علي شاكري
ليگ برتر واليبال ايران در يكي از پرحادثه ترين دوره هاي خود، پس از ۲۶هفته، تيم هاي برتر خود را شناخت. در رقابت هايي پرفراز و نشيب و سراسر شگفتي، امسال پيكان- با سابقه ترين تيم باشگاهي شركت كننده- كه همانند ساير تيم ها از گزند تغييرات مصون نمانده بود در جاده قهرماني از سايپا و آذرپيام، درست در هفته هاي پاياني سبقت گرفت و يك هفته زودتر از مدعيان ديگر از خط پايان گذشت. قهرماني پيكان با مجموعه اي از ملي پوشان چندان راحت به دست نيامد و اين تيم در راه قهرماني مرارت هاي بسيار كشيد تا سرانجام توانست در جنگ و گريز با رقبا جامه قهرماني بر تن كند و بار ديگر نماينده ايران در مسابقات باشگاه هاي آسيا شود. مروري داريم بر رقابت هاي اين فصل ليگ  برتر ايران كه مي خوانيد.
بازگشت به قبل و كاهش تيم ها
تجربه ناموفق يك دوره مسابقات به شيوه حذفي (پلي آف) و برگشت به بازي هاي دوره اي همراه با كاهش تيم ها رنگ وبوي رقابتي جدي تري به مسابقات باشگاهي واليبال بخشيد. با وجود ارتقاي سطح كيفي بازي ها، تنها موردي كه براي تيم هاي شركت كننده آزار دهنده بود، به فشردگي بازي ها برمي گشت. درگيري تيم ملي بزرگسالان با مسابقات قهرماني آسيا و غرب آسيا، دست وبال مسئولان برگزاري را براي انجام بازي هاي هفتگي بست و اين موضوع تا حدودي تأثير نامطلوبي در دور رفت بر بدنه تيم هايي گذاشت كه به دليل عدم بدنسازي خوب، قادر به تحمل فشردگي مسابقات نشدند. با بهبود نسبي اين مشكل، در دور برگشت اوضاع و احوال به شرايط بهتري بازگشت و تيم ها با در اختيار داشتن زمان بيشتري، بازي هاي قابل قبولي از خود به نمايش گذاشتند.
قربانيان بزرگ
در هيچ دوره اي از مسابقات باشگاهي، شاهد اين همه تغييرات در كادر فني تيم ها نبوديم. ليگ برتر اين فصل واليبال، قربانيان بزرگي گرفت. اين تغييرات، اكثر تيم هاي بزرگ و كوچك را در برگرفت و بسياري از مربيان صاحب نام در ميانه راه از ادامه همكاري با تيم هاي خود بازماندند. علي پورعروجي، ناصر شهنازي، عزيز علي نژاد، مصطفي كارخانه، پروويچ و حسينعلي مهران پور از جمله اين مربيان بودند كه جاي خود را به مربيان ديگر دادند.
جولان جوان ها
ليگ برتر اين فصل جولانگاه جواناني خوش  قامت و بااستعداد بود كه در بسياري از ميدان ها چشم ها را خيره كردند؛ كمتر هفته اي بود كه اين جوان ها خبرساز نشوند.
