اعظم راستي
درباره تپه هاي گل فشان بدانيد كه اين تپه ها با پرتاب حباب هاي گل و لاي از ژرفاي زمين، چشم بيننده را خيره مي كنند،مردم محلي از اين گل و لاي براي درمان بيماري ها بويژه بيماري هاي پوستي استفاده مي كنند
به عنوان يك ايراني مخصوصا اگر اهل تجارت باشيد، بندر يا جزيره چابهار را به عنوان محلي براي كسب و كار تجار و مخصوصا بازار خريد اجناس خارجي با قيمتي مناسب تر از پايتخت آلوده ايران مي شناسيد و قطعا با ويژگي هاي گردشگري آن كمتر آشنا هستيد.
جزيره چابهار در قسمت جنوبي استان سيستان و بلوچستان در جوار درياي عمان واقع شده است. وسعت اين جزيره 25هزاركيلومتر بوده كه 130كيلومتر آن مرز خاكي است.
از وجود اين مرز خاكي در جزيره چابهار چندان خوشحال نباشيد، چرا كه با اتوبوس يا قطار و تغيير مسيرهاي مختلف براي رسيدن به چابهار حداقل دو روز را در جاده خواهيد بود. اگر از دسته مسافران كم طاقت هستيد و تحمل پيمودن مسيرهاي مختلف و طولاني را نداريد؛ بهتر است به جاي مسافرت با اتوبوس يا قطار به فكر خريد بليت هواپيما و پرواز مستقيم به چابهار باشيد.
قبل از ورود به چابهار بهتر است بدانيد، اين بندر 230هزار نفر جمعيت دارد و از پنج بخش مركزي، كنارك، پلان، دشتياري و زرآباد تشكيل شده. سه شهر كنارك، ونگور و چابهار و الدهستان و 620 روستا نيز در اين جزيره يا بندر قرار دارند.
بندر چابهار اگرچه در نگاه اول، ناحيه اي فاقد امكانات گردشگري به چشم مي آيد، اما اكوتوريسم طبيعي اين جزيره و همچنين پيشينه تاريخي آن، از جاذبه هايي است كه چشم هر بيننده را خيره مي كند.
گل فشان ها، سواحل صخره اي زيبا، مساجدزيباي محلي، بافت سنتي و زندگي جذاب بلوچ ها با كپه هاي دست سازشان و همچنين قلعه پرتغالي ها از جمله مهمترين جاذبه هاي گردشگري چابهار به شمار مي آيند.
براي ديدن كناره ها و سواحل زيباي طبيعي در چابهار توصيه مي كنيم به قسمت جنوبي شهرستان چابهار برويد، چرا كه در اين قسمت پيشروي آب دريا و فرسايش سنگ هاي رسوبي چشم انداز زيبايي را به وجود آورده است. وقتتان را به گونه اي تنظيم كنيد كه طلوع يا غروب خورشيد را در اين سواحل ببينيد.
براي ديدن تپه هاي گل فشان كه اتفاقا پديده اي كمياب در سطح جهان به شمار مي آيد، بايد به دو دشت كهيه و تنگ برويد.
درباره تپه هاي گل فشان بدانيد كه اين تپه ها با پرتاب حباب هاي گل و لاي از ژرفاي زمين، چشم هر بيننده را خيره مي كنند.
سه تپه گل فشان در فاصله دو دشت كهيه و تنگ در 20كيلومتري روستاي كهيه و در مسير جاده تنگ گالك در شمال غربي شهرستان چابهار قرار گرفته و ميانگين ارتفاع آنها بين 10 تا۳۰متر است. از اين تپه ها هر 30 تا 36 ثانيه يك بار گل و لاي فشرده به همراه گاز خارج مي شود.
برخي از مردم محلي از اين گل و لاي براي درمان بيماري ها بويژه بيماري هاي پوستي استفاده مي كنند.
