عكس: علي اكبر شيرژيان
الهام اناري
فروشگاه شهروند از سال 72 با هدف فعاليت در زمينه ارائه و تامين كالا و مايحتاج شهروندان با قيمت و كيفيت مناسب، ايجاد محيط مطلوب و توام با آرامش و رعايت شأن و احترام مشتريان و... شروع به فعاليت كرد.
از آن سال كه فروشگاه شماره يك بيهقي درميدان آرژانتين راه اندازي شد تا به امروز كه تعداد فروشگاه ها دورقمي شده، شهروند جاي خود را در ميان شهروندان تهراني باز كرده است.
از جمله خدماتي كه شهروند قصد دارد در آينده اي نزديك به مشتريان خود ارائه دهد، امكان خريد اينترنتي ست. بعد از
شركت رجاء كه امكان خريد اينترنتي بليت قطار را براي مشتريان خود فراهم كرد، حالا شهروند است كه مي خواهد كار مشتريان خود را راحت كند.
اطلاع از كم و كيف خريد اينترنتي، بهانه گفت وگويي رودر رو با مديرعامل فروشگاه هاي زنجيره اي شهروند شد.
با احمد صيفي كاران صحبت را در مورد راه اندازي فروشگاه مجازي شروع كرديم و به قيمت كالاها، ميزان رضايت مشتريان و... رسيديم.
صيفي كاران مي گويد: ارائه كالاي با كيفيت به مشتريان در اولويت كارهاي ما قرار دارد .
مديرعامل فروشگاه هاي زنجيره اي شهروند قصد دارد فرهنگ خريد و استفاده صحيح را بين مردم جا بيندازد.
از سوي ديگر، او آينده خوبي را براي ادامه حيات اين فروشگاه متصور است.
***
به نظر مي رسد تازه ترين و جالب ترين خبر در مورد فروشگاه هاي زنجيره اي شهروند، راه اندازي فروشگاه مجازي و ايجاد امكان خريد اينترنتي ست. از ويژگي هاي اين فروشگاه و زمان راه اندازي آن بگوييد.
يكي از ويژگي هاي شبكه توزيع مكانيزه و كارآمد، امكان استفاده از پيشرفت هاي تكنولوژيكي ست كه در زمينه هاي مختلف صورت مي گيرد. امروز در بخش IT و الكترونيك، تحولات بزرگي صورت گرفته كه دقيقا اين پيشرفت ها در جهت راحت تر كردن زندگي مردم، دسترسي ها و در نهايت افزايش رفاه است. اين بخش، كاربردهاي زيادي داشته و صنعت گسترده اي ست كه همه روزه امكانات و تجهيزات تازه اي را در همه ابعاد زندگي مردم روانه بازار مي كند. يكي از موارد استفاده از اين بخش، تامين نيازها و كالاهاي روزمره مردم است كه البته اين اقدام، كار تازه اي در شهروند نيست. در سنوات گذشته اين كار در شهروند طراحي شده و مدت كوتاهي هم به ارائه خدمات پرداخته، اما به سبب مشكلات پيش آمده كه بخشي از آن زيرساختي و بخشي برنامه اي ست، متوقف شده و مجددا از زمان مديريت جديد با توجه به تاكيد دولت، شوراي شهر و شهرداري روي گسترش خدمات دولت الكترونيك، موضوع فروشگاه هاي الكترونيك (مجازي) تحت بررسي مجدد قرار گرفت و طراحي جديدي براي اين كار صورت گرفت.
فروشگاه مجازي شهروند، در حقيقت فروشگاه واقعي ست. سايت، جايگزين نقطه فيزيكي فروشگاه شده و فايل هاي كالا، جايگزين قفسه كالا شده است. كالاهاي بخش سوپر كه مردم نياز روزمره به آن دارند، مشخصات و عكس شان در سايت وجود دارد، همانند يك قفسه، مشتري مي تواند در فايل ها جست وجو كرده، انتخاب كند و در ليست، درخواست آنها را جمع بندي و اعلام كند. شهروند طي زمانبندي مشخص، كالاها را با پيك به منزل يا محلي كه سفارش داده شده، مي رساند. اين مشخصات كلي فروشگاه اينترنتي ماست كه البته اصطلاح اينترنتي براي آن صحيح تر است.