سقوط پرسپوليس و پيام مخابرات گلستان
در پايان رقابت هاي اين فصل، پرسپوليس از جمع تيم هاي تهراني و پيام مخابرات گلستان از جمع تيم هاي شهرستاني به دسته پايين تر سقوط كردند؛ هر چند كه بايد منتظر بود و ديد فدراسيون واليبال تا چه اندازه به تعهدات خود در اين زمينه پايبند است. پرسپوليس به عنوان يكي از جوان ترين تيم هاي حاضر در ليگ برتر و آن هم در رقابت با ديگر تيم هاي تهراني مثل پيكان، صنام، سايپا و برق به لحاظ مادي و امكانات، اصلاً  شرايطي يكسان نداشت و تيمي بي پناه بود. بازيكنان پرسپوليس در درگيري مديريت حاكم بر باشگاه بدون هيچ مبلغ پيش پرداختي بازي كردند بدون آنكه ديناري دريافت كنند، خم به ابرو نياورده و دلخوش به وعده هاي صادقي، مربي سردوگرم چشيده اي شدند كه هنر خود را باز هم در شرايط سخت و بي پولي به اثبات رساند و تا پايان بازي ها دوام آورد. اين پرسپوليس با اين جوانان مستعد اگر تحت پوشش شركتي معتبر بود و دغدغه مالي نداشت، چه بسا يكي از شگفتي سازان ليگ برتر واليبال مي شد. پرسپوليس تنها به واسطه آنكه تيم آخر تهراني  در هر شرايطي جاي خود را بايد به تيمي راه يافته از ليگ دسته اول بدهد با وجود رتبه يازدهمي محكوم به سقوط شد. پيام مخابرات گلستان نيز كه درست در دقيقه نود به ليگ برتر راه پيدا كرده بود، چوب بي تجربگي خود در تيم داري را خورد و با وجود آنكه در نيمه راه دو بازيكن خارجي و يك سرمربي تهراني به خدمت گرفت، از سقوط رهايي نيافت. برخورد آماتورگونه با بازي هايي كه تيم هاي حرفه اي و با سازماندهي قوي در آن شركت داشتند تا حدودي بيانگر دوري دست اندركاران اين تيم از موقعيت واليبال امروز ايران بود.
نگاهي به تيم هاي اول تا ششم
* پيكان- باسابقه ترين تيم حاضر در ليگ برتر براي به دست آوردن قهرماني پس از وقفه اي يك ساله،  اكثر نفرات اصلي تيم ملي واليبال را به خدمت گرفت تا شايد به لطف مجموعه اي كه سال ها در كنار هم بوده اند راحت تر به هدفش برسد. تا دو هفته به پايان بازي هاي دور رفت و با وجود گيرافتادن در چند بازي، پيكان دور از دسترس ساير مدعيان خيالي آسوده داشت، اما شكست مقابل صنام و سپس پگاه، موقعيت اين تيم را سخت به مخاطره انداخت. بعد از اين دو باخت بود كه دامنه تغييرات، پيكان را هم در برگرفت تا در نهايت پس از تحمل شكست سوم، در آغاز دور برگشت مهران پور جاي خود را در سمت سرمربيگري به حسين حسيني سپرد. بعد از رفتن مهران پور، پيكان احساس خطر كرد و به خود آمد و با وجود متحمل شدن باخت چهارم برابر سايپا، راه قهرماني را درست پيمود. به هم ريختگي در صنام و اشتباهات عديده آذرپيامي ها در هفته هاي پاياني هم كمك كرد تا پيكان در دور برگشت به آنچه از ابتدا در سر داشت دست يابد. يكي از مشكلات اصلي پيكان، خستگي روحي بازيكنان- ناشي از واليبال زدگي، نبود انگيزه لازم و از همه مهمتر فاصله عميق بين نفرات اصلي- بود. در نزد پيكاني ها محمد تركاشوند همچنان بهترين بود؛ مردي كه پس از سال ها، با در آوردن پيراهن صنام پيراهن تيم رقيب را پوشيد. امير حسيني، اميرحسين منظمي، محمد منصوري، سعيد رضايي، پيمان اكبري و فرهاد ظريف مردان اصلي پيكان بودند و جز عادل غلامي، مابقي ذخيره هاي اين تيم حضوري كمرنگ در بازي ها داشتند. پيكان با ۲۱ برد، پنج شكست و ۴۷ امتياز در صدر ايستاد.
* سايپا- اين تيم در ميان تيم هاي شركت كننده، سنجيده ترين برخورد را در فصل نقل و انتقالات داشت و توانست تيمي هماهنگ را به ميدان گسيل دارد. سايپا بالاتر از آنچه كه تصورش مي رفت ظاهر شد و به رتبه اي رسيد كه هواخواهان بسياري در ميان مدعيان قهرماني داشت. سايپا حتي تا يك هفته به پايان بازي ها نيز دوش به دوش پيكان حركت مي كرد و در كورس قهرماني بود؛ غافلگيري در گرگان، سايپا را به مقام دومي راضي كرد. سايپا تيمي خوش تركيب بود و وجود يك پاسور شش دانگ و با تجربه به نام «محمد شريعتي» اين امكان را به اين تيم مي داد تا از تمامي ظرفيت هاي خود به خوبي بهره گيرد. چنين بود كه حميد جعفري، فرهاد نظري افشار، داود مقبلي، شاهرخ جلوه، علي حسيني و سيد مهدي بازارگرد با تشكيل يك تيم قدرتمند، مبدل به يك مدعي بزرگ شده بودند. سايپا با شش شكست و ۲۰برد در پايان بازي ها با ۴۶ امتياز در مكان دوم قرار گرفت.
