از اين خانواده بزرگ و صميمي ديده بودم اصلا نمي خواستم از آن خانه بيرون بيايم و در اين مدت دو سال و اندي هم با رضايت كامل خود و خانواده ام اينجا مانده ام. طوري كه نه تنها خودم، بلكه خانواده و اطرافيانم هم با استاد انس و الفت عجيبي پيدا كرده اند.
به هر حال اميدوارم كه خداوند به ايشان عمر طولاني و به من نيرو و توان دهد تا بتوانم از حضورشان استفاده كنم.
به نظر شما پرستاري از يك چهره شاخص هنري با پرستاري از يك فرد معمولي چه تفاوت هايي دارد؟
اين دو خيلي با يكديگر تفاوت دارند. به نظر من افراد هنرمند از روحيه بسيار حساسي برخوردار بوده و زودرنجند و دل دادن به اين افراد به دليل وضعيت روحي آنها كار مشكلي است. بيماران عادي يا قهر مي كنند يا از پرستار و بيمارستان شكايت مي كنند، ولي استاد فاقد چنين شخصيتي است.
به عنوان شخصي كه مدت زيادي را در كنار استاد سپري كرديد از اخلاق و منش ايشان برايمان بگوييد؟
با توجه به درد و كهولت سني كه ايشان دارند، با آغوش باز و مهر و محبت فراوان از ميهماناني كه به ملاقاتشان مي آيند پذيرايي مي كنند. دوست دارند با همه مهرباني كنند، با هيچ كس با لحن بد صحبت نمي كنند، نام من را هميشه با احترام صدا مي كنند.
يادم مي آيد زماني بود كه استاد از درد پشت بسيار رنج مي بردند،  وقتي به ايشان مي گفتم امروز ملاقات داريد، دردشان را كمتر احساس مي كردند، فقط به من تذكر مي دادند، طوري نشانم دهيد كه درد پشتم مشخص نشود تا در حضور ميهمانان و همكارانم شرمنده نشوم.
ايشان هم در لحظه اي كه ملاقات كنندگان حضور داشتند با اشاره به من نشان مي دادند كه درد دارم يا نه، تا من براي جابه جايي ايشان اقدام كنم.
به هر حال طوري كه من از گوشه و كنار شنيدم و خودم هم در مورد شخصيت موسيقيدان هاي بزرگي كه به سن بالا مي رسند پرسيدم، اين است كه اين دسته از افراد در سنين بالا سكوت مي كنند و پذيراي كسي نيستند. ولي در كل اين خانواده (استاد، همسر، فرزندان و نوه ها) با همه افراد صميميت عجيبي دارند و به گفته شوكت خانم (همسر استاد)، در اين خانه از ساعت 5 عصر به روي همه باز است، هر كس مي خواهد استاد را ببيند، قدمش روي چشم.
از تاثيرات بودن در كنار استاد در زندگي خود بگوييد؟
به نظر من ديدن چنين آدم بزرگي معني بزرگ بودن را به آدم مي فهماند. بودن در كنار استاد، زندگي من را متحول كرده است.
من قبل از اين ماجرا (آشنايي با استاد) از كار در بيمارستان و پرستاري در منزل احساس خستگي مي كردم، اما در اين مدت تقريبا طولاني، نه تنها احساس خستگي نمي كنم، بلكه آرامش معنوي را كه استاد به من مي دهند، حاضر نيستم با هيچ چيز عوض كنم. حتي خانواده و همكارانم در بيمارستان از اين تاثير فوق العاده شخصيت ايشان در وضعيت روحي من متعجب هستند. به عقيده همسرم وقتي چند روزي اينجا نمي آيم، روحيه ام عوض مي شود و دوباره احساس خستگي مي كنم. اين را هم بگويم كه آقاي تجويدي جاي پدر من هستند و خيلي خيلي دوستشان دارم.
استاد با شما در زمينه مراقبت هاي پزشكي همكاري مي كنند؟
بله، هر كاري كه از ايشان بخواهم انجام مي دهند و به من در اين زمينه كمك زيادي مي كنند. حتي در حال حاضر پاهاي استاد حركت نمي كنند و درد دارند، تمام كارهاي فيزيوتراپي را بدون اينكه از طرف استاد اعتراضي شنيده  شود خودم انجام مي دهم، ولي اگر شخص ديگري به پاهايشان دست بزند با اعتراض ايشان رو به رو مي شود. به هر حال وقتي من كنارشان هستم درد را كمتر احساس مي كنند. در اينجا خاطره اي به ذهنم مي رسد كه برايتان تعريف مي كنم.
