امير بهادري نژاد
تيم ملي فوتبال ايران روز پنج شنبه ۳۰ تير جهت برگزاري يك اردوي ۱۶ روزه روانه كشور انگليس خواهد شد و روز شنبه ۱۵ مرداد به ايران بازمي گردد.
در جريان اين اردوي تداركاتي، قرار است تيم ايران سه بازي جدي با تيم هاي كوئينز پارك رنجرز و ميل وال از دسته اول و پورتسموث از ليگ برتر انجام بدهد. در آستانه اين سفر، آخرين اخبار و اطلاعات مربوط به حضور تيم ملي را در اردوي تداركاتي انگليس با هم مرور مي كنيم.
اسكان در هتل تيم ملي انگليس
تيم ايران روز پنج شنبه اين هفته با يك پرواز مستقيم وارد فرودگاه هيترو شهر لندن خواهد شد. محل اقامت تيم ايران در همان هتلي خواهد بود كه تيم ملي انگليس در زمان انجام بازي هاي خود در ورزشگاه ويمبلي در آن اقامت داشت. همچنين محل برگزاري اردوي تداركاتي تيم ملي، كمپ ملي بيشم ابي «Bisham Abbey National Training Center» است كه در واقع كمپ تيم ملي فوتبال انگليس نيز در اين مكان برپا مي شود.
چرا اردو در انگليس؟
البته اولين سؤالي كه در ذهن هواداران فوتبال بوجود مي آيد اين است كه به چه دليل برانكو، اين زمان از سال را براي برگزاري اردو انتخاب كرد آن هم در شرايطي كه در حدود يك سال تا برگزاري رقابت هاي جام جهاني زمان باقي است.
يكي از ايرانيان مقيم لندن كه با فدراسيون فوتبال نيز ارتباط دارد در اين رابطه مي گويد: برانكو، قبل از اين كه صعود تيم ملي به جام جهاني مسجل شود، اين اردو را تدارك ديد و هدف از برگزاري آن، آماده سازي بازيكنان براي بازي سرنوشت ساز با ژاپن در توكيو بود. او مي دانست كه اگر سرنوشت صعود تيم ملي به بازي با ژاپن كشيده بشود، آن گاه هياهو و حاشيه هاي بسياري در اطراف تيم ملي بوجود خواهد آمد به همين دليل قصد داشت تيم خود را به مدت دو هفته به دور از تمام جنجال ها به مكاني آرام و سبز بياورد و در اين فضاي آرام به تمرين بپردازند.
اما پس از اين كه صعود تيم ملي به جام جهاني پيش از ديدار با ژاپن مسجل شد، برانكو برنامه هايش را تا حدودي تغيير داد و قصد دارد از اين اردو براي محك زدن بازيكناني كه كمتر فرصت بازي به آنها در تيم ملي رسيده استفاده بشود.
نخستين بازي
تيم ملي ايران روز شنبه اول مرداد ماه، نخستين ديدار خود را مقابل تيم دسته اولي كوئينز پارك رنجرز در ورزشگاه لافتس رود شهر لندن انجام مي دهد.
كوئينز پارك رنجرز فصل گذشته در رقابت هاي دسته اول فوتبال انگليس در مكان يازدهم قرار گرفت. اين تيم در فصل قبل ۴۶ ديدار انجام داد كه حاصل آن ۱۷ برد، ۱۱ تساوي، ۱۸ باخت، ۵۴ گل زده، ۵۸ گل خورده و ۶۲ امتياز بود.
اين ديدار ساعت ۱۵ به وقت محلي و ساعت ۳۰/۱۸ به وقت تهران برگزار مي شود كه بليت هاي آن از چند روز قبل در معرض فروش قرار داده شده است. بليت هاي اين بازي ،۲۰ ۱۵ و ۱۰ پوند است و افراد زير ۱۶ سال مي توانند با پرداخت ۵ پوند به تماشاي اين بازي بپردازند.
