ترجمه: فرهاد رضايي
هنگامي كه ارنست همينگوي برف هاي كليمانجارو را مي نوشت، تفرجي كوتاه در يك روز تعطيل و سرشار از بيكاري، آخرين چيزي بود كه از ذهنش مي گذشت. در آن زمان، چه كسي فكر مي كرد كه اين داستان كلاسيك راجع به مرگ يك نويسنده درمانده در اثر ابتلا به قانقاريا در سايه مرتفع ترين كوه قاره آفريقا، جرقه اي بزرگ براي هجوم سيل عظيمي از انسان ها از گوشه و كنار جهان به سوي كوه هاي كليمانجارو باشد؟
هر ساله حدود 10 هزار توريست، راه خود را به سوي اين قله 5 هزار و 896 متري پيش مي گيرند تا بتوانند دست كم براي يك بار در عمر خويش، توصيف هاي وسوسه انگيز همينگوي را از نزديك شاهد باشند؛ همان كلمات جادويي و سحرآميزي كه از كليمانجارو سخن مي گويند: كوهي به گستردگي تمام جهان، وسيع و پهناور، بلند و مرتفع و با سپيدي باورنكردني در پرتو نور خورشيد .
با وجود اين توصيف هاي جذاب كه اثري انكارناپذير بر صنعت گردشگري اين منطقه داشته، واقعيت تلخي حاكي از آن است كه اين سپيدي جادويي در حال ذوب شدن است. در واقع، به سبب گرمايش جهاني و جنگل زدايي بي امان، اين كلاهك برفي كه آن را پوشش مقبره سليمان مي نامند، در حال عقب نشيني و ناپديد شدن است و در يك كلام بايد به گردشگران گفت كه بشتابيد تا فرصت و شانس ديدار از گنجينه هاي زمين همچون كلاهك برفي سپيد و زيباي قله كليمانجارو را از دست ندهيد.
سايه سياه
احتضار برف هاي كليمانجارو در واقع كنايه و نمونه اي از تهديدهاي بزرگ موجود در ارتباط با جلوه ها و جاذبه هاي گردشگري در دوران ما است؛ دوراني كه هيچ كجاي اين سياره از تضمين و ايمني كافي برخوردار نيست.
در عصر ما، سايه سياه تهديدهاي گوناگون بر جاذبه هاي گردشگري جهان اعم از طبيعي، تاريخي، فرهنگي و ... سنگيني مي كند. در واقع تا همين دوران اخير، مهمترين دغدغه و نگراني گردشگران و توريست ها، اين بوده است كه چطور خود را به مقصد برسانند و از جاذبه هاي مختلف اين سياره لذت ببرند و نه اين كه كجا را براي رفتن انتخاب كنند، زيرا مكان هاي دست نخورده و سالم زيادي شايد باقي نمانده باشد.
امروزه، ظهور انواع تهديدها از تغيير اقليم و الگوهاي آب و هوايي زمين گرفته تا هجوم آلاينده ها و سموم صنعتي، توسعه ناپايدار و نيز جنگ ها و درگيري هاي بومي، موجب شده است تا دغدغه و نگراني اصلي گردشگران نيز رو به تغيير گذارد، به طوري كه اكنون توريست ها از خود مي پرسند كجا برويم كه همچنان دست نخورده باقي مانده و ارزش ديدن را داشته باشد؟
البته بايد توجه داشت كه افزايش درآمدها نيز در تسهيل شيوه جابه جايي و مسافرت گردشگران نقش به سزايي داشته است، اما اين موضوع نيز بسيار حائز اهميت است كه روز به روز جاذبه هاي گردشگري جهان به سبب بي توجهي انسان و به ويژه در اثر فعاليت هاي مخرب انساني، كم رنگ تر از پيش مي شوند. با وجود اين، گردشگران در سال ميلادي گذشته ركورد جديدي از خود به ثبت رساندند، به گونه اي كه 806 ميليون توريست در سال 2005، جاده ها را براي رسيدن به مقاصد خود زير پا گذاشتند.
اژدهاي خفته
از ديوار بزرگ چين و استونهنج گرفته تا آبراه هاي زيباي شهر ونيز، ما در حال از دست دادن شماري از ارزشمندترين و بي بديل ترين اماكن و آثاري هستيم كه زماني مي پنداشتيم همواره در اطراف ما هستند و باقي خواهند ماند. برخي مناطق در معرض هجوم توفان ها و سيلاب هاي شديد و مخرب قرار گرفته اند و برخي ديگر شرايط بسيار شكننده اي را سپري مي كنند و نسبت به تهديدها، آسيب پذيري بالايي از خود نشان مي دهند.
در واقع، گردشگراني كه به گوشه و كنار جهان سري زده اند، به خوبي مي دانند كه در دوران ما همه چيز در خطر قرار گرفته و رو به احتضار نهاده است و در اين ميان، تفاوتي نمي كند كه اين جاذبه هاي گردشگري از آهن درست شده باشند يا از يخ و اين كه انسان آنها را ساخته باشد و يا طبيعت. در هر حال همگي سرگرم پيوستن به تاريخ هستند.
از سوي ديگر، يكي از خطرهاي موجود در كمين آثار طبيعي و باستاني جهان به نوعي پارادوكس شبيه است، به طوري كه مي توان توريسم به سبك امروزي را نيز يكي از اين تهديدها به شمار آورد.
توريسم از ظرفيت بسيار بالايي در درون خود برخوردار است كه بايد اين ظرفيت را به درستي شناخت و در جهت و راستاي حفظ آثار و ميراث جهاني به كار گرفت. به بيان ديگر، پارادوكس از اينجا ناشي مي شود كه از يك سو، توريسم به سبك امروزي مي تواند تهديد بزرگي براي بسياري از آثار و ميراث جهاني ما به شمار آيد و از سوي ديگر، بهره گيري درست و صحيح از ظرفيت هاي عظيم آن براي حفظ آثار در آينده، لازم و ضروري به نظر مي رسد.
افزايش جمعيت از يك طرف و بالا رفتن درآمدها و تسهيل حمل و نقل و جابه جايي مسافران از طرف ديگر، بر شمار گردشگران افزوده است، به طوري كه بدون بهره مندي از يك مديريت شايسته و مناسب، كنترل امور به سرعت از دست مي رود و توريسم خود به يك تهديد جدي تبديل مي شود.
مسئولان در كشورهاي مختلف بايد به اين نكته دقت كنند كه بدون توجه به اصول مديريتي صحيح در اين زمينه، توريسم بسان يك اژدهاي خفته سر بر مي آورد و گنجينه هاي بسياري را در زبانه هاي آتش خود مي سوزاند و خاكستر مي كند.
توريسم ناپايدار
هفت ميليون گردشگر و مسافري كه سالانه به سواحل كارائيب مي روند تا اوقات خوشي را سپري كنند، يك كابوس بزرگ حفاظتي را براي هر مديري به وجود مي آورند؛ كابوسي كه بي توجهي به آن مي تواند منابع زيستي و طبيعي محلي را در انبوهي از فاضلاب و زباله فرو برد و يا در كام تهديدهاي ديگر رها سازد.
بر اساس اعلام و تأكيد نهادهاي بين المللي، امروزه توريسم ناپايدار تهديد عمده و بزرگي براي نيمي از ميراث و اماكن فرهنگي آمريكاي لاتين و منطقه كارائيب و يك پنجم ميراث فرهنگي و جهاني موجود در آسيا و منطقه اقيانوس آرام به شمار مي رود.
چين به تنهايي در سال 2004 ميلادي، ميزبان يك ميليارد و 100 ميليون توريست بوده است و اين هجوم عظيم گردشگران به اين كشور، اهميت و ضرورت به كارگيري روش ها و اصول مديريتي صحيح را در اين زمينه يادآور مي شود. در واقع، آمارها به خوبي نشان مي دهد كه اژدهاي خفته اي به نام توريسم ناپايدار چگونه در سايه مديريت نادرست و ضعيف، سر برمي آورد و آثار شوم و جبران ناپذير خود را تحميل مي كند.
گزارش هاي بين المللي نشانگر آن است كه 100 مورد از درخطرترين ميراث جهاني بشر، در 55 كشور جاي گرفته اند و در صدر آنها كشور عراق جاي دارد. موضوع تروريسم يا جنگ عليه آن، فقط يكي از تهديدهاي بي شماري است كه امروزه اين آثار را در كام خويش گرفته است و بايد به اين موارد، تهديدهاي طبيعي عظيمي همچون گرمايش جهاني و تغيير اقليم را نيز اضافه كرد؛ هرچند كه اين تهديدها نيز به ظاهر طبيعي هستند و در اصل، از فعاليت هاي ناپايدار بشر منشأ مي گيرند.
آمارهاي انتشار يافته و وضع حاكم بر بسياري از كشورهاي توريستي جهان، به روشني ضرورت انجام اقدام هاي فوري را براي حفظ آثار جهاني ارزشمند اين سياره اعم از طبيعي يا تاريخي و فرهنگي به تصوير كشيده است.
كارشناسان تأكيد مي كنند كه هم اكنون كم و بيش همه آثار طبيعي، باستاني و فرهنگي اين سياره در معرض تهديدهاي جدي قرار گرفته است. اگر به ديدار آنها علاقه مند هستيد، از همين امروز شروع كنيد و هرچه بيشتر به  شمار سفر هاي خود بيفزاييد، چرا كه شايد فردا ديگر دير شده باشد!
منبع: نيوزويك اينتر نشنال

پل خودمختار: پل برج، پلي تاشو بر روي رودخانه تايمز لندن است. اسم اين پل از آن رو برج گذاشته شده كه نزديك برج لندن   واقع شده است. ضرورت احداث پلي در اين نقطه از رودخانه لندن در اواسط سده نوزدهم با اوج گرفتن مبادلات تجاري در شرق لندن بيش از پيش احساس مي شد و از همان زمان مسئولان شهري لندن به فكر احداث چنين پلي افتادند. از آن جا كه احداث پلي ثابت در اين نقطه، راه آبي لندن را قطع مي كرد از همان زمان ساختن پل متحرك در اولويت قرار گرفت. ابتدا چندين طرح توسط مهندسان پيشنهاد شد تا اين كه در سال 1884 طرح هوراك جونز براي احداث پل، نهايي شد.
در سال 1886 كار احداث پل آغاز شد و 8 سال بعد پل برج به بهره برداري رسيد. براي احداث اين سازه 70 هزار تن بتون به كف رودخانه تزريق شد تا پل 244 متري و دو برج 65 متري آن پابرجا بمانند. 11 هزار تن فولاد هم براي ساختن سازه فلزي برج به كار گرفته شد و قسمت رويي پل با سنگ گرانيت فرش شد.
در سال 1910 عبور مردم از روي پل به خاطر گدايان و جيب برها ممنوع شد. امروزه در برج هاي پل نمايشگاهي از اين افراد برپاست تا لندن زيبا، گذشته كثيف خود را فراموش نكند. در اين نمايشگاه همچنين تصاويري از مراحل ساخت پل و موتورهايي كه روزگاري پاره هاي پل را بالا و پايين مي كردند نگهداري مي شوند. دو پاره پل براي عبور شناورها در حدود 500 بار در سال بالا و پايين مي شوند. در سال 1996 اين پل ناگهان بالا كشيده شد، اگر اين اتفاق در يك روز عادي انجام مي گرفت هيچ مشكلي پيش نمي آمد، اما از شانس بد مسئولان شهري لندن قرار بود چند دقيقه بعد رئيس جمهور وقت آمريكا را- بيل كلينتون- را به همراه كاروان امنيتي اش از روي آن عبور دهند كه اين مسأله نزديك بود روابط سياسي انگليس و آمريكا را به چالش بكشد. در سال 2000 سيستمي كامپيوتري براي باز و بسته شدن پل بر روي آن تعبيه شد، اما اين سيستم هم نتوانسته است از باز و بسته شدن خودكار پل خودمختار جلوگيري كند.پل برج يكي از مهم ترين جاذبه هاي توريستي لندن به شمار مي رود.
مقر پارلمان انگلستان: وستمينيستر محلي است كه در آن قصري به همين نام و پارلمان بريتانيا واقع شده اند، اين مجموعه بناهاي باشكوه در جنوب غربي شهر لندن قرار دارد.
از نظر تاريخي اين نام به منطقه اي كه وستمينيسترابي در آن قرار داشت، اطلاق مي شد. اين محل طي هزار سال مقر حكومت انگلستان بوده است.
سابق بر اين وستمينيستر شهري مجزا بوده است، از همين رو به آن شهر وستمينيستر نيز مي گويند.وستمينيسترابي از اولين بناهاي اين مجموعه است كه در آن مراسم تاجگذاري پادشاهان انگلستان برگزار مي شده و مي شود. كاخ وستمينيستر نيز كه در نزديكي بناي ابي قرار دارد از زمان فتح انگلستان توسط نورمن ها به عنوان كاخ محل سكونت خاندان حاكم مورد استفاده قرار مي گرفته است. بعدها با انجام تغييراتي اين بناي باشكوه به نمايندگان ملت تعلق گرفت و پارلمان بريتانيا جلسات خود را در آن جا برگزار مي كرد و مي كند.
در زمان زندگي خاندان حاكم در كاخ وستمينيستر، شهر لندن به دو بخش اقتصادي و سياسي- فرهنگي تقسيم شده بود كه وستمينيستر بخش سياسي فرهنگي شهر را تشكيل مي داد. بعدها مجلس به وستمينيستر نقل مكان كرد و وستمينيستر مركزيت سياسي خود را حفظ كرد.
در نزديكي كاخ وستمينيستر و وست مينيسترابي، مدرسه وستمينيستر قرار دارد كه يكي از بزرگترين مدارس دولتي انگليس محسوب مي شود. سه مجموعه از سه مجموعه دانشگاهي وستمينيستر نيز در اين محل قرار دارد.
گذرگاه تاريخ: لندن بريج پلي است بر رودخانه تايمز كه شهرهاي لندن و ساوثوارك را به يكديگر متصل مي كند. اين پل ميان پل هاي راه آهن كانن استريت و پل برج لندن بنا شده است. پل لندن همچنين بخش غربي درياچه لندن را تشكيل مي دهد. پل ياد شده در طول تاريخ بارها تخريب شده و مجدداً ساخته يا مورد بازسازي قرار گرفته است و از اين نظر داراي شهرت بسزايي است. پل لندن تا سال 1750 تاريخ احداث پل وستمينيستر- تنها پل رودخانه تايمز در لندن محسوب مي شد. در بخش جنوبي پل كليساي جامع ساوثوارك و ايستگاه پل لندن قرار دارند. بناي يادبود آتش سوزي لندن و بناي يادبود متروي لندن نيز در بخش شمالي پل واقع شده اند.
از نظر تاريخي پل لندن داراي قدمت زيادي است.
۲ هزار سال پيش در نزديكي مكان پل لندن، پل ديگري وجود داشته است كه ارتباط به سوي رودخانه از طريق آن انجام مي شده است.
اما اولين پل در محل فعلي پل لندن توسط رومي ها در سال 46 پس از ميلاد از چوب ساخته شد.
در سال 1013 پل به دستور اترلود پادشاه انگليس سوزانده شد، اين پل پس از بازسازي در سال 1091 پس از وزش تندبادي سهمگين مجدداً تخريب شد. در سال 1136 و پس از تخريب هاي متوالي مقرر شد پلي دائمي از سنگ به جاي پل موقتي چوبي ساخته شود. در نتيجه براي ساخت پل ماليات پرداخت شد، ساختمان اين پل در سال 1176 آغاز و در سال 1209 پس از 33 سال ساخته شد. طي قرن هاي متوالي اين پل بارها تخريب و مجدداً ساخته شد.
پل جديد لندن طي سال هاي 1967 تا 1972 ساخته شد. اين پل بناي مدرني است با سه دهنه كه ارتباط خاصي با پل هاي گذشته تاريخي ندارد و صرفاً بنايي مدرن را در ذهن بيننده تداعي مي كند.

لاپرنسا
روزنامه لاپرنسا گرافيكا چاپ السالوادور خبر اول خود را به موضوع ايجاد روابط دوستانه اين كشور با كشورهاي عربي اختصاص داده است.
به نوشته اين روزنامه السالوادور دور جديدي از روابط خود با كشورهاي عربي را از طريق قطر آغاز مي كند. اين تصميم از سوي دولت السالوادور اتخاذ شده و قرار است به زودي به عنوان يكي از سرفصل هاي وزارت خارجه اين كشور به اجرا درآيد.
فيگارو
روزنامه فرانسوي زبان فيگارو تصوير اول خود را به تظاهرات جوانان فرانسوي عليه قانون جديد كار اين كشور اختصاص داد. اعتراضات سراسري در فرانسه در مخالفت با قانون جديد كار موجب اختلال در خدمات حمل ونقل عمومي و سرويس هاي هوايي شده است. در همين چارچوب اتحاديه هاي كارگري و گروه هاي دانشجويي اميدوارند راهپيمايي گسترده هفته گذشته را كه در آن بيش از يك ميليون نفر به خيابان ها ريختند، تكرار كنند. با اين همه نشانه هايي مبني بر احتمال مذاكره ميان رهبران اتحاديه هاي كارگري با دولت وجود دارد.
بانكوك پست
روزنامه بانكوك پست خبر و عكس اول خود را به تحولات اخير سياسي تايلند و سخنان نخست وزير اين كشور اختصاص داده است.
به نوشته اين روزنامه تاكسين شيناواترا نخست وزير تايلند طي سخناني از كناره گيري از سمت خويش خبر داد. اين تصميم دو روز پس از ناكامي حزب وي در انتخابات پارلماني پيش از موعد تايلند اعلام شد.
شيناواترا پس از ملاقات با پادشاه تايلند در يك سخنراني غير منتظره تلويزيوني ضمن اعلام خبر استعفاي خويش گفت كه تا هنگام انتخاب يك نخست وزير جديد، پست نخست وزيري را موقتاً عهده دار خواهد بود.
هيوستون كرونيكل
روزنامه هيوستون كرونيكل كناره گيري تام ديلي، رهبر سابق جمهوريخواهان مجلس آمريكا از شركت در انتخابات عمومي اين كشور را براي موضوع خبر و عكس اول خود برگزيد.
اين نماينده 58 ساله پيش از اين به خاطر متهم شدن به دريافت هداياي مالي شركت هاي بزرگ براي تأمين هزينه هاي انتخاباتي حزب جمهوريخواه در ايالت تگزاس، از رهبري حزب خود در مجلس نمايندگان نيز انصراف داده بود.

راه آهن توسعه جهانگردي
در عكس روبه رو ايستگاه قطار دهلي نو و تعمير يكي از واگن هاي آن به تصوير كشيده شده است.
از آن جايي كه راه آهن هند از بزرگترين نوع آن در جهان است و داراي سرمايه اي هنگفت، مقامات شبكه راه آهن اين كشور درصدد برآمده اند بودجه ساخت 100 هتل در اين كشور را به منظور توسعه صنعت توريسم طي يك دهه اخير تأمين كنند. هند كشوري گسترده است با وسعتي بيش از 3 ميليون كيلومتر مربع- كه در بسياري از منابع جغرافيايي آن را به جاي شبه جزيره، شبه قاره مي نامند.
وسعت، تنوع قوميتي و فرهنگي، سابقه تاريخي، گام نهادن هند در جاده ترقي و توسعه... همه و همه اينها سبب شده است تا اين كشور توريسم را به عنوان يكي از پردرآمدترين صنايع جهاني، مبناي توسعه اقتصادي خود قرار دهد تا از اين طريق درآمد سرشاري كسب كند. در واقع هند نيز مانند ساير كشورهاي بزرگ توريستي جهان درصدد برآمده است تا با استفاده از بخش هاي درآمدزاي اقتصادي كشورش، صنعت جهانگردي را رونق بخشد. طي سال هاي اخير مهاراجه ها و بازماندگانشان نيز جهت جذب درآمد دست به اقدامات در خور توجهي زده اند، آنها با بازسازي كاخ هايشان و تبديل آنها به هتل، موزه و مراكز تفريحي به دولت هند كمك شاياني كرده اند.
ناگفته نماند كه هند با جاذبه هاي تاريخي و طبيعي به طور بالقوه داراي زيربناي مستحكمي براي توسعه صنعت جهانگردي است.
انتقادات آكادميك
دانشگاه سيتي لندن طي گزارشي در ارتباط با بحران چاقي، اغلب شركت هاي بزرگ توليد اغذيه در جهان را متهم به بي توجهي به بحران جهاني چاقي كرده است.
در بخشي از اين گزارش به اين مسأله نيز اشاره شده است كه 25 شركت بزرگ توليد اغذيه در جهان براي مبارزه با اين معضل تنها به حرف زدن اكتفا مي كنند.
در ادامه اين گزارش انتقادي آمده است: اغلب اين شركت ها از خود اشتياقي در پيروي از دستورالعمل هاي سازمان بهداشت جهاني براي مبارزه با چاقي، سرطان و بيماري هاي قلبي نشان نمي دهند.
براساس اين گزارش سازمان جهاني با صدور دستورالعمل هايي انتظارات خود را از شركت هاي غذايي مطرح كرده است.
از جمله اين انتظارات مي توان به ترويج رژيم هاي غذايي سالم بهبود كيفيت محصولات غذايي و بازاريابي و تبليغات مسئولانه اشاره كرد.
اين درخواست ها در حالي مطرح مي شوند كه سال هاست پزشكان ميان تغذيه مناسب و جسم سالم ارتباط مستقيمي يافته اند و سال هاست كه تلاش مي شود با انجام تبليغات بهداشتي انسان ها از خوردن غذاهاي پرچرب و ناسالم برحذر شوند. رويكرد اخير سازمان بهداشت جهاني و گزارش دانشگاه سيتي لندن را نيز مي توان از جمله تلاش هاي منسجم و سازمان يافته در اين باره تلقي كرد. اهميت اين اقدامات اخير از آن رو است كه اين بار نوك تيز پيكان انتقادها شركت هاي اغذيه جهاني را نشانه رفته اند.
  سه يار قديمي
تصوير فوق مربوط به يك گردهمايي سياسي و يا يك تظاهرات اعتراض آميز نيست، بلكه اينها گروهي از تماشاگران مسابقات ورزش راگبي در هنگ كنگ هستند كه با بر سر گذاشتن ماسك هاي جورج بوش رئيس جمهوري آمريكا، توني بلر نخست وزير انگليس و اسامه بن لادن رهبر القاعده و مشهورترين تروريست جهان، جلوه اي سياسي به اين مراسم ورزشي بخشيده اند.
در واقع قرار گرفتن اين سه نفر در كنار يكديگر را مي توان به نزديكي سياست هاي جهاني و جنگ افروزانه اين سه نفر نيز تعبير كرد، امري كه دور از دهن نيز نيست، زيرا سال ها پيش از حمله آمريكا به افغانستان سران اين كشور از گروه القاعده و طالبان حمايت كرده بودند و تنها پس از حوادث تروريستي يازده سپتامبر بود كه ارتباط به ظاهر دوستانه دو طرف به مخاصمه خونين تبديل شد، آن هم در واقع نه براي مبارزه با تروريسم كه براي تحكيم پايگاه قدرت آمريكا در منطقه خاورميانه. چرا كه بلر، بوش و بن لادن هر سه از يك مسأله حمايت مي كنند؛ جنگ، جنگي هولناك براي بقا، جنگي براي ايجاد جنجال و سر و صدا و منحرف كردن اذهان جامعه جهاني از واقعيات روز.