كودكان به دليل ناتواني در تشخيص خطرات، همواره در معرض خطراتي هستند كه ممكن است در هنگام بازي براي آنان اتفاق بيفتد.اين وظيفه توليدكنندگان شهرداري و والدين است كه از بروز چنين حوادثي براي كودكان جلوگيري كنند
فرا رسيدن فصل تابستان و گذران بخش زيادي از اوقات فراغت جوانان، نوجوانان و كودكان در فضاهاي سبز و بوستان ها، پديده اي است كه هرچند در نگاه عاميانه چندان به چشم نمي آيد، اما ضرورت انعطاف اينگونه اماكن تفريحي در مقابل نيازها، ضرورت ها و خواسته هاي محيطي را بخوبي نشان مي دهد. تنوع كاركردهاي تخصصي، تاسيس بوستان ها در مقياس هاي محلي، شهري، منطقه اي يا جنگلي و... از يك طرف و افزودن فضاهايي با كاركردهاي فرهنگي، هنري، علمي، پژوهشي، آموزشي و... از سوي ديگر، همگي حكايت از انعطاف پذيري پارك ها و بوستان هاي شهري و تطبيق با نيازها در هر زمان و مكاني دارد.
كاركرد تفريحي
بوستان ها امروزه از عمده ترين مراكز گذران اوقات فراغت براي اقشار مختلف اجتماعي هستند. با گسترش شهرنشيني و توجه بيشتر به پديده اي به نام اوقات فراغت، هر روزه شاهد ابداعات، اختراعات، برنامه ها، وسايل متعدد و... براي پر كردن اوقات فراغت هستيم. در ايران، بوستان ها يكي از قديمي ترين مراكزي هستند كه به سرعت جايگزين اماكن تفريحي نوعا اختصاصي اطراف شهرها شدند. با كوچك شدن نسبي مساحت يا عرصه منازل نيز بر ضرورت ايجاد اماكن عمومي براي تفريح افزوده شد. از طرف ديگر، جماعت شهرنشين براي فرار از آلودگي هاي صوتي ناشي از زندگي و كار در شهر، بوستان ها را بهترين محل براي آرامش و رفع خستگي خود يافت. اين ضرورت با توجه به وجود وسايل بازي و سرگرمي در بوستان ها براي كودكان و نوجوانان تنها و محدود در محيط خانه نيز محسوس شد تا حدي كه بعضي از اقشار و افراد هر روزه ساعتي ازعمر خود را در بوستان صرف مي كنند و در مقاطعي همانند روزهاي پايان هفته، بخصوص در فصول بهار و تابستان يا ايامي همچون سيزده به در، كمتر كسي است كه در شهر باشد و به يكي از بوستان هاي اطراف خود پناه نبرد.
نحوه و ميزان گذران اوقات فراغت فردي، گروهي و خانوادگي بستگي مستقيمي به فرهنگ مردم يك كشور دارد و در ايران نيز بشدت تحت تاثير فرهنگ شهرنشيني است. كودكان و نوجوانان معمولا به صورت خانوادگي و به طور خاص دانش آموزان به صورت گروهي، جوانان و سالمندان به صورت فردي و گروهي به منظور تفريح در بوستان ها حضور پيدا مي كنند. كاركرد تفريحي بوستان ها، به طور مشخص جايگزين قسمتي از كاركردهاي تفريحي خانواده، روابط همسايگي و محلي، بازار و... شده است.
توصيه هاي ايمني
براساس آمار منتشر شده در كشورهاي اروپايي و آمريكايي سالانه هزاران كودك به دليل عدم رعايت ضوابط ايمني در هنگام استفاده از اين وسايل به مراكز درماني مراجعه مي كنند كه بعضا در پاره اي مواقع مرگ كودكان را به همراه داشته است، ولي متاسفانه در كشور ما آمار دقيقي از اينگونه حوادث در دست نيست. كودكان به دليل شرايط سني كم و ناتواني در تشخيص اين خطرات، همواره در معرض خطرات بالقوه اي هستند كه ممكن است در هنگام بازي براي آنان اتفاق بيفتد. پس اين وظيفه توليدكنندگان، مسئولان ذي ربط در شهرداري و والدين است كه شرايطي را مهيا كنند تا از بروز چنين حوادثي براي كودكان جلوگيري كنند.