به طور كلي در كلانشهرها بخصوص تهران، براي راحت تر كردن زندگي مردم و ترافيك و سرمايه گذاري ها، وجود چنين فروشگاه هاي مجازي لازم است. كاري كه شما براي سفارش غذا انجام مي دهيد، مثلا به پيتزاي مخصوص يك غذاخوري اعتماد داريد و با يك تماس تلفني، سفارش مي دهيد. فروشگاه مجازي شهروند نيز قرار است در ابعاد بزرگتر چنين چيزي باشد. يعني اين امكان قرار است در همه مكان ها وجود داشته باشد. شما اگر شاغل باشيد يا امكان مراجعه به فروشگاه را نداشته باشيد، مي توانيد براي يك ساعت خاص، كالاهاي موردنياز خود را سفارش دهيد.
انشاءالله اين اقدام،  خدمت بسيار موثري ست در جهت افزايش رفاه مردم، تسهيل دسترسي و ارتقاي سطح استانداردها.
به هر حال شما ممكن است با مراجعه به سوپرمحل خود، تنوع كالايي كه در شهروند وجود دارد را نبينيد.
از طرفي خريد كردن، فعاليت شادي ست كه بايد با رضايتمندي همراه باشد. ما معتقديم اين روش علاوه بر تامين موارد بالا از بعد مديريت شهروند، مي تواند مردم را از دغدغه هاي امروزي و شلوغي رفت وآمدها كمي آسوده كند و اوقات فراغت بيشتري در اختيارشان بگذارد تا آنها بتوانند استفاده هاي فرهنگي و معنوي بيشتري از وقت خود داشته باشند.
در فروشگاه هاي مجازي، پرداخت پول قرار است به چه نحوي صورت پذيرد؟ و مشتريان چگونه خريد خود را عملي مي كنند. چون هميشه مردم ياد گرفته اند وقتي پول را دادند، جنس را تحويل بگيرند.
در مرحله اول، براي اينكه موضوع زياد پيچيده نشود، قرار است پرداخت هم از طريق پول نقد و هم عضويت صورت بگيرد، يعني در آينده نزديك شما با عضويت مي توانيد كارت هاي اعتباري دريافت كنيد و ديگر از طريق دستگاه هاي ريدركارت
(Reader card) كه به شبكه اتصال دارد، خريد انجام دهيد.
ما دامنه پرداخت را محدود نمي كنيم، البته در مرحله كنوني، پرداخت پول نقد ساده ترين روش است، اما قطعا در آينده با توسعه اين شبكه، كساني كه كارت هاي اعتباري دارند هم براحتي مي توانند بدون حمل و نقل وجه، خريد خود را انجام دهند.

آيا قرار است فروشگاه در مرحله اول، در سطح محدود و به طور آزمايشي فعاليت كند يا در كل شهر تهران به يكباره به ارائه خدمات مي پردازد؟
ما مجبوريم قدم به قدم پيش برويم تا بتوانيم مشكلات اوليه اين كار را كه يك بخش آن موضوع لجستيك است، تنظيم كنيم تا بعد با خيال راحت به انجام كار بپردازيم، اما هدف غايي ما اين است كه يك پوشش
داخلي - خارجي پيدا كنيم تا شبكه كامل شود. يعني فرضا اگر شخصي در خارج از كشور،  از طريق سايت ما، تقاضاي ارسال كالايي براي شخصي در داخل كشور داشته باشد، بتوانيم آن را به دست فرد موردنظر برسانيم، اما در مرحله اول ما مناطق مشخصي از تهران را تحت پوشش قرار داده و بعد آن را به كل سطح شهر گسترش مي دهيم. بعد از آن شايد در استان و شهرستان ها هم پيشروي كرديم، اما مهم اين است كه ابتدا در تهران كامل شويم.
آيا در فروشگاه مجازي، كالاها با همان قيمت هاي داخل فروشگاه عرضه مي شود يا اين قيمت ها افزايش پيدا مي كند؟
ما به دنبال آن هستيم كه از نظر قيمتي، تفاوتي در خريدهاي متوسط وجود نداشته باشد. در راستاي برنامه هاي اجرايي مان، مثلا اگر شخصي سفارش 20هزار تومان كالا بدهد، براي حمل آن ما رقمي در نظر نمي گيريم يا اگر شخصي 100 هزار تومان سفارش كالا داد، شايد حتي تسهيلات و تخفيفات خاصي هم قائل شويم.
