دوشنبه ۲۷ تير ۱۳۸۴ - - ۳۷۵۰
جانوران آوازهاي پيچيده مي خوانند
آهنگ طبيعت
002475.jpg
مهدي قناعت پيشه
دانشمندان اميدوارند رازهايي كه درباره صداي وال هاي آبي كشف نشده باقيمانده اند، به وسيله دستگاهي به نام سيتركم كشف شوند.
وال هاي آبي، پالس هاي ريتميك و ناله هاي عميقي توليد مي كنند كه به علت فركانس پايين اين صداها، انسان نمي تواند آنها را بشنود و بيولوژيست هاي دريايي هنوز دقيقا نمي توانند توضيح دهند كه منظور از اين صداها چيست؟
سيتركم يك دستگاه تحقيقاتي است كه به بدن حيوانات متصل مي شود و به وسيله دوربين  فيلمبرداري و ساير تجهيزات مي تواند اطلاعات مهمي از حيوان مورد نظر جمع آوري كند.
دانشمندان اميدوارند رمزگشايي از صداي حيوانات در معرض خطر نابودي، به حفظ اين گونه منجر شود. از سوي ديگر، وال هاي آبي به عنوان بزرگترين حيوانات كره زمين بسيار مورد توجه قرار دارند.
تعداد كم وال ها و سختي دنبال كردن آنها در اعماق اقيانوس ها، كار تحقيق را با مشكل مواجه ساخته است كه اكنون با استفاده از دستگاه سيتركم به نظر مي رسد اين مشكل در حال رفع شدن است.
چيستي آواز در حيوانات
آواز حيوانات براي ما ممكن است يك نواي موسيقايي باشد، اما آيا واقعا صداي يك پرنده يا يك وال حاوي پيامي احساسي است؟
چرا ما صداي پرندگان، وال ها و حشرات را آواز مي ناميم؟ چون آن چيزهايي كه ما مي شنويم به نظرمان زيباست. جذاب بودن و شيريني بعضي ساختارها بيشتر از پيامي است كه ممكن است دارا باشند. سالهاي بسياري است كه علم در اين حيطه(صداي حيوانات) در حال تحقيق است. مخصوصا زماني كه ما انسان ها دوست داريم آواز آنها را گوش كنيم و بعد به تجزيه و تحليل و تفسير آنها بپردازيم. خوش آهنگي ذاتي و غريزي در بعضي از اين صداها وجود دارد، اما براستي معناي اين صداها در بين حيوانات چيست؟
بسياري از گونه هاي خاص حيوانات از آواز و صدا براي اخطار، تجاوز، ديدن غذا و وجود داشتن اعضاي خانواده استفاده مي كنند. اما به كار بردن اينگونه تعاريف و توضيحات علمي در دراز مدت مشكل است.
آوازهاي پيچيده پرندگاني مانند بلبل،mocking birds و marsh warblers مي تواند براي 30 دقيقه ادامه داشته باشد. صداي بعضي از وال ها هم تا 24 ساعت ادامه مي يابد.
توصيف معمول براي آواز پرندگان اين است پرندگان آواز مي خوانند تا جفت خود را جذب كرده يا اينكه محدوده قلمرو خود را مشخص كنند.
اما شنوندگان از اين هدف آنها هميشه آگاه و مطلع نيستند. ظهور هنرمنداني كه بسياري از اين عوامل را در موسيقي آميختند مانند ريتم، ملودي، تم، وارياسيون، الگوهاي تكرار شونده و واريته همگي مختصر مي شود به اينكه بشر به زيبايي آنها طي هزاران سال پي برده است. همانطور كه رومان لوكريتوس ، شاعر و فيلسوف شهير گفته است: پرندگان به بشر آموختند و به آنها آواز را ياد دادند قبل از اينكه آنها هنر بدانند.
الگوهاي موسيقايي
پيترمالر، بيولوژيست و يكي از پيشتازان متخصص در آواز پرندگان، اخيرا به اين نتيجه رسيده است كه آواز پرندگان به موسيقي بيشتر نزديك است تا به يك زبان محاوره اي.
او نشان داد كه اين آوازها شامل نظم و ترتيب با دقتي از الگوهاي صدا هستند كه قادرند تا پيام هاي خاصي را بفهمانند كه اين پيام ها كمتر از خود صداست كه اين راهي است كه موسيقي فراهم مي كند نه يك زبان. اين صدا با دقت بسيار زيادي سازمان يافته است، اما حاوي هيچ گونه پيام مشخصي نيست .