در ورزشگاه لافتس رود يك جايگاه ۵۰۰ نفري ويژه خانواده هاي ايراني در نظر گرفته شده كه خانواده هاي علاقه مند مي توانند با تهيه بليت در اين جايگاه به تماشاي بازي بپردازند.
افتخار بزرگ
مديرعامل باشگاه كوئينز پارك رنجرز «بيل پاور» است. وي در مورد چگونگي شكل گيري اين ديدار گفت: چندي پيش فردي از طرف فدراسيون فوتبال ايران با ما تماس گرفت و پيشنهاد برگزاري يك مسابقه را به ما ارائه داد. ما هم بلافاصله اين پيشنهاد را پذيرفتيم چون براي ما افتخار بزرگي است كه با يك تيم ملي كه بازيكنان بزرگي دارد بازي كنيم بويژه اين كه تيم ايران به رقابت هاي جام جهاني راه يافته است.
البته ما قبلاً ميزبان تيم هاي ملي جهان بوده ايم اما اولين باري است كه با ايران بازي مي كنيم.
وي در ادامه گفت: به نظرم اين ديدار براي ما بسيار مفيد است چون مراحل آماده سازي براي فصل آينده را طي مي كنيم و بازي با ايران مي تواند محك بسيار خوبي براي بازيكنان ما باشد تا مربي تيم ميزان آمادگي تيمش را بسنجد.
وي در مورد نتيجه اين ديدار گفت: در فوتبال تمام تيم ها براي برد وارد ميدان مي شوند البته نبايد فراموش كرد كه ما با تيم ملي يك كشور كه به جام جهاني راه يافته بازي مي كنيم و كسب نتيجه آبرومند مقابل چنين تيمي افتخاري بزرگ برايمان محسوب مي شود. به هر حال تلاش مي كنيم كه اين بازي را ببريم.
مسدود شدن خيابان ها
مارك آستين مدير بازرگاني باشگاه كوئينز پارك رنجرز است كه اطلاعات جالبي در مورد بازي روز شنبه آينده دارد: چندي پيش يك اي ميل از آرژانتين دريافت كرديم كه فرستنده آن خود را رابط فدراسيون فوتبال معرفي كرد. او در نامه خود درخواست بازي با كوئينز پارك رنجرز را مطرح كرد كه ما با افتخار اين درخواست را پذيرفتيم.
چون اين درخواست پيش از بازي ايران به بحرين بدست ما رسيد، من شخصاً بازي ايران _ بحرين را از تلويزيون تماشا كردم. پس از پايان اين بازي، ايراني هاي مقيم لندن به خيابان ها ريختند و حتي خيابان هاي اطراف ورزشگاه لافتس رود به مدت يك ساعت بسته شد.شهرونداني كه از اين موضوع بي اطلاع بودند تعجب كردند كه چرا مردم پرچم ايران را تكان مي دهند و بوق مي زنند اما بعداً در اخبار متوجه شدند كه اين جشن به دليل صعود تيم ايران به جام جهاني برپا شده بود.
اميدواريم كه ايراني ها مقيم لندن از بازي ايران و كوئينز پارك رنجرز لذت ببرند.
انتظار جامعه ايراني
در آستانه سفر تيم ملي به انگليس، جامعه ايراني اين كشور و بويژه شهر لندن، براي ديدار با ملي پوشان لحظه شماري مي كنند. در حال حاضر حتي يك تيم نوجوانان متشكل از بازيكنان ايراني مشغول رايزني با مقامات سه باشگاه كوئينز پارك رنجرز، ميل وال و پورتسموث هستند تا اين كه پيش از آغاز بازي اين تيم ها با ايران، حركات نمايشي و نمادين در زمين چمن انجام بدهند.
