دكتر زهرا عباس پور تميجاني
براي بسياري از پدر و مادرها، سر وكار داشتن با عفونت هاي گوش مثل عوض كردن كهنه بچه، كاري روزمره به شمار مي آيد. بين 50 تا 75 درصد كودكان تا قبل از سن 3سالگي حداقل يك بار به عفونت گوش مبتلا شده اند.
عواملي كه بايد هنگام درمان
در نظر گرفته شوند
انتخاب درماني كودك شما بستگي به چندين عامل دارد:
۱ -تشخيص پزشك
۲ -كودك شما چند وقت يكبار و براي چه مدتي عفونت گوش داشته است.
۳ - سن كودك
۴ - عفونت هاي گوش چگونه رفتار يا شنوايي كودك شما را تحت تأثير قرار مي دهند.
عفونت هاي گوش مياني(اتيت مياني) اغلب در سنين 4 ماهگي تا 5 سالگي در كودكان بروز مي كنند. بيشتر كودكان تا سن سه سالگي حداقل يك بار به عفونت گوش مبتلا شده و بسياري از آنها حملات مكرر عفونت گوش را تجربه كرده اند.
ممكن است اينطور به نظرتان برسد كه كودك شما درست پس از بهبودي از عفونت يك گوش، به عفونت گوش ديگر مبتلا مي شود. ميليون ها كودك هر ساله به دليل اين مشكل به پزشك مراجعه كرده و بسياري از آنها درمان هاي آنتي بيوتيكي دريافت مي كنند. اما افزايش مصرف آنتي بيوتيك ها در سال هاي اخير، افزايش مقاومت دارويي را در پي داشته و درمان عفونت ها را مشكل تر كرده است.
عفونت معمولا با سرماخوردگي آغاز مي شود
عفونت گوش مياني اغلب با عفونت تنفسي مانند سرماخوردگي شروع مي شود، اما همچنين ممكن است از آلرژي هايي نظير تب يونجه ناشي گردد. عفونت هاي تنفسي مي توانند تورم و التهاب در سينوس ها و لوله هاي استاش سبب شوند. لوله هاي استاش در كودكان كوتاه تر و باريك تر از بزرگسالان هستند. كوچكي اندازه، احتمال انسداد كامل لوله را توسط التهاب افزايش داده و منجر به تجمع مايع در گوش مياني مي گردد. تجمع مايع در گوش مياني، علاوه بر ايجاد ناراحتي، اختلال در انتقال صوت و كاهش موقت شنوايي را سبب مي شود.
تجمع مايع، شايع است
در صورتي كه پزشك كودك شما متوجه شود كه مايع در گوش مياني وي تجمع پيدا كرده است، نگران نباشيد، ممكن است شنوايي كودكتان به طور موقت كاهش پيدا كند. اما در صورتي كه عفونت وجود نداشته باشد، مايع معمولا طي چند هفته به خودي خود پاك مي شود.
انواع بيماري هاي گوش
۱ - اتيت مياني حاد: تجمع مايع در گوش مياني محيط مناسبي براي رشد باكتري ها فراهم نموده و منجر به عفونت مي گردد. اين بيماري كه از آن به اتيت مياني حاد ياد مي شود، مي تواند به توليد چرك منجر شود كه پرده گوش را به جلو فشار داده و ايجاد درد مي كند. در برخي كودكان، عفونت هاي گوش مشكلاتي پيشرونده يا تكرار شونده هستند. كودكي كه عفونت هاي گوش وي تنها چند هفته پس از بهبودي، عود مي كنند، مبتلا به عفونت راجعه گوش مياني است. پزشكان معمولا عفونت راجعه را به صورت سه يا بيشتر از سه بار عفونت در طول يك دوره شش ماهه يا چهار بار عفونت در طول يكسال تعريف مي كنند.
۲ -مايع در گوش مياني: در برخي كودكان، مايع در گوش مياني تجمع مي يابد. در اين بيماري، مايع استريل در گوش مياني جمع مي شود كه مي تواند تا چندين ماه باقي بماند. تجمع مايع مانع از ارتعاش طبيعي پرده گوش و استخوان هاي گوش مياني در پاسخ به صدا گشته و مي تواند كاهش موقت شنوايي را به همراه داشته باشد. در صورت تداوم كاهش شنوايي، تكامل توانايي سخن گفتن در كودك نيز تحت تأثير قرار مي گيرد. در صورتي كه احتمال مي دهيد كه فرزندتان به كاهش شنوايي مبتلا باشد، به پزشك مراجعه كنيد.در برخي موارد، عفونت هاي مكرر گوش، كودكان را از رفتن به مدرسه باز مي دارد. با افزايش سن كودك، لوله هاي شنوايي بزرگ تر، مستقيم تر و عمودي تر شده و تهيه و تخليه گوش مياني بهتر انجام مي شود. سيستم ايمني كودك شما قوي تر شده و كارايي بيشتري در پيشگيري از عفونت پيدا مي كند. همچنين كودك مي آموزد كه بيني خود را تخليه كند كه اين امر از انسداد لوله هاي استاش جلوگيري مي كند. كودكان بزرگتر همچنين ياد مي گيرند كه دست هاي خود را بشويند كه اين كار از گسترش ويروس حاد باكتري ها پيشگيري مي كند.