ما يك تيتري را به عنوان ماموريت و ارزش براي خودمان انتخاب كرده ايم، يعني به دنبال سودي هستيم كه بايد باشيم، ما يك بنگاه اقتصادي هستيم، اما به دنبال سودي هستيم كه از مسير ارائه يك خدمت و ايجاد رفاه مازاد حاصل مي شود. مشتري هاي ما از 4 مورد به عنوان دلايل انتخاب فروشگاه شهروند نام مي برند؛ كيفيت، تنوع، امكاناتي نظير پاركينگ و يكجا بودن كالاها، قيمت معمولا در موارد بعدي قرار مي گيرد، اما براي ما قيمت در درجه اول اهميت قرار دارد يعني قيمت و كيفيت بايد با هم متناسب باشد. حالا اگر ما با خدمات فروش مجازي، امكان حذف هزينه هاي اياب و ذهاب را به مشتري مي دهيم و از طرفي وقت مشتري تلف نمي شود، درصورتي كه مبلغ خريد از يك رقم خاصي بالاتر باشد، ما ديگر هزينه رفت وآمد را هم نمي گيريم يا حتي اگر باز از يك مبلغي بالاتر شد، شايد يك تخفيف و جايزه اي هم درنظر بگيريم. همه اين روش ها براي كاهش و كنترل هزينه هاي مستقيم و غيرمستقيم خانواده هاي شهروندان تهراني ست. بالاترين هزينه هميشه براي وقت پرداخت مي شود؛ اتلاف وقت در ترافيك شهري و ...، ما قصد داريم اين سرويس را برقرار كرده و آنقدر گسترش دهيم تا با اقتصادي شدن، تبديل به يكي از ابزار مديريت شهري شود.
از بعد فروشگاهي شايد ترجيح ما، مراجعه مشتري به فروشگاه باشد، اما افراد نيازهاي روزمره و نيازهاي هفتگي و ماهانه دارند كه ما قصد داريم اين طبقه بندي ها را لحاظ كنيم.
شما از اهميت وقت صحبت مي كنيد، اين درست است كه در خريد از شهروند به خاطر تجمع انواع كالا در وقت مشتري صرفه جويي مي شود، اما متاسفانه يا خوشبختانه خانواده هاي ايراني معمولا وقت خالي، زياد دارند و همين باعث شده در خريد از شهروند، اولين چيزي كه به نظر مشتري برسد، قيمت ها باشد؛ قيمت هايي كه در مقايسه با خارج از شهروند معمولا در حد چشمگيري بالاست.
بحث قيمت ها در دسته  هاي مختلف كالاهاي شهروند متفاوت است. در درجه اول در بخش سوپر كه اتفاقا 65 درصد فروش ما در اين بخش است، شما نمي توانيد حتي يك كالا پيدا كنيد كه قيمت آن از بيرون بيشتر باشد. كيفيت و تازگي كالاها و كنترلي كه روي آنها انجام مي شود تا جايي ست كه تنها اتكا به مارك استاندارد و مجوزهاي بهداشتي نكرده و جداگانه كنترل مي كنيم. آنهايي هم كه كالاهايشان را به ما مي فروشند،  مي گويند كه فروش به شهروند براي ما سود چنداني ندارد. اما به هر حال شهروند محل خوبي براي عرضه و شناساندن انواع كالا به مشتري ست. محصولاتي كه قيمت مصوب دارد را ما با همان قيمت مي فروشيم،  اما ما قيمت كالاهاي خود را بايد با كجا مقايسه كنيم؟ سوپر ما، كالاها را با همان قيمت مصوب درج شده روي كالا مي فروشد، اتفاقي كه شايد در سوپرهاي محلي رخ نمي دهد.
وقتي نابساماني جاي نظام مندي را مي گيرد و بسياري ازكالاها، نرخ مصوب ندارند، پس شما مي توانيد در خارج از فروشگاه هاي شهروند، قيمت هاي بالاتر و پايين تر پيدا كنيد.
اما در ايام مختلف، تخفيفات ويژه اي هم داريم.