مالر پيشنهاد مي دهد كه اين احتمال وجود دارد تا يك فرم از بيان احساسات يا آزادي باشد. اما او معتقد است كه ما روزي به حقيقت آن پي خواهيم برد، اگر چه گفته مي شود كه زمان بسيار زيادي مي خواهد كه دانشمندان متوجه شوند چطور بايد فعاليت مغز را با دقت اندازه بگيرند.
مهارت و تجربه درامرهاي (طبل زن ها) غرب آفريقا كمك مي كند تا بعضي از رازهاي صداي حيوانات رمزگشايي شوند. مايكل آندره و سيز كامينگا چندين سال است كه صداي ريتميك و تيك مانند نهنگ هاي عنبر را در نزديكي سواحل جزاير قناري مطالعه مي كنند.
اين صداها مانند فريادهاي ترساننده و گيج كننده وال هاي گوژپشت نيست، اما يك ريتم آهسته و موجدار در دنياي عجيب صداها در زير درياست.
اخيرا دانشمندان نتيجه گرفته اند كه به نظر مي رسد وال ها تك الگوهاي صداي مخصوص به خود را توليد مي كنند. آنها ريف هايي را توليد مي كنند كه بسادگي براي اكولوكيشن (تعيين موقعيت به وسيله
رادار يا سونار) به كار برده نمي شود همانگونه كه دانشمندان حدس مي زدندوال ها نقش كمي در برقرار كردن رابطه براي تعيين هويت خود دارند.
از ريتم هاي تركيبي و روي هم افتاده گروه هاي وال ها، به سختي مي توان صداي يك وال تك را تفكيك كرد و اين كار به وسيله يك انسان به سختي مي تواند انجام شود. گوش كردن به اين صدا شبيه به اين است كه شما به دسته بزرگي از درامرهاي غرب آفريقا براي بار اول برخورد كنيد. براي شنوندگان اين موسيقي، اين باور نكردني است كه هر نوازنده مي تواند يك ريتم مشخص براي خود را حفظ كند در حالي كه الگوها و ريتم هاي زيادي وجود دارند كه توسط ديگر نوازندگان اجرا مي شود. پس  آندره و كامينگا به فكر در خدمت گرفتن يك درامريست سنگالي افتادند كه به آنها كمك كند.
او قادر بود تا ريتم هاي مشخصي را از صداي نزاع ها تفكيك كند. همينطور او مشخص كرد كه فراواني اين ريتم ها به وسيله يك ريتم غالب سازماندهي مي شود كه ادامه دار است و به نظر او رهبر يك گروه از وال ها اين كار را انجام مي دهد كه اين حالت از ساختار يك گروه بزرگ طبل زدن آفريقايي خارج نيست.
با كمك اين فرد سنگالي و وسايل معمول تجزيه كننده طيفي، دانشمندان نتيجه گرفتند كه هر وال ريتم تيك مانند مشخص به خود را دارد؛ نتيجه اي كه تحقيقات قبل نشان نداده بود.
بر اين اساس آنها فرض مي كنند كه هر ريتم نشان دهنده يك نوع نشان آوايي براي هر وال است كه آنها آن را RIME ( ريتم سنجش هويت) نامگذاري كردند كه اين مهم در تمام اعضاي نر گروه هايي از نهنگ هاي عنبر مشاهده شده است.
ژرفاي نهان
اما آنها سعي دارند چه چيزي را به يكديگر انتقال دهند؟ مشخصا جواب دادن به اين سئوال، سخت مشكل است، مخصوصا زماني كه شما به صداي بزرگترين موجود زير آبها گوش مي كنيد كه تجربه زندگي زيادي را با خود دارد. اما براي پيشرفت علم نياز است كه اول فرضيه اي حدس زده شود. پس آيا اين امكان وجود دارد كه حيوانات فقط براي لذت بردن فرياد بزنند؟

پناهگاه لاك پشت ها
زماني كه يك بسته پستي مي رسد يا زنگ در خانه به صدا در مي آيد، دبي زاچووسكي هرگز نمي داند كه چه چيزي در انتظارش است. شايد تنها يك لاك پشت باشد كه در اطراف دالان جلويي خانه او در اسپرينگ فيلد در حال خراميدن بوده يا سر خود را از صندوق خانه بيرون آورده است. از بازارهاي خريد و فروش حيوانات دست آموز در آفريقاي جنوبي گرفته تا بازارهاي مواد غذايي سنگاپور، همه او را به عنوان ناجي زندگي سخت پوستان مي شناسند.
