عكس: محمدرضا شاهرخي نژاد
ميثم قاسمي
بعدازظهر يك روز نيمه سرد پاييزي خانه هنرمندان ايران در باغ هنر، ميزبان اختتاميه اولين دو سالانه تايپوگرافي پوستر ايران اسماءالحسني بود؛ برنامه اي كه قرار بود از ساعت 16 آغاز شود، اما با نيم ساعت تاخير شروع شد. سرانجام با نواختن سرود جمهوري اسلامي و سپس تلاوت آياتي از كلام الله مجيد، مراسم با اجراي اميرحسين مدرس آغاز شد.
سالن كوچك بتهوون تقريبا ديگر صندلي خالي ندارد و چند نفر در گوشه و كنار سرپا مانده اند.
اولين سخنران علي رجبي ست؛ مردي كه معمولا يك پاي ثابت چنين برنامه هايي ست.
رجبي گفت: اوايل انقلاب عده اي در برابر چنين كارهايي موضع مي گرفتند كه هنر را با اين موضوعات چه كار است؟ نوعي فرماليسم بر افكار هنرمندان حاكم بود كه نمي گذاشت از سطح به عمق بروند، اما آنقدر مقاومت شد و آنقدر آثار زيبا خلق شد كه همه، اين نوع كار را پذيرفتند .
اشاره مستقيم رجبي به كساني ست كه معتقدند آثاري همچون تايپوگرافي اسماءالحسني چندان با هنر مربوط نيستند.
او ادامه داد: هر اثر هنري به دو عامل بستگي دارد؛ فرهنگ و زيبايي .
رجبي معتقد است تاريخ هنر را بدون توجه به فرهنگ هنر نمي توان بررسي كرد و اگر چنين شود تاريخ هنر تبديل به تاريخ جسد هنر مي شود.
رجبي در ادامه سخنانش از گام برداشتن به بطن هنر و ورود به عالم معنا سخن گفت و البته توضيح داد كه معنا، لزوما معناي ديني نيست.
او سپس در توضيح اسماء الحسني توضيحاتي ارائه داد و در پايان از هنرمندان خواست تا از خود آينه اي بسازند كه حق در آنها متجلي شود.
پس از رجبي دوباره مدرس روي صحنه آمد و اجراي موسيقي زنده را به حضار نويد داد؛ موضوعي كه از ابتداي ورود به سالن با ديدن دو صندلي روي سن و دو ساز در كنار آنها مشخص بود. مجيد وطنيان بربط نواخت و بابك مدرسي در ني دميد. نواي حزن آلود ني و صداي بم بربط براي دقايقي فضاي سالن را پر كرد و سپس فيلمي كوتاه از مراحل مختلف جشنواره پخش شد.
پيش از نمايش فيلم، حميد عجمي مدير بخش تجسمي حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي و از اعضاي هيات داوران- به نمايندگي از آنان بيانيه هيات داوران را قرائت كرد.
در قسمتي از اين بيانيه آمده است: هيات داوران با درنظر داشتن تمايز و تفاوت حروف نگاري ايراني با تايپوگرافي غربي از حيث صورت و معنا -كه به يقين با هم كاملا متفاوت است- كار خود را آغاز كرد كه در گام نخست اميدوار است فعاليت هايي اين چنين كه منطبق با فرهنگ نوشتاري ايراني ست، از يك سو و از ديگر سو با عمق اعتقادات حقيقي ايراني مسلمان پيوند خورده، روز به روز گسترش بيشتري پيدا كرده و مسئولان فرهنگي نظام را در تقويت چنين فعاليتي ثابت قدم گرداند.
هيات داوران تلاش بي وقفه همه پيشقدمان عرصه حروف نگاري را ارج مي نهد و نام نيكشان را همجوار با نام هاي نيك پروردگار عالم مسئلت مي كند.
در خاتمه ازحاميان و مشوقان اين حركت نوراني تشكر كرده و سربلندي شان را در ذيل بركات اسم اعظم خداوند خواستاريم.

عكس ها: محمد رضا شاهرخي نژاد

سه قاب از مراسم اختتاميه اولين دوسالانه تايپوگرافي پوستر ايران؛ خيلي بودند برخي از آنها هم كه بايد ،حضورنداشتند.
هيات داوران پس از طي بحث هاي متنوع و مختلف در چگونگي انتخاب آثار و تلاش هاي مجدانه در هرچه بهتر شدن اين نمايشگاه دو سالانه با مدققانه ترين روش جهت اهداي جوايز، معيارهاي ذكر شده در ذيل را به سمع مبارك شما برمي شمارد:
۱ هويت ايراني اثر، برگرفته از سنت خوشنويسي و توجه به زيبايي شناسي خط و نوشتار و جايگاه آن در فرهنگ ايراني و اسلامي.
۲ جايگاه قدسي، روحاني و معنوي اثر در موضوع اسماءالحسني و پرداخت بصري و حروف نگاري متناسب با آن.
۳ ايده و خلاقيت به كار گرفته شده در بيان تايپوگرافيك هماهنگ با موضوع.
۴ توجه به ساختار ويژه حروف نگاري ايراني و ويژگي ها و تمايزات آن با تايپوگرافي غربي.
۵ نوآوري و پرهيز از تكرار و تقليدهاي معمول و برخورد بكر و تازه با موضوع.
۶ در نظر داشتن شأن حروف و كلمات با نگاه به فرهنگ كهن خوشنويسي ايراني .
هيات داوران اولين دوره سالانه تايپوگرافي عبارت بودند از: صداقت جباري، حسين خسرو جردي، مهدي سعيدي، سيد حميد شريعتي آل هاشم، بيژن سيفوري، مسعود نجابتي و حميد عجمي.
سرانجام نوبت به اهداي جوايز رسيد. برگزاركنندگان و حاميان جشنواره روي سن دعوت شدند و اسامي برندگان اولين نمايشگاه دوسالانه تايپوگرافي (حروف نگاري) پوستر ايران بدين شرح اعلام شد:
جايزه بهترين اثر از نگاه مخاطب بر اساس نتايج راي گيري online توسط سايت todayposters به خانم ژيلا پاشايي تعلق گرفت. جدا از اين جايزه، نتايج آخرين نشست هيات داوران و برندگان هر بخش از نگاه آنان اينگونه اعلام شد:
جايزه نفر سوم در بخش اصلي نمايشگاه (پوسترهاي اسماءالحسني)، به جهت به كارگيري مناسب فرم و رنگ در ساختار زيبايي شناسي و ايجاد فضاي تصويري براي مجموعه نوشتار در طراحي پوستر به آقاي آرمين مهدوي اهدا شد (ديپلم افتخار و سه سكه بهار آزادي).
جايزه نفر دوم (ديپلم افتخار پنج سكه بهار آزادي) در بخش اصلي نمايشگاه (پوسترهاي اسماءالحسني) به خاطر ابداع و نوآوري  در چگونگي به كارگيري حروف و حفظ هويت سنتي و ايراني به آقاي بهرنگ مظلومي اهدا شد.
جايزه نفر اول (ديپلم افتخار و 7 سكه بهار آزادي) در بخش اصلي نمايشگاه (پوسترهاي اسماءالحسني)به جهت سادگي در فرم و ايجاد ساختار تجسمي براي حروف و خلاقيت معنايي در به كارگيري نوشتار در طراحي پوستر به سركار خانم سميه نيكزاد اهدا شد.
جايزه ويژه موزه هنرهاي معاصر تهران (سفر مطالعاتي دو ماهه به خارج از كشور) در بخش پوسترهاي اسماءالحسني از ميان نامزدها( كيومرث كلامي، ژيلا پاشايي،  سيد حسن موسي زاده، بهرنگ مظلومي و نغمه تحويلداري )به آقاي سيد حسن موسي زاده تعلق گرفت.