مركز بهداشت كار شهرداري تهران در زمينه تدوين استانداردهاي ايمني و بهداشتي كه مي بايست در اينگونه اماكن وجود داشته باشد فعاليت هاي گسترده اي را آغاز كرده است از جمله تدوين ضوابط بهداشت و ايمني محل هاي بازي كودكان در پارك ها كه مي بايست در شهرداري تهران به مورد اجرا گذارده شود. عدم رعايت مسائل ايمني و بهداشتي در توليد، نگهداري و استفاده از تجهيزات بازي عمومي موجود در پارك ها مي تواند صدمات جبران ناپذيري را براي كودكان كه مراجعان اصلي به اين اماكن هستند دربرداشته باشد.با توجه به اين مسائل به منظور كاهش حوادث در محل هاي بازي عمومي و افزايش ضريب ايمني در اين اماكن، شركت شهر سالم تهران 15 توصيه ساده به والدين و مراجعان به پارك ها پيشنهاد كرد كه اين توصيه ها مي بايست روي تابلويي در مدخل ورودي محل هاي بازي كودكان در پارك ها نصب شود.
اين توصيه ها شامل موارد زير است:
۱ - والدين مي بايست به بازي كودكان نظارت كافي داشته باشند.
۲ - والدين و كودكان نبايد از وسايل بازي به عنوان نيمكت و محل نشستن استفاده كنند.
۳ - به دليل امكان آلودگي، كودكان نبايد به سطل هاي زباله موجود در پارك دست بزنند.
۴ - والدين مي بايست قبل از استفاده كودكان از وسايل بازي سطح آن را از نظر داغ نبودن بررسي كنند.
۵ - با توجه به اينكه يكي از علل بروزحوادث در زمين هاي بازي گير كردن بند كلاه، باراني و بند دور يقه لباس كودكان به وسايل بازي است، توصيه مي شود به منظور پيشگيري از اينگونه حوادث، قبل از بازي، اينگونه بندها از روي لباس كودكان برداشته شود.
۶ - توصيه مي شود كودكان هنگام بازي، از انگشتر و گردنبند استفاده نكنند، زيرا وجود اين وسايل در هنگام بازي مي تواند باعث گير كردن اجزاي بدن كودكان شود و ايجاد حادثه كند.
۷ - كودكان پيش دبستان (2تا 5 سال) مجاز به استفاده از الاكلنگ، سرسره هاي طولاني و مارپيچ، ميله هاي بالارونده، نرده هاي افقي و نرده هاي مدور يا منحني نيستند.
۸ - ايستادن كودكان روي محور الاكلنگ وبه حركت درآوردن آن به وسيله نيروي پاها ممنوع است.
۹ - كودكان در هنگام حركت تاب، مجاز به سوار و پياده شدن از آن نيستند.
۱۰ - استفاده ازتاب به صورت ايستاده ممنوع است.
۱۱ - كودكان در هنگام بازي نبايد به طرف تاب در حال حركت بدوند يا اينكه به اين وسيله پشت كنند، زيرا ضربه حاصل از برخورد تاب مي تواند باعث ايجاد حادثه شود.
۱۲ - استفاده همزمان بيش از يك نفر از تاب هاي تك صندلي ممنوع است.
۱۳ - توصيه مي شود كودكان پيش دبستاني از چرخ و  فلك استفاده نكنند و چنانچه استفاده شد حتما والدين به بازي آنها نظارت كامل داشته باشند.
۱۴ - سوار و پياده شدن از چرخ و فلك در هنگام حركت ممنوع است.
۱۵ - سرخوردن به صورت معكوس، ايستاده و بالا رفتن از سطح سرسره به جاي استفاده از پله يا لبه ها به جاي بستر سرسره ممنوع است.