اين زن سياهپوست 43 ساله، 24 ساعت زندگي خود را وقف لاك پشت هاي آبزي و خاكزي مي كند. در هر زمان مشخصي او مشغول مراقبت از حدود 100 تا 250 جاندار سخت پوست است. هر قسمت از پناهگاه زيرزميني او مكاني مطلوب براي يك لاك پشت آبزي يا خاكزي است كه تحت نظارت مركز بازيابي لاك پشت ماساچوست قرار دارد.
تنها تعدادي از لاك پشت ها داراي اسم هستند،  اما همگي داراي خصوصيات منحصر به فردي هستند. براي مثال ميس ماگو لاك پشتي است كه به پشت مي خوابد يا خانم زاچووسكي به مارك اشاره مي كند؛ يك لاك پشت آبزي خالدار كه در جاده پندلتون در چيكوپ و مايل ها دور از هر گونه مرداب پيدا شده است. هر كدام از اين لاك پشت ها از پناهگاه طبيعي و با صفاي خود به خانه زاچووسكي آمده اند. او درباره تعداد زيادي از لاك پشت هايي كه به وي تحويل داده شده اند مي گويد: مردم تصور مي كنند كه اين كار تنها 20 دلار هزينه دارد، پس چرا 200 دلار به يك دامپزشك بپردازند. وي مي گويد: تنها موردي كه من مي توانم با آنها همدردي كنم اين است كه آنها تاكنون 600 دلار هزينه كرده اند و لاك پشت بهتر نشده است. بنا به گفته دكتر چالز اينيس، دامپزشك مراكز دامپزشكي در بيمارستان حيوانات وست بورا آمريكا،  بيشترين صدمات رايج كه متوجه لاك پشت هاي وحشي و محلي است، بلعيدن طعمه هاي ماهيگيري و صدمات وارده توسط وسائل نقليه موتوري است. براي حيواناتي كه از بازارهاي غذايي آسيا وارد آمريكا مي شوند، وضع نامناسب بهداشتي اين حيوانات در نتيجه آبزدايي، سوءتغذيه و وجود انگل هاست. در حالي كه يك سگ يا گربه را مي توان براحتي در هر بيمارستان دامپزشكي محلي معاينه كرد، اما تنها تعداد اندكي از مردم در مورد درمان لاك پشت هاي آبزي و خاكزي دانش تخصصي دارند.
پروسه تشخيص بيماري و درمان فقط يكي از حيوانات ممكن است و سالها قبل از بهبودي كامل طول بكشد. دكتر اينيس مي گويد: آنها قادرند بخوبي به اطراف خود نگاه كنند، حتي هنگامي كه مريض هستند و مي توانند براي ماه ها بيماري  خود را مخفي نگه دارند. گاهي اوقات زماني كه شما پي مي بريد كه چه عاملي سبب اين بيماري بوده است، شگفت زده مي شويد كه آنها چگونه براي مدت طولاني با اين بيماري مواجه بوده اند.
اين كار براي زاچووسكي بيش از 12 سال قبل شروع شد. زماني كه وي يك لاك  پشت را براي پسرش خريداري كرد، متوجه شد كه جانور خانگي آنها مريض است، جست و جو براي يك دامپزشك حاذق وي را به آپتون رهنمون كرد. وي با همكاري نزديك دكتر توانست لاك پشت را درمان كند و بزودي با درخواست از دكتر، وظيفه مراقبت از تعداد بيشتري را بر عهده گرفت. قبل از اينكه او به هدف خود دست يابد، زندگي خود را وقف التيام و يافتن خانه هايي براي لاك پشت هاي مصدوم و بي خانمان كرد. در 27 ژوئن 2001، سازمان غيرانتفاعي وي به ثبت رسيده و هم اكنون يك هيات مديره عامل، وظيفه حمايت از بقاي حيوانات را به عهده دارد. اينيس عنوان مي كند: در صورتي كه مردم لاك پشت هاي مصدوم را در سواره روها پيدا كنند، آنها مي توانند لاك پشت ها را براي درمان به افراد يا مكان هاي خاصي تحويل دهند. هدف بلند مدت زاچووسكي براي اين سازمان غيرانتفاعي، يافتن يك كلينيك درماني تمام وقت براي لاك پشت هاي آبزي و خاكزي است. وي فعالانه به بچه ها و دانش آموزان در مورد خطرات موجود براي حيوانات از قبيل معاملات تجاري حيوانات اهلي، بازارهاي غذايي و خرابي زيستگاه ها آموزش مي دهد. سازمان او اميداوار به آينده اي است كه طي آن اين گونه هاي در معرض نابودي از سود جويي ها در امان بمانند.