راهكارهايي براي پيشگيري
شما به عنوان والدين مي توانيد در پيشگيري از ابتلاي كودكتان به عفونت گوش موثر باشيد، اما برخي عوامل خطرساز از كنترل شما خارج هستند.
عوامل خطرسازي كه نمي توانيد آنها را كنترل كنيد
همه كودكان مستعد ابتلا به عفونت گوش هستند، اما برخي گروه ها بيشتر در معرض خطر قرار دارند كه در زير بدان ها اشاره مي شود:
۱ -پسرها
۲ - شيرخواران و كودكان زير۲ سال
۳ -كودكاني كه خواهر و برادرهاي آنها سابقه ابتلا به عفونت هاي مكرر گوش دارند.
۴ -كودكاني كه تاريخچه خانوادگي آسم، آلرژي يا اگزاما دارند.
۵ - كودكاني كه مبتلا به كام شكري يا سندرم داون هستند.
۶ -كودكاني كه ناقل ويروس ايدز هستند.
تسكين درد؛ انتخاب هاي موجود را در نظر بگيريد
اگرچه عفونت گوش يك وضعيت اضطراري نيست، اما مي تواند در 24ساعت اول با درد شديدي همراه باشد. درمان هاي خانگي مي تواند در كاهش درد مؤثر باشد. شما مي توانيد يكي از روش هاي زير يا چند تاي آنها را امتحان كنيد:
۱ - تسكين درد: از پزشكتان در مورد مسكن هايي كه بدون نسخه به فروش مي رسند- نظير استامينوفن يا ايبوپروفن- سؤال كنيد.
با توجه به سن و وزن كودكتان از دز صحيح استفاده كنيد. مصرف بيش از اندازه دارو مي تواند عوارض جانبي جدي به دنبال داشته باشد. در مورد كودكان زير 16 سال هرگز از آسپرين استفاده نكنيد. آسپرين مي تواند سندرم ري را سبب شود كه بيماري بالقوه مهلكي است.
۲ - گرم كردن: گوش را گرم نگاه داريد. استفاده از يك پارچه گرم و مرطوب مي تواند در كاهش درد و ناراحتي فرزندتان مؤثر باشد.
۳ - قطره هاي گوش: از پزشكتان در مورد قطره هاي گوش- مانند بنزوكايين كه گوش را بي حس مي كنند- سؤال كنيد. اين قطره ها، عفونت را درمان نمي كنند اما ممكن است در تسكين درد مؤثر باشند. در صورتي كه از گوش فرزندتان مايع خارج مي شود، از قطره استفاده نكنيد. قبل از مصرف قطره گوش، آن را با گذاشتن در آب گرم، گرم كنيد. سپس كودك را به آرامي روي يك سطح هموار به گونه اي بخوابانيد كه گوش مبتلا به سمت بالا قرار بگيرد. سعي نكنيد در حالي كه كودكتان را روي بازوها يا دامنتان خوابانيده ايد، به گوشش دارويي بچكانيد.

نوشين نواب- SIDS، به مرگ ناگهاني كودكان در سال اول زندگي اطلاق مي شود، كه علت آن تا به امروز مشخص نشده است. اما تحقيقات نشان داده اند كه عواملي مانند آلودگي محيط زيست، عفونت و مشكلات ژنتيكي و ارثي، در بروز اين سندرم مؤثر هستند. گاهي اوقات در شرايطي خاص، مثل حالتي كه نوزادي نارس در معرض عوامل مذكور قرار بگيرد، احتمال مرگ ناگهاني نوزاد بيشتر مي شود.بر طبق آمار گزارش شده، نشانگان (سندرم) SIDS، نوزادان را بيشتر در سن زير 6 ماه، به خصوص بين 2 تا 4 ماهگي به كام مرگ مي كشاند.گرچه علت اين سندرم هنوز به طور كامل روشن نشده، اما با رعايت بعضي نكات ايمني مي توان تا حد زيادي از بروز آن جلوگيري كرد. توصيه هاي زير براي كاهش عوامل خطرزا، به پدران و مادران تا حد زيادي كمك مي كند:
- از خواباندن نوزاد روي شكم(به حالت دمر)، خودداري كرده و همواره او را به پشت(طاق باز) بخوابانيد.