تيم ايران ۷ روز بعد از بازي با رنجرز در شهر لندن با ميل وال ديدار مي كند و در آخرين ديدار خود در روز ۱۵ مرداد به مصاف پورتسموث مي رود. ورزشگاه پورتسموث در فاصله ۵/۱ ساعتي جنوب غربي لندن واقع است. البته شايد تيم ايران چند بازي تداركاتي با تيم هاي نه چندان مطرح در لابه لاي اين سه بازي انجام بدهد.
تاريخچه باشگاه كوئينز پارك رنجرز(۲۰۰۴-۱۸۸۲)
باشگاه كوئينز پارك رنجرز در سال ۱۸۸۲ توسط پسران مدرسه Droop Street Board تأسيس شد. در واقع از اين مدرسه به عنوان مقر اين باشگاه استفاده شد و در ابتدا آن را «سنت جودس» مي ناميدند.
در سال ۱۸۸۶ تيم فوتبال اين باشگاه به نام «كرايست چرچ رنجرز» تاسيس شد و چون اغلب بازيكنان آن اهالي منطقه كوئينز پارك رنجرز بودند نام تيم را به كوئينز پارك رنجرز تغيير دادند.
رنگ پيراهن رنجرز آبي تيره و آبي روشن بود كه در ابتدا بازي هاي دوستانه انجام مي دادند. در آن زمان تنها تجهيزات باشگاه چهار تير دروازه بود و از چسب نواري به عنوان تيرهاي افقي استفاده مي كردند، زمين بازي اين تيم يك قطعه زمين بود كه در آن نخاله هاي ساختماني تخليه مي شد. البته پس از مدت كوتاهي، رنجرز اين زمين را ترك كرد و زمين چمن ديگري اجاره نمود كه اجاره ساليانه آن ۸ پوند در سال بود.
در سال ،۱۸۸۸ اين تيم زمين آبرومندي را به مبلغ ۲۰ پوند اجاره كرد و از آن زمان به بعد بليت فروشي براي تماشا گران آغاز شد.
در فصل ۸۹ _ ۱۸۸۸ زمين چمن باشگاه غيرقابل بازي شد به همين دليل بين سالهاي ۱۸۹۰ تا ،۱۸۹۲ تيم رنجرز ۴ زمين چمن عوض كرد.
در اين سال، رنجرز رنگ پيراهن خود را به سبز و سفيد تغيير داد و در ليگ غرب لندن شركت كرد. در همين سال رنجرز با شكست دادن فولهام قهرمان جام حذفي غرب لندن شد و در دو سال متوالي اين مقام را تكرار كرد.
در فصل ۹۵-۱۸۹۴ ، اين تيم قهرمان جام لندن شد و براي اولين بار به رقابتهاي جام حذفي انگليس راه يافت. در سال ۱۸۹۶ رنجرز به زمين چمن اول خود بازگشت و براي ورود هر تماشاگر به داخل ورزشگاه ۶ پنس پول مي گرفت. اين تيم در روزهاي آخر سال ۱۸۹۸ حرفه اي شد تا از انتقال بازيكنانش به تيم هاي ديگر جلوگيري بكند و پس از آن درخواست پيوستن به ليگ جنوب را داد.
رنجرز در روز نهم سپتامبر سال ۱۸۹۹ اولين بازي حرفه اي خود را انجام داد كه با يك گل مغلوب تاتنهام شد. اما اولين پيروزي رنجرز پس از حرفه اي شدن در روز ۱۶ سپتامبر شكل گرفت كه نيوبرامپتون را مغلوب كرد. اين تيم در پايان فصل در ليگ هشتم شد و در دور دوم رقابت هاي جام حذفي انگليس مقابل ميل وال شكست خورد و حذف شد.
در سال ،۱۹۰۱ مشكلات مالي، رنجرز را مجبور كرد تا به يك زمين چمن دولتي كه در يك خيابان واقع بود كوچ بكند. نكته جالب اين كه، زمين مورد نظر فاقد رختكن بود و بازيكنان مجبور بودند در يك ساختمان دولتي لباس هاي خود را تعويض بكنند.