من چند روزي به دليل مشكلي كه داشتم، نتوانستم اينجا بيايم، شخص ديگري جاي من آمده بود، استاد اسم آن شخص را اصلا صدا نمي كردند وقتي آمدم، رفتم پيش استاد، به هم نگاه كرديم، ديدم از گوشه چشم هاي معصومشان اشك سرازير مي شود. من هم نتوانستم طاقت بياورم و از اتاق بيرون آمدم و به همسرشان گفتم كه شما برويد صورت استاد را پاك كنيد. در اين مدت، استاد هم در ناحيه پا زخم بستر گرفته بودند و هم اينكه خيلي ضعيف و لاغر شده بودند، بالاخره با همكاري صميمانه اي كه خودشان با من داشتند توانستم زخم بسترشان را در مدت يك هفته با تعجب همگان خشك كنم. به هر حال اين موضوع چيزي نيست جز دل، دل من و استاد به هم گره خورده، هر چند كه سنم خيلي پايين تر از ايشان است.
تاكنون پيش آمده كه با استاد خصوصي صحبت كنيد؟
بله، در اينجا خاطره اي به يادم مي آيد كه برايتان تعريف مي كنم.
من هر روز صبح راس ساعت خاصي به اينجا مي آيم، اما يكي از روزها به دليل مشكل مالي كه در زندگي ام پيش آمده بود، قرار بود كه براي گرفتن وام به مبلغ 500 هزار تومان به يكي از صندوق هاي قرض الحسنه مراجعه كنم. همين موضوع باعث شد با كمي تاخير به خانه استاد برسم. از آنجايي كه ايشان صداي زنگ من را مي شناسد، وقتي بر بالينشان رفتم به من نگاه كرد و گفت: دير كردي ساعت گذشته است. گفتم: رفته بودم از صندوقي 500 تومان وام بگيرم. استاد بدون اينكه به من چيزي بگويد به همسرش گفت: شوكت جون، برو از كيف پولت 500 تومان به آقاي محمد زاده بده تا كارش راه بيفتد و مشكلي نداشته باشد. ايشان گفتند 500 تومان نه، 500 هزار تومان استاد فرمودند: هر طوري كه شد مشكلش را حل كنيد اگر اين مشكل داشته باشد من ناراحتم.
بالاخره همسر استاد با كمك پسرشان آقا سعيد مشكل من را حل كردند و آنقدر راجع به اين مسئله با استاد صحبت كردند تا اينكه آرام گرفتند. اين موضوع براي من ارزش زيادي دارد و اين خاطره را هيچوقت از ياد نخواهم برد.
از همسر استاد برايمان بگوييد؟
شوكت خانم با عزت و احترام كامل با استاد برخورد مي كنند. به رغم سن بالايي كه دارند حتي شب ها كه من نيستم همانند مادري دلسوز و مهربان روي صندلي كنار تخت استاد مي نشينند و منتظرند تا كاري را برايشان انجام دهند. البته ايشان با دستپخت فوق العاده اي كه دارند غذاهايي درست مي كنند كه من حتي در خانه خودمان چنين غذاهايي  نخورده ام. به نظر من در اين زمانه چنين همسري كمياب است. به عنوان مثال در بيمارستان به بستگان بيمار مي گوييم كه بيمارتان نياز به همراه دارد، اما برخي از اطرافيان بيمار، بدون اينكه كوچكترين توجهي داشته باشند بيمار را بدون همراه رها مي كنند و مي روند.
راجع به ميهمانان و شاگردان استاد كه به ملاقاتشان مي آيند توضيحاتي بفرماييد؟
دوستان قديمي، خانوادگي، شاگردان، افراد هنرمند و ... براي اينكه استاد معذب نباشند، با تعيين وقت قبلي به ديدارشان مي آيند. اين را هم بگويم روزهايي كه دور و برش شلوغ مي شود و اشخاص زيادي براي ديدنش مي آيند حالش بهتر است و شب آرامش كامل دارد و راحت مي خوابد، اما روزهايي كه كسي به ملاقاتش نمي آيد كسل مي شود، نه حرف مي زند و نه مي خندد.
از شاگردان استاد، آقايان بهرنگ  آزاده، علي فاموري، خانم زره گر بيشتر به ديدارشان مي  آيند. آقاي كشاورز هم يكي ديگر از شاگردان استاد هستند كه در شيراز آموزشگاه موسيقي دارند و هر موقعي كه به تهران بيايند در اولين فرصت از استاد ملاقات مي كنند. گاهي اوقات هم بهرنگ  آزاده، علي فاموري و نوه اش براي استاد  ساز مي زنند كه تاثير بسزايي در روحيه استاد دارد.