* آذرپيام- اين تيم در دومين سال حضورش در عرصه ليگ برتر با جذب نظرات شاخص داخلي و خارجي همه را شگفت زده كرد، اما كم تجربگي گردانندگان اين تيم در لحظات پاياني مزيد بر علت شد تا آذرپيام از سكوي قهرماني دور شده و به مقام سومي بسنده كند.
اين تيم روي كاكل «اسلوبودان كواچ» مي چرخيد و اين بازيكن كهنه كار اهل صربستان، نقشي تأثيرگذار در روند پيروزي هاي نماينده اروميه داشت. «دراگان زارويچ» هم به نوعي مكمل مناسبي براي كواچ بود و نقش بال دوم را بازي مي كرد. مهدي مهدوي كه پس از سال ها از زير سايه پاسور دوم خارج شده بود، كامل كننده اين مثلث بود. حامد رضايي، جواد محمدي نژاد و مسعود افتخاريان از جمله بازيكنان موفق بومي آذرپيام بودند كه سخت، نگاه ها را معطوف خود ساختند. آذر پيام با ۲۰ برد، ۵ شكست و ۴۵ امتياز در جاي سوم ايستاد.
* پگاه اروميه- نايب قهرمان فصل پيش، در نيم فصل اول، كمتر نشاني از آن روزهاي درخشان داشت.
غفلت در نقل و انتقالات و دورخيز دورهنگام، شرايط سختي را براي تيم محبوب شهر اروميه رقم زد. باخت هاي پياپي و دورشدن از شرايط آرماني، منجر به تغييراتي در كادر فني شد و شهنازي و گروهش جايشان را دوباره به سكان داران قبلي اين تيم وطن پرست سپردند. پگاه نيز همانند پيكان در زمره معدود تيم هايي بود كه از شوك هاي ايجاد شده نتيجه گرفت و در هفته پاياني حتي بخت رفتن به روي سكو را نيز پيدا كرد. هرچند كه با برتري تيم همشهري (آذرپيام) در تهران، پگاه با وجود شكست دادن دوباره پيكان (قهرمان مسابقات) از دستيابي به هدفش بازماند.
پگاه، تنها تيمي بود كه در اين فصل، دو بار پيكان را برد. خارجي هاي پگاه كه از برزيل آمده بودند، در زمره ضعيف ترين بازيكنان خارجي حاضر در ليگ برتر بودند كه كمتر- به خصوص پس از تغيير و تحولات كادر فني- از آنان استفاده شد. در اين تيم محمد سليماني، فيروز تابش نژاد و عليرضا بهبودي نقش محوري داشتند. امين معمري، عبدالرضاعليزاده، رحمان محمدي راد و فرزاد محمدي ساعي نيز همواره در تركيب اصلي بودند. پگاه در پايان بازي ها تنها به واسطه پوئن منفي بيشتر نسبت به آذرپيام با ۲۰ برد و پنج باخت، چهارم شد.