زامبزي ، رود تنومند جنوب آفريقا
اين رود كه به يمن آن ، جديدترين پارك ملي زامبيا(گزارش بالا ستون چپ)تاسيس شده است، در حدود 2 هزار و 735 كيلومتر طول دارد و از شمال غرب زامبيا منشا مي گيرد و به جنوب و غرب كانال موزامبيك جريان مي يابد و سرانجام به اقيانوس هند مي ريزد.اين رود، چهارمين رودخانه طويل در آفريقا بعد از رودهاي نيل ، زئير و نايجر است.اين رود طي مسير خود از شش كشور كه از مركز آفريقا تا اقيانوس هند است، عبور مي كند.
ويژگي منحصر به فرد اين رود اين است كه كمتر از رودخانه هاي ديگر به وسيله انسان ها براي سكونت اشغال شده و مناطق بسياري در سواحل آن جزو مناطق حفاظت شده است.اعتبار اين رود با قدرت نمايي آبشار ويكتوريا و دره پرپيچ و خم و زيگزاگي Bataka دوچندان شده است. آبشار ويكتوريا بين مرز زيمبابوه و زامبيا قرار دارد.رود زامبزي طي مسير خود در چندين نقطه مهار شده كه سد بزرگ Kariba كه بين زامبيا و زيمبابوه است و سد Cahora Bassa در موزامبيك از آن جمله اند كه اين دو سد دو منبع اصلي تهيه نيروي برق آبي در جنوب آفريقا به شمار مي آيند.زيبايي هاي رود، گردشگران بسياري را از سرتاسر جهان جذب مي كند كه بسياري از ورزش ها و بازي هاي آبي مزيد بر علت مي شود.اين رود از يك چشمه كوچك كه در شمال غربي زامبيا مي جوشد، شروع مي شود. اين چشمه از بين ريشه هاي يك درخت بيرون مي زند كه در نزديكي مرز قرار دارد كه سه كشور زامبيا، آنگولا و زئير با يكديگر برخورد مي كنند.سپس  ۳۰ كيلومتر از آنگولا را طي مي كند كه زهكشي اصلي رود در اينجاست و سپس دوباره وارد زامبيا مي شود و به سرعت به سمت جنوب جريان مي يابد و جريان هاي فرعي ديگر در اين مسير به آن مي پيوندند.قسمت بالايي رود كم جمعيت است و اكثرا شامل چوپان ها و كشاورزان و ماهيگيران مي شود، اگرچه حيات وحش در قسمت بالايي پراكنده است. زماني كه اين رود به سمت شرق منحرف مي شود، مرز بين زامبيا و ناميبيا را شكل مي دهد. در 500كيلومتر بعدي، به عنوان مرز بين زامبيا و زيمبابوه خدمت مي كند و در آنجاست كه آبشار خروشان ويكتوريا ديده مي شود و سپس به دره Bataka وارد مي شود و بعد از آن در ميانكوه Gwembe پخش مي شود. از اينجا آب به سمت سد Kariba به طول 281 كيلومتر سرازير مي شود. عرض رود در نقطه اي از اين مسير به 40 كيلومتر مي رسد. از ديواره سد Kariba به بعد، رود به سمت شمال حركت مي كند و از اينجا در سمت زامبيا به وسيله پارك ملي زامبزي پاييني و از سمت زيمبابوه به وسيله پارك ملي ماناپولز احاطه مي شود.حوزه رودخانه داراي زيستگاه ها و اكوسيستم هاي زيادي است مانند زمين هاي مرطوب، جنگل هاي رودخانه اي، جنگل كوهستاني، جنگل هاي خشك و اكوسيستم هاي آبزي.تنوع زيادي از گونه هاي جانوري شامل كرگدن هاي سياه، فيل، چيكا، شير، كروكوديل و ... دارد. بوفالو، بز كوهي آفريقايي، سمور و...