در حال حاضر برنجي كه ما خريداري كرده و يكهزار 350 تومان مي فروشيم، زير قيمت است. وقتي ما در طول ماه مبارك رمضان سبد كالايي اعلام كرديم، اين قيمت را تا پايان ماه ثابت نگه داشتيم.
سبدهاي كالايي كه ما در طول سال عرضه مي كنيم، حداقل 5 درصد زيرقيمت است. مطلوب ما اين است كه سطح قيمت ها، زيرقيمت بيرون باشد، كاري كه ما در مورد برنج كرديم و اين كار را در مورد رب هم انجام داديم.
اما ايده آل اين است كه باز هم از سطح متوسط قيمت هاي بيرون، قيمت هاي پايين تري داشته باشيم. ما طي دو سال گذشته سعي كرديم اين اتفاق در مورد كالاهاي مصرفي عمومي بيفتد.
اما مشكل عمده و مهم ما در بخشي ست كه يا استاندارد در كشور نيست يا نرخ مصوبي وجود ندارد، مثلا لباسي كه قيمت بالاتر و پايين تر آن در خارج از فروشگاه وجود دارد.
البته ما در فروش هاي فوق العاده، قيمت اجناس را با درصدهاي بالايي، پايين مي آوريم حتي تا 50درصد، اما باز هم شاخصي در اين بخش وجود ندارد و ما در اين بخش دچار آسيب و چالش هستيم كه پايه آن در مشكلاتي ست كه در سطح عمومي وجود دارد. آيا ما در بخش پوشاك استانداردي داريم كه بخواهيم مقايسه كنيم؟ وقتي كالاها و كيفيت ها متفاوت است، قيمت ها هم تغيير مي كند.
در مورد لوازم صوتي هم اين مشكل در كنار پوشاك وجود دارد.
اما در بخش لوازم صوتي، به نظر مي رسد هنوز هم مراكز عمده فروش براي مشتري در اولويت باشد كه اتفاقا كالاها را ارزانتر از فروشگاهي نظير شهروند عرضه مي كنند.
درست است. قطعا قيمت ها بيشتر است، اما شما بايد وقتي را كه صرف رفت و آمد مي كنيد، محاسبه كنيد، اما همان طور كه خودتان گفتيد ظاهرا وقت براي بسياري از همشهريان ما چندان بااهميت نيست.
اما اصولا پايه اين صنعت روي طبقاتي ست كه زندگي شان تنظيم شده تر است. طبق نظرسنجي اخير فروشگاه ، بيش از 50 درصد مشتريان ما تحصيلات بالاي ديپلم و ليسانس دارند. درست است كه برخي خريد كردن را حتي براي وقت گذراني دوست دارند و هستند كساني كه هنوز كالاهاي مورد نياز خود را از بازار خريداري مي كنند، اما بايد ديد اينها چند درصد هستند؟ ما يك  ماموريت و سياست كلي داريم و آن اينكه سطح عمومي قيمت ها نه تنها برابر، بلكه پايين تر از بيرون باشد و تا به حال 50 درصد را طي كرده ايم. بخشي از مشكلات ساختاري ست، اما برخي با تغيير روش ها حل مي شود. تغيير در سيستم انتخاب، خريد، بازرگاني و ... .
من امروز قبول دارم كه قيمت هاي شهروند در مقايسه با بيرون گرانتر است، اما صادقانه مي گويم كه همه بايد كمك كنند تا به هدفمان برسيم.
ما در طول دو سال گذشته، افزايش مشتري و افزايش فروش معناداري داشتيم، يعني رشدهاي 17 و 18 درصد در سال گذشته به 42 درصد رسيد. اين نشان مي دهد كه مشتريان دائمي ما در حال افزايش هستند. اما ما دوست داريم مشتري در همه طبقات جامعه داشته باشيم، به همين خاطر در نقاطي كه در كنار دست مردم بقالي و سوپر زياد است، فروشگاه  افتتاح مي كنيم؛ شهرري، حكيميه، خاني آباد و ... مي خواهيم فرهنگسازي كنيم تا كيفيت در كنار قيمت، نزد مردم اهميت پيدا كند.