جايزه ويژه موزه هنرهاي معاصر تهران (سفر مطالعاتي دو ماهه به خارج از كشور) در بخش پوستر آزاد از ميان نامزدها( سيد مجتبي بهشتي،  نرگس صفايي، عليرضا دزفوليان، عباس پرچمي و مهدي حق شناس) به سركار خانم نرگس صفايي تعلق گرفت.
طبق اعلام قبلي، جايزه ويژه موزه هنرهاي معاصر يك سفر مطالعاتي سه ماهه به خارج از كشور بود كه به درخواست برگزاركننده نمايشگاه به دو سفر مطالعاتي دو ماهه در دو بخش آزاد و مسابقه تغيير يافت.
جايزه ويژه جامعه طراحان مستقل ايران از ميان نامزدها( عليرضا دزفوليان، احسان پارسا، شهاب تندرو، مهدي حق شناس و حسين درخشان) به مجموعه آثار آقاي احسان پارسا تعلق گرفت.
اين جايزه (لوح افتخار و 10 سكه بهار آزادي) به جهت ارائه نگاهي بديع از تركيب فرم هاي سنتي و عناصري چون رنگ، حروف و نوشتار در ايجاد فضاي معنوي براي خلق اثر و تركيبي نو از عناصر بصري به ايشان اهدا شد. بنابر اعلام دبيرخانه نمايشگاه، دوره هاي بعدي آن به صورت بين المللي برگزار خواهد شد. بخش اصلي اين نمايشگاه، يعني پوسترهاي حروف نگاري اسماءالحسني نيز از اين پس هر ساله و به صورت يك نمايشگاه مستقل  سالانه در ماه مبارك رمضان برپا مي شود.

برگزاركنندگان
اولين نمايشگاه دوسالانه تايپوگرافي (حروف نگاري) پوستر ايران در دو بخش اسماءالحسني و آزاد توسط سايت اينترنتي todayposters برگزار شد. اين نمايشگاه از سوي كانون تبليغاتي نگاران، موسسه همشهري، حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي، موسسه شهر، واحد هنر جهاد دانشگاهي، موزه هنرهاي معاصر و خانه هنرمندان نيز حمايت شد. در اين دوره، 282 نفر در مسابقه شركت كردند كه 1083 اثر به دبيرخانه نمايشگاه رسيد، اما در مجموع 114 اثر به نمايشگاه راه يافت كه آثار از 7 تا 13 آبان در خانه هنرمندان در معرض ديد علاقه مندان قرار گرفت.

استاد علي اكبر صنعتي - پير هنر مجسمه سازي ايران - با بهبود نسبي وضعيت جسماني، از بيمارستان مرخص شده و در منزل به سر مي برد.
استاد صنعتي درسال 1295 در كرمان متولد شد. به رغم اينكه بي بي تلاش كرد تنها پسرش سايه شوم تنهايي و مزه تلخ فقر را احساس نكند،  نتوانست تنها به جنگ اين هيولا برود و مجبور شد او را به پرورشگاه صنعتي بسپارد.
علي اكبر از همان كودكي ذوق نقاشي را در خود احساس كرد تا سرانجام پس از تحصيلات ابتدايي، حاج اكبر صنعتي او را نزد پسرش به تهران فرستاد. به مدرسه كمال الملك نزد استادان نام آوري چون ابوالحسن خان صديقي، علي محمد حيدريان، حسين  خان شيخي و علي رخسار رفت و پس از 12 سال موفق به گرفتن دانشنامه نقاشي شد.
در سال 1319 ليسانس نقاشي گرفت و همان سال به كرمان بازگشت و با تربيت 40 كودك پرورشگاهي، دينش را به اين مكان پرداخت. پنج سال بعد به تهران آمده و به همت عبدالحسين صنعتي زاده، موزه اي در ميدان توپخانه آن روزگار امام خميني (ره) امروز- ساخته و به شير خورشيد آن زمان - هلال احمر امروز- واگذار  كرد. اين موزه به  عنوان نخستين موزه مردمي در سال 1325 با برگزاري نمايشگاهي گشايش يافت و با استقبال بسيار روبه رو شد.
موزه ديگري هم در سال 1330 در خيابان كالج - حافظ فعلي - توسط او برپا شد كه همه اش آثار خود استاد بود كه برخي از آن آثار در مهرماه 1356 براي افتتاح موزه كرمان به اين شهر منتقل شدند.
در سال 1352 عبدالحسين صنعتي زاده پسر حاج اكبر از دنيا رفت و چهار سال بعد از مرگ وي به همت نوه اش (همايون صنعتي زاده) و جمعي از دوستداران هنر، موزه صنعتي گشايش يافت. در اين موزه تعدادي از تابلوها و مجسمه هاي استاد، نمونه هاي ارزنده ديگري از آثار هنرمنداني مانند كمال الملك و شاگردان او و همچنين ساير هنرمندان معاصر ايراني و خارجي به صورت دائم به نمايش گذارده شد.
در جريان كودتاي 28 مرداد سال 32 و بركناري دولت مصدق، عده اي جاهل و ناآگاه به نمايشگاه هجوم برده و مجسمه هاي استاد را شكستند. اكثر مجسمه هاي نمايشگاه خرد شد و نقاشي ها هم از بين رفت.
بعد از آن، علي اكبر مدتي را با نااميدي گذراند، اما به خود دلداري داد و تصميم گرفت به جبران آن بپردازد. او هر مجسمه و تابلويي را كه امكان مرمت داشت - تا آنجا كه توانست - از نو ساخت.
دوباره از نو - به تعبير خودش - با دو سال تلاش مداوم، مجسه هايي از شخصيت هاي بزرگ ايران و جهان ساخت و در آنجا به نمايش گذاشت، اما به اصرار پسر حاج اكبر - عبدالحسين - نمايشگاه را به ساختماني در حوالي ميدان راه آهن انتقال داد.
در سال 1352 شمسي، پسر حاج صنعتي از دنيا رفت و محل نمايشگاه ميدان راه آهن كه ملك شخصي او بود، در اختيار ورثه قرار گرفت؛ آنان نيز نمايشگاه را تعطيل كردند و بر در آن قفل زدند. خواهش علي اكبر سودي نداشت و بچه هاي گچي و سنگي و برنزي او در آن نمايشگاه زنداني شدند.
بسياري از آثار استاد صنعتي مانند پيرزن چرخ ريس و عائله اش ، مجسمه سر حافظ و نيم تنه گنجوي و... پس از انتقال به موزه ميدان راه آهن در سال 57،  به دست ميوه فروشان ساكن مقابل نمايشگاه، با پتك، تيشه و چوب ناآگاهي و بي فكري خرد شد و به قول خودش جاي آن همه يادگار عشق و هنر را انبوهي ميوه و سبزي گنديده گرفت .
استاد درباره شنيدن خبر مرگ كودكان دلبندش كه با خون دل و نرم كردن دل سنگ ها، خلقشان كرده بود، مي نويسد: با شنيدن خبر، درست مثل پدري كه از مرگ فرزندانش آگاه مي شود، كمرم شكست؛ خميده شدم و به گريه افتادم و ناليدم .
به پاس بزرگداشت استاد صنعتي كه در طول بيش از شش دهه زندگي هنري خود، نزديك به يك هزار نگاره و 400 مجسمه خلق كرد، فرهنگستان هنر در حاشيه چهارمين دوسالانه مجمسه تهران
تابستان 84 - تعدادي از آثار اين عضو پيوسته خود را از موزه هاي تهران و كرمان گردهم آورد و به نمايش گذاشت.
سال 1381 سيدمحمد خاتمي - رئيس جمهوري وقت ايران - نشان درجه اول هنري كشور را به مرد مجسمه سازي ايران اعطا كرد.
خاطره بي بي، خاطره هاي تلخ و شيرين كودكي، تصاويري از پرورشگاه حاج اكبر صنعتي كرمان - همان جا كه استاد در آن باليده و به نقاش و مجسمه سازي چيره دست تبديل شده - با وي آمده و در مجسمه ها و نقاشي ها و تابلوسنگ هاي او بازتاب يافته است. استاد هنوز مثل مجسمه بي بي تنها با اندوه نگاه مي كند و نگران مجسمه هايش است كه در گوشه اي نمور، دارند از بين مي روند؛ نگران بچه هاي بي سرپرست، نگران ثمره سال هاي تلاش اش است.
صنعتي در آستانه 90 سالگي نشسته بر صندلي ويلچر، چشماني گشوده و منتظر دارد. تيم پزشكي به صورت شبانه روزي از وي مراقبت مي كند و محمد - فرزند ارشد او - با نگراني، نگاه از پدر برنمي دارد؛ سه سالي مي شود كه دل و دماغ ندارد و حتي نقش آبرنگ چهره پدر را نيز نيمه كاره گذاشته است. محمد شاگرد پدر بوده و با سربلندي پدر را آقا صدا  مي زند و تنها استاد زندگي اش - چهره ماندگار و افتخار فرهنگ و هنر ايراني - در آستانه 90 سالگي، دو - سه سالي است كه به عارضه مغزي دچار شده. دستان پرتوانش حالا توان حركت ندارند و كلامي نمي گويد، اما چشم هايش يك قرن سخن دارند... .

فرهنگسراي طبيعت: ببر كم عقل به فرهنگسراي طبيعت مي آيد. نمايش شاد و موزيكال ببر كم عقل به كارگرداني عاتكه حسيني ويژه سنين دبستان و پيش دبستان در سالن دو كوهه فرهنگسراي طبيعت (اشراق) روي صحنه رفته است.
اين نمايش- كه خلاصه آن از اين قرار است كه ببري درون قفس اسير شده و پيرمردي به او كمك مي كند و او را بيرون مي آورد و ببر قول مي دهد بعد از آزادي به او كاري نداشته باشد، اما زير قولش مي زند- در چهار سانس،  همه روزه تا تاريخ 25 آبان ماه اجرا خواهد شد.
علاقه مندان مي توانند جهت تماشاي تئاتر و رزرو بليت آن به نشاني فلكه دوم تهرانپارس، انتهاي خيابان جشنواره، فرهنگسراي طبيعت مراجعه كنند يا با شماره تلفن 77329643 تماس بگيرند.
خانه فرهنگ  وردآورد: اولين جلسه مجمع عمومي كانون علمي در خانه فرهنگ وردآورد برگزار مي شود. به گزارش روابط عمومي ستاد منطقه غرب، اين جلسه پنج شنبه 19 آبان ماه ساعت 15:30 الي 17 برگزار مي شود. علاقه مندان براي شركت در اين جلسه مي توانند به نشاني جاده مخصوص كرج، كيلومتر 19، بلوار اصلي وردآورد مراجعه كنند يا با شماره تلفن 3831041 0262 تماس حاصل كنند.
خانه فرهنگ زنجان: تور زيارتي امامزاده قاسم (ع) توسط كانون بانوان خانه فرهنگ زنجان برگزار مي شود.
اين تور اولين برنامه زيارتي كانون بانوان اين خانه فرهنگ است كه چهارشنبه هر هفته ساعت 10 الي 12 برگزار مي شود. علاقه مندان جهت كسب اطلاعات بيشتر مي توانند به نشاني خيابان آزادي، ابتداي اتوبان يادگار امام، خيابان زنجان شمالي، خانه فرهنگ زنجان مراجعه كنند يا با شماره تلفن 66602377 تماس حاصل كنند.
فرهنگسراي اقوام: انجمن خبرنگاران جوان فرهنگسراي اقوام دوره هاي آموزشي روزنامه نگاري برگزار مي  كند.
اين دوره ها كه شامل روزنامه نگاري خبري، تهيه و تنظيم خبر، مقاله نويسي در مطبوعات، گزارش نويسي، تهيه و تنظيم مصاحبه، ويراستاري و مديريت اخبار، مشاوره و راهنمايي شيوه هاي ادامه تحصيل با رشته هاي مرتبط در دانشگاه ها همراه با بازديد از مطبوعات كثير الانتشار و چاپخانه هاي مطبوعاتي ست به صورت رايگان روزهاي دوشنبه هر هفته ساعت 14 برگزار مي شود.