به هر حال شكايت ا هالي اين خيابان باعث شد تا بازيكنان رنجرز به ورزشگاه سابق خود بازگردند. در فصل ۱۹۰۵-۱۹۰۴ اين تيم به يك ورزشگاه ۴۰ هزار نفري انتقال يافت و فصل بعد از آن قهرمان ليگ غرب شد، اما يك سال بعد در ليگ ۲۰ تيمي جنوب در مكان هجدهم قرار گرفت.
در فصل ۱۹۰۸-۱۹۰۷ ، رنجرز به يك ورزشگاه جديد به نام پارك رويال كه ۶۰ هزار نفر ظرفيت داشت نقل مكان كرد و براي اولين بار قهرمان ليگ جنوب شد.
در پايان آن فصل براي اولين بار ديدار جام خيريه برگزار شد كه كوئينز پارك رنجرز در اين ديدار (۱-۱) مقابل منچستر يونايتد به نتيجه مساوي دست يافت، اما در بازي تكراري با ۴ گل شكست خورد.
در آن سال چون كوئينز پارك رنجرز قهرمان ليگ جنوب شده بود تصور مي كرد كه مجوز حضور در رقابت هاي دسته دوم فوتبال انگليس را پيدا بكند، اما در عوض تيم تاتنهام كه در مكان هشتم جدول قرار داشت به اين رقابت ها راه يافت.
در فصل ۱۲-۱۹۱۱ رنجرز براي دومين بار قهرمان ليگ جنوب شد. در سال ۱۹۱۴ «كووان» كه از زمان حرفه اي شدن اين باشگاه مربيگري آن را برعهده داشت از سمت خود كناره گيري كرد و جاي خود را به هيوي داد. در فصل ۱۵-۱۹۱۴ ، جنگ جهاني اول آغاز شد و ارتش زمين رنجرز را تصاحب كرد به همين دليل اين تيم مجبور شد در زمين ديگري بازي بكند.
در نهايت رنجرز مجبور شد مالكيت زمين تيم آماتور شپردزبوش را كه لافتس رود نام داشت خريداري بكند.
در فصل ۲۱-۱۹۲۰ ، رنجرز وارد رقابت هاي دسته سوم فوتبال انگليس شد كه به تازگي تأسيس شده بود. اين تيم با ندليدل مربي جديد خود پس از كريستال پالاس و ساوتهمپتون به مقام سوم دست يافت.در فصل ۲۴-،۱۹۲۳ ركورد نقل و انتقالات فوتبال انگليس شكسته شد و آرتور چندلر از تيم رنجرز با دريافت ۳ هزار پوند به لستر پيوست.
البته اين انتقال براي رنجرز خوش يمن نبود چون از رقابت هاي دسته سوم سقوط كردند، اما در فصل ۲۷-۱۹۲۶ مجدداً به رقابت هاي دسته سوم بازگشتند و رنگ و پيراهن آنها به آبي و سفيد تغيير كرد.
از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۴۶ ، كوئينز پارك رنجرز، افتان و خيزان در رقابت هاي دسته سوم به كار خود ادامه تا اين كه سرانجام در اين سال براي اولين بار موفق به راهيابي به رقابت هاي دسته دوم شد.
رنجرز ۴ سال را در رقابت هاي دسته دوم سپري كرد، اما در سال ۱۹۵۲ مجدداً به رقابت هاي دسته سوم سقوط كرد. يك سال بعد، ورزشگاه لافتس رود براي اولين بار صاحب نورافكن شد كه هزينه نصب نورافكن بالغ بر ۵ هزار پوند بود.در سال ،۱۹۶۷ كوئينز پارك رنجرز با ۶۷ امتياز قهرمان رقابت هاي دسته سوم شد و به عنوان اولين تيم دسته سومي تاريخ فوتبال انگليس موفق شد به عنوان قهرماني جام اتحاديه دست يابد.