انتظارات شما از جامعه هنري در رابطه با استاد چه بوده فكر مي كنيد كه اين انتظارات برآورده شده است؟
جامعه هنري به آقاي تجويدي واقعا مي رسند. مدتي بود كه استاد مي گفتند: من از ديد همگان رفتم و ديگر كسي به من توجه نمي كند. وقتي كه جامعه هنري اين موضوع را شنيدند، خيلي سريع با برنامه اي تنظيم شده به ملاقات استاد آمدند. آقاي روشن روان، جمشيدي و ... بسيار زحمت مي كشند. من در همين جا فرصت را مغتنم مي شمارم و از زحمات فراوان اين جامعه كمال تقدير و تشكر را بجا مي آورم.
كدام يك از كارهاي استاد را بيشتر گوش مي دهيد؟
آتش  كاروان و كودكي. خود آقاي تجويدي هم آهنگ كودكي را از ديگر كارهايشان بيشتر دوست دارند.
از همسر و فرزندان خود بگوييد؟
از همسرم بسيار راضي هستم. همين كه مثل يك استاد دلسوز و مهربان بالاي سر بچه هاست و به وضعيت درسي آنها رسيدگي مي كند و با مشكلات كاري من كنار آمده براي من ارزش فوق العاده  زيادي دارد. سه فرزند دارم. دو پسر و يك دختر. در زبان انگليسي پيشرفت خوبي دارند و قرار است كه بزودي نقاشي و نوازندگي را در محضر دختر استاد و آقاي آزاده شروع كنند.
خيلي صميمانه از شما مي پرسم از موقعيتي كه در حال حاضر در رابطه با استاد داريد راضي هستيد؟
بله، صد در صد، در حال حاضر ديگر خود را به عنوان يك پرستار نمي شناسم، فكر مي كنم كه جزو خانواده استاد شده ام. من پرستاري در منزل را زياد انجام داده ام، ولي چنين شخصيتي را كه هدفش فقط احترام به طرف مقابل و محبت و مهرباني و راضي نگه  داشتن اطرافيان باشد كم ديده ام.
معمولا افراد در سنين بالا بد اخلاق مي شوند و فردي را به عنوان پرستار قبول نمي كنند و ... به گفته همسرشان از همان ابتدا داراي چنين خصايل نيكويي بوده اند و تنها استادي هم هست كه اهل دخانيات نبوده و به گفته خود هنرمندان، شخصيتش جداي از ديگران است و درون پاكي دارد و همين درون پاك است كه باعث شده من با رضايت كامل خود و خانواده ام اينجا ماندگار شوم. انشاءا... كه خداوند به ايشان عمر طولاني و به من نيرو و توان دهد تا بتوانم از حضورشان استفاده كنم و بهره بگيرم.
آرزوي شما به عنوان يك پرستار چيست؟
تنها آرزويي كه من دارم اين است كه بتوانم دل بيماران را به دست بياورم. وقتي از اينجا با خيال راحت مي روم، خيلي خوشحال هستم چون توانسته ام دل استاد را به دست بياورم.
به نظر خودم اگر توانستي دل بيماري را به دست آوري و دعاي بيمار بدرقه راهت باشد خيلي از مشكلات و شكست هاي زندگي، خود به خود كمرنگ  و ناپديد مي شود، چون به اين موضوع خيلي اعتقاد دارم.
من شكستي در زندگي خورده بودم كه دعاي بيماران من را نجات داد و در عرض يك سال تمام زندگي ام دگرگون و مشكلم حل شد و اين را مديون دعاي بيماران هستم.
وقتي در محيط كارم تمام بيماران از عملكردم راضي هستند همين موضوع كفايت كرده و تمام خستگي شيفت شب را از تنم بيرون مي كند.

بر اساس يك مطالعه علمي مشخص شده است كه بسياري از بيماران قلبي، توصيه هاي مراقبتي ضروري مورد نيازشان به هنگام ترخيص از بيمارستان را كه براي بهبود كاملشان لازم است،  دريافت نمي كنند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، به نقل از شبكه خبري بي. بي. سي، كميسيون مراقبت هاي قلبي انگليس در خصوص اين مساله 4 هزار بيمار قلبي در سراسر اين كشور را مورد بررسي قرار داده است. بسياري از اين افراد گفته اند كه به هنگام ترخيص از بيمارستان توصيه هاي حياتي و لازم درباره مراقبت كامل از خود، انجام ورزش هاي ضروري و رژيم غذايي مناسب بدنشان را از پزشكان دريافت نكرده اند.