Chavuma و Nqonye از ديگر آبشارهاي مطرح در اين رود هستند.
بيش از 600 گونه پرنده در اين رود ديده شده است. حوزه اين رود عالي ترين پارك هاي ملي آفريقا را در خود جاي داده است.

خبر
002394.jpg
مرگ كهن ترين پاندا
كهنسال ترين خرس پانداي جهان كه در اسارت نگهداري مي شد، در سن 36 سالگي چشم از جهان فرو بست.
گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس از پكن حاكي است: بر پايه اعلام دولت چين، اين خرس پاندا در باغ وحش گويلين سيتي واقع در جنوب اين كشور نگهداري مي شد و 36 سال عمر آن معادل طول عمر يك انسان 108 ساله ارزيابي شده است.
همچنين گزارش خبرگزاري شينهوا مي افزايد اين پاندا كه Meimei نام داشت، 20 سال پاياني عمر خود را (از سپتامبر سال 1985) در باغ وحش ياد شده سپري كرده بود و به سبب كهولت زياد، به هنگام خوردن غذا از برخي مشكلات رنج مي برد و اين وضعيت به تدريج سبب تضعيف و تحليل رفتن اندام هاي داخلي اين جانور شد.
پانداهاي بزرگ كه از آنها به عنوان خرس پاندا ياد مي شود، در جنگل هاي معتدل مناطق مركزي چين يافت مي شوند و پيش بيني مي شود فقط يك هزار و 600 پاندا در طبيعت اين مناطق باقي مانده باشد. همچنين هم اكنون حدود 120 پانداي بزرگ ديگر نيز در پرورشگاه ها و باغ وحش هاي چين زندگي مي كنند. پانداهاي بزرگ ماده به طور طبيعي در طبيعت، به طور معمول هر 2 يا 3 سال يك بار صاحب يك فرزند مي شوند.
002397.jpg
شكار با نور
دانشمندان موفق به كشف گونه زنده جديدي شدند كه در اعماق دريا زندگي مي كند و براي شكار ماهيان كوچك، از تانتاكول هاي غذايي خود نور قرمز رنگي ساطع مي كند. به گزارش نشريه ساينس، اين گونه زنده كه هنوز نام علمي ويژه اي براي آن تعريف نشده است، به جنس Erenna تعلق دارد؛ جنسي كه مرجان ها و ستاره هاي دريايي را در بر مي گيرد. بر اساس اين گزارش، جانورشناسان هم اكنون سرگرم بررسي مكانيسمي هستند كه اين جانور آبزي براي توليد نور قرمز در اعماق آبها، از آن بهره مي گيرد. شماري از دانشمندان بر اين باورند كه اين جانور تازه كشف شده از سيستمي مشابه يك نوع خرچنگ براي توليد نور قرمز بهره مي گيرد؛ به طوري كه مواد فلورسنت را مي بلعد و از آنها براي توليد نور اسفاده مي كند.
002421.jpg
نوزادان دلفين ها يك ماه نمي خوابند
تحقيقات جديد نشان مي دهد كه نوزاد دلفين ها و وال هاي قاتل يك ماه بعد از تولد را به طور كامل بيدارند. مادران شان هم در اين مدت بيدارند تا از بسته شدن چشمان نوزادان شان جلوگيري كنند.الگوي شگفت آور خواب در وال هاي قاتل و دلفين ها در اولين ماه زندگي توسط تيمي به رهبري Sieqel از دانشگاه كاليفرنيا مشاهده شده است.
برخلاف تحقيقات گذشته كه خواب و استراحت زياد را عامل افزايش سلامتي و رشد در تمامي حيوانات مي دانستند، خانواده وال ها به طور فعال از بسته شدن چشم هايشان (خوابيدن) جلوگيري مي كنند. به گفته سيجال، اين مشاهده با نظري كه خواب براي رشد مغز و بدن ضروري است، تناقض دارد.