* برق- خيلي ها از برق به عنوان بهترين تيم اين بازي ها ياد كرده اند؛ تيمي كه براي رفتن بر روي سكو، همه فاكتورها را داشت. خوش تركيب ترين تيم بازي ها، شايد تنها در پست بازيكنان سرعتي به دليل آسيب ديدگي زودهنگام مهدي رنجبر دچار مشكل بود و در ساير خطوط، برتري هاي قابل توجهي نسبت به ساير رقبا داشت. دو مربي تيم جوانان ايران و يك سرپرست و مدير فني آگاه به رموز واليبال، نام برق را از همان ابتدا سر زبان ها انداختند وليكن عدم موفقيت «ست كوويچ» در كنترل نوسانات و ناكامي هميشگي او در بازي هاي پنج گيمه و چند نتيجه ضعيف و دور از انتظار، مانع از آن شد كه بهترين تيم ليگ، سر از يكي از سكوهاي برتر درآورد. اخراج عباس قاسميان- كاپيتان با تجربه برقي ها- در هفته هاي پاياني، نقطه تاريك ديگري در كارنامه اين تيم مستعد بود. عباس قاسميان، محمد محمدكاظم، منصور زادون، پرويز پزشكي، مجتبي عطار، بهمن جهانديده و ساسان ثاني، ستون هاي اصلي برق بودند. حمزه زريني، سينكوويچ، مسعود عزيزي و رضا خداپرست هم همواره به عنوان جانشيناني مطرح در اين تيم نقش آفريني مي كردند. برق در پايان بازي ها با ۴۳ امتياز- بالاتر از صنام- پنجم شد.
* صنام- قهرمان دوره قبل و تيم مدافع عنوان قهرماني، سقوطي وحشتناك داشت. صنام با ازدست دادن محمد تركاشوند و تغييراتي كه در ابتداي فصل پيدا كرد،  هيچ گاه نتوانست در قالب آن تيم كوبنده سال هاي پيش ظاهر شود؛ با اين وجود، كارخانه با تلاش بسيار و با گرفتن نوسانات، سعي در انداختن تيم در جاده قهرماني داشت، اما بر جاي گذاشتن چند نتيجه دور از انتظار، باعث جدايي چندين و چند ساله كارخانه و صنام شد و امير حيدري سكان دار كشتي در حال غرق شدن تيمي شد كه اعتباري فراتر از واليبال ايران داشت. مشكلات پيچيده و بيماري صنام با امير حيدري هم علاج پيدا نكرد و تيم مدافع عنوان قهرماني، در بدترين سال ورزشي خود روزگار سختي را تجربه كرد. صنام با پذيرش شكست هايي تلخ، بيش از هر چيز به بازنگري در امر تيم داري نيازمند است و بايد به دنبال طرحي تازه باشد. صنام با وجود برخورداري از بازيكناني خوب، هيچ گاه شكل يك تيم منسجم را به خود نگرفت و در اين تيم، هر كسي ساز خود را مي نواخت. نقطه روشني در كارنامه صنام در اين فصل ديده نشد.
ساير تيم ها
* پتروشيمي ماهشهر- نماينده خوزستان با وجود دراختيارداشتن امكانات و بازيكناني برتر نسبت به فصل قبل، تنها با يك پله جهش هفتم شد. تيمي كه با سيد محمد موسوي، مصطفي شريفات، مسلم محمدي زاده، وحيد صادقي، محمد غياثي، غلامرضا مؤمني مقدم، شهريار بهرامي، عيسي ارمشي و بهرام جعفرپور مي توانست جايگاه بهتري براي خود دست و پا كند.
* گل گهر سيرجان- نايب قهرمان بازي هاي دسته يك در اولين سال حضورش با خليل آزمون، نتيجه چندان بدي نگرفت؛ تيمي كه در خانه اش همواره باعث آزار و اذيت تيم هاي مدعي بود و در بيرون از خانه هم زنگ تفريح نبود. مقام هشتمي در ميان ۱۴ تيم، نتيجه اي قابل قبول براي گل گهر بود.
* نئوپان گنبد- تيمي كه با رفتن نخبگان بومي اش به ساير تيم ها و به خصوص گل گهر، رو به بازيكنان پاكستاني آورده بود.  در آتش كمبود امكانات و درگير با مشكلات دست وپاگير، نئوپان به آنچه كه شايسته اش بود نرسيد. حق نئوپان بيش از مقام نهمي بود. در اين تيم امين كلته، عرفان نواز، كاشف منصور، حميد چوگان، عظيم جزيده و اراز ملازاده درخشش قابل توجهي داشتند.