همچنين از هر 10 سيگاري در انگليس، چهار نفر گفته اند كه تا كنون هيچگونه اطلاعات و توصيه هايي در خصوص ترك سيگار دريافت نكرده اند. با اين حال گزارش اين كميسيون نشان داد كه بيماران قلبي با سرعت بيشتري از معالجات و مراقبت هاي پزشكي در بيمارستان ها بهره مند شده اند و در نهايت مرگ و ميرهاي ناشي از اين بيماري كاهش يافته است. با اين حال اين گزارش مي افزايد كه ضروري است تا به هنگام ترخيص بيماران قلبي از بيمارستان، پزشكان از اين نكته مطمئن شوند كه توصيه هاي لازم و حياتي به بيماران جهت تغييرات ضروري در زندگي شان، رژيم مناسب، انجام ورزش و در نهايت ترك سيگار، ارائه شده است.
اين گزارش در حالي منتشر شده كه مرگ و ميرهاي ناشي از بيماري هاي قلبي يكي از نگران كننده ترين نكات در انگليس است. بيماري هاي قلبي در واقع بيشترين عامل مرگ و مير در اين كشور به حساب مي آيند. بر اساس آمار سالانه 110 هزار نفر بر اثر ابتلا به اين بيماري ها در انگليس جان خود را از دست مي دهند. با اين حال اين رقم در حال كاهش است. وزير بهداشت انگليس نيز اخيرا اعتراف كرده است كه سرويس هاي مناسب براي برخي بيماران قلبي در سراسر اين كشور موجود نيست.
بيش فعالي يك اختلال رفتاري است
كودكان طبقه پايين اجتماع در معرض ابتلا به بيش فعالي قرار دارند. بيش فعالي يك اختلال رفتاري است كه ميزان شيوع آن غالبا 5 تا 10 درصد كودكان سنين مدرسه را دربر مي گيرد. شواهدي وجود دارد كه نشان مي دهد كودكان طبقه اجتماعي پايين بسيار در معرض خطر ابتلا به اين اختلال هستند.
داوود منجزي، كارشناس ارشد روانشناسي و مدير مركز پيش دانشگاهي اقبال لاهوري اهواز در گفت  و گو با خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) - منطقه خوزستان- در تعريف ويژگي هاي يك كودك بيش فعال اظهار كرد: اين كودك هرگز آرام نمي نشيند، مهم نيست كجاست، مثل موتور يكسره كار مي كند و به هيچ چيز توجه ندارد، بدون اجازه در كلاس راه مي رود، نوبت را رعايت نمي كند و مدام حرف مي زند.
وي افزود: شايد شما هم اين صحبت ها را شنيده ايد يا حتي تجربه كرده ايد. اينها توصيف كننده  يك كودك بيش فعال يا داراي تحرك بيش از حد است كه گاه از زبان مادران يا معلمان عاجزانه بيان مي شوند. اختلال بيش فعالي اولين بار در سال 1845 تحت عنوان تحرك بيش از حد توصيف شد. از نظر توزيع در بين دختران و پسران نسبت سه به يك تا 10 متفاوت است.
منجزي تصريح كرد: كودكان مبتلا به اين اختلال بيش از حد سن خود فعالند و دائم مي جنبند. نمي توانند آرام بنشينند، بي قرارند و دائم در حال دويدن هستند. تحرك آنان غالبا با تحرك معمولي تفاوت دارد بدين صورت كه حركت هاي آنان تصادفي، بي برنامه و بي هدف است.
وي اختلال تحرك بيش از حد همراه با نقص يا كمبود، توجه و اختلال تحرك بيش از حد بدون نقص توجه ‍ را از انواع اختلال تحرك بيش از حد بيش فعالي برشمرد و توضيح داد: در اختلال تحرك بيش از حد همراه با نقص يا كمبود توجه، توجه كودك بسرعت از يك چيز به چيز ديگر انحراف پيدا مي كند. آنها بندرت تلويزيون تماشا كرده و بسرعت از كاري به كار ديگر مي پردازند و اغلب قادر نيستند كاري را كه شروع كرده اند تمام كنند. هنگام بازي كردن مقررات را رعايت نمي كنند. اغلب به نظر مي رسد كه گوش نمي دهند. مشخصه عمده آنها اين است كه اين رفتارها بي اختيار انجام مي شود. تفاوت اين اختلال تحرك بيش از حد بدون نقص توجه آن است كه كودك بيش فعال در نوع دوم داراي توجه بيشتر و طولاني تر است.