صبح اول وقت بود. با عجله در يكي از پياده روهاي تهران در حال حركت بودم و سعي داشتم هرچه سريع تر خودم را به ايستگاه تاكسي يا اتوبوس برسانم. اگرچه قديم ترها هميشه مادرم نصيحت مي كرد كه در كوچه و خيابان چيزي نخوريم كه نكند خداي نكرده آدم نداري ببيند و دلش بخواهد، به خاطر گرسنگي اول صبح، دست در كيفم كردم و يك عدد بيسكوئيت كوچك درآوردم و يواشكي شروع به خوردن كردم.
وقتي كه بيسكوئيت تمام شد متوجه يك مشكل بزرگ شدم، آنهم اينكه نمي دانستم بايد با كاغذ بيسكوئيتي كه روي دستم مانده بود، چه كنم. به آن طرف خيابان هم چشم انداختم ولي خبري نبود. كاغذ بيسكوئيتي را توي كيفم گذاشتم و حدود 500 متر بعد به اولين سطل زباله عمومي كنار پياده رو رسيدم و ترتيب كاغذ بيسكوئيت را دادم.
اين اتفاق باعث شد كه دقت بيشتري در مورد فراواني سطل هاي زباله به خرج بدهم، نتيجه دقت من هم اين بود كه متاسفانه در اكثر خيابان هاي شهر اين فراواني قابل توجه نيست. شايد مسئولان محترم شهرداري تعداد يا فاصله قرار گرفتن سطل هاي زباله از همديگر را برابر با استاندارد خاصي كارشناسي كرده و در نظر گرفته باشند، ولي در اين بين دو مسئله اساسي مطرح است. اولا اينكه آيا استاندارد مذكور با ميزان جمعيت تهران تناسب دارد يا نه و ديگر اينكه آيا اين تعداد با واقعيت هاي فرهنگي جامعه شهروندي ما نسبت دقيقي مي تواند داشته باشد يا خير؟ منظره نه چندان زيباي بسياري از سطل هاي زباله سرريز، ظاهرا بيانگر اين مدعاست كه نسبت اين سطل ها با جمعيت همخواني ندارد. كافي است نگاهي به جايگاه هاي جمع آوري زباله در خيابان وليعصر(عج) بيندازيد. از طرف ديگر با توجه به شلوغي شهر، عدم تقيد برخي از شهروندان به اصول فرهنگي و از طرف ديگر سرعت سرسام آور زندگي در اين روزگار و اين شهر لازم است كه زمينه هاي كافي براي شهروندان فراهم شود تا متوجه شويم كه شهروندان چندان از پاكيزگي رويگردان نيستند. ضمن اينكه هر كدام از اين سطل ها مي توانند يك بار ديگر لزوم رعايت پاكيزگي شهري را به شهروندان گوشزد كنند.
يكي از اصول تبليغات، تكرار فراوان پديده مورد تبليغ پيش چشم مخاطب است و اين وظيفه مي تواند به عهده سطل هايي باشد كه مي توانند در جاي جاي پياده روها تعبيه شوند. براي آزمون اين مدعا هم مي توانيم ابتدا چنين طرحي را فقط در يكي از خيابان هاي تهران آزمايش كرده و مثلا در هر فاصله 50 متري يك عدد سطل زباله تعبيه كنيم. خواهيم ديد كه نسبت افزايش پاكيزگي بيشتر از نسبت كاهش فاصله سطل ها خواهد بود.
شايد شهروند تهراني امروز حوصله نگه داشتن يك تكه زباله تا 500 متر آنطرف تر را نداشته باشد، ولي اگر اين طرح اجرا شود، مطمئن خواهد بود كه خيلي زود مي تواند با مراعات آداب شهروندي وظيفه اش را انجام دهد. نكته ديگر اينكه ظاهرا يكي از راهكارهاي تبليغاتي كارگشا براي تفكيك زباله نيز در اين بين به فراموشي سپرده شده است. تجهيز نقاط مختلف شهر به سطل هايي كه زباله هاي مختلف را از دهانه هاي جداگانه دريافت مي كنند، مي تواند باعث گسترش اين فرهنگ و تسري آن به فرهنگ شهروندي خانواده ها نيز بشود. محاسن تفكيك زباله هاي شهري بر هيچ كس پوشيده نيست. براي انجام اين كار بهترين تبليغ استفاده فراوان از خود ابزار است. شايد در كمترين تبليغات امكان اين صرفه جويي دوطرفه فراهم باشد. تير را بيندازيد، به هر دو هدف اصابت خواهد كرد.