* اتكاقم- يكي از بهترين تيم هاي جوان اين دوره ليگ كه با وجود افت و خيزهاي بسيار، نتايجي بيش از توانمندي خود كسب كرد. اتكا براي همه تيم ها حريفي قابل احترام بود. حسام بخششي، محمدرضا سليماني، محسن رازقي، سعيد عسگريان، حميدرضا سوسن آبادي و رضا كرم بارنگي، مجموعه اي هماهنگ بودند كه با ابراهيم وادي در جاي دهم ايستادند.
پيرامون تيم يازدهم (پرسپوليس) در سطور بالا نوشتيم، اما از آيدانه چالدران بگوئيم كه همانند پيام مخابرات گلستان چوب بي تجربگي خود در تيم داري را خورد و به اندازه سرمايه گذاري هايي كه كرده بود،  نتيجه مطلوب نگرفت.
ذوب آهن اصفهان نيز شرايطي سخت را تجربه كرد. بركناري «پتروويچ» و ضعيف عمل كردن در جذب بازيكنان، موجب شد كه حتي آمدن شهنازي هم مشكل گشا نشود. ذوب آهن ديگر آن تيم قدرتمند دهه هاي گذشته نيست و نياز به تجديدنظر در امر تيم داري دارد.

اشتوتگارت، نورنبرگ، دورتموند، هامبورگ،  مونيخ، كلن، هانوفر، گلزن كيرشن، برلين، فرانكفورت، كايزرسلاترن و لايپزيگ، ۱۲ ميزبان مهمترين رويداد ورزشي سال ۲۰۰۶ در آلمان اند. هجدهمين دوره مسابقات جام جهاني فوتبال در حالي در آلمان برگزار مي شود كه فيفا از حضور زياد تماشاگران در ورزشگاه هاي اين كشور ابراز نگراني كرده، اما هتلداران، صاحبان رستورانها ، مغازه داران و ... به دليل منافع اقتصادي از برگزاري اين حادثه بزرگ ورزشي در كشورشان ابراز خوشحالي كرده اند. در شهرهاي محل برگزاري اين مسابقات علاوه بر انجام مسابقات فوتبال جشن هاي بسياري به منظور سرگرمي تماشاگراني كه از ديگر شهرهاي جهان براي تماشاي مسابقات آمده اند و به منظور آشنايي آنها با فرهنگ و سنن اين شهرها، برگزار مي شود. در واقع جشن طرفداران مسابقات جام جهاني، به عنوان مركز ديدار همه طرفداران فوتبال در آلمان است.
فاطمه ابوطالبي
اشتوتگارت
جمعيت: ۵۹۰ هزار نفر
نام فرودگاه: اشتوتگارت
سال تأسيس شهر: ۹۰-۸۵ سال پس از مسيحيت رومي ها در اين قسمت قلعه اي شاعرانه بنا كردند و در نيمه اول قرن ۱۳ اين منطقه با نام اشتوتگارت تأسيس شد.
تيم فوتبال حرفه اي: اشتوتگارت (بوندس ليگا)
نام ورزشگاه: گات ليب دايملر
اشتوتگارت پس از تأسيس و در اواسط قرن سيزدهم با ايجاد صنعت به سرعت رشد كرد. مركز اين شهر «بادن و ورتمبرگ» يكي از بزرگترين شهرهاي صنعتي اروپاست. در سال ۱۹۸۶ و در زمان برگزاري مسابقات دووميداني اروپا در اشتوتگارت اين شهر اعتبار جهاني يافت و به عنوان يك شهر ورزشي بين المللي معروف شد.
- مهمترين وقايع ورزشي برگزار شده در ورزشگاه گات ليب دايملر: 
* ،۱۹۵۰ اولين مسابقه بين المللي فوتبال پس از جنگ جهاني دوم بين آلمان و سوئيس با حضور بيش از ۱۰۳ هزار تماشاگر (ركورد تماشاگر)
* برگزاري مسابقات جام جهاني فوتبال ۱۹۷۴
* مسابقات قهرماني اروپا، يورو ۸۸
* ۱۹۸۸ - فينال مسابقات يورو ۱۹۸۸
۱۹۹۰ فينال جام يوفا بين اشتوتگارت و ناپل
- ورزشگاه كات ليب دايملر اشتوتگارت
ظرفيت: ۵۳۲۰۰
تعداد صندلي: ۴۷۷۵۷
مسائل ورزشي، فرهنگي و تاريخي را مي توان در ورزشگاه اشتوتگارت نظاره كرد. در سال ۱۹۵۰ آلمان و سوئيس به عنوان اولين مسابقه بعد از جنگ جهاني دوم در اين ورزشگاه در مقابل هم قرار گرفتند.