بالاترين سرمايه ما، اعتماد مردم است. با توجه به سياست هاي اخير شهرداري در اين بخش انشاء الله شبكه توزيع، بزودي در سطح شهر رشد پيدا مي كند تا خدمات موثرتري انجام شود. آن موقع است كه فروشگاه از آشفتگي هاي بيروني هم آسوده مي شود؛ وقتي تهيه كالا به طور انبوه صورت بگيرد، قيمت ها هم تعديل مي شود. كاري كه ما امسال در مورد برنج فروشگاه انجام داديم.
شبهه اي كه در مورد فروش فروشگاه هاي شهروند وجود دارد اين است كه اكثر مشتريان شهروند با بن خريد مي كنند و تعداد مشترياني كه پول نقد به صندوق مي دهند بسيار كم است، آيا آماري در رد يا تاييد اين قضيه داريد؟
اولا بن هم يك شبه پول است. يعني اگر همه فروش ما هم بن باشد، بد نيست، اما به هر حال اين طور نيست. سياست ما اين است كه مشتري خود را حفظ كنيم، امسال فروش با بن فروشگاه 12 درصد پايين  آمده و از طرفي رشد فروش ما 33 درصد بوده است.
مهرماه سال گذشته حدود 67 درصد فروش با بن بوده، اما امسال 42 درصد و در آبان  ماه 35 درصد بوده است.
اما به هر حال اين بن را هم كه دستگاه اداري براي پرسنل خود مي گيرد، اگر ايجاد مطلوبيت نكند، آنها دفعه بعد سراغ فروشگاه  شهروند نمي آيند.
اما تلاش ما اين است كه افزايش فروش در بخش نقدي را گسترش دهيم، امسال 39 درصد بن و 61درصد نقدي فروش داشتيم.

اهداف يك فروشگاه 12ساله
كمك به تثبيت قيمت كالاهاي عمومي، هدايت و حمايت از عرضه كنندگان و توليدكنندگان جهت تامين اقلام موردنياز شهروندان و ايجاد انگيزه در آنها به منظور استانداردكردن كيفيت كالا و بسته بندي آنها، كاهش سفرهاي درون شهري، حذف واسطه هاي متعدد درميان توليدكننده و مصرف كننده و كمك به كاهش فروش كالاهاي غيراستاندارد از جمله اهداف تاسيس و توسعه فروشگاهي ست كه امسال 12ساله شده، اما آيا شهروند به همه اين اهداف تعيين شده رسيده است؟

ايليا اصفهاني - حتما شما هم تا به حال اين تصوير را بارها ديده ايد؛ مشتري در حالي كه يك عدد نايلون در دست دارد از مغازه بيرون مي آيد و فروشنده هم به دنبال او بيرون مي دود. مشتري تاكيد مي كند كه يك ريال ديگر هم نخواهد داد و فروشنده هم قسم پشت قسم كه فروش جنس خريداري شده با قيمتي كه مشتري پرداخت كرده، نه تنها سودي براي فروشنده ندارد كه ضرر محض است. سرانجام اين كشاكش دو صورت مي تواند داشته باشد؛ يا اينكه اصرار كاسب فقط براي اين است كه تا مي تواند سود بيشتري نصيب خود كند و در مجموع از قيمت جنس ناراضي نيست (در اين حالت بعد از كمي اصرار به مشتري مي گويد كه اصلا قابل شما را ندارد. خدا بركت بدهد، خيرش را ببينيد). اما در حالت دوم كه ظاهرا مشتري قدري پرتوقع تر است معمولا كار به دلخوري مي كشد و نهايتا معامله صورت نمي گيرد؛ البته در بعضي مواقع هم حالت فرضي سومي پيش مي آيد؛ نمي دانم تا به حال كاسب بوده ايد يا نه؟ گاهي كسبه بنا به دلايلي از قبيل بدهكاري، سررسيد چك، جلوگيري از كهنه شدن جنس و ... حاضر مي شوند اجناس خودشان را با كمي ضرر هم بفروشند. معمولا در اين ماجرا كسي موفق تر است كه حوصله بيشتر و سر و زبان بهتري داشته باشد. احتمالا مصدر چانه زدن هم با همين گفت و شنود مداوم، ربطي داشته باشد؛ مصدري كه ما امروزه گاهي به شكل فك زدن (به معناي حرف زدن طولاني مدت و پياپي) نيز به كار مي بريم. شايد هم ساخت اين مصدر علت موردي يا اصطلاحي ديگري داشته باشد.