رنجرز در فصل ۶۸- ۱۹۶۷ به رقابت هاي دسته اول راه يافت، اما تنها يك فصل در اين دسته دوام آورد و مجدداً سقوط كرد.اما در روز هفتم فوريه سال ۱۹۶۹ اتفاق جالبي در اين باشگاه رخ داد و راجر مورگان به عنوان اولين بازيكن رنجرز با قرارداد ۶ رقمي به فروش رسيد.
در فصل ۷۳-۱۹۷۲ رنجرز بار ديگر به رقابت هاي دسته اول رسيد. در فصل ۷۶-،۱۹۷۵ رنجرز در عين تعجب همگان با يك امتياز اختلاف نسبت به ليورپول نايب قهرمان ليگ دسته اول شد و فصل بعد به مرحله يك چهارم پاياني جام يوفا رسيد.
در سال ،۱۹۷۷ رنجرز به دسته دوم سقوط كرد، اما در همان سال فيل پاركس دروازه بان اين تيم با انتقال ۵۶۵هزار پوندي خود به وستهام عنوان گرانترين دروازه بان جهان را به خود اختصاص داد.
در اواخر سال ،۱۹۸۰ تري ونبلز سرشناس هدايت رنجرز را برعهده گرفت. يك سال بعد، رنجرز به عنوان اولين باشگاه فوتبال انگليس از چمن مصنوعي استفاده كرد و اين تيم نايب قهرمان جام حذفي شد. در فصل ۸۳-۱۹۸۲ تري ونبلز اين تيم را به دسته اول رساند.
رنجرز در ليگ دسته اول به مقام پنجم رسيد اما ونبلز اين تيم را به مقصد بارسلونا ترك كرد.در سال ۱۹۸۷ جيم گريگوري كه به مدت ۲۲ سال رياست رنجرز را برعهده داشت و يك ركورد به شمار مي آمد به عنوان رئيس مادام العمر باشگاه برگزيده شد.
در فصل ۸۸-،۱۹۸۷ رنجرز چندين هفته صدرنشين ليگ دسته اول بود، اما در نهايت پنجم شد. در پايان اين فصل، رنجرز مجبور شد چمن مصنوعي خود را جمع آوري كند.
به هر حال از سال ۱۹۸۸ تا سال ۱۹۹۲ كه ليگ برتر راه اندازي شد، رنجرز بازيكنان بزرگي همچون ديويد سيمن، پيتر بيردزلي، كني سنسوم، لس فرديناند، جري فرانسيس و ري ويلكينز را به فوتبال انگليس معرفي كرد اما بهترين و لذت بخش ترين نتيجه اين تيم در چند سال اخير پيروزي شيرين در اولين روز سال ۱۹۹۲ ميلادي مقابل منچستر يونايتد بود. در اين ديدار كه به صورت مستقيم از تلويزيون پخش مي شد، رنجرز در اولدترافورد با نتيجه ۴ بر يك منچستر يونايتد را در هم كوبيد و از فصل بعد در رقابت هاي ليگ برتر به بازي پرداخت. در فصل ۹۶-۱۹۹۵ رنجرز به رقابت هاي دسته اول سقوط كرد و در پايان همين فصل خانواده تامسون باشگاه را به كريس رايت كه يك غول رسانه اي محسوب مي شد فروختند و او نيز باشگاه را به سهامي عام تبديل كرد. رنجرز تا فصل پيش به طور مداوم ميان رقابت هاي دسته اول و دسته دوم در حال رفت و آمد بود تا اين كه سرانجام در فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۳ به رقابت هاي دسته اول راه يافت و فصل پيش در مكان يازدهم جدول قرار گرفت.
با بررسي تاريخچه اين تيم مي توان نتيجه گرفت كه رنجرز مانند يك آسانسور در فوتبال جزيره عمل كرده است و به طور مداوم ميان دسته هاي مختلف ليگ اين كشور در حال صعود و سقوط بوده است.