۴۰ سال بعد و پس از اتحاد دو آلمان در سال ۱۹۹۰ مجدداً  تيم هاي فوتبال اين دو كشور به مصاف يكديگر رفتند.
نوسازي ورزشگاه اشتوتگارت براي برگزاري مسابقات جام جهاني ۲۰۰۶ از سال ۲۰۰۴ آغاز شد و تا پايان سال ۲۰۰۵ طول كشيد. در اين بازسازي دو رديف ديگر به جايگاه تماشاگران اضافه شد. در ورودي الكترونيكي و دو مانيتور بزرگ ويديويي با ۱۱۵ متر مربع وسعت از ديگر اقدامات زمان نوسازي اين ورزشگاه است كه در اروپا بي نظير مي باشد. اين ورزشگاه محل برگزاري ديدارهاي خانگي تيم اشتوتگارت در بازي هاي بوندس ليگا است.
نورنبرگ
جمعيت: ۴۹۰ هزار نفر
نام فرودگاه: نورنبرگ
سال تأسيس شهر: در سال ۱۰۵۰ تأسيس شد و در سال ۱۰۶۲ «هاينريش سوم» بازار، سكه و گمرك را در اين شهر ايجاد نمود.
تيم فوتبال حرفه اي: اف ث نورنبرگ (بوندس ليگا)
نام ورزشگاه: فرانكن
تاريخ نورنبرگ به زمان هاي خيلي دور برمي گردد. در قرن سيزدهم اين شهر به عنوان يك شهر امپراتوري اعلام گرديد. سال ۱۳۵۶ امپراتور «كارل چهارم» در سندي مهر شده اعلام كرد كه هر امپراتور بايد جشن اولين روز امپراتوري اش را در نورنبرگ برگزار كند. در اين شهر آثار هنري زيادي خلق شده كه معروف ترين آنها حكاكي هاي روي چوب «وايت استاس» تابلوهاي نقاشي «آلبرت دورس» مي باشند. در سال ۱۸۰۶ نورنبرگ موقعيت امپراتوري اش را از دست داد و به قلمرو پادشاهي بايرن تبديل گشت كه اين امر باعث پيشرفت و رشد اين منطقه گرديد. راه اندازي راه آهن نورنبرگ - فورث براي اولين بار در سال ۱۸۳۵ يكي از نشانه هاي پيشرفت و رشد اين شهر است. امروز نورنبرگ به عنوان يك مركز صنعتي مشهور است. اف ث نورنبرگ به عنوان تيم فوتبال حرفه اي اين شهر تاكنون ۹ بار مقام قهرماني بوندس ليگا را به خود اختصاص داده است. در منطقه نورنبرگ- فورث در مجموع ۱۱۴ تيم فوتبال وجود دارد.
- مهمترين واقعه ورزشي برگزار شده در ورزشگاه نورنبرگ:
* فينال جام قهرماني اروپا در سال ۱۹۶۷ بين بايرن مونيخ و گلاسكو رنجرز
- ورزشگاه فرانكن نورنبرگ
وضعيت ساخت: نوساز
هزينه ساخت: ۵۶ ميليون يورو
تعداد صندلي: ۸۹۸/۳۶
فدراسيون جهاني فوتبال تنها اجازه داد ورزشگاه هاي شهرهاي برلين، اشتوتگارت و نورنبرگ كه داراي پيست تارتان دووميداني هستند، به عنوان محل هاي برگزاري مسابقات جام جهاني فوتبال ۲۰۰۶ انتخاب شوند، ۹ ورزشگاه ديگر كاملاً  مخصوص فوتبال هستند. هواي ويژه نورنبرگ بزرگترين امتياز انتخاب اين ورزشگاه براي انجام بازي هاي جام جهاني از سوي فيفا بود. اقدامات تجهيزي براي برگزاري مسابقات فوتبال جام جهاني در اين ورزشگاه از آوريل ۲۰۰۵ آغاز شد. تيم ملي ايران اولين بازي خود را در مقابل مكزيك در نورنبرگ برگزار خواهد كرد.