اينكه آيا چانه زدن يا تخفيف گرفتن كار درستي ست يا نه به اين نكته مهم برمي گردد كه شما كدام طرف ماجرا باشيد. اگر مشتري باشيد دوست داريد بتوانيد حداكثر تخفيف را بگيريد و اگر فروشنده، دوست داريد كه سود مورد نظر خود را تمام و كمال كسب كنيد؛ اما بعضي از فروشندگان (كه معمولا فروشندگان قابل اعتماد و متعهدي هم هستند) چون حوصله سر و كله زدن با مخاطب را ندارند، ترجيح مي دهند يك اتيكت قيمت مقطوع روي جنس بچسبانند و بعد هم با چهره اي نه چندان خودماني با مشتري رو به رو شوند تا مشتري حس نكند كه مي تواند تخفيف زيادي بگيرد. حتما مي گوييد وقتي نه پاي تخفيف در ميان باشد و نه كاسب رويي خوش داشته باشد، كسي از او خريد نمي كند. نكته اين است كه اين قبيل كسبه معمولا اجناسي كمياب و مرغوب را عرضه مي كنند كه مشتري به اين راحتي نمي تواند از آنها دل بكند و به قول معروف جنس چشمش را مي گيرد. پس اگر در چنين شرايطي واقع شديد، بهترين راه، مقايسه قيمت هاي مقطوع اين فروشنده با قيمت هاي قابل تخفيف ديگر فروشنده هاست.
اما يك نكته اساسي؛ از قديم گفته اند كه هيچ ارزاني بي علت نيست و هيچ گراني، بي حكمت . ممكن است كسي به شما بگويد كه فلان دوست يا آشناي ما مثلا يك مغازه لباس فروشي دارد و تخفيف هاي قابل توجهي هم به مشتريانش مي دهد. متوجه باشيد كه به اين راحتي ها خام نشويد؛ در اكثر مواقع حكايت ارزان بي علت و ... صادق است. خود من در يكي از اين موارد بابت يك پيراهن و يك شلوار چيزي حدود 15 هزار تومان تخفيف گرفتم، غافل از اينكه فروشنده قيمت اوليه را بسيار بالاتر از آنچه بايد، گفته بوده است؛ لباس هايي كه شايد دو سه ماه بيشتر وفا نكرد و به دليل استفاده از پارچه نامرغوب، مرخص شد. حالا كافي ست كمي هم با فروشنده رودربايستي داشته باشيد تا نهايت زيان را متحمل شويد.
بعضي از كسبه اساسا درخواست تخفيف را نوعي توهين تلقي مي كنند. نظر آنها اين است كه وقتي مشتري درخواست تخفيف مي كند، يعني اينكه به انصاف و درستكاري كاسب مورد نظر اعتماد ندارد و او را فردي زياده خواه مي داند. در جناح مقابل، تعدادي از كسبه تخفيف را حق مسلم مشتري مي دانند و معتقدند كه چانه زدن نمك خريد و فروش است. معمولا اين فروشندگان موقعي كه قيمت فروش اجناس خود را محاسبه مي كنند، درصدي را هم براي تخفيف در نظر مي گيرند تا به قول معروف نه سيخ بسوزد و نه كباب ؛ هم كاسب به سود مورد نظرش برسد و هم مشتري از گرفتن تخفيف رضايت داشته باشد. در اين حالت گاهي بعضي مشتري ها قيمت اوليه را كه مي بينند، از خير خريد جنس تخفيف دار مي گذرند و سراغ همان قيمت هاي مقطوع مي روند. نمي دانم نظر شما در مورد تخفيف چيست؟ آن را حق مشتري مي دانيد يا اهانت به فروشنده؟ چند سال پيش در بعضي از كشورهاي اروپايي اعلام شد كه مشتري ها حق دارند هنگام خريد از فروشندگان درخواست تخفيف كنند؛ يعني اينكه تا آن موقع همه قيمت ها دقيقا بر اساس اتيكت در نظر گرفته مي شد. مسلما اين تصميم كه نمي تواند بدون كارشناسي گرفته شده باشد، نشان دهنده نيازي رواني ست كه مشتري در هنگام خريد حس مي كند. از سوي ديگر قوانين آزاد در تجارت باعث شده كه براي ايجاد رقابت بيشتر به برخي كسبه حق داده شود كه براي جذب مشتري بيشتر، سود كمتري را نصيب خود كنند. اين فروشگاه ها به اين نتيجه رسيده اند كه كميت مشتري بر كميت سود رجحان دارد و در دراز مدت منافع بيشتري را نصيب آنان خواهد كرد، پس به مشتري هايشان تخفيف مي دهند. اما ميان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمين تا آسمان است. در اين دسته از كشورها با توجه به نظارت دقيقي كه بر قيمت هاي مصوب صورت مي گيرد، تخفيف، واقعا تخفيف است؛ يعني اينكه فروشنده حق ندارد نرخ تخفيف را به قيمت اتيكت خود اضافه كند. حالا اگر واقعا فكر مي كنيد در چانه زدن خيلي تبحر داريد، از اين دست فروشنده ها كه تخفيف آنها رنگي از واقعيت دارد، درخواست تخفيف كنيد.
