مريم پاپي
كمتر اطلاعاتي از سوي روابط عمومي سازمان بهزيستي براي روزنامه ها ارسال مي شود و اين سازمان به سازماني فراموش شده در رسانه ها تبديل شده؛ وضعيتي كه مسئولان سازمان با تغيير سياست هاي خود به دنبال آن بودند
هفته بهزيستي از روز شنبه(25تيرماه) آغاز شد و بازهم بهانه و فرصتي بدست آمد تا بهزيستي طبق معمول از نداشته هايش بگويد و كارشناسان و رسانه ها از اين سازمان انتقاد كنند. بهزيستي، امسال روزهاي هفته خود را با عناوين فقرزدايي و رفاه اجتماعي ، خانواده، زنان و كودكان ، معلولان و سالمندان، اشتغال و توانمندسازي ، پيشگيري و مشاركت هاي مردمي و تشكل هاي غيردولتي سپري مي كند.
منتقدان سازمان بهزيستي كه تعدادي از مددكاران، جامعه شناسان و روانشناسان يا كاركنان سابق اين سازمان بودند، با آگاهي از بي نتيجه بودن انتقادات خود، ديگر كمتر از گذشته به نقد اين سازمان مي پردازند. در اين شرايط، خود سازمان بهزيستي است كه وعده اجراي طرح ها و ارائه خدمات جديد را مي دهد و بعد از مدتي كه از عهده اجراي آنها برنمي آيد از نبود بودجه مي گويد و بدون نياز به هيچ كنكاشي عملكرد خود را براي جامعه آشكار مي سازد.
اين در حالي است كه كمتر اخبار و اطلاعاتي از سوي روابط عمومي اين سازمان براي روزنامه ها ارسال مي شود و بهزيستي به سازماني فراموش شده در رسانه ها تبديل شده است، اين همان وضعيتي است كه مسئولان سازمان با تغيير سياست هاي خود به دنبال آن بودند.
بنابر آمارهايي كه محمدرضا راه چمني، رئيس سازمان بهزيستي، اين روزها ارائه كرده است اعتبارات اين سازمان در سال جاري 240 ميليارد تومان است كه 90 درصد آن از محل اعتبارات دولتي و 10 درصد از طريق اعتبارات مردمي تامين مي شود.
وي با تاكيد بر اينكه مردم سالانه 100 ميلياردتومان به بهزيستي كمك مي كنند، گفت: سازمان بهزيستي حدود 2 ميليون و 670 هزار مددجو در 14 گروه هدف و 15 هزار كادر اجرايي دارد كه موظف است با 340 ميليارد تومان اعتباري كه با كمك دولت و مردم تامين شده، هم هزينه مددجويان را بپردازد و هم حقوق كاركنان را كه اين ميزان اعتبار براي سازمان بهزيستي بسيار كم و محدود است.
به گفته رئيس سازمان بهزيستي كشور در حال حاضر 46 هزار و 275 نفر معلول، 31 هزار سالمند و 6هزار و 500 نفر بيمار رواني مزمن در مراكز مختلف بهزيستي در سراسر كشور نگهداري مي شوند.
سالانه حدود۳ هزار و 900 زن آسيب ديده نيز به مراكز بازپروري و حمايتي آورده مي شوند و تقريبا سالانه همين تعداد از اين مراكز خارج شده و به اجتماع باز مي گردند، ضمن اينكه در حال حاضر 145 هزار نفر از زنان سرپرست خانوار و خودسرپرست نيز از سازمان بهزيستي مستمري دريافت مي كنند.
براساس آمارهاي ارائه شده بيش از 2 ميليون و 670 هزار مددجو تحت پوشش سازمان بهزيستي هستند و اين سازمان به آنها خدمات ارائه مي كند، در حال حاضر 352 مركز نگهداري از كودكان بي سرپرست، بيش از 2 هزار مركز توانبخشي و كلينيك هاي توان پزشكي دولتي و غيردولتي، 218 مركز ارائه دهنده خدمات به آسيب ديدگان اجتماعي، 293 مركز خدمات مشاوره اي اجتماعي و روانشناختي، 430 مركز بازپروري و 12 هزار و 500 كودك بي سرپرست در مراكز شبانه روزي نگهداري مي شوند.
همچنين در سال جاري به دليل كمبود اعتبار فقط 15 هزار زن خانه دار بيمه مي شوند. در ابتداي اجراي اين طرح قرار بود كه سالي يك ميليون نفر از زنان خانه دار تحت پوشش بيمه قرار بگيرند، اما پس ازبررسي هاي لازم، مسئولان به اين نتيجه رسيدند كه اعتبار مورد نياز براي تحت پوشش قرار دادن يك ميليون نفر را ندارند پس در نتيجه اين تعداد به 150 هزار نفر كاهش يافت و جالب تر اينكه باتوجه به اينكه طرح بيمه زنان خانه دار از سال 81 و با اعتباري بالغ بر۲۰۰ ميليون تومان در 6 شهر كشور آغاز شده بود، از آن زمان تاكنون فقط 30 هزار نفر تحت پوشش بيمه قرار گرفته اند، ضمن اينكه در سال 84 نيز تنها 2 ميليارد تومان براي اجراي طرح مذكور در نظر گرفته شده است كه با اين بودجه تنها مي توان 15هزار نفر ديگر را تحت پوشش قرار داد.
رئيس سازمان بهزيستي با حضور در جمع خبرنگاران به مقايسه شاخص هاي عملكردي اين سازمان پرداخته و رشد ارائه خدمات بهزيستي را كه بايد به صورت طبيعي صورت پذيرد به رخ كشيده است.
بهره برداري از 500 طرح و پروژه توانبخشي، اجتماعي و پيشگيرانه در سطح كشور طي هفته بهزيستي، افزايش تعداد سالمندان تحت پوشش از 7 هزار نفر در سال 76 به 30هزار نفر در سال 83، افزايش تعداد كودكان بي سرپرست مراكز شبانه روزي از 3هزار و 568 نفر به 12 هزار و 556 نفر و افزايش تعداد معتادان درمان شده در مراكز درماني و بازتواني از 22 هزار نفر به 121 هزار نفر گوشه اي از اين آثار و ارقام است.
بهزيستي، سازماني به گستردگي همه ايران، زحمتكشان بي نام و نشاني دارد كه در سخت ترين شرايط كاري با معلولان و آسيب ديدگان اجتماعي خدمت مي كنند و معدود مسئولاني كه دلسوزانه در اين سازمان فعاليت مي كنند، اما بخش ستادي اين سازمان نيازمند بازنگري هاي بسياري است. آسيب ديدگان اجتماعي چشم انتظار بهبود وضعيت خود هستند كه جز با تغيير سياست هاي سازمان بهزيستي امكانپذير نيست.