بالا آمدن براي تنفس
دلفين ها و وال هاي بالغ قبل از آنكه به طور منظم براي تنفس به سطح آب بيايند، به طور معمول پنج تا هشت ساعت در حالي كه در سطح آب شناور هستند يا در كف آب دراز كشيده اند، مي خوابند، اما وال ها ودلفين هاي نوزاد كه به طور دائم فعال هستند، هر سه تا 30 ثانيه براي تنفس به سطح آب مي آيند. همچنين آنها دست كم يك چشم خود را باز نگه مي دارند تا مادران شان را كه جلوي نوزادان شان براي محافظت از آنها حركت كنند، دنبال كنند.
سيجال و همكارانش پي برده اند كه بعد از ماه اول، مادرها و فرزندان كم كم استراحتشان را افزايش مي دهند تا به حد طبيعي در بزرگسالان برسند. اندازه گيري هورمون كورتيزول در مادرها و فرزندان صورت گرفته كه ميزان آن در حد معمول مشاهده شده است، پس حيوانات با بي خوابي دچار استرس نمي شوند.
محققان نتيجه گرفته اند كه توانايي خانواده وال ها در بيدار ماندن بعد از تولد، چند نتيجه مطلوب براي آنها دارد؛ اول اينكه شكار آنها توسط صيادان سخت تر مي شود، چون در آب مكان امني براي چرخيدن آنها وجود ندارد. همچنين دماي بدن آنها بالا مي رود كه به ساخته شدن لايه هاي محافظ چربي آنها كمك مي كند.
آيا چشمان باز نشان دهنده بيداري است؟
به گفته جيم هورن، استاد مركز تحقيقات در انگلستان، اين يك كشف فوق العاده است. به طور معمول نوزادان پستانداران و مادران شان بعد از به دنيا آمدن تا آنجا كه مي توانند مي خوابند.
هورن مي گويد: اگر اندازه گيري فعاليت مغز به طور تقريبي ممكن بود، تصديق مي كرد كه حيوانات هنگامي كه چشمان آنها باز است، بيدارند يا نه.
شما به طور كامل نمي توانيد مطمئن باشيد كه آنها به طور فعال بيدارند و درحالت خواب آلودگي و نيمه هوشياري نيستند، اما آنچه مسلم است اينكه آنها دوره هاي بيداري زيادي را نشان مي دهند.
هورن مي گويد كه انسان ها گاهي با چشمان باز مي خوابند، پس اين قابل تصور است كه دلفين ها و وال ها هم مثل اين عمل را انجام دهند.

پارك ملي
جديدترين پارك ملي زامبيا
پارك ملي لوئر زامبزي، جديدترين پارك ملي زامبياست و بدين لحاظ هنوز نسبتا توسعه نيافته است. اين پارك به طور رسمي در سال 1983 تاسيس شد، اما زيبايي اصلي آن در بيابان هاي مطلق و رام نشده آن است.
تنوع حيوانات آن به اندازه پارك هاي ملي بزرگ نيست، اما فرصتي است تا از نزديك با بازي هاي گوناگون كه در كانال هاي زامبزي برگزار مي شود، ديدن كنند. اين تعداد بازي و ورزش هاي آبي را در پارك هاي ملي ديگر نمي توان يافت. اين پارك در مقابل پارك ملي مانا پولز در زيمبابوه قرار دارد،  بنابراين تمام مناطق در دو طرف رودخانه جايگاه حجم عظيمي از حيات وحش است. لبه رودخانه با پوشش هاي رودخانه اي انبوهي خودنمايي مي كند كه اكثرا شامل diasporus و ficus و ديگر گونه هاي رودخانه اي است.تپه هاي آن با درختان پهن برگ پوشيده شده است.