نام قلعه پرتغالي ها و حوادث تاريخي آن مطمئنا براي هر ايراني نامي آشناست، اما اگر علاقه منديد كه علاوه بر شنيده ها، اين قلعه را از نزديك ببينيد، سري به روستاي تيس از توابع بخش دشتياري بزنيد.
اين روستا كه در منطقه اي كوهپايه اي در پنج كيلومتري شمال غرب چابهار واقع شده و رودخانه لاوي از آن مي گذرد، در ميان كوه هاي شهباز، لاوي و بيلبند محصور شده است.
قلعه پرتغالي ها در اين روستاي زيبا قرار گرفته و به دليل قدمت و نوع معماري خاصش تعداد بي شماري از گردشگران داخلي و خارجي را به خود جذب مي كند. اگر به روستاي تيس رفتيد بدانيد كه اين روستا از عمده ترين مراكز سوزن دوزي در چابهار است و زنان و دختران آن به طرزي زيبا و تحسين برانگيز صنايعي را توليد مي كنند كه رهاورد سفر هر گردشگر به خانه اش مي شود.
براي ديدن انواع پرندگان و طبيعت زيبا، به شما كه عازم چابهار هستيد توصيه مي كنيم ديدن روستاي ليپار را به هيچ چيز ديگر ترجيح ندهيد. در 15 كيلومتري شهر چابهار بعد از روستاي (رمين) در مسير جاده اي ساحل گواستر و در تنگه اي صخره اي، دره اي سرسبز و زيبا قرار دارد كه از بالاي آن، روستاي ليپار در ميان سبزه زارها خودنمايي مي كند.
در ميان دو كوه، اين دره كه فاصله چنداني هم ندارند، آب بندي ايجاد شده كه آبهاي سرگردان اطراف را در خود جمع كرده و به آبگيري به طول 14 كيلومتر با انواع بوته ها، درختچه ها و پرندگان تبديل شده است.
در اين آبگير، انواع بوته ها و درختچه ها از نوع گز، كلير و چش و پرندگاني چون چنگر، فلامينگو،  انواع حواصيل، باقرقره، تيهو، عقاب دشتي و خوتكا و همچنين طاووس كن يافت مي شود.
جنگل هاي انبوه هم از ديگر جاذبه هاي اكوتوريستي در چابهار است كه در ناحيه ساحلي خليج گواتر قرار گرفته است. بد نيست كه بدانيد حرا درختچه اي است كه در مرداب هاي نواحي گرم كرانه هاي عربستان، مصر و جنوب ايران مي رويد. از مشخصات بارز اين درختچه، اين است كه روي درخت مادر رشد اوليه را طي كرده و سپس نهال جوان از درخت مادر جدا شده و به مرداب مي افتد. برگ هاي حرا با دوام است و ظاهر بيضوي شكل و منتهي به يك خامه باريك دارد و تنها قسمت مورد استفاده آن، پوست شاخه است.
در حوزه حيات وحش نيز تمساح پوزه كوتاه برجسته ترين موجود منطقه چابهار است كه به طور طبيعي و آزاد زندگي مي كند.
زيستگاه اصلي اين تمساح كه به نام محلي گاندو خوانده مي شود، حدود 380 هزار هكتار مساحت دارد كه بخشي از آن در چابهار و بخش ديگر آن در شهرستان ايرانشهر واقع شده است.
تمساح پوزه كوتاه در بركه هاي راسك، باهوكلات و باتلاق هاي دلگان و كلاني زندگي مي كند و تنها نوع تمساح ايران است كه ارزش ملي و بين المللي دارد. طول اين جانور تا چهار متر مي رسد و قوي ترين عضو آن دمش است.
تقريبا با اكثر جاذبه هاي گردشگري چابهار آشنا شده ايد و احتمالا اشتياق زيادي براي ديدن اين منطقه پيدا كرده ايد. بد نيست بدانيد سازمان منطقه آزاد چابهار با قرار دادن تسهيلاتي ويژه و احداث امكانات گردشگري، بزرگترين جشنواره گردشگري اين منطقه را از 15 مرداد تا 15 شهريور برگزار كرده است. در اين جشنواره گردشگراني كه از طريق تورهاي هوايي به اين منطقه سفر مي كنند مي توانند به صورت رايگان در هتل صدف واقع در مركز شهرستان چابهار اقامت داشته باشند يا از ويلاهاي ويژه منطقه آزاد چابهار با تخفيف يكصد هزار ريالي براي هر ويلا استفاده كنند.
در جشنواره تابستاني چابهار برنامه هاي مختلف فرهنگي، هنري، ورزشي و همچنين نمايشي مشترك از آداب و سنن اقوام مختلف ايران و كشور هند اجرا مي شود.

دو قطعه جغد بزرگ، روي شاخه اي امن در كنار هم نشسته اند، چشم هايشان نيمه باز است و به نظر مي رسد در حال چرت زدن هستند و استراحت مي كنند. آنها فارغ البال، شبي دل انگيز را در پيش رو دارند.
اسميتي كه نام كامل آن رابرت تي اسميت است، راهنماي پرنده نگري است. او جغدهاي خال خال جنوب شرق كوه هاي هاچوكا آريونا را جاذبه اي براي جذب طبيعت گردان مي داند؛ البته با حفظ اصول. او مطمئن است كه بازديدكنندگان دقت كافي را براي عدم تهديد جغدها دارند.
طبيعت گردان دوتادوتا به طرف بالا قدم مي زنند. آنها با فاصله و به دنبال هم درحركتند و چشمانشان را تيز كرده اند تا جغدها را پيدا كنند.
دو نفر جلو، بايد آنقدر با آرامش حركت كنند و پرنده ها را ببينند كه آنها را نپرانند تا بقيه اعضاي گروه كه با فاصله درحركتند هم شانس ديدن حيوانات را داشته باشند.در سرازيري تنگه باريك، جغدها با پرهاي قهوه اي كه تركيبي است از رنگ پوست درختان و صخره ها با محيط اطرافشان آميخته اند.
آنها خال هاي سفيدي دارند كه با رديف شدن در كنار يكديگر شكل شعاع هاي خورشيد را به خود گرفته اند. آنها هستند، ولي گاهي اصلا به چشم نمي آيند. شايد به همين دليل است كه جغدها در نظر مردم هميشه مشكوك و افسانه اي بوده اند. آنها اصلا از شما دور نيستند، ولي بايد روش جست وجو كردن آنها را بدانيد.در بيشتر اوقات در حالي كه بسياري از گردشگران با بي خيالي، مشغول گشت زدن در منطقه هستند بارها از كنار اين پرنده ها عبور مي كنند، ولي اصلا متوجه نمي شوند.
براي يك لحظه، جغدي به آهستگي چشمان قهوه اي تيره اش را باز كرد و نگاه خيره ما را براي چند لحظه به سمت خودش برگرداند و بعد دوباره با چشمان نيمه بسته به چرت زدنش ادامه داد.پرنده ها دقيقا رفتار بازديدكننده ها را بدون آنكه آنها متوجه باشند زيرنظر دارند، آنها با صبوري و ملايمت، همه چيز را مي پايند.جغدهاي خال خال تقريبا رام هستند و ديدن آنها نيز نسبتا راحت تر است، اما جغد ديگري مثل جغد بزرگ شاخدار، موجود بسيار مرموز و خشني است و ممكن است در حالي كه آنها را نگاه مي كنيد يك دفعه به سمتتان فرود بيايد. ديدنشان هم البته خيلي مشكل است، چرا كه به محض احساس حضور انسان، قبل از رسيدن بازديدكنندگان به محل، فرار مي كنند.
اما جغدهاي خال خال، آرامش خيلي زيادي دارند، حتي ممكن است وقتي آنها در فاصله 6 متري از سطح زمين روي شاخه كاج ها نشسته اند، مردم زيادي قدم زنان در زير درخت ها دقيقا از زير محلي كه آنها در حال استراحت روزانه اند عبور كنند و اين در حالي است گردشگران با صداي بلند صحبت مي كنند، دست تكان مي دهند، اشاره مي كنند و فرياد مي زنند تا جغدها را بترسانند و آنها را براي ساعت ها از لانه شان فراري دهند تا بتوانند آنها را بهتر ببينند.اسميتي به روش خاص خودش تا كنون بيش از 6 هزار گردشگر را به اين منطقه آورده است.

هنوز مهر و امضاي تصويب طرح مناطق نمونه گردشگري كشور خشك نشده، برخي از مسئولان امر، به جاي آنكه فكر ايجاد زمينه رفاه براي عموم مردم باشند، انگار نه انگار كه تمام اين دست و پازدن ها براي گرفتن مجوز و به تصويب رساندن 7 منطقه نمونه گردشگري از 15 منطقه پيشنهادي كه شامل شانديز مشهد، آشوراده مازندران كه اتفاقا خشم بسياري از طرفداران محيط زيست را هم برانگيخت -  النگ دره در گلستان، جوارم مازندران، بندر شرفخانه آذربايجان شرقي، درياچه مهارلو استان فارس و ليان بوشهر بود تا ديگر در فصول داغ گردشگري، مردم در كنار خيابان و پارك ها دربه در نباشند و غذايشان را هم بتوانند در يك جاي مطمئن صرف كنند و از سرويس هاي بهداشتي استفاده كنند و...
اما از قرار معلوم، حكايت چيز ديگري است. اين مراكز قرار است بشود پاتوق از ما بهتراني كه اصولا طاقت سختي را ندارند، ما كه ديگر فولاد آبديده شده ايم. از اولش هم بايد مي دانستيم كه از اين همه قانون و ماده، تبصره و
تصويب نامه و... هيچ كدامش به درد قشر متوسط جامعه نمي خود، اينها همه بهانه اي است براي پول روي پول آمدن همان قشري كه ذكر خيرشان بود.
كشتي تايتانيك را قطعا به خاطر داريد. هر طبقه از آن متعلق به قشر خاصي از جامعه بود و كسي از طبقات پايين حق ورود به طبقات بالا را نداشت. ظاهرا بعد از حدود 80 سال، تنها راه ايجاد رفاه براي هموطنان عزيز همين كار است؛ مثلا قرار است در پارك جهاني منطقه نمونه گردشگري جوارم مازندران، چندين ورودي را در نظر گرفته و در واقع منطقه را به چند قسمت تقسيم كرده و هر قسمت را به قشر خاصي اختصاص دهند و هر فرد از هر ورودي كه وارد مي شود تنها حق تردد در منطقه محدود شده به همان ورودي را دارد و امكان دسترسي به ديگر بخش هاي پارك برايش مهيا نخواهد بود. در ضمن وروديه در نظر گرفته شده براي اين مركز، 6 هزار تومان براي هر نفر است.در ضمن، نكته مهم تر اينكه ظاهرا قبل از تصويب، تمام برنامه ها ريخته شده، حتي نقشه منطقه هم كاملا آماده است؛ مثلا قرار است 600 ويلا، يك هتل 5 ستاره، تله كابيني به طول 2كيلومتر كه از ارتفاع 350 متري به ارتفاع 850 متري مي رود، پاركينگي با گنجايش 3 هزار دستگاه، ممنوعيت ورود خودرو و هزار و يك برنامه ريزي ديگر كه نشان مي دهد حتي مجري طرح تقريبا و شايد هم قطعا مشخص است. بنابراين تسهيلاتي مثل عدم نياز به دريافت مجوز از سوي سازمان هاي دولتي و بودجه 5/8  ميليارد توماني براي ايجاد مراكز اقامتي، رستوران، مراكز ورزشي، فرهنگي، هنري، تفريحي، فروشگاه، مراكز توليد صنايع دستي و وام هايي با بهره 4 و 5 درصد 8 ساله و... همه و همه حكايت از اين جيب به آن جيب است.
با اين تفاسير، من و شما بهتر است به فكر تعمير همان چادرهاي برزنتي مان باشيم؛ اين چاه براي ما نه آب دارد و نه نان.

تغيير در زنجيره حيات
محمدرضا محمدي- امروز متوسط دماي جهان 6/0 درجه سانتيگراد گرم تر از قرن گذشته است، شايد 6/0 درجه به نظر رقم ناچيزي بيايد، اما همين اندك هم دانشمندان را نگران كرده است.افزايش درجه حرارت روي پوشش بدن حيوانات مثل پر، پشم، مو و... به طور مداوم درحال تاثيرگذاري است وحتي ريزش آنها را به دنبال دارد. بعضي از حيوانات به سوي سرزمين هاي مرتفع رفته و برخي فصل جوجه آوري شان زودتر شروع مي شود و خيلي ها هم نمي توانند غذاي كافي پيدا كنند.
دانشمندان معتقدند كه اين مسئله ارتباط تنگاتنگي با گرمايش جهاني دارد كه باعث شده حيوانات دقيقا مطابق تغييرات جهان- حتي محدوده زيستگاهي شان را هم عوض كنند و زمان جفتگيري و خواب زمستاني را تغيير بدهند.
اما اين تغييرات همراه با گرم شدن خيلي زودتر از آنچه كه محققان تصور مي كردند در حال وقوع و گسترش است.
اوان دون، سرپرست خط مشي  هاي دريايي انگلستان در حفاظت پرندگان مي گويد: در درياي شمال، براي مثال اين تغييرات تمام زنجيره غذايي را بهم ريخته است . بسياري از گونه هاي دريايي موفق به زاد و ولد نمي شوند، چرا كه جمعيت مارماهي هايي كه پرندگان از آنها تغذيه مي كنند در سواحل بشدت كاهش يافته است.
تعداد مارماهي هاي ساحلي در يك تغيير ناگهاني كاهش يافته و دليل آن پلانكتون هاي آبهاي سرد هستند كه مارماهي ها از آنها تغذيه مي كردند و با جابه جايي پلانكتون ها از آبهاي گرم و تغيير مكان دادن آنها،  خطر، زندگي پرندگان ساحلي را تهديد مي كند.دون مي گويد: هر كسي به وضوح متوجه اهميت آن شده و آن را جدي خواهد گرفت.
ده ها هزار پرنده دريايي مانند پرستوها، چلچله هاي دريايي و كاكائي ها- در سال 2004 كاهش زادآوري داشته اند. تمامي آنها خيلي سريع به ما نشان مي دهند كه در سال جاري جمعيت مارماهي هاي ساحلي دوباره كاهش يافته است.
در جنگل هاي باراني كاستاريكا ، ضمنا درجه حرارت گرم تر به توكان هاي جنوب اسكاتلند اجازه مي دهد همانند پرندگان ساحلي، مورد تجاوز قرار گرفته و به نقاط مرتفع تر پناهگاه هاي درخطر بروند. كووتزال ها (پرنده هايي زيبا به رنگ سبز و قرمز با دم بلند)هيچ جايي براي رفتن ندارند،  بنابراين آنها آشيانه خود را در داخل درختان، بدون استفاده از خاك و گل درست مي كنند، جايي كه توكان ها نتوانند به آساني براي خوردن تخم و جوجه آنها جشن بگيرند.
تري روت، اكولوژيست دانشگاه استنفورد كاليفرنيا مي گويد: تعداد بسيار زيادي رابطه اكولوژيك وجود دارد كه تاثيرات مهمي روي جمعيت كووتزال ها مي گذارد.
طبق گفته هاي هكتور گالبرايت، از دانشگاه كلرادو، اين بار نوبت چلچله هاي درختي است كه در ايالات متحده مشاهده شده. زادآوري آنها در حدود 12 روز زودتر از 30 سال گذشته اتفاق افتاد.
گالبرايت اضافه مي كند: شايد در ظاهر و به خودي خود اين موضوع مسئله جالبي باشد، اما در واقع نگران كننده است. هنگامي كه شما به گونه هاي ديگر پرندگان نگاه مي كنيد 10 تا 12 روز زودتر از زمان موعد ظاهر مي شوند و اين جاي بسي  نگراني است.
گالبرايت،  روت و دون بخشي از يك گروه مطالعاتي و حفاظتي هستند كه هشدار داده اند، گرمايش جهاني نه تنها در حال تغيير دادن اكوسيستم هاست، بلكه رفتارهاي حيواناتي را كه در اين اكوسيستم ها زندگي مي كنند تغيير داده است.
نشنال جئوگرافيك
غرب،  مهجورتر از هميشه
سرزمين غارها، سرزمين كوه ها، سرزمين آبشارها و سختون ها، گوشه اي ديگر از زيبايي هاي بي بديل طبيعت كشورمان است كه با تمام پتانسيلي كه براي جذب گردشگران دارد، مثل هزاران نقطه ديگر از كشور مهجور مانده. استان كهگيلويه و بوير احمد به دليل عبور رشته كوه زاگرس از آن، به يكي از خوش آب و هواترين نقاط كشور با جلوه هايي ويژه از طبيعت تبديل شده است. تنها گاهي غارنوردان و صخره نوردان هستند كه از روي كنجكاوي علاوه بر جست وجو در اكثر نقاط كشور، سري هم به كوه هاي سر به فلك كشيده اين استان مي زنند. غار نوردان مي گويند: غارهاي كهگيلويه و بويراحمد به دليل داشتن پوشش گياهي طبيعي و متنوع صخره اي با ساختاري بكر و دست نخورده و مسيرهاي پرپيچ و خم و گاه بسيار اسرار آميز به نظر مي رسند و انسان را بيشتر به خود جلب مي كنند. از جمله غارهاي زيباي اين استان مي توان به پراشكفت سوداب، كيلر ، ديشموك، شاه بهرام گچساران و نيره خايز كوه آبشار ياسوج اشاره كرد.
وقتي از جاده هاي كوهستاني كهگيلويه و بوير احمد - استان محرومي كه انگار سالهاست به فراموشي سپرده شده - مي گذريد، خود را در دياري ديگر مي يابيد. انگار اينجا از تاريخ جا مانده است. هنوز مناطقي در اين استان هستند كه پاي هيچ انساني هنوز به آن نرسيده است. از هر كوه و صخره اي كه نگاه كني آب سرازير است. انگار هنوز چاه هاي عميق، آب سفرهاي زيرزميني را تخليه نكرده اند و آب چشمه ها هنوز در لوله هاي آهني محبوس نشده. اينجا آب هم آزاد است. اگر گذرتان به شهرهاي اين استان افتاد، حتما سري هم به حاشيه شهر بزنيد. اگر به گچساران رفتيد در هفت كيلومتري شمال، از آبشار كنج بنار گچساران و اگر به ياسوج رفتيد، در شرق، از آبشار مارگون و ياسوج حتما ديدن كنيد، بعد خودتان به قضاوت بنشينيد.

چشم محيط زيست روشن
تالاب شادگان خوزستان يكي از آن زيستگاه هاي منحصر به فردي است كه همچون تالاب انزلي در وضعيت خوبي به سر نمي برد. ورود فاضلاب نيشكر، بزرگترين معضلي است كه تالاب شادگان سالهاست با آن دست و پنجه نرم مي كند و همچنين سالهاست كه طرح احيا و حفاظت از تالاب بين المللي شادگان كه يكي از تالاب هاي عضو در كنوانسيون رامسر است در دست مطالعه است.
اما هنوز طرح حفاظت به تصويب نرسيده، مدير اداره ميراث فرهنگي و گردشگري شادگان اعلام كرده است: طرح گردشگري اين تالاب و جزيره مينو به اتمام رسيده و ما منتظر كارشناسان تهراني هستيم.
به گزارش ايسنا، جمال زوري زاده گفته است: در حال حاضر چند نفر از كارشناسان به طور مناقصه اي براي اجراي طرح مذكور در سايت حاضر شده و مشغول فعاليتند و تنها مسئله اي كه لاينحل مانده، دعوت از كارشناسان براي بازديد از تالاب شادگان و جزيره مينو از تهران است كه اگر اين اقدام نيز صورت گيرد، هيچگونه مشكلي در اين بخش نخواهيم داشت. قرار است به منظور رفع پاره اي از مسائل با نمايندگان مجلس نيز ملاقاتي داشته باشيم.
طناب كشي در پارك طالقاني
اگر شما هم از آن دسته  آدم هايي هستيد كه به هزار و يك دليل تعطيلي آخر اين هفته را هم بايد در تهران بمانيد و مثلا به كارهاي عقب افتاده تان كه هيچوقت تمامي ندارد، برسيد، حداقل اول صبح تعطيل خوب و بانشاطي را تجربه كنيد. بد نيست براي شروع، سري به پارك طالقاني بزنيد.
مسابقه طناب كشي كه حدود 2 ماه است از طرف انجمن طناب كشي فدراسيون ورزش هاي همگاني هر هفته به صورت دوره اي در يكي از پارك هاي سطح تهران برگزار مي شود، اين بار پارك طالقاني را معرفي كرده است.
جمعه ساعت 6:30 صبح مي توانيد در مسابقه رايگان طناب كشي شركت كنيد. اگر خانم، آقا، كودك، جوان، بزرگسال و حتي اگر پدر بزرگ و مادربزرگ هم هستيد، هيچ اشكالي ندارد، چون اين مسابقه در تمام رده هاي سني و براي خانم ها و آقايان به طور مجزا برگزار مي شود. پس صبح جمعه خوبي داشته باشد.
سد سيوند تا كجا؟
اسم سد سيوند كه مي آيد تن تمام ايرانياني كه نسبت به ميراث فرهنگي شان تعصب دارند مي لرزد. سدي كه در صورت احداث، بخش عظيمي از كهن ترين ميراث نياكان را در منطقه پاسارگاد به زير آب مي برد. طرحي كه مسئولانش با بي خيالي تمام، تنها پاسخي كه درباره از بين رفتن اين بخش مي دهند، اين است كه اشكالي ندارد كه يك موزه هم زير آب داشته باشيم و اينكه قدرت ميراث فرهنگي تا چه حد براي جلوگيري از تخريب برخواست مسئولان پروژه احداث سد سيوند بچربد، معلوم نيست.
فعلا كه مدير پايگاه ميراث فرهنگي پاسارگاد در واكنش به سخنان مجري طرح سد سيوند، مبني بر اينكه آثار باستاني داخل درياچه سد به حدي مهم نيستند كه بهره برداري از سد را با مشكل مواجه كنند، مي گويد: يك كارشناس سدسازي نبايد درباره اهميت آثار تاريخي اظهار نظر كند. (البته اظهار نظر كردن ايرانيان درباره هر موضوعي بخصوص موضوعات تخصصي غير از تخصصشان امر شايع و ارثي است كه متاسفانه در بسياري از موارد هم جدي گرفته مي شود.)
مجري طرح سد سيوند در سخنان خود به تخصيص اعتباري بالغ بر يكصد ميليون تومان براي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري اشاره كرده است كه طالبيان در اين باره اظهار داشت: اعتبار توافق شده، حدود 300 ميليون تومان بود كه فقط درباره آن صحبت شد و ما هيچ سندي در مورد آن در اختيار نداريم. اين اعتبار هم براي نجات دادن بخشي از منطقه اختصاص يافت، چون هر پروژه اي كه منطقه اي را بر هم مي زند، بايد هزينه اي هم پرداخت كند.
طالبيان درباره ساختن موزه در محل سد، به طرح اين پرسش پرداخت كه چه اشيايي قرار است در آن موزه به نمايش درآيد و مجريان ساخت سد چگونه و با چه كمكي مي خواهند موزه را راه اندازي كنند؟