- براي خواباندن نوزاد، از تشك هاي طبي و استاندارد كه سطح صاف و محكمي دارند، استفاده كنيد.
- در صورتي كه نوزاد را در كنار خود مي خوابانيد، فاصله خود را با او حفظ كرده تا در طول شب، از افتادن ناخودآگاه اعضاي بدنتان روي او جلوگيري نماييد.
- وسايل نرم مثل اسباب بازي هاي شل، عروسك هاي پشم دار و پارچه اي و بالش هاي نرم و شل را كه ممكن است روي بيني و دهان نوزاد بيفتند و جلوي تنفس او را بگيرند، از اطراف نوزاد دور نگه داريد.
- دقت كنيد پستانكي كه براي نوزاد استفاده مي كنيد،  تميز و خشك باشد.
- از نگه داشتن نوزاد در صندلي اتومبيل، ساك حمل و يا گهواره، به مدت زياد خودداري كنيد.
بر اساس اعلاميه جديد مؤسسه ملي سلامتي و رشد كودكان(NICHD)، احتمال بروز سندرم مرگ ناگهاني نوزاد(Sudden Infant Death Syndrome)، در فصل زمستان افزايش مي يابد. علت، اين است كه هنگام سرما والدين براي گرم كردن نوزاد، از لباس هاي زياد و پتوهاي ضخيم استفاده كرده و اتاق نوزاد را بيش از حد گرم مي كنند. در حالي كه يكي از عوامل ايجاد كننده خطر سندرم SIDS، گرماي بيش از حد محيط  اطراف نوزاد مي باشد. بنابر اين، والدين بايد دقت نمايند كه حتي در فصل زمستان، دماي اتاق كودك بايد در حدي متعادل(حدود 26 درجه سانتيگراد) بوده كه يك فرد بزرگسال نيز در آن دما احساس راحتي و آرامش نمايد. همچنين پتوي نوزاد بايد سبك و با ضخامتي كم باشد و پدرو مادرها بايد مواظب باشند كه پتو را فقط تا روي سينه نوزاد بالا بكشند و از افتادن آن روي بيني و دهان او جلوگيري كنند.
منبع: www.Newsinhealth.nin.gov

سميه شرافتي: تحقيقات نشان مي دهند كودكاني كه دچار اضطراب و افسردگي هستند، احتمالاً بيشتر به مصرف قرص اكستازي در دوران بلوغ روي مي آورند. اغلب اوقات دانشمندان عقيده دارند كه بين مصرف اكستازي و مشكلات سلامت هيجاني از قبيل افسردگي، علائم روانپريشي و اضطراب رابطه وجود دارد.اما هنوز مشخص نيست كه چرا اختلالات هيجاني منجر به استفاده از قرص اكستازي مي شوند. دانشمندان در مورد 120 اختلال رفتاري يا هيجاني از قبيل شروع كناره گيري كردن، اختلالات مربوط به توجه يا شروع رفتارهاي پرخاشگرانه يا پرخاشگري در كودكان تحقيقاتي را انجام دادند.سن شركت كنندگان در اين مطالعه در سال 1997 بين 18 تا 33 سال بود. براساس يافته هاي اين دانشمندان اضطراب و افسردگي در اين كودكان در سال 1983، با افزايش خطر شروع استفاده از قرص اكستازي در سنين بعدي همراه بود.اين تحقيقات نشان دادند كه افراد مبتلا به اين بيماري ها در برابر تاثيرات وجدآميز قرص اكستازي مثل سرخوشي آسيب پذير هستند.
منبع:بي.بي.سي

محمد ملائكه- يك مادربزرگ 62 ساله به سالمندترين زن جهان كه فرزندي زنده به دنيا آورد، بدل شده است.جانيس وولف در دوازدهمين زايمانش پسري سه كيلوگرمي به دنيا آورد. خانم وولف داراي 20 نوه و سه نبيره است. بزرگترين فرزند او چهل سال دارد.اعضاي خانواده جانيس گفتند كه زايمان او با وجود ابتلاي او به ديابت و نابينايي  مادرزادي اش به آساني انجام شد. كودك به دنيا آمده كه آدام ناميده شده، دومين فرزند خانم وولف از سومين شوهرش اسكات است. پسر ديگر آنها 5/3 ساله است. اسكات وولف 48 ساله شوهر جانيس گفته است كه هميشه خواستار فرزند بوده است.او گفت داشتن دو پسر كه از طريق باروري آزمايشگاهي (IVF) به دنيا آمده اند، بسيار فراتر از اميدواري هاي او بوده اند.
ركورد سالمندترين زني كه تا به حال فرزند زنده را زايمان كرده است متعلق به زني رومانيايي است كه سال گذشته در 66 سالگي صاحب فرزند شد.
منبع:آسوشيتدپرس- كاليفرنيا