پارك ملي لوئر زامبزي منطقه اي به مساحت 4 هزار و 92 كيلومتر را شامل مي شود، اما بيشتر بازي ها در امتداد دره هاي عريض (ميان كوه ها) متمركز شده است.يك پرتگاه مصنوعي در انتهاي شمال وجود دارد كه به عنوان يك مانع فيزيكي براي بيشتر حيوانات پارك عمل مي كند. گروه هاي فراواني از فيل ها كه گاهي به
۱۰۰ راس هم مي رسند، اغلب در لبه هاي رود ديده مي شوند. بوفالو و قوچ هم در اين پارك وجود دارد.اين پارك ميزبان خوبي براي جمعيت هايي از شيرها و پلنگ ها و عقاب هاي ماهيگير است.رود زامبزي كه از اين پارك مي گذرد داراي جزاير كوچكي است كه از نيزارها پوشيده شده و اين جزاير، خانه و محل تغذيه هزاران حيوان است.گشت زدن در رودخانه با قايق، ديدن گله هاي بسيار بزرگ فيل ها و وجود سرزمين هاي تر و تازه و دست نخورده و بهشت پرندگان از قسمت هاي اصلي آن است.حيات وحش اين پارك شامل گونه هاي زير است:فيل، بوفالو، كرگدن، واترداك (Water duck)، گورخر، كودو (نوعي بز كوهي)، كروكوديل، شير، شغال، كفتار، ايمپالا (بز كوهي آفريقايي)، Warthoy (از خانواده خوك ها)، پلنگ و Bush duck (نوعي بزكوهي)، eland (گاو كوهي آفريقايي)، ميمون سامانگو، جوجه تيغي، گربه معمولي، گوركن، گربه دشتي آفريقايي و سگ وحشي. از پرندگان هم مي توان به عقاب ماهيگير، عقاب سياه، مرغ عشق ليليان، طوطي ماير، تروگون، مرغ گينه اي كاكل دار و... اشاره كرد.

وداع
لاك پشت جعبه اي
Pyxidea mouhotii
002424.jpg
باكس ترتل به معناي لاك پشت هايي هستند كه به علت ويژگي كه در لاك سينه اي آنهاست و حالت مفصلي و لولايي دارد، مي توانند لاك خود را جمع كنند. به همين علت به آنها لاك پشت هاي جعبه اي مي گويند (مثل جبعه بسته مي شوند).اين لاك پشت در لاك بالايي خود كه محدب است، سه keel (خط برآمده) كاملا نمايان و رشدكرده دارد.
طول لاك 146 139 ميليمتر ، عرض لاك 120 97 ميليمتر و ارتفاع 75 57 ميليمتر است. لاك بالايي (carapace) اين باكس ترتل در پشت و گاهي اوقات در جلو هم دندانه دار است. به طور كلي رنگارنگ نيستند و رنگ لاك بالايي مايل به قهوه اي است كه از برنزه تا قهوه اي مايل به قرمز تا قهوه اي تيره تغيير مي كند.لاك سينه اي (plastron) هم برنزه يا قهوه اي است كه ممكن است لكه هاي قهوه اي مايل به سياه در كناره هاي آن وجود داشته باشد.
در لاك پاييني خود مانند ديگر باكس ترتل ها محور مفصلي دارند كه آنها را قادر مي سازد تا در مواقع خطر لاك خود راببندند.يك برآمدگي كوچك، اما واضح و مشخص در هر طرف وجود دارد كه باعث اتصال دو لاك بالايي و سينه اي به هم مي شود. جوان ترها كاملا صاف و پهن هستند و با افزايش سن، لاك ها برآمده تر مي شوند. اين لاك پشت ها حداكثر هفت اينچ هستند.
در زمين هاي كوهستاني و جنگل ها زندگي مي كنند و اصولا زميني هستند. گفته مي شود كه اين لاك پشت ها هيچ وقت وارد آب نمي شوند و آب موردنياز خودشان را از گياهان و باران تامين مي كنند.اينها همه چيز خوار هستند و در محيط طبيعي مقدار متنوعي از گياهان را مي خورند كه علاقه زيادي به ميوه هاي وحشي كه روي زمين افتاده است، دارند. آنها همين طور كرم، جيرجيرك، حلزون و بچه موش ها را مي خورند. رژيم غذايي متنوع و همه چيز خوار بودن، اين گونه را سالم و شاداب نگه مي دارد.
كيلد باكس ترتل ها در قسمت هايي از چين (جزاير هاينان)، ويتنام، شمال تايلند و برمه (از كشورهاي جنوب شرقي آسيا) يافت مي شوند.

سفر و طبيعت
تهرانشهر
خبرسازان
دخل و خرج
درمانگاه
علمي
شهر آرا
|  تهرانشهر  |  خبرسازان   |  دخل و خرج  |  درمانگاه  |  سفر و طبيعت  |  علمي  |  شهر آرا  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |