رابطه تشريحي مثانه ( بخش قرمز بالايي) و غده پروستات ( بخش صورتي پاييني)
ترجمه: عبدالوهاب فخر ياسري
شنيدن كلمات مبتلا به سرطان هستيد به هيچ وجه آسان نيست و اگر هم كه مرد هستيد و تشخيص سرطان پروستات، بيشتر از اينها جا دارد.
يك دليل اين نگراني شايد اين باشد، كه ساليان درازي است درمان بيماري با عوارض جانبي بسيار بدي مانند بي اختياري در دفع و ناتواني جنسي همراه بوده است.
به گفته دكتر هربرت لپور، استاد و رئيس بخش اورولوژي دانشكده پزشكي نيويورك، بسياري از مردان، نه تنها به دليل ابتلا به سرطان از جان خويش بيم دارند، بلكه از فرآيند درمان و به خصوص عوارض جانبي آن نيز مي هراسند.
با وجود آن كه عوارض جانبي همچنان پابرجا هستند، كارشناسان مي گويند خطر ابتلا به آنها بسيار كمتر از پيش شده است و مهم تر آن كه پزشكان مي گويند با تغييراتي كه در برخي از شيوه هاي درماني صورت گرفته، ميزان موارد بهبود بيماري بيش از گذشته است.
دكتر لپور مي گويد: عوامل بسياري در انتخاب نحوه درمان دخالت دارند؛ از جمله سن بيمار، نتايج بيوپسي و ساير آزمايشات، وضعيت عمومي سلامتي وي، وضعيت روحي و رواني بيمار و براي تصميم گيري پيرامون هر بيمار بايد متغيرهاي بسياري را مد نظر داشت.
در پايين، نظر چهار كارشناس برجسته سرطان پروستات را مي آوريم، كه آگاهي از نظرات آنها كمك بسياري به تصميم گيري خواهد كرد. اما قبل از هر سخني تأكيد مي كنيم كه هر چهار تن بر اين باورند كه مشورت با پزشك شخصي، پيش از هر گونه تصميم گيري بسيار مهم است.
گزينه اول: انتظار كشيدن
برخي به آن سياست انتظار كشيدن هشيارانه يا بنشين و ببين چه پيش مي آيد نام نهاده اند. در اين جا، حداقل كاري كه مي كنيم اين است كه كاري انجام نمي دهيم. بلكه تنها سير پيشرفت بيماري را از نزديك زير نظر مي گيريم.
با وجود آن كه ظاهراً بسياري انجام كاري اساسي براي درمان سرطان را ترجيح مي دهند، ولي كارشناسان بر اين عقيده اند كه اين گزينه براي بسياري از بيماران، به ويژه افراد مسن و مشكل دار، كاملا مناسب است.
دكتر سيمون هال، رئيس دپارتمان اورولوژي در مركز پزشكي مونت سينايي شهر نيويورك مي گويد: از آن جا كه سرطان پروستات از رشد آهسته اي برخوردار است و غالباً نيز بيماري مهاجمي نيست، مرداني كه در سنين 60، 70 يا 80 سالگي به بيماري خويش پي مي برند، احتمالاً پيش از آن كه سرطان پروستات براي شان به صورت معضلي درآيد، از بيماري هاي ديگر از پاي درمي آيند.
در واقع، به عقيده دكتر هال، بسياري از مردان عملاً نياز به درمان سرطان پروستات ندارند؛ و برخي حتي بدون جهت تحت درمان بيماري قرار مي گيرند كه احتمالاً نقشي در مرگ اين افراد در سنين مذكور ندارد.
خوب، پس چطور بدانيم كه اين شيوه مناسب ماست؟ به عقيده انجمن سرطان آمريكا، علاوه بر موضوع سن و وضعيت عمومي سلامتي، مقياس گليسون نيز مهم است. اين مقياس مبتني بر بيوپسي سلول هاي سرطاني است: هرچه نمره فرد بالاتر باشد، احتمال اين كه سرطان از سرعت رشد بالاتري برخوردار باشد و سريع تر پخش شود، بيشتر خواهد بود. يك نكته ديگر نيز مهم است: اندازه تومور و اين كه سرطان به خارج از غده پروستات انتشار پيدا كرده يا خير.
به گفته دكتر هال، وضعيت روحي و رواني فرد نيز مهم است: از اطلاعات محدودي كه در دست داريم، مي دانيم كه حدود يك سوم مرداني كه روش انتظار كشيدن را انتخاب مي كنند، سرانجام از آن دست مي كشند و اين نه به خاطر پيشرفت بيماري، بلكه بدين دليل است كه از نظر رواني احساس مي كنند نمي توانند بنشينند و دست روي دست بگذارند.
اگر روش انتظار كشيدن را برگزيده ايد، هر شش ماه يك بار تحت آزمايش PSA (آنتي ژن ويژه سرطان پروستات) و معاينه جسمي قرار مي گيريد؛ و گاه نيز بسته به صلاحديد پزشك، لازم است بيوپسي هايي نيز تهيه شوند. اگر علائم آشكار شوند يا سرطان مهاجم تر شود، مي توان از گزينه هاي ديگر نيز استفاده نمود.
روش انتظار كشيدن براي چه كساني مناسب نيست؟ دكتر هال مي گويد، هر مردي در دهه پنجاه زندگي يا جوان تر از آن، مردان مسن تري كه كاملاً سالم اند، هر بيماري كه داراي علائم (از جمله درد پشت و پاها) است، يا كساني كه دچار سرطان بسيار مهاجم اند، جملگي در اين روش درماني جاي مي گيرند.
گزينه دوم: پرتودرماني
در صورتي كه درمان ضرورت پيدا كند، يك گزينه پرتودرماني است، كه اتفاقاً طرفداران بسياري (از ميان بيماران و پزشكان) نيز دارد. در اين روش، براي از ميان بردن سلول هاي سرطاني يا كوچك تر كردن اندازه تومور، از اشعه پرانرژي استفاده مي شود. گفته مي شود، پرتودرماني بر روي سرطاني كه به خارج از غده پروستات راه نيافته و يا تنها به بافت هاي مجاور راه پيدا كرده، به يك اندازه مؤثر است. كارشناسان عقيده دارند، كه پرتودرماني تقريباً براي تمام مردان مبتلا به سرطان پروستات مفيد است.
دكتر پل بارت، مدير بخش پرتودرماني انكولوژي در دانشگاه سين سيناتي، مي گويد، اساساً، تمام مرداني كه نامزد عمل جراحي پروستات مي شوند، مي توانند تحت پرتودرماني نيز قرار گيرند.
پرتودرماني، به دو شيوه صورت مي گيرد.
پرتو از منبع خارجي: اين پرتو، مشابه اشعه ايكس، ولي مدت تابش اشعه طولاني تر است. بارت مي گويد در اين شيوه درماني غيرتهاجمي از يك منبع خارجي، كه به سمت غده پروستات جهت يافته، استفاده مي شود. با اين حال، مواردي از عوارض جانبي از جمله اسهال، بي اختياري مدفوع، و ناتواني جنسي نيز ديده شده اند.
تحولي كه اخيراً صورت گرفته، پرتودرماني سه بعدي است، كه در آن از كامپيوتر براي تهيه نقشه محل پروستات استفاده مي شود و احتمالاً نتيجه كار دقيق تر است. جديدتر از آن، پرتودرماني با شدت تنظيم شده است. در اين جا با استفاده از يك منبع متحرك از جهات بسيار اشعه به غده پروستات تابيده مي شود. در عين حال اين امكان نيز وجود دارد كه شدت و قدرت اشعه را تنظيم كنيم.
پرتودرماني با كاشت ماده راديواكتيو در بدن بيمار: در اين روش جراح مقادير ناچيزي از ماده راديواكتيو را در غده پروستات قرار مي دهد؛ كه اشعه را در مدتي معين، مستقيماً به نقطه مورد نظر در غده پروستات مي تاباند. عمل جراحي در حدود يك ساعت به طول مي انجامد و به گفته دكتر بارت، غالباً بيمار مي تواند در همان روز از بيمارستان مرخص شود.
راه دوم، استفاده از سوزن هايي است كه موقتاً در داخل پروستات قرار داده شده و مقادير زيادي از اشعه را به غده مي تابانند. اين درمان چندين روز به طول مي انجامد، و در اين مدت سوزن ها در محل باقي مي مانند.
بارت مي گويد: از آن جا كه تابش اشعه از خارج و قرار دادن ماده راديواكتيو در موضع، نتايج يكساني دارند و اغلب نيز با يكديگر انجام مي شوند اين ديگر بستگي به خود بيمار دارد، كه تصميم بگيرد كدام روش را ترجيح مي دهد: درماني تهاجمي كه حدود يك ساعت به طول مي انجامد، يا اين كه ترجيح مي دهد هفت هفته تحت درماني غيرتهاجمي باشد.
به علاوه، پرتوي اشعه مي تواند موجب تحريك مجراي ادرار و راست روده، و نيز اسهال و خستگي گردد (كه، معمولاً از هفته چهارم شروع مي شوند). ولي مشكلات به تدريج ظرف چند هفته پس از خاتمه درمان خود به خود فروكش مي كنند .
گزينه سوم: جراحي ريشه اي پروستات
و اما براي آن گروه از بيماران كه تنها با خارج شدن بافت معيوب از بدن  احساس آسودگي مي كنند، عمل جراحي ريشه اي پروستات مي تواند كمك كننده باشد. در اين جا كل غده پروستات و گاه غدد لنفاوي اطراف و بافت هاي همسايه آن (به اميد آن كه بيمار كاملاً از سرطان پاك شود) برداشته مي شوند. زماني كه سرطان هنوز از حدود غده پروستات تجاوز نكرده جراحي ريشه اي پروستات مي تواند گزينه خوبي باشد.
برخي از پزشكان بر اين باورند كه اين شيوه به ويژه در مورد مردان زير 50 سال بهترين گزينه است.
دكتر لپور، جراح پروستات مي گويد، به عقيده من جراحي راه مؤثرتري براي درمان بيماري است؛ و اگر سن تان خيلي پايين است، توصيه اكيد ما اين است كه حتماً از همين روش استفاده كنيد، به اين دليل ساده كه هنوز اطلاعات كاملي از اثرات درازمدت پرتودرماني بر مردان در سنين نه چندان بالا در دست نداريم. به علاوه مردان مسن نيز اگر از نقطه نظرات ديگر مشكلي نداشته و در وضعيت سلامتي مناسبي به سر مي برند، نامزدهاي مناسبي براي اين شيوه درماني اند و گرچه متخصصان پرتودرماني سرطان عقيده دارند كه خطر بروز عوارض در اعمال جراحي بيشتر است، ولي به عقيده او در صورت انجام عمل جراحي توسط جراحاني كه از تجربه و مهارت  كافي برخوردارند، موارد درمان كامل بيماري مساوي با و حتي بيشتر از روش هاي ديگر است.
قواميان كه خود نيز جراح است، با اين نقطه نظر موافق است و اضافه مي كند، وقتي كه پروستات را از بدن خارج ساختيد، مي توانيد كاملاً آن را مورد معاينه قرار داده، نمره گليسون را به طور دقيق محاسبه نموده و اطلاعات جامعي از موقعيت سرطان داشته باشيد. اين خود به پيش بيني ميزان احتمال عود بيماري و قضاوت درباره لزوم درمان اضافي كمك خواهد كرد. به علاوه، بدن هم در معرض تابش اشعه قرار نمي گيرد.
عمل جراحي پروستات به چندين روش صورت مي گيرد.
خارج ساختن پروستات از راه شكم: اين روشي قديمي است. در اين روش، غده پروستات با دادن برشي در بخش تحتاني شكم خارج مي شود.
خارج ساختن پروستات از پايين: در اين جا، پروستات با ايجاد برشي بين كيسه بيضه و مقعد خارج مي شود.
خارج ساختن پروستات به كمك لاپاروسكوپ: كه جديدترين روش است. در اين روش، دوربين بسيار كوچكي و ضمائم آن را (كه ويژه اين كار ساخته شده و از جمله داراي بازوهاي كامپيوتري است كه به صورت يك روبات جراحي عمل مي كند)، از راه پنج برش كوچك وارد محوطه شكم مي كنند. پزشك كنترل بازوهاي روبوتي (را از طريق يك صفحه نمايش سه بعدي كامپيوتري) در اختيار دارد.
قواميان مي گويد، اين روش ممكن است كمك كند كه كاركردهاي عصبي خويشتنداري ادرار و مدفوع و كاركرد جنسي حفظ شوند. به گفته او، روش روباتي در مقايسه با عمل جراحي باز با خونريزي كمتري همراه است و بازيابي سلامتي بيمار نيز سريع تر خواهد بود.
گزينه چهارم:درمان هاي هورموني و شيمي درماني
يك راه ديگر براي بازداشتن سرطان پروستات از رشد و پيشرفت، استفاده از هورمون هايي است كه سطح هورمون مردانه تستوسترون را در بدن كاهش داده، يا اثر آن را مهار مي كنند. اين كار، چگونه صورت مي گيرد؟
به گفته دكتر بارت، در شرايط طبيعي تستوسترون باعث تحريك رشد سرطان پروستات مي شود. از اين رو هدف از هورمون درماني بازداري از توليد يك مهار اثر اين هورمون است.
هورمون درماني به خودي خود موجب بهبودي نخواهد شد، ولي مي تواند از سرعت رشد سرطان كاسته، عمل جراحي يا پرتودرماني را به تعويق اندازد. همچنين، بسيار پيش آمده كه با اين روش از حجم و اندازه تومور كاسته شده و اين، به نوبه خويش كمك مي كند كه روش هاي ديگر درمان مؤثرتر واقع شوند. گاه نيز از آن براي ادامه و پي گرفتن درمان يا درمان موارد عود بيماري استفاده مي شود. توليد تستوسترون را مي توان با عمل جراحي و برداشتن بيضه ها نيز متوقف نمود.عوارض جانبي احتمالي هورمون درماني عبارتند از گرگرفتگي، احساس درد در ناحيه پستان، رشد بافت پستاني، پوكي استخوان، كم خوني، چاقي، خستگي، كاهش سطح كلسترول HDL و افسردگي.در موارد پيشرفته بيماري و نيز زماني كه هورمون درماني (ديگر) مؤثر واقع نشد مي توان از داروهاي شيمي درماني استفاده نمود.
FOXNEWS.COM
Feb. 27, 2006

افراد در همه جوامع و فرهنگ ها عاشق مي شوند. خصوصيات شايع عشق شامل احساس بودن در يك حالت ذهني تغيير يافته، اشتغال خاطر با افكار و تصاوير معشوق و تغييرات در رفتار با هدف به دست آوردن پاسخ متقابل از معشوق است.
اين پديده زير و رو كننده آنچنان همه گير و جهانشمول است كه برخي از محققان مي گويند ممكن است فرآيند تكامل درون  ما برنامه ريزي شده باشد. نظريه اين است كه فرزندان در صورت مراقبت بهتر والدين از آنها با احتمال بيشتري به طور سالم رشد مي كنند و به مرحله توليد مثل مي رسند و عاشق هم شدن احتمال به وجود آمدن چنين خانواده اي را بيشتر مي كند.
البته اين امر هم درست است كه عشق مي تواند زودگذر باشد و به روابط پايدار و به وجود آوردن فرزندان و مراقبت مهربانانه از آنان نينجامد. در هر صورت اين نظريه دگرگوني ظريفي در نظرات معمول ما درباره بقاي اصلح پديد مي آورد.
فرضيه هاي متعددي در مورد اساس زيستي عاشق شدن وجود دارد. برخي مي گويند كه عشق نتيجه اوج گيري ميزان ماده فنيل اتيلامين، مولكولي پيام دهنده در مغز كه ساختمان شيميايي مشابه آ مفتامين دارد، است. دوستداران و عرضه كنندگان شكلات اين نظريه را دوست دارند زيرا شكلات حاوي فنيل اتيلامين است. برخي ديگر افكار ناخوانده عشق را به كاهش يافتن سيستم هاي سروتونين- يك ماده شيميايي پيام رسان ديگر در مغز- نسبت مي دهند.
اما داناتلا مارازيتي و دومنيكوكاناله، دو پژوهشگر از دانشگاه پيزا در ايتاليا، استدلال مي كنند كه عاشق شدن عاطفه اي است كه با اضطراب و ترس مربوط است. آنها معتقدند كه افراد اغلب در شرايط ترس آفرين پيوندهاي قوي عاطفي و صميمي برقرار مي كنند. مارازيتي و كاناله براي آزمودن نظراتشان در يك بررسي به مقايسه 24 فرد جوان كه به تازگي عاشق شده بودند با 24 فرد ديگر كه عاشق نبودند به عنوان آزمودني هاي شاهد پرداختند.
معيارها براي افراد گروه عاشقان شامل فكر كردن به معشوق دست كم چهار ساعت در روز و رابطه داشتن با او براي كمتر از شش ماه بود، پژوهشگران در هر كدام از اشخاص ميزان هشت هورمون مختلف را در خون اندازه گرفتند.
يافته اصلي آنها اين بود كه ميزان كورتيزول، يكي از هورمون هاي اصلي كه در هنگام استرس در بدن ترشح مي شود، در گروه افراد عاشق بالاتر است، اين پژوهشگران ايتاليايي اعتقاد دارند كه يافته هاي نشانه وجود استرس و برانگيختگي در مراحل اوليه يك رابطه عاشقانه است. جالب توجه اينكه مردان درگير عشق ميزان هاي تستوسترون، هورمون جنسي كه مسئول ايجاد ميل جنسي رفتار پرخاشگرانه در هر دو جنس مرد و زن است، كمتر از مردان غيرعاشق بود، اما در زنان عاشق شدن ميزان تستوسترون را افزايش داده بود. اين يافته باعث شگفتي دانشمندان شد، اما آنها اين فرض را مطرح كردند كه شايد عاشق شدن تا حدي تفاوت هاي ميان دو جنس را از بين مي برد يعني مردان را ملايم تر و زنان را مهاجم تر مي كند.
پژوهش هاي قبلي به وسيله  مارازيتي و همكارانش نشان داده بود كه احساس عاشق بودن معمولا تا مدت معيني حدود 18ماه تا 3سال ادامه پيدا مي كند.
بنابراين او و كاناله ميزان هورمون ها را اندازه گيري كردند، يعني 18 نفر از گروه عاشقان 12 تا 28 ماه بعد، يعني در زماني كه هنوز رابطه شان با معشوق را حفظ كرده بودند اما گزارش مي كردند كه آرامتر شده اند و ديگر با او اشتغال خاطر ندارند. در اين هنگام ميزان هورمون هاي آنها به سطح عادي بازگشته بود.
چرا شبيه ها جذب هم مي شوند؟
حتي شباهت هاي ظاهراً بي معنا ممكن است ما را به سوي خود جذب كنند. روزهاي تولد مشابه، نام خانوادگي مشابه و حتي مشابهت حرف اول نام كوچك ممكن است افراد را براي يكديگر جذابتر كند. روان شناسان اين امر را به خود پسندي پنهاني نسبت مي دهند. ما به طور خودكار در مورد اشياء، مكان ها و افرادي كه خودمان را به ياد ما مي آورد، حتي اگر اين يادآور چيزي بسيار جزئي و گذرا باشد، به نحوي مثبت فكر مي كنيم. جان تي جونز، روانشناس در آكادمي نظامي آمريكا و همكارانش در مقاله اي كه در سال 2004 نشريه روانشناسي شخصيت و اجتماعي به چاپ رساندند هفت تحقيق را جمع بندي كردند كه در بررسي نقش اين خودپسندي پنهاني در روابط ميان فردي به عمل آورده بودند.
آنها از سوابق اجدادي و ساير انواع اسناد استفاده كردند تا نشان دهند افراد با احتمال بيشتري با كسي ازدواج مي كنند كه اسم كوچك يا اسم خانوادگي اش با مال خود آنها مشابه باشد.
براي مثال تجزيه و تحليل فهرست شماره هاي تلفن نشان داد كه مردان با نام چارلز(Charles) با احتمال بيشتري از حد شانس و اقبال با زناني كه نام شارلوت(Charlotte) دارند ازدواج مي كنند. همين امر در مورد مردان با نام رابرت و زنان با نام رابرتا، پل و پائولا و غيره هم صدق مي كرد، شباهت هاي نام كوچك و نام خانوادگي ممكن است صرفاً بيانگر آن باشد كه افراد درون گروه هاي نژادي و مذهبي خود ازدواج مي كنند، اما جونز و همكارانش سعي كرده بودند كه اين امكان را در نتايج شان در نظر بگيرند و تصحيح كنند.
آنها همچنين از روان شناسي تجربي براي كاوش در تأثيرات ارتباطات مثبت سطحي كه ما درونمان به وجود مي آوريم استفاده كرده اند. در يك بررسي آزمودني ها افراد را در صورتي جذابتر مي يافتند كه شماره رمز ادعايي روي فرم نظرخواهي درباره زنها عدد روز تولد آنها تطبيق مي كرد.
در يك بررسي ديگر مشاركت كنندگان افرادي را در آگهي هاي شخصي گيراتر مي يافتند كه نام قلابي داده شده به آنها در اين آگهي ها مشابه نام خودشان بود.
Havard Health letter,feb.2005

گلرخ ثريا- بسياري از خانم ها اعتقاد دارند، بارداري دندانهايشان را از بين برده است و براي هر بارداري، يكي از دندانهايشان را از دست داده اند. بسياري از خانم ها نيز در دوران بارداري دچار دردهاي شديد دنداني مي شوند و به دندانپزشك مراجعه مي كنند، اما به دليل شرايط خاص جنين و تاثير داروها و اشعه بر روي او، معمولاً درمان اساسي براي مادران انجام نمي شود و در نهايت درد و ناراحتي با يك مسكن فراموش مي شود، ولي چون همچنان مشكلات دنداني مادر درمان نشده باقي مي مانند، مدتي بعد درد و ناراحتي با شدت بيشتر بازمي گردد.
بارداري، بيماري نيست
بارداري، بيماري نيست ولي به علت آسيب پذير بودن جنين در حال رشد، مراقبتهاي خاصي چه از نظر بهداشت دهان و دندان و چه از نظر درمان مشكلات دندان و لثه در دوران بارداري لازم است.
اگر مادر پس از تولد نوزاد، از شير خودش كودك را تغذيه مي كند، چون امكان انتقال بسياري از داروهاي مصرف شده توسط مادر از طريق شير به كودك وجود دارد، در اين شرايط نيز توجهات ويژه ضروري است.
مهمترين اصل در دوران بارداري
مهمترين اصل در دوران بارداري، رعايت بهداشت دهان است. لازم است مادران در دوران بارداري دندانهاي خود را به روش صحيح حداقل يك بار در روز مسواك بزنند و نخ بكشند.در صورتي كه بر روي سطوح دندانها، جرم وجود دارد، جرم گيري انجام شود چون در اين دوران به علت افزايش هورمونهاي بدن، كوچكترين جرم و تجمع ميكروبها بر روي دندان و در مجاورت لثه، موجب تحريك لثه شده و التهاب لثه ها را به وجود مي آورد. لثه ها قرمز مي شوند و تمايل زيادي به خونريزي نشان مي دهند تا جايي  كه با مسواك زدن، خون از لثه ها جاري مي شود.اين تغييرات لثه از ماه دوم بارداري شروع شده و تا پايان بارداري باقي مي ماند. البته پس از زايمان، لثه ها به تدريج به حالت عادي بازمي گردند ولي براي به دست  آوردن سلامت كامل لثه، اقدامات درماني لازم است.با توجه به اين مطالب لازم است قبل از شروع بارداري از سلامت لثه ها و دندانها مطمئن باشيم تا شانس اين تغييرات را در دوران حاملگي كاهش دهيم.
بيماري لثه و تولد نوزادان كم وزن
مطالعات نشان داده اند، اگر مادر در دوران بارداري بيماري لثه داشته باشد، امكان تولد كودكي با وزن كمتر از ميزان طبيعي را دارد.
مادران با دندانهاي پوسيده، كودكاني با دندانهاي پوسيده دارند
ميكروبهايي كه موجب پوسيدگي دندان مي شوند، مانند انتقال ميكروب سرماخوردگي...، مي توانند از مادر به نوزادش منتقل شوند. هنگامي كه مادري كه دندانهايش پوسيده است و اين ميكروب در دهانش وجود دارد كودكش را مي بوسد، اين ميكروبها به دهان كودك منتقل مي شوند و در شش ماهگي به بعد كه دندانهاي كودك شروع به رويش مي كنند، پوسيدگي دندانهاي كودك را به وجود مي آورند.بنابراين لازم است مادران قبل از رويش دندانهاي نوزاد خود، به درمان دندانهاي پوسيده خويش بپردازند.
سه ماهه دوم بارداري، به دندانپزشكي برويد
در سه ماه اول بارداري كه اكثر قسمتهاي اصلي بدن جنين مانند مغز و دستگاه هاي مختلف بدن شكل مي گيرد و رشد جنين بخش اساسي خود را طي مي كند، بهتر است هيچ درمان دنداني انجام نشود.در اين دوران جنين بسيار آسيب پذير است و داروها و اشعه راديوگرافي آسيب هاي جبران ناپذيري را به دنبال دارد. بهتر است در اين دوران فقط بهداشت و جرم گيري انجام شود.سه ماهه دوم بارداري بي خطرترين دوره براي درمان مشكلات دهان و دندان است. بنابراين بهتر است پوسيدگي ها و ساير دردهاي دنداني در اين دوران درمان شوند.
عكس برداري با اشعه ايكس
در 3 ماه اول بارداري بهتر است هيچ گونه عكسبرداري با اشعه X، از مادر انجام نشود. چون دراين دوران جنين با كوچكترين اشعه اي دچار آسيب  مي شود. در دوران حاملگي براي جلوگيري از رسيدن پرتوهاي زيان آور به جنين، مادر هنگام عكسبرداري بايد از پيش بندهاي سربي خاصي استفاده كند كه ميزان اشعه زيانبار رسيده به جنين را كاهش مي دهند.
داروها
اگر بخواهيم، از سلامت جنين خود صددرصد مطمئن باشيم، بايد در دوران بارداري از هيچ دارويي استفاده نكنيم. در حالي  كه درد دندانپزشكي از انواع مواد و داروها، از داروهاي بي حسي گرفته تا مسكن ها استفاده مي شود. بنابراين تقريباً غيرممكن است، اصلاً دارويي در طول بارداري مصرف نكنيم ولي بايد تلاش كنيم تا حداقل در 3 ماهه اول بارداري، از مصرف دارو اجتناب كنيم.
مصرف آنتي بيوتيك تتراسايكلين در دوران بارداري ممنوع است چون تغيير رنگهاي قهوه اي و نازيبايي را در دندانهاي كودك به وجود مي آورد.
اگر در دوران بارداري، نياز به مصرف ضد درد (مسكن) داشتيد، استامينوفن را انتخاب كنيد.
مصرف داروهاي ضد دردي مثل بروفن در هنگام درد دندان، مي تواند موجب خونريزي پس از زايمان و نيز تاخير در زايمان شود.
داروها و شيردهي
فقط 2-1درصد دارويي كه مادر مصرف كرده و در بدنش وجود دارد، به درون شير او ترشح مي شود. بنابراين امكان آسيب  رسيدن به نوزاد از طريق داروهايي كه مادر مصرف مي كند، بسيار كم است و اگر مادر دارويي مصرف كند، شير او همچنان براي نوزاد سالم است.اما به هر حال براي اين كه داروي كمتري از طريق شير به نوزاد برسد، داروي خود را بلافاصله پس از شير دادن به نوزاد مصرف كنيد و تا 4 ساعت پس از مصرف دارو به كودك شير ندهيد.

فوت دختربچه دوسر از عفونت
بي بي سي - يك دختربچه مصري كه از يك عمل جراحي نادر براي برداشتن سر دوم او جان به در برده بود در اثر عفونت مغزي درگذشت.
منار ماجد از يك اتفاق نادر در تقسيم سلولي داراي دو سر شده بود. اين مورد كمياب وقتي رخ مي دهد كه جنين اوليه در زهدان مادر تقسيم مي شود ولي به يك دوقلوي كامل تبديل
نمي شود.سر دوم او مي توانست چشم بزند، يا لبخند بزند اما به هيچ اندام ديگري وصل نبود تا جدا از جفت اصلي خود زنده بماند.
پزشكان قاهره در فوريه سال 2005 او را در حالي كه تنها ده ماهه بود تحت عمل جراحي قرار دادند. وي امسال در دو سالگي سرانجام فوت كرد.وي كه دچار تب شديد بود به بيمارستان منتقل شد. مشاور پزشكي كودكان كه پرونده او را زير نظر داشت گفت: وقتي او در بيمارستان بستري شد حال بسيار وخيمي داشت.
ابلا الالفي گفت: دخترك دچار عفونت شديد مغزي بود و توانايي تحمل آن را نداشت.
پزشكان بيمارستان كودكان قاهره صرف زنده ماندن منار را پس از عمل 13 ساعته سال گذشته بر روي او در حد خود موفقيت مي شمارند.
آقاي الالفي به خبرگزاري رويتر گفت: شرايط جسماني اين دختربچه پس از آن عمل رو به بهبود رفت اما مرتبا از عفونت رنج مي برد.سر دوم او شامل چشم و بيني و دهان بود اما اندام هاي داخلي نداشت و نيز نمي توانست مستقلا فكر كند.اين نوع از عجيب الخلقه ها - با نام علمي craniopagus parasiticus - يكي از نادرترين موارد در زايش هاي همراه با معلوليت است.
پيام در جهت معكوس
نيو ساينتيست‎/ محمد ملائكه- محققان كشف كرده اند كه سلول هاي مغزي موش بعد از اين كه حيوان كاري را به پايان مي رساند در جهت معكوس پيام مي فرستند. آنها پيشنهاد مي دهند كه اين فعال شدن دوباره در جهت معكوس در ذهن مي تواند در يادگيري و حافظه نقش داشته باشد.
ديويد فاستر و ويلسون در مؤسسه فناوري ماساچوست (MIT) در آمريكا 4 موش را در معرض يك مسير حركت آشنا قرار دادند و سپس آنها را در برابر يك مسير جديد گذاشتند.
موش ها هركدام از مسيرها را براي خوردن غذايي كه در هر انتهاي آن مسيرها قرار داده شده بود، مي پيمودند و هنگام رسيدن به غذا مكث مي كردند.
متخصصان نوروبيولوژي (عصب زيست شناسي) مستقيماً فعاليت سلول مغزي حيوانات را با استفاده از الكترودهاي به دقت كار گذاشته شده، اندازه گيري كردند. آنها بر فعاليت هيپوكامپ، ناحيه اي از مغز كه وظيفه يادگيري و حافظه را بر عهده دارد، متمركز شده بودند.
يافته هاي آنها نشان داد، هنگامي كه موش ها در طول هر مسير مي روند، سلول هاي هيپوكامپ آنها با ترتيب خاصي فعال مي شوند. اما زماني كه حيوانات براي غذا در انتهاي يك مسير جديد متوقف شده اند، همان سلول ها، در جهت مخالف فعال مي شوند. اين فعال شدن دوباره در جهت معكوس زماني كه موش ها در هر انتهاي مسيري آشنا مي ايستند، رخ نمي دهد.
محققان معتقدند كه پيام دهي معكوس، به عنوان جزئي در فرايند يادگيري اطلاعات را در مغز موش ها حك مي كند. كارشناسان ديگر معتقدند كه يافته هاي جديد مي تواند توضيحي در مورد چگونگي عمل مغز در همراه كردن پاداش ها با اعمال مختلف ارائه دهد.
كشف فرايندهاي معكوس در موش هاي هوشيار بيانگر آن است كه استراحت كردن در فواصل كارها ممكن است فوايد يادگيري و حافظه داشته باشد.
دانشمندان اضافه مي كنند كه استراحت كردن در فواصل كارها به مغز امكان مي دهد با انجام اين نوع به عقب  بازگشتن اطلاعات جديد را ثبت كند.
فاستر مي گويد دوران آرامش در حال بيداري ممكن است براي يادگيري از تجربه هاي مهم باشد. او اضافه مي كند كه اين يافته ها ممكن است براي ما روشن كند كه چرا كودكان مبتلا به بيش فعالي گاهي اوقات مشكلات يادگيري دارند. مختل شدن يادگيري در هنگامي كه شما زمان استراحت كافي نداريد، ممكن است تا حدي به اين امر مربوط باشد.
عمل جراحي معده براي درمان كودكان چاق
بي بي سي- در بريتانيا مقامات مسئول سرگرم تهيه پيش نويس طرحي هستند كه بر اساس آن عمل جراحي معده بر روي كودكان چاق، بصورت رايگان امكان پذير خواهد بود.بخش اعظم اين پيش نويس درباره راه هاي جلوگيري از چاق شدن بيش از حد كودكان و بزرگسالان است.كارشناسان چاقي مي گويند عمل جراحي معده آخرين چاره است ولي به هر حال بايد توسل به اين چاره هم امكان پذير باشد.
انستيتوي ملي بهداشت مي گويد توسل به دارو و عمل جراحي براي كودكان را تنها هنگامي توصيه مي كند كه چاقي، سلامت آنان را تهديد مي كند.
دكتر يان كمپبل، متخصص چاقي در ناتينگهام بريتانيا مي گويد در طي 12 ماه اخير دو كودك در شفيلد و گلاسكو به منظور درمان چاقي، تحت عمل جراحي معده قرار گرفته اند ولي بهيچوجه نمي توان گفت كه اين نوع عمل جراحي به صورت يك رويه معمول درخواهد آمد. اگر چه والدين كودكان مهمترين عامل براي تضمين سلامت فرزندان خود هستند ولي كارشناسان به مسئولين كودكستان ها توصيه مي كنند كه كودكان را به فعاليت بدني و ورزش وادارند.