علاقه مندان جهت كسب اطلاعات بيشتر مي توانند با شماره تلفن 66213839 تماس حاصل كنند.
فرهنگسراي بانو: نمايشگاه نقاشي شهرناز طباطبايي تا 22 آبان ماه در نگارخانه فرهنگسراي بانو داير است. در اين نمايشگاه كه فانتزي نام دارد 25 اثر در ابعاد مختلف با تكنيك رنگ روغن و سبك سورئال ارائه شده است.
براي پنجمين بار است كه آثار اين نقاش 65 ساله به نمايش عمومي
در مي آيد و علت و انگيزه نقاشي در شهرناز طباطبايي خواب ها و روياهايي ست كه از سن 60 سالگي به او الهام شده؛ به همين دليل عرفان در غالب كارهاي او به تصوير كشيده شده است.
علاقه مندان جهت بازديد مي توانند طي روزهاي ذكر شده از ساعت
10 صبح الي 19 به نشاني خيابان وليعصر(عج)، ضلع شمالي پارك ساعي، كوي ساعي، فرهنگسراي بانو مراجعه كنند.

تلويزيوني ها در اين آخر هفته تقريبا كلكسيوني از فيلم هاي روز و مطرح جهان را به نمايش گذاشتند؛ به شكلي كه روي هر شبكه اي كه مي رفتي با فيلمي مواجه مي شدي كه دقايقي از آغازش گذشته بود و معلوم هم نبود كه كدام يك از غافلگيري هاي تلويزيوني هاست. براي همين آنچه مي خوانيد مروري ست بر فيلم هايي كه در اين آخر هفته روي آنتن رفت؛ فيلم هايي كه ممكن است بخش هايي از آنها را ديده باشيد و بخواهيد كمي بيشتر از اطلاعات جنبي آنها مطلع شويد...
دوپلكس
شبكه يك قرار بود اين فيلم را چند ماه پيش، در يك بعدازظهر جمعه دل انگيز پخش كند، اما ابر و باد و مه و خورشيد و فلك دست در دست هم دادند تا نمايش دوبلكس به روز عيد فطر موكول شود. داستان فيلم، ماجراي يك زوج جوان است كه مدت ها دنبال يك خانه مناسب گشته اند تا در آن زندگي كنند و حالا پس از مدت ها توانسته اند خانه ايده آل شان را پيدا كنند. اما از بد حادثه، صاحبخانه شان يك پيرزن حراف و غرغرو است كه اتفاقا در همان خانه هم زندگي مي كند. از اينجا به بعد، داستان فيلم تغيير مي كند و به جدال اين زوج سابقا خوشبخت با اين پيرزن مزاحم بدل مي شود. از طرفي خود خانه هم خيلي اوضاع و احوال خوشي ندارد و هر روز يكي از عيب هايش نمايان مي شود... .
همان طور كه از خلاصه فيلم برمي آيد، دوپلكس فيلمي كمدي بود و اين  توانايي را داشت كه يكي - دو ساعتي تماشاگر را سرگرم كند. كارگردانش هم دني دوويتو بود؛ همان بازيگر چاق و قد كوتاهي كه در اكثر فيلم هاي مطرح اين سالها بازي كرده؛ از گاو خشمگين و بتمن گرفته تا محرمانه لس آنجلس و ماهي بزرگ . اما خودش در اين فيلم نقشي نداشت و ترجيح داد تنها كارگردان باشد و نقش هاي اصلي را به بن استيلر و درو بري مور سپرد كه تجربه نشان داده براي فيلم هاي كمدي پيشنهادهاي مناسبي هستند. فيلم، محصول سال 2003 آمريكا بود و از شبكه اول پخش شد.