حكايت چانه زدن هميشه شيرين است، مگر اينكه توقع يكي از طرفين زياد باشد. شما هم سعي كنيد حتي اگر نه براي بهره اقتصادي بيشتر، براي تمدد اعصاب هم كه شده اين كار را انجام دهيد؛ البته لازم است ابتدا يك فروشنده حوصله دار و خوشرو گير بياوريد. بگذريم از اينكه اين روزها چانه نزدن براي بعضي ها تبديل به يك پز شده تا دارا بودن خود را به رخ بكشند.
چانه زدن نمك خريد است. اگر در اين زمينه تبحر نداريد، كافي ست يكي دو بار با يكي از دوستان يا آشناياني كه اين كار را خوب بلد است، براي خريد همراه شويد. اما مهمتر از چانه زدن، روان شناسي كسبه و شناسايي افراد خوش انصاف است. بيشتر از اين راهي ندارد، چانه نزنيد!

اسباب   بازي   ها هميشه يادآور سنين كودكي و بچه   ها هستند؛ وسايلي كه مطالعه تاريخ نشان از همزادي آنها با تاريخ بشردارد، اما برخلاف تصور عمومي، اسباب   بازي   ها هيچ اختصاصي به بچه   ها ندارد و بشر تا انتهاي عمر با اسباب   بازي   ها سروكار دارد. بازيچه   هايي همچون ماشين و سرگرمي   هايي همچون جمع   آوري وسايل مورد علاقه و بازي   هايي همچون شطرنج، بيليارد و بسياري ورزش   ها، نشانگر اين موضوع است كه اسباب   بازي   ها در دو گروه بايستي بررسي شوند؛ اسباب   بازي   هاي كودكان و اسباب   بازي   هاي بزرگان.چنانچه چنين ديدگاهي را بپذيريم، مشاهده مي   كنيم قسمت عمده   اي از مخارج ماهانه و سالانه، مختص خريد اسباب   بازي   ها هستند كه مسلما در گروه بزرگسالان، مخارج بيشتري را به خود اختصاص مي   دهد.با كمي دقت و مشاهده دقيق، متوجه مي   شويم كه در برخي خانواده   ها اگرچه براي نمونه 200 هزار تومان خرج رينگ   اسپورت ماشين شده و اسباب   بازي هاي بچه   ها نه تنها مورد بي   توجهي قرار گرفته   اند، بلكه هيچ نظارتي هم بر نوع آنها نشده است، در صورتي كه روان شناسان تاكيد خاصي بر حساسيت خانواده   ها بر خريد اسباب   بازي   هايي متناسب با روحيه كودكان دارند.
چنانچه در طراحي و ساخت اسباب    بازي، مهارت   هاي رفتاري و هوشي كودك و نوجوان لحاظ شده باشد، چنين شيوه   اي منجر به ارتقاي سطح هوشي و آمادگي براي استقلال رفتاري كودك مي   شود.

آنهايي كه روزانه با وسايل نقليه عمومي، مشخصا از نوع اتوبوس رفت وآمد مي كنند، بعيد است كه از نحوه سرويس دهي اتوبوس هاي شركت واحد رضايت كامل داشته باشند. هميشه كمبود تعداد اتوبوس ها، منجر به انتظار طولاني مدت مسافران در ايستگاه هاي اتوبوس مي شود و پس از آن هم شلوغي بيش از حد، مشكلي ست كه پس از اينكه موفق به سوار شدن به اتوبوس شديد، عارض مي شود.