دومين كلانشهر كشور هم مثل تهران با مشكل افزايش سرسام آور اجاره بهاي مسكن روبه روست. مشهد كه همچون تهران پذيراي خيل عظيم مهاجران است، باوجود ساخت و ساز انبوه در شهرك هاي اطراف آن ظاهرا نتوانسته است تقاضاي مستاجران را براي مسكن فراهم كند.
البته اين ظاهر ماجراست و شهرداري مشهد اين افزايش بها را اتفاقي نادر و عجيب مي داند، چرا كه در سالهاي قبل، شهرونداني كه به لحاظ مالي توانايي اجاره مسكن در فصول گذشته را نداشتند، مسكن مورد نظر خود را در فصل تابستان، آنهم به دليل خالي شدن واحدهاي مسكوني كه در اختيار دانشجويان شهرستاني بوده است و كاهش تقاضا و نرخ اجاره بها انتخاب مي كردند.
اما اين روزها افزايش 30درصدي اجاره بها در اوايل تيرماه به نسبت تيرماه سال گذشته، بسياري از شهروندان را شوكه كرده است.
مثلا مبلغ اجاره يك واحد۴۵متري نوساز در قاسم آباد كه از مناطق تازه ساز حومه شهر است، 5ميليون تومان پيش و يكصدهزار تومان اجاره است. افزايش معمول نرخ اجاره بها، سالانه 10 تا 15 درصد است، اما اين نرخ در مشهد، امسال 30 درصد افزايش داشته است.

حقوق شما ماهيانه چقدر است؟ نه، بگذاريد سوالي مطرح كنيم كه راحت تر به اصل مطلب برسيم. كرايه تاكسي و هزينه رفت و آمد زندگي روزمره شما در ماه چقدراست؟ يا چقدر در ماه براي صرف غذا يا خوراكي و تنقلات در بيرون از خانه مي پردازيد؟ 30هزارتومان، 40هزارتومان؟ بيشتر يا كمتر؟
براي قشر متوسط جامعه تهراني، پرداخت چنين مبالغي براي هزينه رفت و آمد در شهر يا خوردن ساندويچ و پفك و چيپس و يك پرس كوبيده در يك ظهر جمعه در ييلاق هاي شمال شهر ظرف يك ماه رقمي معقول و منطقي است، اما جالب است بدانيد كه اين رقم (40هزارتومان يا كمي بيشتر) درآمد ماهيانه جمعيتي در حدود يك ميليون و 700هزار نفر از ايراني هاست. اين رقم را از خودمان نساخته ايم. محمد حسين شريف زادگان كه در همايش حاشيه نشيني و امنيت قضائي صحبت مي كرد، گفت: درآمد ماهيانه يك ميليون و 700هزار نفر در كشور كمتر از 43هزار تومان است. منابع اطلاعاتي وزير رفاه و تامين اجتماعي در اين مورد معلوم نيست، اما لابد آنها هم ابزار خود را براي اين كار دارند. شريف زادگان آمار ديگري هم ارائه داد: 7 ميليون و 500 هزار نفر ازجمعيت كشور هم علاوه بر نداشتن درآمد، از نظر لوازم اوليه زندگي مشكل داشته و 11 ميليون و 300 هزار نفر هم داراي فقر مطلق هستند.
اين آمار، اگر در تهيه و ارائه آن، دقت كافي به كار رفته باشد، به خوبي پاسخ اين موضوع را مي دهد كه چرا امروز براي بسياري از ايراني ها عدالت اجتماعي و توزيع عادلانه درآمد از اهميت زيادي برخوردار است.

ويراژ در پيست اتومبيلراني
خيابان هاي تهران، بخصوص خيابان هاي آفريقا يا محله هايي مثل شهرك غرب، شب ها شاهد ويراژ اتومبيل هاي مدل بالا و ساخته شده براي مانور و خودنمايي است. تصادفات مهيب، صداي بلند اگزوز و موسيقي و ترس از عبور از خيابان هم عواقب اين تفريح خودخواهانه است. با وجود اين عواقب است كه لازم نيست توضيح دهيم خيابان هاي پايتخت شلوغي چون تهران، جاي اين تفريح آزاردهنده نيست. براي چنين تفريحاتي در همه دنيا جا و مكان مخصوص خودش تعريف شده است، آن هم پيست اتومبيلراني است.
در ايران هم هر از چندگاهي فدراسيون اتومبيلراني مسابقات ريس و رالي اتومبيلراني را برگزار مي كند و اعلام كرده است كه امكانات پيست هم در اختيار كساني كه قصد به نمايش گذاشتن يا آزمايش مهارت هاي خود و توانايي هاي خودشان را دارند، گذاشته مي شود.
اين فدراسيون در آخرين اطلاعيه خود اعلام كرده است كه براي دومين بار در سال 84 رقابت هاي قهرمان كشوري ريس اتومبيلراني را برگزار مي كند. اين مسابقه به مناسبت سالگرد شهداي هفتم تير در ساعت 10 روز جمعه هفدهم تيرماه در پيست مجموعه آزادي در 11 كلاس:
رنو استاندارد 1100، پرايد و پي كي استاندارد، پژو 206 با حجم موتور 4/1 استاندارد، پژو 206 با حجم موتور 6/1 استاندارد، پژو 405 و پرشيا، سمند با موتور 8/1 استاندارد، كلاس 1400 جي تي، كلاس 1600جي تي، كلاس 2000 جي تي، كلاس 2500 جي تي، كلاس آزاد جي تي و كلاس اختصاصي برگزار مي شود. اگر علاقه داريد مهارت خود را در رانندگي به رخ ديگران بكشيد تا 15 تيرماه فرصت داريد به فدراسيون اتومبيلراني مراجعه و در مسابقات ثبت نام كنيد.
آغاز بهينه سازي مصرف انرژي در ساختمان ها
منطقه 10 تهران تا پايان سال شاهد بهينه سازي 120 ساختمان براي صرفه جويي در مصرف انرژي خواهد بود.
طرح بهينه سازي مصرف سوخت در كشور كه از نظر اهميت در زمره طرح هاي ملي كشور قرار دارد با همكاري سازمان بهينه سازي مصرف سوخت كشور و شهرداري منطقه 10 تهران به اجرا درآمده است. براساس اين گزارش، در اجراي اين طرح، اقدامات بهينه سازي مصرف سوخت در 120 ساختمان عمومي و دولتي كشور به اجرا درمي آيد.
اين گزارش حاكي است: تا پايان سال 83، موتورخانه 70 ساختمان اصلاح و عايقكاري شده و 10 دستگاه مشعل كم مصرف نيز در موتورخانه ساختمان هاي منطقه 10 تهران نصب شده است.
همچنين 55 ساختمان عمومي و دولتي در منطقه 10 تهران مجهز به سيستم كنترل هوشمند در موتورخانه خود شده اند.
۱۸۶۵ متر مربع پنجره دوجداره آلومينيومي ترمال بريك، 960 متر مربع پرده كركره پارسيانا و 7300 متر مربع عايقكاري حرارتي ديوار و سقف از جمله اقداماتي است كه در اين طرح تاكنون انجام شده است. همچنين با اجراي اين طرح 108 دستگاه آبگرمكن خورشيدي در ساختمان هاي منطقه 10 تهران نصب شده است.
هدف از اجراي اين طرح، تبليغات گسترده و اطلاع رساني به مردم جهت تغيير الگوي سوخت مصرفي و انجام اقدامات لازم در راستاي كاهش مصرف سوخت در ساختمان هاست.