وي افزود: البته بايد توجه كرد هنگامي مي توان كودكي را مبتلا به اين بيماري دانست كه اين نوع اختلال قبل از هفت سالگي شروع شده باشد، دوره  آن حداقل شش ماه طول كشيده باشد، علت رواني يا عقب ماندگي ذهني نداشته باشد، وراثت به عنوان يكي از عوامل ايجاد كننده اين اختلال مطرح  باشد، اما اظهار نظر قطعي مستلزم تحقيقات دقيق تر و بيشتري است.
اين كارشناس ارشد روانشناسي به ايسنا گفت: اختلال جزئي در مغز كه معمولا در اثر آسيب هاي وارده در دوران جنيني و هنگام تولد رخ مي دهد نيز به عنوان علل ايجاد كننده مطرح هستند. اختلال در تركيب بيوشيميايي خون و انتقال دهنده هاي عصبي نيز موجب اين اختلال قلمداد مي شوند. رژيم غذايي نيز به دليل استفاده از رنگ ها و طعم هاي مصنوعي، مواد پيشگيري كننده از فاسد شدن مواد غذايي و خوراكي هايي مانند آلو، زرد آلو، گوجه فرنگي و خيار به دليل محرك بودن در تشديد اين اختلال موثر قلمداد مي شوند.
منجزي تصريح كرد: متغيرهاي محيطي مانند نور مهتابي و سرب نيز از ديگر عوامل بروز اين نوع اختلال به شمار مي آيند. تماس بدن با سرب مي تواند موجب بروز حمله عصبي و عقب ماندگي ذهني  شود و در آن ترديدي نيست. تحقيقات نشان داده است كودكاني كه در مجاورت سرب بوده اند علائمي از اين اختلال را نشان داده اند. نورمهتابي نيز به عنوان يك محرك مطرح شده، اما به طور قطع اثرش مشخص نشده است.

در تمام دنيا مسئله بهداشت و درمان همواره به عنوان يكي از اولويت هاي كاري دولت هاست. با توجه به اينكه در آستانه انتخابات رياست جمهوري قرار داريم جمعي از دست اندركاران حوزه بهداشت و درمان انتظارات خود را از رئيس جمهور آينده اعلام كردند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، هاديپور، مديرعامل انجمن حمايت از بيماران تالاسمي گفت: رئيس جمهور آينده، افزايش سهم بهداشت و درمان از توليد ناخالص ملي و عدالت در توزيع خدمات بهداشتي را بايد در برنامه هاي خود بگنجاند.
قويدل، مديرعامل كانون هموفيلي  اعتقاد دارد: رئيس جمهور آينده بايد سياست و برنامه اي را در عرصه بهداشت و درمان پايه ريزي كند كه اساس آن اين تفكر باشد كه اين حوزه قابل واگذاري به بخش خصوصي نيست.
شريفي مقدم، دبيركل خانه پرستار گفت: اجراي اصل 29 قانون اساسي، ارتقاي شاخص هاي بهداشت و درمان و تحول بنيادين در ساختار مديريتي سيستم بهداشت و درمان را در برنامه هاي خود مدنظر قرار داده است.
سيامك عزيزي، دبيركل جمعيت اسلامي پرستاران تصريح كرد: ساماندهي وضعيت خدمات بيمارستان ها به نحوي است كه با لغو قانون خودگرداني بيمارستان ها و توقف خصوصي سازي بهداشت و درمان و ايجاد امكان جذب نيرو بالاخص در بخش پرستاري، ارائه خدمات مطلوب به مردم فراهم شود.
دكتر طاهري، ارولوژيست درباره انتظار خود به ايسنا گفت: رئيس جمهور آينده بايد در انتخاب همكاران وزارت بهداشت دقت و حساسيت ويژه اي به خرج دهد.
دكتر صدقياني، رئيس انجمن اداره امور بيمارستان ها اضافه كرد:   از آنجايي كه رفرم بيمارستان در جلب رضايت و سلامت مردم نقش اساسي ايفا مي كند بايد در راس برنامه هاي دولت قرار گيرد.