كبوتر بي باك
 اما غافلگيري امسال تلويزيون اختصاص به يك انيميشن داشت؛ انيميشن Valiant كه از شبكه تهران پخش شد؛ در حالي كه دو - سه ماه بيشتر از اكران جهاني آن نمي گذشت و درواقع هنوز وارد شبكه سينماي خانگي نشده است. Valiant كه در نسخه دوبله شده با عنوان كبوتر بي باك معرفي شد، داستان كبوتر كوچكي با نام Valiant است كه در سال 1944 وهمزمان با تدارك آغاز حمله نهايي متفقين عليه ارتش آلمان، به رغم كوچك بودن جثه اش، به واحد كبوترهاي نامه رسان ارتش
مي پيوندد و به همراه دوستانش از يك ماموريت سري باخبر مي شود... .
Valiant آخرين محصول اكران شده كمپاني ديزني ست كه البته برخلاف ديگر فيلم هاي اين كمپاني، در سكوت تبليغاتي روانه سينماها شد و چندان نتوانست سينماروها و منتقدان را راضي كند. با توجه به ديگر رقباي كارتوني اش هم به نظر نمي رسد شانسي براي تصاحب اسكار انيميشن سال بعد داشته باشد، اما به هرحال تجربه ثابت كرده كه ضعيف ترين انيميشن هاي ديزني هم حداقل ارزش يك بار ديدن را دارند. كارگرداني Valiant برعهده  گري چاپمن بوده و در نسخه انگليسي زبان، ايوان مك گرگور و بن كينگزلي صداپيشگان فيلم هستند، اما فيلم براي پخش از تلويزيون توسط انجمن گويندگان جوان و به مديريت نيما رئيسي دوبله شده بود.
بارش سنگ ها
نام كن لوچ يادآور سينماي معترض انگليس است چون درواقع اكثر فيلم هاي اين كارگردان انگليسي به خاطر انتقادهاي صريح و تند سياسي و اجتماعي شان شهرت يافته اند. بارش سنگ ها هم از اين قضيه مستثني نيست و درواقع يكي از بهترين ساخته هاي كارگردانش به شمار مي رود؛ به حدي كه كن لوچ توانست با اين فيلم جايزه ويژه هيات داوران جشنواره كن را در سال 94 كسب كند.
فيلم، داستان پدري مذهبي به نام باب است كه در دنيايش هيچ چيزي مهمتر از خانواده اش وجود ندارد، اما به لحاظ مالي در شرايط مناسبي نيست و نمي تواند آن طور كه مي خواهد به خانواده اش برسد اما غرورش را حفظ كرده و مي خواهد براي اولين مراسم عشاي رباني دختر كوچكش يك لباس زيبا و گران قيمت بخرد... .
فيلم محصول سال 1994 انگلستان است و در آن بازيگراني همچون بروس جونز، جولي براون و تام هيكي بازي كرده اند. زمان آن در حدود 90 دقيقه است و جمعه شب در قالب برنامه سينما چهار از شبكه چهارم پخش شد.
ژنرال
جان بورمن ژنرال را براساس يك شخصيت و ماجراي واقعي ساخته است؛ داستان فيلم درباره گنگستري به نام مارتين كاچيل است كه در دوبلين زندگي مي كند و با انجام دادن دو سرقت بزرگ موفق مي شود براي خودش شهرتي دست و پا كند. او با اين كار علاوه بر اينكه توجه پليس را به خود جلب مي كند، ارتش آزادي خواه ايرلند و ديگر مخالفين انگليس را هم به سوي خود مي كشد. درواقع فيلم، ماجراي ضدقهرماني ست كه از گمنامي به شهرتي فراگير مي رسد.
همان طور كه گفته شد فيلم براساس يك شخصيت واقعي ساخته شده و برندان گليسون در فيلم نقش كاچيل / ژنرال را بازي مي كند. فيلم محصول سال 1998 است و بيش از اينكه به نمونه هاي هاليوودي اش شباهت داشته باشد به سينماي مستقل و هنري اروپايي ها نزديك است. ژنرال به طريقه
سياه و سفيد ساخته شد و در آن، علاوه بر گليسون، بازيگراني همچون آدرين دونبار، شان مك گينلي و ماريا دويل كندي حضور دارند. اين فيلم هم از برنامه صد فيلم شبكه سوم پخش شد.