تنها نكته مثبت اتوبوس هاي شركت واحد كه مسافران را ترغيب به استفاده از آن مي كند، همان پايين بودن نرخ بليت اتوبوس هاست. اصلا اتوبوس سوارها مجبورند مشكلات سرويس دهي را تحمل كنند، زيرا رفت و آمد روزانه به مدرسه يا محل كار و... اگر قرار باشد با وسيله ديگري صورت بگيرد، بسيار هزينه بر است. هر چند در اين ميان برخي افراد به امنيت اتوبوس ها اشاره مي كنند، اما مطمئنا اگر قرار باشد شما نصف مسير را روي پله اتوبوس طي كنيد، اين امنيت هم زيرسئوال مي رود.
به طور قطع هر خبر مرتبط با تجهيز ناوگان اتوبوسراني مي تواند براي استفاده كنندگان از اين وسيله نقليه عمومي خوشحال كننده باشد، اما يك خبر تازه؛ قرار است شركت سايپا ديزل ايران براساس قراردادي، از شركت چيني يوتانگ يكهزار دستگاه اتوبوس مسافربري خريداري كند.ظاهرا اين شركت 22 درصد از اتوبوس هاي چين را توليد مي كند.500 دستگاه از اتوبوس هاي اين قرارداد تا اسفندماه سال جاري تحويل ايران مي شود و 500 دستگاه باقيمانده به صورت مونتاژ نشده تا دو ماه بعد از آن تحويل سايپاديزل مي شود و احتمالا تا سه سال آينده، 5 هزار دستگاه از اين اتوبوس ها به سايپاديزل فروخته مي شود.
با اين خبر معلوم شد اتوبوس هاي چيني هم مثل كفش و پوشاك و بقيه كالاهاي چيني، راه خود را به كشور ما باز كردند.البته اين دفعه جاي شكرش باقي ست كه قرار است اتوبوس هاي نو وارد ناوگان حمل و نقل ما شود، هر چند كه بايد تشخيص اين موضوع كه آيا اتوبوس هاي نو چيني به اتوبوس هاي دست دوم اروپايي ارجحيت دارند يا نه را به كارشناسان امر سپرد.

۹۰ درصد از افرادي كه از وام براي خريد مسكن استفاده مي كنند، وام بانك مسكن را هدف قرار مي دهند.
جوانان، آسيب پذيرترين و مهمترين گروهي هستند كه به وام مسكن نياز دارند. اكثريت اين گروه با توجه به پس انداز اندك و آغاز زندگي مشترك و احتياج به سرپناه، بيش از هر گروه ديگري نياز به تسهيلات مالي دارند.
بانك مسكن نيز از سال 79 با ايجاد حساب پس انداز جوانان، سعي در پاسخ به نياز جوانان دارد. حساب مذكور، يكي از انواع حساب هاي سپرده سرمايه گذاري كوتاه مدت است كه دارنده حساب قادر است تسهيلات آن را در اختيار جوانان قرار دهد؛ به اين نحو كه هر شخصي كه به سن 18 سالگي تمام رسيده يا حكم رشد او از سوي دادگاه صادر شده باشد، مي تواند به نام خود يا كساني كه تحت سرپرستي او باشند، حساب پس انداز مسكن جوانان افتتاح كند.دارندگان حساب مي توانند با واريز مبلغي و با توجه به مدت زمان گذشته از افتتاح حساب مبلغ معيني وام دريافت كنند. حداكثر تسهيلاتي كه در اختيار دارندگان حساب قرار مي گيرد با توجه به گراني مسكن در منطقه، در پايان سال پانزدهم به 500ميليون ريال و در پايان سال ششم، 230 ميليون ريال تعيين شده است.چنين برنامه هايي به منظور ساماندهي وضعيت جوانان مي تواند برخي از مشكلات آنها را مرتفع سازد، اما از آنجا كه تنها بخشي از جوانان مي توانند ماهانه مبلغي معادل 100 تا 140 هزار تومان به اين امر تخصيص دهند، اين سئوال به ذهن متبادر مي شود كه آيا براي باقي جوانان كه از سطح درآمدي پايين تري برخوردارند نيز برنامه هايي در دست تدوين و اقدام هست يا خير؟