دورتموند
جمعيت ۵۹۰ هزار نفر
نام فرودگاه:دورتموند
سال تأسيس: دورتموند بين سالهاي ۸۸۰ و ۸۹۰ تحت نام «تروتمانيا» تأسيس شد كه از سال ۱۳۲۰ ميلادي به دورتموند تغيير نام داد.
تيم فوتبال حرفه اي:بورسيا دورتموند
دورتموند در قرن سيزدهم به عنوان يكي از ثروتمندترين و قدرتمندترين بندر درون مرزي شهر «هانس» مطرح بود. با سقوط امپراتوري آلمان، شهر امپراتوري دورتموند استقلال خود را از دست داد و تحت سلطه فرانسوي ها درآمد. در فاصله سالهاي ۱۸۷۱ تا ،۱۸۷۳ سه معدن بزرگ در اين شهر راه اندازي شد و با حدود ۱۴۰ هزار ساكن، دورتموند به عنوان يكي از بزرگترين و معروف ترين شهرهاي صنعتي در قرن ۲۰ معروف شد. جنگ جهاني دوم، ۹۵ درصد از بافت اين شهر را خراب و ۶۰ درصد از ساكنان آن را فراري داد. اما دورتموند در سال ۱۹۶۰ بازسازي شد و امروز به عنوان يكي از شهرهاي تكنولوژي- تحقيقاتي به تأييد رسيده است.
ورزش در اين شهر بيشترين طرفدار را دارد. بيش از ۱۳۵ هزار ورزشكار در ۶۰۰ رشته ورزشي در اين شهر ساماندهي شده اند. معروف ترين مسابقه برگزار شده در اين شهر قهرماني بورسيا دورتموند در ليگ قهرمانان اروپا (۱۹۹۷) است.
- مهمترين وقايع ورزشي برگزار شده در ورزشگاه دورتموند:
* برگزاري مسابقات جام جهاني فوتبال ۱۹۷۴
* فينال جام يوفا ۲۰۰۱
- ورزشگاه دورتموند
وضعيت ساخت: نوساز
هزينه ساخت: ۴ ميليون يورو(قبلاً) و ۵/۵ ميليون يوررو براي مدرن سازي
تعداد صندلي: ۶۰۲۸۵
اين ورزشگاه كه براي برگزاري مسابقات جام جهاني فوتبال ۱۹۷۴ ساخته شده از «وست فالن» به «دورتموند» تغيير نام داده و بازي هاي خانگي تيم بورسيا دورتموند در آن برگزار مي شود. در سال ۲۰۰۱ اين ورزشگاه به دليل تعميرات بسته شد و ظرفيت آن تا ۶۷ هزار نفر افزايش يافت. در اين بازسازي همچنين چمن ورزشگاه نيز ترميم و بهسازي شد.
هامبورگ
جمعيت: ۷/۱ ميليون نفر
نام فرودگاه: هامبورگ
تيم فوتبال حرفه اي: اس وي هامبورگ (بوندس ليگا)
نام ورزشگاه: هامبورگ
اولين سنگ بناي ساخت هامبورگ در قرن هشتم ميلادي گذاشته شد و در سال ۹۵۰ ميلادي ساخت اين شهر به اتمام رسيد. در قرن ۱۲ اين منطقه وسعت بيشتري يافت و تاجران شمال اروپا با ورود به اين شهر باعث پيشرفت آن شدند. در آن زمان هامبورگ به عنوان مهمترين شهر بندري در كنار «هانس» بود. در قرون وسطي  هامبورگ شهري مردمي بود و توسط شهروندان اداره مي شد. امروز هامبورگ يكي از ۱۶ شهري است كه در آلمان همواره از استقلال خود دفاع كرده است. بندر هامبورگ يكي از هفت بندر بزرگ جهان است. اين بندر و ۸۰ هزار نفري كه در آنجا كار مي كنند به عنوان يكي از مشخصه هاي اين شهر معروف است.