توكلي مديرعامل انجمن كبد تصريح كرد: تنها انتظاري كه از رئيس جمهور آينده داريم اين است كه توجه خاصي به بيماران صعب العلاج بخصوص بيماران مبتلا به هپاتيت و ايدز داشته باشد و حتي المقدور اين بيماران جزو بيماران را خاص قرار دهد.
خداكرمي، دبير انجمن علمي مامايي اظهار كرد: تقاضا داريم كه با ايجاد اصلاحات و تحول در سيستم بيمه اي كشور، خدمات مامايي تحت پوشش بيمه قرار گيرد.
دكتر رجب، رئيس انجمن ديابت كشور گفت:  از رئيس جمهور آينده انتظار داريم يا ديابت را به عنوان بيماري هاي خاص قرار دهد يا افراد ديابتي بيمه شوند و همچنين هزينه هاي درماني ديابتي ها را بيمه ها پرداخت كنند.
دكتر واقفي،  دبير انجمن علمي داروسازان تصريح كرد: رئيس جمهور آينده بايد احاطه كامل به تمام مسائل وزارتخانه ها داشته باشد و به بخش بهداشت و درمان توجه ويژه اي كند و مشكلاتي كه در گذشته در بهداشت و درمان داشته ايم را برطرف سازد.
ارشاد، رئيس هيات مديره كانون هموفيلي به ايسنا گفت:  تامين داروها براي بيماران و اشتغال مناسب براي بيماران خاص را فراهم كند.
دكتر راحمي، دبير شوراي عالي نظام پرستاري تصريح كرد:  توجه به سلامت جامعه با افزايش سهم سلامت از درآمد ناخالص و توجه به بيمه همگاني و دفاع از حقوق پرستاران به عنوان يكي از اعضاي تيم سلامت و به كارگيري در سه سطح بهداشت، درمان و توانبخشي با نگرش سلامت بايد در برنامه هاي رئيس جمهور آينده مشاهده شود.
محمد خوشنويس، رئيس هيات مديره تهران بيان كرد:  از رئيس جمهور آينده خواستاريم تا امنيت شغلي پرستاران و امنيت بيمار در بيمارستان ها را فراهم كند.
دكتر محمدعلي اسدي، دبير شوراي آموزش با اشاره به اينكه سلامت همواره يكي از اولويت هاي جامعه سالم محسوب مي شود، تصريح كرد:  رئيس جمهور آينده بايد از خصوصي سازي جلوگيري كرده و از بين بردن ارتباط مستقيم مالي پزشك با بيمار را در برنامه هاي خود در نظر بگيرد.
بهروز دادخواه، عضو شوراي عالي نظام پرستاري اظهار كرد: رئيس جمهور آينده نبايد اهل شعار باشد و بايد به انجمن ها و پرستاران بيشتر بها بدهد.
ميرزابيگي، رئيس سازمان نظام پرستاري گفت: ايجاد عدالت در عرصه بهداشت و درمان براي مردم و كاركنان عرصه بهداشت و درمان و ايجاد فرصت هاي مناسب براي حضور و خدمت رساني تمام گروه هاي پزشكي بخصوص پرستاري بايد در اولويت كاري رئيس جمهور آينده ديده شود.
مصطفي قاسمي، مدير عامل انجمن حمايت از بيماران كليوي گفت: از رئيس جمهور آينده انتظار داريم برنامه سيستم بهداشت و درمان خود را به مردم اعلام كند. دكتر محمدعلي بيطرف، جراح مغز و اعصاب گفت: از رئيس جمهور توقع داريم تعرفه هاي پزشكي واقعي و شان و منزلت را به جامعه پزشكي برگرداند و بيمه ها را كارآمد كند.
دكتر ايرج خسرونيا، رئيس جامعه پزشكان داخلي گفت: از رئيس جمهور آينده مي خواهيم مشكل تعرفه و ماليات پزشكان را توسط يك مدير شايسته حل كند.
دكتر امير حسين كامبوزيا، جراح فك و صورت و دهان با تاكيد بر اينكه رئيس جمهور آينده بايد به مشكل اشتغال و اقتصاد جامعه سر و سامان دهد، اضافه كرد: از رئيس جمهور آينده انتظار داريم مشكل بيكاري پزشكان جوان را حل كند.
دكتر عبدالرضا سودبخش، متخصص بيماري هاي عفوني تصريح كرد: از رئيس جمهور آينده انتظار داريم كه در انتخاب وزير بهداشت و درمان نهايت دقت را به خرج دهند و فردي لايق كه قادر به حل مشكلات اين بخش باشد را برگزينند.