مركز خبرگزاري آلمان (DpA) در اين شهر است و ۱۵ تا ۲۰ مجله و روزنامه نيز در هامبورگ منتشر مي شود. اين شهر همچنين به عنوان مركز موسيقي آلمان به ويژه آهنگ هاي «آندروليودوبر» مانند «گربه ها» و «تصوير قرباني» است. همچنين دادگاه امور دريايي بين المللي نيز در هامبورگ قرار دارد و حدود ۱۰۰ كشور دنيا در آن عضو هستند.
در تمام طول سال مسابقات ورزشي بزرگي در اين شهر برگزار مي شود. اسب سواري، دوماراتن، فوتبال و تورنمنت چوگان بازي از جمله اين مسابقات است.
- مهمترين وقايع ورزشي برگزار شده در هامبورگ:
* برگزاري مسابقات فوتبال جام جهاني ۱۹۷۴
* بازي هاي بين المللي فوتبال
* بازي هاي خانگي هامبورگ در مسابقات قهرماني اروپا
- ورزشگاه هامبورگ
ورزشگاه جديد هامبورگ در دوم سپتامبر سال ۲۰۰۰ و در زمان برگزاري مسابقه تيم هاي ملي فوتبال آلمان و يونان افتتاح شد. اين ورزشگاه در ليست فيفا به عنوان يك ورزشگاه ۵ ستاره نامگذاري شده است. در آغاز مسابقات فصل ۲۰۰۶ /۲۰۰۵ درهاي ورودي اين ورزشگاه الكترونيكي و كنترلي شد.
ورزشگاه قديمي هامبورگ با نام «فلكس پارك» در سال ۱۹۵۳ ساخته شد كه شكست يك بر صفر تيم آلمان در جام جهاني ۱۹۷۴ در اين ورزشگاه يكي از خاطرات بدي است كه فوتبال دوستان آلماني در اذهان خود دارند.
مونيخ
جمعيت: ۳/۱ ميليون نفر
نام فرودگاه: فرانس يوززف استراوس
سال تأسيس: براي اولين بار در سال ۱۱۵۸ ميلادي شهر تجاري مونيخ تأسيس و در سال ۱۲۶۴ به صورت رسمي تأسيس گرديد.
تيم فوتبال: اف ث بايرن مونيخ (بوندس ليگا۱) ، تي اس وي مونيخ ۱۸۶۰ (بوندس ليگا۲)، اس پي وي اونترهاخينگ (بوندس ليگا ۲)
يكي از ويژگي هاي خاص ورزشي شهر مونيخ برگزاري مسابقات المپيك تابستاني سال ۱۹۷۲ در اين شهر بود. برگزاري مسابقه فينال جام جهاني ،۱۹۷۴ فينال يورو ۸۸ و مسابقه نهايي جام يوفا ۱۹۹۷ از جمله وقايعي است كه در اين شهر برگزار شده است.
مونيخ با برگزاري مسابقات المپيك ۱۹۷۲ به عنوان يكي از شهرهاي ورزشي اروپا مطرح و شناخته شد.
-ورزشگاه مونيخ: آرنا آليانز
وضعيت ساخت: نوساز
هزينه ساخت: ۲۸۰ ميليون يورو
ظرفيت: ۰۱۶/۶۶
تعداد صندلي: ۴۱۶/۵۹
اين ورزشگاه در ۹ ژوئن همزمان با افتتاحيه بازي  هاي جام جهاني فوتبال آلمان- ميزبان اولين مسابقه است. اين ورزشگاه در زمان برگزاري مسابقات خانگي در ۳۰ و ۳۱ ماه مي ۲۰۰۵ با حضور بيش از ۶۶ هزار تماشاگر ركوردي از حضور تماشاگران را در پرونده دارد.
فدراسيون جهاني فوتبال ، در ماه مارس سال ۲۰۰۴ اين ورزشگاه را به عنوان ورزشگاه بازي افتتاحيه انتخاب كرد و مراسم جشن افتتاحيه نيز در همين روز و در همين ورزشگاه برگزار مي شود.